Έχει σχηματιστεί μεγάλος όγκος φιλολογίας και συζητήσεων γύρω από το εάν οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πράγματι ανοιχτοί στο θέμα της ομοφυλοφιλίας ή όχι! Τα επιχειρήματα υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς ποικίλλουν, η αλήθεια όμως είναι μία. Ας δούμε τί έλεγαν για το θέμα οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες!
Θα βρείτε τα στοιχεία που παρέθεσα εδώ:
1) Ηλίας Σπυρόπουλος, Αρχαίοι Συγγραφείς. Πλάτων : ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ, Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ
2)Παναγιώτης Δόικος, ΠΛΑΤΩΝ ΦΑΙΔΡΟΣ, Εκδόσεις Ρώμη.
3) Άρθρο στο Βήμα (για την Παιδεραστία) : https://www.tovima.gr/2019/07/08/soci...
4) Ξενοφώντα , Λακεδαιμονίων Πολιτεία
5)ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Σόλων : http://www.greek-language.gr/digitalR...
6) ethnikonkratos.gr - Ο σεβασμός του Μ. Αλεξάνδρου για τις αιχμάλωτες γυναίκες και η απόδειξη ότι δεν ήταν ομοφυλόφιλος!
!!! DEVELOPMENT MODE !!!
Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
- Aprilianos
- Δημοσιεύσεις: 5587
- Εγγραφή: 26 Ιουν 2020, 20:06
Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
ένα ενδιαφέρον βίντεο από τη γνωστή vlogger.
-
BlastFromThePast
- Δημοσιεύσεις: 2481
- Εγγραφή: 22 Ιουν 2020, 19:14
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Αν το βίντεο λέει κάτι άλλο από "Οι αρχαίοι τον έπαιρναν και τον έδιναν μανιωδώς" ψεύδεται.
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Δεν μπορώ να καταλάβω τί εξυπηρετεί η φιλολογία γύρω από το ζήτημα. Να πούμε ότι αυτά που γίνονταν στην Αρχαία Ελλάδα ήταν όλα θαυμαστά και πρέπει να γίνονται και σήμερα; Λιθοβολούσαν κι εκτελούσαν καίγοντας ζωντανούς ποιητές, φιλοσόφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, μαθηματικούς...
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
stavmanr έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:27 Δεν μπορώ να καταλάβω τί εξυπηρετεί η φιλολογία γύρω από το ζήτημα. Να πούμε ότι αυτά που γίνονταν στην Αρχαία Ελλάδα ήταν όλα θαυμαστά και πρέπει να γίνονται και σήμερα; Λιθοβολούσαν κι εκτελούσαν καίγοντας ζωντανούς ποιητές, φιλοσόφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, μαθηματικούς...
.
Μάλλον αι Γυναίκαι βλέπουν νά τούς παίρνουν τούς άντρες.....
Δέν εχουν καί άδικο.....
.
Ταφόπλακα τού Μέλλοντος τών Παιδιών μας η Γραφειοκρατεία καί οί Συντάξεις άνω τών 400 € ....
Δουλειά δέν έχει ό Διάολος γαμάει τά Παιδιά του .... Έλληνική Λαική Σοφία
Δέν ξέρεις κάν τό Λόγο ..........γιά νά μάς Ύποτάξης .........Σαδιστάκο ...
Δουλειά δέν έχει ό Διάολος γαμάει τά Παιδιά του .... Έλληνική Λαική Σοφία
Δέν ξέρεις κάν τό Λόγο ..........γιά νά μάς Ύποτάξης .........Σαδιστάκο ...
- Obi Wan Iakobi
- Δημοσιεύσεις: 15683
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Οχι απλα μας εχουν βγαλει ολους τους αρχαιους αδερφες.Τωρα πως νομοθετουσαν εναντια στους κιναιδους δηλαδη στους εαυτους τους δεν μας το εξηγουν.stavmanr έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:27 Δεν μπορώ να καταλάβω τί εξυπηρετεί η φιλολογία γύρω από το ζήτημα. Να πούμε ότι αυτά που γίνονταν στην Αρχαία Ελλάδα ήταν όλα θαυμαστά και πρέπει να γίνονται και σήμερα; Λιθοβολούσαν κι εκτελούσαν καίγοντας ζωντανούς ποιητές, φιλοσόφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, μαθηματικούς...
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
- NewModelArmy
- Δημοσιεύσεις: 6236
- Εγγραφή: 08 Φεβ 2019, 21:39
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Με τους κιναιδους ειχαν θεμα.Με τους μουσατους που πηδουσαν 16χρονα αγορια οχι.Τιτλος τιμης ητανObi Wan Iakobi έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:52Οχι απλα μας εχουν βγαλει ολους τους αρχαιους αδερφες.Τωρα πως νομοθετουσαν εναντια στους κιναιδους δηλαδη στους εαυτους τους δεν μας το εξηγουν.stavmanr έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:27 Δεν μπορώ να καταλάβω τί εξυπηρετεί η φιλολογία γύρω από το ζήτημα. Να πούμε ότι αυτά που γίνονταν στην Αρχαία Ελλάδα ήταν όλα θαυμαστά και πρέπει να γίνονται και σήμερα; Λιθοβολούσαν κι εκτελούσαν καίγοντας ζωντανούς ποιητές, φιλοσόφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, μαθηματικούς...
