Η πρωινη ρουτίνα μιας Ρωμαίας ευγενους του 1ου αιώνα
Δημοσιεύτηκε: 12 Φεβ 2021, 02:03
H τυπικη πρωινη ρουτινα μιας Ρωμαιας ευγενους.
Αφου ξυπνήσει νωρίς το πρωί η πρώτη της δουλεια ειναι να πάει τουαλέτα. Αφου λοιπον κατσει στο ξυλο (το οποιο εχει μια τρυπα και απο κατω κυλαει ενα ρυακι το οποιο μεταφέρει τα προιοντα εκτος σπιτιου στον υπονομο) θα κανει τη δουλεια της και αφου τελειώσει θα παρει ενα ραβδάκι το οποιο εχει στην ακρη ενα σφουγγαράκι το οποιο αφου το βουτηξει σε νερο θα πλυθει μπρος και πισω με αυτο. Οι σκλαβες της εχουν φροντισει απο πριν να υπαρχει καθαρο νερο και το ξυλο με το σφουγγαρακι καθαρο.
Εαν εχει μεινει τιποτα μπορει να χρησιμοποιησει καποιο κομμάτι υφασμα η οστρακα αγγειων η σκορδο η ακομα μπορει και να χρησιμοποιησει το υπολοιπο νερο για να πλυθει με το χέρι.
Αμεσως μετα παιρνει μια οδοντογλυφιδα και καθαρίζει τα δοντια της απο τα υπολλειματα του δειπνου της και πλενει τα δοντια της με διαφορα υλικα. Π.χ. μπορει να χρησιμοποιησει σκονη νατρου ή στάχτη απο δοντια γαιδάρου ή γαλα γαιδάρας ή ακομα και τα ουρα που παρηγαγε πριν απο λιγο. Μετα ξεπλενε με καθαρο νερο. Εκτος απο καθαρά δοντια τα ανωτέρω καθάριζαν και την αναπνοη.
Ετσι λοιπον με τα δοντια καθαρά επιστρέφει στο δωμάτιο της καλει τις σκλάβες της και αυτές αφαιρουν τη μάσκα ομορφιάς που φοραγε ολη νυχτα. Η μασκα αυτη ειναι φτιαγμένη απο βοτανα, πλακουντα, κοπρια, εντοσθια ζωων και γαλα γαιδάρας.
Αφου αφαιρεθει η μάσκα διώχνει τις σκλαβες και καλει τις alipili οι οποιες ηταν και αυτες σκλαβες αλλα εξειδικευμένες στην αποτριχωση. Ετσι λοιπον οι alipili θα την αποτριχωναν σε ολο το σώμα μουστάκι, μασχάλες, μπικινι, ποδια κτλ. με τσιμπιδάκι και αποτριχωτικες αλοιφές φτιαγμένες απο ρετσινι και λαδι.
Ηταν μια επιπονη διαδικασια και συχνα τα ουρλιαχτα ακουγονταν μεχρι το δρομο. Ο Σενεκας αναφέρει οτι τα ουρλιαχτα των γυναικων καθε πρωι που κανουν αυτη τη δουλεια ειναι χειροτερα απο τα ουρλιαχτά των πλανοδιων πωλητων. Αφου τελειωσει η αποτριχωση οι σκλάβες την πλενουν με σφουγγάρι και για σαπουνι χρησιμοποιουν ενα μειγμα απο λιπος κατσικας, σταχτες, νατρο, λαδι και λεβαντα η αλλιως χρησιμοποιουσαν σαπουνοχορτο που εκαναν εισαγωγη απο τη Γερμανια.
Μετα αφου εδιωχνε της alipili ηταν η σειρα της ornatrix η οποια ηταν σκλαβα με ειδικότητα κομμώτριας. Πριν ξεκινησει η οrnatrix οτιδηποτε επρεπε με το τσιμπιδάκι να βγάλει καθε ασπρη τριχα απο τα μαλλια της κυριας της η οποιαδηποτε αλλου χρώματος τριχα η αλλη ανυποτακτη τριχα.
