Πως αντιμετωπίζουν τις λαϊκές διαδηλώσεις οι αριστεροί Σαντινίστας;
Δημοσιεύτηκε: 07 Αύγ 2018, 21:14
Χαμός γίνεται αυτές τις ημέρες με τις λαϊκές διαδηλώσεις στη Νικαράγουδα και τη δολοφονική καταστολή που υφίστανται απο την αριστερή κυβέρνηση των Σαντινίστας.
Υπάρχουν διάφοροι στην Ελλάδα ωστόσο, που μετά απο τη σφαγή των διαδηλώσεων, άρχισαν να αμφισβητούν την αριστερή ταυτότητα των Σαντινίστας:
Υπάρχουν διάφοροι στην Ελλάδα ωστόσο, που μετά απο τη σφαγή των διαδηλώσεων, άρχισαν να αμφισβητούν την αριστερή ταυτότητα των Σαντινίστας:
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι η κυβέρνηση του Ορτέγκα και των Σαντινίστας μια "μη αριστερή" κυβέρνηση που δεν θα μπορούσε να έχει καμμία μα καμμία απολύτως σχέση με την Αριστερά; Φυσικά και όχι. Η κυβέρνηση Ορτέγκα είναι όχι απλά Αριστερή, αλλά Α-Ρ-Ι-Σ-Τ-Ε-Ρ-Ο-Τ-Α-Τ-Η, ιδεολογικά καθοδηγούμενη απο το μαρξισμό.Ντανιέλ Ορτέγα: Ο αριστερός αντάρτης που ’λεγε πως θα γινόταν άλλος
Ο παλιός ηγέτης των Σαντινίστας, Πρόεδρος Νικαράγουας, πνίγει στο αίμα διαδηλώσεις
20/06/2018
Ο Ντανιέλ Ορτέγα με τη σύζυγό του και... αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ροζάριο Μουρίγιο. Το προεδρικό ζεύγος κατηγορείται ότι έχει καταργήσει τη διάκριση των εξουσιών, ελέγχοντας πλέον όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και το Κογκρέσο και τη Δικαιοσύνη
Εχει τη φήμη του «Κομαντάντε» της πολιτικής επιβίωσης, και όχι άδικα. Ο Ντανιέλ Ορτέγα κυριαρχεί εδώ και 40 χρόνια στη Νικαράγουα: πρώτα ως μαρξιστής αντάρτης, ηγέτης των Σαντινίστας, που ανέτρεψαν τον δεξιό δικτάτορα Αναστάσιο Σομόζα το 1979, και μετά ως αριστερός πρόεδρος, εκλεγμένος ξανά και ξανά σε αυτή τη φτωχή χώρα της Κεντρικής Αμερικής.
Μόνο που με τα χρόνια ο Ορτέγα γίνεται όλο και πιο αυταρχικός και τώρα μια λαϊκή, πολύνεκρη, εξέγερση απειλεί την παντοδυναμία του. Θεωρείται μάλιστα από πολλούς η μοιραία «αρχή του πολιτικού τέλους» για τον 72χρονο ηγέτη, τελευταίο των αριστερών (Κάστρο, Τσάβες και λοιπών μιμητών) στη Λατινική Αμερική.
«Ortega - Somoza son la misma cosa» («Ορτέγα και Σομόζα είναι το ίδιο πράγμα») φώναζαν χιλιάδες διαδηλωτές που ξεχύθηκαν στους δρόμους από τις 18 Απριλίου, απαιτώντας - μεταξύ άλλων - πρόωρες εκλογές. Η απάντηση ήταν μια βίαιη καταστολή από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας και παραστρατιωτικούς οπαδούς του προέδρου, που έχει αφήσει πίσω της 180 νεκρούς και 1.000 τραυματίες σε δύο μήνες.
Και η οποία συνεχίζεται, παρά την εκεχειρία που συμφωνήθηκε την περασμένη Παρασκευή ανάμεσα σε Ορτέγα και Πολιτική Συμμαχία για τη Δικαιοσύνη, την οργάνωση-ομπρέλα των αντιπολιτευόμενων ομάδων. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες συνεχίζονται επίσης, με τη μεσολάβηση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Μετά τις πρώτες λαϊκές αντιδράσεις ο Ορτέγα πήρε γρήγορα πίσω την επίμαχη μεταρρύθμιση που μείωνε κατά 5% τις συντάξεις και αύξανε τις ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων, αλλά οι ταραχές δεν σταμάτησαν.
Φοιτητές, συνταξιούχοι, πολίτες και σύσσωμη η αντιπολίτευση κατηγόρησαν τον Ορτέγα για τις περικοπές, την πολιτική καταπίεση και μετά για την αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων, λέγοντας ότι κάνει τα πάντα για να γίνει ισόβιος δικτάτορας α λα Σομόζα (έχει ήδη αλλάξει το Σύνταγμα καταργώντας το όριο για τον αριθμό των προεδρικών θητειών).
Εκείνος αρνείται πεισματικά το αίτημα για πρόωρες εκλογές (η τρίτη συνεχόμενη θητεία του λήγει το 2021) και κατηγορεί «εγκληματικά στοιχεία» και «συμμορίες» για την πολύνεκρη βία.