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα ήταν αδιάφορη αν δεν επηρέαζε άλλους τομείς της ζωής . Σημασία είχε η εγκράτεια. Παράδειγμα ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίλαος Β΄ ο Μέγας , ο οποίος είχε ομοφυλοφιλικές τάσεις , αλλά έδειξε εγκράτεια.
Ξενοφών, Αγησίλαος, Κεφ. 5 :
… Όσο για την εγκράτειά του στον έρωτα , μήπως δεν αξίζει να κάνουμε ειδική μνεία, όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί ήταν αξιοθαύμαστη ; Γιατί θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι ανθρώπινο γνώρισμα το να μπορεί κάποιος να απέχει από αυτά που δεν επιθυμεί. Όταν, όμως , παρόλο που είχε ερωτευτεί τον Μεγαβάτη, το γιό του Σπιθριδάτη, όπως μπορεί να ερωτευτεί η πιο φλογερή φύση την απόλυτη ομορφιά, και έπειτα, επειδή συνηθίζεται στους Πέρσες να φιλούν όσους τιμούν, επιχείρησε ο Μεγαβάτης να φιλήσει τον Αγησίλαο, εκείνος αντιστεκόταν, για να μην τον φιλήσει, αυτή η φρονιμάδα δεν είναι θεϊκή ; Και όταν ο Μεγαβάτης, επειδή θεώρησε ότι τον υποτιμά, δεν επιχείρησε ξανά να τον φιλήσει, ο Αγησίλαος μίλησε σε κάποιον από τους συντρόφους του και του ζήτησε να πείσει τον Μεγαβάτη να τον τιμά και πάλι. Και σαν τον ρώτησε ο φίλος του , αν πειστεί ο Μεγαβάτης και θελήσει να τον φιλήσει, τι θα γίνει, εκεί , αφού σιώπησε για λίγο ο Αγησίλαος , είπε : «Όχι, μα τους δύο θεούς ( = Διόσκουροι ), ακόμη κι αν επρόκειτο να γίνω αμέσως ο πιο όμορφος απ’ τους ανθρώπους, σε όλους τους θεούς ορκίζομαι ότι θα προτιμούσα να ξαναδώσω την ίδια μάχη, παρά να δώ όλα όσα υπάρχουν μπροστά μου να γίνονται χρυσάφι.» Δεν αγνοώ τι σκέφτονται ορισμένοι γι’ αυτά τα θέματα. Εγώ, όμως , νομίζω ότι γνωρίζω πως πολλοί περισσότεροι είναι αυτοί που μπορούν να νικήσουν εχθρούς, παρά τους πειρασμούς τέτοιου είδους. Αυτά , όμως , επειδή λίγοι είναι αυτοί που τα γνωρίζουν , πολλοί μπορούν να δείχνουν δυσπιστία. Όλοι μας, εντούτοις, γνωρίζουμε ότι κανείς δεν δήλωσε πως έχει δεί να κάνει κάποια τέτοια πράξη ο Αγησίλαος, ούτε φάνηκε κανείς να το λέει βγάζοντας συμπεράσματα στηριγμένα σε πραγματικά γεγονότα. Γιατί, όταν έφευγε από την πατρίδα του, δεν κατοικούσε μόνος του σε ένα σπίτι και πάντοτε βρισκόταν είτε σε ναό, όπου ήταν αδύνατο να κάνει τέτοιες πράξεις, είτε σε δημόσιο χώρο, όπου γίνονταν μάρτυρες της σύνεσής του τα μάτια όλων. Και , αν εγώ λέω ψέματα γι’ αυτά, ενώ η Ελλάδα γνωρίζει τα αντίθετα , τότε καθόλου δεν επαινώ τον εαυτό μου, αλλά αντίθετα, τον κατηγορώ.
Οι παθητικοί βρίσκονταν σε χειρότερη θέση απ' τους ενεργητικούς. Μερικά παραθέματα ιστορικών από τον συμφορουμίτη Chronicle :
«Όποιο αγόρι ενέδιδε εύκολα το θεωρούσαν θηλυπρεπές, μομφή σοβαρή σε μια κοινωνία που μαστιζόταν από τον πόλεμο. Η αποδοκιμασία για όποιον εμπορευόταν τα κάλλη του ήταν πολύ πιο έντονη από την αποδοκιμασία της γυναίκας πόρνης, σε τέτοιο βαθμό, ώστε στην Αθήνα, αν μια τέτοια κατηγορία εναντίον κάποιου αποδεικνυόταν αληθινή, το πρόσωπο αυτό αποκλειόταν από τα δημόσια αξιώματα και δεν είχε δικαίωμα λόγου στην εκκλησία του δήμου. Σε δικανικούς λόγους η κατηγορία αυτή προσάπτεται συχνά εναντίον του αντιδίκου, αν και, συνήθως, χωρίς σοβαρά επιχειρήματα. Ο ενεργητικός ομοφυλόφιλος δεν επέσυρε την αποδοκιμασία, αντίθετα μάλιστα μπορούσε να θεωρηθεί πιο ανδροπρεπής από κάποιον που έτρεχε πίσω από τις γυναίκες»
(Andrewes Antony, «Αρχαία Ελληνική Κοινωνία», ΜΙΕΤ, 1983, σ. 318-319)
«Στην περιοχή των ομοφυλοφίλων η δια του πρωκτού επικοινωνία ήταν μόνο προβληματική, διότι αυτή για τον ένα σύντροφο, έναν άνδρα, σήμαινε διείσδυση, δηλ. παθητική, θηλυπρεπή συμπεριφορά. Το να παραδίνει τον εαυτό του και να αφήνεται να χρησιμοποιείται σα γυναίκα, αυτό ήταν το προσβλητικό κι όχι αυτή καθαυτή η δια του πρωκτού πράξη.»