Αφου τελειωνε με αυτο ετοιμαζε το μειγμα της βαφης των μαλλιων το οποιο ηταν νερο με λιγο λαδι και τη βαφη. Το ποιο συνηθισμένο χρώμα βαφης στην Ρώμη ηταν το ξανθό το οποιο ηταν υπερβολικα της μοδας αν και δεν ελειπαν και τα αλλα χρωματα. Το χρυσο ξανθο ομως ξετρελαινε τις Ρωμαιες και τους Ρωμαιους. Το δευτερο πιο μοδάτο χρωμα της εποχης εκεινης ηταν το κοκκινο και αμέσως μετα το ανοιχτο (προς γαλαζιο σχεδον) μπλε.
Αφου εβαφε τα μαλλια της κυριας της η ornatrix προχωρουσε στο χτένισμα. Χτενιζε τα μαλλια και τα εδενε σε κοτσο η κοτσιδα προσέχοντας το χτένισμα να ειναι απλο και οχι πολυτελες η πολυσυνθετο καθως τα πολυτελη χτενισματα εδιναν την εντυπωση στους αντρες οτι η εν λογω κυρία ειναι "ευκολη".
Aφου τελειωνε το χτένισμα εφευγε η κομμωτρια και ερχοντουσαν ξανα οι σκλάβες οι οποιες επλεναν το προσωπο της κυριας με γάλα γαιδάρας για να μην κανει ρυτίδες και εφερναν μαζι τους και τα υλικα του μεικ απ.
Τα μελαμψα προσωπα ηταν συνδεδεμενα με την εργατικη τάξη και τους δουλους οποτε το προσωπο των ευγενών επρεπε να δειχνει οσο πιο άσπρο γινοταν. Ετσι οι σκλαβες απλωναν μια λευκη βαση στο προσωπο απο σκόνη κιμωλιας ανακατεμενη με μελι ή ασπρο μολυβδο ή κοπρια κροκοδείλου.
Αμεσως μετα ηταν η σειρά του ρουζ στα μάγουλα το οποιο ηταν της μοδας τοτε καθως τα κοκκινα μαγουλα ηταν δειγμα υγείας και ομορφιας. Το ρουζ ηταν συνηθως σκονη απο ριζες ή κιννάβαρι ή ωχρα σκονη ή ακομα και ξεραμένο και τριμένο κατακαθι κρασιου.
Βλεφαρα και φρυδια περνόνταν με καρβουνο ενω στα μάτια εκαναν σκιες σε αποχρωση πράσινη ή μπλε. Για κραγιον δεν γνωριζουμε αν εβαζαν καθως οι ενδειξεις ειναι ασαφεις. Ισως να απλωναν καποιο στρωμα κοκκιναδι αλλα δεν ειμαστε σιγουροι.
Λογω των υλικών του μεικ απ και διαφορων συνθηκων οπως καιρος, ιδρωτας π.χ. η διαδικασια του μεικ απ επρεπε να επαναλαμβανεται μεσα στη μερα καθως ηταν συχνο φαινομενο να χαλαει το μεικ απ και να πρεπει να ξαναπεραστει. Φυσικα το μεικ απ επρεπε να ειναι σε ισορροπια εντονου και διακριτικου καθως το υπερβολικο μεικ απ θα εδινε την εντυπωση πορνης.
Αφου τελειωνε και το μεικ απ η κυρια θα κοιταζόταν στον καθρέφτη και αφου εμενε ικανοποιημενη απο το αποτέλεσμα θα προχωρουσε να διαλέξει το πως θα ντυθει για την ημέρα και αφου την εντυναν οι σκλάβες τοτε μπορουσε να βγει να συναντησει το συζυγο της και να κανει οτι δουλεια ειχε να κανει την ημερα εκεινη.
