Μια σεξουαλικη παρενοχληση στην ΕΣΣΔ το 1938 και δικη της Μοσχας
Δημοσιεύτηκε: 17 Φεβ 2021, 23:25
Μια σεξουαλικη παρενοχληση στην ΕΣΣΔ το 1938 και δικη της Μοσχας
Επειδη είναι της…μοδος η κάθε πικραμενη και ανεργη αυτόν τον καιρο να θυμαται πως πριν 30 χρονια καποιος της εβλαλε χερι και τον κατηγορει για σεξουαλικη παρενοχληση (όταν πλησιαζαν καποιον και του τα εριχναν για να εχουν την ευνοια του ηταν καλα;)ειπα και εγω να ασχοληθω λιγο ,με το θεμα αυτο για ιστορικους λογους.
Βρισκομαστε στην ΕΣΣΔ το 1938.
Ο σταλιν με στημενες κατηγοριες και στημενες δημοσιες δικες εξοντωνε τους αντιπαλους του για τους οποιος φυσικα δεν λυπαμαι καθολου διοτι του ιδιου φυραματος με αυτόν ηταν .
Την πληρωσαν όμως και ανθρωποι τελειως αθωοι όπως ηταν και οι περισσοτεροι.Αν ο σταλιν εξοντωσε 5 εκατομυρια μελη του κομμουνιστικου κομματος( σημ,.ο μεγαλυτερος σφαγεας των κομμουνιστων ) σκοτωσε και 15 εκατομυρια αλλους ανθρωπους.
Στην τριτη μεγαλη δικη της Μοσχας οπου εδικαζετο ο Μπουχαριν,ο Ρυκωφ ο πρωην αρχηγος και δολοφονος της ΝΙΚαβιντε Γιακοντα κτλ ηταν κατηγορουμενος και ενας σεβασμιος γιατρος ο 66χρονος σεβασμιος γιατρος Πλετνεφ,μαζι με αλλους δυο γιατρους
Διαβαστε την περιπετεια αυτου του γιατρου από έναν πρωην προισταμενο της ΝΙΚΑΒΙΝΤΕ που απεσκιρτησε στην δυση καθως και από το βιβλιο του ΚΟΝΚΕΣΤ για τις δικες της μοσχας
Απολαυστε το
Καί πράγματι τί σημασίαν είχε τό γεγονός, έάν ή Κυβέρνησις
ειχεν άναγγείλει πρό τινων έτών, ότι ό Κουΐμπίσιεβ, ό Μεντζίνσκυ
καί ό Γκόρκυ άπέθανον έκ φυσικου θανάτου; Έάν διετίθετο έπαρ-
κής νους, θά ήδύνατο τις νά διαγνώση τά έπίσημά άνακοινωθέντα
καί νά άποδείξη, οτι εις την πραγματικότητα τά άτομα εκείνα ειχον
δολοφονηθή υπό των τρομοκρατών. Τις θά ήδυνατό νά έμποδίση
ενα δικτάτορα από του νά πράξη τούτο; Οί ιατροί, οιτινες περιέ-
θαλπον τούτους; Αλλά δεν ύπήγοντο κα'ι οί Ιατροί εις τήν δικαιο-
δοσίαν τοϋ Στάλιν καί της Νικαβεντέ του; Καί διατί νά μη λεχθή,
παραδείγματος χάριν, οτι οί Ιατροί, οί ίδιοι, είχον μυστικώς δολο-
φονήσει τούς διάσημους άσθενεΐς των καί οτι έπραξαν τούτο κατ’
εντολήν των ήγετών τής συνωμοσίας;
Τούτο ήτο τό στρατήγημα, εις τό όποιον ό Στάλιν είχε κα-
ταφύγει.
Τρεις περίφημοι Ιατροί περιέθαλπον τόν Κουϊμπίσιεβ, τόν Μεν-
τζίνσκυ καί τόν συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκυ. Ησαν ουτοι:
Ό καθηγητής Πλέτνεφ, έξήκοντα εξ ετών* ό Λεβίν, ό Ανώτατος Σύμ-
βουλος τού Ιατρικού τμήματος τού Κρεμλίνου* καί ό Καζακώφ,
πασίγνωστος ειδικός.
Ό Γιέζωφ καί ό Στάλιν άπεφάσισαν νά παραδώσουν τούς τρεις
Εκείνους εις τούς ίεροεξεταστάς της Νικαβεντέ καί νά τούς υπο-
χρεώσουν νά «όμολογήσουν», οτι, κατ’ άπαίτησιν τών αρχηγών τής
συνωμοσίας, έχρησιμοποίησαν έσφαλμένην ιατρικήν θεραπείαν, ϊνα
προκαλέσουν τόν θάνατον τού Κουϊμπίσιεβ, τού Μεντζίνσκυ καί τού
Γκόρκυ.