(Reinsberg Carola, «Γάμος, Εταίρες και Παιδεραστία στην Αρχαία Ελλάδα», 2η, Παπαδήμας, 1999, σ. 188)
«Όποιος παρέχει στον εαυτό του τη χαρά να διαβάζει κάποτε τα έργα του Αριστοφάνη, αντιλαμβάνεται και απ’ αυτά επίσης την εχθρική, θα ‘λεγα, στάση της αθηναϊκής κοινωνίας εναντίον των παθητικών ομοφυλόφιλων. Σ’ όλες τις κωμωδίες του εμφανίζεται αντίθετος τόσο προς τους ενεργητικούς όσο και τους παθητικούς ομοφυλόφιλους (ιδίως προς τους τελευταίους αυτούς…). Σε όλα του τα έργα βρίσκει τον τρόπο να τους ειρωνευθεί: Στην κωμωδία του Νεφέλες καταγγέλλει τα νέα παιδαγωγικά συστήματα που, όπως λέει, αύξησαν τελικώς τον κύκλο των ευρυπρώκτων (αυτών που είχαν πλατιά τα οπίσθια)»
(Δημάκης Π., «Πρόσωπα και Θεσμοί της Αρχαίας Ελλάδας», Παπαδήμας, 1994, σ. 148)
Υπάρχει ακόμη και σήμερα ως αστείο η άποψη περί ανδροπρεπούς ενεργητικού ομοφυλοφίλου :
Kumar Patel: Are all the guards in Guantanamo Bay gay?
Big Bob: Fuck no! There ain’t nothing gay about getting your dick sucked! You’re the ones that’re gay for sucking my dick!
Kumar Patel: What?
Big Bob: In fact, it creeps me out just being around you fags! Alright, get down on your knees and open your mouths.
Harold Lee: Why don’t you kick our asses instead?
Big Bob: GET ON YOUR FUCKING KNEES NOW!
[they comply]
Big Bob: Hope you boys like extra mayo.
Στην Αθήνα ήταν παράνομο να ξεπουλάει για χρήματα ο παθητικός ομοφυλόφιλος το σώμα του.
Τίμαρχος
Ο Αθηναίος πολιτικός Τίμαρχος γεννήθηκε το 391 π.Χ. Υπήρξε θύμα πολιτικής βεντέτας και ανελέητης λασπολογίας. Αυτή η δολοφονία του χαρακτήρα του αντιπάλου ήταν σχεδόν υποχρεωτικό ρητορικό υποείδος , το οποίο επιστρατευόταν σε δικαστικούς αγώνες και δημόσιες αντιπαραθέσεις. Ανήκε στο κόμμα του Δημοσθένη και το 346 π.Χ. κατηγορήθηκε ενώπιον δικαστών κατά τη "δοκιμασία ρητόρων" για εταίρηση . ( Η "δοκιμασία ρητόρων" ήταν σπάνια τον 4ο αι. π.Χ. και ήταν ουσιαστικά ο δημόσιος προκαταρκτικός έλεγχος της προσωπικής και οικογενειακής ζωής του υποψήφιου ρήτορα της εκκλησίας ). Καταδικάστηκε σύμφωνα με το νόμο σε ατιμία , δηλαδή στη στέρηση του δικαιώματος να αγορεύει στην Εκκλησία του Δήμου , ακόμη και να εμφανίζεται σε δημόσιους χώρους ( π.χ. αγορά ) ! Ο όρος εταίρησις στην κλασική περίοδο αναφερόταν αποκλειστικά στον Αθηναίο πολίτη ( αγόρι , έφηβο ή ενήλικα ) ο οποίος σε μια ομοφυλοφιλική σχέση έπαιζε ρόλο ανάλογο με εκείνον της εταίρας. Όπως τα όρια μεταξύ της συμπεριφοράς μιας εταίρας και μιας πόρνης ήταν ενίοτε δυσδιάκριτα , ανάλογα με τις περιστάσεις ή τα συναισθήματα του εκάστοτε καταγγέλλοντος, έτσι και ο όρος εταίρησις ήταν δυνατόν να σημαίνει απροκάλυπτη πορνεία ( πορνεύεσθαι ). Γενικότερα εταίρησις σήμαινε το να πουλάει ένας άνδρας το σώμα του σ' άλλον άνδρα. Σύμφωνα με το νόμο που παραθέτει ο Αισχίνης ο πεπορνευμένος ή εταιρηκώς εστερείτο των πολιτικών του