Phorum.com.gr

20 χρονια αναρχιας στο Βυζάντιο 695-715

Στις 3 Σεπτεμβριου 685 πεθανε από δυσεντερια ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ’. Στο θρόνο ανέβηκε τοτε ο 16χρονος γιος του Ιουστινιανός Β’.
Ο νεαρος Ιουστινιανός κληρονόμησε μια σταθερη Αυτοκρατορία από τον πατέρα του με τα ανατολικα συνορα ασφαλισμένα και στο εσωτερικο να επικρατει τάξη και ασφάλεια. Και ο νεος Αυτοκράτορας ειχε όλα τα προτερηματα για να διοικησει σωστα και να διακριθει.

Ως νεαρος όμως ηθελε και αυτος τις νικες του για να εδραιωθει ως Αυτοκράτορας. Ετσι με τη βοηθεια του ικανου Στρατηγου Λεόντιου επιτέθηκε ταυτόχρονα σε Αραβες και Αρμενιους.

Και τους μεν Αρμένιους τους υπέταξε αλλα και τους Αραβες νικησε και τους υποχρέωσε να διπλασιασουν τον ετησιο φορο που του πληρωναν αλλα και να του παραχωρησουν το νότιο μέρος της Κύπρου.

Στα Βαλκανια εκστρατευσε εναντιον Βουλγάρων και Σλάβων το 688-689 με επιτυχια καταλαμβάνοντας την Θεσσαλονικη από τους Βουλγάρους ενώ από τους Σλάβους μετακινησε 30000 από αυτους στην Μ. Ασία και τους συγκρότησε σε στρατιωτικο σώμα.

Με αυτους εκστράτευσε κατά των Αράβων το 693 αλλα οι Σλάβοι δωροδοκηθηκαν από τους Αραβες και τον εγκατέλειψαν στην κρισιμη μάχη της Σεβαστόπολης με αποτέλεσμα ο Ιουστινιανος να υποστει συντριπτικη ηττα.

Για εκδικηση ο Ιουστινιανός εκτέλεσε ολους τους Σλάβους που βρισκονταν στην Μ. Ασια από την Αρμενια μεχρι το Οψίκιον και φυλακισε τον Στρατηγό Λεόντιο ως υπαιτιο της ηττας. Την ιδια εποχη αρχισε να εκδηλωνεται η ψυχασθενεια του η οποια τον οδηγησε σε πράξεις απιστευτης σκληρότητας και διανοητικης αστάθειας και εμελλε να του κοστίσει και τον θρονο εντος ολιγου σε συνδιασμο με τις στρατιωτικες ηττες και την δυσαρέσκεια των ευγενών.

Το 691 συγκαλει την Πενθέκτη Οικουμενικη Συνοδο η οποια διευκρινισε ορισμενες ασάφεις της Ε’ και ΣΤ’ Οικουμενικών Συνόδων. Εν τουτοις όμως ο Ιουστινιανός δεν ειχε καλέσει αντιπροσώπους του Πάπα Σεργιου Α’ στη Συνοδο και αυτος προσβεβλημένος δεν αναγνωρισε την Συνοδο.

Οταν ο Ιουστινιανος επιχειρησε να τον εξαναγκάσει με τη βια και απέτυχε τοτε διέταξε τον Εξαρχο της Ραβέννας να απαγάγει τον Πάπα και να τον φέρει με τη βια στην Κωνσταντνουπολη αλλα οι στρατιωτες στην Ιταλια στασιασαν και πηραν το μέρος του Παπα ματαιωνοντας τα σχέδια του Αυτοκράτορα.

Μεχρι το 695 ο Ιουστινιανος ειχε βουλιαξει σχεδον εντελως στην παράνοια. Και την σκληροτητα του μοιραζοταν με τον μοναχο Θεόδοτο τον οποιο τον οποιο αποφυλακισε και τον εκανε Λογοθετη του Γενικου (Υπουργο Οικονομικων) και τον Σακελλάριο Στέφανο τον Πέρση οι οποιοι ξεζουμιζαν τον λαο σε φορολογια και ανταγωνιζονταν τον Ιουστινιανο στην παράνοια κατα του λαου.

Εβγαλε επισης και τον Στρατηγό Λεόντιο από τη φυλακη τον διόρισε Στρατηγό του Θέματος Ελλάδος και τον διέταξε να φυγει το ιδιο βράδυ με 3 Δρομωνες για την διοικηση του. Ο σκοπος του Ιουστινιανου ηταν φυσικα να τον δολοφονήσει μολις τα πλοια εβγαιναν στα ανοιχτα.

Μολις εφυγε ο Λεόντιος ο Ιουστινιανός κάλεσε το τσιράκι του τον Στρατηγο και Πατρίκιο Στέφανο Ρουσιο ο οποιος ηταν αραβας/πέρσης ευνουχος και του εδωσε εντολη να οργανωσει την δολοφονία του Λεοντιου.

Αλλα δεν θα σταματουσε εκει. Τον διεταξε την ιδια νυχτα να φονευσει ολους τους κατοικους της Κωνσταντινουπολης από νεογνου μεχρι γέρου και να ξεκινησει μαλιστα από τον Πατριάρχη, καθως ολοι τους εμπλεκονταν σε συνομωσία εναντιον του (η τουλαχιστον ετσι νομιζε στο ταραγμένο μυαλο του). Μετα θα εφερνε νεους κατοικους στην Πολη. Πιο πιστους και πιο ησυχους.

Το ιδιο βράδυ ο Στρατηγος Λεόντιος κατέβηκε στον Λιμένα του Ιουλιανου για να φυγει και εκει ηρθαν να τον αποχαιρετησουν οι φιλοι του. Ο μοναχος Παυλος Καλλιστρατιτης ο Αστρονομος και ο Γρηγόριος Καππαδόκης ο Κλεισουράρχης. Αυτοι οι δυο τον επισκεπτονταν συχνα και στη φυλακη και τον ειχαν διαβεβαιώσει ότι θα γινει Αυτοκράτορας στη θέση του τρελου Ιουστινιανου συντομα.

Η συνομωσία που «εβλεπε» ο Ιουστινιανος τελικα υπηρχε αλλα την εψαχνε σε λαθος μερος. Οι συνομώτες ηταν μεσα στο Παλατι και ειδικότερα στη φυλακη. Και τώρα μεσα στην τρέλα του αποφυλακισε τον μονο ανθρωπο που ηταν επικινδυνος.

Όταν συναντηθηκαν στο λιμάνι ο Λεόντιος τους ειπε:
«Όταν ειμουν στη φυλακη με διαβεβαιωσατε ότι θα γινω Αυτοκράτορας, αλλα τωρα η ζωη μου ετοιμάζεται να τελειωσει διοτι κάθε ωρα της ημέρας θα νιωθω τη σκια του θανατου πισω μου.»

Οι φιλοι του του απάντησαν:
«Αν δεν διστάσεις τωρα ο σκοπος αυτος θα επιτευχθει αμεσα. Μονο ελα μαζι μας τωρα και μην ανεβαίνεις στο καράβι. Ο Ιουστινιανος εχει τρελαθει και δεν εισαι μονο εσυ το υποψηφιο θυμα του αλλα ολη η Πολη.»

Ο Λεοντιος συμφωνησε και μαζι με τη σωματοφυλακη του πηγαν μεσα στη νυχτα στο Πραιτώριο.
Χτυπησαν την πορτα και ειπαν στον Αξιωματικο Υπηρεσίας ότι ερχεται ο Αυτοκράτορας για ξαφνικη επιθεώρηση των φυλακών και των κρατουμενων.

Ο Αξιωματικος το ειπε στον Επαρχο της Πολης και αυτος το εχαψε καθως ο Ιουστινιανος συνηθιζε κατι τετοια καψώνια, οποτε κατέβηκε και διέταξε να ανοιξουν την πυλη.

Τοτε όμως χυμηξαν ο Λεοντιος, οι φιλοι του και η σωματοφυλακη του πανω στον Επαρχο και τους υπολοιπους και αφου τους εδειραν τους εδεσαν χειροποδαρα.

Μετα κατέβηκαν στα κρατητηρια και ανοιξαν τα κελια απελευθερωνοντας τους φυλακισμενους εκ των οποιων οι περισσότεροι ηταν παλιοι στρατιωτες του Λεοντιου που τους ειχε φυλακισμενους 6-8 χρόνια ο Ιουστινιανος με ότι να ναι κατηγοριες λογω της τρέλας του.

Από εκει ανοιξαν το Οπλοστάσιο και πηραν τα οπλα. Από το Οπλοστασιο κατέβηκαν στο Φορουμ του Κωνσταντινου φωνάζοντας «Ολοι οι χριστιανοι στην Αγία Σοφία!» ενώ παράλληλα εστειλε τελάληδες να πουν το ιδιο και στις άλλες γειτονιες.

Ο λαος ξαφνιαστηκε αλλα αρχισε να συγκεντρώνεται. Ουτως η αλλως συνηθισμένοι ηταν στα πραξικοπηματα οποτε οι περισσότεροι αυτό θα σκεφτηκαν πρωτο μολις ξυπνησαν, «Παλι πραξικοπημα θα χουμε. Οκ αυριο θα χουμε και κατι άλλο να συζητησουμε εκτος από τις ιπποδρομιες».

Ο Λεοντιος και οι στρατιωτες του κατέληξαν στο Αιθριο της Αγίας Σοφίας και από πισω ακολουθουσε ο νυσταγμένος οχλος.
Από εκει ο Λεόντιος ανεβηκε στο Πατριαρχείο και ζητησε να δει τον Πατριάρχη.

Ο Λεοντιος ενημέρωσε τον Πατριάρχη Καλλινικο Α’ για τα σχέδια του Αυτοκράτορα να φονευσει ολη την Πολη και ότι ο Πατριάρχης ηταν πρωτος στην λιστα του Στρατηγου Στεφανου Ρουσιου, αλλα ο Πατριάρχης τον διέκοψε λεγοντας του ότι το ξέρει ηδη.

Ο Λεόντιος τον επεισε να κατέβει μαζι του στο Αιθριο της Αγίας Σοφίας οπου εχει μαζευτει ο λαος και όταν κατέβηκαν μαζι κατω ο Λεόντιος σηκωσε το σπαθι του και φωναξε:
«Αύτη η ημέρα ην εποιησεν ο Κυριος!»

Και ο λαος απαντησε φωνάζωντας «Ανασκαφήτω τα οστέα Ιουστινιανου!» και ετσι με αυτή την κραυγη πλυμμηρισαν τον Ιππόδρομο.
Αντίθετα οι ευγενεις με τους στρατιωτες μπηκαν στο Παλάτι εξουδετέρωσαν τη Φρουρά και συνέλαβαν κοιμώμενο τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό Β’.

