The new political messiah
Δημοσιεύτηκε: 29 Ιούλ 2020, 03:27
Ποιός θα είναι ;
Όλοι σπάμε το κεφάλι μας αυτή τη στιγμή.
Το σπάγαμε και το 2011, αλλά ήρθε ο Αλέξης και μας έλυσε την απορία. Τότε εγώ είχα πει ότι ο new messiah πρέπει να πει και το νέο "λεφτά υπάρχουν", κόλλαγα όμως πως θα το έκανε. Το έκανε όμως, έγινε new messiah.
Την εποχή εκείνη κατά τη γνώμη μου αδικήθηκαν τόσο η νδ όσο και το σοκ από τους πολίτες της χώρας.
Η πακιστανική συγκέντρωση ήταν μία αδικία σε βάρος του σοκ.
Γιατί τα λέω αυτά ;
Μα ... γιατί ήταν μία κατάσταση -η μνημονιακή- που δεν μπορούσε να αποσοβηθεί και αυτό αποδείχτηκε αργότερα.
Αν μπορούσε να αποσοβηθεί πιό νωρίς, στις εποχές Παπάγου-Πλαστήρα, Καραμανλέως φρυδάτου, Άντριους Παπάντριους, είναι άλλη ιστορία, θα πηγαίναμε πολύ πίσω. Αλλά το 2010-11-12-13 δεν μπορούσε να αποσοβηθεί, όσο και να φωνάζαμε ως αγανακτισμένοι και ως λουκάνικος.
Και τα δύο τότε μεγάλα κόμματα έπαιρναν επικοινωνιακά βαθμό μηδέν βέβαια ή μάλλον υπό το μηδέν κάτι που δικαιολογεί εν μέρει τον καταποντισμό και την πακιστανική συγκέντρωση.
Από το 2010 ως το 2016 περίπου επεκράτησε η νοοτροπία του "ντε λε μαγκέ ντε λε βοτανίκ".
Όλοι το έπαιζαν τσαμπουκά.
Αβγά, ΑΝΕΛ - Ραχήλ Μακρή, νταουλιέρηδες Σύριζα και δεν συμμαζεύεται. Φώναζαν "έξω οι προδότες", "κρεμάλες", "λαιμητόμους", είχαν αμαυρώσει και την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη.
Όλα αυτά τη στιγμή που δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν ούτε άστοχο σουτ προς την εστία των Σόϊμπλε - Γερούν !
Αλλά το έπαιζαν και το πόπολο φχαριστιόταν με αυτή τη μ***κία.
Παρά ταύτα ωφείλει κανείς να αναγνωρίσει ότι το ναυτάκι μας, ο Αλ6ς, έφτιαξε κατάσταση - αφού πήγε από το 3% στο 36%.
Ήταν λοιπόν ο Αλ6ς ένας political messiah έστω και αν τον λέτε Πινόκιο. Εξ άλλου οι ιδιότητες political messiah - πινόκιο δεν είναι αντιτιθέμενες μεταξύ τους.
Ο Μητσοτάκης τώρα.
Ο Μητσοτάκης εντάξει, είναι ο ένας πόλος και τον θεωρούν nice guy οι ψηφοφόροι του.
Παρέλαβε ένα μεγάλο κόμμα, του 30%, το πήγε στο 40%.
Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητος ότι το ίδιο πράγμα δεν θα το κατάφερνε ο Μεϊμαράκης ή ο Τζιτζικώστας, αλλά ο ΚΜ το κατάφερε και θεωρείται nice guy.
Σίγουρα το νεαρό της ηλικίας του του δίνει κι αυτό πόντους (κάτι που ίσχυε και για τον Αλx).
Αλλά μιλάμε για το χώρο της λεγόμενης "κεντροαριστεράς" που βρίσκεται σε αναζήτηση of new political messiah, όχι για τον Μητσοτάκη.
Το συριζοκατασκεύασμα καταρρέει σήμερα και στηρίζεται στους μπαχαλάκηδες κατά κύριο λόγο και στους εκτοξευτές τσιμεντόλιθων-φωτοβολίδων.
Γι αυτό το λόγο χρειάζεται ο new political messiah.