Οί ιατροί, ομως, δέν ήσαν άνθρωποι τού κόμματος. Δεν ειχον
έκπαιδευθή είς τήν κομμουνιστικήν πειθαρχίαν καί εις τήν διαλε-
κτικήν τού ψεύδους. Ακόμη ειχον τήν ήθικήν τής παλαιάς αστικής
τάξεως. Δι’ αυτούς αί έντολαί «Ού φονεύσεις» καί «Ού ψευδομαρ-
τυρήσεις», ήσαν πλέον ίεραί άπό ολας τάς έπαγγελίας τού Πολιτι
κου Γραφείου καί θα ήρνοΰντο, ίσως, να ομολογήσουν, οτι ειχον δο-
'λοφονήσει τούς ασθενείς των, έφ οσον δεν τό έπραξαν.
Ό Γιέζωφ έλαβε τούτο ύπ’ οψιν του: Άπεφάσισε νά κάμψη
τήν άντίστασιν ένός εκ των ιατρών πρώτον καί βραδύτερον νά χρη-
σιμοποίηση την κατάθεσίν του, ϊνα όδηγήση τούς άλλους δύο εις
υποταγήν.
Ή εκλογή του Γιέζωφ επεσεν επί του καθηγητου Πλέτνεφ, τού
πλέον έξέχοντος καρδιολόγου εις τήν ΕΣΣΔ, τό όνομα του όποιου
είχε δοθή εις πολλά νοσοκομεία καί ιατρικά ινστιτούτα. Διά νά
έπιτύχη την έξουθένωσιν τον Πλέτνεφ ακόμη καί προ τής ένάρξεως
τής λεγομένης «άνακρίσεως», ό Γιέζωφ κατέφυγεν εις τό ακόλου-
θον ύπουλον σχέδιον:
Οί ίεροεξετασταί έστειλαν εις τον καθηγητήν Πλέτνεφ, ύπό τό
πρόσχημα τού άσθενούς, μίαν νεαράν γυναίκα, ήτις συχνά έχρη-
σιμοποιεΐτο παρά τού Ειδικού Τμήμτος τής Νικαβεντέ ώς «δόλω-
μα» τών μελών ξένων στρατιωτικών άποστολών κατά τάς διασκε-
δάσεις εις κέντρα. Μετά από μίαν ή δύο επισκέψεις εις τον Πλέτ-
νεφ, ή νεαρά γυνή έδημιούργησε «φασαρίαν», μετέβη εις τον Ει-
σαγγελέα καί άφηγήθη εις αυτόν μίαν τρομακτικήν ιστορίαν, καθ’
ήν προ τριών ετών ό Καθηγητής Πλέτνεφ έδέχθη ταύτην εις τήν
οικίαν του καί κατά τήν διάρκειαν τής ιατρικής έξετάσεως κατε-
λήφθη ύπό παροξυσμού πάθους καί έθωπευσε και ετραυματησε τό στήθός της.
Ό Γιέζωφ διηύθυνεν εκείνην τήν ύπόθεσιν παρασκηνιακώς. Ό
καθηγητής Πλέτνεφ ύπέστη νευρικόν κλονισμόν. Μή γνωρίζων, οτι
ή γυνή κατηυθύνετο ύπό τής Νικαβεντέ, δεν ήδύνατο νά άντιληφθή,
τί ώθησε ταύτην εις τό νά τον συκοφαντήση. Κατά τήν άντιπαρά-
στασιν, ήτις έκανονίσθη ύπό τού άνακρίνοντος αξιωματικού, παρε-
κάλεσε ταύτην νά εξηγήση, διατί έπενόησε τήν φοβέραν κατηγο-
ρίαν. Άλλα ή νεαρά γυνή έξηκολούθει πεισμόνως νά έπαναλαμ-
βάνη τά ίδια πράγματα. Ό καθηγητής Πλέτνεφ έγραψεν εις τά
μέλη τής Κυβερνήσεως, τά όποια είχε περιθάλψει* έγραψεν εις τάς
συζύγους τών άσκουντων επιρροήν προσώπων, τά τέκνα τών όποι-
ων είχε σώσει* παρεκάλεσε τούτους νά τον βοηθήσουν, προκειμέ-
νου νά απόδειξη τήν άλήθειαν. Άλλα ούδείς, ομως, άπήντησεν εις
τάς έκκλήσεις του. Έν τώ μεταξύ οί Ιεροεξετασταί τής Νικαβεντέ
περιειργάζοντο, σιωπηρώς, τό μελλοντικόν των θύμα, ώς πειραμα-
τόζωον.
