Ω Τι Συναρπαστική Ημέρα!
Δημοσιεύτηκε: 12 Απρ 2020, 22:26
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος έλεγε πως τέχνη της ζωής μοιάζει περισσότερο με πάλη παρά με χορό, με την έννοια ότι πρέπει να είσαι έτοιμος και ακλόνητος σ’ αυτά που συμβαίνουν απροειδοποίητα. Σήμερα λοιπόν ήταν μια μέρα που παρόλη την καραντίνα δεν θα μπορούσε τουλάχιστον να χαρακτηριστεί ως ανιαρή. Ήταν μια μέρα απροειδοποίητη, στάθηκα ακλόνητος όχι όμως έτοιμος.
Συνεννοούμαστε με ένα φίλο το πρωί για να βρεθούμε να του δώσω κάτι δίσκους. Του λέω οκ τη τάδε ώρα εκεί 20 μέτρα από το σπίτι μου καλά είναι, έτσι και αλλιώς δεν έχω και τσιγάρα, με τελείωσε και ο καφές και εκείνη την ώρα θα βγω έξω για προμήθειες, το συνδυάζουμε στον δρόμο μου είναι και το σημείο συνάντησης
Φτάνω στο σημείο και βλεπω να τον εχουν πιάσει δυο αστυνομικοί και να τον γράφουν. Εγώ κλασσικά ως αφελής και χαζός αντί να κάνω μεταβολή πάω προς τα εκεί, να τον βοηθήσω κιόλας, να πω όχι παίδες όλα καλά. Με ζητάνε λοιπόν κι εμένα ταυτότητα και βεβαίωση κυκλοφορίας. Μέχρι εδώ μια χαρά, τους δίνω ταυτότητα, τους δείχνω και το sms στο κινητό,άνετος. «Στην σακούλα τι έχεις;» με ρωτάνε, «δίσκους» απαντώ, «τι δίσκους;», «που παίζουν μουσική» ξαναπαντώ.
- Και τι τους θέλεις;
- Να τους δώσω στο παιδί. Βγήκα να πάρω τσιγάρα και καφέ και στον δρόμο μου δίνω και αυτά
- Α οκ
Εντάξει καθαρίσαμε σκέφτομαι αλλά τι αφελής που είμαι όπως προείπα.
- ‘Ωπα μισό λεπτό, με λέει ο ένας αστυνομικός, εδώ στο sms γράφει μετάβαση 2, ξέρεις τι είναι αυτό;
- Ναι, βγήκα για προμήθειες, αφου σας το είπα
- Ασ’ τα αυτά, ποιόν προσπαθείς να κοροϊδέψεις, για πρόφαση κουβαλάς τους δίσκους! Για να βρεθείτε με το φιλαράκι σου και να κάνετε βόλτες!
Είπε θριαμβευτικά σαν να κατάφερε να διαλευκάνει ένα τεράστιο έγκλημα. Και στο μυαλό μου άρχισαν πάλι να κόβουν δρόμο λόγια του Μάρκου Αυρήλιου όπως ότι όποιος είδε τα τωρινά, τα είδε όλα, και αυτά που γίνονταν ανέκαθεν και όσα θα γίνουν στο άπειρο μέλλον. Γιατί όλα είναι ίδια κι όμοια. Οκ στο μισό μυαλό μου αυτά εκείνη την στιγμή γιατί το άλλο μισό μυαλό μου βρισκόταν σε μια πανέμορφη μαγική ύπαρξη ααααχ. Έτσι συμβαίνει συνήθως το μισό μυαλό μου είναι εδώ γιατρέ μου και το άλλο μισό σε άλλους πλανήτες. Ένα αμάλγαμα γήινου ρεαλισμού και εξωγήινου σουρεαλισμού εκεί μέσα αλλά δεν θα το αναλύσουμε, ας συνεχίσω την εξιστόρηση της μέρας.
- Τι λες; Απαντάω στον δαιμόνιο ντετέκτιβ. Αφού είπα βγήκα να πάρω τσιγάρα και επι ευκαιρίας στον δρόμο μου δίνω αυτά. Εδώ στα 20 μέτρα μένω, τι βόλτες;
- Δεν μας ξεγελάτε εμάς, θα σας γράψουμε πρόστιμο, δώσε με ξανά τη ταυτότητα σου
Και βλέπω που γράφει στο χαρτί του προστίμου ότι βρέθηκα χωρίς βεβαίωση. Ωπα! Ψέμματα! Αφου έχω βεβαίωση στο κινητό, του την είχα δείξει. Και όπως είχε πει και ο Μάρκος Αυρήλιος «Αν δεν είναι σωστό, μην το κάνεις, αν δεν είναι αλήθεια, μην το πεις.» Και αυτός ο αστυνομικός ούτε το σωστό έκανε μηδέ την αλήθεια έγραφε σε εκείνο το χαρτί. Μάλλον δεν είχε διαβάσει ποτέ του τις εξαιρετικές σκέψεις του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου.
- Όχι δεν στην ξαναδίνω τη ταυτότητα (λάθος μου) και δεν υπογράφω αυτό το πρόστιμο, είναι άδικο, γράφει ψέμματα επάνω και το αρνούμαι, δεν το δέχομαι (σωστός εδώ, ακλόνητος και φιλαλήθης)
- Τότε θα σε συλλάβουμε!