δικαιωμάτων "γιατί όποιος πούλησε το σώμα του δεν θα δίσταζε να απεμπολήσει το συμφέρον της πόλης". Κατηγορήθηκε για τα εξής σκάνδαλα. Όταν ήταν ακόμη μειράκιον περνούσε πολύν χρόνο καθημερινά στο ιατρείο ενός ιατρού στον Πειραιά με το πρόσχημα ότι σπουδάζει ιατρική , ενώ στην πραγματικότητα εξέδιδε τον εαυτό του σε εμπόρους διαφόρων εθνικοτήτων αλλά και σε Αθηναίους πολίτες. Στη συνέχεια συνέζησε διαδοχικά με επτά άνδρες επί χρήμασι. Έτσι απ' τα παιδικά του χρόνια έγινε πασίγνωστος με την επωνυμία ( παρατσούκλι ) "πόρνος" : Η κοινή αντίδραση στο άκουσμα του ονόματος Τίμαρχος ήταν Ποίος Τίμαρχος ; Ο πόρνος ; Το βρώμικο παρελθόν του έχει σαν αποτέλεσμα την τωρινή σωματική του παρακμή και την μιασματική του ύπαρξη. Όταν αγορεύει ποζάρει γυμνός ( = παράβαση ενδυματικού κώδικα ) μπροστά την Εκκλησία και έχει καταρρεύσει σωματικά εξαιτίας της μέθης και βδελυρίας και άλλων παλιών καταχρήσεων , τόσο που οι συμπολίτες του στην Εκκλησία καλύπτουν το πρόσωπό τους από ντροπή. Πώς τολμάει εξάλλου να αγορεύει όταν δεν είναι καθαρός στο σώμα ; Καταλήγει ο Αισχίνης : " Κι εγώ φλερτάρω νεαρούς , τηρώντας βέβαια τους περιορισμούς του δικαίου έρωτος , αλλά δεν το παρακάνω , εκπορνευόμενος ή αναλαμβάνοντας παθητικό ρόλο". Ο "δίκαιος ( ομοφυλοφιλικός ) έρωτας" απέκλειε εξ ορισμού την εκπόρνευση ( κατάχρηση της ομοφυλοφιλίας ). Την υπεράσπιση του Τιμάρχου είχε αναλάβει ο Δημοσθένης. Κατήγορος ήταν ο Αισχίνης και παρόλο που δεν προσκόμισε αξιόπιστα πειστήρια και μάρτυρες , ο Τίμαρχος καταδικάστηκε . Έτσι καταστράφηκε η σταδιοδρομία ενός δοκιμασμένου και γνωστού πολιτικού. Δεν ξέρουμε αν ευσταθούσαν οι κατηγορίες του Αισχίνη. Το σίγουρο είναι πως ο Τίμαρχος ήταν ελκυστικός από τα νιάτα του , η προσωπικότητά του προσφερόταν για φημολογίες ( χωρίς αυτό να σημαίνει πως ήταν ένοχος ) και τέλος το πολιτικό κλίμα της εποχής ευνόησε την καταδίκη του. Κατά την "λαϊκή ηθική" ( popular morality ) η διαγωγή ενός πολίτη σε όλες τις εκφάνσεις του βίου του προϊδέαζε για την πολιτική του επάρκεια και συμφυρόταν ακόμη και με την πίστη του στο πολίτευμα. Λέει ο Αισχίνης : "Όποιος πούλησε το σώμα του δεν θα δίσταζε να απεμπολήσει τα συμφέροντα της πόλης." Η μετέπειτα τύχη του μας είναι άγνωστη. Σύμφωνα με μεταγενέστερες μη πειστικές βυζαντινές πηγές η ατιμία του ακυρώθηκε επισήμως. Κατά τον Ψευδοπλούταρχο ( 2ος αι. μ. Χ. , Βίοι Ρητόρων , 840 - 1 ) κρεμάστηκε ( ο συνηθέστερος στατιστικώς τρόπος αυτοθανασίας ). Η ποινή της ατιμίας ισοδυναμούσε με την υποχρεωτική και ισόβια φίμωση του πολίτη και με την κατάργηση της ανδρικής του τιμής. Στην ανταγωνιστική αθηναϊκή μικροκοινωνία η υπερευαισθησία ( αιδώς ) στην κοινή γνώμη λειτουργούσε τόσο καθοριστικά , που οι ίδιοι οι αρχαίοι επικροτούσαν την αυτοκτονία για λόγους τιμής.
Επίσης ήταν κατακριτέο να αλλάζεις τους εραστές σαν τα πουκάμισα.
