ΤΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ ΚΑΙ Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ
Δημοσιεύτηκε: 05 Δεκ 2020, 23:50
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Σταμάτα να ακούς και να διαβάζεις μπούρδες του Χατζηγώγου .

Δεν τα λεει μονο ο Χατζηγωγος αλλα και ο Νοσφερατου και η Δοξουλα.
Ο Νοσφεράτου τολμά να λέει πως ο "Γλύξμπουργκ" δεν είχε σταγόνα ελληνικό αίμα.Obi Wan Iakobi έγραψε: 06 Δεκ 2020, 00:35Δεν τα λεει μονο ο Χατζηγωγος αλλα και ο Νοσφερατου και η Δοξουλα.
Ελληνας(Νοσφεράτου=νοσοφόρος) αλλα και με ρουμανικες ριζες λογω Βλαντ.Ζαποτέκος έγραψε: 06 Δεκ 2020, 00:40
Ο Νοσφεράτου τολμά να λέει πως ο "Γλύξμπουργκ" δεν είχε σταγόνα ελληνικό αίμα.Να μας πει αν αυτός μπορεί να παρουσιάσει για τον εαυτό του κάτι παρόμοιο :
Τι hate speech ρε κλαπαρχίδες; «Ζουζούνια» και «πλασματάκια» είναι οι βαρύτερες εκφράσεις που έχει ξεστομίσει ο Δράκουλας των Καρπαθίων.This account has been terminated due to multiple or severe violations of YouTube's policy prohibiting hate speech.
Οχι ρε το τελευταιο ειναι απλα ανεβαζουν trailer στο ΥΤ και ολοκληρο στο bitchute γιατι τους τις κατεβαζουν.Gordian Knot έγραψε: 06 Δεκ 2020, 18:29 Ναι ρε συ, αλλά αυτό είναι παλιό video. Μπαίνω να δω αν υπάρχει νέο επεισόδιο και βρίσκω μόνο ένα trailer, teaser.
Εν τω μεταξύ έχουν λυσσάξει οι εγκάθετοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ρουφιανεύουν αβέρτα, βάλαν’ λουκέτο στην «Αντικαθεστωτική Επικαιρότητα #2»Τι hate speech ρε κλαπαρχίδες; «Ζουζούνια» και «πλασματάκια» είναι οι βαρύτερες εκφράσεις που έχει ξεστομίσει ο Δράκουλας των Καρπαθίων.This account has been terminated due to multiple or severe violations of YouTube's policy prohibiting hate speech.
Άντε να βάλουμε στο λογαριασμό και το περίφημο «Τα παιδιά με τη μύτη» συνοδευόμενο από ανάλογη κίνηση των χεριών για να γίνει πιο παραστατικός.
ΘΑ ΜΑΣ ΚΟΨΕΤΕ ΤΗ ΔΟΞΟΥΛΑ ΤΩΡΑ;
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ.
Ο ΛΑΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ, Η ΔΟΞΟΥΛΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!
Θα το δούμε στο Bitchute καριολόπουστες!
https://www.bitchute.com/video/Nx96suhGk5Hb/
Ανεβάστε την ανάλυση σε 1080p (τουλάχιστον) ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!
Π.Καρύκα : Ιωάννης Μεταξάς και η «Έκθεση» Καθηνιώτη
https://national-pride.org/2014/11/13/% ... %83%CE%B7/
Ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν πολλούς αντιπάλους όσο ζούσαν.
Κάποιοι όμως συνεχίζουν να τους πολεμούν και νεκρούς όντες.
Ο Μεταξάς ήταν ο «φασίστας» δικτάτορας που δεν είπε ποτέ το Όχι, το οποίο βγήκαν στις 03.00 τα ξημερώματα και το φώναξαν 8 εκ. Έλληνες στον Γκράτσι.
Ο Παπάγος ήταν ο «αμόρφωτος», «φασίστας» επίσης, αρχιστράτηγος που θα παρέδιδε αμαχητί την Ελλάδα στους Ιταλούς εισβολείς.
Οι γελοιότητες αυτές δεν σταμάτησαν να λέγονται από το 1941 και εντεύθεν, πάντοτε για πολιτικούς λόγους.
Οι περισσότερες δε επικρίσεις των συγχρόνων μελετητών εκπορεύονται από την άκρως αμφιλεγόμενη έκθεση του αντιστράτηγου Δημ. Καθηνιώτη που εκπονήθηκε με εντολή της δασολογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου.
Στο διάστημα 1922-1936 δεν είχε γίνει, σχεδόν, καμία κίνηση για την ισχυροποίηση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Απλώς αναφέρουμε ότι μέχρι το 1935 η Πολεμική Αεροπορία δεν διέθετε καταδιωκτικά αεροσκάφη.
Ο Μεταξάς και ο Παπάγος σίγουρα δεν έκαναν θαύματα, αλλά προσπάθησαν, όσο μπορούσαν, βάσει και της διεθνούς συγκυρίας.
