Στη γειτονιά της Lavapiés υπαρχει ένας από τους πιο τρυφερούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους του κόσμου
Δημοσιεύτηκε: 11 Μάιος 2020, 10:29
Ένα άλλο ποδόσφαιρο, μια γειτονιά αλληλεγγύης https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/24 ... llileggyis
Mια μικρή πολύχρωμη κοινότητα στο κέντρο της Μαδρίτης
Στη γειτονιά της Lavapiés, μια γειτονιά στο κέντρο της Μαδρίτης γεμάτη μετανάστες και χρώματα του κόσμου, υπάρχει, εδώ και οκτώ χρόνια, ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος: L@sDragonesdeLavapiés (Οι Δράκοι της Λαβαπιές). Πιθανότατα ένας από τους πιο τρυφερούς και όμορφους ποδοσφαιρικούς συλλόγους του κόσμου. Παίζουν παιδιά, αγόρια και κορίτσια, και υπάρχει και η ποδοσφαιρική ομάδα των μαμάδων (που παίζουν μάλιστα καλύτερα κι απ’ τα παιδιά τους).
Οι DragonesdeLavapiés δημιουργήθηκαν από οικογένειες των μεταναστών της γειτονιάς, οικογένειες που ζουν όπως όλοι οι μετανάστες: δύσκολα.
Όταν άρχισε η πανδημία οι οικογένειες των DragonesdeLavapiés οργανώθηκαν πάραυτα για να μπορέσουν να στηρίξουν τους πιο αδύναμους ανάμεσά τους. Αλλά άρχισε να τρέχει η φήμη ότι στο στέκι του συλλόγου των Dragones μοιράζουν φαγητό και βρέθηκαν, αυτοί που πολύ λίγα είχαν, μπροστά στην ανάγκη πολλών. Πολλών σαν κι’ αυτούς: στερημένων.
Θα μπορούσαν να κλείσουν τη στρόφιγγα του πενιχρού που μπορούσαν να προσφέρουν, θα μπορούσαν να πουν: «έχουμε μόνο για μας». Έχουμε μόνο για μας και δε φτάνουν κιόλας. Την αλήθεια θα έλεγαν. Αντ’ αυτού ανοίχτηκαν. Κι άρχισαν να τρέχουν οι ίδιοι τη φήμη ότι χρειάζονται βοήθεια. Όχι για τους ίδιους αλλά για πολλούς που είναι ίδιοι με κείνους…
Η φήμη στις γειτονιές τρέχει γρήγορα, στόμα με στόμα. Κι έτσι, η ανάγκη των πολλών έφυγε από εκείνους που λίγα είχαν και έγινε καθήκον πολύ περισσότερων. Κι έτσι δημιουργήθηκε η PlataformaLaCuBa. Το Θέατρο της Γειτονιάς (κυριολεκτικά αυτό είναι το όνομά του: TeatrodelBarrio), ένα θέατρο συνεργατικό, άνοιξε τις πόρτες του και μετατράπηκε σε μαγειρείο.Οι κατσαρόλες των Dragonesμετακόμισαν εκεί.
Η συλλογικότητα MicroparaelSahara (που όπως λέει το όνομά της αγωνίζεται για να κάνει ορατή την κατάσταση στα στρατόπεδα προσφύγων της Δυτικής Σαχάρας) συνεισέφερε για να μαζευτούν άμεσα χρήματα για την αγορά τροφίμων. Το δίκτυο BancodeAlimentosdelBarrio (Τράπεζα Τροφίμων της Γειτονιάς) ξεκίνησε πόρτα πόρτα τη συγκέντρωση τροφίμων. Οι κοινότητες των μπαγκλαντεσιανών, των σενεγαλέζων, των βορειοαφρικανών πρόσφεραν τους μαγείρους και τις μαγείρισσες. Το Δίκτυο Φροντίδας (που δημιουργήθηκε στην Lavapiés στην αρχή της πανδημίας για να φροντίζει τις ανάγκες ηλικιωμένων, ασθενών κ.λπ.) κάνει όλη τη δουλειά της επιμελητείας, καταγράφει τις ανάγκες, δέχεται αιτήσεις αλλά και προσφορές εθελοντών. ΗAsosacióndeVecinos (ΣύλλογοςΓειτόνων) καιηPlataformaSolidaria έγιναν οργανικό μέρος αυτής της μικρής κοινότητας.
