ΜΠΑΟΥΤΣΕΡ (VAUCHER) Τον ξερετε;

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

ΜΠΑΟΥΤΣΕΡ Τον ξερετε;

Καποιος αρχαιος ελληνας (δεν θυμαμαι ποιος)
Ελεγε <<Ολβιος οστις της ιστοριας εσχε μαθησιν>>Δηλαδη ευτυχισμενος αυτος που ξερει ιστορια.
Κοιταξτε τι βρηκα ψαχνοντας.

Ο μπαουτσερ (VAUCHER) ηταν ανταποκριτης των times του Λονδινου στην χερσονησσο του Αιμου με εδρα την Σοφια της Βουλγαριας και ακρως φιλοβουλγαρος και φυσικα ανθελλην,αφου εστελνε πχ στους αγγλους τηλεγραφηματα ότι οι Ελληνες εσφαζαν βουλγαρους στο δοξατο ενώ συνεβαινε το αντιθετο όπως απεδειχθει ,ο Βενιζελος φυσικα δεν εβγαλε αχνα για τα ψευδη αυτά στον φιλο και μεντορα του στα βαλκανικα ζητηματα Μπαουτσερ.
Αυτος ηξερε Τον <<εθναρχη>> βενιζελο από την Κρητη μαζι με τον αλλον δημοσιογραφο τον Διλλων ανταποκριτη του <<Ημερησιου Τηλεγραφου >>του λονδινου και του Κρωφορντ Πραις των times και αυτος.
Οι μπαουτσερ και Διλλων δεν ξερω πως ηταν οι εισηγητες στον στρατιωτικο συνδεσμο των αθηνων ώστε να καλεσουν τον <,εθνοσωτηρα >>βενιζελο να σωσει την ελλαδα.
Ο μπαουτσερ αν και ακρως φιλοβουλγαρος και ανθελλην μεχρις μυελου οστεων ηταν προσωπικος φιλος του Βενιζελου ακομα και όταν πολεμουσαμε εναντιον του Βενιζελου.
Αυτοι οι τρεις (αργοτερα επι εθνικου διχασμου προστεθηκαν και αλλοι)εφτιαξαν το image του βενιζελου με αρθρα τους στις εφημεριδες τους.
Οι ιδιοι στην αρθρογραφια τους στις εφημεριδες τους ειχαν ακρως ανθελληνικες θεσεις για εθνικα ζητηματα της ελλαδος δεν μπορω να μπω σε λεπτομερειες.Λεει πολλα στις αναμνησεις του ο Πρωθυπουργος τοτε τα ετη 1911-1914 της Βουλγαριας Ιβαν Γκεσωφ που εξεδοθη το 1915 στην Γαλλια με τιτλο <<Βαλκανικη συμμαχια>>