Με την ανατολη του ηλιου εφεραν τον Ιουστινιανο σιδηροδέσμιο στην Σφενδόνη του Ιπποδρόμου οπου ο Λεόντιος ενεκα της παλιας του φιλιας με τον πατέρα του Κωνσταντινο Δ’ του χάρισε τη ζωη αλλα τον καταδικασε σε ρινοκοπια και ισοβια εξορία στην Χερσώνα της Κριμαίας.

Αμεσως μετα ο οχλος συνέλαβε τον διεφθαρμένο Λογοθέτη του Γενικου (Υπουργο Οικονομικων) μοναχό Θεόδοτο και τον Σακελλάριο (βοηθο του Θεοδοτου) Στέφανο τον Πέρση και αφου τους εδεσαν τα ποδια τους εσυραν σε ολη τη διαδρομη μεχρι τον Ιπποδρομο οπου ο Λεόντιος του καταδικασε σε θάνατο.
Από εκει παλι τους πηραν συρόμενους μεχρι την Αγορά του Βοός οπου τους εκαψαν στην πυρά.

Στο μεταξυ στον Ιππόδρομο ο λαος σηκωσε τον Λεόντιο σε ασπίδα και ο Πατριάρχης τον έστεψε Αυτοκράτορα. Παράλληλα στο λιμάνι η Φρουρα συνοδευε τον πρωην Αυτοκράτορα Ιουστινιανο στην εξορία του στην Κριμαια.

Από εδώ ξεκινανε τα 20 χρόνια αναρχίας στο Βυζαντιο….

Συνεχίζεται…


Gherschaagk

Ευχαριστώ.


Απολαυστικό όπως πάντα!

Ο πρωτος καιρός του Λεόντιου στον θρόνο κυλησε ομαλα. Αλλα από το επόμενο ετος αρχισαν τα προβληματα καθως ο εμίρης Αλ-Ουαλιντ εκανε επιδρομη και φτάνοντας μεχρι την Μάλατεια λεηλάτησε τα παντα.

Παράλληλα ο Πατρίκιος Σέργιος επαναστάτησε στην Λαζική και προσχώρησε στους Αραβες μαζι με την επαρχία του.

Πριν προλάβει να αντιδράσει ο Λεόντιος, οι Αραβες εξαπέλυσαν νεα επίθεση αυτή τη φορά στην Αφρικη οπου πολιόρκησαν αιφνιδιαστικα την Καρχηδόνα και την κατέλαβαν.

Η απώλεια της Καρχηδόνας υπηρξε σημαντικο πληγμα για την Αυτοκρατορια καθως μετα την απώλεια της Αιγυπτου 50 χρόνια πριν, η Καρχηδόνα την ειχε αντικαταστήσει ως ο Σιτοβολώνας της Αυτοκρατοριας.

Η πτωση της Καρχηδόνας σημαινε λιμο για την Αυτοκρατορια τωρα που διεκόπησαν πλεον οι γραμμές τροφοδοσιας σιταριου προς την πρωτεύουσα.
Για τον Λεόντιο αυτό εγινε προβλημα πρωτης προτεραιότητας. Η Καρχηδόνα επρεπε να ανακτηθει παση θυσία.

Ετσι διόρισε τον Πατρίκιο Ιωάννη Αρχιναυαρχο και αρχηγό της δυναμης η οποια ειχε σαν στοχο την επανακτηση της Καρχηδόνας.

Ο Ιωάννης απεπλευσε με τον στόλο και φτάνοντας στην Καρχηδόνα ειδε ότι οι Αραβες εχουν κλεισει το στόμιο του λιμανιου με αλυσίδα.
Εκανε εφοδο με τα πλοια του, εσπασε την αλυσίδα και μπαινοντας στο λιμάνι πολέμησε τους Αραβες μεσα στην πόλη και κατάφερε να τους εκδιωξει το καλοκαιρι του 697.

Η Καρχηδόνα ηταν παλι σε Βυζαντινά χέρια. Από εκει ο Ιωάννης απέστειλε αναφορά στον Λεόντιο και περίμενε νεες διαταγές.

Όμως ο Χαλίφης έστειλε εναντιον του δευτερο μεγαλυτερο στόλο με επικεφαλης τον Χασαν ιμπν Αλ-Νουμαν και ο Ιωάννης δεν μπορουσε να κρατήσει πλεον την Καρχηδόνα την οποια και εγκατέλειψε στρατοπεδευοντας εκτος πολης.

Η Καρχηδόνα επεσε εκ νεου στα χέρια των Αράβων. Ο Ιωάννης αντιληφθηκε ότι χρειάζεται ενισχύσεις και επιβιβαζοντας τον στρατο στον στολο ξεκινησε για την Κωνσταντινουπολη.

Όμως ενώ ο στόλος ηταν σταθμευμένος στην Κρήτη οι στρατιώτες υποκινηθηκαν από τους αξιωματικους τους σε ανταρσία, καθως οι αξιωματικοι φοβοντουσαν ότι ο Αυτοκράτορας θα οργιζονταν εναντιον τους για την αποτυχία της εκστρατειας.

Ο Αρχιναυαρχος Ιωάννης δολοφονήθηκε και το σωμα του πετάχτηκε στην θάλασσα ενώ οι στασιαστές εξέλεξαν νέο Αυτοκράτορα τον Δρουγγάριο του Θεματος Κιββυραιωτών Αψίμαρο ο οποιος διοικουσε μοιρα πλοιων από τον Κωρυκο της Κιλικιας.

Ο Αψίμαρος δέχτηκε την εκλογη και πήρε το όνομα Τιβέριος Γ’.
Την ιδια στιγμη στην Κωνσταντινουπολη επεσε επιδημία πανουκλας η οποια ξεκινησε από το Λιμένα του Νεωρίου, προφανως από καποιο μολυσμένο καραβι που εφτασε εκει και μεταδοθηκε αστραπιαια σε ολη την Πολη.

Σε διάστημα 4 μηνών τα θυματα ηταν χιλιάδες και η Πολη σφραγιστηκε για να αποφευγχθει η διαρροη της πανουκλας προς τα εξω.

Τοτε εφτασε ο επαναστατημένος στόλος υπο τον νέο Αυτοκράτορα Τιβέριο Γ’ και λογω της επιδημιας δεν αγκυροβόλησε στο συνήθη Ναυσταθμο αλλα πηγε στον εφεδρικο Ναυσταθμο των Συκαιων απέναντι από την Κωνσταντινουπολη.

Ο Τιβέριος ζητησε από τον Λεοντιο και τους κατοικους να παραδοθουν αλλα αυτοι αρνηθηκαν. Ετσι προχώρησε σε αποκλεισμό της Πολης αλλα όχι σε πολιορκία καθως φοβοταν μηπως η πανουκλα εισχωρησει και στο δικο του στρατευμα. Οι στρατιωτες του παρεμεναν γυρω από την Πολη αλλα σε αποσταση ασφαλειας.

Τελικά οι διοικητές της φρουράς που φυλαγε το κομμάτι των Τειχών στις Βλαχερνες σε συννενοηση με τον Κομητα των Τειχών που κραταγε τα κλειδια των Πυλων ανοιξαν διαπραγματευσεις με τον Τιβέριο μερικους μηνες μετα και συμφώνησαν να του παραδώσουν την Πολη.

Η επιδημια ειχε ψιλοκοπάσει και δεν ηταν πλεον τοσο θανατηφόρα όπως τον ενημερωσαν και ετσι ένα πρωι ανοιξαν τις πυλες στις Βλαχέρνες και αμεσως ορμησαν στην Πολη μικτα αποσπασματα στρατιωτών και ναυτών του Στολου οι οποιοι κατέλαβαν την Κωνσταντινουπολη και αμεσως
επιδοθηκαν σε οργιο λεηλασιων.

Κυριολεκτικα δεν εμεινε κατοικος που να μην τον αφησουν γυμνο. Ο Λεοντιος συνεληφθη μετα από μικρη αντισταση.
Ο Τιβέριος μπηκε μετα από λιγο στις 15 Φεβρουαρίου 698 στην Πολη και αφου φροντισε να αποκατασταθει η τάξη και η ασφάλεια πηγε στον
Ιππόδρομο οπου εκει του εφεραν τον πρωην πλεον Αυτοκράτορα Λεόντιο.

Ο Τιβέριος τον καταδίκασε σε ρινοκοπία και διέταξε τον ισόβιο εγκλεισμό του στη Μονη Δαλματών οπου θα εμενε φρουρουμενος σε κελι ολες τις μερες εκτος της Κυριακης οπου θα εβγαινε για 2 ωρες για να παρακολουθησει την Λειτουργία.

Οι υπολοιποι Στρατηγοι και ευγενεις που παρέμεναν πιστοι στον Λεόντιο καταδικάστηκαν σε δημευση περιουσιας, μαστιγωση και εξορία.
Επακολουθησε και η επισημη στέψη του νεου Αυτοκράτορα Τιβεριου Γ’ στην Αγία Σοφία. Ο νεος Αυτοκράτορας ειχε πολλά προβληματα να λυσει και κυριότερο την αραβικη επιθετικότητα. Ετσι διόρισε τον αδελφο του Ηράκλειο Στρατηγό και τον έστειλε να ασφαλισει και να σταθεροποιησει τα ανατολικα συνορα της Αυτοκρατορίας.

Οσον αφορά την Καρχηδόνα λιγο καιρό μετα την ανοδο του Τιβερίου στον θρόνο εφτασαν νεα πως ο Αλ-Νουμαν κατεδάφισε τα κτιρια και τα τειχη της πολης αχρηστευοντας την για τους Βυζαντινους ενώ τα χωραφια με τα σιτάρια τα εκαψαν και εσπειραν το χώμα με αλατι. Το Εξαρχάτο της Αφρικης μολις ειχε πεθανει. Από τη Ρωμαικη Καρχηδόνα κρατησαν μονο την Ακρόπολη της (η οποια καταστραφηκε και αυτή το 1270 για να μην την καταλαβουν οι Σταυροφόροι) και καποια σπιτια.

Ο Τιβέριος κατάλαβε ετσι πως η Αφρικη εχει χαθει οριστικα για την Αυτοκρατορια και δεν εκανε καμια προσπαθεια ανακατάληψης της Καρχηδόνας η της νεας πολης που εχτιζε ο Αλ-Νουμαν κοντα στα ερειπια της Καρχηδονας αλλα πιο μεσα στην ξηρα της Τυνιδας.