Μέσα σε 50 μέρες καραντίνας η PlataformaLaCuBaέχει μια λίστα 1000 και πάνω οικογενειών που έχουν ανάγκη σίτισης. Στο φουαγιέ του θεάτρου 140 άνθρωποι μαγειρεύουν καθημερινά για 500 οικογένειες. Άλλοι 100 άνθρωποι είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να τηλεφωνούν σε όλες της οικογένειες της λίστας, να τους δίνουν ένα ραντεβού και να καταγράφουν τις ανάγκες τους. Τα μικρά καταστήματα τροφίμων και μερικά εστιατόρια της γειτονιάς συμμετέχουν μαγειρεύοντας για τους άστεγους: 100 μερίδες το πρωί, 100 πιάτα ζεστό φαϊ το βράδυ μοιράζονται στους δρόμους άστεγο τον άστεγο, στις γωνιές που κοιμούνται…
«Αυτό που συνέβη τον τελευταίο μήνα στην Lavapiés είναι ένα θαύμα αλληλεγγύης. Είναι συγκινητικό να βλέπεις πώς ανταποκρίθηκαν οι άνθρωποι. Πώς οργανώθηκαν σε ομάδες και πώς οι ομάδες έγιναν ένα δίκτυο. Και είμαστε περήφανοι που εμείς οι Dragones και οι Dragonasείμαστε μέρος αυτής της γειτονιάς αλληλεγγύης που κατάφερε να μην αφήσει μόνους τους στον κορονοϊό, την πείνα και την μοναξιά 2.000 ανθρώπους» γράφουν οι Dragonesστο λογαριασμό τους στο facebook.
«Η Lavapiés είναι μια συνοικία στην οποία, χάρις στο rbnb και το booking, εισέβαλε βίαια ο τουρισμός. Γινόταν κάθε μέρα όλο και πιο ανυπόφορη η γειτονιά, δε χώραγε εμάς τους κατοίκους της, δεν αντέχαμε άλλωστε να μείνουμε, ποιος -μετανάστης ή όχι- μπορεί να αντέξει τέτοια νοίκια? Όμως τον τελευταίο μήνα, χάρη σε αυτό το κίνημα αλληλοβοήθειας, νιώθεις ότι μπορείς να αντισταθείς λίγο ακόμα. Νιώθεις να ανήκεις σε μια κοινότητα που φτιάχνεται. Και η κινητήρια ιδέα των Dragonesήταν πάντα να δημιουργήσουμε, μέσα από το ποδόσφαιρο, μια κοινότητα» λέει ο προπονητής των Dragones.
«Λείπουν πολλά αλλά συνεχίζουμε… με όλη την αβεβαιότητα για το μέλλον και με αυτό το αμφίσημο συναίσθημα, από τη μια να νιώθεις ότι απαλύνεις κάπως όλη αυτή την καταστροφή και από την άλλη να νιώθεις σα να ρίχνειςμια σταγόνα νερό στην έρημο που το καταπίνει αμέσως… Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να υποστηρίξουμε τη ζωή» λέει ηAnaαπό τη LaCuBaπου μοιράζεται αυτή τη μικρή-μεγάλη ιστορία αλληλεγγύης μαζί μας.
Mια μικρή πολύχρωμη κοινότητα στο κέντρο της ΜαδρίτηςΣτη γειτονιά της Lavapiés, μια γειτονιά στο κέντρο της Μαδρίτης γεμάτη μετανάστες και χρώματα του κόσμου, υπάρχει, εδώ και οκτώ χρόνια, ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος: L@sDragonesdeLavapiés (Οι Δράκοι της Λαβαπιές). Πιθανότατα ένας από τους πιο τρυφερούς και όμορφους ποδοσφαιρικούς συλλόγους του κόσμου. Παίζουν παιδιά, αγόρια και κορίτσια, και υπάρχει και η ποδοσφαιρική ομάδα των μαμάδων (που παίζουν μάλιστα καλύτερα κι απ’ τα παιδιά τους).
Οι DragonesdeLavapiés δημιουργήθηκαν από οικογένειες των μεταναστών της γειτονιάς, οικογένειες που ζουν όπως όλοι οι μετανάστες: δύσκολα.
Όταν άρχισε η πανδημία οι οικογένειες των DragonesdeLavapiés οργανώθηκαν πάραυτα για να μπορέσουν να στηρίξουν τους πιο αδύναμους ανάμεσά τους. Αλλά άρχισε να τρέχει η φήμη ότι στο στέκι του συλλόγου των Dragones μοιράζουν φαγητό και βρέθηκαν, αυτοί που πολύ λίγα είχαν, μπροστά στην ανάγκη πολλών. Πολλών σαν κι’ αυτούς: στερημένων.
Θα μπορούσαν να κλείσουν τη στρόφιγγα του πενιχρού που μπορούσαν να προσφέρουν, θα μπορούσαν να πουν: «έχουμε μόνο για μας». Έχουμε μόνο για μας και δε φτάνουν κιόλας. Την αλήθεια θα έλεγαν. Αντ’ αυτού ανοίχτηκαν. Κι άρχισαν να τρέχουν οι ίδιοι τη φήμη ότι χρειάζονται βοήθεια. Όχι για τους ίδιους αλλά για πολλούς που είναι ίδιοι με κείνους…
Η φήμη στις γειτονιές τρέχει γρήγορα, στόμα με στόμα. Κι έτσι, η ανάγκη των πολλών έφυγε από εκείνους που λίγα είχαν και έγινε καθήκον πολύ περισσότερων. Κι έτσι δημιουργήθηκε η PlataformaLaCuBa. Το Θέατρο της Γειτονιάς (κυριολεκτικά αυτό είναι το όνομά του: TeatrodelBarrio), ένα θέατρο συνεργατικό, άνοιξε τις πόρτες του και μετατράπηκε σε μαγειρείο.Οι κατσαρόλες των Dragonesμετακόμισαν εκεί.