Προσπάθησαν να καλύψουν αδράνεια 10 ετών στον τομέα όχι μόνο του εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και του εφοδιασμού τους.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα σχέδια επιστράτευσης που είχαν καταρτιστεί στην περίοδο 1926-36, αν και προβλεπόταν η συγκρότηση 14-16 μεραρχιών πεζικού, δεν υπήρχαν καν άρβυλα, στολές και κουβέρτες παρά για 100.000 άνδρες, στην καλύτερη περίπτωση. Τα δε σχέδια επιστράτευσης ήταν απλά για γέλια.
Η έκθεση Καθηνιώτη, όπως αναφέρθηκε, συντάχθηκε από μια τριμελή στρατιωτική επιτροπή με πρόεδρο τον αντιστράτηγο Δημ. Καθηνιώτη. Ποιος όμως ήταν ο στρατηγός Καθηνιώτης ; Ο Δημήτριος Καθηνιώτης γεννήθηκε στη Χαλκίδα, το 1888. Το 1904, έχοντας ολοκληρώσει τη φοίτησή του στην Σχολή Ευελπίδων ονομάστηκε ανθυπολοχαγός.
Ήταν μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου, το 1909.
Συμμετείχε επίσης στους Βαλκανικούς Πολέμους ως επιτελικός αξιωματικός και κατά τη διάρκεια του Α” Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο Γενικό Στρατηγείο, ως φανατικός βενιζελικός που ήταν.
Ο Καθηνιώτης προάχθηκε υποστράτηγος και διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος στη ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι. Αργότερα τοποθετήθηκε διοικητής της ΧΙ Μεραρχίας Πεζικού, και τοποθετήθηκε Διοικητής της Σχολής Πολέμου. Έφτασε να γίνει υπαρχηγός και αργότερα Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Φυσικά υποστήριξε το βενιζελικό πραξικόπημα του 1935 και αποτάχτηκε, μετά την αποτυχία του. Από τα παραπάνω προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα, ότι ουσιαστικά ο Καθηνιώτης ελάχιστο χρόνο άσκησε διοίκηση και μάλιστα εν καιρώ πολέμου, όντας επιτελικός κατά κύριο λόγο αξιωματικός και, το σημαντικότερο, υπήρξε πάντα μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, στηρίζοντας με κάθε τρόπο την βενιζελική παράταξη.
Η κυβέρνηση Τσολάκογλου, για να κερδίσει κάποια νομιμοποίηση στα μάτια του Ελληνικού λαού ξεκίνησε διώξεις κατά των στελεχών της κυβέρνησης Μεταξά.
Δύο ήταν οι βασικοί άξονες στους οποίους οι διώξεις αυτές βασίστηκαν, η ευθύνη για την ήττα και οικονομικές ατασθαλίες.
Ο Τσολάκογλου ανέθεσε στον Καθηνιώτη να συντάξει μια έκθεση στην οποία θα φαίνονταν οι ευθύνες του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου για την στρατιωτική ήττα του 1941, η οποία θα δικαιολογούσε και την ενέργεια του ιδίου να συνθηκολογήσει με τους του Γερμανούς.
Η επιτροπή αυτή εργάστηκε για δυο περίπου χρόνια και συνέταξε ένα κείμενο 2.000 σελίδων, το οποίο, από την αρχή ως το τέλος, κατηγορούσε τον Παπάγο για το κάθε τι.
Ο ιστορικός Αντώνιος Κοραντής, στην βιογραφία του Παπάγου που είχε συγγράψει αναφέρει : «Δέκα ημέρες μετά την είσοδο των Γερμανών εις Αθήνας, ο Παπάγος ετέθη από την κυβέρνηση των κουίσλιγκ εις περιορισμό κατ” οίκον.
Την δε 15ην Μαΐου 1941 εξεδόθη νομοθετικό διάταγμα καθ” ο τον τέως Αρχιστράτηγο και τους υφυπουργούς των τριών Πολεμικών υπουργείων βαρύνει η κατηγορία ότι δεν εμπόδισαν την κήρυξη του πολέμου κατά του Άξονος τον οποίον άλλωστε και χείριστα οργάνωσαν.
Εις αυτό το νομοθετικό διάταγμα αναφέρεται ότι εις τους ενόχους κατά την κυριαρχική κρίση του Δικαστηρίου επιβάλλονται ποιναί, ως και του θανάτου.
Δηλαδή η εκτέλεσις του Αρχιστρατήγου είχε προαποφασιστεί.
Διά να εδραιωθεί η κατηγορία, η ψευτοκυβέρνηση του Τσολάκογλου ανέθεσε εις επιτροπήν Ανωτάτων Αξιωματικών υπό την προεδρία του αποστράτου Αντιστρατήγου Δημητρίου Καθηνιώτη, να εξετάσει τα σφάλματα της υπευθύνου ηγεσίας του Στρατού.
Εις την πραγματικότητα, το Συμβούλιο τούτο των τριών Αντιστρατήγων συνεκροτήθη με στόχον την παραπομπή εις δίκην- παρωδία του Αρχιστρατήγου της νίκης και των συνεργατών του – ως υπευθύνων ποίας ήττης !
Το άκρως λυπηρόν είναι ότι ευρέθησαν Έλληνες αξιωματικοί, υπό το καθεστώς κουίσλιγκ και υπό την σκιάν της γερμανικής σημαίας εις την Ακρόπολιν, να δεχθούν να συμμετάσχουν εις την επιτροπή και να προετοιμάσουν τις διαδικασίες εκτελέσεως του Αρχιστρατήγου».
