Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
Ο αδερφός μου είχε φτιάξει φυσοκάλαμο με βελάκια τα οποία στην άκρη είχαν καρφίτσα και είχαμε μαζευτεί όλα τα παιδιά σε μια αλάνα.Από τη μία πλευρά περνούσε μεγάλος δρόμος που ήταν και πέρασμα αστικού λεωφορείου.Ένας από μας είχε πάει πιο μπροστά από τους άλλους για να δει πότε θα έρθει το αστικό και όταν το είδε να έρχεται ήρθε και είπε στο αδερφό μου να ετοιμαστεί με το φυσοκάλαμο.Με το που έφτασε το λεωφορείο σε απόσταση βολής (και από τα πλάγια,από την πλευρά του οδηγού),φύσηξε ο αδερφός μου μία καλή,το βελάκι φεύγει,περνάει από το ανοιχτό παράθυρο και πετυχαίνει (αν είναι δυνατό,αλλά είναι) τον οδηγό στον κρόταφο, που από την τρομάρα του σχεδόν έχασε τον έλεγχο και φρέναρε απότομα.Κατεβαίνει κάτω,μας βλέπει,αρχίζει τρέχει προς το μέρος μας,ο αδερφός μου ακόμη με το φυσοκάλαμο στο χέρι και φορώντας σαγιονάρες (ήταν καλοκαίρι,τέλη '70) τρέχει προς το σπίτι μας,ο οδηγός τον ακολουθεί με γαμωσταυρίδια,εγώ (μικρότερος) τρέχω σε έξαλλη κατάσταση πίσω και από τους δύο,σε μία φάση βλέπω τη μία σαγιονάρα,μετά από μερικά μέτρα τη δεύτερη και στρίβοντας,βλέπω τον οδηγό να έχει αρπάξει τον αδερφό μου από το αυτί και να τον ρωτάει που μένει.Εγώ τρέχω σπίτι,το λέω στον πατέρα μου,αυτός σε ακόμη πιο έξαλλη κατάσταση, κυρίως για τον αδερφό μου βγαίνει έξω με φανέλα και σορτς της πλάκας σαν σώβρακο,φτάνει στο σημείο,βλέπει τον οδηγό,τον βλέπει κι αυτός,σιωπή για κανα δυο τρία δεύτερα,"Τάκη" λέει ο οδηγός,"έλα ρε Κώτσιο" λέει ο πατέρας μου,βγήκαν γνωστοί
Ακόμη θυμάμαι την κατσάδα που φάγαμε στο σπίτι από το πατέρα.Αλλά,δεν είναι η μοναδική έντονη ανάμνηση που έχω από τότε που ήμουν παιδί.
πηγαινα απροσκλητος μουσαφιρης στο γειτονα τον φιλιππα, δεν πα να κοιμοτανε η γιαγια του, ξυπνατε γειτονοι ηρθα ( ειχε εγχρωμη )
Ένας φίλος μου τρία χρόνια μικρότερος, ερχόταν καλοκαίρι στο χωριό, άνοιγε την πόρτα κοιμόμασταν δεν κοιμόμασταν ήξερε που είναι το nintendo ds καθόταν στον καναπέ και έπαιζε μόνος του μέχρι να ξυπνήσουμε.
Re: Παιδικές αναμνήσεις
Δημοσιεύτηκε: 25 Νοέμ 2020, 01:19
από ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ
Papa John έγραψε: 24 Νοέμ 2020, 01:07
Ο αδερφός μου είχε φτιάξει φυσοκάλαμο με βελάκια τα οποία στην άκρη είχαν καρφίτσα και είχαμε μαζευτεί όλα τα παιδιά σε μια αλάνα.Από τη μία πλευρά περνούσε μεγάλος δρόμος που ήταν και πέρασμα αστικού λεωφορείου.Ένας από μας είχε πάει πιο μπροστά από τους άλλους για να δει πότε θα έρθει το αστικό και όταν το είδε να έρχεται ήρθε και είπε στο αδερφό μου να ετοιμαστεί με το φυσοκάλαμο.Με το που έφτασε το λεωφορείο σε απόσταση βολής (και από τα πλάγια,από την πλευρά του οδηγού),φύσηξε ο αδερφός μου μία καλή,το βελάκι φεύγει,περνάει από το ανοιχτό παράθυρο και πετυχαίνει (αν είναι δυνατό,αλλά είναι) τον οδηγό στον κρόταφο, που από την τρομάρα του σχεδόν έχασε τον έλεγχο και φρέναρε απότομα.Κατεβαίνει κάτω,μας βλέπει,αρχίζει τρέχει προς το μέρος μας,ο αδερφός μου ακόμη με το φυσοκάλαμο στο χέρι και φορώντας σαγιονάρες (ήταν καλοκαίρι,τέλη '70) τρέχει προς το σπίτι μας,ο οδηγός τον ακολουθεί με γαμωσταυρίδια,εγώ (μικρότερος) τρέχω σε έξαλλη κατάσταση πίσω και από τους δύο,σε μία φάση βλέπω τη μία σαγιονάρα,μετά από μερικά μέτρα τη δεύτερη και στρίβοντας,βλέπω τον οδηγό να έχει αρπάξει τον αδερφό μου από το αυτί και να τον ρωτάει που μένει.Εγώ τρέχω σπίτι,το λέω στον πατέρα μου,αυτός σε ακόμη πιο έξαλλη κατάσταση, κυρίως για τον αδερφό μου βγαίνει έξω με φανέλα και σορτς της πλάκας σαν σώβρακο,φτάνει στο σημείο,βλέπει τον οδηγό,τον βλέπει κι αυτός,σιωπή για κανα δυο τρία δεύτερα,"Τάκη" λέει ο οδηγός,"έλα ρε Κώτσιο" λέει ο πατέρας μου,βγήκαν γνωστοί
Ακόμη θυμάμαι την κατσάδα που φάγαμε στο σπίτι από το πατέρα.Αλλά,δεν είναι η μοναδική έντονη ανάμνηση που έχω από τότε που ήμουν παιδί.