Ή ύπόθεσις ήχθη εις τό Δικαστήριον, οπου εις παλαίμαχος
αξιωματικός τής Νικαβεντέ προήδρευεν εις τήν θέσιν τού δικα-
στού. Έκεΐ ό Πλέτνεφ διεκήρυξε τήν άθωότητά του καί άνεφέρθη
εις τό άνεπίληπτον μητρώόν του, μέ πεΐραν τεσσαράκοντα ετών
καί εις τάς γνωστάς του επιτεύξεις έπί τού τομέως τής Ιατρικής
Επιστήμης. Αλλά τό Δικαστήριον έκρινε τούτον ένοχον καί τον
κατεδίκασεν εις φυλάκισιν μακροχρόνιον. Αί Σοβιετικάι έφημερί-
δες, αί όποΐαι, ώς κατά κανόνα, ούδέν γράφουν περι δικαστικών
ύποθέσεων, μή συνδεόμενων μέ την πολιτικήν, την φοράν ταύτην
άφιέρωσαν πολύν χώρον εις την κτηνωδίαν του σαδιστού Πλέτνεφ..
Σχεδόν καθ’ έκάστην εις τάς εφημερίδας του Ιουνίου 1937 παρου
σιάζοντο άποφάσεις, υίοθετουμεναι παρά τών Ιατρικών Ενώσεων
διαφόρων πόλεων, καταδικάζουσαι «τον σαδιστήν Πλέτνεφ, οστις
ήτημασε την Σοβιετικήν * Ιατρικήν». Μερικάι εξ αυτών τών άπο-
φάσεων ύπεγράφοντο ύπό στενών φίλων και πρώην μαθητών του
καθηγητού Πλέτνεφ — ή Νικαβεντέ έμερίμνησε περι τούτου.
Ό Πλέτνεφ ήτο άπελπις. Έν τή καταστάσει εκείνη συντετριμ-
μένος και κατησχημένος παρεδόθη εις τούς ίεροεξεταστάς τής
Νικαβεντέ, οπου ακόμη μεγαλυτέρα δυστυχία τον άνέμενεν.
(Από τον κονκεστ) Η Πραβντα στις 8 ιουνιου 1937 εδημοσιευσεν ρεπορταζ με τιτλο <<καθηγητης σατυρος ,σαδιστης >>και ότι ειχε χτυπησει την κοπελα στο στηθος με αποτελεσμα να της προκαλεσει μονιμη βλαβη
Έκτος του καθηγητου Πλέτνεφ, συνελήφθησαν και οί δύο έτε-
ροι ιατροί: Ό Λεβ'ιν και Καζακώφ. Ό Λεβιν ήτο Ανώτατος Σύμ-
βουλος του Ιατρικού Τμήματος του Κρεμλίνου και υπεύθυνος έπι
τής περιθάλψεως ολων τών μελών τού Πολιτικού Γραφείου και
τής Κυβερνήσεως. Οί όργανωται τής δίκης, άπεφάσισαν νά παρου-
σιάσουν τούτον, ώς τον κύριον βοηθόν τού Γιακόντα κατά τήν προ-
παρασκευήν τών «ιατρικών δολοφονιών» και νά κατηγορήσουν τον
καθηγητήν Πλέτνεφ και τον άλλον διακεκριμένον ιατρόν, Κοζά-
κώφ, ώς συνονόχους τού Λεβίν.
Ό Δόκτωρ Λεβιν ήτο περίπου έβδομήκοντα έτών, είχε αρκε-
τούς υιούς και πολλούς έγγόνους, οΐτινες ή σαν πραγματικόι ομη-
ροί εις τάς χεΐρας τής Νικαβεντέ. Προς χάριν των θά έπρεπε νά
συμφωνήση και καταθέση ο,τιδήποτε αί άρχαί ήθελον. Πριν ή ή
συμφορά αϋτη πέση έπι τού δόκτορος Λεβίν, ή πλεονεκτική του θέ-
σις άπετέλει τό άντικείμενον φθόνου μεταξύ τών ιατρών τής Μό-
σχας. Είχε στενόν σύνδεσμον προς τά μέλη τού Πολιτικού Γρα-
φείου και περιέθαλπε τάς συζύγους και τά τέκνα των. Παρηκο-
λούθει τον ίδιον, τον Στάλιν και τήν μοναδικήν του θυγατέρα,
Σβετλάναν. Αλλά οταν περιεπλάκη εις τήν δίνην τής άνακρίσεως,
ούδείς εκ τούτων έτεινε χεΐρα βοήθειας. Ό δόκτωρ Καζακώφ ειχεν
ώσαύτως πολλούς ασθενείς, άσκούντας επιρροήν, άλλ’ ή έκκλη-
σίς του, είχε τά αύτά δυσάρεστα αποτελέσματα, ώς εκείνη τού Δό-
κτορος Λεβίν.