Ωστόσο όταν τελικά η έκθεση κατατέθηκε, ο Τσολάκογλου είχε παραιτηθεί και πρωθυπουργός της νέας δασολογικής κυβέρνησης ήταν ο Λογοθετόπουλος, που σύντομα αντικαταστάθηκε από τον Ράλλη. Έτσι η έκθεση τέθηκε στο αρχείο. Μετά την απελευθέρωση ο Καθηνιώτης προσπάθησε να την επαναφέρει στο προσκήνιο, αλλά μάταια.
Κατ’ αρχή η έκθεση Καθενιώτη σχολιάζει το σχέδιο άμυνας ΙΒα, που τελικά υιοθετήθηκε και προέβλεπε άμυνα σε περίπτωση συνδυασμένης επίθεσης κατά της Ελλάδας από Ιταλία και Βουλγαρία, ταυτόχρονα. Κατά το σχέδιο ΙΒα συγκεντρώνονταν πάνω από το ήμισυ του Ελληνικού Στρατού σε δύο γραμμές άμυνας, στα σύνορα με την Αλβανία, αφήνοντας επαρκείς δυνάμεις σε Μακεδονία και Θράκη, εφόσον ούτε ο Παπάγος, ούτε ο Μεταξάς μπορούσαν να είναι βέβαιοι για τη στάση που θα τηρούσε η Βουλγαρία, πρωτίστως, αλλά και η Γιουγκοσλαβία και η πάντοτε καιροσκόπος Τουρκία, ακόμα.
Ο ισχυρισμός της έκθεσης Καθηνιώτη ότι τα ελληνοαλβανικά σύνορα αφέθηκαν ακάλυπτα σε βαθμό που στοιχειοθετούσε εθνική προδοσία (!) μάλλον καταπίπτει χωρίς άλλα επιχειρήματα.
Εξάλλου η εξέλιξη των επιχειρήσεων, τις τρεις πρώτες κρίσιμες μέρες της ιταλικής εισβολής, απέδειξαν, ότι η μόνη αδυναμία του σχεδίου ήταν η ανεπαρκής κάλυψη του τομέα της Πίνδου.
Στον τομέα της Ηπείρου, η ενισχυμένη VIII ΜΠ ανταπεξήλθε ευχερώς στην κύρια ιταλική προσπάθεια στο Καλπάκι, και μάλιστα υφιστάμενη ελάχιστες απώλειες.
Όσον αφορά την ιταλική πίεση στον τομέα Θεσπρωτίας, ήταν μοιραίο να μην αποδώσει, αφού το ιταλικό δεξιό, ούτε επαρκείς δυνάμεις διέθετε για να αποδιοργανώσει την ελληνική τοποθεσία, η οποία ήταν σε μεγάλο βάθος κλιμακούμενη, ούτε μπορούσε να προωθηθεί, με το ιταλικό κέντρο καθηλωμένο στο Καλπάκι.
Ένα άλλο, «θανατηφόρο», επιχείρημα που προβάλει η έκθεση είναι η έλλειψη, υποτίθεται, επιθετικού πνεύματος της ανωτάτης ηγεσίας (του Παπάγου), αφού δεν υπήρχε ούτε μια επιθετική διαταγή «για δείγμα», σύμφωνα με τον Καθηνιώτη, στο σχέδιο ΙΒα. Εδώ η πλάνη είναι ακόμα πιο οικτρή.
Προφανώς ένας αρχιστράτηγος που έχει να αμυνθεί, με περιορισμένες δυνάμεις ένα μέτωπο από τις ακτές του Ιονίου ως τη Θράκη, έναντι δύο τουλάχιστον αντιπάλων (Ιταλίας και Βουλγαρίας), σκεπτόμενος με σωφροσύνη, θα επιχειρούσε σε πρώτη φάση να «κρατήσει» αμυντικά τον εχθρό και μετά, ανάλογα με την πορεία των επιχειρήσεων, να σκεφτεί επιθετικά.
Άλλωστε το ότι ο Ελληνικός Στρατός μετέπεσε από την άμυνα στην επίθεση, αμέσως μόλις αντελήφθη την ιταλική αδυναμία στην δυτική Μακεδονία είναι γεγονός αναμφισβήτητο.
Η μετάπτωση δε αυτή σημειώθηκε άμεσα, ακριβώς χάρη στις συγκεντρωμένες εφεδρείες που το σχέδιο ΙΒα προέβλεπε να είναι συγκεντρωμένες στην περιοχή.
Οι ελληνικές δυνάμεις ανάλαβαν εξαρχής την πρωτοβουλία στην Δυτική Μακεδονία και δεν την έχασαν ποτέ.
Η έκθεση Καθηνιώτη κατηγορεί επίσης τον Παπάγο ότι το μόνο που είχε υπόψη του ήταν μια αντίσταση για την τιμή των όπλων.
Το επιχείρημα αυτό δεν χρήζει καν απάντησης, νομίζουμε, αφού αντίκειται στην λογική της όλης δραστηριότητας που ανέπτυξε ο Παπάγος από το 1936 και μετά.
