ΑφροΑμερικανοι Προσφυγες στην ΕΣΣΔ
Δημοσιεύτηκε: 23 Δεκ 2020, 16:05
Μεγαλώνοντας στη Σοβιετική Ένωση, η Emilia Tynes-Mensah έκανε τα ίδια πράγματα που εκαναν τα άλλα παιδιά. Διάβαζε τα κλασικά του λογοτέχνη Alexander Pushkin, άκουγε τις συμφωνίες του Peter Tchaikovsky και άκουγε την προπαγάνδα ότι η ζωή στην ΕΣΣΔ ήταν καλύτερη από οπουδήποτε αλλού.
Αλλά στο σπίτι της, υπήρχε επισης αμερικανική τζαζ, εορτασμοί των Ευχαριστιών και ιστορίες των αγώνων που εκαναν οι μαύροι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια αυτοσχέδια μορφη της παραδοσιακης κουζινας των σκλαβων του Νοτου, του σοουλ φουντ συχνα αντικαταστουσε το μπορς.
Αυτό συνεβαινε επειδή ο πατέρας της, ο Τζορτζ Τάινς, ήταν αφρικανικός Αμερικανός γεωπόνος από τη Βιρτζίνια που μετακόμισε στη Ρωσία το 1930.
Ο Tynes ήταν μεταξύ εκατοντάδων μαύρων που ταξίδεψαν στη Σοβιετική Ένωση τις δύο δεκαετίες μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917. Μερικοί ήταν σκληροπυρηνικοί κομμουνιστές. Άλλοι ήταν περίεργοι τυχοδιώκτες.
«Ο πατέρας μου δεν ήξερε τίποτα για αυτήν τη χώρα. Δεν ήξερε τι να περιμένει », είπε η Tynes-Mensah, 73 ετών, ενω το μυαλό της ταξιδευε στο παρελθον καθώς καθόταν στο διαμέρισμά της στη Μόσχα, όπου ασπρόμαυρες φωτογραφίες των γονέων και των παιδιών της μοιράστηκαν χώρο σε ένα παλιό μπουφέ με έγχρωμες φωτογραφιες των εγγονιών της.
«Όλοι όσοι ηταν να έρθουν στη Σοβιετική Ένωση από την Αμερική, ο πατέρας μου θα τους έλεγε:« Παρακαλώ μην ξεχάσετε να μου φέρετε κάποιους δίσκους », είπε ο Tynes-Mensah. «Αγαπούσε την Έλα Φιτζέργκαλντ, τον Ντιουκ Έλλινγκτον, τον Πολ Ρόμπσον Αλλά αγαπούσε επίσης την κλασική μουσική και την όπερα και το μπαλέτο. "
Οι περισσότεροι ΑφροΑμερικανοί που ήρθαν στη Ρωσία αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή, απελπισμένοι να ξεφύγουν από την κοινωνική ανισότητα και τις δυσκολίες της οικονομικης κρισης που επλήτταν την Αμερική εκείνη την εποχή, δήλωσε ο Allison Blakely, ομότιμος καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, ο οποίος έχει γράψει ένα βιβλίο για τους Αφροαμερικανους μετανάστες και προσφυγες στην ΕΣΣΔ.
«Έψαχναν για μια κοινωνία όπου θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τις φυλετικες προκαταλήψεις και τον ρατσισμό», είπε ο Blakely.
:
Σήμερα, λιγότεροι από 50 απόγονοι αυτών των Αφροαμερικανών πιστεύεται ότι ζουν ακόμη στη Ρωσία. Συνολικά, ο αριθμός τους στις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες θα μπορούσε να κυμαίνεται μεταξύ 100 και 200, σύμφωνα με ερευνητές.
Έχουν γίνει υποσημειώσεις στην αφρικανική αμερικανική και ρωσική ιστορία, δήλωσε η Yelena Demikovsky, Ρώσσιδα σκηνοθέτης και ερευνητής της Νέας Υόρκης που γυρισε το ντοκυμαντερ Black Russians: The Red Experience (https://www.imdb.com/title/tt3400000/), σχετικά με τους μαυρους Αμερικανους μετανάστες στη Σοβιετική Ένωση και τους απογόνους τους.