Ο Φωφικός χώρος αν και αδικήθηκε, όπως εκθέτω προηγουμένως, έχει κι αυτός τα χάλια του. Ίσως είναι επίτευγμα της Φώφης που βρίσκεται δημοσκοπικά στο 6% και δεν έχει ακολουθήσει τον ΓΑΠ στο βάραθρο του 0%, αλλά έστω κι έτσι δεν καταφέρνει να κουνηθεί ρούπι για να πάει παραπάνω.
Ένας νέος Ανδρέας Παπανδρέου χρειάζεται λένε μερικοί, που θα πει κι αυτός "λεφτά υπάρχουν" βέβαια - είναι εκ των ων ουκ άνευ το "λεφτά υπάρχουν".
Αλλά θα σημειώσω ότι ο μεγάλος όντως Άντριους Παπάντριους, ποτέ δεν ήταν μία αυτοφυής προσωπικότητα στην πολιτική.
Ο Τσίπρας ήταν, ο Μπέννυ και η Φώφη κι αυτοί ήταν κατά μία έννοια, ο Άντριους δεν ήταν.
Ο Άντριους ξεκίνησε σαν "ιός Παπανδρέου", το ι με γιώτα, για να γίνει ότι έγινε στη συνέχεια.
Ποιός άλλος ;
Η Αμερική είναι η χώρα που μας δίνει παραδείγματα "παιδιών θαυμάτων".
Ήταν ο JFK. Ήταν ο peanut ο οποίος μπορεί να μην την έβγαλε, αλλά το 1976 εκπροσωπούσε το "American dream". Ήταν ο Μπιλ βεβαίως, βεβαίως και ήταν και ο Ομπάμα.
Η Ελλάδα πιό δύσκολα. Έβγαλε έναν Karamanlikus the first το 1955 και τον Τσίπρα περί του οποίου συζητήσαμε, αλλά πιό δύσκολα.
Γυναίκα ;
Αυτό το αποκλείω.
Θα τη ζηλεύουν οι άλλες οπότε είναι χαμένη από χέρι.
Θα τη στείλουν άπατη.
Επομένως προβληματίζομαι.
Ναι, ένας Σάκης Ρουβάς της πολιτικής είναι αυτό που χρειάζεται αλλά δεν τον βλέπω.
Όλοι σπάμε το κεφάλι μας αυτή τη στιγμή.
Το σπάγαμε και το 2011, αλλά ήρθε ο Αλέξης και μας έλυσε την απορία. Τότε εγώ είχα πει ότι ο new messiah πρέπει να πει και το νέο "λεφτά υπάρχουν", κόλλαγα όμως πως θα το έκανε. Το έκανε όμως, έγινε new messiah.
Την εποχή εκείνη κατά τη γνώμη μου αδικήθηκαν τόσο η νδ όσο και το σοκ από τους πολίτες της χώρας.
Η πακιστανική συγκέντρωση ήταν μία αδικία σε βάρος του σοκ.
Γιατί τα λέω αυτά ;
Μα ... γιατί ήταν μία κατάσταση -η μνημονιακή- που δεν μπορούσε να αποσοβηθεί και αυτό αποδείχτηκε αργότερα.
Αν μπορούσε να αποσοβηθεί πιό νωρίς, στις εποχές Παπάγου-Πλαστήρα, Καραμανλέως φρυδάτου, Άντριους Παπάντριους, είναι άλλη ιστορία, θα πηγαίναμε πολύ πίσω. Αλλά το 2010-11-12-13 δεν μπορούσε να αποσοβηθεί, όσο και να φωνάζαμε ως αγανακτισμένοι και ως λουκάνικος.
Και τα δύο τότε μεγάλα κόμματα έπαιρναν επικοινωνιακά βαθμό μηδέν βέβαια ή μάλλον υπό το μηδέν κάτι που δικαιολογεί εν μέρει τον καταποντισμό και την πακιστανική συγκέντρωση.
Από το 2010 ως το 2016 περίπου επεκράτησε η νοοτροπία του "ντε λε μαγκέ ντε λε βοτανίκ".
Όλοι το έπαιζαν τσαμπουκά.
Αβγά, ΑΝΕΛ - Ραχήλ Μακρή, νταουλιέρηδες Σύριζα και δεν συμμαζεύεται. Φώναζαν "έξω οι προδότες", "κρεμάλες", "λαιμητόμους", είχαν αμαυρώσει και την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη.