Είναι γνωστο ότι ο βενιζελος εμισειτο στην κρητη μεχρι το 1914.Μαλιστα αυτος ο ….αδιαφθορος το 1908 απελυσε μολις εφυγε ο ζαιμης από υπατος αρμοστης Κρητης 6000 ατομα και εβαλε δικους του ψηφοφορους δηλαδη σχεδον ολους τους ψηφοφορους του.Αργοτερα επι εθνικου διχασμου διωρησε ολους του τσοπανηδες της Κρητης χωροφυλακες στην Ελλαδα ολοι τους πιστοι στον Βενιζελο(του σιδερενιου αντρεα μεγαλου ..δημοκρατη ειχε προηγηθει ο βενιζελος για αποκτιση εκλογικης πελατειας και αλλοι …δημοκρατες).
Γιατι λοιπον ολοι αυτοι οι δημοσιογραφοι αν και μισουσαν την Ελλαδα αποθεωναν τον Βενιζελο;
Απλουστατα διοτι ο βενιζελος ηταν ο ανθρωπος τους ο …ευρωπαικος που εβλεπε τα πραγματα πιο …ευρωπαικα!!!αρα δεν δυσκολευε τους μεγαλους της ευρωπης στην γεωπολιτικη τους ειδικα τους Αγγλογαλλους αρα ο ανθρωπος τους αρα τον υποστηριζουμε του φτιαχνουμε το image.
Οι μεχρι τοτε πολιτικοι εβλεπαν πχ την Βουλγαρια ως αναξιοπιστη ο Μπαουτσερ επεισε τον …ευρωπαιο Βενιζελο ότι δεν είναι και θα σας πω στην συνεχεια τι συνεβη.
Οι αλλοι ελληνες πολιτικοι ηταν προγονοπληκτοι Ο βενιζελος κατηγγειλε αυτους (όπως σημερα οι συριζαιοι-κουμουνια κατηγορουν τους αλλους ως φασιστες.)!!!
ΟΙ αλλοι ελληνες πολιτικοι ελεγαν ότι η Βορειος ηπειρος είναι ελληνικη (κρατος Αλβανιας δεν υπηρχε τοτε)ο Βενιζελος ελεγε όχι κτλ διοτι ετσι ηθελαν οι ευρωπαιοι.
Όταν μετα τον πρωτο βαλκανικο πολεμο μαζευτηκαν αντιπροσωπιες στο Λονδινο για συζητησεις για τα συνορα στα βαλκανια Ο βενιζελος ..ευρωπαιστης ελεγε ότι δεν θελει την θεσσαλονικη να την παρει Η Βουλγαρια διοτι είναι εβραιουπολις!!
Μεταξυ πρωτου και δευτερου βαλκανικου πολεμου Ο ..μεγας Βενιζελος αγορευσε στην Βουλη με την περιφημη θεωρια της σπονδυλικης στηλης ητοι να δωσουμε την θρακη και την ανατολικη μακεδονια στην Βουλγαρια διοτι με αυτές τις περιοχες η ελλαδα θε εστερειτο …σπονδυλικης στηλης !!!ενω αν εδινε τις περιοχες αυτές στην Βουλγαρια θα ειχε …σπονδυλικη στηλη!!!(μιλαμε για βλακειες και τον εχουν και μεγα ..διπλωματη!!)
Τι και αν αντιπροσωπιες κατοικων από αυτές τις περιοχες ηρθαν στην αθηνα να του πουν ότι θελουν να γινουν ελλαδα ο Βενιζελος δεν ακουγε κανεναν .Ευτυχως πατησαν ποδι ο Κωνσταντινος και εμεινε εκει το πραγμα.
Αργοτερα με την συνθηκη του Βουκουρεστιου παλι τα ιδια.Ρε γαμωτο εμμονη αυτές οι περιοχες να πανε στους Βουλγαρους !!.
Αφου ειχε συμβουλο τον Φιλοβουλγαρο και ανθελληνα Μπαουτσερ περιμενατε κατι καλυτερο;
Στα δυο υπομνηματα του 1915 προς τον Βασιλεα προτινε αν δωθει εδώ και τωρα στην Βουλγαρια η ανατολικη μακεδονια και η θρακη εναντι αοριστων ανταλλαγματων στην Μικρα ασια αν και οποτε ηττηθει η Οθωμανικη αυτοκρατορια που ειχε μπει στον πολεμο υπερ αυστροουγγαριας ενώ η Βουλγαρια παζαρευε με ποιον θα παει εναντι ανταλλαγματων.
Αργοτερα όταν η Ελλαδα με προταση του εκτος εξουσιας του Βενιζελου ειχε αποστρατευτει από τους συμμαχους που εκαναν ότι ηθελαν στην ελλαδα από το 1915 και μετα(υπαρχουν όλα τα σχετικα εγγραφα από τα γαλλικα και αγγλικα αρχεια)οι Γερμανοβουλγαροι με χιλιαδες στρατου επιτεθηκαν εναντιον 4000 ελληνικου στρατου (4ον σωμα στρατου πολύ μειωμενο)και κατελαβαν την μακεδονια και την θρακη ο Βενιζελος Και οι οπαδοι του(που φυσικα δεν θα πηγαιναν να πολεμησουν καθοτι αστρατευτοι ως ξενοι υπηκοοι Αιγυπτιωτες,μικρασιατες κτλ)εκαναν τον υπερπατριωτη και κατηγορουσαν τους αντιπαλους τους ως …προδοτες!!!
Δυστυχως πολλοι δηθεν ιστορικοι παρα την πληθωρα ντοκουμεντων αγνοουν αυτά που λεω παρα πανω διοτι σκεφτονται …δημοκρατικα ( ενώ ο Βενιζελος που ανετρεψε τον Βασιλεα το 1917 με ξενα οπλα,που εκανε πραξικοπημα το 1933 μολις ανακοινωθηκαν τα εκλογικα αποτελεσματα που εδειχναν ότι εχασε ,Και το 1935 παλι 5 μερες μετα τις εκλογες που εχασε είναι …δημοκρατης και του εχουν και αγαλμα στην βουλη ως δημοκρατη!! Μεγαλη η βλακεια των νεοελληνων)
Ο μπαουτσερ ο συμβουλος του Βενιζελου που μαλλον οτι εισηγειτο στον Βενιζελο που δεν ηταν ελληνας πατριωτης ως ωφειλε αλλα …ανθρωπος της …ευρωπης και τον συμφεροντων των μεγαλων πεθανε το 1925 στην αγαπημενη του σοφια και εταφη εκει.

