Phorum.com.gr

επειδη λεγονται πολλα απο ανενημερωτους και κυριως απο εμπαθεις εναντιον του βασιλεως Κωνσταντινου ως γερμανοφιλου ως προδοτου και αλλων τετοιων αηδιων που δεν στηριζονται πουθενα πρεπει να σας ενημερωσω οτι εχω απορρητα τοτε εγγραφα,αναμνησεις, πρακτορων της ανταντ,στρατηγων,ναυαρχων ,πολιτικων της ανταντ που δικαιωνουν τον βασιλεα κωνσταντινου και φυσικα στελνουν (την προδοσιαν πολλοι ηγαπησαν τον προδοτης ουδεις) στελνουν στα ταρταρα του βενιζελο,
Οποιος θελει τα σπανια αυτα βιβλια και τα θελει εδω ειμαι.μαλλιστα κανω προσπαθεια να τα περασω OCR και μετα μεταφραση στο google που δεν ειναι καλη αλλα μια ιδεα παιρνεις,
Τωρα απλως βαζω μια συνετευξη του Βασιλεως που δημοσιευτηκε στην Αμερικη.Την εδωσε στον Ελληνοαμερικανο συγγραφεα Αδαμαντιο Πολυζωιδη λιγες μερες μετα απο την φοβερη πυρκαγια στο ΤΑΤΟΙ τον ιουλιο του 1916 που την εβαλαν βενιζελικοι για να τον καψουν και ο βασιλευς παρα τριχα την γλυτωσε ,δεν την γλυτωσαν ομως καποιοι απο την συνοδεια του που εκαησαν.(Αυτα ειναι τα εργα του...δημοκρατου Βενιζελου μες τα τοσα πραξικοπηματα )
Ο Κωνσταντινος λεει τα πεπραγμενα του και ουδεις σοφρων θα διαφωνησει μαζι του.
Απολαυστε την,

ΥΓ. να ξερετε ο ΤΑΥΓΕΤΗΣ δεν παιζετε με τιποτα στα ντοκουμεντα.

“ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,,
ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΙΣ του Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Ό γνωστός εις τον Ελληνικόν λαόν δημοσιογράφος και σνγγραφεύς κ. ’Αδαμ.Πολυζωίδης, διενθνντης τής ”συντάξεως της «Άτλαντΐδος τής Νέας 1 Υορκης, ευρισκό­μενος εις ’Αθήνας κατά τό 1916, υπό την Ιδιότητά τον και,ώς απεσταλμένος τών Τάϊμς» τής Ν . Ύόρκης, εσχεν επανειλημμέ­νος συνεντεύξεις μετά τοϋ αειμνήστου Βα­σίλειος Κωνσταντίνον. 'Η κατωτέρω δημο­σιευόμενη συνέντενξις ελήφθη την 14ην Ι­ουλίου 1916. Ό κ ΙΙολυζωίδης μετά την θεώρησιν υπό τον Βασίλεως Κωνσταντίνον τον κέιμένον τής συνεντενξεως, έλαβε ρη­τήν εντολήν τον Βασίλεως όπως προβή εις την δημοσίευσιν ταύτης τότε μόνον, όταν ό Βασιλεύς έδιδε γραπτήν εντολήν ή όταν άπέδνησκεν ή όταν εξεθρονίζετο.
Πιστός εις τήν βασιλικήν ταΰτην σύστασιν 0 κ. Ά δαμ. Πολυζωΐδης, προέβη, αμεσως ως έγνώσθη ή εκθρόνιηις τοϋ Β. Κων­σταντίνον εν *Αμερική, εις τήν δημοσίευσιν τής Ιστορικής ταύτης συνεντευςεως,'τήν 14 Ιουνίου 1917 ( Τά'ι'μς* Ν. 1 Υόρκης).
' Η πολύκροτος αν τη συνέντενξις ητις έ­χει δημοσίευσή καί εις τό τέλος τον βιβλί­ου τον κ. Πάξτον Χίμπεν, όπερ αναδημο­σιεύει ή « Νέα Εποχή»,έχει, εν πιστή μετα­φράσει ως εξής :

Όλίγας ημέρας μετά τήν άποτέφρωσιν τής βασιλικής έπαύλεως τής Δικελείας καί τοϋ ωραίου δάσους της, τήν 14ην Ιουλίου 1916, μοϋ έδόθη ή άδεια νά έπισκεφθώ τήν Αύτου Μεγαλειότητα, άφοϋ έξέφρασα προη­γουμένως τήν επιθυμίαν τής συναντήσεώς μου μετ’ Αυτου, πριν ή επιστρέφω εις Α­μερικήν. Ό Βασιλεύς Κωνσταντίνος μέ έδέχθη εϊς τό γραφεΐον του, όπου προ ολίγων λεπτών συνεσκέπτετο μέ τον πρωθυπουργόν του, ό όποιος τότε, όπως καί τωρα, ήτο ό Αλέξανδρος Ζαΐμης. »
Τόν εύρον τά μάλα ενδιάθετον, ώς ή ζωή του ούδ’ επί στιγμήν διέτρεξε κίνδυνον μέσω τοϋ πυρός αϋτοΰ, εις τό όποιον ή ά­μεσος ακολουθία του καί σχεδόν δυο εικο­σάδες στρατιωτών έχασαν τήν ζωήν των ε­νώ κατεπολέμουν τάς φλόγας, αί όποΐαι παννταχοθεν περιεβαλον το ενδιαιτημα του και ωσει να μη εσωθη ως εκ θαυματος δις εντος 14 μηνων.
— « Ητο τρομερά, ακόμη δέ καί άξιοσημείωτος δοκιμασία τό νά εύρεβή κανείς μέσα εις τήν κόλασιν αυτήν», είπεν ό Βα­σιλεύς, άπαντών εις έρώτησίν μου. «Έν τούιοις, ουδέποτε ήσθάνθην οίονδήποτε φόβον είς τήν ζωήν μου τή άληθεία. ποτέ δεν την πολυλογαριάζω*, ειπεν ό Βασιλεύς μειδιών. « Ουδέποτε φροντίζω διά τον θρόνον μου και αν έπιμένω νά διατηρώ και τά δύο, τό πράττω χάριν τής Ελλάδος καί τον έλληνικοϋ Λαοϋ.
Διά τήν Ελλάδα μόνον καί τον ελλη­νικόν λαόν φροντίζω, ποϋ μοϋ είναι προσφιλέστατα Δέν τό λέγω διότι θέλω νά καυχηθώ διά τήν αγάπην μου προς τήν ιΕλλάδα, άλλά διότι θέλω ό Λαός μου νά γνωρίζη τά αίσβήματά μου, οπως έγώ γνωρίζω τά Ιδικά του άπέναντί μου.
«Μάλιστα, ό έλληνικός λαός άγαπά τον Βασιλέα του, και εάν ποτέ χάσω τον θρόνον μου, δέν θά τον χάσω διότι ό έλληνικός λαός θά μοϋ τον πάρη. Τό γνωρίζω καί έπιθυμώ νά τό γνωρίζη καί ή Αμερική, τήν ήμεραν κατά τήν ό­ποιαν τό γεγονός τούτο θά ήτο δυνατόν . νά συμβή. Γνωρίζω οτι ή Αντάντ δέν θά μέ ήθελε καί όχι ό έλληνικός λαός.
