Phorum.com.gr

Ενα πολυ γρηγορο κειμενο σε συνάφεια με αυτο viewtopic.php?f=29&t=34995

Καραμελίτσα

Naida

Στη Δυτικη Ευρώπη του 14ου αιώνα η κοινωνια επηρεασμένη από το Αριστοτελικο μοντέλο θεωρουσε τη γυναικα ως ένα κατώτερο πλάσμα. Ο ιδιος ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του “Περι ζωων γενεσεως” γραφει “Πρεπει να βλεπουμε τη γυναικα ως μια αναπηρια η οποια συμβαινει στη φυσικη ροη της Φυσης”

Στο ιδιο μοτίβο ο Βενσάν ντε Μπωβαι σημειωνει “Η γυναικα είναι η συγχυση του ανδρός, ένα αλλοκοτο θηρίο, μια συνεχης πηγη αγχους και πολέμου, ένα καθημερινο ερείπιο, ο οικος των καταιγιδων και εμπόδιο στην πιστη”
Eνω ηδη από τον 12ο αιώνα ο δικηγόρος και νομομαθης Γρατιανος σχολιάζει “Oι γυναικες πρεπει να είναι υποτελεις στους ανδρες τους. Είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων οι γυναικες να υπηρετουν τους ανδρες και τα παιδια τους γονεις. Όπως ακριβώς τα μικρότερα υπηρετουν τα μεγαλυτερα.”

Οσον αφορα το συζυγο στο context της εποχης είναι ο Αρχοντας και Αφέντης της γυναικας του. Είναι όπως ο Χριστός με την Εκκλησια. Oπως η Εκκλησια υποτάσσεται τω Χριστω ετσι και η γυνη εγραφε ο Αποστολος Παυλος.
Ετσι εάν μια γυναικα σκοτώσει τον αντρα της για οποιοδηποτε λογω είναι σαν να στρέφεται κατά του ιδιου του Χριστου και της Φυσικης Τάξης και διαπράττει εγκλημα καθοσιωσεως το οποιο τιμωρειται με θάνατο δια πυράς.

Ο αντρας από την άλλη βεβαια εχει κάθε δικαιωμα να δέρνει τη γυναικα του οποτε θέλει. Καθως το εθιμο της εποχης επεβαλλε “O αντρας να είναι ο τιμωρός της γυναικας”.
Mε μια επιφυλαξη μονο. Απαγορευόταν από τον νομο να τη σκοτώσει ή να της προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες.
Βέβαια στη Νομολογια του Μπωβαι υπηρχε παραθυρακι οπου ελεγε “Σε ορισμένες περιπτωσεις κατά την κριση του δικαστη μπορει ο αντρας να συγχωρεθει εάν τη σκοτωσει ή της προκαλεσει ανεπανόρθωτες βλαβες και ο νομος πρεπει να μην παρεμβαινει σε αυτές τις περιπτώσεις”.

Φυσικα βεβαια είναι καθηκον μιας γυναικας να αγαπάει τον ανδρα της και να του δειχνει απολυτη υπακοη ακομα και αν δεν θελει καθως όπως σημειωνει ο Ανωνυμος Παρισινος σχολιαστης το 1393 “Oι γυναικες πρεπει να υπακουν τους αντρες τους σε οποιαδηποτε διαταγη καθως η ευχαριστηση του ανδρος προηγειται από κεινη της γυναικος” και συνέχισε συμβουλευοντας τις γυναικες “Να τιμουν τους ανδρες τους δειχνοντας τους απεριοριστη προσοχη και κάθε ευχαριστηση, ιδιωτικες απολαυσεις, αγαπη και αλλα αποκρυφα θέματα. Μην καυγαδιζετε αλλα να ειστε γλυκες, ευγενικες και αγαπητές. Αν τα κανετε όλα αυτά τοτε ο ανδρας σας θα εχει ματια μονο για σας και δεν θα κοιταει άλλες γυναικες. Στη γυναικα πεφτει το βάρος της διατηρησης της σταθεροτητας του γάμου”.

Σε καθαρα νομικη βάση η γυναικα του 14ου αιώνα στην Ευρώπη ειχε τη νομικη υπόσταση βρέφους.
Ναι ειχε φυσικη υποσταση ανθρώπου αλλα της ελειπε το μυαλο για να μπορέσει να διαχειριστει υποθέσεις όπως ενας ανδρας και αυτό συνεπάγεται ελαχιστα νομικα δικαιωματα για αυτές.
Ηταν περισσότερο σαν πιονια στο παιχνιδι της πολιτικης. Αντικειμενα που μπορουσαν να πωληθουν και να αγοραστουν στην γαμηλια αγορα εξασφαλιζοντας συμμαχιες, χρηματα, γη και εξουσια για τους ανδρες.
Ηταν απλα το βραβειο στον αγώνα της αγάπης. Ποιας αγαπης όμως? Της δικιας τους? Μα δεν τις ρωτουσε κανεις. Ηταν σαν το αψυχο κυπελλο που παιρνει ο νικητης του Τσαμπιονς Λιγκ.

