Phorum.com.gr

https://www.lifo.gr/now/culture/303447/ ... osei-aytos

Εδώ η επίμαχη σκηνή απ το σίριαλ το Παπακαλιάτη



Ο θάνατος του πριν από λίγες ημέρες συγκλόνισε τους θαυμαστές του απ' άκρη σ' άκρη στη βιομηχανία του θεάματος. Και όλοι είχαν να πουν μία υμνητική κουβέντα για το ταλέντο, τη σοφία, τον επαγγελματισμό του Σον Κόνερι και πόσο αυτός ο ηθοποιός υπήρξε ανδρικό πρότυπο για γενιές και γενιές ανδρών.

Όμως, απ' ό,τι φαίνεται ο Κόνερι ήταν και ένα ανοιχτό πνεύμα και ένας τολμηρός καλλιτέχνης αφού απ' ό,τι αποκαλύπτεται υπήρξε και ο ηθοποιός που έδωσε το πρώτο γκέι φιλί στην ιστορία της (βρετανικής) τηλεόρασης και μάλιστα σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία διωκόταν ποινικά στην Αγγλία.


Το συγκεκριμένο φιλί είχε προβληθεί το 1960 σε μια παραγωγή του BBC για το θεατρικό έργο «Colombe» του Ζαν Ανουίγ. Εκεί, ο Κόνερι κρατούσε τον ρόλο του Ζουλιέν, ενός νεαρού στρατιώτη, ο οποίος επιστρέφει σπίτι από το μέτωπο για να ανακαλύψει πως η γυναίκα του τον έχει εγκαταλείψει για έναν άλλον.

Αυτός ο άλλος είναι ο Ρίτσαρντ Πάσκο με τον οποίο ο Κόνερι έχει την τολμηρή σκηνή του φιλιού και στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τι καλύτερο έχει αυτός ο άντρας από εκείνον που τελικά εγκαταλείφθηκε από τη γυναίκα που αγαπούσε.


Ας σημειωθεί ότι το 1960 στη Μεγάλη Βρετανία η ομοφυλοφιλία ήταν ποινικώς κολάσιμη και η σκηνή του «ανάρμοστου» για τις αρχές φιλιού εγκρίθηκε μόνο και μόνο εξαιτίας του πλαισίου κατά την οποία γυρίστηκε, αλλά και επειδή ήταν η τηλεοπτική εκδοχή ενός κλασικού θεατρικού από έναν διακεκριμένο Γάλλο θεατρικό συγγραφέα.

Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, ο Κόνερι δεν έδινε σημασία στα στερεότυπα και δεν φοβόταν το πώς θα χαρακτηριστεί από τις καλλιτεχνικές επιλογές του . Άλλωστε δεν είχε τίποτα να αποδείξει σε κανέναν, κάτι που μαρτυρά και η αποκάλυψη που είχε κάνει για το πώς αποφάσισε να μετατρέψει σε γκέι τον χαρακτήρα του συγγραφέα στην στην ταινία "Finding Forester", μόνο και μόνο για να μπορέσει να διερευνήσει καλύτερα την ψυχοσύνθεση αυτού του ήρωα.

Όσο για το πού βρίσκεται αυτό το «εξαφανισμένο» θεατρικό στην τηλεοπτική εκδοχή του, σύμφωνα με πληροφορίες για καιρό εθεωρείτο χαμένο, αλλά ρίχνοντας μια ματιά στην ηλεκτρονική αρχειοθήκη του BFI μπορεί εντοπίσει κανείς την αποκαταστημένη κόπια με την επίμαχη σκηνή.

Ο Παπακαλιάτης τι σχέση έχει με την βρεττανική τιβί δεν μπορώ να καταλάβω.

Papa John έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 16:43 Ο Παπακαλιάτης τι σχέση έχει με την βρεττανική τιβί δεν μπορώ να καταλάβω.

γιατί ήταν το πρώτο γκέι φιλί στην στην ελληνική tv και έπεσε καμπάνα απ το ΕΣΡ...μάλλον θα εισαι μικρός και δεν τα θυμάσαι

Είμαι μεγαλύτερος από τον Παπακαλιάτη και θυμάμαι πολύ καλά το περιστατικό αλλά αν τσεκάρεις ξανά και πιο νηφάλια τον τίτλο του νήματος,θα διαπιστώσεις ότι όντως ο Παπακαλιάτης δεν κολλάει πουθενά.

Papa John έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 16:51 Είμαι μεγαλύτερος από τον Παπακαλιάτη και θυμάμαι πολύ καλά το περιστατικό αλλά αν τσεκάρεις ξανά και πιο νηφάλια τον τίτλο του νήματος,θα διαπιστώσεις ότι όντως ο Παπακαλιάτης δεν κολλάει πουθενά.

Νηφάλιος είμαι....σε ευχαριστώ που εξέθεσες την άποψη σου....

Κι εγώ σ'ευχαριστώ που με άκουσες.

Papa John έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 16:58 Κι εγώ σ'ευχαριστώ που με άκουσες.

Κι εγώ.

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 17:01
Κι εγώ.

Υπαρχει και η...Νάρα Παπακαλιάτη αδερφη του ζεν πρεμιε

Obi Wan Iakobi έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 17:07

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 17:01
Κι εγώ.

Υπαρχει και η...Νάρα Παπακαλιάτη αδερφη του ζεν πρεμιε

Εμπ1

georgebi έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 16:38
Ο θάνατος του πριν από λίγες ημέρες συγκλόνισε τους θαυμαστές του απ' άκρη σ' άκρη στη βιομηχανία του θεάματος. Και όλοι είχαν να πουν μία υμνητική κουβέντα για το ταλέντο, τη σοφία, τον επαγγελματισμό του Σον Κόνερι και πόσο αυτός ο ηθοποιός υπήρξε ανδρικό πρότυπο για γενιές και γενιές ανδρών.