’ Ή προσπάθεια αύτή χρονολογείται άπό των πρώτων μου άντιρρήσεων διά τήν έκστρατείαν των Δαρδανελλίων.Χρο­νολογείται άπό τής ήμέρας κατά τήν ό­ποιαν, εις τήν γαλλικήν εν Άθήναις
πρεσβείαν, οί πρεσβευταί τής Άντάντ
συνήλθον καί συνεσκέφθησαν έπί τής πιθανής μεταβολής είς τήν γραμμήν τής
διαδοχής τοϋ έλληνικοϋ βρόνον, καθ’ οϊ ον χρόνον όλοι, έμοϋ συμπεριλαμβανομένου, εϊχον άπελπισθεΐ περί τής ζωής μου, άπειληθείσης ϋπό τής πλευρίτιδος πρό ενός έτους. Δέν άπέθανα τότε καί δέν έχάθην κατά τήν πυρκαϊάν τής Δε­κελείας, άλλά καθ’ ολον αύτό τό χρονικόν διάστημα, ή δυσμενης διάθεσις της Άντάντ έναντίον μου ουδόλως εχαλαρώθη.
Θαυμάσια θά ήδυνάμην νά ήμην ό δημοφιλέστερος των Βασιλέων, συμφώνως μέ τάς άντιλήψεις τής Άντάντ,αν έλάμβανον μέρος είς τον πόλεμον παρά τό πλευράν των, οδηγών τον λαόν μου προς την καταστροφήν και τον όλεθρον. Φυσικά τίποτα δεν θά έχανον, όσονδή- ποτέ μεγάλαι κα'ι αν ήταν αΐ θυσίαι τοϋ λαοϋ και ή δυστυχία του, διότι αυτή εί­ναι ή μοίρα των Βασιλέων. Οί Βέλγοι και οί Σέρβοι δύνανται νά καταστραφοϋν, άλλ’οί Βασιλείς των δεν θα χά­σουν καμμίαν Από τάς Ανέσεις των· Θά έγκαθιστάμην άνέτως όπουδήποτε μετε- φέρετο ή ελληνική πρωτεύουσα, άφοΰ ή Ελλάς έξεμηδενίζετο, ΰφισταμένη μίαν κατασυντριπτικήν ήτταν.
Θά σΰντριβετο οπωσδήποτε ; ήρώ-
τησα.
Θά είναι ή χειροτέρα συντριβή άπό οσας ύπέστη ή έλληνική φυλή άφ’ οτού υπάρχει, άπήντησεν ο Βασιλεύς σοβαρώς.
Οχι, ή Ελλάς δεν είναι δυνατόν νά ύποστή όλιγώτερα άπό όσα ύπέστη οίονδήποτε μικρόν έθνος είσερχόμενον είς τον πόλεμον. Ήμεϊς άπλούστατα, δεν δυνάμεθα νά άντισταθώμεν περισσότε­ρον τοϋ δεκαπενθημέρου κατά των αύστρογερμανικών καί τουρκοβουλγαρικών στρατευμάτων, τά όποια θά έξαποσταλοϋν έναντίον μας. Καί οταν καταστρο­φή ό έλληνικός στρατός, ολαι αί δυνά­μεις τοϋ κόσμου δεν δύνανται νά σώσουν τήν έλληνικήν φυλήν, άπό τήν τουρκοβουλγαρικήν έξόντωσιν είς τήν Ασιατικήν καί Ευρωπαϊκήν Ελλάδα, ταχύτατα συντελουμένην καί μέ άπλοϋν θεατήν ολον τον κόσμον !...
*Αύτή ή τύχη απειλεί τον ελληνικόν λαόν είσερχόμενον είς τον πόλεμον και άπό τήν καταστροφήν αύτήν θέλω νά τον σώσω, θυαιάζων προς τοϋτο, οχι μόνον τόν θρόνον μου, άλλά καί τήν ζωήν μου. Θέλω νά σώσω τό έλληνικόν έθνος άπό μίαν καταστροφήν, άπό τήν όποιαν ποτέ δέν θ’ άναλάβη καί ό ό'λεθρος αυτός, τόν όποιον βλέπω καθημε­ρινώς μεγεθυνόμενον, είναι ό παγκόσμι­ος πόλεμος. Δυνατόν νά χάσω καί νά άποτύχω είς τάς προσπάθειας μου, αλλά θά γνωρίζω εις τάς τελευταίας μου ήμέ ρας οτι έπραξα τό καθήκον μου ώς ανθρωπος, ώς'Έλλην καί ώς Βασιλεύς.
Θά γνωρίζω οτι ετήρησα τον ορκον μου προς τον Θεόν, την χώραν μου, καί την Ι­στορίαν, ή όποια, όπως ο Θεός, είναι αι­ώνια.
«Νά ρίψω τήν Ελλάδα είς τον πόλε­μον ήτο τό εύκολώτερον πράγμα πρός προσωπικήν μου δόξαν καί προσωπι­κόν μου όφελος», έξηκολούθησεν ή Αϋτοϋ Μεγαλειότης μετά μικράν παΰσιν. Άλλ ’ έγω, ό άπολυταρχικός, ό αύταρχικός, ο πιστεύων είς τό έκ Θεοϋ δικαίωμα τών βασιλέων, ώς οί Αντίπαλοί μου με κα­τηγορούν άπεφάσισα νά τηρήσω μίαν ει­ρηνικήν πολιτικήν, διά τον άπλούστατον λόγον ότι, ο έλληνικός λαός, ό όποι­ος θά πολεμήαη οταν ό πόλεμος έλθη, είναι έναντίον τον πολέμου καί εναντίον τής θυσίας του είς μίαν ματαίαν προσπάθειαν, ή όποια κανένα δεν θά ώ-φελήση.
« Τόν άγώνα αύτόν ονομάζουν πάλην ύπέρ τών δικαίων τών άδυνάτων καί καταδυναατευομένων καί ζητούν νά μάς πείσουν, οτι ή “ Ελλάς οϋτε Αδύνατος εί­ναι, οϋιε καταδυναστενομένη, τήν στιγ­μήν κατά τήν όποιαν, έν τη πραγματικότητι, μόλις κάτι καλύτερον τού Βελγί­ου διαβιοϋμεν. Τί αν θέλομεν νά διατηρήσωμεν τάς συνταγματικάς έλευθερίας; ΑΙ συνταγματιχαί έλευθερίαι είναι παληοπράγματα! “Ο νυν πόλεμος δεν λαμ­βάνει ύπ’οψει του, ολίγον λογαριάζει παρόμοιας μικρολογίας. Ή ελευθερία σας καί τό σύνταγμά σας έχουν σημασί­αν μόνον οταν πρόκειται νά χρησιμεύ­σουν είς τήν Άντάντ. ’Άν ή Βουλή σας κηρυχθή ύπέρ τον πολέμου είναι καλά' άν ψηφίση υπέρ τής ειρήνης, άποτελεΐ άπλούστατα συμμορίαν έξωνημένην εις τήν υπηρεσίαν τής Γερμανίας.