Το 1348 μια ομαδα ευγενών γυναικων αποφάσισε να διοργανωσει Ιπποτικο Τουρνουα κατι το οποιο ηταν πρωτακουστο για γυναικες αλλα με βαση την ιστορια τιμωρηθηκαν από το Θεο ο οποιος διέλυσε το ανιερο αυτό Τουρνουα με ανεμους και καταιγιδες τιμωρώντας την αλαζονεια των γυναικων.

Τον 15ο αιώνα η Ζαν ντ’Αρκ κατηγορειται αναμεσα στα αλλα ότι φοράει ανδρικα ρουχα κατά παραβασιν του φυλου της κατι που ισοδυναμουσε με αιρεση και ηταν από τις κυριες κατηγοριες που την οδηγησαν στην πυρά.
Η συντριπτικη πλειοψηφια των γυναικων ακομα και οι ευγενεις ηταν αγράμματες καθως οι πατεράδες τους δεν εμπαιναν στον κοπο να τις μορφώσουν. Αφου ουτως η αλλως προορισμος τους ηταν να παντρευτουν και να κανουν παιδια. Τι να τα κανουν τα γράμματα? Αχρηστα θα τους ηταν.

Ελάχιστες μορφωθηκαν και ολες ηταν μελη της ανωτερης τάξης. Στις κατώτερες τάξεις ακομα και αν ηθελαν να μορφωθουν δεν μπορουσαν να αντέξουν τα υψηλα κοστη της τοτε εκπαιδευσης. Η μονη εξαιρεση για τα κοριτσια των χαμηλων τάξεων να μαθουν γραφη και αναγνωση και να μορφωθουν περαιτέρω ηταν να γινουν μοναχές.

Τον 13ο αιώνα ο Φιλιππος της Ναβάρρας αναφέρει “Eιναι παντελως αχρηστο να μαθει κανεις σε γυναικες γραφη και αναγνωση εκτος και αν πανε για καλογριες. Εάν κανεις μορφωσει τις γυναικες μονο κακο μπορει να προελθει από αυτό. Γιατι οι αντρες θα τους στελνουν ασεμνες επιστολες και αυτές θα τις διαβαζουν. Είναι πιο ευκολο για αυτους να τα γράφουν παρα να τα λενε. Και ετσι ο Διαβολος θα τις βαλει να διαβάσουν τις επιστολες και ακομα χειρότερα να απαντησουν στις ασεμνες προτάσεις των ανδρων και να πέσουν στην Ακολασια”.

Την εποχη εκεινη που η γενια και η κληρονομια ηταν το υπερτατο διακυβευμα οι γυναικες επρεπε να είναι κατι παραπανω από αμεμπτες και να ακολουθουν το παράδειγμα της Παναγίας.

Αλλα επειδη ηταν και ανθρωποι παράλληλα ηταν επισης σφοδρα πιθανο να πέσουν στον πειρασμο παντα όμως γιατι ηταν πιο αδυναμες από τους ανδρες. Και αυτό δικαιολογουνταν από το γεγονος ότι η Ευα εφαγε το μηλο και το εδωσε στον Αδαμ αρα αυτή μας πηρε στο λαιμο της καθως ηταν αδυναμη και παρέσυρε και τον Αδαμ που αρχικα δεν ηθελε.

Ο Ανωνυμος Παρισινος σχολιαστης του 1393 συνεχιζει λεγοντας “Oσο εναρετη και να είναι μια γυναικα ολες οι αρετες της χανονται μεμιας μολις χαθει η παρθενια ή η αγνοτητα της. Oι γυναικες που εχουν τα μυαλα στο κεφαλι τους δεν αποφευγουν μονο την αμαρτια αλλα ακομα και τη σκια της για να κρατησουν το καλο τους ονομα. Βλεπετε λοιπον σε τι κινδυνο βαζουν οι γυναικες τη γενια του ανδρα και τα παιδια της εάν δεν αποφυγει τους κινδυνους μιας τετοιας κατηγοριας”.