Αξιωματούχοι στρατολόγησαν ενεργά εξειδικευμένους ξένους εργάτες και επαγγελματίες, δήλωσε ο Blakely. Περίπου 18.000 Αμερικανοί απάντησαν στην πρόσκληση για εργασία τη δεκαετία του 1930, είπε. Ανάμεσά τους ήταν αρκετές εκατοντάδες Αφροαμερικανοί που ταξίδεψαν στη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων που έζησαν εκεί για «το μεγαλυτερο μέρος μιας δεκαετίας», είπε ο Blakely.
Οι τάξεις τους περιελάμβαναν απόφοιτους ιστορικών μαύρων κολλεγίων, όπως το Πανεπιστήμιο Tuskegee στην Αλαμπάμα και το Hampton Agricultural and Industrial School της Βιρτζίνια, το οποίο αργότερα ονομάστηκε Hampton Institute. Ήταν μηχανικοί, εκπαιδευτικοί, διασκεδαστές, δημοσιογράφοι, δικηγόροι. Ο ηθοποιός-ακτιβιστής Paul Robeson και ο ποιητής Langston Hughes ήταν μεταξύ εκείνων των ταξιδιωτών που γοητεύτηκαν από τον κομμουνισμό.
Οι Σοβιετικοί υποδεχθηκαν στους Αφροαμερικανούς με κόκκινο χαλί, και τους αντεμειψαν με μεγαλους μισθους, επιδοτούμενες κατοικιες και δωρεάν διακοπες.
«Ο πατέρας μου ένιωθε ότι η ΕΣΣΔ τον αντιμετώπισε καλύτερα από την Αμερική», δήλωσε ο Tynes-Mensah, πρώην εκπαιδευτής πανεπιστημιακής χημείας που γεννήθηκε στη ρωσική πόλη Κρασνοντάρ και ζει κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, περνώντας καλοκαίρια στη Ρωσία. «Ήταν χαρούμενος εδώ».
Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Wilberforce στο Οχάιο και πρώην ποδοσφαιρικός σταρ του κολλεγίου, η Τάινς μπορούσε να βρει δουλειά μονο στο πλύσιμο πιάτων σε ένα εστιατόριο στην Αμερική, θυμάται η κόρη του. Έτσι αρπαξε με την ευκαιρία να πάει στη Ρωσία, παρόλο που δεν εντάχθηκε ποτέ στο Κομμουνιστικό Κόμμα, είπε η κόρη του.
Ο Tynes ήταν μεταξύ 11 Αφρικανικών Αμερικανών γεωργικών ειδικών με επικεφαλής τον Oliver Golden, έναν γεωπόνο και Κομμουνιστή από το Μισισιπή, ο οποίος επιβιβάστηκε στο γερμανικό πλοίο Deutschland με προορισμό τη Σοβιετική Ένωση το 1931.
Η εγγονή του Oliver Golden, Yelena Khanga, 52 ετών, παρουσιαστρια σε τωκ σοου με έδρα τη Μόσχα, υπενθύμισε πώς οι αμερικανοί κομμουνιστές ηγέτες και οι μαύροι αξιωματούχοι που επισκέπτονται τη Ρωσία θα εκαναν στο σπιτι του Γκολντεν την πρώτη στάση.
Η συζήτηση επικεντρώθηκε συνήθως στα δεινά των Αφροαμερικανών, των φτωχών και της εργατικής τάξης. Η Κάνγκα - μια κοσμοπολιτισσα με θαυμαστές από την υψηλού προφίλ δουλειά της στην τηλεόραση, ένα υπερυψωμένο διαμέρισμα κοντά στην Κόκκινη Πλατεία και έναν οδηγό - είπε ότι θεωρούσε τέτοια συζήτηση «τόσο παράξενη».
«Θα σκεφτόμουν,« Γιατί συζητάμε την κατάσταση των εργαζομένων στο Σικάγο όταν δεν θα είμαστε ποτέ στο Σικάγο; »» είπε.
Ο Tynes, που στάλθηκε σε διάφορες σοβιετικές δημοκρατίες για να διδάξει στους ανθρώπους πώς να μεγαλώνουν πάπιες και άλλα υδρόβια πτηνά, έγινε εθνικά αναγνωρισμένος εμπειρογνώμονας για τα πουλερικά. Ο Golden βοήθησε στην ανάπτυξη μιας βιομηχανίας βαμβακιού στο Ουζμπεκιστάν. Και οι Αφρικανοί Αμερικανοί μυησαν τους Ρώσους στο μπλουζ και την τζαζ.