ΥΓ.
1.Στην αθηνα του εθνικου διχασμου υπηρχαν και σοβαροι δημοσιογραφοι που εβλεπαν τα πραγματα αντικειμενικα και φυσικα τις αηδιες του Βενιζελου.
Ηταν δυο αμερικανοι δημοσιογραφοι ο ενας ανταποκριτης των times της Νεας Υορκης και ο άλλος του Ηνωμενου Τυπου της αμερικης
Εβγαλαν βιβλια λιαν νωρις το 1917 ( τα εχω) με ο,τι ειδαν και ειδαν πολλα και φυσικα δεν δικαιωνουν τον Βενιζελο αλλα τον Βασιλεα.Του πηραν και συνετευξεις που είναι καταπληκτικες.Οι αλλοι οι δημοσιογραφοι που υποστηριζαν τον βενιζελο επειδη τον ηθελαν να στειλει τον ελληνικο στρατο υπερ της Ανταντ ηταν απλως σαβουρες,όπως και οι σημερινοι.
2.Δεκτος κάθε διαλογος για διευκρινησεις και ελπιζω να είναι γονιμος.Αν καποιοι δεν εχουν να πουν τιποτε ας αφησουν τις …δημοκρατικες υβρεις δεν ιδρωνει το αυτι μου και καλω τους συντονιστες να διαγραφουν τις υβρεις προς εμε.Αν βεβαια θελουν οι συντονιστες σοβαρο διαλογο και όχι χαζομαρουλες.

[Μπίστης]

Βάλε κάτι από αυτά που έγραψαν οι δύο αμερικανοί.

[Μπίστης]

Στα πχωρουμικά τώρα, μάλλον έχεις ανάγκη να τα λες όπως ο Αλέφαντος, πως διαβάζεται ως "μπ" το "V" ?

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

(Baucher)