H Ρωμαικη Εκκλησια τοτε διδασκε πως το σεξ απαγορευεται εκτος γάμου και πως η μοιχεια είναι θανασιμο αμαρτημα. Όχι τοσο βεβαια για τον ανδρα αλλα τρομερα θανασιμο για τη γυναικα καθως εθετε σε κινδυνο τη γενια του ανδρα.
Το 1379 ο Λα Τουρ ντε Λαντρυ γραφει πως “Oι γυναικες που ερωτευονται παντρεμενους αντρε είναι χειρότερες και από τις κοινες γυναικες των πορνειων. Και οποια νεαρη ευγενης γυναικα αποκτά εραστη το κανει μονο από ζωωδες ενστικτο λαγνειας. Kαι βασει νομου ανδρας που πιάνει τη γυναικα του με εραστη εχει κάθε νομικο δικαιωμα να τη σκοτώσει και δεν θα αντιμετωπισει ποινη για ανθρωποκτονια”.

.


Πώς και δεν έχουν ξεσηκωθεί ακόμα οι φεμίνες για το "η γυνή να φοβήται τον άνδρα" .....


.

Ινσελ ο μπαρμπα-Αρίστος;

Φρίκη

Το πιο τραγικό είναι ότι μερικοί, ακόμα και στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, έχουν μείνει σε αυτές τις μεσαιωνικές αντιλήψεις.

Jimmy81 έγραψε: 20 Οκτ 2021, 06:14 Φρίκη

Το πιο τραγικό είναι ότι μερικοί, ακόμα και στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, έχουν μείνει σε αυτές τις μεσαιωνικές αντιλήψεις.

Η γυναικα την εποχη εκεινη επρεπε να βρισκεται παντα υπο επιτροπεια.

Ειτε του πατέρα, ειτε του αδελφου/θειου (ελλειψει πατέρα), ειτε του συζυγου, ειτε καποιου ισχυρου συγγενη κτλ.

Γενικοτερα ειχε ελάχιστα δικαιωματα και παντα οσα ηταν διατεθειμενος να της παραχωρησει ο εκάστοτε "επιτροπος" της.

Βεβαια υπηρξαν εξαιρέσεις που γυναικες πηραν τη ζωη στα χέρια τους και διηυθυναν επιχειρησεις η ακομα και βασιλεια αλλα αυτες ηταν απλα οι εξαιρεσεις που επιβεβαιωναν τον κανονα.

Βέβαια στα καθ' ημάς η κατάσταση ήταν και νομικά και πραγματικά πιο ευνοϊκή για τις γυναίκες και στον Μεσαίωνα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της Ειρήνης της Αθηναίας. Επίσης, οι τυπικά αυστηρές υποχρεώσεις της γυναίκας δεν ήταν οι μόνες: αυστηρές υποχρεώσεις υπήρχαν και για τους άνδρες αλλά στο πεδίο της παροχής, όχι της αναπαραγωγής, με εξαίρεση την ομοφυλοφιλία. Εκεί τα πράγματα ήταν ανέκαθεν πιο αυστηρά για τους άνδρες.

Είναι κλασική προσπάθεια να πειστούν οι σημερινές γυναίκες ότι είναι πιο ευτυχισμένες από ποτέ ή αντίστοιχα ότι οι γυναίκες ήταν οι μόνες δυστυχισμένες ανέκαθεν, ενώ στην πραγματικότητα μιλάμε για είδη κοινωνιών με άλλη ηθική και άλλη τεχνολογία: αν κάποιος πιστεύει ότι η γυναίκα ήταν πιο δυστυχισμένη τότε, τότε αναγκαστικά θα πιστεύει το ίδιο και για τον άνδρα. Η εστίαση μόνο στα προβλήματα των γυναικών ουσιαστικά προσπαθεί να δείξει ότι όλη η ιστορία είναι πάλη των φύλων. Όπως όμως η μονόπλευρη αντίληψη της ιστορίας ως πάλη των τάξεων κατέρρευσε λόγω της πεισματικης άρνησης των πραγματικών εργατών να φερθούν όπως προέβλεπε το μοντέλο (βοήθησε αποφασιστικά η Νέα Αριστερά σε αυτό), έτσι και αυτή η μονόπλευρη αντίληψη θα καταρρεύσει από την ίδια την Αριστερά λόγω της εμφυλης δογματικής: αν υπάρχει "κινητικότητα" μεταξύ των όχι-πια-δυο φύλων, για ποια "καταπίεση της γυναίκας" μιλάμε πια; Στο μεταξύ, οι γυναίκες ξέρουν ότι θα αντιμετωπίσουν καταπιεστική συμπεριφορά, χωρίς καμία βοήθεια, "συμπαράσταση" και αλληλεγγύη, αν απέναντί τους έχουν επιθυμητό από την Αριστερά αλλοεθνη ή γενικά αν τα βάσανά τους δεν εξυπηρετούν τον σκοπό της Αριστεράς να αρπάξει την εξουσία: αυτή είναι η "διατομεακότητα" ή αλλιώς ο επιφοβος "Μεσαίωνας" αλλά με μεταμοντέρνα ρητορική.

