Phorum.com.gr

Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου υπάρχουν κεφαλαία γράμματα και μικρά.
Στα Ελληνικά, στα Ισπανικά, στα Σκοπιανά κλπ.
Στα Κινέζικα δεν ξέρω.
Γιατί όμως ;
Θα μπορούσαμε να βάζουμε τόνους στα κεφαλαία, ψιλές, δασείες, να τελειώνει.
Αν προσγειωνόταν στη γη ένας εξωγήϊνος και αν είχε τις κατάλληλες φωνητικές χορδές για να μιμηθεί γήϊνους φθόγγους, εγώ θα του μάθαινα την αλφαβήτα. Θα του έλεγα Α - ΒΟΥ - ΓΟΥ - ΔΟΥ και τα λοιπά και μετά θα του έλεγα ξαναπέστα μέχρι να τα μάθει. Σιγά-σιγά θα συνεννοούμαστε, αυτό μανίκι θα του έλεγα, αυτό τοστ, αυτό αναπτήρας και θα το προχωράγαμε.
Αλλά αυτός θα με ρώταγε "γιατί ρε παιδιά γράφετε το ίδιο πράγμα και με μικρά και με κεφαλαία ;".
Τι θα του απάνταγα ;

Εδώ λέει ότι το κάνανε οι παλιοί για να γράφουνε γρήγορα:

https://www.wonderopolis.org/wonder/why ... se-letters

Πάντως, ἐμένα δὲν μ' ἀρέσει νὰ γράφει κάποιος μὲ κεφαλαῖα.
Τὰ μικρὰ ἔχουν χάρη.
Τὰ κεφαλαῖα μοῦ θυμίζουν ἀγράμματον.

wooded glade έγραψε: 05 Ιουν 2020, 22:42 Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου υπάρχουν κεφαλαία γράμματα και μικρά.
Στα Ελληνικά, στα Ισπανικά, στα Σκοπιανά κλπ.
Στα Κινέζικα δεν ξέρω.
Γιατί όμως ;
Θα μπορούσαμε να βάζουμε τόνους στα κεφαλαία, ψιλές, δασείες, να τελειώνει.
Αν προσγειωνόταν στη γη ένας εξωγήϊνος και αν είχε τις κατάλληλες φωνητικές χορδές για να μιμηθεί γήϊνους φθόγγους, εγώ θα του μάθαινα την αλφαβήτα. Θα του έλεγα Α - ΒΟΥ - ΓΟΥ - ΔΟΥ και τα λοιπά και μετά θα του έλεγα ξαναπέστα μέχρι να τα μάθει. Σιγά-σιγά θα συνεννοούμαστε, αυτό μανίκι θα του έλεγα, αυτό τοστ, αυτό αναπτήρας και θα το προχωράγαμε.
Αλλά αυτός θα με ρώταγε "γιατί ρε παιδιά γράφετε το ίδιο πράγμα και με μικρά και με κεφαλαία ;".
Τι θα του απάνταγα ;

Δεν είναι «σε όλες τις γλώσσες του κόσμου», είναι σε όλες τις γραφές που έχουν ως βάση τους το αλφάβητο. Τα πεζά γράμματα είναι επινόηση κατά βάση του Αλκουίνου της Υόρκης και της μετάβασης στην γραφή με πένα και κατ' επέκταση εξαπλώθηκε σε όλες τις χώρες που υιοθέτησαν το αλφάβητο διά μέσου των Ρωμαίων.

Ο λόγος που επικράτησε είναι απλός: είναι πιο ευκολοδιάβαστη γραφή.

ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ έγραψε: 05 Ιουν 2020, 23:04 Πάντως, ἐμένα δὲν μ' ἀρέσει νὰ γράφει κάποιος μὲ κεφαλαῖα.
Τὰ μικρὰ ἔχουν χάρη.
Τὰ κεφαλαῖα μοῦ θυμίζουν ἀγράμματον.

Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να μην το πω... ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ.

Πάντως επειδή αναφέρθηκα σε εξωγήϊνο, πως θα τον μαθαίναμε να μιλάει ;
Εμείς όταν μαθαίνουμε ξένες γλώσσες κάποιος μας βοηθάει και στην αρχή-αρχή τουλάχιστον μας τα λέει μισά Ελληνικά και μισά Κινέζικα, Γιαπωνέζικα, όποια είναι η γλώσσα που μαθαίνουμε.
Επίσης βοηθάει η εικόνα. Μας δείχνουν μιά κότα και μας λένε "voici la poule", χωρίς να πουν την Ελληνική λέξη.
Αλλά ποιός μιλάει τη γλώσσα του εξωγήϊνου για να ξεκινήσει έτσι η εκμάθηση και που έχει ξαναδεί αυτός κότες ;
Πως θα τον μαθαίναμε να μιλάει γήϊνες γλώσσες ;

Ο εξωγήινος θα μιλάει ήδη κάποια βασικά τουλάχιστον ελληνικά όπως προκύπτει από τα συντρίμια του Ρόσγουελ.
Επομένως δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Θα του δειχναμε μια κοτα θα του λεγαμε «κοτα» και θα μαθαινε οτι αυτο λεγεται κοτα. Ολοι ετσι μαθαμε, αλλο που δεν το θυμομαστε. Παντως υπαρχουν πολλες μεθοδοι εκμαθησης ξενων γλωσσων χωρις μεταφραση. Εγω καποτε ειχα ξεκινησει ισπανικα με μια μεθοδο που λεγοταν roseta stone και οντως μαθαινες.