Αντιθετα όπως ειδαμε στραφηκε να ασφαλισει τα ανατολικα συνορα της Αυτοκρατορίας. Οσο για το σιτάρι αντικατέστησε τις παλιες γραμμες ανεφοδιασμου της Κωνσταντινουπολης από την Καρχηδόνα με νεες γραμμές ανεφοδιασμου από την Κριμαία η οποια θα γινοταν ο νεος Σιτοβολωνας της Αυτοκρατοριας αν και πολύ μικρότερος από την Αιγυπτο ή την Καρχηδόνα.

Στα ανατολικα συνορα παλι η Αυτοκρατορία εχασε την Θεοδοσιοπολη (Ερζερουμ) την οποια κατέλαβε ο Αμπντ αλ-Μαλικ. Αλλα μεσα στην ατυχια τους ηταν τυχεροι καθως ξεσπασε επανασταση στο Χαλιφάτο από τον Μοχαμεντ ιμπν αλ-Ασαθ κυβερνητη του Βελουχισταν και ο Χαλιφης Μαργουαν εστρεψε την προσοχη του εκει.

Αυτό εκμεταλλευτηκαν οι Βυζαντινοι το 700 μ.Χ. και εισέβαλλαν στην Συρία υπο τον Στρατηγο Ηρακλειο μεσω του Ταυρου και αφου νικησαν έναν Αραβικο στρατο που σταλθηκε από την Αντιοχεια, ανενοχλητοι εφτασαν μεχρι τα Σαμοσατα.
Οι Αραβες αντεπιτέθηκαν αλλα δεν καταφεραν πολλα πραγματα περαν της καταληψεως μερικων χωριών. Εν του τοις το επομενο ετος 701 κατάφεραν να αποσπάσουν την Τετάρτη Αρμενια από τους Βυζαντινους.

Στο μεταξυ πισω στην Κωνσταντινουπολη ο Αυτοκράτορας Τιβέριος Γ’ διανυοντας τον 3ο χρόνο της βασιλειας του ειχε αρχισει να γινεται πολύ καχυποπτος.

Αρχισε να βλεπει συνομωσίες παντου και οπου ακουγε το παραμικρο που μπορουσε να απειλησει την βασιλεια του αντιδρουσε πολύ άσχημα.
Ετσι εκει γυρω ακουσε πως ο Πατρικιος Φιλιππικός ο γιος του Πατρικιου Νικηφόρου από την Κεφαλλονιά διηγουνταν πως ειδε ένα περιεργο ονειρο.

Ονειρευτηκε λεει πως ηταν στον κηπο του σπιτιου του και πως σε καποια στιγμη κρυφτηκε ο ηλιος. Όταν σηκωσε τα ματια του ειδε πανω από το κεφάλι του έναν τεράστιο αετο να του κάνει σκια. Μετα ξυπνησε.

Ο Τιβέριος που ηταν και προληπτικός θεώρησε το ονειρο αυτό κακο οιωνο για την εξουσια του και διέταξε να εξοριστει άμεσα ο Φιλιππικός.
Μετα την εξορία του Φιλιππικου ηρθαν νεα από την Τετάρτη Αρμενια το και ο Τιβεριος εμαθε πως οι Αρμένιοι ειχαν επαναστατησει κατά των Αράβων, τους εδιωξαν από την Αρμενια και προσχωρησαν και παλι στην Αυτοκρατορια.

Ο Τιβέριος χάρηκε και θεωρησε ότι η τυχη του ειχε αλλαξει πλεον αφου εξορισε τον Φιλιππικο. Αλλα δεν χάρηκε για πολύ, ο Χαλιφης εχοντας καταστειλει πλεον την επανασταση στο Βελουχισταν επέστρεψε και υπεταξε εκ νου την Αρμενια.

Οσο για τους Αρμένιους που ειχαν πρωτοστατησει στην επανασταση κατά των Αράβων τους μαζεψε ολους μαζι και τους εκαψε ζωντανους.
Το 703 οι Αραβες εξαπέλυσαν άλλη μια επιθεση με 10000 ανδρες στην Κιλικία οπου πολιορκησαν το Σισιον αλλα ηττηθηκαν συντριπτικα από τον αδελφο του Τιβέριου τον Στρατηγο Ηράκλειο και ελαχιστοι καταφεραν να διαφυγουν.

Συνεχίζεται….

Στο μεταξυ στην Κριμαια βρισκόνταν παντα εξόριστος ο πρωην Αυτοκράτορας Ιουστινιανος Β’ υπο την φυλαξη της τοπικης φρουρας. Όμως ποτε δεν ξεχασε τα προηγουμενα μεγαλεια του και παντα ειχε τη φιλοδοξια να επιστρέψει και να κερδίσει ξανα τον θρόνο του.

Το 704 και ηδη σχεδον 9 χρονια εξόριστος αρχισε να δηλώνει και φανερα τις προθέσεις του. Οι τοπικές αρχές φοβήθηκαν ότι αν αυτό φτάσει στα αυτια του Αυτοκράτορα τοτε την εχουν άσχημα αποφάσισαν να τον στειλουν πισω στην Κωνσταντινουπολη και αν αντισταθεί να τον σκοτώσουν.

Ο Ιουστινιανός όμως καταλαβε τι σχεδιάζουν και ένα βράδυ κατάφερε να ξεγλιστρήσει από το σπιτι που ηταν περιορισμένος και κατέφυγε στο νοτιοδυτικο μέρος της Κριμαίας στο Βασιλειο των Χαζάρων.

Εκει ζητησε να δει τον Χαγάνο των Χαζάρων και αυτος όταν εμαθε ποιος είναι ο Ιουστινιανος τον εκανε δεκτό με μεγάλες τιμές και μαλιστα τον παντρεψε με την αδελφη του την οποια ο Ιουστινιανός μετονόμασε σε Θεοδώρα.

Eμεινε για καποιο διάστημα στην Αυλη του κουνιάδου του του Χαγάνου αλλα μετα ζητησε αδεια να εγκατασταθει στην Φαναγούρια μαζι με τη γυναικα του και ο Χαγάνος του την εδωσε ευχαριστως.

Στην Κωνσταντινουπολη ο Αυτοκράτορας Τιβέριος Γ’ εμαθε ότι ο Ιουστινιανός κινειται ξανα και πως εχει βλέψεις να ξανακερδισει τον θρόνο του και εξοργίστηκε.

Ετσι εστειλε επιστολη στον Χαγάνο με την οποια του υποσχόταν πλουσιες τιμές και δώρα αρκει να του εστελνε στην Κωνσταντινουπολη δεμένο τον Ιουστινιανο και αν δεν τα καταφερνε του αρκουσε να του στειλει μονο το κεφάλι του.

Ο Χαγάνος των Χαζάρων δελεαστηκε από την προσφορά του Αυτοκράτορα Τιβέριου και έστειλε δυο αντιπροσωπους του τον Παπύτζη και τον Μπαλγκιτζη να πανε στον Ιουστινιανο με τη δικαιολογια να συζητησουν καποια θεματα αλλα στην πραγματικοτητα ηταν δολοφονοι οι οποιοι θα εκτελουσαν τον Ιουστινιανο αμεσως μολις επαιρναν εντολη.

Το σχέδιο δολοφονίας του Ιουστινιανου το εμαθε μια υπηρέτρια της Θεοδωρας της γυναικας του που ετυχε να βρισκεται στο Παλατι του Χαγάνου και μολις επέστρεψε τα ειπε όλα στην κυρά της.

Η Θεοδώρα τα ειπε όλα στον Ιουστινιανο και ετσι αυτος ηταν προετοιμασμένος. Σε λιγες μέρες εφτασε ο πρώτος απεσταλμένος ο Παπάτζυς και ο Ιουστινιανος με την δικαιολογία ότι θέλει να του μιλησει ιδιαιτέρως τον πέρασε σε άλλο δωμάτιο και εκει αφου του επιτέθηκε τον στραγγάλισε με ένα κορδόνι. Το πτώμα το πέταξε στον σταυλο μετα.

Την επομενη μέρα εφτασε και ο δευτερος απεσταλμένος ο Μπαλγκιτζης ο οποιος ζητησε να δει τον Παπυτζη πρωτα.
Ο Ιουστινιανος τον οδηγησε στον σταύλο οπου ο Μπαλγκιτζης ειδε το πτωμα του Παπύτζη αλλα πριν προλάβει να αντιδράσει ο Ιουστινιανός τον χτυπησε από πίσω και τον στραγγάλισε και αυτόν με το ιδιο κορδόνι.

Αμεσως μετα πηγε σπιτι και ειπε στη γυναικα του να τα μαζευει και να φυγει γρηγορα εξω από τα συνορα των Χαζάρων.
Η γυναικα του τον ρωτησε τι θα κανει αυτος και ο Ιουστινιανος της ειπε ότι καλυτερα είναι να χωριστουν για ασφάλεια. Ετσι κι αλλιως εχει να δει καποιους φιλους πρώτα που θα τον βοηθησουν.

Ετσι η γυναικα του εφυγε με τις υπηρετριες της και εγκατέλειψε τη χώρα (η τουλαχιστον αυτο νομιζε ο Ιουστινιανος) ενώ ο Ιουστινιανος πηρε ένα αλογο και εφυγε μονος προς την πολη Τομίς.

Εκει εκλεψε ένα καικι και εφυγε. Παρέπλευσε την πολη Ασσας και εφτασε στο Σύμβολον κοντα στην Χερσώνα οπου ηταν πριν εξόριστος.
Στο Συμβολον βρηκε τον παλιο του φιλο από την Κωνσταντινουπολη τον Πατρικιο Βαράζ-Μπακουρ ο οποιος ειχε καταφυγει εκει μετα την πτωση του Ιουστινιανου. Ο Μπακουρ εμεινε με το στόμα ανοιχτο. Τον ειχε για νεκρο μετα που εφυγε από την Χερσώνα και αμεσως τον εφερε σε επαφη με αλλους εξοριστους ευγενεις πιστους σε αυτόν που ειχαν καταφυγει εκει. Ο Μπακουρ εστειλε τον υπηρέτη του και τους καλεσε.

Ετσι την άλλη μερα ηρθαν ο αδελφος του Μπακουρ, ο Στέφανος, ο Μωρόπαυλος και ο Θεόφιλος.
Ολοι χάρηκαν που ειδαν τον Ιουστινιανο και δέχτηκαν να τον βοηθησουν να ξαναπάρει το θρόνο. Αλλα δεν ειχαν ουτε υποστηριξη ουτε στρατο.

Ο Ιουστινιανος τους ειπε ότι θα φροντισει αυτος για όλα αυτά αρκει να τον ακολουθησουν.
Ετσι την επομενη μέρα σάλπαραν με ένα καράβι και κατευθυνθηκαν προς την Αγχιαλο (σημερινη Βαρνα).