Όχι ότι η θέση του άντρα ήταν καλύτερη.
Ο μέσος άντρας δεν ζούσε πέρα από τα 20 χρόνια, με δεδομένο ότι κάθε 20 χρόνια είχαμε πολέμους, σταυροφορίες και άλλα συναφή.

Και φυσικά, όλα αυτά που αναφέρονται ισχύανε για τους φτωχούς.
Η πλούσια γυναίκα δεν είχε τέτοια προβλήματα.

stavmanr έγραψε: 20 Οκτ 2021, 08:49 Όχι ότι η θέση του άντρα ήταν καλύτερη.
Ο μέσος άντρας δεν ζούσε πέρα από τα 20 χρόνια, με δεδομένο ότι κάθε 20 χρόνια είχαμε πολέμους, σταυροφορίες και άλλα συναφή.

Και φυσικά, όλα αυτά που αναφέρονται ισχύανε για τους φτωχούς.
Η πλούσια γυναίκα δεν είχε τέτοια προβλήματα.

To παρακανες. Ο μεσος ορος ηταν 32-40 και εφτανε στα 50+ αμα περνουσες τα 25.

In the Middle Ages, the average life span of males born in landholding families in England was 31.3 years and the biggest danger was surviving childhood.2 Once children reached the age of 10, their life expectancy was 32.2 years, and for those who survived to 25, the remaining life expectancy was 23.3 years.

https://academic.oup.com/ije/article/34/6/1435/707557


Oσον αφορα για τις γυναικες των ανωτερων τάξεων ηταν ελαφρως καλυτερη η θεση τους αλλα και παλι δεν ηταν παρα ενα πιονι στη διπλωματια των ανδρων.

Και για την τιμη τους ουτε λογος. Οταν απο τη γυναικα εξαρτωνταν η γενια και η κληρονομια του ανδρα τοτε ηταν απαιτητο να ειναι οχι μονο τιμια και αμεμπτη αλλα Παναγια.

Σε αντιθετη περιπτωση θα την ετρωγε το μαυρο χωμα.

Δηλαδή για τους άνδρες οι παλαιοτερες εποχές ήταν καλύτερες συγκριτικά με τη σχέση τους με τις γυναίκες. Σχεδόν οι πάντες ειχανε εξασφαλισμένη μια γυναίκα.

Jimmy81 έγραψε: 20 Οκτ 2021, 06:14 Φρίκη

Το πιο τραγικό είναι ότι μερικοί, ακόμα και στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, έχουν μείνει σε αυτές τις μεσαιωνικές αντιλήψεις.

Η θέση ενός ανθρώπου στο κοινωνικό σύνολο αντανακλά τη συνεισφορά του στην παραγωγική διαδικασία ή το πως είναι δομημένη η παραγωγική διαδικασία. Τον Μεσαίωνα και πιο πριν η παραγωγική διαδικασία βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά στη σωματική δύναμη (το ίδιο και ο πόλεμος, που ήταν το βασικό εργαλείο επίλυσης διαφορών μεταξύ των κρατών), οπότε ήταν λογικό οι γυναίκες να βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα. Τα ίδια ίσχυαν και για άλλες κοινωνικές ομάδες που βρίσκονταν στο περιθώριο από την αρχή της ιστορίας, όπως πχ οι δούλοι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η κατάργηση της δουλείας συνέπεσε με την περίοδο της Βιομηχανικής Επανάστασης. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με τη χειραφέτηση των γυναικών.

Scouser έγραψε: 20 Οκτ 2021, 09:11 Τον Μεσαίωνα και πιο πριν η παραγωγική διαδικασία βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά στη σωματική δύναμη (το ίδιο και ο πόλεμος, που ήταν το βασικό εργαλείο επίλυσης διαφορών μεταξύ των κρατών), οπότε ήταν λογικό οι γυναίκες να βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα.

σε ολους τους πολέμους και τα αμέσως επομενα χρόνια η θέση της γυναίκας υποβιβάζεται κατά πολύ.

Αλιόσα έγραψε: 20 Οκτ 2021, 09:14

Scouser έγραψε: 20 Οκτ 2021, 09:11 Τον Μεσαίωνα και πιο πριν η παραγωγική διαδικασία βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά στη σωματική δύναμη (το ίδιο και ο πόλεμος, που ήταν το βασικό εργαλείο επίλυσης διαφορών μεταξύ των κρατών), οπότε ήταν λογικό οι γυναίκες να βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα.