«Αί λέξεις ανταί μέ τάς μεγάλας σημασίας διά τά υψηλά ιδεώδη καί τάς λαϊκάς ελευθερίας, έχουν σημασίαν μό­νον οταν πρόκειται νά έξεγείρουν καί νά έξαποστείλουν ένα Λαόν πρός τό σφαγεΐον, τό όποιον καλείται σήμερον «μετωπον». Άν διά τά ιδεώδη ό λαός έπιθυμεΐ νά μείνη ήσυχος καί νά κοιτάξη τάς έργααίας του, τότε δεν έχουν καμμίαν σημασίαν.
— Άλλ’ υπάρχουν καί εκείνοι οί όποιοι διατείνονται οτι ή “Ελλάς αντί νά μείνη ή­συχος καί νά κοιτάξεΐ τάς εργασίας της, εί­ναι αναφανδόν ευνοϊκή πρός τον Κάϊζερ
καί την Γερμανίαν, παρετήρησα.
—Εϊσθε δημοσιογράφος» άπήντησεν ή Αύτοΰ Μεγαλειότης ζωηρώς, «καί γνω­ρίζετε πόσον ενκολα δύνασθε νά ύποστηρίξετε ένα ψεύδος, οταν έχετε όλα τά Αναγκαία μέσα εις την διάθεσίν σας,καθ’ ον χρόνον έκεΐνος ό όποιος προ παν­τός θίγεται, άπό τό ψευδός,είναι δεσμευμένος και τον Απολείπουν ή έλευθερία τοϋ λόγου καί τό πλεονέκτημα νά γίνη Ακουστός.
' Ή Ελλάς ένόμιζεν ό'τι είχε τό δικαί­ωμα νά εχη τάς συμπάθειας της εις τον πόλεμον αυτόν. Έν τούτοις, τά αισθή­ματα τον λαόν ποτέ δεν ήσαν ύπέρ τής Γερμανίας, οπως πάλιν τά αισθήματα αυτά καίτοι ηννόουν την Άντάντ, ποτέ δέν ηννόουν μίαν αυτοκτονίαν χάριν των συμμάχων Τό τονίζω άπό πολλοΰ καί ή κοινή γνώμη, έντός και έκτος τής Ελλάδος, γνωρίζει τάς άντιλήψεις μου-
— Τίνος λοιπόν θϋμα είναι ή Ελλάς ;
— Άρχικώς ήτο θύμα των συμμάχων έν Άθήναις πρεσβευτών, άπήντησεν ό Βα­σιλεύς Κωνσταντίνος. Ο πρεσβευτής τής Γαλλίας (Γκιγεμέν) και ό πρεσβευτής τής Αγγλίας (σέρ Φράνσις Ελλιοτ) ένεργοϋν περισσότερον ώς βενιζελικοί τυπικοί Αρχηγοί, παρά ώς ύπερα- απισταί των συμφερόντων των χωρών των. Έπιθυμοϋν άπλούστατα νά θέσουν τον κ. Βενιζέλον ΕΙΣ ΤΗΝ Θ ΕΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΚΑΘΗΜΑΙ ΕΓΩ ΤΩ­ΡΑ. Τό έπιθυμοϋν καί αί κυβερνήσεις των αυτό ; Δέν δύναμαι νά γνωρίζω, Αλλ ’ Αμφιβάλλω πολύ. ΟΙ πρεσβευταί τής Ρωσίας (πρίγκηψ Ντεμίντωφ) καί τής Ιταλίας (κόμης Μποσδάρι) επαγ­γέλλονται τούς φιλικώς διακειμένους προς έμέ προσωπικώς, αλλά φυσικά δέν δύνανται νά διάκεινται πολύ φιλικώς προς την Ελλάδα. Άπό τούς ου­δετέρους πρεσβεντάς, μερικοί ουδόλως Αναμιγνύονται, Αλλ’ οΐ λοιποί είναι βε· νιζελικοί καί λυπούμαι πολύ προσθέ­των οτι καί αύτός ό πρεσβευτής τών Ηνωμένων Πολιτειών (Γκέϊρριτ Ντρόπερτς) πρέπει νά περιληφθή εις την τελευταίαν αύτήν κατηγορίαν.
Ώμιλήσαμεν κατόπιν περί τοΰ πολέμου.Ό Βασιλεύς φαίνεται κουρασμένος άπό τήν ά- τελεύτητον συζήτησιν επί τοΰ θέματος τού­του έν τούτοις όταν τον ήρώτησα τί έπίστευε περί τής έκβάσεως τοϋ πολέμου, άπήντησε:
— Οϋτε ή Γερμανία, ούτε ή Άντάντ
θά νικησοϋν, ό πόλεμος θά διαρκέση έπί πολλά έτη και ή ειρήνη τότε μόνον θά υπογραφή όταν οΐ πόροι όλων των εμπολέμων πλησιάζουσι προς τήν έξάντληαίν των. “Η ειρήνη αυτή δεν θά λάβη ύπ’ όψει της τά μικρά εθνη, οϋτε και θά άποκαταστήση παγίους νόμους δικαίου και δικαιοσύνης. 'Εκείνος ο ό­ποιος θά είναι ό Ισχυρότερος κατά τό τέ­λος τον πολέμου, ·θά έπιτύχη τούς κα­λυτέρους όρους καί ό αδύνατος καί ο μι­κρός θα πληρώση, όπως συνέβη πάν­τοτε άφότου υπάρχει κόσμος.
Δεν τό λέγω διά τήν 'Ελλάδα μόνον’ ο κανών αντός έφαρμόζεται είς πάσαν μικράν χώραν,ή όποια δέν δύναται νά ζή άφ έαυτής. Τό Βέλγιον καί ή Σερβία, όταν άπελενθερωθοϋν, θά οφείλουν τήν έλευθερίαν των είς κάποιον, ο όποιος θά εμφανίζεται με τήν προς αύτόν οφειλήν τής έλεθερίας των, όπως συνέβη είς τήν “Ελλάδα με τό Ναυαρΐνον. Δι' αύ­τόν τόν λόγον έπιθνμω νά παραμείνη ή “Ελλάς έκτος τοϋ πολέμου καί ό έλληνικός στρατός είναι αρκετά εύφυής διά νά βλέπη τήν κατάστασιν υπό τήν ιδίαν όψιν.
"Ενα αλλο πράγμα τό όποιον έπιθυμώ νά έχετε πάντοτε έν νω είναι ότι αΐ δυνάμεις τής Άντάντ υπήρξαν πάντοτε, είναι σήμερον καί θά είναι είς τό μέλ­λον, περισσότερον φίλοβουλγαρικαί, άφ’ όσον ποτέ φιλελληνικαί·
Καί αυτός εί­ναι εις άλλος λόγος διά νά εΐμεθα ου­δέτεροι σήμερον. “Η σημερινή Βουλγα­ρία, καίτοι μαχομένη έναντίον των συμ­μάχων, Εχει περισσοτέρους φίλους είς Λονδϊνον καί Παρισίους άπό όσους ή “Ελλάς εΐχεν άπό τής έποχής τοϋ Ούγκώ καί τού Βερανζέρου. Πρόκειται περί άθεραπεύτου βουλγαρίτιδος, έξ ής πάσ­χει όλη ή 'Αντάντ. Δυστυχώς δεν δύνα­μαι νά κάμω τίποτε είς τήν περίπτωαιν αύτήν , συνεπέρανεν ό Βασιλεύ; γελών.