«Είχαν αντίκτυπο δυσανάλογο με τον αριθμό τους, επειδή βρίσκονταν εκεί ακριβώς επειδή η σοβιετική ηγεσία προσπαθούσε να τις χρησιμοποιήσει ως σύμβολο αυτού που προσπαθούσαν να οικοδομήσουν με όρους μιας πραγματικά δημοκρατικής κοινωνίας», δήλωσε ο Blakely. «Ήταν πολύ στην δημοσιοτητα.»
Ωστόσο, μέσα σε χρόνια, μια τέτοια προσοχή ήταν ανεπιθύμητη. Κατά την εποχή της εκκαθάρισης του Στάλιν, οι ξένοι αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία και οι μη σοβιετικοί πολίτες διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα, δήλωσε ο Ντιμικόφσκι, ο σκηνοθέτης.
Η Κάνγκα είπε ότι ο παππούς της δραπέτευσε από το μυστικό της αστυνομίας από έναν κτύπημα. Ήταν μακριά από το σπίτι την ημέρα που ήρθαν για αυτόν. Όταν ο Γκόλντεν παραδοθηκε τον εαυτό του, ενημερώθηκε ότι είχε εκπληρωθεί το ποσό των συλλήψεων για την περιοχή του, είπε η Κάνγκα.
Οι Αφρικανοί Αμερικανοί απομονωθηκαν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά ήταν επειδή ήταν ξένοι, όχι επειδή ήταν μαύροι, είπαν οι απόγονοί τους. Αλλά η στάση απέναντι στους μαύρους άλλαξε τη δεκαετία του '60 με την εισροή χιλιάδων φοιτητών από την Αφρική.
Η Tynes-Mensah, η μητέρα της οποίας ήταν Ρώσιδα, είπε ότι γνώριζε έντονα όταν μεγάλωνε ότι ήταν διαφορετική.
«Φοβόμουν να βγω έξω δημόσια», είπε η 70χρονη, η οποία έχει καφέ-au-lait δέρμα και μαλλια σε στυλ κοντου Afro. «Οι άνθρωποι κοιτούσαν. Αλλά ήταν περιέργεια. Δεν ήταν θυμωμένοι ή επιθετικοί όπως είναι τώρα. "
Σήμερα, η αποδοχή των μαύρων στη Ρωσία είναι πολύ χαμηλότερη σε σύγκριση με αυτό που βίωσαν οι πρωτοπόροι της Αφρικανικής Αμερικής, δήλωσε η Tynes-Mensah, η οποία διευθύνει έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ονομάζεται Metis και προσφέρει υποστήριξη σε παιδιά μικτής φυλής, η πλειοψηφία των οποίων οι πατέρες ήρθαν στη Ρωσία από την Αφρική .
«Οι Αφρο-Ρώσοι θέλουν να αισθάνονται Ρώσοι, αλλά η κοινωνία δεν θέλει να τους αναγνωρίσει ως Ρώσους», είπε. «Μερικές φορές [άνθρωποι] θα λένε,« Επιστρέψτε στην Αφρική »."
Η Khanga, μια ζωηρή και χαρισματική γυναίκα που μεγάλωσε με γκοσπελ τραγούδια της Mahalia Jackson και της Aretha Franklin, είπε ότι τυχόν εμπόδια που αντιμετώπισε στη Ρωσία κατά τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου οφείλονταν στην αμερικανική κληρονομιά της και όχι στη φυλή της.
«Νιώθω άνετα ως μαύρη στη Ρωσία», είπε η Κάνγκα, η οποία είναι παντρεμένη με έναν Λευκό Ρώσο και έχει μια 12χρονη κόρη.
Ωστόσο, τη δεκαετία του 1990 αισθάνθηκε υποχρεωμένη να βρει τις ρίζες της. Ταξίδεψε στην Αφρική και τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνδέθηκε με συγγενείς στη Νέα Υόρκη και το Μισισιπή και έγραψε ένα βιβλίο με λεπτομέρειες για την ιστορία της οικογένειάς της.
«Όταν είμαι στην Αμερική, νιώθω ότι είμαι ΑφροΑμερικανιδα γιατί μου αρέσει να πηγαίνω σε μαύρες εκκλησίες, μου αρέσει η ψυχαγωγία, μου αρέσει η μαύρη μουσική, λατρεύω πολλά πράγματα που ενώνουν τους ανθρώπους του χρώματος», είπε ο Khanga. «Αλλά όταν είμαι στη Ρωσία, νιώθω Ρωσιδα»
https://www.latimes.com/world/la-fg-c1- ... story.html