Η συλλογικότητα MicroparaelSahara (που όπως λέει το όνομά της αγωνίζεται για να κάνει ορατή την κατάσταση στα στρατόπεδα προσφύγων της Δυτικής Σαχάρας) συνεισέφερε για να μαζευτούν άμεσα χρήματα για την αγορά τροφίμων. Το δίκτυο BancodeAlimentosdelBarrio (Τράπεζα Τροφίμων της Γειτονιάς) ξεκίνησε πόρτα πόρτα τη συγκέντρωση τροφίμων. Οι κοινότητες των μπαγκλαντεσιανών, των σενεγαλέζων, των βορειοαφρικανών πρόσφεραν τους μαγείρους και τις μαγείρισσες. Το Δίκτυο Φροντίδας (που δημιουργήθηκε στην Lavapiés στην αρχή της πανδημίας για να φροντίζει τις ανάγκες ηλικιωμένων, ασθενών κ.λπ.) κάνει όλη τη δουλειά της επιμελητείας, καταγράφει τις ανάγκες, δέχεται αιτήσεις αλλά και προσφορές εθελοντών. ΗAsosacióndeVecinos (ΣύλλογοςΓειτόνων) καιηPlataformaSolidaria έγιναν οργανικό μέρος αυτής της μικρής κοινότητας.
Μέσα σε 50 μέρες καραντίνας η PlataformaLaCuBaέχει μια λίστα 1000 και πάνω οικογενειών που έχουν ανάγκη σίτισης. Στο φουαγιέ του θεάτρου 140 άνθρωποι μαγειρεύουν καθημερινά για 500 οικογένειες. Άλλοι 100 άνθρωποι είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να τηλεφωνούν σε όλες της οικογένειες της λίστας, να τους δίνουν ένα ραντεβού και να καταγράφουν τις ανάγκες τους. Τα μικρά καταστήματα τροφίμων και μερικά εστιατόρια της γειτονιάς συμμετέχουν μαγειρεύοντας για τους άστεγους: 100 μερίδες το πρωί, 100 πιάτα ζεστό φαϊ το βράδυ μοιράζονται στους δρόμους άστεγο τον άστεγο, στις γωνιές που κοιμούνται…«Αυτό που συνέβη τον τελευταίο μήνα στην Lavapiés είναι ένα θαύμα αλληλεγγύης. Είναι συγκινητικό να βλέπεις πώς ανταποκρίθηκαν οι άνθρωποι. Πώς οργανώθηκαν σε ομάδες και πώς οι ομάδες έγιναν ένα δίκτυο. Και είμαστε περήφανοι που εμείς οι Dragones και οι Dragonasείμαστε μέρος αυτής της γειτονιάς αλληλεγγύης που κατάφερε να μην αφήσει μόνους τους στον κορονοϊό, την πείνα και την μοναξιά 2.000 ανθρώπους» γράφουν οι Dragonesστο λογαριασμό τους στο facebook.
«Η Lavapiés είναι μια συνοικία στην οποία, χάρις στο rbnb και το booking, εισέβαλε βίαια ο τουρισμός. Γινόταν κάθε μέρα όλο και πιο ανυπόφορη η γειτονιά, δε χώραγε εμάς τους κατοίκους της, δεν αντέχαμε άλλωστε να μείνουμε, ποιος -μετανάστης ή όχι- μπορεί να αντέξει τέτοια νοίκια? Όμως τον τελευταίο μήνα, χάρη σε αυτό το κίνημα αλληλοβοήθειας, νιώθεις ότι μπορείς να αντισταθείς λίγο ακόμα. Νιώθεις να ανήκεις σε μια κοινότητα που φτιάχνεται. Και η κινητήρια ιδέα των Dragonesήταν πάντα να δημιουργήσουμε, μέσα από το ποδόσφαιρο, μια κοινότητα» λέει ο προπονητής των Dragones.
«Λείπουν πολλά αλλά συνεχίζουμε… με όλη την αβεβαιότητα για το μέλλον και με αυτό το αμφίσημο συναίσθημα, από τη μια να νιώθεις ότι απαλύνεις κάπως όλη αυτή την καταστροφή και από την άλλη να νιώθεις σα να ρίχνειςμια σταγόνα νερό στην έρημο που το καταπίνει αμέσως… Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να υποστηρίξουμε τη ζωή» λέει ηAnaαπό τη LaCuBaπου μοιράζεται αυτή τη μικρή-μεγάλη ιστορία αλληλεγγύης μαζί μας.
