Phorum.com.gr

Εξηγειστε μου τις διαφορες.

Εχουν και τα Ρώσσικα δοτική...

Η Γερμανική έχει δοτική. Η Ελληνική έχει ληπτική. Ετσι πάει στην Ευρωζώνη.

Δεν υπαρχει δοτικη στα νεοελληνικα.

Πολυ χοντρικα για τα γερμανικα η δοτικη χρησιμοποιειται οταν ρωταμε σε ποιον, wem.

Eπισης οταν εχουμε δυο αντικειμενα το αμεσο ειναι σε αιτιατικη και το εμμεσο σε δοτικη.

ch schenke dem Kind einen Ball.
Nominativ Dativ Akkusativ

Η μπαλα ειναι το αμεσο αντικειμενο και παιρνει αιτιατικη.Το παιδι ειναι το εμμεσο και παιρνει δοτικη.

Αυτα ως γενικος κανονας.Υπαρχει μια μεγαλη λιστα με ρηματα και προθεσεις που συντασσονται με δοτικη,αιτιατικη,γενικη χωρις να υπαρχει παντα λογικη εξηγηση γιατι επιλεγουμε το ενα ή το αλλο.Συνηθως για κινηση ειναι αιτιατικη.

Εννοω σε συγκριση με τη δοτικη της καθαρευουσας και των αρχαιων.

Ορέστης 35 έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:27 Εννοω σε συγκριση με τη δοτικη της καθαρευουσας και των αρχαιων.

Παρόμοια είναι. Τα γερμανικά είναι πολύ κοντά στα αρχαία, όπως και η καθαρεύουσα. Η Δοτική δεν υπάρχει στις διαλέκτους, είναι ...οι δημοτικές.

sharp έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:46

Ορέστης 35 έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:27 Εννοω σε συγκριση με τη δοτικη της καθαρευουσας και των αρχαιων.

Παρόμοια είναι. Τα γερμανικά είναι πολύ κοντά στα αρχαία, όπως και η καθαρεύουσα. Η Δοτική δεν υπάρχει στις διαλέκτους, είναι ...οι δημοτικές.

Εχω την εντυπωση οτι η δοτικη στα ελληνικα εχει περισσοτερες χρησεις.

Yochanan έγραψε: 28 Ιούλ 2018, 16:24 Η Γερμανική έχει δοτική. Η Ελληνική έχει ληπτική. Ετσι πάει στην Ευρωζώνη.

Σιγα. Αυτοκρατορια θελαν να φτιαξουνε ας πληρωσουνε

Ορέστης 35 έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:57

sharp έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:46

Ορέστης 35 έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:27 Εννοω σε συγκριση με τη δοτικη της καθαρευουσας και των αρχαιων.

Παρόμοια είναι. Τα γερμανικά είναι πολύ κοντά στα αρχαία, όπως και η καθαρεύουσα. Η Δοτική δεν υπάρχει στις διαλέκτους, είναι ...οι δημοτικές.

Εχω την εντυπωση οτι η δοτικη στα ελληνικα εχει περισσοτερες χρησεις.

Σε ποια ελληνικά; Πες λεπτομέρειες, παραδείγματα

sharp έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 02:37

Ορέστης 35 έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:57

sharp έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:46

Παρόμοια είναι. Τα γερμανικά είναι πολύ κοντά στα αρχαία, όπως και η καθαρεύουσα. Η Δοτική δεν υπάρχει στις διαλέκτους, είναι ...οι δημοτικές.

Εχω την εντυπωση οτι η δοτικη στα ελληνικα εχει περισσοτερες χρησεις.

Σε ποια ελληνικά; Πες λεπτομέρειες, παραδείγματα

http://www.greek-language.gr/greekLang/ ... e_013.html

Ορέστης 35 έγραψε: 29 Ιούλ 2018, 01:27 Εννοω σε συγκριση με τη δοτικη της καθαρευουσας και των αρχαιων.

Aρχαια δεν ξερω.

Δες την χρηση της δοτικης για τα γερμανικα που σου εγραψα πιο πανω.

