Γι' αυτό δεν πιστεύω τη Σοφία Μπεκατώρου
Δημοσιεύτηκε: 06 Φεβ 2021, 11:46
Η ιστορία που αφηγήθηκε δεν βγάζει νόημα. Λέει ότι τη φίλησε, μετά την προσκάλεσε στο δωμάτιό του κι εκείνη πήγε. Η ίδια λέει ότι την έπεισε με "γλυκόλογα" αλλά αυτό σε συνδυασμό με το φιλί που της έδωσε έκανε ακόμα πιο ξεκάθαρη την ερωτική διάθεση που είχε ο καταγγελλόμενος. Σε αυτό το σημείο θα της έθετα το εξής ερώτημα: "αφού σε φίλησε κι αφού τα λόγια του σου κάνανε σαφές ότι σε βλέπει ερωτικά, ποιος ήταν ο σκοπός της επισκέψεώς σου στο δωμάτιό του;". Αυτό το ερώτημα παραμένει αναπάντητο.
Όταν μια γυναίκα αποδέχεται το ερωτικό κάλεσμα ενός άντρα πηγαίνοντας στο δωμάτιό του, τότε ο άντρας έχει δικαίωμα να τη βιάσει; Όχι βέβαια, αλλά δεν πιστεύω ότι έγινε αυτό και είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αποδέχτηκε την πρόσκληση χωρίς την παραμικρή χρήση βίας.
Δήλωσε ακόμα ότι ο καταγγελλόμενος της έλεγε πως αν η ίδια θέλει να σταματήσει, τότε θα σταματήσει. Αυτό δεν μου δείχνει ένα βιαστή. Δεν μπορώ να φανταστώ να λέει αυτή τη φράση κάποιος που βιάζει, αλλά μπορώ να φανταστώ να λέει αυτή τη φράση κάποιος που προσεγγίζει μια γυναίκα η οποία ίσως είναι λίγο διστακτική λόγω ηθικών αναστολών. Μπορώ να φανταστώ ένα βιαστή που βουτάει μια γυναίκα σ' ένα σκοτεινό σοκάκι, αλλά είναι πολύ δύσκολο να έχουμε περίπτωση βιαστή που επιλέγει ένα θύμα το οποίο τον γνωρίζει και που μπορεί να τον καταγγείλει αμέσως μετά. Δεν έχουμε να κάνουμε με περίπτωση ανήλικης που ενδεχομένως θα μπορούσε να χειραγωγηθεί και να τρομοκρατηθεί από τον θύτη ώστε να μην κάνει καταγγελία, έχουμε να κάνουμε με μια ενήλικη γυναίκα.
Αυτό πιστεύω ότι έγινε: Ο καταγγελλόμενος εξέφρασε την ερωτική του διάθεση προς τη Μπεκατώρου κι όταν εκείνη ενέδωσε αποδεχόμενη την πρόσκληση στο δωμάτιό του, στο τέλος αυτό που κυριάρχησε μέσα της ήταν οι τύψεις. "Αυτός ο άνθρωπος έχει την ηλικία του πατέρα μου" θα σκέφτηκε, "οι γονείς μου πληρώνουν για να είμαι εδώ, κι εγώ τι κάνω;". Η επιλογή της δεν είχε την έγκριση της ηθικής της κρίσης κι έτσι βίωσε μια έντονη εσωτερική σύγκρουση που κλόνισε τον ψυχισμό της. Αν όμως δεν ήταν επιλογή της; Αν βιάστηκε; Τότε φεύγει όλη η ευθύνη από πάνω της. Έτσι θα συνεχίσει να είναι το καλό παιδί του μπαμπά. Έτσι δεν θα έχει τύψεις για τίποτα.
Η μνήμη μας είναι πολύ αναξιόπιστη. Το ότι κόβουμε και ράβουμε κομμάτια όπως θέλουμε είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά. Επίσης είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι υπάρχει η δυνατότητα να μας φυτέψουν μνήμες από γεγονότα τα οποία δε συνέβησαν ποτέ.
Αν η Μπεκατώρου κάνει τεστ αλήθειας θα το περάσει επιτυχώς, γιατί θεωρώ ότι πιστεύει την ιστορία που διηγήθηκε, όμως αυτή η ιστορία δεν βγάζει νόημα και δεν θεωρώ πολύ πιθανό πως είναι αληθινή.
Όταν μια γυναίκα αποδέχεται το ερωτικό κάλεσμα ενός άντρα πηγαίνοντας στο δωμάτιό του, τότε ο άντρας έχει δικαίωμα να τη βιάσει; Όχι βέβαια, αλλά δεν πιστεύω ότι έγινε αυτό και είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αποδέχτηκε την πρόσκληση χωρίς την παραμικρή χρήση βίας.
Δήλωσε ακόμα ότι ο καταγγελλόμενος της έλεγε πως αν η ίδια θέλει να σταματήσει, τότε θα σταματήσει. Αυτό δεν μου δείχνει ένα βιαστή. Δεν μπορώ να φανταστώ να λέει αυτή τη φράση κάποιος που βιάζει, αλλά μπορώ να φανταστώ να λέει αυτή τη φράση κάποιος που προσεγγίζει μια γυναίκα η οποία ίσως είναι λίγο διστακτική λόγω ηθικών αναστολών. Μπορώ να φανταστώ ένα βιαστή που βουτάει μια γυναίκα σ' ένα σκοτεινό σοκάκι, αλλά είναι πολύ δύσκολο να έχουμε περίπτωση βιαστή που επιλέγει ένα θύμα το οποίο τον γνωρίζει και που μπορεί να τον καταγγείλει αμέσως μετά. Δεν έχουμε να κάνουμε με περίπτωση ανήλικης που ενδεχομένως θα μπορούσε να χειραγωγηθεί και να τρομοκρατηθεί από τον θύτη ώστε να μην κάνει καταγγελία, έχουμε να κάνουμε με μια ενήλικη γυναίκα.
Αυτό πιστεύω ότι έγινε: Ο καταγγελλόμενος εξέφρασε την ερωτική του διάθεση προς τη Μπεκατώρου κι όταν εκείνη ενέδωσε αποδεχόμενη την πρόσκληση στο δωμάτιό του, στο τέλος αυτό που κυριάρχησε μέσα της ήταν οι τύψεις. "Αυτός ο άνθρωπος έχει την ηλικία του πατέρα μου" θα σκέφτηκε, "οι γονείς μου πληρώνουν για να είμαι εδώ, κι εγώ τι κάνω;". Η επιλογή της δεν είχε την έγκριση της ηθικής της κρίσης κι έτσι βίωσε μια έντονη εσωτερική σύγκρουση που κλόνισε τον ψυχισμό της. Αν όμως δεν ήταν επιλογή της; Αν βιάστηκε; Τότε φεύγει όλη η ευθύνη από πάνω της. Έτσι θα συνεχίσει να είναι το καλό παιδί του μπαμπά. Έτσι δεν θα έχει τύψεις για τίποτα.
Η μνήμη μας είναι πολύ αναξιόπιστη. Το ότι κόβουμε και ράβουμε κομμάτια όπως θέλουμε είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά. Επίσης είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι υπάρχει η δυνατότητα να μας φυτέψουν μνήμες από γεγονότα τα οποία δε συνέβησαν ποτέ.
Αν η Μπεκατώρου κάνει τεστ αλήθειας θα το περάσει επιτυχώς, γιατί θεωρώ ότι πιστεύει την ιστορία που διηγήθηκε, όμως αυτή η ιστορία δεν βγάζει νόημα και δεν θεωρώ πολύ πιθανό πως είναι αληθινή.