K. Σβολόπουλος, O Bενιζέλος, ο Mπάουτσερ και η ιδέα της Bαλκανικής Συμμαχίας (1894-1913), Aθήναι 1975

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Βρισκόμαστε στις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων. Με το καθεστώς των Νεοτούρκων να έχει πια εμφανώς προσδεθεί στο άρμα της Γερμανίας, Βρετανία και Ρωσία ευνοούν για πρώτη φορά από κοινού την ενιαία δράση των χριστιανικών βαλκανικών κρατών για κατάλυση της οθωμανικής κυριαρχίας στην περιοχή.
Η Βαλκανική Συμμαχία δρομολογείται με το σερβοβουλγαρικό σύμφωνο της 29/2/1912, που αναγόρευσε τον τσάρο σε τελικό επιδιαιτητή των εκατέρωθεν βλέψεων πάνω στη Μακεδονία.
Στην ελληνοβουλγαρική πάλι προσέγγιση πρωτοστατεί ένας δημοσιογράφος διεθνούς εμβέλειας: ο Τζέιμς Μπάουτσερ, ανταποκριτής των λονδρέζικων Times στα Βαλκάνια, μόνιμα εγκαταστημένος στη Σόφια και παλιός γνωστός του Βενιζέλου από τα γεγονότα της Κρήτης• άνθρωπος που συνδυάζει έναν δεδηλωμένο φιλοβουλγαρισμό με την ένθερμη υποστήριξη των ελληνικών δικαίων στη μεγαλόνησο.
Σύμφωνα με το προσωπικό ημερολόγιό του, ο Βενιζέλος τού ανέπτυξε για πρώτη φορά τα σχέδιά του για συμμαχία με τη Βουλγαρία στις 26/2/1910, προτού δηλαδή αναλάβει τα ηνία της εξουσίας (Ellinore Grogan, «The Life of J.D. Bourchier», Λονδίνο 1926, σ.136).
Τον Μάιο του 1911 μετέφερε σχετικό μήνυμα του βασιλιά Γεωργίου στον Βούλγαρο πρωθυπουργό Ιβάν Γκέσοφ (Ivan Gueshoff, «La genèse de la guerre mondiale», Βέρνη 1919, σ.31-2)• ακολούθησαν μυστικές διπλωματικές διαπραγματεύσεις και τον Φλεβάρη του 1912 διαβίβασε την απάντηση του Γκέσοφ στον Βενιζέλο και τον Γεώργιο (Grogan 1926, σ.137).
Η συμβολή του δεν περιορίστηκε, ωστόσο, στον ρόλο ενός έμπιστου μεταφορέα μηνυμάτων.
Στις αρχές Απριλίου του 1912 θα διαπραγματευθεί ουσιαστικά με τον Βενιζέλο το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά της ελληνοβουλγαρικής σύμπραξης στην επερχόμενη «βαλκανοτουρκική» σύρραξη.
Οι συνομιλίες τους έκριναν το περιεχόμενο της «αμυντικής συμμαχίας» που υπογράφηκε μυστικά στις 16/5/1912 κι επιβλήθηκε από τον Βενιζέλο σ’ ένα διστακτικό υπουργικό συμβούλιο, με τη δήλωση πως όποιος διαφωνούσε όφειλε να παραιτηθεί (Helen Gardikas-Katsiadakis, «Greece and the Balkan Imbroglio», Αθήνα 1995, σ.98-99).
Σχεδόν συμπτωματικά, ο νεαρός Κορδάτος βρέθηκε δίπλα στο επίκεντρο αυτής της κρίσιμης ζύμωσης – και διέσωσε την εμπειρία του αυτή στην «Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας».
Για να κουβεντιάσει απερίσπαστος με τον (βαρήκοο) Μπάουτσερ, διαβάζουμε εκεί, «ο Βενιζέλος κάλεσε τον φίλο του βουλευτή Βόλου Αλέξανδρο Κασσαβέτη, που είχε αρχοντικό στη Ζαγορά Πηλίου, και του είπε πως επιθυμούσε να επισκεφθεί το Πήλιο και να μείνει μια βδομάδα στη Ζαγορά για να αναπαυθεί. [...] Φιλοξενήθηκε έξι μέρες στο σπίτι του Κασσαβέτη, αλλά τις πιο πολλές ώρες ήταν κλειδωμένος στο γραφείο του με τον Μπάουτσερ και τα έλεγαν. Δημοσιογράφοι δεν πήγαν στη Ζαγορά παρά μόνο εγώ. Ημουνα τότε προσωπικός φίλος του Κασσαβέτη και εργαζόμουνα στην “Εστία” και “Ακρόπολη”» (τ.Ε', Αθήνα 1958, σ.280).