Επισης ξεχασα οτι με δοτικη συντασσονται συνηθως τα ουσιαστικα οταν ειναι ακινητα.Π.χ. το βιβλιο βρισκεται πανω στο τραπεζι , ενω με κινηση εχουμε αιτιατικη συνηθως ενω για τον σκοπο και την αιτια π.χ. εξαιτιας γενικη.

Σαφώς και υπάρχει δοτική και στα Νεοελληνικά και έχει ευρύτερη χρήση απ' ό,τι στα Αρχαία. Η φράση: "το βιβλίο βρίσκεται πάνω στο τραπέζι" συντάσσεται με δοτική "εις το" που γίνεται "στο" και δηλώνει κατεύθυνση. Αντίθετα με τα Αρχαία που θα συντάσσονταν με επι + αιτιατική. Όλες οι φράσεις που συντάσσονταν με δοτική μπορούν να αντικατασταθούν με το "στο" π.χ. το "Δόξα τω Θεώ" σημαίνει Δόξα (που αποδίδεται) στον Θεό.

Ζενίθεδρος έγραψε: 20 Αύγ 2018, 12:56 Σαφώς και υπάρχει δοτική και στα Νεοελληνικά και έχει ευρύτερη χρήση απ' ό,τι στα Αρχαία. Η φράση: "το βιβλίο βρίσκεται πάνω στο τραπέζι" συντάσσεται με δοτική "εις το" που γίνεται "στο" και δηλώνει κατεύθυνση. Αντίθετα με τα Αρχαία που θα συντάσσονταν με επι + αιτιατική. Όλες οι φράσεις που συντάσσονταν με δοτική μπορούν να αντικατασταθούν με το "στο" π.χ. το "Δόξα τω Θεώ" σημαίνει Δόξα (που αποδίδεται) στον Θεό.

Οι τύποι "εις τον/την/το" δεν είναι δοτική αλλά αιτιατική.

auf dem tisch στα γερμανικα

Δεν είναι καθόλου αληθές ότι η δοτική είναι ίδια στα γερμανικά και στα ελληνικά.

Στα γερμανικά η δοτική χρησιμοποιείται για το έμμεσο αντικείμενο που είναι η "καθαρή" χρήση της πτώσης αυτής. Υπάρχουν ρήματα και προθέσεις που παίρνουν υποχρεωτικά δοτική αλλά η βασική εξήγηση είναι ότι αυτομάτως καθιστούν το αντικείμενο έμμεσο.

Στα ελληνικά η δοτική είχε και αυτήν τη χρήση, αλλά ταυτόχρονα είχε και πολλές άλλες. Ο βασικός λόγος είναι ότι στα μυκηναϊκά ελληνικά υπήρχαν 2 παραπάνω πτώσεις (τοπική και οργανική) οι οποίες στα αρχαία ελληνικά είχαν εκφυλιστεί 99% σε δοτική, επιβιώνοντας μόνο σε στερεοτυπικές εξαιρετικά αρχαϊκές εκφράσεις (κυρίως στο Ομηρικό πρωτότυπο κι αυτό σε ελάχιστες περιπτώσεις που βόλευαν από πλευράς στιχουργικής). Είναι ακριβώς το ίδιο που έγινε αργότερα με την ίδια τη δοτική η οποία εκφυλίστηκε σε αιτιατική ή γενική και επιβίωσε μόνο σε στερεοτυπικές εκφράσεις τύπου "δόξα τω Θεώ". Έτσι η δοτική χρησιμοποιούνταν για εκφράσεις που έδειχναν τον τρόπο που συνέβη κάτι (π.χ. "πέθανε από καρδιά" στα αρχαία το καρδιά θα ήταν δοτική και δε θα είχε από, "το έκανε με δόλο" θα ήταν "δόλῳ εποίησεν") καθώς και να τοποθετήσουν κάτι χωροχρονικά (Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν..., καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ).

Υπήρχαν επίσης κάποιες άλλες περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνταν π.χ. για ευγένεια (κάτι σαν το β' πληθυντικό του σήμερα), αλλά σε γενικές γραμμές όλες οι περιπτώσεις που ξεχώρισαν οι αρχαίοι γραμματικοί και μπορείς να δεις εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Dative_case#Ancient

ανάγονται στις εξής τρεις:
-"καθαρή" δοτική (έμμεσο αντικείμενο)
- εκφυλισμένη τοπική
- εκφυλισμένη οργανική