Όλα αυτά τη στιγμή που δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν ούτε άστοχο σουτ προς την εστία των Σόϊμπλε - Γερούν !
Αλλά το έπαιζαν και το πόπολο φχαριστιόταν με αυτή τη μ***κία.
Παρά ταύτα ωφείλει κανείς να αναγνωρίσει ότι το ναυτάκι μας, ο Αλ6ς, έφτιαξε κατάσταση - αφού πήγε από το 3% στο 36%.
Ήταν λοιπόν ο Αλ6ς ένας political messiah έστω και αν τον λέτε Πινόκιο. Εξ άλλου οι ιδιότητες political messiah - πινόκιο δεν είναι αντιτιθέμενες μεταξύ τους.
Ο Μητσοτάκης τώρα.
Ο Μητσοτάκης εντάξει, είναι ο ένας πόλος και τον θεωρούν nice guy οι ψηφοφόροι του.
Παρέλαβε ένα μεγάλο κόμμα, του 30%, το πήγε στο 40%.
Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητος ότι το ίδιο πράγμα δεν θα το κατάφερνε ο Μεϊμαράκης ή ο Τζιτζικώστας, αλλά ο ΚΜ το κατάφερε και θεωρείται nice guy.
Σίγουρα το νεαρό της ηλικίας του του δίνει κι αυτό πόντους (κάτι που ίσχυε και για τον Αλx).
Αλλά μιλάμε για το χώρο της λεγόμενης "κεντροαριστεράς" που βρίσκεται σε αναζήτηση of new political messiah, όχι για τον Μητσοτάκη.
Το συριζοκατασκεύασμα καταρρέει σήμερα και στηρίζεται στους μπαχαλάκηδες κατά κύριο λόγο και στους εκτοξευτές τσιμεντόλιθων-φωτοβολίδων.
Γι αυτό το λόγο χρειάζεται ο new political messiah.
Ο Φωφικός χώρος αν και αδικήθηκε, όπως εκθέτω προηγουμένως, έχει κι αυτός τα χάλια του. Ίσως είναι επίτευγμα της Φώφης που βρίσκεται δημοσκοπικά στο 6% και δεν έχει ακολουθήσει τον ΓΑΠ στο βάραθρο του 0%, αλλά έστω κι έτσι δεν καταφέρνει να κουνηθεί ρούπι για να πάει παραπάνω.
Ένας νέος Ανδρέας Παπανδρέου χρειάζεται λένε μερικοί, που θα πει κι αυτός "λεφτά υπάρχουν" βέβαια - είναι εκ των ων ουκ άνευ το "λεφτά υπάρχουν".
Αλλά θα σημειώσω ότι ο μεγάλος όντως Άντριους Παπάντριους, ποτέ δεν ήταν μία αυτοφυής προσωπικότητα στην πολιτική.
Ο Τσίπρας ήταν, ο Μπέννυ και η Φώφη κι αυτοί ήταν κατά μία έννοια, ο Άντριους δεν ήταν.
Ο Άντριους ξεκίνησε σαν "ιός Παπανδρέου", το ι με γιώτα, για να γίνει ότι έγινε στη συνέχεια.
Ποιός άλλος ;
Η Αμερική είναι η χώρα που μας δίνει παραδείγματα "παιδιών θαυμάτων".
Ήταν ο JFK. Ήταν ο peanut ο οποίος μπορεί να μην την έβγαλε, αλλά το 1976 εκπροσωπούσε το "American dream". Ήταν ο Μπιλ βεβαίως, βεβαίως και ήταν και ο Ομπάμα.
Η Ελλάδα πιό δύσκολα. Έβγαλε έναν Karamanlikus the first το 1955 και τον Τσίπρα περί του οποίου συζητήσαμε, αλλά πιό δύσκολα.
Γυναίκα ;
Αυτό το αποκλείω.
Θα τη ζηλεύουν οι άλλες οπότε είναι χαμένη από χέρι.
Θα τη στείλουν άπατη.
Επομένως προβληματίζομαι.
Ναι, ένας Σάκης Ρουβάς της πολιτικής είναι αυτό που χρειάζεται αλλά δεν τον βλέπω.