Παυσανίας
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης ( 60 π.Χ. ) γράφει για ένα περιστατικό που έγινε 7-8 χρόνια πριν τη δολοφονία του Φιλίππου Β΄, δηλαδή γύρω στο 345 - 4 π.Χ. :
Αυθαίρετος Θάνατος - Από την αυτοκτονία στον κοινωνικό βίο
Ιωάννης Πετρόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... /98-10.pdf
Ξενοφών, Αγησίλαος, Κεφ. 5 :
… Όσο για την εγκράτειά του στον έρωτα , μήπως δεν αξίζει να κάνουμε ειδική μνεία, όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί ήταν αξιοθαύμαστη ; Γιατί θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι ανθρώπινο γνώρισμα το να μπορεί κάποιος να απέχει από αυτά που δεν επιθυμεί. Όταν, όμως , παρόλο που είχε ερωτευτεί τον Μεγαβάτη, το γιό του Σπιθριδάτη, όπως μπορεί να ερωτευτεί η πιο φλογερή φύση την απόλυτη ομορφιά, και έπειτα, επειδή συνηθίζεται στους Πέρσες να φιλούν όσους τιμούν, επιχείρησε ο Μεγαβάτης να φιλήσει τον Αγησίλαο, εκείνος αντιστεκόταν, για να μην τον φιλήσει, αυτή η φρονιμάδα δεν είναι θεϊκή ; Και όταν ο Μεγαβάτης, επειδή θεώρησε ότι τον υποτιμά, δεν επιχείρησε ξανά να τον φιλήσει, ο Αγησίλαος μίλησε σε κάποιον από τους συντρόφους του και του ζήτησε να πείσει τον Μεγαβάτη να τον τιμά και πάλι. Και σαν τον ρώτησε ο φίλος του , αν πειστεί ο Μεγαβάτης και θελήσει να τον φιλήσει, τι θα γίνει, εκεί , αφού σιώπησε για λίγο ο Αγησίλαος , είπε : «Όχι, μα τους δύο θεούς ( = Διόσκουροι ), ακόμη κι αν επρόκειτο να γίνω αμέσως ο πιο όμορφος απ’ τους ανθρώπους, σε όλους τους θεούς ορκίζομαι ότι θα προτιμούσα να ξαναδώσω την ίδια μάχη, παρά να δώ όλα όσα υπάρχουν μπροστά μου να γίνονται χρυσάφι.» Δεν αγνοώ τι σκέφτονται ορισμένοι γι’ αυτά τα θέματα. Εγώ, όμως , νομίζω ότι γνωρίζω πως πολλοί περισσότεροι είναι αυτοί που μπορούν να νικήσουν εχθρούς, παρά τους πειρασμούς τέτοιου είδους. Αυτά , όμως , επειδή λίγοι είναι αυτοί που τα γνωρίζουν , πολλοί μπορούν να δείχνουν δυσπιστία. Όλοι μας, εντούτοις, γνωρίζουμε ότι κανείς δεν δήλωσε πως έχει δεί να κάνει κάποια τέτοια πράξη ο Αγησίλαος, ούτε φάνηκε κανείς να το λέει βγάζοντας συμπεράσματα στηριγμένα σε πραγματικά γεγονότα. Γιατί, όταν έφευγε από την πατρίδα του, δεν κατοικούσε μόνος του σε ένα σπίτι και πάντοτε βρισκόταν είτε σε ναό, όπου ήταν αδύνατο να κάνει τέτοιες πράξεις, είτε σε δημόσιο χώρο, όπου γίνονταν μάρτυρες της σύνεσής του τα μάτια όλων. Και , αν εγώ λέω ψέματα γι’ αυτά, ενώ η Ελλάδα γνωρίζει τα αντίθετα , τότε καθόλου δεν επαινώ τον εαυτό μου, αλλά αντίθετα, τον κατηγορώ.
Οι παθητικοί βρίσκονταν σε χειρότερη θέση απ' τους ενεργητικούς. Μερικά παραθέματα ιστορικών από τον συμφορουμίτη Chronicle :
«Όποιο αγόρι ενέδιδε εύκολα το θεωρούσαν θηλυπρεπές, μομφή σοβαρή σε μια κοινωνία που μαστιζόταν από τον πόλεμο. Η αποδοκιμασία για όποιον εμπορευόταν τα κάλλη του ήταν πολύ πιο έντονη από την αποδοκιμασία της γυναίκας πόρνης, σε τέτοιο βαθμό, ώστε στην Αθήνα, αν μια τέτοια κατηγορία εναντίον κάποιου αποδεικνυόταν αληθινή, το πρόσωπο αυτό αποκλειόταν από τα δημόσια αξιώματα και δεν είχε δικαίωμα λόγου στην εκκλησία του δήμου. Σε δικανικούς λόγους η κατηγορία αυτή προσάπτεται συχνά εναντίον του αντιδίκου, αν και, συνήθως, χωρίς σοβαρά επιχειρήματα. Ο ενεργητικός ομοφυλόφιλος δεν επέσυρε την αποδοκιμασία, αντίθετα μάλιστα μπορούσε να θεωρηθεί πιο ανδροπρεπής από κάποιον που έτρεχε πίσω από τις γυναίκες»
(Andrewes Antony, «Αρχαία Ελληνική Κοινωνία», ΜΙΕΤ, 1983, σ. 318-319)
«Στην περιοχή των ομοφυλοφίλων η δια του πρωκτού επικοινωνία ήταν μόνο προβληματική, διότι αυτή για τον ένα σύντροφο, έναν άνδρα, σήμαινε διείσδυση, δηλ. παθητική, θηλυπρεπή συμπεριφορά. Το να παραδίνει τον εαυτό του και να αφήνεται να χρησιμοποιείται σα γυναίκα, αυτό ήταν το προσβλητικό κι όχι αυτή καθαυτή η δια του πρωκτού πράξη.»