Συμφώνως προς τον κατασκευασθέντα μύθον ύπό τού Στάλιν
και τού Γιέζωφ διά τήν τρίτην δίκην, ό Γιακόντα έκάλεσε τούς
ιατρούς εις τό γραφεΐόν του, ένα έκαστον κεχωρισμένως, έξέθεσεν
εις αύτούς τό μυστικόν τής συνωμοσίας και τή χρήσει απειλών, ή-
ξίωσεν, οπως δολοφονηθώσι διά μέσων εσφαλμένης ιατρικής θερα-
πείας οί διάσημοι ασθενείς των Κουϊμπίσιεβ, Μεντζίνσκυ και ό
συγγραφεύς Μάξιμ Γκόρκυ. Οί ιατρόι ύπήκουσαν εις αύτόν εκ
φόβου.
Ό μύθος είναι τόσον παράλογος, ώστε δύναται νά τεθή άπο-
λύτως έν άμφιβόλω, κατόπιν μιας μοναδικής έρωτήσεως: διατι
ήτο ανάγκη διά τούς γηραιούς καί λίαν άξιοσεβάστους ιατρούς
να διαπράξουν δολοφονίαν χάριν του Γιακόντα, οταν ήδύναντο να
έχουν προειδοποιήσει τούς διακεκριμένους των ασθενείς, οτι ό Για-
κόντα είχε διατάξει την δολοφονίαν των κα'ι οτι ουτος διεύθυνε συ-
νομωσίαν εναντίον του Στάλιν και τής Σοβιετικής Κυβερνήσεως;
Οί Ιατροί ειχον πλείστας ευκαιρίας να ομιλήσουν περί των τρομο-
κρατικών σχεδίων του Γιακόντα ούχί μόνον εις τά μελλοντικά θύ-
ματα, αλλά καί εις τά άλλα μέλη του Πολίτικου Γραφείου. Ό κα-
θηγητής Πλέτνεφ, Ιδιαιτέρως, θά ήδύνατο νά είχε διηγηθή την ιστο-
ρίαν του, ολόκληρον, εις τον Μολότωφ, τον όποιον είχε θεραπεύσει
καί ό Δόκτωρ Λεβίν, οστις είργάσθη εις τό Κρεμλΐνον, θά ήδύνατο
νά έχη πληροφορήση τον Στάλιν, τον ίδιον, περί των απαίσιων σχε-
δίων τού Γιακόντα.
Ό Είσαγγελεύς Βυσίνσκυ κατεδείχθη ανίκανος νά προσκόμιση
εις τό Δικαστήριον μίαν μοναδικήν έστω άπόδειξιν περί τής ενοχής
των ιατρών. Καί παρά τό γεγονός, οτι οί ιατροί θά ήδύναντο εύχε-
ρώς νά αναιρέσουν τάς κατηγορίας τής δολοφονίας, ύπεστήριξαν,
έν τούτοις, τον Εισαγγελέα καί διευκρίνισαν εις τήν δίκην, οτι κατ’
άξίωσιν τών ήγετών τής συνομωσίας, ειχον χορηγήσει κατάλληλα
μέν φάρμακα, αλλά κατά τοιοΰτον, όμως τρόπον, ώστε νά έπισπευθή
ό θάνατος του Κουΐμπίσιεβ, τού Μεντζίνσκυ καί τού Γκόρκυ. Οί
ιατροί, οί ίδιοι, άνέλαβον τό βάρος τής τερατώδους εκείνης κατη-
γορίας, επειδή ειχον πεισθή, οτι ή σωτηρία των έκειτο ούχί εις τήν
άρνησιν τής ενοχής των, αλλά άντιθέτως εις τον εφοδιασμόν τού
Είσαγγελέως με ένοχοποιητικάς αποδείξεις εναντίον τών κυρίων
κατηγορουμένων.
Ουτω τρεις μή κομμουνισταί καί καθ’ ολοκληρίαν ξένοι προς
τήν πολιτικήν ιατροί μεταξύ δε τούτων καί ό προεξέχων Ντιμή-
τρη Πλέτνεφ, οστις έθεωρεΐτο τό καύχημα τής Σοβιετικής Ιατρι-
κής Επιστήμης — έθυσιάσθησαν άκριβώς επί τώ τέλει τής διορθώ-
σεως τής πρώτης έκδοχής τής δολοπλοκίας τού Στάλιν καί τής
άποδείξεως εις τούς ξένους κριτικούς, οτι αί τρομοκρατικοί όμά-
δεν τών συνωμοτών είχον δολοφονήσει καί άλλους εκτός τού
Κύρωφ.