Όμως καθως παρέπλεαν τον κόλπο του Νεκρου κοντα στις εκβολές του ποταμου Δνειπερου ξέσπασε μια σφοδρη καταιγίδα η οποια εκανε το καράβι καρυδοτσουφλο.
Αλλοι ετρεχαν να βοηθησουν τους ναυτες για να μην πνιγουν, αλλοι προσευχονταν να σταματησει το κακο και αλλοι ειχαν κουρνιασει από φόβο στα αμπάρια.
Ο Ιουστινιανος όμως στεκόταν ορθιος στην πλωρη και κοιταζε τον μαυρο ουρανο και την μανιασμένη θάλασσα.
Καποια στιγμη με πολύ κόπο εφτασε διπλα του ο υπηρέτης του Μυάκης και του ειπε:

«Αφέντη θα πεθάνουμε! Κανε ταμα στο Θεο να σωθουμε και αν σου δώσει πισω την Αυτοκρατορία σου υποσχέσου πως δεν θα παρεις εκδικηση από τους εχθρους σου!»

Ο Ιουστινιανος γυρισε, τον κοιταξε με οργισμένο βλέμμα και αφου τον χαστουκισε, τον επιασε από το λαιμο και του ειπε:

«Αν είναι να δειξω ελεος εστω και σε έναν από τους εχθρους μου τοτε ας με πνιξει ο Θεος τωρα!»
Μετα από λιγο η καταιγίδα κόπασε και το πλοιο μπηκε στον Δουναβη οπου και αραξε για επισκευες καθως ειχε παθει αρκετες ζημιες.

Ο Ιουστινιανος και οι φιλοι αποφάσισαν να κατέβουν εκει και προχώρησαν μεχρι που μπηκαν στην Βουλγαρία.
Από εκει ο Ιουστινιανός εστειλε τον Στέφανο στον Ηγεμόνα των Βουλγάρων Τερβέλ για να του ζητησει βοηθεια ώστε να κερδισει ξανα το θρόνο του. Σε αντάλλαγμα του υποσχέθηκε πλουσια δώρα και την κορη του Αναστασια (από τον πρωτο του γάμο με την Ευδοκια) για γυναικα.
Ο Τερβέλ δελεαστηκε από την προσφορά και κάλεσε τον Ιουστινιανο στο Παλατι του. Εκει ορκίστηκε να συνεργαστει μαζι του και να τον υπακουει. Αμεσως μετά εδωσε εντολη να μαζευτει ο στρατός επιστρατευοντας Βουλγάρους και Σλάβους.

Ετσι τον επομενο χρόνο το 705 ο Ιουστινιανος μαζι με τον Τερβέλ επικεφαλης του Βουλγαρικου στρατου 15000 ανδρων εφτασαν εξω από την Κωνσταντινουπολη και στρατοπεδευσαν εξω από την Χαρσιανη Πυλη στις Βλαχερνες.

Για τρεις μερες οι κατοικοι της Πολης τους εβριζαν και τους κοροιδευαν από τα Τειχη αρνουμενοι να υποκυψουν στους ορους του Ιουστινιανου και να του παραδώσουν την Πολη.

Αυτό όμως ηταν απλα η καλυψη. Ο Ιουστινιανος ειχε στειλει δικους του ανθρώπους να ψάξουν καλα τα Τείχη και τελικα βρηκε αυτό που εψαχνε.
Ανακαλυψε την εξοδο του υπονόμου ο οποιος περνουσε κατω από τα Τειχη και εβγαινε μεσα στην Πολη.

Ετσι εστειλε στρατιωτες να μπουν από εκει μεσα στην Πολη και αυτοι ανοιξαν τις Πυλες στο Βουλγαρικο στρατο φωνάζοντας «Ανασκαφητω τα οστέα» που ηταν και το συνθημα ότι εχουν ηδη μπει μεσα και ανοιγουν τις Πυλες.

Ο Ιουστινιανος μπηκε στην Πολη και εγκαταστάθηκε στο Ανακτορο των Βλαχερνών. Και προς τιμην του απαγορευσε στον Τερβέλ και στους Βουλγάρους να λεηλατησουν την Πολη και να κλεψουν ακομα και ένα κοτοπουλο.

Όταν ο Αυτοκράτορας Τιβέριος ειδε ότι ο Ιουστινιανος εχει ηδη μπει στην Πολη εχασε το κουράγιο του και εγκατέλειψε την Πολη δραπετευοντας στην Απολλωνιάδα προσπαθώντας να βρει τον αδελφό του Ηράκλειο με το στρατό του για να αντεπιτεθει και να διωξει τον Ιουστινιανο.

Δεν ηξερε όμως ότι μολις μαθευτηκαν τα νεα ότι ο Ιουστινιανος επέστρεψε στην Κωνσταντινουπολη ο στρατος του Ηρακλειου ειχε στασιασει και τον ειχε συλλάβει στην Θράκη.

Τελικά συνεληφθη και ο ιδιος ο Τιβέριος στην Απολλωνιάδα καθως περικυκλωθηκε εκει από αποσπασμα που ειχε στειλει ο Ιουστινιανός να τον κυνηγήσει.

Ο πρωην πλεον Αυτοκράτορας Τιβεριος, ο Ηράκλειος και οι λοιποι Στρατηγοι και ευγενεις που τους ειχαν υποστηρίξει παρουσιαστηκαν αλυσοδεμένοι στον Αυτοκράτορα Ιουστινιανο Β’ ο οποιος τους καταδικασε σε θάνατο και τους σταυρωσε στα Τειχη της Πολης εκτος από τον ΤΙβέριο.

Μετα εστειλε τους πρακτορες του σε ολη την Αυτοκρατορια με διαταγές να ξετρυπωσουν ολους τους υποστηρικτές του Τιβέριου και του Λεόντιου και να τους συλλαβουν αμεσα, ειτει είναι αξιωματουχοι ειτε όχι, ειτε είναι ευγενεις, ειτε είναι χωρικοι.

Αμεσως μετα εκπληρωσε τις υποσχέσεις του προς τον Τερβέλ και τον απέλυσε δινοντας του πλουσια δωρα και πολύ χρημα καθως και τον τιτλο του Καίσαρα (από τοτε οι ηγεμονες των Βουλγάρων φερουν τον τιτλο «Τσάρος») προς μεγάλη εκπληξη και σοκ των Ρωμαιων καθως ηταν η πρωτη φορά ο τίτλος του Καισαρα δινόταν σε έναν Βαρβαρο.

Μερικες μερες μετα κατά την διάρκεια των Ιπποδρομιων ο Ιουστινιανός εφερε στον Ιπποδρομο τον πρωην Αυτοκράτορα Τιβέριο αλλα και τον πρωην Αυτοκράτορα Λεοντιο τον οποιο εβγαλε από τη Μονη Δαλματων.

Εκει τους εφερε στο Κάθισμα μπροστα από το θρονο του και αφου η Φρουρα τους εβαλε με το ζορι να τον προσκυνήσουν, ο Ιουστινιανος εβαλε τα ποδια του πανω στους λαιμους τους και παρέμεινε σε αυτή τη στάση για ολη τη διαρκεια της 1ης Ιπποδρομίας ενώ ο λαος φωναζε:

«Επι ασπιδα και βασιλισκω αναβήσει και καταπατησει λεοντα και δρακοντα!»

Μετα το τέλος της 1ης Ιπποδρομιας τους παρέδωσε στη Φρουρα με διαταγη να μεταχθουν στο Κυνήγιον και εκει να αποκεφαλιστουν.
Αμεσως μετα εφερε στον Ιππόδρομο τον Πατριάρχη Καλλινικο Α’ ο οποιος ειχε συνεργαστει με τον Λεοντιο για την ανατροπη του 10 χρονια
νωρίτερα.

Ο Ιουστινιανός τον καθαίρεσε και τον καταδικασε σε τυφλωση και ισοβια εξορία σε μοναστηρι της Ρώμης. Νέο Πατριάρχη στη θέση του διόρισε τον μοναχό Κυρο ο οποιος ηταν ερημίτης στα Πριγκιποννησια και παλαιοτερα του ειχε προφητεύσει ότι θα κερδιζε ξανα το θρονο του.

Αφου η Φρουρα πηρε τον τυφλο πλεον πρωην Πατριαρχη να τον στειλει εξορία, μετα μπηκαν οι υποστηρικτές των προκατόχων του στην αρένα τους οποιος καταδικασε ολους σε θανατο και μετα εσπαγε το κεφάλι του να βρει πρωτοτυπες μορφές εκτέλεσης.

Αλλους τους εραψε σε σακια μαζι με γάτες και τους πεταξε στο Βοσπορο, αλλους τους παλουκωσε, αλλους εκαψε. Και μερικους αλλους τους καλεσε για γευμα. Και εκει που νομιζαν ότι τη γλιτωσαν αφου εφαγαν και πηγαν να σηκωθουν από το τραπέζι χαρουμενοι που γλιτωσαν τον θανατο ο
Ιουστινιανος καλεσε τη Φρουρα και τους σουβλισε ολους.

Μερικές μερες μετα εμαθε ότι η γυναικα του που την ειχε διωξει κρυφα ειχε συλληφθει από τους Χαζάρους και ηταν ομηρος του αδελφου της του Χαγάνου.

Ετσι εστειλε ένα στολισκο πλοιων να την φέρει πισω. Όμως ξεσπασε καταιγίδα στη Μαυρη Θάλασσα και ο στολισκος βουλιαξε ολοκληρος αυτανδρος.

Ετσι ο Χαγάνος εστειλε επιστολη στον Ιουστινιανο λεγοντας του:
«Ανοητε δεν μπορουσες να στειλεις 1-2 πλοια να παρεις τη γυναικα σου αλλα επρεπε να στειλεις ολοκληρο στόλο και από πανω να τον χάσεις κιολας και να εισαι υπευθυνος για τον θανατο εκατοντάδων? Με πολεμο θα παρεις τη γυναικα σου πισω? Μαθε λοιπον ότι εκτος από γυναικα εχεις και ένα γιο. Στειλε τους ανθρωπους σου και παρτους και τους δυο»

Όταν εμαθε ο Ιουστινιανος ότι βυθιστηκε ο στολος του και δεν εζησε κανεις ξεσπασε σε υστερικά γέλια και χάρηκε για τον θανατο τοσων «συνομωτών» όπως τους αποκάλεσε και μετα εστειλε τον Κουβικουλαριο Θεοφυλακτο με ένα πλοιο να φέρει τη γυναικα του Θεοδώρα και τον νεογέννητο γιο του Τιβέριο στην Κωνσταντινουπολη.