Αριστερός βίος και πολιτεία
Αριστερός επαναστάτης, μαρξιστής αντάρτης και κατόπιν εκλεγμένος πρόεδρος της Νικαράγουας (1984-1990), ο Ορτέγα κατηγορήθηκε για σκάνδαλα διαφθοράς, αλλά στη συνέχεια εξελέγη πάλι πρόεδρος (από το 2007 μέχρι σήμερα) της μεγαλύτερης (με 6,3 εκατ. κατοίκους) και πιο φτωχής χώρας της Κεντρικής Αμερικής.
Συμμετείχε στην ένοπλη δράση, φυλακίστηκε, βασανίστηκε, κατέφυγε στην Κούβα, επέστρεψε, και νίκησε στις πρώτες πολυκομματικές εκλογές με μεγάλη πλειοψηφία, αλλά στη συνέχεια άρχισε να διαβρώνει θεσμούς και δημοκρατικές διαδικασίες και έγινε στόχος πολλών κατηγοριών για διαφθορά και οικονομικά σκάνδαλα.
Στην πρώτη φάση της εξουσίας του, οι Σαντινίστας υπό τον Ορτέγα κατάφεραν να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο για μέρος του φτωχού πληθυσμού και εισήγαγαν δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Στο πρόγραμμα αυτό βοήθησε σημαντικά η οικονομική συνεργασία με τον σύμμαχο αριστερό πρόεδρο της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες: ο Ορτέγα ανακοίνωσε νέες πολιτικές για την εργατική τάξη, μεταξύ των οποίων επιδοτήσεις στα καύσιμα και αναδιανομή της γης υπέρ των φτωχών αγροτών.
Παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ για την ένοπλη ανατροπή των Σαντινίστας - μέσω των ανταρτών Κόντρας - οι αριστεροί επαναστάτες παρέμειναν στην εξουσία ως το 1990, όταν έχασαν τις εκλογές, εν μέσω κατάρρευσης της οικονομίας λόγω του εμφυλίου.
Ο Ορτέγα, πάντοτε ηγέτης του Μετώπου για την Εθνική Απελευθέρωση των Σαντινίστας, διεκδίκησε χωρίς επιτυχία την προεδρία το 1996 και το 2001, και εξελέγη τελικά το 2006.
Στροφή στην ελεύθερη αγορά
Σε αυτή τη δεύτερη φάση, που διαρκεί μέχρι σήμερα, και προς μεγάλη έκπληξη ακόμα και κάποιων στελεχών των Σαντινίστας, ο πρώην μαρξιστής αντάρτης Ορτέγα υιοθέτησε οικονομικό πρόγραμμα ελεύθερης αγοράς, καλλιεργώντας στενές σχέσεις με ντόπιους μεγαλοεπιχειρηματίες, στους οποίους προσέφερε μειώσεις φόρων.
Ανακάλυψε και την πίστη στον χριστιανισμό, σφυρηλατώντας σχέσεις με τον υπερσυντηρητικό αρχιεπίσκοπο της Καθολικής Εκκλησίας στη Νικαράγουα (ο Ορτέγα κέρδισε την εύνοιά του υποστηρίζοντας πλήρη απαγόρευση των αμβλώσεων).
Παράλληλα, κέρδισε τις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις άνευ αντιπάλων (επειδή η αντιπολίτευση έκανε μποϊκοτάζ, καταγγέλλοντας και παρατυπίες στη διαδικασία) και με μικρή συμμετοχή ψηφοφόρων (της τάξης του 30%). Ο Ορτέγα κατηγορείται πλέον και για νεποτισμό, καθώς η 66χρονη σύζυγός του, «αιώνια συντρόφισσα» και πρώτη κυρία της Νικαράγουας Ροσάριο Μουρίγιο, είναι πλέον και η αντιπρόεδρος της χώρας.
Το προεδρικό ζεύγος Ορτέγα - Μουρίγιο κατηγορείται ότι έχει καταργήσει τη διάκριση των εξουσιών, ελέγχοντας πλέον όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και το Κογκρέσο και τη Δικαιοσύνη της Νικαράγουας. Τα παιδιά τους διευθύνουν την επιχειρηματική αυτοκρατορία της οικογένειας μέσω ενός δικτύου εταιρειών δημοσίων σχέσεων και ΜΜΕ που λειτουργούν ως κυβερνητική προπαγάνδα, λέει η αντιπολίτευση.
Αλλά και αυτή, μια συμμαχία κομμάτων υπό το Ευρύ Μέτωπο για τη Δημοκρατία (FAD), είναι διασπασμένη και αδύναμη, χωρίς χαρισματικό ηγέτη, που θα μπορούσε να γίνει το αντίπαλο δέος για τον Ορτέγα, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν δημοφιλής, χάρη στα προγράμματα μείωσης της φτώχειας, στην οικονομική ανάπτυξη και στα σχετικά χαμηλά ποσοστά εγκληματικότητας.