(Reinsberg Carola, «Γάμος, Εταίρες και Παιδεραστία στην Αρχαία Ελλάδα», 2η, Παπαδήμας, 1999, σ. 188)
«Όποιος παρέχει στον εαυτό του τη χαρά να διαβάζει κάποτε τα έργα του Αριστοφάνη, αντιλαμβάνεται και απ’ αυτά επίσης την εχθρική, θα ‘λεγα, στάση της αθηναϊκής κοινωνίας εναντίον των παθητικών ομοφυλόφιλων. Σ’ όλες τις κωμωδίες του εμφανίζεται αντίθετος τόσο προς τους ενεργητικούς όσο και τους παθητικούς ομοφυλόφιλους (ιδίως προς τους τελευταίους αυτούς…). Σε όλα του τα έργα βρίσκει τον τρόπο να τους ειρωνευθεί: Στην κωμωδία του Νεφέλες καταγγέλλει τα νέα παιδαγωγικά συστήματα που, όπως λέει, αύξησαν τελικώς τον κύκλο των ευρυπρώκτων (αυτών που είχαν πλατιά τα οπίσθια)»
(Δημάκης Π., «Πρόσωπα και Θεσμοί της Αρχαίας Ελλάδας», Παπαδήμας, 1994, σ. 148)
Υπάρχει ακόμη και σήμερα ως αστείο η άποψη περί ανδροπρεπούς ενεργητικού ομοφυλοφίλου :
Kumar Patel: Are all the guards in Guantanamo Bay gay?
Big Bob: Fuck no! There ain’t nothing gay about getting your dick sucked! You’re the ones that’re gay for sucking my dick!
Kumar Patel: What?
Big Bob: In fact, it creeps me out just being around you fags! Alright, get down on your knees and open your mouths.
Harold Lee: Why don’t you kick our asses instead?
Big Bob: GET ON YOUR FUCKING KNEES NOW!
[they comply]
Big Bob: Hope you boys like extra mayo.
Στην Αθήνα ήταν παράνομο να ξεπουλάει για χρήματα ο παθητικός ομοφυλόφιλος το σώμα του.
Τίμαρχος
Ο Αθηναίος πολιτικός Τίμαρχος γεννήθηκε το 391 π.Χ. Υπήρξε θύμα πολιτικής βεντέτας και ανελέητης λασπολογίας. Αυτή η δολοφονία του χαρακτήρα του αντιπάλου ήταν σχεδόν υποχρεωτικό ρητορικό υποείδος , το οποίο επιστρατευόταν σε δικαστικούς αγώνες και δημόσιες αντιπαραθέσεις. Ανήκε στο κόμμα του Δημοσθένη και το 346 π.Χ. κατηγορήθηκε ενώπιον δικαστών κατά τη "δοκιμασία ρητόρων" για εταίρηση . ( Η "δοκιμασία ρητόρων" ήταν σπάνια τον 4ο αι. π.Χ. και ήταν ουσιαστικά ο δημόσιος προκαταρκτικός έλεγχος της προσωπικής και οικογενειακής ζωής του υποψήφιου ρήτορα της εκκλησίας ). Καταδικάστηκε σύμφωνα με το νόμο σε ατιμία , δηλαδή στη στέρηση του δικαιώματος να αγορεύει στην Εκκλησία του Δήμου , ακόμη και να εμφανίζεται σε δημόσιους χώρους ( π.χ. αγορά ) ! Ο όρος εταίρησις στην κλασική περίοδο αναφερόταν αποκλειστικά στον Αθηναίο πολίτη ( αγόρι , έφηβο ή ενήλικα ) ο οποίος σε μια ομοφυλοφιλική σχέση έπαιζε ρόλο ανάλογο με εκείνον της εταίρας. Όπως τα όρια μεταξύ της συμπεριφοράς μιας εταίρας και μιας πόρνης ήταν ενίοτε δυσδιάκριτα , ανάλογα με τις περιστάσεις ή τα συναισθήματα του εκάστοτε καταγγέλλοντος, έτσι και ο όρος εταίρησις ήταν δυνατόν να σημαίνει απροκάλυπτη πορνεία ( πορνεύεσθαι ). Γενικότερα εταίρησις σήμαινε το να πουλάει ένας άνδρας το σώμα του σ' άλλον άνδρα. Σύμφωνα με το νόμο που παραθέτει ο Αισχίνης ο πεπορνευμένος ή εταιρηκώς εστερείτο των πολιτικών του δικαιωμάτων "γιατί όποιος πούλησε το σώμα του δεν θα δίσταζε να απεμπολήσει το συμφέρον της πόλης". Κατηγορήθηκε για τα εξής σκάνδαλα. Όταν ήταν ακόμη μειράκιον περνούσε πολύν χρόνο καθημερινά στο ιατρείο ενός ιατρού στον Πειραιά με το πρόσχημα ότι σπουδάζει ιατρική , ενώ στην πραγματικότητα εξέδιδε τον εαυτό του σε εμπόρους διαφόρων εθνικοτήτων αλλά και σε Αθηναίους πολίτες. Στη συνέχεια συνέζησε διαδοχικά με επτά άνδρες επί χρήμασι. Έτσι απ' τα παιδικά του χρόνια έγινε πασίγνωστος με την επωνυμία ( παρατσούκλι ) "πόρνος" : Η κοινή αντίδραση στο άκουσμα του ονόματος Τίμαρχος ήταν Ποίος Τίμαρχος ; Ο πόρνος ; Το βρώμικο παρελθόν του έχει σαν αποτέλεσμα την τωρινή σωματική του παρακμή και την μιασματική του ύπαρξη. Όταν αγορεύει ποζάρει γυμνός ( = παράβαση ενδυματικού κώδικα ) μπροστά την Εκκλησία και έχει καταρρεύσει σωματικά εξαιτίας της μέθης και βδελυρίας και άλλων παλιών καταχρήσεων , τόσο που οι συμπολίτες του στην Εκκλησία καλύπτουν το πρόσωπό τους από ντροπή. Πώς τολμάει εξάλλου να αγορεύει όταν δεν είναι καθαρός στο σώμα ; Καταλήγει ο Αισχίνης : " Κι εγώ φλερτάρω νεαρούς , τηρώντας βέβαια τους περιορισμούς του δικαίου έρωτος , αλλά δεν το παρακάνω , εκπορνευόμενος ή αναλαμβάνοντας παθητικό ρόλο". Ο "δίκαιος ( ομοφυλοφιλικός ) έρωτας" απέκλειε εξ ορισμού την εκπόρνευση ( κατάχρηση της ομοφυλοφιλίας ). Την υπεράσπιση του Τιμάρχου είχε αναλάβει ο Δημοσθένης. Κατήγορος ήταν ο Αισχίνης και παρόλο που δεν προσκόμισε αξιόπιστα πειστήρια και μάρτυρες , ο Τίμαρχος καταδικάστηκε . Έτσι καταστράφηκε η σταδιοδρομία ενός δοκιμασμένου και γνωστού πολιτικού. Δεν ξέρουμε αν ευσταθούσαν οι κατηγορίες του Αισχίνη. Το σίγουρο είναι πως ο Τίμαρχος ήταν ελκυστικός από τα νιάτα του , η προσωπικότητά του προσφερόταν για φημολογίες ( χωρίς αυτό να σημαίνει πως ήταν ένοχος ) και τέλος το πολιτικό κλίμα της εποχής ευνόησε την καταδίκη του. Κατά την "λαϊκή ηθική" ( popular morality ) η διαγωγή ενός πολίτη σε όλες τις εκφάνσεις του βίου του προϊδέαζε για την πολιτική του επάρκεια και συμφυρόταν ακόμη και με την πίστη του στο πολίτευμα. Λέει ο Αισχίνης : "Όποιος πούλησε το σώμα του δεν θα δίσταζε να απεμπολήσει τα συμφέροντα της πόλης." Η μετέπειτα τύχη του μας είναι άγνωστη. Σύμφωνα με μεταγενέστερες μη πειστικές βυζαντινές πηγές η ατιμία του ακυρώθηκε επισήμως. Κατά τον Ψευδοπλούταρχο ( 2ος αι. μ. Χ. , Βίοι Ρητόρων , 840 - 1 ) κρεμάστηκε ( ο συνηθέστερος στατιστικώς τρόπος αυτοθανασίας ). Η ποινή της ατιμίας ισοδυναμούσε με την υποχρεωτική και ισόβια φίμωση του πολίτη και με την κατάργηση της ανδρικής του τιμής. Στην ανταγωνιστική αθηναϊκή μικροκοινωνία η υπερευαισθησία ( αιδώς ) στην κοινή γνώμη λειτουργούσε τόσο καθοριστικά , που οι ίδιοι οι αρχαίοι επικροτούσαν την αυτοκτονία για λόγους τιμής.
Επίσης ήταν κατακριτέο να αλλάζεις τους εραστές σαν τα πουκάμισα.
Παυσανίας
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης ( 60 π.Χ. ) γράφει για ένα περιστατικό που έγινε 7-8 χρόνια πριν τη δολοφονία του Φιλίππου Β΄, δηλαδή γύρω στο 345 - 4 π.Χ. :
- Ήταν κάποιος Παυσανίας , Μακεδόνας την καταγωγή, από την περιοχή της Ορεστίδος ( στην Άνω Μακεδονία ) , σωματοφύλακας του βασιλιά , ο οποίος εξαιτίας της ομορφιάς του έγινε φίλος του Φιλίππου. Αυτός λοιπόν , βλέποντας ότι κάποιος άλλος Παυσανίας , συνονόματός του, είχε κερδίσει την αγάπη του βασιλιά , τον έβρισε , λέγοντάς του πως είναι ερμαφρόδιτος ( ανδρόγυνος ) και ότι πρόθυμα δεχόταν την ερωτοτροπία όσων τον ήθελαν. Ο δεύτερος , μην αντέχοντας την ύβριν που προξένησε αυτή η λοιδορία, προς στιγμήν έμεινε τελείως σιωπηρός και αφού συζήτησε με κάποιον από τους φίλους του , τον Άτταλο , για όσα έμελλε να πραγματοποιήσει , αυτοκτόνησε (εαυτόν εκ του ζήν μετέστησεν ) εκουσίως και με τρόπο παράδοξο. Δηλαδή , ενώ μετά από λίγες μέρες ο Φίλιππος πολεμούσε εναντίον του Πλευρία ( ή Πλευράτου ) , του βασιλιά των Ιλλυριών , εκείνος στάθηκε μπροστά στον βασιλιά [ Φίλιππο ] και δέχτηκε στο ίδιο του το σώμα όλα ανεξαιρέτως τα χτυπήματα που κατευθύνονταν προς τον βασιλιά και πέθανε. Όταν έγινε διαβόητο το συμβάν αυτό , ο Άτταλος , ένας από τους αυλικούς που ασκούσε πολλή επιρροή πάνω στο βασιλιά , κάλεσε τον Παυσανία σε δείπνο . Αφού προσέφερε άκρατον οίνον , παρέδωσε το σώμα του στους μουλαράδες , υποβάλλοντάς το σε ύβριν και στην ξέφρενη συμπεριφορά αυτών των μεθυσμένων ( παροινίαν εταιρικήν ).