Ο Καθηνιώτης στάθηκε ιδιαίτερα στο αρχικό σχέδιο άμυνας ΙΒ, το οποίο δεν ίσχυσε ποτέ και το οποίο προέβλεπε, ανάλογα των δυνάμεων που θα έριχναν στη μάχη οι Ιταλοί, διαδοχικές αμυντικές γραμμές μέχρι τον Αλιάκμονα., αφού «…παρεδίδετο δε εις τον εχθρόν αμαχητί ολόκληρος η Ήπειρος και η Δυτική Μακεδονία και έτι περαιτέρω η σύμπτυξις μέχρι “Ορθρυος.
Με την ανωτέρω λύσιν το Επιτελείον, αναζητούν την ευνοϊκοτέραν τοποθεσίαν αντιστάσεως, εγκαταλείπει τας υπερόχους ορεινάς γραμμάς της Ηπείρου, της Πίνδου και της Καστοριάς και σκοπεύει να καλυφθή όπισθεν των ποταμίσκων του Αράχθου και του Αλιάκμονος, ως εάν επρόκειτο να καλυφθή όπισθεν του Βόλγα…», αναφέρει. Θα μπορούσε να έχει βέβαια δίκιο, αν το σχέδιο αυτό τελικά εφαρμοζόταν. Με τα αν όμως δεν δίδονται μάχες.
Στην έκθεση αναφέρονται επίσης και άλλες κατηγορίες κατά του Μεταξά, εμμέσως και του Παπάγου άμεσα. Σε ένα σημείο ο Καθηνιώτης αναφέρει ότι ο Παπάγος δεν επιστράτευσε το σύνολο των μάχιμων ανδρών, τους οποίους υπολόγιζε – το 1940 – σε 1.500.000 άνδρες !
Η Ελλάδα, το 1940, επιστράτευσε τον μεγαλύτερο στρατό της ιστορίας της, εδώ και 10.000 χρόνια, έχοντας υπό τα όπλα περί τις 500.000 άνδρες και στους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων.
Είναι όμως απόλυτα δεδομένο ότι ΔΕΝ μπορούσε, επί πληθυσμού 8 εκ να επιστρατεύσει 1,5 εκ. άνδρες.
Ο αριθμός είναι απολύτως εξωπραγματικός. Ούτε η μαζική στρατολογία της Γαλλικής Επανάστασης, δεν συγκέντρωσε τόσους άνδρες, με την απειλή μάλιστα της γκιλοτίνας !
Από την άλλη κατηγορεί επίσης τον Παπάγο ότι ο στρατός δεν είχε τον απαραίτητο ανεφοδιασμό, ότι ο στρατός δεν διέθετε επαρκή πυρομαχικά και ότι το Πυροβολικό δε κάλυψε τις επιχειρήσεις του Πεζικού.
Όσον αφορά τον ελλειπή εφοδιασμό του στρατού, ειδικά σε είδη ιματισμού και υπόδησης, μάλλον είχε και ο ίδιος ευθύνες, ως αρχηγός ΓΕΣ, μέχρι το 1935.
Από την άλλη οι ελλείψεις στις μονάδες της πρώτης γραμμής που υπήρξαν δεν είχαν σχέση με την ουσιαστική έλλειψη των ειδών αυτών, αλλά με τη δυσκολία να φτάσουν στις μονάδες πρώτης γραμμής, λόγω των καιρικών συνθηκών, την ταχύτητα της ελληνικής προέλασης και της παντελούς έλλειψης συγκοινωνιακού δικτύου στα βορειοηπειρωτικά βουνά.
Εκεί καλώς ή κακώς μόνο οι ταπεινοί και ακούραστοι ημίονοι – οι μεγάλοι ήρωες του Ελληνικού Στρατού, τα μουλάρια με τους ακαταπόνητους επίσης ημιονηγούς τους έφταναν.
Όσον αφορά το Πυροβολικό όχι απλώς υποστήριξε άριστα το πεζικό, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, αλλά άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις στον εχθρό.
Ο Πράσκα στο βιβλίο του «Εγώ επιτέθηκα στην Ελλάδα», αποδίδει σαφώς την αποτυχία του στα συντριπτικά πλήγματα που δέχτηκαν οι δυνάμεις του από το ελληνικό πυροβολικό, το αθέατο, που, όπως λέει, έπληττε και την παραμικρότερη συγκέντρωση των ιταλικών δυνάμεων με απίστευτη ευστοχία.
Οι πέντε Έλληνες αντιστράτηγοι αιχμάλωτοι των Γερμανών… Ως το Νταχάου
Ο Γεώργιος Τσολάκογλου από την στιγμή που ανέλαβε κατοχικός πρωθυπουργός φρόντισε να καταδιώξει τους Μεταξικούς. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο αρχιστράτηγος του 1940-41 αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος. Με εντολή του Τσολάκογλου συντάχθηκε η διαβόητη «έκθεση Καθενιώτη». Βασική κατηγορία που αποδόθηκε στον Παπάγο ήταν ότι «δεν ημπόδισε την κήρυξιν του πολέμου κατά του άξονος, τον οποίον άλλωστε χείριστα οργάνωσε»… Αργότερα, σε μια κίνηση προσέγγισης του Παπάγου, ο Τσολάκογλου σκέφτηκε να του δώσει τιμητική σύνταξη. Όμως ο Παπάγος αρνήθηκε να δεχτεί το οτιδήποτε.
