Phorum.com.gr

Όπως ξέρετε από 1η Μάρτη μπήκαμε σε καινούριο σπίτι, και αλλάξαμε ζωή, γίναμε πιο χωρικοί, πιο της υπαίθρου, πιο... Οικογένεια. Θέλαμε κάτι πιο φιλικό κι υγιεινό για το παιδί και την ηλικία μας, και θέλαμε ηρεμία. Με τους καινούριους γείτονες... Πώς να το πω... Μια γριά δίπλα μας με ένα σκυλί, είναι υπέροχη, ευγενέστατη, απλή, φιλική, και γενναιόδωρη. Υπάρχουν οικογένειες με τα παιδιά των οποίων έγινε φίλος γιος μου. Ναζιστόφατσες, και κλασικοί συντηρητικοί φασιστοαστοί, περιορισμένου βεληνεκούς, δεν έχεις τίποτα να πεις. Η γειτονία αρχίζει και γίνεται καλύτερη από τότε που βοήθησα τον έναν στα ξυλουργικά του προχτές, και μου χρωστάει μια χάρη. Θα δούμε πώς θα πάει, του έδωσα μια ευκαιρία. Αυτό επηρέασε και τον άλλον φασίστα, που άρχισε να με καλοπιάνει επίσης. Πιο πέρα, μια κοπέλα από Πολωνία με τη μαμά της. Και πιο κει, μια εβραϊκή οικογένεια, αρκετά θρήσκοι, με δύο παιδιά, ο δε γιος τους παίζει την καλύτερη μπάλλα που είδα σε τέτοια ηλικία. Ο μπαμπάς καλλιτέχνης, μια τέλεια οικογένεια, ευγενέστατοι και φιλικοί. Τελικά, όπου Εβραίοι, και ζεστασιά ψυχής.

Ύπαιθρο, όπως λέμε χωριό;
Προτιμώ να μην ξέρω τους γείτονες μου, για αυτό μου αρέσει η πόλη. Όταν έφυγα από το
χωριό τον Μάιο λυτρώθηκα.

Null έγραψε: 13 Σεπ 2020, 16:46 Ύπαιθρο, όπως λέμε χωριό;
Προτιμώ να μην ξέρω τους γείτονες μου, για αυτό μου αρέσει η πόλη. Όταν έφυγα από το
χωριό τον Μάιο λυτρώθηκα.

Ναι, ας πούμε, προάστιο, όπως ένα χωριό. Εξοχή, πάντως.

Άμα δεν είναι Κρήτη Ελλάδα μπορεί να είναι καλή φάση η επαρχία, ειδικά για μικρό παιδί.

σαν οικογενειακή κομεντί βγαλμένη από τα 90ς

Χουργιατς έγραψε: 13 Σεπ 2020, 16:52 σαν οικογενειακή κομεντί βγαλμένη από τα 90ς

Γάμησέ τα, νιώθω σα να είμαι σε σήριαλ με θέμα συνοικισμό Κουάκερων στην Αμερική.