Επειδη είναι της…μοδος η κάθε πικραμενη και ανεργη αυτόν τον καιρο να θυμαται πως πριν 30 χρονια καποιος της εβλαλε χερι και τον κατηγορει για σεξουαλικη παρενοχληση (όταν πλησιαζαν καποιον και του τα εριχναν για να εχουν την ευνοια του ηταν καλα;)ειπα και εγω να ασχοληθω λιγο ,με το θεμα αυτο για ιστορικους λογους.
Βρισκομαστε στην ΕΣΣΔ το 1938.
Ο σταλιν με στημενες κατηγοριες και στημενες δημοσιες δικες εξοντωνε τους αντιπαλους του για τους οποιος φυσικα δεν λυπαμαι καθολου διοτι του ιδιου φυραματος με αυτόν ηταν .
Την πληρωσαν όμως και ανθρωποι τελειως αθωοι όπως ηταν και οι περισσοτεροι.Αν ο σταλιν εξοντωσε 5 εκατομυρια μελη του κομμουνιστικου κομματος( σημ,.ο μεγαλυτερος σφαγεας των κομμουνιστων ) σκοτωσε και 15 εκατομυρια αλλους ανθρωπους.
Στην τριτη μεγαλη δικη της Μοσχας οπου εδικαζετο ο Μπουχαριν,ο Ρυκωφ ο πρωην αρχηγος και δολοφονος της ΝΙΚαβιντε Γιακοντα κτλ ηταν κατηγορουμενος και ενας σεβασμιος γιατρος ο 66χρονος σεβασμιος γιατρος Πλετνεφ,μαζι με αλλους δυο γιατρους
Διαβαστε την περιπετεια αυτου του γιατρου από έναν πρωην προισταμενο της ΝΙΚΑΒΙΝΤΕ που απεσκιρτησε στην δυση καθως και από το βιβλιο του ΚΟΝΚΕΣΤ για τις δικες της μοσχας
Απολαυστε το
Καί πράγματι τί σημασίαν είχε τό γεγονός, έάν ή Κυβέρνησις
ειχεν άναγγείλει πρό τινων έτών, ότι ό Κουΐμπίσιεβ, ό Μεντζίνσκυ
καί ό Γκόρκυ άπέθανον έκ φυσικου θανάτου; Έάν διετίθετο έπαρ-
κής νους, θά ήδύνατο τις νά διαγνώση τά έπίσημά άνακοινωθέντα
καί νά άποδείξη, οτι εις την πραγματικότητα τά άτομα εκείνα ειχον
δολοφονηθή υπό των τρομοκρατών. Τις θά ήδυνατό νά έμποδίση
ενα δικτάτορα από του νά πράξη τούτο; Οί ιατροί, οιτινες περιέ-
θαλπον τούτους; Αλλά δεν ύπήγοντο κα'ι οί Ιατροί εις τήν δικαιο-
δοσίαν τοϋ Στάλιν καί της Νικαβεντέ του; Καί διατί νά μη λεχθή,
παραδείγματος χάριν, οτι οί Ιατροί, οί ίδιοι, είχον μυστικώς δολο-
φονήσει τούς διάσημους άσθενεΐς των καί οτι έπραξαν τούτο κατ’
εντολήν των ήγετών τής συνωμοσίας;
Τούτο ήτο τό στρατήγημα, εις τό όποιον ό Στάλιν είχε κα-
ταφύγει.
Τρεις περίφημοι Ιατροί περιέθαλπον τόν Κουϊμπίσιεβ, τόν Μεν-
τζίνσκυ καί τόν συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκυ. Ησαν ουτοι:
Ό καθηγητής Πλέτνεφ, έξήκοντα εξ ετών* ό Λεβίν, ό Ανώτατος Σύμ-
βουλος τού Ιατρικού τμήματος τού Κρεμλίνου* καί ό Καζακώφ,
πασίγνωστος ειδικός.
Ό Γιέζωφ καί ό Στάλιν άπεφάσισαν νά παραδώσουν τούς τρεις
Εκείνους εις τούς ίεροεξεταστάς της Νικαβεντέ καί νά τούς υπο-
χρεώσουν νά «όμολογήσουν», οτι, κατ’ άπαίτησιν τών αρχηγών τής
συνωμοσίας, έχρησιμοποίησαν έσφαλμένην ιατρικήν θεραπείαν, ϊνα
προκαλέσουν τόν θάνατον τού Κουϊμπίσιεβ, τού Μεντζίνσκυ καί τού
Γκόρκυ.
