Leitmotifs στα όνειρα

[Saliveros]

Χάρις στον κορονωιό, τον τελευταίο χρόνο επιδίδομαι μετά μανίας στον ύπνο -και στα όνειρα.

Πολύ παλιότερα, πριν 40-50 χρόνια, είχα αποκτήσει τη συνήθεια να τα γράφω, ελπίζοντας ότι θα κατόρθωνα, κάποτε, να ανακαλύψω την πραγματική λειτουργία τους. Επειδή, αν και είχα διαβάσει πολλές μελέτες και θεωρίες σχετικά με αυτά, δεν είχα συναντήσει κάποια απόλυτα πειστική απάντηση, είτε από ψυχολόγους, είτε από ψυχίατρους, νευρολόγους κτλ.

Ένα στοιχείο των ονείρων που πάντα έβρισκα πολύ ενδιαφέρον, είναι οι idees fixes, τμήματα ονείρων που επαναλαμβάνονται πολύ συχνά με την ίδια ακριβώς μορφή, και που δεν είναι πάντα εύκολο να τα ερμηνεύσεις με κάποιον από τους κλασικούς τρόπους.

Π.χ., βλέπεις ότι αύριο πρόκειται να δώσεις ένα διαγώνισμα, αλλά δεν έχεις ανοίξει ποτέ βιβλίο σχετικό μ' αυτό το μάθημα, και νιώθεις πολύ άγχος.
Πιστεύω ότι σχεδόν όλοι/ες μας έχουμε δει παρόμοια όνειρα, ασχέτως του αν έχουμε προ πολλού αφήσει πίσω μας τα οποιαδήποτε θρανία. Εγώ τουλάχιστον, στα 79 χρόνια μου, εξακολουθώ να τα βλέπω τακτικά. Και μου αρέσουν

Θεωρώ ότι είναι σχετικά εύκολο να αποδώσουμε αυτό το όνειρο σε παλιότερες εμπειρίες μας από τις σχολικές - ακαδημαϊκές περιόδους της ζωής μας. Πόσοι δεν βιώσαμε κάποτε κάτι τέτοιο, που πιθανότατα μας έχει αφήσει "ανοιχτούς λογαριασμούς" με το ασυνείδητό μας;

Υπάρχουν όμως και κάποια στοιχεία ονείρων που δεν είναι εύκολο να αποκωδικοποιηθούν με παρόμοιο τρόπο.

Θα δώσω, για παράδειγμα, ένα στοιχείο που περιλαμβάνουν πολύ συχνά στα όνειρά μου:

Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω το κινητό μου.
Ούτε μία φορά δεν τα έχω καταφέρει...
- Το κινητό μου είναι πολύ μικρό και τα πλήκτρα του επίσης, ώστε να μη μπορώ να πληκτρολογήσω τον αριθμό.
- Έχει ένα αλλόκοτο σχήμα και δε μπορώ να βρω το πληκτρολόγιο.
- Στις προσπάθειές μου να το ανοίξω, διαλύεται.
- Τα νούμερα στο πληκτρολόγιο δεν είναι στην κανονική τους σειρά.
- Δεν θυμάμαι το νούμερο κανενός από τα άτομα που θέλω να καλέσω (και δεν μου κόβει να ψάξω στο ευρετήριο του κινητού...).
- Τα έχω γραμμένα σε ένα πολύ μικρό μπλοκάκι και δεν διαβάζονται.

Η "εφευρετικότητά" μου στο να δημιουργώ εμπόδια στην επίτευξη της κλήσης είναι αξιοσημείωτη!
Και δε μπορώ να σκεφτώ κάποια σχετική δυσκολία στην πραγματικότητα. Τόσα χρόνια που έχω κινητό, δεν έχω αντιμετωπίσει προβλήματα στη χρήση του, αν και σκατόγερος

Έχετε παρόμοιες εμπειρίες;

[Μπαντάς]

Νωρίς είναι ακόμα βρε, δεν είπαμε Λάζαρε, δεύρο έξω!

[Papa John]

Καλώς ήρθες και πάλι

Είχα τη συνήθεια να γράφω σε χαρτί όσα θυμόμουν από τα όνειρά μου,αλλά τη σταμάτησα πριν κάποια χρόνια.
Τα ημερολόγια τα έχω κρατημένα.