σε ολους τους πολέμους και τα αμεως επομενα χρόνια η θέση της γυναίκας υποβιβάζεται κατά πολύ.

Aναλογα.

Εξαρτάται αν θα ειναι το βραβειο του πολεμου ή η αιτια του.

George_V έγραψε: 20 Οκτ 2021, 09:00

stavmanr έγραψε: 20 Οκτ 2021, 08:49 Όχι ότι η θέση του άντρα ήταν καλύτερη.
Ο μέσος άντρας δεν ζούσε πέρα από τα 20 χρόνια, με δεδομένο ότι κάθε 20 χρόνια είχαμε πολέμους, σταυροφορίες και άλλα συναφή.

Και φυσικά, όλα αυτά που αναφέρονται ισχύανε για τους φτωχούς.
Η πλούσια γυναίκα δεν είχε τέτοια προβλήματα.

To παρακανες. Ο μεσος ορος ηταν 32-40 και εφτανε στα 50+ αμα περνουσες τα 25.

Το παράκανα λιγάκι αλλά έπιασες το νόημα.

George_V έγραψε: 20 Οκτ 2021, 08:32

Jimmy81 έγραψε: 20 Οκτ 2021, 06:14 Φρίκη

Το πιο τραγικό είναι ότι μερικοί, ακόμα και στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, έχουν μείνει σε αυτές τις μεσαιωνικές αντιλήψεις.

Η γυναικα την εποχη εκεινη επρεπε να βρισκεται παντα υπο επιτροπεια.

Ειτε του πατέρα, ειτε του αδελφου/θειου (ελλειψει πατέρα), ειτε του συζυγου, ειτε καποιου ισχυρου συγγενη κτλ.

Γενικοτερα ειχε ελάχιστα δικαιωματα και παντα οσα ηταν διατεθειμενος να της παραχωρησει ο εκάστοτε "επιτροπος" της.

Βεβαια υπηρξαν εξαιρέσεις που γυναικες πηραν τη ζωη στα χέρια τους και διηυθυναν επιχειρησεις η ακομα και βασιλεια αλλα αυτες ηταν απλα οι εξαιρεσεις που επιβεβαιωναν τον κανονα.

Καλώς γινόταν, γιατί οι άνδρες θέλανε δικούς τους απογόνους, όχι του μπακάλη, του μανάβη κτλ
Αν σήμερα κάνουν τεστ DNA όλοι οι πατεράδες στα παιδιά τους, θα γίνει κλάμα

Γκουερινο 4 έγραψε: 20 Οκτ 2021, 09:22

George_V έγραψε: 20 Οκτ 2021, 08:32

Jimmy81 έγραψε: 20 Οκτ 2021, 06:14 Φρίκη

Το πιο τραγικό είναι ότι μερικοί, ακόμα και στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, έχουν μείνει σε αυτές τις μεσαιωνικές αντιλήψεις.

Η γυναικα την εποχη εκεινη επρεπε να βρισκεται παντα υπο επιτροπεια.

Ειτε του πατέρα, ειτε του αδελφου/θειου (ελλειψει πατέρα), ειτε του συζυγου, ειτε καποιου ισχυρου συγγενη κτλ.

Γενικοτερα ειχε ελάχιστα δικαιωματα και παντα οσα ηταν διατεθειμενος να της παραχωρησει ο εκάστοτε "επιτροπος" της.

Βεβαια υπηρξαν εξαιρέσεις που γυναικες πηραν τη ζωη στα χέρια τους και διηυθυναν επιχειρησεις η ακομα και βασιλεια αλλα αυτες ηταν απλα οι εξαιρεσεις που επιβεβαιωναν τον κανονα.

Καλώς γινόταν, γιατί οι άνδρες θέλανε δικούς τους απογόνους, όχι του μπακάλη, του μανάβη κτλ
Αν σήμερα κάνουν τεστ DNA όλοι οι πατεράδες στα παιδιά τους, θα γίνει κλάμα

Και η γυναίκα τους δικούς της θέλει. Γι' αυτό πηγαίνει με το μπακάλη, το μανάβη κλπ. Ψάχνει το καλύτερο για το παιδί της.

Δεν κόβουμε τις μούφες γενικότερα στο νήμα;
Ο άντρας ήθελε να καλύπτει μόνιμα τα ζόρια του και τα συμπλέγματά του και οργάνωσε ολόκληρο σύστημα καταπίεσης των θυμάτων του.