Οί ιατροί, ομως, δέν ήσαν άνθρωποι τού κόμματος. Δεν ειχον
έκπαιδευθή είς τήν κομμουνιστικήν πειθαρχίαν καί εις τήν διαλε-
κτικήν τού ψεύδους. Ακόμη ειχον τήν ήθικήν τής παλαιάς αστικής
τάξεως. Δι’ αυτούς αί έντολαί «Ού φονεύσεις» καί «Ού ψευδομαρ-
τυρήσεις», ήσαν πλέον ίεραί άπό ολας τάς έπαγγελίας τού Πολιτι
κου Γραφείου καί θα ήρνοΰντο, ίσως, να ομολογήσουν, οτι ειχον δο-
'λοφονήσει τούς ασθενείς των, έφ οσον δεν τό έπραξαν.
Ό Γιέζωφ έλαβε τούτο ύπ’ οψιν του: Άπεφάσισε νά κάμψη
τήν άντίστασιν ένός εκ των ιατρών πρώτον καί βραδύτερον νά χρη-
σιμοποίηση την κατάθεσίν του, ϊνα όδηγήση τούς άλλους δύο εις
υποταγήν.
Ή εκλογή του Γιέζωφ επεσεν επί του καθηγητου Πλέτνεφ, τού
πλέον έξέχοντος καρδιολόγου εις τήν ΕΣΣΔ, τό όνομα του όποιου
είχε δοθή εις πολλά νοσοκομεία καί ιατρικά ινστιτούτα. Διά νά
έπιτύχη την έξουθένωσιν τον Πλέτνεφ ακόμη καί προ τής ένάρξεως
τής λεγομένης «άνακρίσεως», ό Γιέζωφ κατέφυγεν εις τό ακόλου-
θον ύπουλον σχέδιον:
Οί ίεροεξετασταί έστειλαν εις τον καθηγητήν Πλέτνεφ, ύπό τό
πρόσχημα τού άσθενούς, μίαν νεαράν γυναίκα, ήτις συχνά έχρη-
σιμοποιεΐτο παρά τού Ειδικού Τμήμτος τής Νικαβεντέ ώς «δόλω-
μα» τών μελών ξένων στρατιωτικών άποστολών κατά τάς διασκε-
δάσεις εις κέντρα. Μετά από μίαν ή δύο επισκέψεις εις τον Πλέτ-
νεφ, ή νεαρά γυνή έδημιούργησε «φασαρίαν», μετέβη εις τον Ει-
σαγγελέα καί άφηγήθη εις αυτόν μίαν τρομακτικήν ιστορίαν, καθ’
ήν προ τριών ετών ό Καθηγητής Πλέτνεφ έδέχθη ταύτην εις τήν
οικίαν του καί κατά τήν διάρκειαν τής ιατρικής έξετάσεως κατε-
λήφθη ύπό παροξυσμού πάθους καί έθωπευσε και ετραυματησε τό στήθός της.
Ό Γιέζωφ διηύθυνεν εκείνην τήν ύπόθεσιν παρασκηνιακώς. Ό
καθηγητής Πλέτνεφ ύπέστη νευρικόν κλονισμόν. Μή γνωρίζων, οτι
ή γυνή κατηυθύνετο ύπό τής Νικαβεντέ, δεν ήδύνατο νά άντιληφθή,
τί ώθησε ταύτην εις τό νά τον συκοφαντήση. Κατά τήν άντιπαρά-
στασιν, ήτις έκανονίσθη ύπό τού άνακρίνοντος αξιωματικού, παρε-
κάλεσε ταύτην νά εξηγήση, διατί έπενόησε τήν φοβέραν κατηγο-
ρίαν. Άλλα ή νεαρά γυνή έξηκολούθει πεισμόνως νά έπαναλαμ-
βάνη τά ίδια πράγματα. Ό καθηγητής Πλέτνεφ έγραψεν εις τά
μέλη τής Κυβερνήσεως, τά όποια είχε περιθάλψει* έγραψεν εις τάς
συζύγους τών άσκουντων επιρροήν προσώπων, τά τέκνα τών όποι-
ων είχε σώσει* παρεκάλεσε τούτους νά τον βοηθήσουν, προκειμέ-
νου νά απόδειξη τήν άλήθειαν. Άλλα ούδείς, ομως, άπήντησεν εις
τάς έκκλήσεις του. Έν τώ μεταξύ οί Ιεροεξετασταί τής Νικαβεντέ
περιειργάζοντο, σιωπηρώς, τό μελλοντικόν των θύμα, ώς πειραμα-
τόζωον.