Συνεχίζεται…

O πρωτος καιρός της επιστροφής του Ιουστινιανου στον θρόνο κυλησε ομαλα ως πο το 707 ο Αυτοκράτορας αποφασισε να σπάσει τη συνθήκη με τον Ηγεμόνα των Βουλγάρων Τερβέλ και εισέβαλλε στην Βουλγαρία μεταφέροντας στρατευματα από την Μ. Ασια στα Βαλκανια.

Ο στόλος κινηθηκε προς την Αγχιαλο και αγκυροβόλησε εξω από την πολη ενώ ο στρατός εστησε το στρατοπεδο του στην πεδιάδα εξω από την Αγχιαλο.

Οι στρατιωτες διασκορπίστηκαν για να μαζεψουν προμήθειες και αυτό εγινε αντιληπτο από Βουλγαρους κατασκόπους. Οπως επισης ειδαν οτι ο Ιουστινιανος αμέλησε να τοποθετησει σκοπους και περιπολα στο στρατοπεδο.

Ετσι με ξαφνική επιθεση προκάλεσαν αρκετη ζημια στο στρατευμα σκοτώνοντας αρκετους και πιανοντας πολλους αιχμαλώτους.

Επισης στα χέρια τους επεσαν αρκετα αλογα και οπλισμος. Ο Ιουστινιανος ισα που προλαβε να μπει στην πολη της Αγχιαλου και να κρυφτει μαζι με οσους επιβιωσαν από τη μαχη αυτή.

Από τα τειχη ειδε πως είναι περικυκλωμένος και δεν εχει ελπιδα να νικησει τους Βουλγάρους. Τουλαχιστον όχι χωρις ενισχυσεις. Αυτό θα σημαινε ότι επρεπε να αποσυρει τις φρουρές των ανατολικών συνόρων και να τις μεταφέρει στα Βαλκανια. Αλλα ακομα και ο Ιουστινιανός καταλαβε πως αν το εκανε αυτό τοτε θα εξεθετε την Αυτοκρατορία σε θανασιμο κινδυνο καθως τοτε ο δρομος για την καρδια της Μ. Ασίας θα ηταν ανοιχτος στους Αραβες.

Ετσι αποφάσισε να μην κανει τιποτα. Επιβιβάστηκε στον στόλο και στις αρχες του 708 γυρισε ντροπιασμένος στην Κωνσταντινουπολη.

Το ιδιο ετος οι Αραβες υπο τον Μασλαμα και τον Αμπάς εισέβαλλαν και παλι στην Αυτοκρατορια και πολιόρκησαν τα Τυανα.
Την ανοιξη του 709 ο Ιουστινιανος εστειλε εναντιον τους στρατό υπο τους Στρατηγους Θεόδωρο Καρτερούκα και Θεοφύλακτο Σαλίβα για να τους απωθησουν.

Αλλα ο Ιουστινιανος δεν μπορουσε να κανει χειρότερη επιλογη Στρατηγων. Οι συγκεκριμένοι 2 ειχαν μισος μεταξυ τους και δεν μπορουσαν να συνεννοηθουν σωστα καθως ο καθενας εκανε του κεφαλιου του χωρις να δινει λογο στον άλλο.

Ετσι από κακη συνενοηση η επιθεση στους Αραβες ηταν κακοσυντονισμένη και όπως ηταν φυσικό απέτυχε. Οι Βυζαντινοι βρεθηκαν ξαφνικα από επιτιθεμενοι αμυνομενοι και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν αφηνοντας πισω τους χιλιαδες νεκρους και αιχμαλωτους ενώ το στρατοπεδο τους λεηλατηθηκε και οι Αραβες πηραν πολυτιμες προμηθειες και εξοπλισμο από εκει.

Ετσι συνεχισαν την πολιορκια των Τυανων. Αν οι Βυζαντινοι ειχαν κανει καλυτερη επιθεση οι Αραβες θα ειχαν υποχωρήσει και λυσει την πολιορκια καθως τους ειχαν τελειωσει οι προμηθειες και ηταν στα ορια του λιμου. Οι Βυζαντινές προμηθειες ηταν που τους εσωσαν όταν λεηλατησαν το στρατοπεδο τους και συνεχισαν την πολιορκια.

Οι κατοικοι των Τυανων το εμαθαν αυτό και απελπιστηκαν. Ετσι ανοιξαν διαπραγματευσεις με τους Αραβες και προτειναν να τους παραδώσουν την πολη με αντάλλαγμα να τους αφησουν να αποχωρήσουν με ασφάλεια.

Οι Αραβες δέχτηκαν αλλα λιγο μετα την παράδοση της πολης πάτησαν τους ορκους τους και επιτέθηκαν στους προσφυγες σκοτωνοντας αρκετους και αιχμαλωτιζοντας τους υπολοιπους όπως εφευγαν και τους πουλησαν για σκλαβους. Η δε πολη λεηλατηθηκε και καηκε και εμεινε για πολλα χρόνια ακατοικητη μεχρι να ανοικοδομηθει ξανα.

Το 710 ο Ουθμαν εισεβαλλε στην Κιλικια και κατέλαβε αρκετα Φρουρια ενώ η Καμαχος επεσε με προδοσια και κατεληφθη από τους Αραβες όπως και η γυρω περιοχη.

Αλλα ο Ιουστινιανός δεν εδινε σημασια σε αυτά. Η ψυχασθένεια του βγηκε παλι στην επιφάνεια και θυμηθηκε τη συνομωσια των κατοικων της Χερσώνας να τον δολοφονησουν προ 10ετιας περιπου και έστειλε τον Στόλο με επικεφαλης τον Πατρίκιο Μαύρο και τον Πατρίκιο Στεφανο Ασμικτο στην Χερσώνα με εντολές να εκτελεσει ολους τους κατοικους της περιοχης. Και αν επιβιωσει κανεις να παραδοθει στον Σπαθάριο Ηλία τον οποιο διόρισε νέο Κυβερνήτη της Χερσώνας.

Ο Στολος εφτασε στην Χερσώνα αποβιβασε τον στρατό χωρις καμια αντισταση και ο Μαυρος με τον Ασμικτο εκτέλεσαν την εντολη του Ιουστινιανου εκτελώντας τους παντες.

Όμως χαρισαν τη ζωη στα παιδια τα οποια σκοπευαν να τα πουλησουν ως σκλαβους. Στην πορεια συνέλαβαν τον Τουντουν που ηταν ο προηγουμενος Κυβερνητης της Χερσώνας, τον Ζωιλο που ηταν ο «Αρχιφυλαρχος» της περιοχης και αλλοςυ 40 φυλαρχους μαζι με τις οικογένειες τους.

Αυτος δεν τους σκοτωσαν αλλα τους εστειλαν στην Κωνσταντινουπολη. Εκτέλεσαν 7 φυλαρχους για παραδειγματισμο σουβλιζοντας τους και ψηνοντας τους ζωντανους. Ενώ αλλα 20 εξεχοντα μέλη της κοινωνιας της Χερσώνας τους εβαλαν σε ένα παλαιο Χελάνδιον (πλοιο) δεμενους και όταν βγηκε στα ανοιχτα το βυθισαν πνιγοντας τους ολους.

Όταν εφτασε η αναφορά των Στρατηγών στον Ιουστινιανο για το τι εγινε στην Χερσωνα και εμαθε ότι χαρισαν τη ζωη στα παιδια ποιος ειδε τον Θεο και δεν τον φοβηθηκε.

Ο Ιουστινιανός εγινε εξαλλος κοκκινησε από θυμο και διέταξε το στόλο να γυρίσει αμεσα πισω. Να πλευσει παση δυναμει αν χρειαστει αλλα να φτάσει το συντομότερο στην Κωνσταντινουπολη μαζι με τα παιδια τα οποια επρεπε να εχουν εκτελεσει οι Στρατηγοι αλλα τωρα τον αναγκαζαν όπως ελεγε να το κανει αυτος.

Όταν ελαβαν την απαντηση οι Στρατηγοι απεπλευσαν αμεσα αν και ηταν ηδη Οκτώβριος και η εποχη δεν ενδεικνυοταν για ταξιδι στη θαλασσα.
Τελικα ο στολος χτυπηθηκε από σφοδρη θυελλα και βυθιστηκε και αυτος αυτανδρος. 73000 ανδρες πνιγηκαν τοτε.

Όταν εφτασαν τα νεα στον Ιουστινιανο αυτος ξεσπασε σε γέλια όπως ειχε κανει και την προηγουμενη φορα. Τιμωρηθηκαν όπως ελεγε γιατι δεν υπακουσαν την διαταγη του να σκοτώσουν τα παιδια. Αν τα ειχαν σκοτώσει τωρα θα ζουσαν.
Αλλα μεσα στο υστερικο του γέλιο απειλησε να στειλει δευτερο στόλο για να εκτελεσει οσους ειχαν μεινει πισω και δεν πνιγηκαν στο ναυάγιο και οσους κατοικους ειχαν επιβιωσει από την προηγουμενη σφαγη.

Μαθευτηκε αυτό στην Χερσώνα και οσοι ηταν εκει τρομοκρατηθηκαν. Εκ των πραγμάτων αναγκαστηκαν να συρθουν σε ανταρσια κατά του Αυτοκράτορα και ζητησαν την προστασια του Χαγάνου των Χαζάρων.

Μεσα σε αυτό το γενικο χάος ο Σπαθάριος Ηλιας που μολις ειχε αναλαβει Κυβερνητης της Χερσώνας και ο Πατρικιος Φιλιππικος Βαρδάνης (που ο Ιουστινιανος τον ειχε ανακαλέσει από την εξορια που τον ειχε στειλει ο Τιβέριος Γ' και βρισκοταν μαζι με τον Ηλια στην Χερσώνα) επαναστάτησαν κατά του Ιουστινιανου.

Ο Ιουστινιανος τοτε εστειλε εναντιον τους ένα Στολισκο με επικεφαλης τον Λογοθέτη του Γενικού Γεώργιο Σύρο, τον Επαρχο Ιωάννη και τον Τουρμάρχη των Θρακησιων Χριστοφόρο με 300 ανδρες. Μαζι τους εστειλε τον πρωην Κυβερνητη Τουντουν και τον Αρχιφυλαρχο Ζωιλο τους οποιους αποκατέστησε στις προηγουμενες θεσεις του καθαιρόντας παράλληλα τον Σπαθάριο Ηλια και τον Πατρικιο Φιλιππικο Βαρδάνη.

Το αποσπασμα αυτό ειχε εντολες να συλλαβει τον Σπαθάριο Ηλια και τον Πατρικιο Φιλιππικο και να αποκαταστησει την τάξη οσο οι 3 αξιωματουχοι διαπραγματευονταν με τον Χαγανο την επιστροφη της Χερσώνας σε Βυζαντινα χέρια.