.
Ρε σείς είσαστουν καρφιτσωμένοι επικίνδυνα.....
Εμείς επίσης κακοβλέπαμε τούς οδηγούς Λεοφωρείων.....
Από την περιοχή μας πέρναγαν αρκετά λεοφωρεία.....
Οι πολλοί περιμέναμε σε μία στάση καί στέλναμε τόν ατρόμητο Χρηστάκη
μέ το παρατσούκλι " ο Νεκρός " ... ... στήν επόμενη στάση μέ ένα γιαούρτι πρόβειο κεσεδάκι.....
Οι πολλοί περιμέναμε νά δούμε εναν οδηγό φυσιογνωμικά παλιόπουστα και τότε μπαίναμε μέσα καί καθόμαστουν.....
Μόλις φτάναμε στήν επόμενη στάση έμπαινε από την μπροστινή πόρτα ο Νεκρός καί έριχνε τό γιαούρτι..... ... ....
Η σαστιμάρα τών οδηγών ήταν όλα τά λεφτά..... .....εμείς προσπαθούσαμε να μή γελάμε μή μας καταλάβουν.....
Μιά από τίς φορές ήταν μιά γριά πού λέει τούς είδα.....ήταν 2.....ενώ ήταν μόνο ο Νεκρός.....
Τώρα σκέφτομαι ότι έπρεπε να το είχαμε συνεχίσει μέχρι σήμερα αυτό.....
.
Re: Παιδικές αναμνήσεις
Δημοσιεύτηκε: 25 Νοέμ 2020, 01:25
από Ζενίθεδρος
Ήμουν 6 χρονων και με την γειτονισσα απο το διπλανό διαμέρισμα της πολυκατοικίας που ήταν 5, παίξαμε πως ήμασταν ανδρόγυνο.
Re: Παιδικές αναμνήσεις
Δημοσιεύτηκε: 25 Νοέμ 2020, 01:42
από ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ
Ζενίθεδρος έγραψε: 25 Νοέμ 2020, 01:25
Ήμουν 6 χρονων και με την γειτονισσα απο το διπλανό διαμέρισμα της πολυκατοικίας που ήταν 5, παίξαμε πως ήμασταν ανδρόγυνο.
Ζενίθεδρος έγραψε: 25 Νοέμ 2020, 01:25
Ήμουν 6 χρονων και με την γειτονισσα απο το διπλανό διαμέρισμα της πολυκατοικίας που ήταν 5, παίξαμε πως ήμασταν ανδρόγυνο.
.
Δηλαδή τί κάνατε ;;;;.....
.
Βγάλαμε τα ρούχα μας, μπήκαμε μεσα σε ενα ντουλαπι και αρχίσαμε να συζητάμε με περισπουδαστο ύφος, σαν να ήμασταν μεγάλοι.
Ζενίθεδρος έγραψε: 25 Νοέμ 2020, 01:25
Ήμουν 6 χρονων και με την γειτονισσα απο το διπλανό διαμέρισμα της πολυκατοικίας που ήταν 5, παίξαμε πως ήμασταν ανδρόγυνο.
.
Δηλαδή τί κάνατε ;;;;.....
.
Βγάλαμε τα ρούχα μας, μπήκαμε μεσα σε ενα ντουλαπι και αρχίσαμε να συζητάμε με περισπουδαστο ύφος, σαν να ήμασταν μεγάλοι.
.
Ολα τα ρούχα ;;;.....
.
Re: Παιδικές αναμνήσεις
Δημοσιεύτηκε: 25 Νοέμ 2020, 03:22
από ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ
.
Καί οι εποχές τών γιαπιών.....όταν χτίζονταν συνέχεια πολυκατοικίες είχαν εμπειρίες.....
Εκεί ανεβαίναμε γιά νά δούμε τίς πρώτες μας φορές κινηματογράφο στά πολλά θερινά σινεμά πού υπήρχαν παντού γύρω......
Καί από εκει παίρναμε τα απαραίτητα γιά να φτιάξουμε τα φυσοκάλαμα καί τα " Ξύλινα Σπαθιά "......
Νομίζω καί το συγκρότημα απο κεί πρέπει να πήρε τό όνομά του.....
.
Re: Παιδικές αναμνήσεις
Δημοσιεύτηκε: 25 Νοέμ 2020, 03:47
από Jimmy81
Όταν μ'έστελνε ο πατέρας μου στο περίπτερο να του πάρω το γκανιάν.
και φορώντας σαγιονάρες (ήταν καλοκαίρι,τέλη '70) τρέχει προς το σπίτι μας,ο οδηγός τον ακολουθεί με γαμωσταυρίδια,εγώ (μικρότερος) τρέχω σε έξαλλη κατάσταση πίσω και από τους δύο,σε μία φάση βλέπω τη μία σαγιονάρα,μετά από μερικά μέτρα τη δεύτερη 
βγαίνει έξω με φανέλα και σορτς της πλάκας σαν σώβρακο,φτάνει στο σημείο,βλέπει τον οδηγό,τον βλέπει κι αυτός,σιωπή για κανα δυο τρία δεύτερα,"Τάκη" λέει ο οδηγός,"έλα ρε Κώτσιο" λέει ο πατέρας μου,βγήκαν γνωστοί 
...
.... 
