Phorum.com.gr

...τι; Εχετε σκεφτει ποτε, να τα παρατησετε ολα και ολους; και θα κανατε τι μετα;..

Με αφορμη τη νεα μου κουπα λοιπον, με την οποια εχω ριξει τρελο γελιο, συμπληρωστε!
Τι εχετε σκεφτει να κανατε αν τα παρατουσατε ολα και ολους;



Εγω αν τα παρατουσα ολα και ολους, οπως και μου εχει περασει απτο μυαλο σε στιγμες πανικου, αγχους και μουρλας, το πιο πιθανο θα ηταν μετα να... γυριζα πισω. Και οχι 'μετα', σε λιγο καιρο. 'Μετα' το κλεισιμο της πορτας, θα την ανοιγα παλι να μπω!

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου, έφυγα, ξεκίνησα απ' την αρχή.
Πέταξα όλα και όλους, ό,τι δεν χρειαζόμουν και κράτησα μόνο αυτά που ήθελα.
Ένα έχω να σου πω: κέρδισα 10 χρόνια απ' τη ζωή μου!
Δεν είναι εύκολο όμως, θέλει πολλή δουλειά κυρίως με τον εαυτό σου...

Θα πάω να ψήνω καλαμπόκια στην Αστυπάλαια.

Θα παντρευόμουν και θα εκανα 3 παιδια να μην εχω χρόνο ουτε για τουαλετα.

ρευστοποίηση των ακινήτων και μεταφορά έδρας σε τροπικό παράδεισο, ή τέλος πάντων σε μια όμορφη χώρα, όπου το χρήμα μου θα έχει αξία.

εκεί, σε μία καλύβα σε κάποιο χωριό, θα πέρναγα το υπόλοιπο της ζωής μου.

Naranjita έγραψε: 05 Απρ 2018, 10:02 ρευστοποίηση των ακινήτων και μεταφορά έδρας σε τροπικό παράδεισο, ή τέλος πάντων σε μια όμορφη χώρα, όπου το χρήμα μου θα έχει αξία.

εκεί, σε μία καλύβα σε κάποιο χωριό, θα πέρναγα το υπόλοιπο της ζωής μου.

Δε θα ηταν πολυ το υπολοιπο της ζωης σου αν μαθαιναν οι τριτοκοσμικοι οτι μια φραγκατη ευρωπαια ζει σε μια καλυβα

Isomnia έγραψε: 05 Απρ 2018, 09:13 Έκλεισα την πόρτα πίσω μου, έφυγα, ξεκίνησα απ' την αρχή.
Πέταξα όλα και όλους, ό,τι δεν χρειαζόμουν και κράτησα μόνο αυτά που ήθελα.
Ένα έχω να σου πω: κέρδισα 10 χρόνια απ' τη ζωή μου!
Δεν είναι εύκολο όμως, θέλει πολλή δουλειά κυρίως με τον εαυτό σου...

πόσο δύσκολο είναι..;
είναι όμως και απλό;;
μπράβο πάντως!
σε θαυμάζω!

Υδράργυρος έγραψε: 05 Απρ 2018, 10:11

Naranjita έγραψε: 05 Απρ 2018, 10:02 ρευστοποίηση των ακινήτων και μεταφορά έδρας σε τροπικό παράδεισο, ή τέλος πάντων σε μια όμορφη χώρα, όπου το χρήμα μου θα έχει αξία.

εκεί, σε μία καλύβα σε κάποιο χωριό, θα πέρναγα το υπόλοιπο της ζωής μου.

Δε θα ηταν πολυ το υπολοιπο της ζωης σου αν μαθαιναν οι τριτοκοσμικοι οτι μια φραγκατη ευρωπαια ζει σε μια καλυβα

ε δεν θα κυκλοφορουσα και σαν την παρις χιλτον.

