Phorum.com.gr

Επέσε στα χέρια μου το βιβλίο Οι σταυροφοριες απο τη σκοπια των Αράβων Εκδόσεις Λιβάνη 1983. Πραγματικά πολυ καλο αφου αναφέρεται σε πρωτογενεις αραβικές και δυτικές πηγες για να εχεις μια συνολική εικόνα των Σταυροφοριών.
Εν συντομία εως εκει που χω διαβάσει:
Η πρωτη σταυρόφορία εγινε σε μια εποχη που το Σελτζουκικο κράτος είχε στην ουσια διασπαστει σε αναρίθμητα φέουδα , μικρα βασιλεια που πολεμουσαν μεταξύ τους και εβλέπαν τους Σταυροφόρους ως μια πολυ μικρη απειλή σε σχεση με την δικια του ο καθένας επικράτηση στους εσωτερικους τους ανταγωνισμους.
Στην αρχη τους εβλέπαν απλά ως μισθοφόρους του Αλέξιου Κομνηνου προκειμένου να πάρει το Βυζάντιο την Αντιόχεια Δεν περνουσε απ το μυαλό τους ότι θα λειτουργούσαν αυτονομα και οτι θα προχωρουσαν σε συγκρότηση κρατων
Οι δε Σταυροφόροι αφου γείωσαν τους Βυζαντινους και δεν τους παρέδωσαν τις πόλεις που κατέλαβαν στην Βορεια Συρεία έπεσαν σαν πραγματική Λαίλαπα πάνω στον Αραβικο κόσμο περνώντας απο λεπίδι Μουσουλμάνους Ορθοδόξους Μονοφυσίτες Εβραίους , μόνο οι Μαρωνίτες τα χαν καλα μαζί τους .
Ηταν τέτοιος ο φανατισμός τους ώστε εκτος απο λεπίδι επέσε και μπόλικος κανιβαλισμος (ειχε πέσει όμως και πείνα στα σταυροφορικά στρατευματα ) γεγονος που προκάλεσε τόσο τρόμο απο την πλευρα των Αράβων που τους παρέλυσε κυριολεκτικά . Ετσι με πολυ μικρότερο όγκο Στρατου κατορθωσαν αρχικα να καταλάβουν την Ιερουσαλίμ και τις γύρω περιοχές .
Οσο συνέβαιναν όλα αυτα ο Σουλτάνος και ο Χαλίφης στην Βαγδάτη περι άλλων τιρβαζαν .
Ο Αραβικός κόσμος παρουσιάζεται πιο φιλελευθερος με ανωτερο πολιτισμικο νομικο -- τεχνολογικο επίπεδο (πχ ειχαν νομικο συστημα βασισμένο στο κόρανι και Καδήδες -δικαστές ένω οι Δυτικοι χρησιμοποιούσαν κατα κόρον τη Θεοκρίσια ) αλλα και συνήθειες που αργότερα θα απαγορευονται δια ροπάλου (η οινοποσία και τα μεθύσια πάνε και ερχόνται ενω και μερικοι Εμίρηδες και Βασιλιαδες πέθαινουν απ το ποτο.
Ταυτόχρονα αίρεση των Ασσασίνων λειτουργεί υπόγεια και με μεθόδους τρομοκρατίας υποσκάπτει το Σουννιτικο κράτος των Σελτζούκων και δρά ουσιαστικά ως σύμμαχος των Φράγκων
Σταδιακα αρχισε να αλλάζει η ισορροπία με τους Μουσουλμάνους να προσπαθουν να οικοδομήσουν την ενότητα τους απέναντι στον κατακτητη γινόμενοι πιο συντηριτικοι Μουσουλμάνοι και λιγότερο ανεκτικοι απέναντι σε αιρέσεις Οι κοδομουν μια εντονη μουσουλμμανική ταυτότητα προκειμένου να έχει επιτυχία το Τζιχάντ για την ανακατάληψη της Ιερουσαλήμ ... (Αυτα μεχρι τωρα)

Kαλα το ότι θα γειωναν και τον Αυτοκράτορα ούτε από το μυαλό του Αλεξίου είχε περάσει.

Εν τω μεταξύ η αρχη της Α σταυροφορίας φαίνεται να βρίσκει τον Αλέξιο με πολύ καλή και συμμαχική σχέση με τον Φατιμίδη Σουλτάνο (Σηίτη Αρμενικής καταγωγής ) της Αιγυπτου εχοντας και οι δυο στόχο τους Σελτζούκους . Ο Φατιμίδης μαθαινει την καθοδο των Σταυροφόρων και υποθετει ότι ο Αλέξιος κανει επιθετική κίνηση προς τη Βορεια Συρεία . Στελνει συγχαρητηρια προς τον Αυτοκράτορα στελνει αποστολ'η προς τους "μισθοφόρους" για συνενόηση των κινησεων τους καικινει και αυτος τα στρατευματα του προς την πλευρα της Παλαιστινης που τα καταλαμβάνει και τα αποσπα απ το Σελτζουκικο έλεγχο. Η απάντηση του αυτοκράτορα ότι "δεν ελεγχει τους μισθοφόρους και ότι δρουν για λογαριασμό τους" και η απάντηση των σταυροφόρων για κοινες επιχειρήσεις "Ερχομαστε στην Ιερουσαλήμ με τις λόγχες υψωμένες" τον αφήνουν έκπληκτο. Εχοντας βγάλει τους Σελτζούκους απο τη μέση και έχοντας καταλάβει την Ιερουσαλήμ βρίσκεται απο το πουθενα στο στόχαστρο των σταυροφόρων που δεν θα αφήσουν άνθρωπο ζωντανο στην πόλη όταν την καταλαμβάνουν.
Η συμμαχία του Αλέξιου με τους Φατιμήδες εναντίον των Σελτζούκων διακόπτεται αφου ενας νέος και αιμοσταγης εχθρος εχει φτάσει στο προσκήνιο και απειλειται η υπάρξη όλων των αραβικών κρατων της περιοχής