Μέ έκρατησε παρ’ Έαυτω περίπου μίαν ώραν. *Ο υπουργός των Στρατιωτικών στρα­τηγός Κάλλαρης, άνέμενεν όπως τον ϊδη. “Ο Σέρβος· πρεσβευτής Μπαχλοΰτσιτς άνηγγέλθη έπίσης. Ήγερθήν οπως άποχαιρετήσω τήν Αύτοΰ Μεγαλειότητα, Καί Αυτός επί­σης ηγέρθη, ανορθών τό σώμα του ύψους εξ ποδών περίπου, '
Πότε αναχωρείτε είς Αμερικήν ; μέ ήρώτησε.
Εντός δύο ημερών, άπήντησα.
"Εχετε νά μοϋ υποβάλετε καμίαν άλλην ερώτησιν ;
Μάλιστα, Μεγαλειότατε, άπήντησα.
Καί ή ερώτησίς μου ή το αυτή :
Τί νά
εΐπω προς τον αμερικανικόν λαόν όταν θά με ερώτησή διατί το οχυρόν τοΰ Ροΰπελ παρεδόθη εις τούς γερμανοβουλγάρους ;
— Είπήτε τους, ειπεν ή Αυτου Μεγαλειότης σοβαρώς, ό'τι ή σωτηρία τής *Ελ­λάδος είναι άπείρως πολυτιμότερα άπο όλα τά Ροϋπελ τοϋ κόσμου. 'Ακόμη, ή σωτηρία τής *Ελλάδος είναι πολυτιμό­τερα άπο τον έλληνικον θρόνον

ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Χρηματισμός του
κόμματος του από τον Βασίλειο Ζαχάρωφ
Τι αποκαλύπτουν τα απόρρητα έγγραφα του Βρετανικού
Υπουργείου Εξωτερικών.
∆ια χειρός Ιάσωνα
Πρωταγωνιστούν:
Ελευθέριος K. Βενιζέλος
Γεννηθείς εις Μουριές Χανίων, την 23 Αυγούστου 1864 – και θανών εις
Παρισίους την 18 Μαρτίου 1936) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε
πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και επτά φορές πρωθυπουργός
της Ελλάδας. Ως πολιτικός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο Κρητικό
Ζήτημα καθώς και στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας από το 1910 έως
τον θάνατό του το 1936. Αρχομανής διχαστικός,άριστος
ρήτωρ,ένθερμος υποστηρικτής της Αγγλικής Πολιτικής, ο μοναδικός
Έλλην πρωθυπουργός που άνευ νόμου και παρά την επίσημη πολιτική
της ουδετερότητος προσκάλεσε αυθαιρέτως και συμφώνησε δια την
απόβασι των Αγγλο-γαλικων Στρατευμάτων στην Θεσσαλονίκη. Εν
συνεχεία προσχωρήσας στο κίνημα της Θεσσαλονίκης, με πολεμικά
γαλλικά πλοία μετεφέρθη στην Αθήνα, όπου μετά την εκβιαστική δια
των γαλλικών όπλων εκθρόνισι του Βασιλέως Κωνσταντίνου από τους
εισβολείς φίλους του Βενιζέλου ανέλαβε την Πρωθυπουργία υπό την
προστασία των και εισήγαγε την Ελλάδα στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο στο
πλευρό των « προστάτιδων» δυνάμεων Αγγλίας -Γαλλίας-Ρωσίας.
Εγκατέλειψε την Ελλάδα μετά την ήττα του στις Εκλογές του
Νοεμβρίου του 1920. Επέστρεψε το 1924 για λίγους μήνες και το 1928
εξελέγη πάλι πρωθυπουργός.
Επί πρωθυπουργίας του εκηρύσσετο η 4η πτώχευσις του Ελληνικού
κράτους, εφ όσον το συναλλαγματικό απόθεμα της χώρας εξανεμίσθη
την 1η Μάιου 1932.. Τον Ιανουάριο του 1935 έγινε για τελευταία φορά
πρωθυπουργός και τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου μετά την απόπειρα
πραξικοπήματος στο οποίο ηγείτο, κατέφυγε στο Παρίσι, όπου και
απεβίωσε. Γνωστά και τα κινήματα του Βενιζέλου (σύστημα Βενιζέλου
όταν έχανε στις εκλογές), του υποστράτηγου Γ.Κονδύλη το 1926 (22α
Ιουλίου), του Ν.Πλαστήρα το 1933( 6η Μαρτίου) με τελευταίο αποτυχόν
κίνημα την Βενιζελική Ανταρσία του 1935 (1η Μαρτίου), ότε ο Βενιζέλος
μετά της συζύγου του Έλενας (το γένος Σκυλίτση) και ορισμένων
Αξιωματικών πιστών εις αυτόν καθώς ενός αριθμού πλοίων του
πολεμικού Ναυτικού κατέφυγε στην ∆ωδεκάνησο που τελούσε υπό
Ιταλική κατοχή, ενώ Βενιζελικοί στασιαστές στην Βόρειο Ελλάδα οι
στρατηγοί Βεντήρης και Καμένος παρεδόθησαν εις τους Βουλγάρους.
Ήταν η τελευταία πράξη του Βενιζέλου να ανακτήσει την εξουσία που
κατέδειξε διεθνώς την απόλυτο γελοιοποίηση ενός πολιτικού ανδρός
που σημάδεψε την μοίρα της Ελλάδος με μια ανείπωτη Εθνική
Καταστροφή.

Βασίλειος Ζαχαρίας- Ζαχάρωφ
Ο Βασίλειος Ζαχάρωφ ή Βασίλειος Ζαχαρίου (Sir Basil Zaharoff, 6
Οκτωβρίου 1849 – 27 Νοεμβρίου 1936) ήταν Έλληνας
μεγαλοεπιχειρηματίας, έμπορος όπλων των αρχών του 20ού αιώνα που
διαδραμάτισε σημαντικό παρασκηνιακό ρόλο στην τότε ευρωπαϊκή
πολιτική σε βαθμό τέτοιο ώστε να χαρακτηριστεί ο "μυστηριώδης
άνθρωπος της Ευρώπης", ή ο "μυστηριώδης Έλληνας Το σύστημα
πώλησης όπλων που δημιούργησε, γνωστό ως «σύστημα Ζαχάρωφ»
βασίζεται στην δωροδοκία, στην διαφθορά, στην προπαγάνδα και σε ένα
εκτεταμένο δίκτυο πληροφοριών, σε κυβερνητικούς και διπλωματικούς
κύκλους.
Χαρακτηριστική περίπτωσι του «συστήματος» Ζαχάροφ ήταν οι
πωλήσεις που επέτυχε των ατμοκινήτων υποβρυχίων της εταιρείας
ThorstenNordenfeldt. Ο Ζαχάροφ πούλησε το πρώτο υποβρύχιο στους
Έλληνες. Έπειτα έπεισε τους Τούρκους ότι το υποβρύχιο που πώλησε
στους Έλληνες ήταν απειλή γι αυτούς και πώλησε σ αυτούς άλλα δύο. Εν
συνεχεία, έπεισε τους Ρώσσους ότι τα υποβρύχια των Ελλήνων και των
Τούρκων ήσαν απειλή για την μαύρη θάλασσα και πούλησε άλλα δυο και
στους Ρώσσους.
Στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ζαχάρωφ κατείχε ήδη
εφημερίδα (Excelsior), Τράπεζα (Union Parisienne), αλλά και πρακτορείο
τύπου στην Ελλάδα. Μέσω αυτού προπαγάνδισε στο έπακρο την έξοδο
της Ελλάδας από την ουδετερότητα και την είσοδό της στον πόλεμο
στο πλευρό των Συμμάχων. Οι Times του Λονδίνου υπολογίζουν τη
συνεισφορά του προς τους Συμμάχους σε 50 εκατομμύρια στερλίνες,
αγνοώντας ότι αυτό το ποσό ήταν ένα μικρό ποσοστό των προμηθειών
της αμοιβής του.
Στα δημοσιευθέντα απόρρητα αρχεία αναφέρεται λεπτομερώς η δράσι
του Ζαχάροφ στην οικονομική ενίσχυση του Βενιζέλου και την
χρησιμοποίησι του ραδιοφωνικού πρακτορείου που ίδρυσε στην Αθήνα
προκειμένου να ανατραπεί ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος να αναλάβει την
Πρωθυπουργία ο Βενιζέλος φίλος του Ζαχαροφ και ν

ή "Εγκάρδια Συνεννόηση" (Entente Cordiale) η συμμαχία Γαλλίας και
Μεγάλης Βρετανίας, και Ρωσίας που συνετάχθη με την πλευρά της
αμυνομένης Σερβίας εναντίον της τριπλής συμμαχίας των κεντρικών
δυνάμεων κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το έργο των Πρωταγωνιστών
Αποσταθεροποίησι της Ελλάδος, εθνικός διχασμός, διαστροφή της
πραγματικότητος και χαλκευμένη παρουσίασι του Βασιλέα
Κωνσταντίνου που επέμενε στην ουδετερότητα της Ελλάδος κατά τον Α
Παγκόσμιοπόλεμο ως "Γερμανόφιλο". Εγκατάσταση της στασιαστικής
κυβερνήσεως του Βενιζέλου (κίνημα Θεσσαλονίκης) στην Θεσσαλονίκη
(26 Σεπτεμβρίου/9 Οκτωβρίου 1916) μετά την απόβαση (16
Σεπτέμβριου 1915) των Άγγλο - γαλλικών Στρατευμάτων στην
Θεσσαλονίκη που ήδη είχε προσκαλέσει ο Βενιζέλος (9 Σεπτεμβρίου
1915). Ναυτικό αποκλεισμό της ενδοχώρας, εκθρόνιση (2/15 Ιουνίου
1917) του Βασιλέως Κωνσταντίνου και εγκατάσταση του Βενιζέλου ως
κυβερνήτη της Ελλάδος στην Αθήνα, ο οποίος (Βενιζέλος) απεβιβάσθη
μαζί με τους υπουργούς του εκ του Γαλλικού πολεμικού Θωρηκτού
«Juriendela Gravière» υπό την προστασία πυροβόλων και γαλλικών
ταγμάτων που είχαν καταλάβει καίριας θέσεις στην Αθήνα.
Χαρακτηριστική η είσοδος( 14 /27-6-1917) του Βενιζέλου και των
υπουργών του εν μέσω διπλών στοίχων ξένων στρατευμάτων, ώστε
τελικώς να επιτευχθεί ο σκοπός της Ανταντ.
∆ηλαδή η άρσις της ουδετερότητος της Ελλάδος και η είσοδος της
στον Α παγκόσμιο πόλεμο (27 Ιουνιου 1917) στο πλευρό της Ανταντ.
Οι Ωφελημένοι ..
Η Αρχομανία και οι προσωπικές φιλοδοξίες Βενιζέλου
Ο Ζαχάροφ ο οποίος έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Ευρώπη
μετά το τέλος του Α’ παγκοσμίου πολέμου, αφού πουλούσε όπλα και
στις δυο πλευρές, ενώ παρασημοφορήθηκε για τις υπηρεσίες του από
την Αγγλία, την Γαλλία και την Κυβέρνησι Βενιζέλου..
Η Αντάντ καθ όσον στο τέλος του πολέμου:
Η Αγγλια εξασφάλιζε την κατοχή της Παλαιστίνης, Μεσοποταμίας
και Αραβίας ως και τη ελευθερία των στενών.
1.
2. Η Γαλλία την κατοχή της Συρίας η
3. Ιταλία την κατοχή της Τριπολιτιδος και Κυρηναϊκής και
Όλοι μαζί την κατοχή των σιδηροδρόμων της Βαγδάτης των υπέρκαυκασιων σιδηροδρόμων καθώς και την κατοχή του Βατούμ και
του Βακού.
4.

Θύμα η Ελλάς
Τα επακολουθήσαντα γεγονότα της δράσεως των πρωταγωνιστών,
επέφεραν νομοτελειακά (συνομιλία Μεταξά Βενιζέλου της 15ης
Ιανουάριου 1915 καταγεγραμμένη στο ημερολόγιο του Μεταξά) την
Μικρασιατική καταστροφή δηλαδή το τέλος του ελληνοτουρκικού
πολέμου του 1918-22, την φυγή από την Τουρκία της ελληνικής
διοίκησης, που είχε εγκατασταθεί στα δυτικά μικρασιατικά παράλια, στη
Σμύρνη, κατά τη Συνθήκη των Σεβρών (της οποίας τα
συνθηκολογούμενα που ειχε υπογραψει ο σουλτάνος Μεχμέτ ΣΤ΄
προσπαθώντας να σώσει τον θρόνο του, απερριφθησαν εν τοις πραγμασι
από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων-Κεμαλ, και συνεπως
ώφειλον οι Έλληνες μονοι των να κατακτήσουν δια των όπλων
μαχόμενοι αβοήθητοι και εγκαταλελειμμένοι οικονομικώς και εφ όσον
εν συνεχεία τα κράτη μέλη της Αντάντ υπέγραψαν ξεχωριστή συνθήκη
ειρήνης με το επικράτησαν Κεμαλικό καθεστώς της Τουρκιας) την
υποχώρηση του ελληνικού στρατού μετά την κατάρρευση του μετώπου
και την γενικευμένη πλέον εκδίωξη μεγάλου μέρους τους ελληνικού και
χριστιανικού πληθυσμού από τη Μικρά Ασία την Καταστροφή της
Σμύρνης, την "υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών" (1922-24) από όλη
τη Μικρά Ασία ,τον ερχομό 1,5 εκατομμυρίων προσφύγων στην Ελλάδα,
και τελικώς την ολοσχερή καταστροφή του Θρακικού και
Μικρασιατικού και Ποντιακού ελληνισμού. Η προδοτική συμμετοχή του
ΚΚΕ στην επίσπευσή της Μικρασιάτικης καταστροφής, ήταν ένας
ακόμη επιταχυντικός μοχλός.