Την παρουσία του νεαρού δημοσιογράφου επιβεβαιώνουν τα ενυπόγραφα ρεπορτάζ του στην «Ακρόπολι», που με τον πρωτόλειο ενθουσιασμό τους ξενίζουν αρκετά τον σημερινό γνώστη της μετέπειτα πολιτικής και πνευματικής διαδρομής του συντάκτη τους:
«Ακούραστος, ατσαλένιος, νεάζων, σφριγηλός, ο κύριος Πρόεδρος πρωί πρωί βγήκε περίπατο ν’ αναπνεύση τον ανοιξιάτικο αέρα, γεμάτον από την ευωδία των λουλουδιών και ν’ ακούση το τραγούδι των αηδονιών. [...] Ο κόσμος περιμένει έξω από την εκκλησία• μόλις βλέπει τον πρόεδρον εξερχόμενον, ξεσπά σε χειροκροτήματα. Ανεξάντλητος ενθουσιασμός, λατρεία ανέκφραστη. [...] Το ώς τώρα περιφρονημένο Πήλιον εύρεν τον προστάτην του. Στην πανύψηλη κορυφή του Πηλίου γλυκοχάραξεν η αναγέννησις. Από τώρα άρχισε να χρυσώνη τον Πηλιορειτικόν ορίζοντα το γλυκό φως της νέας ζωής» (10/4/1912, σ.1-2).
«Η πλατεία γεμάτη από κόσμο. Διακρίνει κανείς τα ωραιότερα κορίτσια της Ζαγοράς, βλέπει όλη τη Ζαγορά συν γυναιξί και τέκνοις. Ποιος τους έφερε; Ποιος τους επροσκάλεσε; Ποιος διοργάνωσε την εορτήν; Κανένας, απολύτως κανείς. Η κρυφή και μυστηριώδης δύναμις την οποίαν έχει ο πρωθυπουργός, ο μεγάλος, ο εκλεκτός μας κυβερνήτης» (13/4/1912, σ.1).
Ο ενθουσιώδης, παλλαϊκός χαρακτήρας της υποδοχής επιβεβαιώνεται πάντως κι από το προσωπικό ημερολόγιο του παλαίμαχου Μπάουτσερ, που δεν είχε κανένα λόγο να υπερβάλει:
«Αναχώρηση με αμάξια στις 8.30 για την Πορταριά. Ενθουσιώδης υποδοχή καθ’ οδόν. Συνειδητοποίησα τη δημοφιλία του Βενιζέλου. [...] Πλήθη ιππέων κι εν συνεχεία γυναικών περιμένουν να μας υποδεχτούν στη βροχή• πυροβολισμοί αντηχούν σε κάθε κατεύθυνση. Γύρω στις έξι φτάνουμε στη Ζαγορά• βροχή λουλουδιών από τα σπίτια μέσα στη βροχή» (Grogan 1926, σ.138).
Το ίδιο ημερολόγιο αποτυπώνει συνθηματικά τη διαδικασία της πολιτικοδιπλωματικής συνεννόησης των δύο ανδρών:
«18 Απριλίου [ν.ημ.]. Το πρωί περπάτησα με τον Βενιζέλο και την παρέα μέχρι ένα σημείο με πολύ ωραία θέα στη θάλασσα. Κατ’ ιδίαν κουβέντα στην επιστροφή. Μου είπε πως οι Δυνάμεις έκαναν ταυτόσημα διαβήματα».
Ως εξωτερικός παρατηρητής, ο Κορδάτος σκιαγραφεί απ’ την πλευρά του μια πολύ πιο παρατεταμένη διαπραγμάτευση:
«Στη Ζαγορά ήρθαν και οι βουλευτές Κ. Σπυρίδης, Κ. Χρυσοχοΐδης και Αγαμέμνων Σχλήμαν μαζί με τη γυναίκα του Ναντίνα. Ο Βενιζέλος δυσφόρησε για τον ερχομό τους αλλά έβρισκε τρόπο να κάθεται ώρες ατέλειωτες μαζί με τον Μπάουτσερ και να τα λένε “τετ α τετ”, καταμόναχοι δίχως να πάρει μυρουδιά κανείς τι λέγανε» (ό.π., σ.280).
https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-t ... s-exoysias