Οργάνωση και σύλληψη
Ο Παπάγος παρέμεινε σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι το 1943. Όταν η επιτήρηση χαλάρωσε, στις 20 Μαΐου 1943, ο Παπάγος κάλεσε στο σπίτι του τους αντιστρατήγους Ιωάννη Πιτσίκα, Δημήτριο Παπαδόπουλο, Παναγιώτη Δέδε, Γεώργιο Κοσμά, Μάρκο Δράκο και Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, όλοι τους με πλούσια δράση το 1940-41. Όλοι πήγαν εκτός του Δράκου, λόγω προσωπικού προβλήματος. Αλλά και αυτός υπέγραψε, αργότερα, την ιδρυτική πράξη της οργάνωσης «Στρατιωτική Ιεραρχία» που ίδρυσαν. Η οργάνωση απέκτησε επαφή και με άλλους αξιωματικούς και άρχισε να αναπτύσσεται. Οι αντιστράτηγοι συγκεντρώνονταν κάθε 8 – 10 ημέρες. Όμως, όπως αναφέρει ο αντιστράτηγος Μπακόπουλος, οι Γερμανοί πληροφορήθηκαν τα συμβαίνοντα από «τινές κακούς Έλληνας». Έτσι στις 25 Ιουλίου 1943, στις 05.30 το πρωί, πέντε αντιστράτηγοι συνελήφθησαν σε παράλληλες επιχειρήσεις των Γερμανών. Στη Γερμανία Αφού τους οδήγησαν στο αρχηγείο της GESTAPO, έκαναν έρευνες στα σπίτια τους. Τελικά συνελήφθησαν οι Παπάγος, Μπακόπουλος, Πιτσίκας, Δέδες και Κοσμάς. Οι Έλληνες αντιστράτηγοι μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στη Βοημία, στην κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία, στο Κενιγκστάιν, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για ανωτάτους αιχμαλώτους στρατιωτικούς. Εκεί κρατούνταν 45 Γάλλοι και πέντε Ολλανδοί ανώτατοι αξιωματικοί. Στις 21 Σεπτεμβρίου όμως οι Έλληνες στρατηγοί μεταφέρθηκαν από εκεί στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Σαξενχάουζεν στο Οράνιεμπουργκ του Βερολίνου. Εκεί οδηγούνταν οι «επικίνδυνοι» αιχμάλωτοι. Εκεί κρατείτο και ο Αυστριακός πρώην καγκελάριος Σούσινγκ, μαζί με Σοβιετικούς, Πολωνούς και Βρετανούς αξιωματικούς. Στις 28 Οκτωβρίου όμως οι έγκλειστοι και ισχυρά φρουρούμενοι Έλληνες (τους φρουρούσε μια ολόκληρη διμοιρία SS) αποφάσισαν να γιορτάσουν την ιστορική επέτειο με λίγες σοκολάτες και ελάχιστο κρασί που βρήκαν δωροδοκώντας ένας φρουρό. Ο δεκανέας, ο στρατιώτης και ο Παπάγος μάγειρος Τον Νοέμβριο, με αίτημα του Παπάγου, δύο Έλληνες αιχμάλωτοι των Ιταλών, ο πειραιώτης δεκανέας Νικόλαος Γρίβας και ο εξ Αθηνών στρατιώτης Βασίλειος Δημητρίου, που στάλθηκαν στον ίδιο θάλαμο με τους στρατηγούς. Με την βοήθεια του Γρίβα, ο Παπάγος μαγείρευε από τα τρόφιμα που έστελνε ο Ερυθρός Σταυρός, προς ενίσχυση του πενιχρού συσσιτίου. H μόνη διασκέδαση των Ελλήνων ήταν οι βομβαρδισμοί του Βερολίνου από την βρετανική αεροπορία… Η ζωή κυλούσε δύσκολα στο στρατόπεδο. Στις 6 Ιουνίου 1944 οι Έλληνες πληροφορήθηκαν την απόβαση στη Νορμανδία με ικανοποίηση. Η περιπέτειά τους όμως θα αργούσε ακόμα να τελειώσει. Αργότερα πληροφορήθηκαν την απελευθέρωση της πατρίδας, αλλά και το Δεκεμβριανό κίνημα, αλλά και με ανησυχία πληροφορήθηκαν την ίδρυση «μακεδονικού κράτους» με πρωτεύουσα τα Σκόπια, από τον Τίτο, αντιλαμβανόμενοι, ήδη ΤΟΤΕ, τι αυτό σήμαινε.