Αυθαίρετος Θάνατος - Από την αυτοκτονία στον κοινωνικό βίο
Ιωάννης Πετρόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... /98-10.pdf
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Οι αρχαίοι ήταν κάτι που μπροστά τους η ηθικολογία περί των "αδερφών" είναι πταίσμα.Obi Wan Iakobi έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:52Οχι απλα μας εχουν βγαλει ολους τους αρχαιους αδερφες.Τωρα πως νομοθετουσαν εναντια στους κιναιδους δηλαδη στους εαυτους τους δεν μας το εξηγουν.stavmanr έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:27 Δεν μπορώ να καταλάβω τί εξυπηρετεί η φιλολογία γύρω από το ζήτημα. Να πούμε ότι αυτά που γίνονταν στην Αρχαία Ελλάδα ήταν όλα θαυμαστά και πρέπει να γίνονται και σήμερα; Λιθοβολούσαν κι εκτελούσαν καίγοντας ζωντανούς ποιητές, φιλοσόφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, μαθηματικούς...
Μιλάμε για χωριά που σκοτώνονταν μεταξύ τους ανά 20-30 χρόνια. Έμπαινε ο ένας στο χωριό του άλλου και δεν άφηνε ούτε κότα όρθια.
Έτσι ήταν εκείνες οι εποχές, έτσι ήταν εκείνες οι νοοτροπίες.
Δεν έχω διασταυρώσει το άρθρο, αλλά μπορείς να βρεις κάποια παραδείγματα αρχαιοελληνικής μεγαλοσύνης, εδώ:
https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro ... as-elladas
- Obi Wan Iakobi
- Δημοσιεύσεις: 15683
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Ειδικα οσους πηδουσαν 16χρονα τους εστελναν κατευθειανNewModelArmy έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 12:55
Με τους κιναιδους ειχαν θεμα.Με τους μουσατους που πηδουσαν 16χρονα αγορια οχι.Τιτλος τιμης ηταν![]()
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
- NewModelArmy
- Δημοσιεύσεις: 6236
- Εγγραφή: 08 Φεβ 2019, 21:39
- Obi Wan Iakobi
- Δημοσιεύσεις: 15683
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
- NewModelArmy
- Δημοσιεύσεις: 6236
- Εγγραφή: 08 Φεβ 2019, 21:39
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία

Ο Διας και ο Γανημιδης,το boy toy του.
- NewModelArmy
- Δημοσιεύσεις: 6236
- Εγγραφή: 08 Φεβ 2019, 21:39
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Oι αρχαιοι εκαναν τετοιες αναπαραστασεις οχι εγω,και ξερεις που;Σε βαζα που τα ειχαν διακοσμητικα στα σπιτια τους
Πως εχεις εσυ ενα κερι σε διακοσμητικο ποτηρι στο σαλονι σου,αυτοι ειχαν μουσατους να χαιδευουν τα αρχιδια 16χρονων.Αυτη ειναι η αληθεια,deal with it.
- Obi Wan Iakobi
- Δημοσιεύσεις: 15683
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Δες το βιντεο της υπεραριας.Το εξηγει οτι αυτο ηταν παραδειγμα προς αποφυγη.NewModelArmy έγραψε: 09 Ιούλ 2020, 13:15
Oι αρχαιοι εκαναν τετοιες αναπαραστασεις οχι εγω,και ξερεις που;Σε βαζα που τα ειχαν διακοσμητικα στα σπιτια τους![]()
Πως εχεις εσυ ενα κερι σε διακοσμητικο ποτηρι στο σαλονι σου,αυτοι ειχαν μουσατους να χαιδευουν τα αρχιδια 16χρονων.Αυτη ειναι η αληθεια,deal with it.
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
Re: Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι η ομοφυλοφιλια μπαινει στο ιδιο κοντεξτ με την παιδεραστια. Αφου ειναι εντελως ασυνδετα πραγματα.
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 1 Απαντήσεις
- 485 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Μπίστης
-
- 2 Απαντήσεις
- 370 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η 3 6 5 - 24_7
-
- 110 Απαντήσεις
- 4587 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Andreas
-
- 0 Απαντήσεις
- 230 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από tanipteros