Πληροφορίες για τον ίδιο κι εδώ:
https://dib.cambridge.org/viewReadPage. ... leId=a0797

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Βάλε κάτι από αυτά που έγραψαν οι δύο αμερικανοί.

ειμαι στο χωριο μου και δεν εχω συνεχεια ιντερνετ.
τωρα θα αγορασω μεσω κινητης τηλεφωνιας και θα βαλω αποσπασματα.
το παρακατω δημοσιευμα για τον μπαουτσερ ειναι εξ απαλων ονυχων.

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Βάλε κάτι από αυτά που έγραψαν οι δύο αμερικανοί.

pare τα βιβλια τους

https://mega.nz/file/5k0RyLAT#KTjXNeOX7 ... Qp2ZEE3AGQ


https://mega.nz/file/NhNmwA4Q#dtpBU7rj4 ... qetZusxeHw

εχω και αλλα πολλα με αρχεια αγγλικα,γαλλικα ρωσικα αν σε ενδιαφερει.
Να ξερεις ο βενιζελος δεν εχει καμμια σχεση με αυτα που λεει η....δημοκρατικη προπαγανδα.

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Βάλε κάτι από αυτά που έγραψαν οι δύο αμερικανοί.

https://mega.nz/file/NhNmwA4Q#dtpBU7rj4 ... qetZusxeHw

[Esperos]

file:///C:/Users/tsant/Downloads/Documents/James_David_Bourchier.pdf

1
Ο βρετανός δημοσιογράφος Μπάουτσερ και τα Βαλκάνια
Γράφει ο: Δημήτριος Περδίκης