Τώρα έχω αρχίσει να γράφω ξανά μόνο όσα όνειρα περιλαμβάνουν τη μητέρα μου,που έχει φύγει από τη ζωή.
Τη βλέπω με σημαντική συχνότητα και προσπαθώ να καταλάβω τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι "επισκέψεις" της.

Πολύ ενδιαφέρον το νήμα.
Τα όνειρα είναι από τις πιο σημαντικές ψυχικές/πνευματικές διεργασίες στη ζωή του ανθρώπου + ότι,προσωπικά,πιστεύω πως πολλά από αυτά είναι προφητικά.

Θα επανέλθω με περισσότερες εμπειρικές περιπτώσεις,σχετικά με αυτό το τελευταίο που έγραψα.

[Σενέκας]

[Beria]

[Saliveros]

Γειά σας κι από μένα.
Ελπίζω να υπάρξει συνέχεια στο νήμα

[1451]

Κάτι που επαναλαμβάνεται σε εμένα είναι να βρίσκομαι κάπου και να μην μπορώ να βρω τον δρόμο για το σπίτι.
Μέχρι τώρα έχω βρεθεί σε ένα γήπεδο που χτίζεται, ένα χιονισμένο χωριό στο βουνό, ένα χωριό δίπλα σε μια λίμνη κάτω από ένα βουνό, ένα τεράστιο φράγμα, μια άδεια πόλη γεμάτη άμμο.
Τη λύση παρουσιάζει μερικές φορές μια γυναίκα που φοράει μαντήλα κι άλλες φορές μια παρέα ανθρώπων που φαίνεται να με γνωρίζει ενώ εγώ δεν τους γνωρίζω.
Μόλις μου δείχνουν προς τα πού να πάω ο δρόμος προς το σπίτι εμφανίζεται μπροστά μου. Αγχωτικά όνειρα.

[klg]

Spoiler

Χάρις στον κορονωιό, τον τελευταίο χρόνο επιδίδομαι μετά μανίας στον ύπνο -και στα όνειρα.

Πολύ παλιότερα, πριν 40-50 χρόνια, είχα αποκτήσει τη συνήθεια να τα γράφω, ελπίζοντας ότι θα κατόρθωνα, κάποτε, να ανακαλύψω την πραγματική λειτουργία τους. Επειδή, αν και είχα διαβάσει πολλές μελέτες και θεωρίες σχετικά με αυτά, δεν είχα συναντήσει κάποια απόλυτα πειστική απάντηση, είτε από ψυχολόγους, είτε από ψυχίατρους, νευρολόγους κτλ.

Ένα στοιχείο των ονείρων που πάντα έβρισκα πολύ ενδιαφέρον, είναι οι idees fixes, τμήματα ονείρων που επαναλαμβάνονται πολύ συχνά με την ίδια ακριβώς μορφή, και που δεν είναι πάντα εύκολο να τα ερμηνεύσεις με κάποιον από τους κλασικούς τρόπους.

Π.χ., βλέπεις ότι αύριο πρόκειται να δώσεις ένα διαγώνισμα, αλλά δεν έχεις ανοίξει ποτέ βιβλίο σχετικό μ' αυτό το μάθημα, και νιώθεις πολύ άγχος.
Πιστεύω ότι σχεδόν όλοι/ες μας έχουμε δει παρόμοια όνειρα, ασχέτως του αν έχουμε προ πολλού αφήσει πίσω μας τα οποιαδήποτε θρανία. Εγώ τουλάχιστον, στα 79 χρόνια μου, εξακολουθώ να τα βλέπω τακτικά. Και μου αρέσουν

Θεωρώ ότι είναι σχετικά εύκολο να αποδώσουμε αυτό το όνειρο σε παλιότερες εμπειρίες μας από τις σχολικές - ακαδημαϊκές περιόδους της ζωής μας. Πόσοι δεν βιώσαμε κάποτε κάτι τέτοιο, που πιθανότατα μας έχει αφήσει "ανοιχτούς λογαριασμούς" με το ασυνείδητό μας;

Υπάρχουν όμως και κάποια στοιχεία ονείρων που δεν είναι εύκολο να αποκωδικοποιηθούν με παρόμοιο τρόπο.