Ή ύπόθεσις ήχθη εις τό Δικαστήριον, οπου εις παλαίμαχος
αξιωματικός τής Νικαβεντέ προήδρευεν εις τήν θέσιν τού δικα-
στού. Έκεΐ ό Πλέτνεφ διεκήρυξε τήν άθωότητά του καί άνεφέρθη
εις τό άνεπίληπτον μητρώόν του, μέ πεΐραν τεσσαράκοντα ετών
καί εις τάς γνωστάς του επιτεύξεις έπί τού τομέως τής Ιατρικής
Επιστήμης. Αλλά τό Δικαστήριον έκρινε τούτον ένοχον καί τον
κατεδίκασεν εις φυλάκισιν μακροχρόνιον. Αί Σοβιετικάι έφημερί-
δες, αί όποΐαι, ώς κατά κανόνα, ούδέν γράφουν περι δικαστικών
ύποθέσεων, μή συνδεόμενων μέ την πολιτικήν, την φοράν ταύτην
άφιέρωσαν πολύν χώρον εις την κτηνωδίαν του σαδιστού Πλέτνεφ..
Σχεδόν καθ’ έκάστην εις τάς εφημερίδας του Ιουνίου 1937 παρου
σιάζοντο άποφάσεις, υίοθετουμεναι παρά τών Ιατρικών Ενώσεων
διαφόρων πόλεων, καταδικάζουσαι «τον σαδιστήν Πλέτνεφ, οστις
ήτημασε την Σοβιετικήν * Ιατρικήν». Μερικάι εξ αυτών τών άπο-
φάσεων ύπεγράφοντο ύπό στενών φίλων και πρώην μαθητών του
καθηγητού Πλέτνεφ — ή Νικαβεντέ έμερίμνησε περι τούτου.
Ό Πλέτνεφ ήτο άπελπις. Έν τή καταστάσει εκείνη συντετριμ-
μένος και κατησχημένος παρεδόθη εις τούς ίεροεξεταστάς τής
Νικαβεντέ, οπου ακόμη μεγαλυτέρα δυστυχία τον άνέμενεν.
(Από τον κονκεστ) Η Πραβντα στις 8 ιουνιου 1937 εδημοσιευσεν ρεπορταζ με τιτλο <<καθηγητης σατυρος ,σαδιστης >>και ότι ειχε χτυπησει την κοπελα στο στηθος με αποτελεσμα να της προκαλεσει μονιμη βλαβη
Έκτος του καθηγητου Πλέτνεφ, συνελήφθησαν και οί δύο έτε-
ροι ιατροί: Ό Λεβ'ιν και Καζακώφ. Ό Λεβιν ήτο Ανώτατος Σύμ-
βουλος του Ιατρικού Τμήματος του Κρεμλίνου και υπεύθυνος έπι
τής περιθάλψεως ολων τών μελών τού Πολιτικού Γραφείου και
τής Κυβερνήσεως. Οί όργανωται τής δίκης, άπεφάσισαν νά παρου-
σιάσουν τούτον, ώς τον κύριον βοηθόν τού Γιακόντα κατά τήν προ-
παρασκευήν τών «ιατρικών δολοφονιών» και νά κατηγορήσουν τον
καθηγητήν Πλέτνεφ και τον άλλον διακεκριμένον ιατρόν, Κοζά-
κώφ, ώς συνονόχους τού Λεβίν.
Ό Δόκτωρ Λεβιν ήτο περίπου έβδομήκοντα έτών, είχε αρκε-
τούς υιούς και πολλούς έγγόνους, οΐτινες ή σαν πραγματικόι ομη-
ροί εις τάς χεΐρας τής Νικαβεντέ. Προς χάριν των θά έπρεπε νά
συμφωνήση και καταθέση ο,τιδήποτε αί άρχαί ήθελον. Πριν ή ή
συμφορά αϋτη πέση έπι τού δόκτορος Λεβίν, ή πλεονεκτική του θέ-
σις άπετέλει τό άντικείμενον φθόνου μεταξύ τών ιατρών τής Μό-
σχας. Είχε στενόν σύνδεσμον προς τά μέλη τού Πολιτικού Γρα-
φείου και περιέθαλπε τάς συζύγους και τά τέκνα των. Παρηκο-
λούθει τον ίδιον, τον Στάλιν και τήν μοναδικήν του θυγατέρα,
Σβετλάναν. Αλλά οταν περιεπλάκη εις τήν δίνην τής άνακρίσεως,
ούδείς εκ τούτων έτεινε χεΐρα βοήθειας. Ό δόκτωρ Καζακώφ ειχεν
ώσαύτως πολλούς ασθενείς, άσκούντας επιρροήν, άλλ’ ή έκκλη-
σίς του, είχε τά αύτά δυσάρεστα αποτελέσματα, ώς εκείνη τού Δό-
κτορος Λεβίν.