Από στρατόπεδο σε στρατόπεδο και ελευθερία…
Στις 25 Μαρτίου 1945 οι Έλληνες γιόρτασαν την εθνική επέτειο. Στις αρχές Απριλίου όμως οι Έλληνες μεταφέρθηκαν αρχικά στο στρατόπεδο του Φλόσελμπουργκ, κατόπιν στο διαβόητο Νταχάου και τέλος στο Ίνσμπρουκ στην Αυστρία. Σε αυτό το φριχτό στρατόπεδο συνάντησαν άλλους τρεις Έλληνες κρατουμένους, τους Σωφρονόπουλο, Βάσσο και Ορφανογιάννη, σε άθλια κατάσταση. Δυστυχώς και οι στρατηγοί ήταν νηστικοί και δεν είχαν να τους προσφέρουν τίποτα. Αργότερα μεταφέρθηκαν στο Τυρόλο. Μόνο στις 30 Απριλίου οι Γερμανοί φρουροί χαλάρωσαν την στάση τους, έχοντας μάθει και την αυτοκτονία του Χίτλερ. Στις 4 Μαΐου ήρθε επιτέλους η απελευθέρωση από αμερικανικά στρατεύματα. Δέκα ημέρες αργότερα η μικρή ομάδα των επτά Ελλήνων επέστρεψε στην πατρίδα…
htt ps://koukfamily.blogspot.com/2020/01/blog-post_156.html
Και να φανταστεί κανείς ότι όταν η Μεταπολίτευση ήταν φόρτε της, κυκλοφορούσε ακόμη και βρώμικη προπαγάνδα που κατηγορούσαν τον Παπάγο σαν... "δοσίλογο"!Ζαποτέκος έγραψε: 25 Οκτ 2021, 21:30Οι πέντε Έλληνες αντιστράτηγοι αιχμάλωτοι των Γερμανών… Ως το Νταχάου
Ο Γεώργιος Τσολάκογλου από την στιγμή που ανέλαβε κατοχικός πρωθυπουργός φρόντισε να καταδιώξει τους Μεταξικούς. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο αρχιστράτηγος του 1940-41 αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος. Με εντολή του Τσολάκογλου συντάχθηκε η διαβόητη «έκθεση Καθενιώτη». Βασική κατηγορία που αποδόθηκε στον Παπάγο ήταν ότι «δεν ημπόδισε την κήρυξιν του πολέμου κατά του άξονος, τον οποίον άλλωστε χείριστα οργάνωσε»… Αργότερα, σε μια κίνηση προσέγγισης του Παπάγου, ο Τσολάκογλου σκέφτηκε να του δώσει τιμητική σύνταξη. Όμως ο Παπάγος αρνήθηκε να δεχτεί το οτιδήποτε.
Οργάνωση και σύλληψη
Ο Παπάγος παρέμεινε σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι το 1943. Όταν η επιτήρηση χαλάρωσε, στις 20 Μαΐου 1943, ο Παπάγος κάλεσε στο σπίτι του τους αντιστρατήγους Ιωάννη Πιτσίκα, Δημήτριο Παπαδόπουλο, Παναγιώτη Δέδε, Γεώργιο Κοσμά, Μάρκο Δράκο και Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, όλοι τους με πλούσια δράση το 1940-41. Όλοι πήγαν εκτός του Δράκου, λόγω προσωπικού προβλήματος. Αλλά και αυτός υπέγραψε, αργότερα, την ιδρυτική πράξη της οργάνωσης «Στρατιωτική Ιεραρχία» που ίδρυσαν. Η οργάνωση απέκτησε επαφή και με άλλους αξιωματικούς και άρχισε να αναπτύσσεται. Οι αντιστράτηγοι συγκεντρώνονταν κάθε 8 – 10 ημέρες. Όμως, όπως αναφέρει ο αντιστράτηγος Μπακόπουλος, οι Γερμανοί πληροφορήθηκαν τα συμβαίνοντα από «τινές κακούς Έλληνας». Έτσι στις 25 Ιουλίου 1943, στις 05.30 το πρωί, πέντε αντιστράτηγοι συνελήφθησαν σε παράλληλες επιχειρήσεις των Γερμανών. Στη Γερμανία Αφού τους οδήγησαν στο αρχηγείο της GESTAPO, έκαναν έρευνες στα σπίτια τους. Τελικά συνελήφθησαν οι Παπάγος, Μπακόπουλος, Πιτσίκας, Δέδες και Κοσμάς. Οι Έλληνες αντιστράτηγοι μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στη Βοημία, στην κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία, στο Κενιγκστάιν, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για ανωτάτους αιχμαλώτους στρατιωτικούς. Εκεί κρατούνταν 45 Γάλλοι και πέντε Ολλανδοί ανώτατοι αξιωματικοί. Στις 21 Σεπτεμβρίου όμως οι Έλληνες στρατηγοί