Αλλά η οικονομική κρίση στη Βενεζουέλα μετά την πτώση των τιμών του πετρελαίου, η ανάγκη για περικοπές στις συντάξεις, ο αυξανόμενος αυταρχισμός, η διαφθορά και η βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων έχουν οδηγήσει ακόμα και πρώην συντρόφους να κατηγορούν τώρα τον Ορτέγα ότι έχει προδώσει τα ιδανικά και τις αρχές της Αριστεράς, εγκαθιστώντας ένα δικό του, καταπιεστικό καθεστώς.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=992893
ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΦΡΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑΣ: ΑΠΟ ΤΟΝ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ… ΜΠΡΙΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ MISTER TSIPRA
06/08/2018
Κάποιοι αριστεροί, όταν ένα κομμουνιστικό καθεστώς γίνεται κακόφημο, υποστηρίζουν ξεδιάντροπα πως «δεν είναι αριστερό», για να περισωθεί η τιμή της… άσπιλης κι… αμόλυντης αριστεράς.
Έτσι, άρθρο με το ερώτημα «είναι αριστερή η καταπίεση στη Νικαράγουα;», δημοσιεύθηκε στην φυλλάδα των Ιών – ενώ οι νεκροί από την καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων στην χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής, πλησιάζουν τους 500.
Στο άρθρο, εμφανίζεται ο κόκκινος δικτάτορας Ντανιέλ Ορτέγκα, ως «καπιταλιστής, ερωτευμένος με την εξουσία και αφοσιωμένος στην αύξηση των προνομίων και του πλούτου, του δικού του και της τάξης του».
Αριστερό, αριστερότατο, είναι το καθεστώς Ορτέγκα! Μάλιστα, κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησής του (ως το 1990, που έχασε τις εκλογές), είχε και την… πιστοποίηση αριστεροφροσύνης από την ελληνόφωνη αριστερά. Και την πασοκική (δια του Ανδρέα Παπανδρέου), αλλά και την σταλινοκομμουνιστική!
Ήταν η εποχή της… «διεθνιστικής αλληλεγγύης», με ομάδες («μπριγάδες») φυτών της ΚΝΕ να πηγαίνουν στην κόκκινη Νικαράγουα του Ορτέγκα, για να μαζέψουν… καφέ – και στην Κούβα για να μαζέψουν… μπανάνες και ζαχαροκάλαμα.
Ιδού τι έγραφε τότε ο «Ριζοσπάστης»:
«Η μπριγάδα «Σωτηρία Βασιλακοπούλου» (αποτελούμενη από 15 μέλη της ΚΝΕ) συμμετείχε στη συγκομιδή του καφέ, στις φυτείες της Μανάγκουα, συμβάλλοντας στην ανοικοδόμηση της οικονομίας της επαναστατημένης Νικαράγουας. Σε μια εποχή (και μια περιοχή) μάλιστα, κατά την οποία μαίνονταν οι μάχες ανάμεσα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο «Σαντινίστας» και τους αντεπαναστάτες «Κόντρας» (οι οποίοι, χρησιμοποιώντας ως ορμητήριο τα εδάφη της γειτονικής Ονδούρας, αλλά και με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ, οργάνωναν τις επιθέσεις τους ενάντια στον επαναστατημένο νικαραγουανό λαό).
Η ΚΝΕ βρέθηκε και πάλι στη Νικαράγουα το 1986, με την μπριγάδα «Χρήστος Μαλτέζος», ενώ το ίδιο όνομα είχαν οι μπριγάδες του 1987 (Γενάρης – Μάρτης), του 1988 (Γενάρης – Μάρτης), αλλά και αυτή που ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 1988, με προορισμό την ίδια χώρα…».
Και βέβαια, ο μαρξιστής Ορτέγκα δεν άλλαξε όταν επανήλθε στην εξουσία, το 2006. Μάλιστα, ενθυμούμενος τα προηγούμενα νταραβέρια του με την ελληνόφωνη αριστερά, συνάντησε τον mister Tsipra στην Κούβα, κατά την κηδεία του Φιντέλ Κάστρο, το 2016, και τον κάλεσε να επισκεφτεί την Νικαράγουα. Ανέφερε σχετικά ένα πανηγυρικό «non paper» που μοίρασε τότε στα ΜΜΕ το Μέγαρο Μαξίμου:
«Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τέσσερις σημαντικές συναντήσεις με ιδιαίτερη σημασία.
1. Συνάντησε τον ιστορικό ηγέτη των Σαντινίστας, και πρόεδρο της Νικαράγουα (επανεξελέγη θριαμβευτικά στις 7 Νοεμβρίου 2016), Ντανιέλ Ορτέγκα. Ο Ορτέγκα, που γνωρίζει πολύ καλά τη χώρα μας, καθώς ήδη από τη δεκαετία του 1980 είχε στενές σχέσεις με τον Ανδρέα Παπανδρέου, κάλεσε τον Τσίπρα να επισκεφθεί τη Νικαράγουα…».
Αυτά και σκασμός!
https://ethnikismos.net/2018/08/06/%CF% ... 83-%CF%84/