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε
σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη
“λευτεριά” μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του
Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το
αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη
Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός
απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο
των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε όχι μόνο για
να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον
Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία
αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν
λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη
Μικρασία μα και την επιδιώξαμε»
Ριζοσπάστης, 12/07/193

Τα απόρρητα Έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών
της Αγγλίας
Τον Μάρτιο του 2005 ήλθαν στην επιφάνεια άκρως απόρρητα έγγραφα
των Βρετανικών μυστικών υπηρεσιών που αφορούν στην περίοδο
1873-1939 και φέρουν την σφραγίδα του Βρετανικού Υπουργείου
εξωτερικών. Σχετικές δημοσιεύσεις έγιναν στις Εφημερίδες Times και
Daily Telegraph. Η περίοδος καλύπτει ιστορικά γεγονότα της
κατασκοπευτικής δράσεως ενός εμπόρου όπλων και επιχειρηματία του
Έλληνα με το συντετμημένο όνομα Zedzed, στον οποίον -όπως
αποκαλύπτει το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών στην εισαγωγή των
αρχείων με τίτλο «TheRecordsofthePermanentUnder-Secretary
‘sDepartment» και τον εύγλωττο υπότιτλο «Liaisonbetweenthe Foreign
Officeand British SecretIntelligence, 1873-1939».
«Η Βρετανική Κυβέρνησις ενεπιστεύθη εκατομμύριά
λιρών κατά την διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου
Πολέμου, προκειμένου να πείσει την Ελλάδα να
εγκαταλείψει την ουδετερότητα και να εισέλθει στον
πόλεμο με το πλευρό της Αντάντ».
∆ηλαδή να συμμαχήσει με την Entente Cordiale, την «εγκάρδια
συνεννόηση, συμμαχία Αγγλίας Γαλλίας και Ρωσίας που συνετάχθη με
την πλευρά της αμυνομένης Σερβίας εναντίον της τριπλής συμμαχίας
των κεντρικών δυνάμεων. ∆ηλαδή της Γερμανίας και της
Αυστροουγγαρίας.Την εισαγωγή υπογράφει ο επικεφαλής του τμήματος
Ιστορίας του Υπουργείου Εξωτερικών και κοινοπολιτείας
GillBennett (σελις 6).
Βεβαίως οι πολυπράγμονες νεοέλληνες είναι «σκράπες» στην Ιστορία
γεγονός για το οποίο ποτέ δεν μπόρεσα να έχω μια πειστική
εξήγησι. Ίσως η προσανατολισμένη και επιμελημένη διδαχή των
αριστερόστροφων απόψεων των καθηγητών στους μικρούς μαθητές
και όχι των ιστορικών γεγονότων, εν συνδυασμώ με την λαμπρή και
βροντερή καταβαράθρωσι του εκπαιδευτικού συστήματος λόγω
«εκδημοκρατισμού» κατά την μεταπολίτευσι. Αλλά και η εν συνεχεία δια
βίου «ιστορική» επιμόρφωσις των νεοελλήνων μετά την ενηλικίωσή
των, από τα αριστερό-κρατούμενα Μέσα Ενημερώσεως συνεισέφεραν
και συνεχίζουν άκρως επιτυχώς... Ώστε σήμερα εν Ελλάδι τα
μεγαλύτερα «ιστορικά»γεγονότα να είναι η «εξέγερσι» του
Πολυτεχνείου και η δράσι του ΕΑΜ/ ΕΛΑΣ/ ∆Σ που γέμισε νεκροταφεία
και νταμάρια από κατακρεουργημένους Έλληνες.
Έτσι διαβάζοντας το ιστορικό, τεκμηριωμένο άκρως συνοπτικό και
εμπεριστατωμένο πόνημα της Αθηνάς Κακούρη «ΤΑ ∆ΥΟ ΒΗΤΑ»
(Εκδόσεις Καπον 2016) έφθασα στην σελίδα 258 με υπότιτλο «Τα
αργύρια» που νομίζω ότι θα κατέπληττε κάθε σκεπτόμενο πολίτηείδος τελούν υπό εξαφάνισι, στην νέα Σοβιετία- και ιδιαιτέρως τους
θαυμαστές του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Η Κα Αθηνά Κακούρη, προς τιμήν της, ανεφέρθη λεπτομερώς στην
ύπαρξι αυτών των αρχείων και την ηλεκτρονική διεύθυνσι, όπου αυτά
αναρτήθησαν, ενώ φαίνεται ότι μάλλον αγνοούνται ή ίσως τολμώ να
σκεφθώ, επιμελώς αποσιωπώνται από τους «φιλιστορούντες των ΜΜΕ,
τους «διανοουμένους» και τους αρθρογραφούντες καθηγητές ιστορίας.
Καθ’ότι εξόσων γνωρίζω, ουδεμία αναφορά αυτών των αποκαλύψεων
έχει σημειωθεί στην Ελληνική Βιβλιογραφία και ειδησεογραφία, με
φωτεινήεξαίρεσι το αναφερθένβιβλίο και σχετικόάρθρο του
Υποναυάρχου ε.α Σ. Γεωργιάδη στο περιοδικό Θαλασσινοί Απόηχοι
(τεύχος 116 Ιουλίου-Αυγούστου 2013 με τίτλο
«Άλλοτε και τωρα» σελίς 14,15).

Θα αδικούσα όμως την ΕΣΤΙΑ, αν δεν ανέφερα ότι ο ανυπέρβλητος κος
Τηλέμαχος Μαράτος (Πλοίαρχος Ε.Ν και Συγγραφεύς) στο άρθρο του
της 24ης Σεπτεμβρίου 2016, μετέφερε αυτούσια μια σελίδα από το
προαναφερθέν βιβλίο της κας Αθηνάς Κακούρη, αρκετή για εξαναγκάσει
κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, να ανατρέξει σ αυτό.
Αλλά ας αναφερθούμε στις αποκαλύψεις, που αφορούν στην Ελλάδα και
υπογράφονται από τον ιστορικό Keith Hamilton, στο αρχείο
«Chocolatefor Zedzed. Basil Zaharofandthesecret Diplomacyofthe
GreatWar»
"Μετά την έναρξι του πολέμου το 1914 οι
επιχειρηματικές του γνωριμίες και η γνώσι των
Βαλκανίων τον κατεστησαν (τον Ζαχάροφ) ένα χρήσιμο
πράκτορα της Βρετανικής κυβερνήσεως. Οι εταιρείες
του επωφελήθησαν και o ίδιος ανταμείφθη - με την
«σοκολάτα» της κρυπτογραφημένης αλληλογραφίαςαναγορευμένος σε Ιππότη του Τάγματος του Μεγάλου
Σταυρού Knight Grand Cross of the Order) της
Βρετανικης Αυτοκρατορίας..
Το όργανο που παρείχε ασφάλεια στο Zedzed( το όνομα
με το οποίο ο Zaharoff υπόγραφε τις επιστολές του)
ήτο ο SirVincent Caillardμε υπηρεσία στο Βασιλικό
Τμήμα Μηχανικών και στο τμήμα Μυστικών Υπηρεσιών
του Υπουργείου Εθνικής Αμυνης (Πολέμου) ..
Εφεξής η προσοχή τους (Αγγλίας-Γαλλίας) θα ήτο
στραμμένη σταθερά στην Ελλάδα, μια χώρα της οποίας
περιοχή είχε παζαρευεθεί με την ελπίδα να
εξασφαλισθεί η βοήθεια των Βουλγάρων και της
οποίας ο ουδέτερος Βασιλιάς Κωνσταντίνος
τιτλοφορήθηκε (του έβαλαν την ταμπέλα, γράφει το
Αγγλικό κείμενο) «γερμανόφιλος» στην χαλκευμένη
βάσι ότι ήτο γαμβρός του Γερμανού αυτοκράτορος» (το
παζάρι, αναφέρεται στην Καβαλα - ιδε δυο υπομνήματα
του Ελ. Βενιζέλου ο οποίος ως Πρωθυπουργός της
Ελλάδος εισηγείται και συμβουλεύει πιεστικώς τον
Βασιλέα Κωνσταντίνο, να παραχωρηθεί η Καβάλα
στους Βουλγάρους έναντι πιθανών ανταλλαγμάτων στο
μέλλον από την Μικρά Ασίαν, ως ζήτησε ο Άγγλος
υπουργός εξωτερικών της Αγγλιας Sir Edward Grey).