Κυριες μου πιστεύω οτι θα ειχατε εξαντληθει απο το πρωτο δεκαλεπτο αν ζουσατε την εποχη εκεινη...
Αφου ξυπνήσει νωρίς το πρωί η πρώτη της δουλεια ειναι να πάει τουαλέτα. Αφου λοιπον κατσει στο ξυλο (το οποιο εχει μια τρυπα και απο κατω κυλαει ενα ρυακι το οποιο μεταφέρει τα προιοντα εκτος σπιτιου στον υπονομο) θα κανει τη δουλεια της και αφου τελειώσει θα παρει ενα ραβδάκι το οποιο εχει στην ακρη ενα σφουγγαράκι το οποιο αφου το βουτηξει σε νερο θα πλυθει μπρος και πισω με αυτο. Οι σκλαβες της εχουν φροντισει απο πριν να υπαρχει καθαρο νερο και το ξυλο με το σφουγγαρακι καθαρο.
Εαν εχει μεινει τιποτα μπορει να χρησιμοποιησει καποιο κομμάτι υφασμα η οστρακα αγγειων η σκορδο η ακομα μπορει και να χρησιμοποιησει το υπολοιπο νερο για να πλυθει με το χέρι.
Αμεσως μετα παιρνει μια οδοντογλυφιδα και καθαρίζει τα δοντια της απο τα υπολλειματα του δειπνου της και πλενει τα δοντια της με διαφορα υλικα. Π.χ. μπορει να χρησιμοποιησει σκονη νατρου ή στάχτη απο δοντια γαιδάρου ή γαλα γαιδάρας ή ακομα και τα ουρα που παρηγαγε πριν απο λιγο. Μετα ξεπλενε με καθαρο νερο. Εκτος απο καθαρά δοντια τα ανωτέρω καθάριζαν και την αναπνοη.
Ετσι λοιπον με τα δοντια καθαρά επιστρέφει στο δωμάτιο της καλει τις σκλάβες της και αυτές αφαιρουν τη μάσκα ομορφιάς που φοραγε ολη νυχτα. Η μασκα αυτη ειναι φτιαγμένη απο βοτανα, πλακουντα, κοπρια, εντοσθια ζωων και γαλα γαιδάρας.
Αφου αφαιρεθει η μάσκα διώχνει τις σκλαβες και καλει τις alipili οι οποιες ηταν και αυτες σκλαβες αλλα εξειδικευμένες στην αποτριχωση. Ετσι λοιπον οι alipili θα την αποτριχωναν σε ολο το σώμα μουστάκι, μασχάλες, μπικινι, ποδια κτλ. με τσιμπιδάκι και αποτριχωτικες αλοιφές φτιαγμένες απο ρετσινι και λαδι.
Ηταν μια επιπονη διαδικασια και συχνα τα ουρλιαχτα ακουγονταν μεχρι το δρομο. Ο Σενεκας αναφέρει οτι τα ουρλιαχτα των γυναικων καθε πρωι που κανουν αυτη τη δουλεια ειναι χειροτερα απο τα ουρλιαχτά των πλανοδιων πωλητων. Αφου τελειωσει η αποτριχωση οι σκλάβες την πλενουν με σφουγγάρι και για σαπουνι χρησιμοποιουν ενα μειγμα απο λιπος κατσικας, σταχτες, νατρο, λαδι και λεβαντα η αλλιως χρησιμοποιουσαν σαπουνοχορτο που εκαναν εισαγωγη απο τη Γερμανια.
Μετα αφου εδιωχνε της alipili ηταν η σειρα της ornatrix η οποια ηταν σκλαβα με ειδικότητα κομμώτριας. Πριν ξεκινησει η οrnatrix οτιδηποτε επρεπε με το τσιμπιδάκι να βγάλει καθε ασπρη τριχα απο τα μαλλια της κυριας της η οποιαδηποτε αλλου χρώματος τριχα η αλλη ανυποτακτη τριχα.