μεταφέρθηκαν από εκεί στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Σαξενχάουζεν στο Οράνιεμπουργκ του Βερολίνου. Εκεί οδηγούνταν οι «επικίνδυνοι» αιχμάλωτοι. Εκεί κρατείτο και ο Αυστριακός πρώην καγκελάριος Σούσινγκ, μαζί με Σοβιετικούς, Πολωνούς και Βρετανούς αξιωματικούς. Στις 28 Οκτωβρίου όμως οι έγκλειστοι και ισχυρά φρουρούμενοι Έλληνες (τους φρουρούσε μια ολόκληρη διμοιρία SS) αποφάσισαν να γιορτάσουν την ιστορική επέτειο με λίγες σοκολάτες και ελάχιστο κρασί που βρήκαν δωροδοκώντας ένας φρουρό. Ο δεκανέας, ο στρατιώτης και ο Παπάγος μάγειρος Τον Νοέμβριο, με αίτημα του Παπάγου, δύο Έλληνες αιχμάλωτοι των Ιταλών, ο πειραιώτης δεκανέας Νικόλαος Γρίβας και ο εξ Αθηνών στρατιώτης Βασίλειος Δημητρίου, που στάλθηκαν στον ίδιο θάλαμο με τους στρατηγούς. Με την βοήθεια του Γρίβα, ο Παπάγος μαγείρευε από τα τρόφιμα που έστελνε ο Ερυθρός Σταυρός, προς ενίσχυση του πενιχρού συσσιτίου. H μόνη διασκέδαση των Ελλήνων ήταν οι βομβαρδισμοί του Βερολίνου από την βρετανική αεροπορία… Η ζωή κυλούσε δύσκολα στο στρατόπεδο. Στις 6 Ιουνίου 1944 οι Έλληνες πληροφορήθηκαν την απόβαση στη Νορμανδία με ικανοποίηση. Η περιπέτειά τους όμως θα αργούσε ακόμα να τελειώσει. Αργότερα πληροφορήθηκαν την απελευθέρωση της πατρίδας, αλλά και το Δεκεμβριανό κίνημα, αλλά και με ανησυχία πληροφορήθηκαν την ίδρυση «μακεδονικού κράτους» με πρωτεύουσα τα Σκόπια, από τον Τίτο, αντιλαμβανόμενοι, ήδη ΤΟΤΕ, τι αυτό σήμαινε.
Από στρατόπεδο σε στρατόπεδο και ελευθερία…
Στις 25 Μαρτίου 1945 οι Έλληνες γιόρτασαν την εθνική επέτειο. Στις αρχές Απριλίου όμως οι Έλληνες μεταφέρθηκαν αρχικά στο στρατόπεδο του Φλόσελμπουργκ, κατόπιν στο διαβόητο Νταχάου και τέλος στο Ίνσμπρουκ στην Αυστρία. Σε αυτό το φριχτό στρατόπεδο συνάντησαν άλλους τρεις Έλληνες κρατουμένους, τους Σωφρονόπουλο, Βάσσο και Ορφανογιάννη, σε άθλια κατάσταση. Δυστυχώς και οι στρατηγοί ήταν νηστικοί και δεν είχαν να τους προσφέρουν τίποτα. Αργότερα μεταφέρθηκαν στο Τυρόλο. Μόνο στις 30 Απριλίου οι Γερμανοί φρουροί χαλάρωσαν την στάση τους, έχοντας μάθει και την αυτοκτονία του Χίτλερ. Στις 4 Μαΐου ήρθε επιτέλους η απελευθέρωση από αμερικανικά στρατεύματα. Δέκα ημέρες αργότερα η μικρή ομάδα των επτά Ελλήνων επέστρεψε στην πατρίδα…
htt ps://koukfamily.blogspot.com/2020/01/blog-post_156.html
Golden Age έγραψε: 26 Οκτ 2021, 03:09
Και να φανταστεί κανείς ότι όταν η Μεταπολίτευση ήταν φόρτε της, κυκλοφορούσε ακόμη και βρώμικη προπαγάνδα που κατηγορούσαν τον Παπάγο σαν... "δοσίλογο"!
Ζαποτέκος έγραψε: 25 Οκτ 2021, 21:30Οι πέντε Έλληνες αντιστράτηγοι αιχμάλωτοι των Γερμανών… Ως το Νταχάου
Ο Γεώργιος Τσολάκογλου από την στιγμή που ανέλαβε κατοχικός πρωθυπουργός φρόντισε να καταδιώξει τους Μεταξικούς. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο αρχιστράτηγος του 1940-41 αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος. Με εντολή του Τσολάκογλου συντάχθηκε η διαβόητη «έκθεση Καθενιώτη». Βασική κατηγορία που αποδόθηκε στον Παπάγο ήταν ότι «δεν ημπόδισε την κήρυξιν του πολέμου κατά του άξονος, τον οποίον άλλωστε χείριστα οργάνωσε»… Αργότερα, σε μια κίνηση προσέγγισης του Παπάγου, ο Τσολάκογλου σκέφτηκε να του δώσει τιμητική σύνταξη. Όμως ο Παπάγος αρνήθηκε να δεχτεί το οτιδήποτε.