Θα δώσω, για παράδειγμα, ένα στοιχείο που περιλαμβάνουν πολύ συχνά στα όνειρά μου:

Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω το κινητό μου.
Ούτε μία φορά δεν τα έχω καταφέρει...
- Το κινητό μου είναι πολύ μικρό και τα πλήκτρα του επίσης, ώστε να μη μπορώ να πληκτρολογήσω τον αριθμό.
- Έχει ένα αλλόκοτο σχήμα και δε μπορώ να βρω το πληκτρολόγιο.
- Στις προσπάθειές μου να το ανοίξω, διαλύεται.
- Τα νούμερα στο πληκτρολόγιο δεν είναι στην κανονική τους σειρά.
- Δεν θυμάμαι το νούμερο κανενός από τα άτομα που θέλω να καλέσω (και δεν μου κόβει να ψάξω στο ευρετήριο του κινητού...).
- Τα έχω γραμμένα σε ένα πολύ μικρό μπλοκάκι και δεν διαβάζονται.

Η "εφευρετικότητά" μου στο να δημιουργώ εμπόδια στην επίτευξη της κλήσης είναι αξιοσημείωτη!
Και δε μπορώ να σκεφτώ κάποια σχετική δυσκολία στην πραγματικότητα. Τόσα χρόνια που έχω κινητό, δεν έχω αντιμετωπίσει προβλήματα στη χρήση του, αν και σκατόγερος

Έχετε παρόμοιες εμπειρίες;

The legend is back και δυναμικά.

[klg]

Επι του θέματος, είχα για χρόνια (αν και έχω καιρό να το δω) ένα recurring χώρο στα όνειρα. Ήταν ένα σπίτι στην Καστέλλα, που είχε δωμάτιο σαν σοφίτα, με το κλασικό στρογγυλό παράθυρο (αμερικανιά φάση), όπου άραζα σε έναν καναπέ μπροστά στο παράθυρο με την μπύρα μου και απλά τσέκαρε τον δρόμο χαρούμενος.

Έχω και άλλα leitmotifs, όταν τα θυμηθώ θα επανέλθω. Πάντως είχα σκεφτεί ότι η κατασκευή memory palace πάνω σε κάποιο από τα structure leitmotifs θα ήταν ενδιαφέρουσα.

[Saliveros]

Κάτι που επαναλαμβάνεται σε εμένα είναι να βρίσκομαι κάπου και να μην μπορώ να βρω τον δρόμο για το σπίτι.

Και σε μένα, πολύ συχνά.
Βρίσκομαι, π.χ., πολύ κοντά στο σπίτι μου, ή στην Ομόνοια (εκεί ήταν η δουλειά μου).
Παίρνω το δρόμο που ξέρω, και βρίσκομαι αλλού κι αλλού!
Κι όσο κι αν προσπαθώ, είτε πεζή, είτε παίρνοντας λεωφορεία, μετρό, τρένα, πάντα αλλού καταλήγω...

Αγχωτικά όνειρα.

Ναι, αλλά εγώ κι αυτά τα απολαμβάνω

[Saliveros]

Πάντως είχα σκεφτεί ότι η κατασκευή memory palace πάνω σε κάποιο από τα structure leitmotifs θα ήταν ενδιαφέρουσα.

Εγώ συνήθιζα να τα γράφω (κι είχα εξασκηθεί στο να τα θυμάμαι).

[Papa John]

Εγώ συνήθιζα να τα γράφω (κι είχα εξασκηθεί στο να τα θυμάμαι).

Με ποιον τρόπο εξασκήθηκες ;

[sys3x]

wb σάλι

Δε διάβασα το οπ (ακόμη) , μπήκα για το χέηλ.

[Beria]

wb σάλι

Δε διάβασα το οπ (ακόμη) , μπήκα για το χέηλ.

Να το διαβάσεις, άνοιξε πολύ ωραία συζήτηση ο απολωλός

[sys3x]

wb σάλι

Δε διάβασα το οπ (ακόμη) , μπήκα για το χέηλ.

Να το διαβάσεις, άνοιξε πολύ ωραία συζήτηση ο απολωλός

Λοιπόν, μόλις το εδιάβασα.
Πράγματι δυνατό θέμα τα όνειρα.
Έχω και εγώ φυσικά κάποια πραματάκια να μοιραστώ αλλά φυσικά βαριέμαι να γράφω.
Θα..