Σελίδα 1 από 1
Ανδρέας Καρκαβίτσας: εχθρός της ελληνικής αρχαιολατρίας και επικριτής της προγονοπληξίας
Δημοσιεύτηκε: 18 Ιουν 2020, 23:31
από Giorgos 574
Ο Ανδρεας Καρκαβίτσας (1865-1922) γεννήθηκε στα Λεχαινά της Ηλίας και πέθανε στην Αθήνα δύο μήνες μετά την Μικρασιατική καταστροφή σε ηλικία 57 ετών. Σπούδασε γιατρός και υπηρέτησε στο πολεμικό ναυτικό. "Ο Αρχαιολόγος" το σημαντικότερο πεζογράφημά του που γράφηκε το 1904, κατηγορήθηκε ως ανθελληνικό και αποσύρθηκε από την κυκλοφορία. Πρόκειται γιά το τελευταίο του μυθιστόρημα μετά τον "Ζητιάνο" και "Τα λόγια της πλώρης". Το έργο που έχει αλληγορικό χαρακτήρα περιγράφει τον παράλληλο βίο δύο νεοελλήνων από τους οποίους ο πρώτος είναι ελληνομανής και προγονολάτρης ενώ ο δεύτερος κατανοεί την πραγματικότητα και βασίζει την ζωή του στις σύχρονες συνθήκες και όχι στην ομΙχλώδη αίγλη των προγόνων. Στο τραγικό τέλος του έργου ο παθιασμένος με την ελληνολατρεία πρωταγωνιστής σκοτώνεται καταπλακωμένος από ένα αρχαίο άγαλμα της θεάς Δόξας που προσκηνούσε καθημερινά. Ο Καρκαβίτσας είχε πει:
«Όσο ζούμε θαμπωμένοι και άπραγοι κάτω από το βάρος της παλιάς μας δόξας και δεν ζητάμε να ζήσουμε υπεύθυνα και δημιουργικά τη δική μας ζωή, προκοπή ας μην περιμένουμε»
Re: Ανδρέας Καρκαβίτσας: εχθρός της ελληνικής αρχαιολατρίας και επικριτής της προγονοπληξίας
Δημοσιεύτηκε: 18 Ιουν 2020, 23:39
από Gouerino 4
Ο πιο προγονοπληκτος και αυτοχθονοπληκτος λαος ολων των εποχων ,ηταν οι αθηναιοι της κλασσικής εποχης.
Αυτοι δηλαδη που μνημονεύονται απο ολον τον πλανητη για τον απαράμιλλο πολιτισμο τους
Re: Ανδρέας Καρκαβίτσας: εχθρός της ελληνικής αρχαιολατρίας και επικριτής της προγονοπληξίας
Δημοσιεύτηκε: 18 Ιουν 2020, 23:57
από Giorgos 574
Δεν είμαι εγώ ο Οθωμανελλην βρε άνθρωπε. Για τον αλλο Γιωργη λέει.
Re: Ανδρέας Καρκαβίτσας: εχθρός της ελληνικής αρχαιολατρίας και επικριτής της προγονοπληξίας
Δημοσιεύτηκε: 19 Ιουν 2020, 11:11
από stavmanr
Giorgos 574 έγραψε: 18 Ιουν 2020, 23:31
Ο Ανδρεας Καρκαβίτσας (1865-1922) γεννήθηκε στα Λεχαινά της Ηλίας και πέθανε στην Αθήνα δύο μήνες μετά την Μικρασιατική καταστροφή σε ηλικία 57 ετών. Σπούδασε γιατρός και υπηρέτησε στο πολεμικό ναυτικό.
"Ο Αρχαιολόγος" το σημαντικότερο πεζογράφημά του που γράφηκε το 1904, κατηγορήθηκε ως ανθελληνικό και αποσύρθηκε από την κυκλοφορία. Πρόκειται γιά το τελευταίο του μυθιστόρημα μετά τον "Ζητιάνο" και "Τα λόγια της πλώρης". Το έργο που έχει αλληγορικό χαρακτήρα περιγράφει τον παράλληλο βίο δύο νεοελλήνων από τους οποίους ο πρώτος είναι ελληνομανής και προγονολάτρης ενώ ο δεύτερος κατανοεί την πραγματικότητα και βασίζει την ζωή του στις σύχρονες συνθήκες και όχι στην ομΙχλώδη αίγλη των προγόνων. Στο τραγικό τέλος του έργου ο παθιασμένος με την ελληνολατρεία πρωταγωνιστής σκοτώνεται καταπλακωμένος από ένα αρχαίο άγαλμα της θεάς Δόξας που προσκηνούσε καθημερινά. Ο Καρκαβίτσας είχε πει:
«Όσο ζούμε θαμπωμένοι και άπραγοι κάτω από το βάρος της παλιάς μας δόξας και δεν ζητάμε να ζήσουμε υπεύθυνα και δημιουργικά τη δική μας ζωή, προκοπή ας μην περιμένουμε»
Τη δημιουργία διαδέχεται η εκμετάλλευση, ο παρασιτισμός.
Κι όταν έχεις τέτοια κληρονομιά είναι φύσει ...αδύνατο να μην καταλήξεις παράσιτο.
Re: Ανδρέας Καρκαβίτσας: εχθρός της ελληνικής αρχαιολατρίας και επικριτής της προγονοπληξίας
Δημοσιεύτηκε: 19 Ιουν 2020, 18:25
από ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ
Giorgos 574 έγραψε: 18 Ιουν 2020, 23:31
b]"Ο Αρχαιολόγος" το σημαντικότερο πεζογράφημά του που γράφηκε το 1904, κατηγορήθηκε ως ανθελληνικό και αποσύρθηκε από την κυκλοφορία.[/b]
Μια που η κουβέντα σε άλλο νήμα είναι για τα hoaxes, ας κάνω λίγο τον "επιστημονικό σύμβουλο", μπας και με προσλάβουν στη θέση του αποχωρήσαντος
Το παράθεμα αυτό το βλέπω σε κάνα δυο ιστότοπους. Η υπογραμμισμένη φράση ακριβώς είναι και η πλέον προβληματική και ατεκμηρίωτη, ωστόσο προβάλλεται ως πρόδηλη πραγματικότητα. Ο "Αρχαιολόγος", κατά την πλήρη ομοφωνία της σύγχρονης κριτικής, είναι ακριβώς το χειρότερο βιβλίο που έγραψε ποτέ ο Καρκαβίτσας, το πλέον αποτυχημένο. Όσο για το ότι "αποσύρθηκε από την κυκλοφορία", πολύ θα ήθελα ο ιστολόγος που το πρωτοϊσχυρίστηκε
http://roumeliotikiestia.blogspot.com/2006/01/ να μας παρουσίαζε και κάποιο συνοδό τεκμήριο. Το βιβλίο έκανε δεύτερη έκδοση το 1925 και στα μετέπειτα χρόνια μέχρι τις μέρες μας εξακολούθησε να κυκλοφορεί
Προσλαμβάνομαι;