Όταν εφτασαν στη Χερσώνα βρηκαν τις πυλες κλειστες και τον λαο να μη θελει να διαπραγματευτει.
Την επομενη μερα όμως αλλαξαν γνωμη και ζητησαν από τους αξιωματουχους να μπουν μονοι στην πολη για να συζητησουν την παραδοση τους.

Οι αξιωματουχοι μπηκαν μονοι στην πολη αλλα πολύ γρηγορα (και πολύ αργα συναμα) αντιληφθηκαν ότι εχουν πεσει σε παγιδα όταν οι πυλες εκλεισαν πισω τους.
Βρεθηκαν ξαφνικα αιχμαλωτοι και οι 3 τους. Ο Λογοθέτης του Γενικου Γεωργιος Συρος και ο Επαρχος Ιωάννης αποκεφαλίστηκαν επι τοπου. Ο
Κυβερνητης Τουντουν, ο Αρχιφυλαρχος Ζωιλος και ο Τουρμάρχης Χριστοφόρος εστάλησαν δεσμιοι στον Χαγάνο των Χαζάρων για να αποφασισει αυτος για την τυχη τους μαζι με τους 300 στρατιωτες που παραδοθηκαν και αυτοι όταν ειδαν ότι εχουν συλληφθει οι αρχηγοι τους.

Στη διαδρομη πεθανε από τις κακουχίες ο Κυβερνητης Τουντουν αλλα οι υπολοιποι εφτασαν στον Χαγάνο ο οποιος διεταξε την εκτέλεση του Τουρμαρχη και των 300 στρατιωτων του.

Στο μεταξυ πισω στη Χερσώνα οι κατοικοι της πολης και ο Σπαθαριος Ηλιας ανακυρηξαν Αυτοκράτορα τον Φιλιππικό.

Συνεχίζεται…

Oταν εμαθε ο Ιουστινιανος για την ανακήρυξη του Φιλιππικου σε Αυτοκράτορα και την προσχωρηση του Σπαθαριου Ηλία στην ανταρσια εξοργίστηκε.

Διέταξε να σφαγιαστουν τα παιδια του Σπαθάριου Ηλία μπροστα στα ματια της μητερας τους και αυτην την μητέρα των παιδιων και συζυγο του Σπαθαριου την αναγκασε να παντρευτει τον Ινδό μάγειρα του.

Μετά κάλεσε τον Πατρίκιο Βήσσο και τον διέταξε να παρει στρατό και πολεμικές μηχανές και να ισοπεδώσει την Χερσώνα. Και αφου την ισοπεδώσει
να σκοτώσει τους πάντες ακομα και τα γατια και τα ποντικια της πολης. Να μη μεινει τιποτα που να θυμιζει ότι εκει ηταν η Χερσώνα.

Ο Πατρικιος εφτασε στην Χερσωνα και πολιορκησε την πολη. Κατάφερε να γκρεμίσει τον πυργο του Κεντηναρησιου και τον πυργο του Αγριοχοιρου αλλα πριν προλαβει να μπει στην πολη κατέφτασε ο στρατός των Χαζάρων και ο Βησσος υποχρεωθηκε να ανοιξει διαπραγματευσεις μαζι τους.

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματευσεων ο Φιλιππικός με τον Ηλία δραπετευσαν από την Χερσωνα και εφτασαν στο Χαζαρικο στρατοπεδο.
Ο Βησσος με τον Χαγάνο τελικα συμφωνησαν σε συνθηκολογηση με αμοιβαία υποχώρηση αλλα άλλη μια καταιγιδα μπλοκαρε το στόλο για μερες και δεν μπορουσαν να φυγουν. Ουτως η αλλως ετρεμαν την οργη του Ιουστινιανο γιατι η εντολη του δεν ακολουθηθηκε.

Ετσι ο στόλος στασιασε και ανακηρυξε και αυτος τον Φιλιππικό Αυτοκράτορα. Οι στασιαστές εστειλαν μηνυμα στον Χαγάνο να τους στειλει τον Φιλιππικο για να κινηθουν κατά της Κωνσταντινουπολης.

Ο Χαγάνος ζητησε εγγυησεις ότι δεν θα τον προδόσουν και πως αυτό δεν είναι κολπο για να βουτηξουν τον Φιλιππικο και όταν τις πηρε τους εστειλε τον Φιλιππικο.

Στο μεταξυ πισω στην Κωνσταντινουπολη ο Ιουστινιανός ηταν αναστατος. Καμια αναφορα δεν ειχε ερθει και ουτε ο στολος ειχε επιστρέψει. Κατι συνέβη υπέθεσε.

Και ετσι πηρε το στρατο και την Αυτοκρατορικη Φρουρα και ξεκινησε δια ξηρας να μαθει τι γινεται. Εφτασε στη Σινώπη και στρατοπεδευσε εκει.
Από τη Σινώπη αρχισε να μαζευει πληροφορίες για το τι εγινε και που βρισκεται ο στόλος όταν ξαφνικα μια μέρε ειδε τον στόλο να πλεει προς την Κωνσταντινουπολη χωρις τις Αυτοκρατορικες σημαιες.

Ο Ιουστινιανος ουρλιαξε από το κακο του καθως κατάλαβε ότι ο στασιαστης Φιλιππικος τον ξεγελασε και εσπευσε πισω να προλάβει τον στόλο πριν καταλάβει την Κωνσταντινουπολη.

Δεν προλαβε όμως καθως ο στόλος μπηκε στην Κωνσταντινουπολη και ο Φιλιππικος ειχε τωρα την Πολη υπο τον ελεγχο του. Ετσι ο Ιουστινιανος στρατοπεδευσε στη Δαματρυ απεναντι από την Κωνσταντινουπολη και σχεδιαζε να πολιορκησει τον Φιλιππικο ή να τον παρασυρει σε μάχη εκ
παρατάξεως και να λυσει το θέμα μια και καλη.

Ο Φιλιππικος από την άλλη εχοντας ασφαλισει την Πολη έστειλε τον Σπαθάριο Ηλία με στρατό εναντιον του Ιουστινιανου και του Κομη Βαραζ-Μπακουρ ο οποιος το ειχε σκασει από την Κωνσταντινουπολη.

Αλλα το να καθαρίσει τον Ιουστινιανο δεν εφτανε. Ο Ιουστινιανος ειχε και ένα γιο ο οποιος μπορει τώρα να ηταν μικρος αλλα σιγουρα θα του προκαλουσε προβλημα όταν μεγάλωνε. Και φυσικα δεν επρεπε ο διάδοχος της νομιμης δυναστειας να πεσει στα λαθος χέρια και να χρησιμοποιηθει εναντιον του.

Ετσι εστειλε τον Πατρικιο Βησσο και τον Σπαθάριο Ιωάννη Στρουθιο να ξετρυπώσουν τον 6χρονο Τιβέριο.
Ο Βησσος με τον Ιωάννη δεν δυσκολευτηκαν να βρουν τον μικρό. Κρυβόταν ακριβώς κατω από τη μυτη τους μεσα στην Κωνσταντινουπολη.

Οι δυο Πατρικιοι εφτασαν στην Παναγία των Βλαχερνών οπου βρηκαν τον Τιβέριο μεσα στο ναο οπου με το ένα χέρι κραταγε την Αγια Τράπεζα και με το άλλο τον Σταυρο.

Μαζι του ηταν και η γιαγια του Αναστασία η μητερα του Ιουστινιανου η οποια ειχε φορέσει στον εγγονο της φυλαχτα για να τον προστατευουν.
Η Αναστασια επεσε στα ποδια των Πατρικιων και τους ικετευσε να μη σκοτώσουν τον εγγονο της καθως δεν ειχε κανει τιποτα αυτος, ηταν μολις 6 χρονων.

Αλλα οι Πατρικιοι ειχαν εντολες να εκτελέσουν. Οσο τους παρακαλουσε ακομα η Αναστασια ο Ιωάννης Στρουθιος μπηκε στο ιερό πηρε τον Σταυρο από το χέρι του Τιβέριου και μετα τον πηρε σηκωτο εξω.

Η Αναστασια προσπάθησε να τους σταματησει, τους επιτέθηκε καταρωμενη να τον αφησουν αλλα ο Βησσός την ξυλοκόπησε και την αφησε λίποθυμη στο πατωμα.

Εβγαλαν το παιδι εξω από το ναο απέναντι από τη συνοικια του Καλλινικου και εκει το εγδυσαν το έδεσαν στην πορτα της εκκλησίας και του εκοψαν το λαρυγγι.

Μετα βρηκαν καπου κρυμμένο τον παπα της Παναγιας των Βλαχερνών και του ειπαν να παρει το πτώμα και να το θάψει στην Εκκλησια των Αγίων Αναργυρων στο Κοσμίδιον

Στο μεταξυ ο Σπαθάριος Ηλιας εστειλε ένα αποσπασμα να κυνηγήσει τον Κομη Βαραζ-Μπακουρ ενώ ο ιδιος ανελαβε να κυνηγησει τον Ιουστινιανο από τον οποιο ηθελε εκδικηση για το θανατο των παιδιων του και την ντροπη της γυναικας του.

Ο Βαραζ-Μπακουρ συνεληφθη πολύ γρηγορα κρυπτομενος σε ένα χωριο και εκτελεστηκε.

Ο Σπαθαριος Ηλίας βρηκε τον Ιουστινιανο με το στρατό του στη Δαματρυ και αντι να τον πολεμησει σε μαχη σκεφτηκε κατι άλλο.
Ανοιξε διαπραγματευσεις με το στρατό του Ιουστινιανου χωρις όμως να το ξερει ο Ιουστινιανος και τους προσεφερε πληρη αμνηστία εάν εγκαταλειψουν τον Ιουστινιανο και ερθουν μαζι του. Οι στρατιωτες δέχτηκαν και κατά τη διάρκεια της νυχτας οι περισσότεροι αυτομολησαν στον Ηλια ενώ καποια αλλοι εφυγαν και πηγαν σπιτια τους.

Το άλλο πρωι που σηκωθηκε ο Ιουστινιανος ενιωσε καποια εκπληξη όταν διαπιστωσε ότι το στρατοπεδο του ηταν εντελως αδειο. Δεν υπηρχε ψυχη και ηταν ο μονος ανθρωπος εκει.

Εκει τον κατέκλυσε η ψυχασθένεια του και η απελπισία του που αλλαζε συνεχως από υστερικο γέλιο σε κατατονία ενώ στεκόταν μονος στο κέντρο του στρατοπέδου.