Οι δυνάμεις της Entente ήθελαν την Ελληνική βοήθεια
για τους Σέρβους και προσέβλεπαν στον φιλελεύθερο
πρωθυπουργό της Ελλάδος Ελευθέριο Βενιζέλο, για να
επιτύχουν τους σκοπούς τους»
Και αναλύει λεπτομερέστερα ο ιστορικός Keith Hamiltonτί εννοεί:
"Με την συνενοχή του (Ελευθερίου Βενιζέλου) Αγγλικά
και Γαλλικά στρατεύματα αποβιβάσθηκαν στην
Θεσσαλονίκη και με την επακολουθήσασα απομάκρυνσι
του Βενιζέλου από τον Κωνσταντίνο, κατέλαβαν την
Λήμνο και άλλα Ελληνικά νησιά. Οι σχέσεις μεταξύ της
Βασιλικής Κυβερνήσεως, η οποία προσπάθησε
απελπισμένα να διατηρήσει την ουδετερότητα της
Ελλάδος και της Entente, σταθερά χειροτέρευσαν. Μια
αντίπαλη προσωρινή κυβέρνησι υπό τον Βενιζέλο
εγκατεστάθη στην Θεσσαλονίκη. Και τελικώς τον
Ιούνιο του 1917 ο Κωνσταντίνος ανετράπη και η
Ελλάδα εξαναγκάσθηκε να εισέλθει στον πόλεμο".
Με τί μέσα έγιναν όλα αυτά αλλά και η συνεισφορά (Τα Αργύρια) του
διαπλεκομένου πράκτορος Basil Zaharoff, προς τους χρηματισθέντες
περιγράφονται επίσης:
«O Zaharof επιβεβαίωσε τις προθέσεις του αμέσως με
την επιστολή του της 12ης Νοεμβρίου 1915.
Ισχυρίσθηκε ότι τα προηγούμενα εννέα χρόνια είχε
διαθέσει στην υπόθεσι της Ελλάδος 1,2 εκατομμύρια
λίρες και αν έβαζε ακόμη 300 χιλιάδεςλίρες "θα
κατάφερνε την Ελλάδα να συμμαχήσει με την Entente
και να ξεκινήσει πόλεμο με τους Βουλγάρους εντος 20
ημέρων".
Αυτός και ο Βενιζέλος, πρόσθεσε ήσαν "καλοί φίλοι" και ο
ογδαντακονταετής Σκουλούδης, τον οποίον ο Κωνσταντίνος είχε
διορίσει Πρωθυπουργό "θα τον ακολουθούσε ευχαρίστως".
"Αυτό που χρειαζεται" εγραφε ο Zaharof στην επιστολή του "είναι να
αγοράσουμε τις γερμανόφιλες εφημερίδες, 45 βουλευτές και ένα
Στρατιωτικο ∆ιοικητή των συνοριακών γραμμών". ∆ιότι με 1,500,000
λιρες που θα διατίθεντο κατάλληλα ο πόλεμoς θα συντομεύετο κατά
μήνες».
Έτσι στις 11 ∆εκεμβρίου 1915 συνεχίζουν τα απόρρητα έγγραφα του
υπουργείο εξωτερικών με την γραφίδα του Keith Hamilton,
"Ο ΆγγλοςΠρωθυπουργόςHenryAsquithπληροφόρησε
τον Caillard.. ότι είχε την άδεια ‘’ αυτός(ο Caillard) και ο
φίλος του( ο Ζαχαροφ) να προχωρήσουν άμεσα Το
ζητούμενο ποσό θα πληρωθεί από την κυβέρνησι".
Και περιγράφεται η διαδρομή των « αργυρίων» προς τους παραλήπτες
που ανέμεναν:
"Τα εν λόγω χρήματα 1,407,000 λίρες Αγγλίας
κατετέθησαν εις πίστωσιν του λογαριασμού του
Zaharoff στην Barclays και αφού τα νέα
επικοινωνήθησαν στον Βενιζέλο μέσω της Γαλλικής
πρεσβείας στην Αθήνα» συνεχίζει ο KeithHamilton.
"Ο Zaharoff ετοιμάσθηκε να ταξιδέψει για Νάπολη και
Μεσσίνα και τελικά στην Αθήνα για να συναντηση τους
δυσαρεστημένους πολιτικούς και εκπροσώπους του
τύπου.
Αμφότεροι ο Asquith( Πρωθυπουργός της Αγγλιας) καο
McKenna (Καγκελάριος του Θησαυροφυλακίου της
Αγγλίας) εντυπωσιάσθησαν από τα κατορθωματα του
Zaharoff. Αλλά το ενδιαφέρον τους ήταν "Ο Zaharoff να
επιφέρει μερικά άμεσα και δραστικά πλήγματα" στην
Ελλάδα".
Ιδου πώς, συνεχίζουν τα απόρρητα αρχεία:
«Ένα εκατομμύριο Γαλλικά φράγκα διετέθησαν μέσω
της Εθνικής τραπέζης της Αίγυπτου στον Γεώργιο
Αβέρωφ φίλο του Βενιζέλου και πράκτορα, προφανώς
για να δοθεί άμεση βοήθεια στους Βενιζέλους".
Παρενθετικώς εδώ να σημειώσουμε ότι ο Γεώργιος Αβερωφ ήτο
ανιψιός και κληρονόμος του Εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ
πολιτευτής Ευβοίας. Υπήρξε εις εκ των στενοτέρων συνεργατών του
Ελευθερίου Βενιζέλου και εκ των χορηγών του κινήματος της
Θεσσαλονίκης. ∆ιετέλεσε υπουργός Εκκλησιαστικών και Παιδείας στην
κυβέρνησι, του Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη (1916-1917) όπως
αναφέρει η Εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΥ, τόμος α, σελίς 81.
Κατ αυτόν το τρόπον ο Ζαχάροφ σύμφωνα με τα απόρρητα έγγραφα του
υπουργείου εξωτερικών της Αγγλίας, δημιούργησε και εγκατέστησε
«έναν Αγγλο-Γαλλικο πρακτορείο ειδήσεων στην Αθήνα που τελικώς την
ανοίγει του 1916 έγινε ραδιοφωνικό πρακτορείο ειδήσεων προκειμένου
να αντιμετωπισθεί η Γερμανική επιρροή και το οποίο ο Ζαχάροφ
επιθυμούσε "να μετατραπεί σ ένα διεθνές όργανο προπαγανδας".