Οργάνωση και σύλληψη
Ο Παπάγος παρέμεινε σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι το 1943. Όταν η επιτήρηση χαλάρωσε, στις 20 Μαΐου 1943, ο Παπάγος κάλεσε στο σπίτι του τους αντιστρατήγους Ιωάννη Πιτσίκα, Δημήτριο Παπαδόπουλο, Παναγιώτη Δέδε, Γεώργιο Κοσμά, Μάρκο Δράκο και Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, όλοι τους με πλούσια δράση το 1940-41. Όλοι πήγαν εκτός του Δράκου, λόγω προσωπικού προβλήματος. Αλλά και αυτός υπέγραψε, αργότερα, την ιδρυτική πράξη της οργάνωσης «Στρατιωτική Ιεραρχία» που ίδρυσαν. Η οργάνωση απέκτησε επαφή και με άλλους αξιωματικούς και άρχισε να αναπτύσσεται. Οι αντιστράτηγοι συγκεντρώνονταν κάθε 8 – 10 ημέρες. Όμως, όπως αναφέρει ο αντιστράτηγος Μπακόπουλος, οι Γερμανοί πληροφορήθηκαν τα συμβαίνοντα από «τινές κακούς Έλληνας». Έτσι στις 25 Ιουλίου 1943, στις 05.30 το πρωί, πέντε αντιστράτηγοι συνελήφθησαν σε παράλληλες επιχειρήσεις των Γερμανών. Στη Γερμανία Αφού τους οδήγησαν στο αρχηγείο της GESTAPO, έκαναν έρευνες στα σπίτια τους. Τελικά συνελήφθησαν οι Παπάγος, Μπακόπουλος, Πιτσίκας, Δέδες και Κοσμάς. Οι Έλληνες αντιστράτηγοι μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στη Βοημία, στην κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία, στο Κενιγκστάιν, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για ανωτάτους αιχμαλώτους στρατιωτικούς. Εκεί κρατούνταν 45 Γάλλοι και πέντε Ολλανδοί ανώτατοι αξιωματικοί. Στις 21 Σεπτεμβρίου όμως οι Έλληνες στρατηγοί μεταφέρθηκαν από εκεί στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Σαξενχάουζεν στο Οράνιεμπουργκ του Βερολίνου. Εκεί οδηγούνταν οι «επικίνδυνοι» αιχμάλωτοι. Εκεί κρατείτο και ο Αυστριακός πρώην καγκελάριος Σούσινγκ, μαζί με Σοβιετικούς, Πολωνούς και Βρετανούς αξιωματικούς. Στις 28 Οκτωβρίου όμως οι έγκλειστοι και ισχυρά φρουρούμενοι Έλληνες (τους φρουρούσε μια ολόκληρη διμοιρία SS) αποφάσισαν να γιορτάσουν την ιστορική επέτειο με λίγες σοκολάτες και ελάχιστο κρασί που βρήκαν δωροδοκώντας ένας φρουρό. Ο δεκανέας, ο στρατιώτης και ο Παπάγος μάγειρος Τον Νοέμβριο, με αίτημα του Παπάγου, δύο Έλληνες αιχμάλωτοι των Ιταλών, ο πειραιώτης δεκανέας Νικόλαος Γρίβας και ο εξ Αθηνών στρατιώτης Βασίλειος Δημητρίου, που στάλθηκαν στον ίδιο θάλαμο με τους στρατηγούς. Με την βοήθεια του Γρίβα, ο Παπάγος μαγείρευε από τα τρόφιμα που έστελνε ο Ερυθρός Σταυρός, προς ενίσχυση του πενιχρού συσσιτίου. H μόνη διασκέδαση των Ελλήνων ήταν οι βομβαρδισμοί του Βερολίνου από την βρετανική αεροπορία… Η ζωή κυλούσε δύσκολα στο στρατόπεδο. Στις 6 Ιουνίου 1944 οι Έλληνες πληροφορήθηκαν την απόβαση στη Νορμανδία με ικανοποίηση. Η περιπέτειά τους όμως θα αργούσε ακόμα να τελειώσει. Αργότερα πληροφορήθηκαν την απελευθέρωση της πατρίδας, αλλά και το Δεκεμβριανό κίνημα, αλλά και με ανησυχία πληροφορήθηκαν την ίδρυση «μακεδονικού κράτους» με πρωτεύουσα τα Σκόπια, από τον Τίτο, αντιλαμβανόμενοι, ήδη ΤΟΤΕ, τι αυτό σήμαινε.
Από στρατόπεδο σε στρατόπεδο και ελευθερία…
Στις 25 Μαρτίου 1945 οι Έλληνες γιόρτασαν την εθνική επέτειο. Στις αρχές Απριλίου όμως οι Έλληνες μεταφέρθηκαν αρχικά στο στρατόπεδο του Φλόσελμπουργκ, κατόπιν στο διαβόητο Νταχάου και τέλος στο Ίνσμπρουκ στην Αυστρία. Σε αυτό το φριχτό στρατόπεδο συνάντησαν άλλους τρεις Έλληνες κρατουμένους, τους Σωφρονόπουλο, Βάσσο και Ορφανογιάννη, σε άθλια κατάσταση. Δυστυχώς και οι στρατηγοί ήταν νηστικοί και δεν είχαν να τους προσφέρουν τίποτα. Αργότερα μεταφέρθηκαν στο Τυρόλο. Μόνο στις 30 Απριλίου οι Γερμανοί φρουροί χαλάρωσαν την στάση τους, έχοντας μάθει και την αυτοκτονία του Χίτλερ. Στις 4 Μαΐου ήρθε επιτέλους η απελευθέρωση από αμερικανικά στρατεύματα. Δέκα ημέρες αργότερα η μικρή ομάδα των επτά Ελλήνων επέστρεψε στην πατρίδα…
htt ps://koukfamily.blogspot.com/2020/01/blog-post_156.html