Καποια στιγμη ενώ ο Ιουστινιανος ειχε βραχυκυκλώσει και στεκόταν απραγος και ποτε γελουσε ποτε εμενε ακινητος, εμφανιστηκε εξαγριωμένος ο Σπαθάριος Ηλίας μονος του.

Επιασε τον Ιουστινιανό από τα μαλλια τον εβαλε αναμεσα στα ποδια του και με το στιλέτο του αρχισε να του «πριονιζει» ουσιαστικα το λαιμο. Ο Ιουστινιανος πλεον δεν αντιδρουσε, ειχε πεσε σε κατατονικο σοκ από την ωρα που τον επιασε ο Ηλιας.

Του πηρε αρκετη ωρα να κοψει το κεφάλι του Ιουστινιανου με το στιλέτο του Ηλία αλλα όταν τελέιωσε το πέταξε στον Πατρίκιο Ρωμανό λεγοντας
του να το πάει στον Φιλιππικο καθως η δικη του δουλεια τελειωσε εδώ. Πηρε την εκδικηση του. Ετσι πεθανε ο τελευταιος Αυτοκράτορας της
Δυναστείας του Ηρακλειου στις 24 Νοεμβρίου 711 μ.Χ.

Τελικα βεβαια για καποιο λογο ο Ιουστινιανος Β' βρηκε το δρόμο του προς το Αγιολογιο της Ορθοδοξης Εκκλησιας και η μνημη του εορταζεται καθε χρονο στις 2 Αυγουστου.

https://www.saint.gr/2195/saint.aspx

Ο Φιλιππικός χάρηκε που ειδε το κεφάλι του εχθρου του και διέταξε τον Πατρίκιο Ρωμανό να το κανει τουρνε σε ολες τις επαρχίες της Αυτοκράτοριας μεχρι την Ρώμη για να δει ολος ο κοσμος πως ο τυραννος είναι νεκρος πλεον.

Συνεχίζεται….

Τι απίστευτα τρελός και βίαιος κόσμος;

Gherschaagk έγραψε: 21 Μάιος 2021, 12:04 Τι απίστευτα τρελός και βίαιος κόσμος;

ιστορίες που βγάζει από το μυαλό του ο Γεώργιος ο Εκδικητικός είναι αυτά ή όντως ιστορικά γεγονότα;
δεν βλέπω λινκ με πηγή και αναρωτιέμαι.

the comet the course the tail έγραψε: 21 Μάιος 2021, 12:22

Gherschaagk έγραψε: 21 Μάιος 2021, 12:04 Τι απίστευτα τρελός και βίαιος κόσμος;

ιστορίες που βγάζει από το μυαλό του ο Γεώργιος ο Εκδικητικός είναι αυτά ή όντως ιστορικά γεγονότα;
δεν βλέπω λινκ με πηγή και αναρωτιέμαι.

Mπορεις να κανεις ελεγχο σε Ζωναρα, Θεοφάνη και λοιπους ιστορικους της εποχης αν θεωρεις οτι τα βγάζω απο το μυαλο μου

Αλλα και απο την αλλη δεν κανω ξερη αντιγραφη του Ζωναρα π.χ. ειναι συνδιασμένο με ενα καρο αλλους.

Gherschaagk έγραψε: 21 Μάιος 2021, 12:04 Τι απίστευτα τρελός και βίαιος κόσμος;

Γιατι απορείς? Αυτα ηταν καθημερινοτητα (οκ οχι κατι που εβλεπες καθε μερα αλλα ηταν συνηθισμένοι σε αυτα.)

Πιο πολυ σοκαρίστηκε ο κοσμος απο την απονομη του τιτλου του Καισαρα στον Τερβέλ παρα απο την εκτέλεση του γιου του Ιουστινιανου.

Οι Οθωμανοι σουλτανοι απο τον πρωτο ως τον τελευταιο ανηκαν στην ιδια οικογενεια.Στο Βυζαντιο ο καθε φουκαρας μαζευε 1000 στρατιωτες και ανακηρυσσονταν αυτοκρατορας.Η τι ξεχωριζει τις σοβαρες αυτοκρατοριες απο τα μπουρδελα.

NewModelArmy έγραψε: 21 Μάιος 2021, 14:37 Οι Οθωμανοι σουλτανοι απο τον πρωτο ως τον τελευταιο ανηκαν στην ιδια οικογενεια.Στο Βυζαντιο ο καθε φουκαρας μαζευε 1000 στρατιωτες και ανακηρυσσονταν αυτοκρατορας.Η τι ξεχωριζει τις σοβαρες αυτοκρατοριες απο τα μπουρδελα.

Ξερεις ομως ποια ηταν η αλλη βασικη διαφορα? Δεν ειχε στεγανα. Η κινητικότητα αναμεσα στις κοινωνικες τάξεις ηταν συνεχης.

Αφου ειπες για Οθωμανους ας πουμε για αυτους. Δεν υπηρχε κινητικοτητα στις τάξεις. Π.χ. αν δεν εισουν Οσμανιδης 10 γενιες πισω θρονο δεν εβλεπες. Αν εισουν χωριατης και λεφτα να εκανες παλι χωριάτης θα εισουν αλλα με λιγο καλυτερο βιωτικο επιπεδο.

Στο Βυζαντιο απο την αλλη δεν ηταν αναγκη να εχεις οικογενειακο background για να γινεις καποιος. Αν εισουν λιγο εξυπνος, λιγο πονηρος, λιγο δικτυωμενος μπορουσες απο βοσκος να γινεις Στρατηγος.

Δεν σε εκλεινε σε μια καστα και σου λεγε "εσυ γεννηθηκες αγρότης και αγροτης θα πεθάνεις". Οπως π.χ. στη Δυση.

Ειχε τα πλεονεκτηματα του και αυτο το συστημα αλλα καταληγω στο οτι κακο εκανε γενικα.Δεν πρεπει να υπηρξε αυτοκρατορας που να μην αντιμετωπισε εναν εγχωριο στφετεριστη.Ξοδευονταν χρονος,χρημα και στρατιωτικη δυναμη σε απειρους εμφυλιους πολεμους.

Αφου απέκτησε απολυτη εξουσια ο Φιλιππικός εδωσε προτεραιότητα στις θρησκευτικές υποθέσεις.

Καθαίρεσε τον Ορθόδοξο Πατριάρχη Κυρο και διόρισε στη θέση του ένα μοναχο από τη μονη Καλλιστράτου τον Ιωάννη ο οποιος του ειχε
προφητεύσει ότι θα γινει Αυτοκράτορας. Ο πρωην Πατριαρχης Κυρος φυλακιστηκε στη Μονη της Χώρας.

Ο νεος Πατριάρχης Ιωάννης ΣΤ’ ηταν Μονοθελητής και αφου ειδε ότι ο Φιλιππικος του εχει απολυτη εμπιστοσυνη αφου επαληθευτηκε η προφητεια του, ηρθε στο Παλάτι και του ειπε:

«Αφου εγινες Αυτοκράτορας πρεπει τωρα να στερεωσεις και την εξουσια σου. Αν θέλεις να βασιλευσεις για πολλά χρόνια πρέπει να συγκαλέσεις Συνοδο και να καταργήσεις τις αποφάσεις της ΣΤ’ Οικουμενικης Συνοδου. Αυτό προστάζει ο Θεος αν θελεις να σου δωσει μακρά βασιλεια.»

Ο Φιλιππικος πειστηκε και συγκάλεσε Συνοδο στην Κωνσταντινουπολη με τη βοηθεια του Πατριαρχη Ιωάννη, του Γερμανου Μητροπολιτη Κυζικου και του Ανδρέα Μητροπολιτη Κρήτης και του Διακονου Ελπιδιου η οποια κατάργησε την ΣΤ’ Οικουμενικη Συνοδο και αποκατέστησε τον Μονοθελητισμο ως δογμα της Αυτοκρατορίας.

Σε αυτή την προσπάθεια βρηκε και υποστηρικτές και εντος Παλατιου όπως τον Νικόλαο τον Αρχιοινοχόο (ο οποιος για τη βοηθεια στον Φιλιππικο ανταμειφθηκε με διορισμο του ως Καθηγητη της Ιατρικης στο Πανεπιστήμιο και Καιστωρα δλδ Υπουργος Δικαιοσυνης σαν να λεμε σημερα), τον Αντιοχο τον Χαρτοφυλακα και αλλους.

Ο Φιλιππικος βρηκε τα Θησαυροφυλάκια γεμάτα και με την επαρση που ειχε καθως εγινε Αυτοκράτορας τα κατασπατάλησε σε εκλυτη ζωη και απολαυσεις.

Σε πολιτικο επιπεδο εξορισε ολους τους Αρμενιους από την Αυτοκρατορία και τους εγκατέστησε στην Μελιτηνη και την Τετάρτη Αρμενία.
Παραλληλα όμως με αυτά οι Βουλγαροι εκαναν νεα εισβολη το 712 και εφτασαν μεχρι τα τειχη της Κωνσταντινουπολης ερημωνοντας την Θράκη στο πέρασμα τους. Ο λογος που εισέβαλλαν οι Βουλγαροι ηταν γιατι ο Φιλιππικος αρνηθηκε να τους πληρώσει τον φορο που τους υποσχέθηκε ο
Ιουστινιανος όταν τον βοηθησαν να ανακατάλαβει την εξουσια.

Αλλα και οι Αραβες δεν πηγαν πισω. Εισεβαλλαν και αυτοι και εφτασαν μεχρι τη Μισθεια της Καππαδοκιας σκοτωνοντας και αιχμαλωτιζοντας.
Ενώ δευτερος αραβικος στρατός εφτασε μεχρι την Αντιόχεια της Πισιδιας και την κατέλαβε. Όμως ενας δυνατος σεισμος τους αναγκασε να την εγκαταλειψουν και να γυρισουν πισω.

Τον Ιουνιο του 713 ο Φιλιππικος ηταν ηδη στο θρόνο 2 χρόνια και αποφάσισε το Σάββατο της Πεντηκοστης να παει εν πομπη στα Λουτρά του Ζευξιππου για μπάνιο και μετα να παραθέσει γευμα στους ευγενεις εκει.
Οσο λοιπον ο Φιλιππικος παρακαθοταν στο γεύμα μπηκε στην Πολη από την Χρυση Πυλη ο Πρωτοστράτορας του Οψικίου Ρουφος με στρατιωτες εκτελώντας εντολες του Κομητα του Οψικιου Γεωργιου Βουράφου και του Πατρικιου Θεοδώρου Μυάκιου.

Χωρις να συναντησει καμια αντισταση το απόσπασμα εφτασε στο Παλάτι και αφου εξουδετέρωσαν τη Φρουρα συνέλαβαν τον Αυτοκράτορα.
Ο Φιλιππικος ηταν παραδομένος παρα πολύ στην εκλυτη ζωη του για να καταλαβει ότι προκάλεσε την δυσαρέσκεια των ευγενων για την σπατάληση του χρηματος αλλα κυριως και για την αδράνεια του στην αντιμετώπιση Βουλγάρων και Αράβων.