Επιπλέον δαπάνησε ακόμη 37χιλιάδες λίρες για να ίδρυση τον εκδοτικό
οίκο Βενιζελικών και το καλοκαίρι του 1916 υπερηφανεύετο στον
Caillard ότι το ελληνικό κοινοβούλιο τελευταία δεν είχε ψηφήσει
τίποτα "εναντιων της Entente". Όμως επειδή η Βασιλική Κυβέρνησις δεν
είχε κηρύξει ακόμη πολεμο κατά της Βουλγαριας, πιεζομενος ο Caillard
από τον Ζαχάροφ, έπεισε τον Asquith, (Άγγλο Πρωθυπουργό) να
επιβαρυνθούν αμοιβαίως με την Γαλλία, ένα ακόμη επίδομα για τους
Βενιζελικούς 5 εκατομμυρίων δραχμών, ώστε ο Βενιζέλος να βοηθηθεί
στα έξοδα του επερχομενων εκλογων»
«Όμως παρά τις απαιτήσεις της Entente» καταλήγουν τα απόρρητα
έγγραφα δια χειρός Keith Hamilton: «δεν έγιναν νέες εκλογές και η
Ελλάδα ευρισκομένη στο χείλος του εμφυλίου πολέμου σύρθηκε στον
πόλεμο λόγω του ναυτικού αποκλεισμού της Ελληνικής ενδοχώρας και
της στρατιωτικης επεμβάσεως της Αγγλίας και της Γαλλίας, που
ονομάσθηκαν "προστατιδες δυναμεις".
Ότι όλα αυτά τα γεγονότα εξυφαίνοντο εάν ο Βενιζέλος ήτο όργανο των
Άγγλο - Γάλλων προκειμένου να ικανοποίηση τις ακόρεστες φιλοδοξίες
και την Αρχομανια του ειχε γινει αντιληπτό. Όμως τώρα αποδεικνύεται
εκ των ιδίων που έδωσαν, τα αργύρια της προδοσίας.
Για να κλείσουμε το κεφάλαιο Ζαχάροφ Βενιζέλου Αγγλων Γάλλωννα
σημειώσουμε ότι η νεα κυβερνησι του Βενιζελου μετα την εκθρονι του
Κωνσταντινου το 1917 απενειμε το παρασημο του Σταυρου του
Σωτηρος, δια τις παρασχεθειες υπηρεσιες του (εδαμε ποιες) ενώ Γαλλο
τον παρασημοφορησαν με τον Σταυρο του Ανωτερου Ταξιαρχη της
Λεγεωνας Τιμης.
Τελευταία η Αγγλική κυβέρνησις« με επιστολή του Λόρδου Bertie,
Βρετανού Πρεσβευτή στο Παρίσι, ενημέρωσε τον Ζαχάροφ ότι ο
Βασιλεύς τα Αγγλίας ευαρεστήθηκε να τον χρίση ιππότη σε αναγνώρισι
των επιφανών υπηρεσιών για τους σκοπούς των Συμμάχων. Ενώ το
1921 ακολούθησαν κι’ άλλες τιμές. Η απονομή του Μεγαλοσταυρου και
ο τιτλος του Ιπποτη του Μπαθ»
Εκτοτε ο Βασλιειςο Ζαχαροφ, εγινε Sir BASIL Zaharof και ο
Βενιζελος "Εθναρχης"
Πηγές:
Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών & Κοινοπολιτείας. (δείτε
εδώ) THE RECORDS OF THE PERMANENTUNDER-SECRETARY’S
DEPARTMENT Σελιδες,6, 27,28, 29,30,31, 37, 38
1.
Περιοδικό Θαλασσινοί Απόηχοι ( τεύχος 116 Ιουλίου Αυγούστου
2013 με τίτλο «Άλλοτε και τώρα» σελις 14,15
2.
3. Ημερολόγιο Μεταξά τόμος 4ος σελίδες 384 εως 392
Σκεψεις του Ιωάννου Μεταξά περι Μικρασιάτικης πολιτικής το 1915
και συζηστησις αυτου μετα του Ελ.,Βενιζελου Βιβλιο του
Ξενοφώντος Στρατηγού, Εκδόσεις Πελεκάνος « Η ΕΛΛΑΣ ΕΝ ΜΙΚΡΑ
ΑΣΙΑ» σελιδες 23 εως 29
4.
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ του Ελευθερίου Βενιζέλου προς Βασιλέα
Κωνσταντίνο α) της 11ης Ιανουαρίου 1915 και β) Της 17ης
Ιανουαρίου 1915, «Πολιτική Ιστορία Νεωτερας Ελλαδος Σπ.Β
5.
‹ Αρχική σελίδα ›
Προβολή έκδοσης ιστού
gianniotis στις Τρίτη, Νοεμβρίου 08, 2016
.Μαρκεζινη» Εκδόσεις Πάπυρος Τομος 3 σελίδες
372,373,374,375,376
6. Αθηνάς Κακούρη « ΤΑ ∆ΥΟ ΒΗΤΑ» ( Εκδόσεις Καπον 2016)

Δεν μπορούσαν να μας νικήσουν οι Αυστρογερμανοί, όπως και δεν μας νίκησαν, διότι τότε ήρθε ο στρατηγός Σαράϊγ στη Μακεδονία με στρατά και ναυτικά - όχι όπως το 1941.
Στα Δαρδανέλια δεν θα κάναμε τίποτα, όπως δεν έκαναν και οι Αγγλο-αυστραλοί.
Λάθος του Κοκού Α' - έχασε τη δόξα τζάμπα και κοροϊδίστικα.
Μετά το 1922 ξαναέχασε διότι τον είχαν πλέον στη μπούκα.

wooded glade έγραψε: 30 Νοέμ 2020, 23:16 Δεν μπορούσαν να μας νικήσουν οι Αυστρογερμανοί, όπως και δεν μας νίκησαν, διότι τότε ήρθε ο στρατηγός Σαράϊγ στη Μακεδονία με στρατά και ναυτικά - όχι όπως το 1941.
Στα Δαρδανέλια δεν θα κάναμε τίποτα, όπως δεν έκαναν και οι Αγγλο-αυστραλοί.
Λάθος του Κοκού Α' - έχασε τη δόξα τζάμπα και κοροϊδίστικα.
Μετά το 1922 ξαναέχασε διότι τον είχαν πλέον στη μπούκα.

1.οταν ηρθαν τα αγγλογαλλικα στρατευματα στην θεσσαλονικη με προσκληση του βενιζελου ηταν τσακισμενα λιγα και αδυναμα.
Ευκολα οι γερμανοβουλγαροι μπορουσαν να τους τσακισουν αλλα τους εμποδισε ο Κωνσταντινος οταν τους ειπε θα σας πολεμησω εγω αν μπειτε μεσα.

κακιστα κατα την γνωμη μου.
2.η πολιτικη των αγγλογαλλων εναντιον της ελλαδος αλλαξε αμεσως με την υπογραφη της ανακωχης του πολεμου συμφωνα με τα επισημα εγγραφα.Δες την διπλωματικη ιστορια της ευρωπης του κοραντη αλλα και δημοσιευματα απομηνμνευματων στραταχρων,(πχ Ουιλσον της μεγ,βρετανιας) υπουργων εξωτερικων (κωρζον της μεγ,βρετανιας) πουανκαρε (προεδρου της γαλλιας) Μιλλεραν (πρωθυπουργου της γαλλιας) κτλ τα οποια τα εχω διαβασει ολα.
ενα καλο βιβλιο αλλα σπανιο ειναι του σακελαροπουλου <<η σκια της δυσεως>.Αν τα θελεις σε μορφη pdf steile πμ