Jimmy81 έγραψε: 06 Ιουν 2020, 02:13 Ο εξωγήινος θα μιλάει ήδη κάποια βασικά τουλάχιστον ελληνικά όπως προκύπτει από τα συντρίμια του Ρόσγουελ.
Επομένως δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Παρεμπιπτόντως στα συντρίμμια του Ρόσγουελ υπάρχουν δύο δοκοί. Στον έναν υπάρχουν μόνο κεφαλαία ενώ στον δεύτερο υπάρχουν και κεφαλαία και μικρά.

Η δοκός με τα κεφαλαία φαίνεται να είναι σε αρχαίο Κρητικό αλφάβητο που μπορεί να ταυτίζεται με το αλφάβητο του Παλαμήδη.

gassim έγραψε: 06 Ιουν 2020, 03:07 Θα του δειχναμε μια κοτα θα του λεγαμε «κοτα» και θα μαθαινε οτι αυτο λεγεται κοτα. Ολοι ετσι μαθαμε, αλλο που δεν το θυμομαστε. Παντως υπαρχουν πολλες μεθοδοι εκμαθησης ξενων γλωσσων χωρις μεταφραση. Εγω καποτε ειχα ξεκινησει ισπανικα με μια μεθοδο που λεγοταν roseta stone και οντως μαθαινες.

Εγώ ομολογουμένως δεν θυμάμαι.
Θυμάμαι ότι είχα μάθει το περιοδικό σύστημα, διαφορικές εξισώσεις όταν ήμουνα τρισήμισυ ετών αλλά δεν θυμάμαι πως.
Δηλαδή να είναι κάποιοι γύρω μου και να λένε για τα διάφορα πολιτικά δρώμενα της εποχής, για τον Καραμανλή, για τον Μαρκεζίνη, για τον Παπαληγούρα, για οτιδήποτε και εγώ να μην καταλαβαίνω δεν μπορώ να θυμηθώ.
Να μην ξέρω να διαβάζω ή να μην προλαβαίνω τους υπότιτλους στον κινηματογράφο θυμάμαι αμυδρά.

wooded glade έγραψε: 06 Ιουν 2020, 01:32 Πάντως επειδή αναφέρθηκα σε εξωγήϊνο, πως θα τον μαθαίναμε να μιλάει ;

Η αλήθεια είναι ότι η διαφορά ειδών κάνει την επικοινωνία πολύ πιο δύσκολη. Π.χ. άλλο πώς κατάφεραν να επικοινωνήσουν οι εξερευνητές με τους ιθαγενείς (αρχικά κυρίως στην νοηματική) κι άλλο πώς θα επικοινωνήσεις με ένα εξωγήινο είδος, με διαφορετική βιολογία, αντίληψη και παραστάσεις. Μια γεύση δίνει η ταινία Arrival (2016). Αξίζει να την δεις, είναι sci-fi με πολύ καλό επιστημονικό υπόβαθρο.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μόνο κεφαλαία γράμματα.

Μηχανικός έγραψε: 06 Ιουν 2020, 13:20 Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μόνο κεφαλαία γράμματα.

και μετα ηρθαν κατι παπαρες και εβαλαν οξειες και περισπωμενες μονο και μονο για να μας σπανε τα νευρα στο γυμνασιο.

hellegennes έγραψε: 05 Ιουν 2020, 23:06Ο λόγος που επικράτησε είναι απλός: είναι πιο ευκολοδιάβαστη γραφή.

Δεν είναι πιό ευκολοδιάβαστη, είναι πιό εύκολο να την γράφεις. Το διαπίστωσα από την καλή με τα Κυριλλικά γράμματα, τα οποία στην ουσία δεν έχουν μικρά (τα μικρά είναι ίδια με τα κεφαλαία, υπό κλίμακα). Αναγκάσθηκα να μάθω άλλη, χειρόγραφη γραφή που έχει κάποιες δυσκολίες (δ=μπ, g/q = ντ, u = ι, n = π, m = τ, κ.λ.π.)

NewModelArmy έγραψε: 06 Ιουν 2020, 13:21

Μηχανικός έγραψε: 06 Ιουν 2020, 13:20 Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μόνο κεφαλαία γράμματα.

και μετα ηρθαν κατι παπαρες και εβαλαν οξειες και περισπωμενες μονο και μονο για να μας σπανε τα νευρα στο γυμνασιο.

Aυτό το έκαναν οι Αλεξανδρινοί γραμματικοί, για να διευκολύνουν τους χοντροκέφαλους βαρβάρους να μάθουν σωστά την προφορά της ελληνικής γλώσσας. Έβλεπε ο εξελληνισμένος Αιγύπτιος, Εβραίος, Σύρος, Πέρσης, Φοίνικας κ.τ.λ. π.χ. τη λέξη "απλων" κι έξυνε την κεφάλα του, "πώς διάολο να προφέρεται αυτό;" αναρωτιόταν κι επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, και σιγά μην καθόταν να σπάει τη βαρβαρική του κεφάλα για μια κωλολέξη, το πρόφερε όπως το έβλεπε. Μετά ήρθαν οι γραμματικοί, "ωωπ ρε μεγάλε, μη μας γ@μάς τη γλώσσα γ@μώ τον Όσιρί σου, αυτό εδώ προφέρεται έτσι" και τσουουουπ! κολλούσαν μια δασεία και μια περισπωμένη στη λέξη: ἁπλῶν. Έτσι ο βάρβαρος ήξερε ότι το α προφερόταν όπως περίπου το "ha" στα σημερινά αγγλικά και το ω προφερόταν πιο μακρόσυρτα απ' το συνηθισμένο.