Αφου τελειωνε με αυτο ετοιμαζε το μειγμα της βαφης των μαλλιων το οποιο ηταν νερο με λιγο λαδι και τη βαφη. Το ποιο συνηθισμένο χρώμα βαφης στην Ρώμη ηταν το ξανθό το οποιο ηταν υπερβολικα της μοδας αν και δεν ελειπαν και τα αλλα χρωματα. Το χρυσο ξανθο ομως ξετρελαινε τις Ρωμαιες και τους Ρωμαιους. Το δευτερο πιο μοδάτο χρωμα της εποχης εκεινης ηταν το κοκκινο και αμέσως μετα το ανοιχτο (προς γαλαζιο σχεδον) μπλε.
Αφου εβαφε τα μαλλια της κυριας της η ornatrix προχωρουσε στο χτένισμα. Χτενιζε τα μαλλια και τα εδενε σε κοτσο η κοτσιδα προσέχοντας το χτένισμα να ειναι απλο και οχι πολυτελες η πολυσυνθετο καθως τα πολυτελη χτενισματα εδιναν την εντυπωση στους αντρες οτι η εν λογω κυρία ειναι "ευκολη".
Aφου τελειωνε το χτένισμα εφευγε η κομμωτρια και ερχοντουσαν ξανα οι σκλάβες οι οποιες επλεναν το προσωπο της κυριας με γάλα γαιδάρας για να μην κανει ρυτίδες και εφερναν μαζι τους και τα υλικα του μεικ απ.
Τα μελαμψα προσωπα ηταν συνδεδεμενα με την εργατικη τάξη και τους δουλους οποτε το προσωπο των ευγενών επρεπε να δειχνει οσο πιο άσπρο γινοταν. Ετσι οι σκλαβες απλωναν μια λευκη βαση στο προσωπο απο σκόνη κιμωλιας ανακατεμενη με μελι ή ασπρο μολυβδο ή κοπρια κροκοδείλου.
Αμεσως μετα ηταν η σειρά του ρουζ στα μάγουλα το οποιο ηταν της μοδας τοτε καθως τα κοκκινα μαγουλα ηταν δειγμα υγείας και ομορφιας. Το ρουζ ηταν συνηθως σκονη απο ριζες ή κιννάβαρι ή ωχρα σκονη ή ακομα και ξεραμένο και τριμένο κατακαθι κρασιου.
Βλεφαρα και φρυδια περνόνταν με καρβουνο ενω στα μάτια εκαναν σκιες σε αποχρωση πράσινη ή μπλε. Για κραγιον δεν γνωριζουμε αν εβαζαν καθως οι ενδειξεις ειναι ασαφεις. Ισως να απλωναν καποιο στρωμα κοκκιναδι αλλα δεν ειμαστε σιγουροι.
Λογω των υλικών του μεικ απ και διαφορων συνθηκων οπως καιρος, ιδρωτας π.χ. η διαδικασια του μεικ απ επρεπε να επαναλαμβανεται μεσα στη μερα καθως ηταν συχνο φαινομενο να χαλαει το μεικ απ και να πρεπει να ξαναπεραστει. Φυσικα το μεικ απ επρεπε να ειναι σε ισορροπια εντονου και διακριτικου καθως το υπερβολικο μεικ απ θα εδινε την εντυπωση πορνης.
Αφου τελειωνε και το μεικ απ η κυρια θα κοιταζόταν στον καθρέφτη και αφου εμενε ικανοποιημενη απο το αποτέλεσμα θα προχωρουσε να διαλέξει το πως θα ντυθει για την ημέρα και αφου την εντυναν οι σκλάβες τοτε μπορουσε να βγει να συναντησει το συζυγο της και να κανει οτι δουλεια ειχε να κανει την ημερα εκεινη.
Κυριες μου πιστεύω οτι θα ειχατε εξαντληθει απο το πρωτο δεκαλεπτο αν ζουσατε την εποχη εκεινη...