ούτε φτάνουν για να κανω μεγαλη ζωη

κουλούρι Θεσσαλονίκης έγραψε: 05 Απρ 2018, 10:16 πόσο δύσκολο είναι..;
είναι όμως και απλό;;
μπράβο πάντως!
σε θαυμάζω!

Εξαρτάται...
Άλλοι το κάνουν συνειδητά (η πλέον δύσκολη περίπτωση)
και άλλοι ασυνείδητα (οι οποίοι δεν κατανοούν και πολλά, η εύκολη περίπτωση).
Στην πρώτη περίπτωση, λύνεις όλα σου τα προσωπικά προβλήματα, βάζεις τον εαυτό σου απέναντι και τον βαράς μέχρι να "ματώσει"...
Μετά όμως ξαναγεννιέσαι και είσαι ελεύθερος!
Στην δεύτερη περίπτωση, τσάμπα το φευγιό, οι διαγραφές, όλα, διότι χωρίς το "μάτωμα" θα επαναλάβεις τα ίδια λάθη με του παρελθόντος...
Διαλέγει κανείς και παίρνει...
Εγώ έκανα το πρώτο, μου πήρε πολύ χρόνο, τουλάχιστον όμως, ξέρω ποια είμαι, πού πάω, τι θέλω, και πάνω απ' όλα, είμαι ελεύθερη!
(σχετικά βέβαια όλα αυτά διότι τίποτα δεν είναι δεδομένο...)

Με τη φωνάρα του Παλαμήδα

Έτοιμος να τα παρατήσω όλα
σαν τον Πωλ Γκωγκέν.

Να ξαναρχίσω τη ζωή μέσα στη ζούγκλα τροπική
κι ανάσες νέγρων
να `χω για μόνη συντροφιά δυο παραδείσια πουλιά
στη σκιά των δέντρων.

Η καρδιά ζουληγμένη, Λευτέρη
απ’ το μαύρο καλώδιο Λευτέρη
η καρδιά ζουληγμένη, Λευτέρη, Λευτέρη...

Έτοιμος να τα παρατήσω όλα
σαν τον Πωλ Γκωγκέν.

Να φύγω πέρα ένα πρωί σ’ ένα ηφαίστειο νησί
να ζωγραφίσω
και τη χαμένη μου ψυχή να την ξεπλύνει η βροχή
να την γνωρίσω.

Η καρδιά ζουληγμένη, Λευτέρη
απ’ το μαύρο καλώδιο Λευτέρη
η καρδιά ζουληγμένη, Λευτέρη, Λευτέρη...

Έτοιμος να τα παρατήσω όλα
σαν τον Πωλ Γκωγκέν.

Isomnia έγραψε: 05 Απρ 2018, 09:13 Έκλεισα την πόρτα πίσω μου, έφυγα, ξεκίνησα απ' την αρχή.
Πέταξα όλα και όλους, ό,τι δεν χρειαζόμουν και κράτησα μόνο αυτά που ήθελα.
Ένα έχω να σου πω: κέρδισα 10 χρόνια απ' τη ζωή μου!
Δεν είναι εύκολο όμως, θέλει πολλή δουλειά κυρίως με τον εαυτό σου...

... MANTPATZHS

Δε θελω να τα παρατήσω, μαρέσουν.
Για την ευκολία της κουβέντας όμως αν ήθελα να εξαφανιστώ, πρώτα θα κοίταγα ουτως ώστε να έχω τα αποθέματα για να μη ξαναχρειαστεί να δουλέψω ποτέ, μετά θα την έκανα για μια πόλη μεγαλύτερη της Αθήνας.

Θα αφοσιωνόμουν στην εκκλησία να βρω την ησυχία μου και να κερδίσω το "παραδεισο"
Κάποτε του ειπα του πνευματικου μου, θελω να παω στο παράδεισο. Κοντεψαν να του φύγουν από τα χερια τα κομποσχοινια.

Ποσο πίσω είμαι.....