Ο εικονιζόμενος στο παραπάνω γραμματόσημο είναι ο Βρετανός δημοσιογράφος Τζέημς
Ντέηβιντ Μπάουτσερ (James David Bourchier). Μία θρυλική μορφή στα τέλη του 19ου αιώνα
και των αρχών του 20ου. Η επίσημη ιδιότητά του ήταν: ανταποκριτής των Τάιμς του Λονδίνου
Όσα όμως κατόρθωσε υπερβαίνουν κατά πολύ τα όσα ένας δημοσιογράφος επιτελεί.
Ο Μπάουτσερ γεννήθηκε στο Λίμερικ της Ιρλανδίας στις 18 Δεκεμβρίου 1850 και πέθανε
στη Σόφια της Βουλγαρίας το 1920. Έλαβε εξαιρετική μόρφωση στο πανεπιστήμιο του Ήτον
και το 1888 έφθασε στα Βαλκάνια. Η πρώτη υπόθεση, με την οποία ασχολήθηκε, ήταν μία
αγροτική εξέγερση στη Ρουμανία και η σκληρότατη αντιμετώπισή της από τη ρουμανική
κυβέρνηση.
Με έδρα την Σόφια γύριζε όλα τα Βαλκάνια. Δεν υπάρχει σημείο αναταραχής που δεν
έδωσε το παρόν, όχι μόνο καταγράφοντας τα γεγονότα αλλά και δίνοντας λύση σε αυτά.
Κινείται πολλές φορές υπεράνω κυβερνήσεων και οι ενέργειές του έχουν ως γνώμονα τα
βρετανικά συμφέροντα. Όχι όμως πάντα.
Την άνοιξη του 1896 βρίσκεται στην Αθήνα, όπου τελούνται οι πρώτοι σύγχρονοι
Ολυμπιακοί Αγώνες. Στη συνέχεια μεταβαίνει στην Κρήτη, όπου έχει ξεσπάσει η
επανάσταση. Κατορθώνει να δώσει αυτός τη λύση της Κρητικής Πολιτείας με Έλληνα
πρίγκηπα ως αρμοστή και τη δραχμή ως νόμισμα. Συνδέεται με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και
2
είναι αυτός που του προτείνει να αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας. Όταν ο Βενιζέλος
φθάνει στην Αθήνα, στο μπαλκόνι από όπου εκφωνεί τον λόγο του μαζί με τον Βενιζέλο
υπάρχει εκεί και ο Μπάουτσερ.
Μετά τον Μακεδονικό αγώνα οι σχέσεις Ελλάδας - Βουλγαρίας είναι εξαιρετικά
οξυμμένες. Ο Μπάουτσερ εργάζεται για την εξομάλυνση των σχέσεων, ώστε οι βαλκανικοί
λαοί να μπορέσουν να προχωρήσουν ενωμένοι στον πόλεμο κατά της Τουρκίας. Στη Σόφια
ορίζεται βασιλικός σύμβουλος του Φερδινάνδου. Διοργανώνει επισκέψεις προσωπικοτήτων
από τη Σόφια στην Αθήνα και αντίστροφα, ώστε να σπάσει ο πάγος στις σχέσεις των δύο
χωρών.
Το 1913 βρίσκεται στη Βόρειο Ήπειρο με τη διεθνή επιτροπή χάραξης των
ελληνοαλβανικών συνόρων. Σε κάποιο χωριό, που οι «μεγάλοι» προορίζουν να δοθεί στην
Αλβανία, τους πλησιάζει ομάδα παιδιών που φωνάζει συνθήματα υπέρ της Ελλάδας. «Τα
παιδιά αυτά μιλάνε ελληνικά!» γυρίζει και λέει στα μέλη της επιτροπής. «Άμα τους δώσεις
λίγους παράδες σου φωνάζουν ό,τι θέλεις και σε όποια γλώσσα θέλεις» του απαντάει ο
εκπρόσωπος της Αυστρίας.
Το 1914 βρίσκεται στην Σόφια προσπαθώντας να πείσει την κυβέρνηση, ώστε η
Βουλγαρία να μη συστρατευθεί με τις Κεντρικές Δυνάμεις. Τηλεγραφεί συνεχώς στο Λονδίνο
πως οι Βούλγαροι είναι πιστοί φίλοι της Βρετανίας και πως δεν θα πάνε με το αντίπαλο
στρατόπεδο. Όμως η παραχώρηση από την Τουρκία προς τη Βουλγαρία του σαντζακίου του
Καραγάτς γέρνει την πλάστιγγα και η Βουλγαρία συμμαχεί με τις Κεντρικές Δυνάμεις.
Με την λήξη του πολέμου γυρίζει στη Σόφια και στη συνέχεια μεταβαίνει στο Παρίσι,
όπου στη διάσκεψη προσπαθεί να στηρίξει, όμως μάταια, τις βουλγαρικές θέσεις.
Πέθανε στη Σόφια στις 30 Δεκεμβρίου 1920. Θάφτηκε με μεγάλες τιμές στο μοναστήρι
της Ρίλας, σύμφωνα με την επιθυμία του. Η Βουλγαρία εξέδωσε μία σειρά 7
γραμματοσήμων, μεταξύ αυτών και το εικονιζόμενο, προς τιμή του. Η κορυφή του όρους
Ρίλα ονομάζεται κορυφή Μπάουτσερ. Ακόμα μια λεωφόρος της Σόφιας και οδοί σε άλλες
βουλγαρικές πόλεις φέρουν το όνομά του. Επίσης το όνομά του φέρει και ένας σταθμός του
μετρό της Σόφιας.
Στην Ελλάδα το όνομά του, κάποτε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, έχει ξεχαστεί τελείω;