Συμφώνως προς τον κατασκευασθέντα μύθον ύπό τού Στάλιν
και τού Γιέζωφ διά τήν τρίτην δίκην, ό Γιακόντα έκάλεσε τούς
ιατρούς εις τό γραφεΐόν του, ένα έκαστον κεχωρισμένως, έξέθεσεν
εις αύτούς τό μυστικόν τής συνωμοσίας και τή χρήσει απειλών, ή-
ξίωσεν, οπως δολοφονηθώσι διά μέσων εσφαλμένης ιατρικής θερα-
πείας οί διάσημοι ασθενείς των Κουϊμπίσιεβ, Μεντζίνσκυ και ό
συγγραφεύς Μάξιμ Γκόρκυ. Οί ιατρόι ύπήκουσαν εις αύτόν εκ
φόβου.
Ό μύθος είναι τόσον παράλογος, ώστε δύναται νά τεθή άπο-
λύτως έν άμφιβόλω, κατόπιν μιας μοναδικής έρωτήσεως: διατι
ήτο ανάγκη διά τούς γηραιούς καί λίαν άξιοσεβάστους ιατρούς
να διαπράξουν δολοφονίαν χάριν του Γιακόντα, οταν ήδύναντο να
έχουν προειδοποιήσει τούς διακεκριμένους των ασθενείς, οτι ό Για-
κόντα είχε διατάξει την δολοφονίαν των κα'ι οτι ουτος διεύθυνε συ-
νομωσίαν εναντίον του Στάλιν και τής Σοβιετικής Κυβερνήσεως;
Οί Ιατροί ειχον πλείστας ευκαιρίας να ομιλήσουν περί των τρομο-
κρατικών σχεδίων του Γιακόντα ούχί μόνον εις τά μελλοντικά θύ-
ματα, αλλά καί εις τά άλλα μέλη του Πολίτικου Γραφείου. Ό κα-
θηγητής Πλέτνεφ, Ιδιαιτέρως, θά ήδύνατο νά είχε διηγηθή την ιστο-
ρίαν του, ολόκληρον, εις τον Μολότωφ, τον όποιον είχε θεραπεύσει
καί ό Δόκτωρ Λεβίν, οστις είργάσθη εις τό Κρεμλΐνον, θά ήδύνατο
νά έχη πληροφορήση τον Στάλιν, τον ίδιον, περί των απαίσιων σχε-
δίων τού Γιακόντα.
Ό Είσαγγελεύς Βυσίνσκυ κατεδείχθη ανίκανος νά προσκόμιση
εις τό Δικαστήριον μίαν μοναδικήν έστω άπόδειξιν περί τής ενοχής
των ιατρών. Καί παρά τό γεγονός, οτι οί ιατροί θά ήδύναντο εύχε-
ρώς νά αναιρέσουν τάς κατηγορίας τής δολοφονίας, ύπεστήριξαν,
έν τούτοις, τον Εισαγγελέα καί διευκρίνισαν εις τήν δίκην, οτι κατ’
άξίωσιν τών ήγετών τής συνομωσίας, ειχον χορηγήσει κατάλληλα
μέν φάρμακα, αλλά κατά τοιοΰτον, όμως τρόπον, ώστε νά έπισπευθή
ό θάνατος του Κουΐμπίσιεβ, τού Μεντζίνσκυ καί τού Γκόρκυ. Οί
ιατροί, οί ίδιοι, άνέλαβον τό βάρος τής τερατώδους εκείνης κατη-
γορίας, επειδή ειχον πεισθή, οτι ή σωτηρία των έκειτο ούχί εις τήν
άρνησιν τής ενοχής των, αλλά άντιθέτως εις τον εφοδιασμόν τού
Είσαγγελέως με ένοχοποιητικάς αποδείξεις εναντίον τών κυρίων
κατηγορουμένων.
Ουτω τρεις μή κομμουνισταί καί καθ’ ολοκληρίαν ξένοι προς
τήν πολιτικήν ιατροί μεταξύ δε τούτων καί ό προεξέχων Ντιμή-
τρη Πλέτνεφ, οστις έθεωρεΐτο τό καύχημα τής Σοβιετικής Ιατρι-
κής Επιστήμης — έθυσιάσθησαν άκριβώς επί τώ τέλει τής διορθώ-
σεως τής πρώτης έκδοχής τής δολοπλοκίας τού Στάλιν καί τής
άποδείξεως εις τούς ξένους κριτικούς, οτι αί τρομοκρατικοί όμά-
δεν τών συνωμοτών είχον δολοφονήσει καί άλλους εκτός τού
Κύρωφ.