Ειχε μεταφέρει το στρατο του Οψικιου στην Θράκη αλλα δεν ειχε δώσει καμια εντολη για μηνες να επιτεθουν στους Βουλγάρους. Ετσι στασιασαν οι στρατιωτες και οι διοικητες επιφορτισαν τον Πρωτοστράτορα να συλλαβει τον Φιλιππικο και να παρει άλλος την θέση του.

Από το Παλάτι τον πηγαν στο Ορνατοριο των Πρασινων (στην αιθουσα που γινονταν οι κληρώσεις των αρματηλατων που θα αγωνιζονταν) και εκει τον τυφλωσαν και τον φυλακισαν. Ο Φιλιππικος πεθανε μερικους μηνες μετα φυλακισμενος.

Την επομένη μερα Κυριακή της Πεντηκοστης ο λαος συγκεντρώθηκε στην Αγία Σοφία και εκει παρακολουθησαν την στέψη του Πρωτασηκρίτη Αρτεμίου ως Αυτοκράτορα με το όνομα Αναστάσιος Β’.

Ο νεος Αυτοκράτορας ηταν επιλογη των Βουράφου και Μυακη οι οποιοι θεωρησαν ότι θα τον εχουν του χεριου τους.
Αλλα το επομενο Σάββατο τους εξέπληξε ολους. Διέταξε να συλληφθουν ο Γεωργιος Βουράφος και Θεόδωρος Μυακης, να τυφλωθουν και να εξοριστουν στη Θεσσαλονικη ως υπαιτιοι και υποκινητες συνομωσίας κατά του Αυτοκράτορα Φιλιππικου.

Και ετσι ο Αναστάσιος Β’ απελευθερώθηκε από τον ελεγχο τους.
Τα προβληματα όμως συνεχίζονταν για την Αυτοκρατορία καθως οι Αραβες συνεχιζαν τις επιδρομες και πλεον ειχαν φτάσει μεχρι την Γαλατία και την Αγκυρα.

Ο Αναστάσιος αναδιοργάνωσε τον στρατό ο οποιος ειχε αφεθει κατά την διαρκεια της προηγουμενης διοικησης αλλα και την πολιτικη διοικηση.
Και τοτε ηρθαν τα νεα ότι ο Ουαλιντ ετοιμάζει μεγάλη εκστρατεια κατά της Αυτοκρατοριας από ξηρα και θαλασσα.

Ετσι έστειλε πρεσβεις στον Ουαλιντ υπο τον Πατρικιο Δανιηλ Σινωπιτη τον Επαρχο της Πολης για διαπραγματευσεις.
Στην πραγματικοτητα όμως αυτό ηταν μονο το προσχημα. Δεν υπηρχαν διαπραγματευσεις. Ο Σινωπιτης ειχε μυστικες εντολες να καθυστερησει τους Αραβες και παράλληλα να δράσει ως κατάσκοπος και να συγκεντρώσει πληροφορίες για τα αραβικα στρατευματα και τη δυναμη τους.

Όταν αρχισαν να καταφθάνουν οι πρωτες αναφορές γρηγορα διαπιστωσαν ότι η Κωνσταντινουπολη ισως να περνουσε τον μεγαλυτερο κινδυνο από την ιδρυση της.

Ετσι διεταχθη κάθε πολιτης της Κωνσταντινουπολης να αποθηκευσει προμηθειες για 3 χρονια τουλάχιστον και οποιος δεν μπορει να το κανει αυτό τοτε να εγκαταλειψει την Πολη άμεσα.

Μετα αναδιοργάνωσε και τον στόλο και διέταξε τη ναυπηγηση νεων Δρομώνων που εφεραν ενισχυμενους σιφωνες εκτοξευσης Υγρου Πυρος αλλα και μεγάλων τριηρεων ικανων να εμβολισουν και να διαπεράσουν την πιο σκληρη θωράκιση.

Διεταξε να επισκευαστουν αμεσα τα Θαλάσσια Τειχη κατά προτεραιότητα και στα Χερσαια Τειχη εγκατέστησε Σκορπιους και Καταπέλτες σε κάθε πυργο.

Η πολιορκια θα ερχοταν συντομα, δεν ξεραν ποτε ακριβως αλλα συντομα και επρεπε να κανουν ότι είναι δυνατον για να αντεξει η Πολη.

Τοτε συνέβη κατι που θεωρηθηκε ως θαυμα.
Ο Ουαλιντ πέθανε ξαφνικα το 714 και τον διαδέχτηκε ο Σουλειμαν. Ετσι αναγκαστικά σταμάτησαν οι προετοιμασίες για την εκστρατεια. Όμως στην Κωνσταντινουπολη ηξεραν καλα πως αυτό δεν είναι ματαιωση. Είναι μονο αναβολη. Ισα για να παρουν μια ανασα.

Στις 11 Αυγουστου 715 ο Αναστάσιος Β’ καθαιρεσε τον Μονοθελήτη Πατριάρχη Κύρο και στη θέση του διόρισε τον Μητροπολιτη Κυζίκου Γερμανο (ο οποιος ηταν Μονοθελητης αλλα πλεον ειχε μετανοησει και μεταστραφει στην Ορθοδοξία).

Το Διαταγμα που διαβάστηκε κατά την ενθρονιση του εγραφε τα εξης:
«Ψηφω και δοκιμασια του τιμιου πρεσβυτεριου, των διακόνων και παντος του ευσεβους κληρου, της Ιεράς Συγκλητου και του χριστεπώνυμου πληρώματος της Θεοφρουρητου Αυτοκρατορικης Πολης, η Χάρις του Θεου η παντα τα ασθενη θεραπευουσα και τα ελλειπη αναπληρουσα μετατιθεται Γερμανον τον Σεβασμιωτατον Επισκοπον και Μητροπολιτην της Αγιωτάτης Μητροπολεως Κυζίκου εις την Αγιωτάτην Αρχιεπισκοπην της Θεοφρουρητου Αυτοκρατορικης Πολης. Η παρουσα μετάθεσις γινεται παρουσια του ιερωτάτου Μιχαήλ Πρεσβυτέρου και Λεγάτου της Αποστολικης Καθεδρας καθως και ενωπιον Επισκόπων, ιερεων και διακόνων επι βασιλειας Αναστασιου»

Λιγο μετα την ενθρονιση του Πατριάρχη οι κατάσκοποι του Αυτοκράτορα εστειλαν αναφορές ότι φτάνει αραβικός στόλος από την Αλεξάνδρεια στη Φοινικη για να προμηθευτει κυπαρισσοξυλα.

Ο Αναστάσιος τοτε διέταξε να σχηματιστει ένας στολος από τα πλεον γρηγορα σκάφη του στόλου και να επιβιβαστουν σε αυτό στρατιωτες από το Οψικιον.
Ναυαρχο διόρισε τον Διάκονο της Αγιας Σοφίας Ιωάννη Παπαιωαννακη ο οποιος τοτε ηταν και Λογοθέτης του Γενικου (Υπουργος Οικονομικων).

Όταν ο στολος εφτασε στη Ρόδο ο Ιωάννης συγκροτησε πολεμικο συμβουλιο και παρουσιασε τον τροπο δράσης του για το πως θα παρεμποδισουν τους Αραβες να παρουν την ξυλεια.

Όμως δεν προλαβε. Οσο βρισκόταν στο συμβουλιο ξεσπασε ανταρσια στον στόλο από τους στρατιωτες του Οψικιου.
Ο Ναυαρχος Ιωάννης βγηκε να δει τι συμβαίνει αλλα οι διοικητές του Οψικιου που ηταν στο συμβουλιο (και ειχαν βγει μαζι του να δουν τι γινεται) τραβηξαν τα σπαθια τους και τον κομματιασαν στην κουβερτα της Ναυαρχιδας.

Οι αλλοι διοικητες διαφώνησαν με την ανταρσία και τον φόνο του Ναυαρχου από τους στρατιωτες του Οψικιου και ξεσπασε καυγάς.
Ευτυχως για αυτους όμως δεν σφαχτηκαν μεταξυ τους αλλα ο στόλος διαλυθηκε και κάθε μοιρα γυρισε στο ναυσταθμο της στο Αιγαιο. Αντιθετα η μοιρα που ειχε στασιασει κινηθηκε βορεια χωρις αρχηγο ουσιαστικα και αγκυροβόλησε στο Αδραμυττιον.

Εκει βγηκαν και σκεφτηκαν τι να κανουν. Ειχαν στασιασει κατά του Αυτοκράτορα αλλα τωρα δεν ειχαν αρχηγο και υποψηφιο Αυτοκράτορα να παρει τη θέση του Αναστασιου. Επρεπε να βρεθει καποιος.

Κανεις δεν δεχοταν από τα πληρώματα. Από Στρατηγο μεχρι μουτσο ολοι απερριπταν τη θεση του Αυτοκράτορα.
Όπως περιμεναν εκει και δεν ηξεραν τι να κανουν περασε από το αγκυροβόλιο τους ο τοπικος φοροεισπράκτορας ο Θεοδόσιος.

Αμέσως επεσαν ολοι πανω του και τον πιεζαν να δεχτει να γινει Αυτοκράτορας.
Αυτος δεν ηθελε, μαλιστα σε καποια φάση τους περασε και για μεθυσμένους. Συνεχιζαν να τον πιέζουν και να τον παρασυρουν στα καραβια τους.

Αυτος όμως παλι δεν ηθελε και καταφέρνοντας να τους ξεφυγει πηγε και κρυφτηκε σε ένα βουνο παραδιπλα.

Οι ναυτές ερευνησαν και σε λιγο τον ξετρυπωσαν. Τον πηγαν με το ζόρι μεχρι τα καραβια και με τη βια τον αναγορευσαν Αυτοκράτορα ως Θεοδόσιο Γ’ ενώ αυτος συνεχισε να ωρυεται και να διαμαρτυρεται ότι δεν θελει και να τον αφησουν να παει στη δουλεια του.

Τωρα ειχαν πλεον αρχηγο (όχι και με τη θεληση του βεβαια) και υποψηφιο Αυτοκράτορα. Ηταν ετοιμοι για άλλο ένα πραξικοπημα στην
Κωνσταντινουπολη.


Συνεχιζεται….

Ευχαριστούμε George. Όταν βρεις χρόνο ,κάνε ένα αφιέρωμα στον Φωκά . You know: "Πάλιν τον καύκον έπιες, πάλιν τον νουν απώλεσας".