Όμως, απ' ό,τι φαίνεται ο Κόνερι ήταν και ένα ανοιχτό πνεύμα και ένας τολμηρός καλλιτέχνης αφού απ' ό,τι αποκαλύπτεται υπήρξε και ο ηθοποιός που έδωσε το πρώτο γκέι φιλί στην ιστορία της (βρετανικής) τηλεόρασης και μάλιστα σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία διωκόταν ποινικά στην Αγγλία.


Το συγκεκριμένο φιλί είχε προβληθεί το 1960 σε μια παραγωγή του BBC για το θεατρικό έργο «Colombe» του Ζαν Ανουίγ. Εκεί, ο Κόνερι κρατούσε τον ρόλο του Ζουλιέν, ενός νεαρού στρατιώτη, ο οποίος επιστρέφει σπίτι από το μέτωπο για να ανακαλύψει πως η γυναίκα του τον έχει εγκαταλείψει για έναν άλλον.

Αυτός ο άλλος είναι ο Ρίτσαρντ Πάσκο με τον οποίο ο Κόνερι έχει την τολμηρή σκηνή του φιλιού και στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τι καλύτερο έχει αυτός ο άντρας από εκείνον που τελικά εγκαταλείφθηκε από τη γυναίκα που αγαπούσε.
[img]https://i.postimg.cc/C5X2fBK2/1681 ... .jpg[/img]

Επικοινωνείς άνθρωπε; Ούτε ο ρόλος του Κονερι, ούτε ο ρόλος του Πάσκο ήταν ρόλος γκέι. Το φιλί ήταν ένα φιλί στο στόμα μεταξύ ανδρών, δεν ήταν φιλί γκέι.

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 17:14

Εμπ1

Μεχρι κι ο Μπιμπιλας πιστευω

Maspoli έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 17:18

georgebi έγραψε: 18 Νοέμ 2020, 16:38

Επικοινωνείς άνθρωπε; Ούτε ο ρόλος του Κονερι, ούτε ο ρόλος του Πάσκο ήταν ρόλος γκέι. Το φιλί ήταν ένα φιλί στο στόμα μεταξύ ανδρών, δεν ήταν φιλί γκέι.

Άνθρωπε τον τίτλο του άρθρου του οποίου το λινκ έβαλα τον είδες;


Παρ ολο που η ένσταση σου δεν στερείται επιχειρημάτων......

να σου πω.....τώρα που το λες ...ίσως και να συμφωνώ μαζί σου..

...ο τόνος σου ''Επικοινωνείς άνθρωπε;'' είναι απαράδεκτα επιθετικός.....

ειδικά σε ένα χαλαρό νήμα που αφενός είναι τιμητικό στον Κόνερι.....

και αφετέρου ενημερωτικό - απο σπόντα - πως εν έτη 1960 η ομοφυλοφιλία ήταν απαγορευμένη στη Βρετανία...εγω το αγνοούσα..

Εδώ εγώ το λήγω.

Μαγουλάτο μου φαίνεται, δεν είναι γκέϋ.
Η ομοφυλοφιλία επετράπη το 58 - εξ ου και τα καρτούν Αλφόνσου τα δικά μας (εκτός αν επετράπη το 58 και έγινε ratification by the house of lords to 61)

Αυτό είναι φιλί μάγουλου.Σε κάθε περίπτωση μετά το τέλος τους Β Παγκοσμίου Πολέμου στον δυτικό κόσμο (ΗΠΑ,ΕΟΚ,Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και απο το 1981 και στην Ελλάδα) τον έλεγχο στην εξουσία σε βασικούς και κρίσιμου τομείς των κρατών αυτών ανέλαβε η παγκοσμιοποιητικη ελίτ (σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου είναι παρούσα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό αλλά στον δυτικό κόσμο είναι που κάνει εντελώς κουμάντο). Αυτή η ελίτ προσπάθησε μέσω της σεξουαλικής επανάστασης στην δεκαετία του 60 και του 70(κίνημα Χίπηδων και άλλα τέτοια) να προωθήσει μια νέα κουλτούρα (η προετοιμασία βέβαια γι αυτά τα σχέδια άρχισε νωρίτερα περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 1940).Η ομοφυλοφιλία ηταν στα πλαίσια αυτής της προώθησης.Για να προωθηθεί αποτελσσματικα κάτι σαν την ομοφυλοφιλία και να εξοικειωθεί ο κόσμος με αυτό σε μια χώρα απαιτούνται δύο βασικά πράγματα: 1)Η παγκοσμιοποιητικη ελίτ να έχει την εξουσία στη χώρα αυτή ή αν δεν τον έχει, να διαθέτει τουλάχιστον μια υπολογισημη ισχύ σε αυτήν και 2)να έχει ο πληθυσμός σε αυτή τη χώρα μια στοιχειωδη οικονομική άνεση (αν είναι φτωχός τότε η κοινωνία της χώρας αυτής εξαρτάται απο την παραδοσιακή μορφή οικογένειας οπότε δεν είναι αυτόματα αποδοχή υπο οποιαδήποτε μορφή της ομοφυλοφιλίας). Αν δεν υπάρχουν και οι δύο αυτές προϋποθέσεις σε μία χώρα τότε δεν είναι δυνατή η προώθηση της αποδοχής της ομοφυλοφιλίας ή της οποιαδήποτε ιδέας της παγκοσμιοποίησης.