- Ό,τι νομίζετε εγώ πάντως αρνούμαι να το αποδεχτώ και να το υπογράψω αυτό το πρόστιμο, δεν έχω κάνει καμία παράβαση
Με γυρνάνε τα χέρια πίσω, με κολλάνε στο περιπολικό και με περνούν σφιχτά χειροπέδες. Αυτοί στανταράκι να δεις που νομίζουν ότι παίζουν σε κάποια αμερικάνικη αστυνομική ταινία τώρα, σκέφτομαι και γελάω. Με πετάνε πίσω στο περιπολικό , κάνει να πετάξει και την σακούλα με τους δίσκους και βάζω για πρώτη φορά μια φωνή και εγώ, «Ε με προσοχή τους δίσκους λέμε!!!» Γιατί όλα έχουν και τα όρια τους στο κάτω κάτω αν δεν ξέραν στο χωριό τους από δίσκους δεν φταίω εγώ, να μάθουν. Και το περιπολικό με τον αδίστακτο εγκληματία Sid αλυσοδεμένο κίνησε για το τμήμα.
Συνεννοούμαστε με ένα φίλο το πρωί για να βρεθούμε να του δώσω κάτι δίσκους. Του λέω οκ τη τάδε ώρα εκεί 20 μέτρα από το σπίτι μου καλά είναι, έτσι και αλλιώς δεν έχω και τσιγάρα, με τελείωσε και ο καφές και εκείνη την ώρα θα βγω έξω για προμήθειες, το συνδυάζουμε στον δρόμο μου είναι και το σημείο συνάντησης
Φτάνω στο σημείο και βλεπω να τον εχουν πιάσει δυο αστυνομικοί και να τον γράφουν. Εγώ κλασσικά ως αφελής και χαζός αντί να κάνω μεταβολή πάω προς τα εκεί, να τον βοηθήσω κιόλας, να πω όχι παίδες όλα καλά. Με ζητάνε λοιπόν κι εμένα ταυτότητα και βεβαίωση κυκλοφορίας. Μέχρι εδώ μια χαρά, τους δίνω ταυτότητα, τους δείχνω και το sms στο κινητό,άνετος. «Στην σακούλα τι έχεις;» με ρωτάνε, «δίσκους» απαντώ, «τι δίσκους;», «που παίζουν μουσική» ξαναπαντώ.
- Και τι τους θέλεις;
- Να τους δώσω στο παιδί. Βγήκα να πάρω τσιγάρα και καφέ και στον δρόμο μου δίνω και αυτά
- Α οκ
Εντάξει καθαρίσαμε σκέφτομαι αλλά τι αφελής που είμαι όπως προείπα.
- ‘Ωπα μισό λεπτό, με λέει ο ένας αστυνομικός, εδώ στο sms γράφει μετάβαση 2, ξέρεις τι είναι αυτό;
- Ναι, βγήκα για προμήθειες, αφου σας το είπα
- Ασ’ τα αυτά, ποιόν προσπαθείς να κοροϊδέψεις, για πρόφαση κουβαλάς τους δίσκους! Για να βρεθείτε με το φιλαράκι σου και να κάνετε βόλτες!
Είπε θριαμβευτικά σαν να κατάφερε να διαλευκάνει ένα τεράστιο έγκλημα. Και στο μυαλό μου άρχισαν πάλι να κόβουν δρόμο λόγια του Μάρκου Αυρήλιου όπως ότι όποιος είδε τα τωρινά, τα είδε όλα, και αυτά που γίνονταν ανέκαθεν και όσα θα γίνουν στο άπειρο μέλλον. Γιατί όλα είναι ίδια κι όμοια. Οκ στο μισό μυαλό μου αυτά εκείνη την στιγμή γιατί το άλλο μισό μυαλό μου βρισκόταν σε μια πανέμορφη μαγική ύπαρξη ααααχ. Έτσι συμβαίνει συνήθως το μισό μυαλό μου είναι εδώ γιατρέ μου και το άλλο μισό σε άλλους πλανήτες. Ένα αμάλγαμα γήινου ρεαλισμού και εξωγήινου σουρεαλισμού εκεί μέσα αλλά δεν θα το αναλύσουμε, ας συνεχίσω την εξιστόρηση της μέρας.
- Τι λες; Απαντάω στον δαιμόνιο ντετέκτιβ. Αφού είπα βγήκα να πάρω τσιγάρα και επι ευκαιρίας στον δρόμο μου δίνω αυτά. Εδώ στα 20 μέτρα μένω, τι βόλτες;
- Δεν μας ξεγελάτε εμάς, θα σας γράψουμε πρόστιμο, δώσε με ξανά τη ταυτότητα σου
Και βλέπω που γράφει στο χαρτί του προστίμου ότι βρέθηκα χωρίς βεβαίωση. Ωπα! Ψέμματα! Αφου έχω βεβαίωση στο κινητό, του την είχα δείξει. Και όπως είχε πει και ο Μάρκος Αυρήλιος «Αν δεν είναι σωστό, μην το κάνεις, αν δεν είναι αλήθεια, μην το πεις.» Και αυτός ο αστυνομικός ούτε το σωστό έκανε μηδέ την αλήθεια έγραφε σε εκείνο το χαρτί. Μάλλον δεν είχε διαβάσει ποτέ του τις εξαιρετικές σκέψεις του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου.
- Όχι δεν στην ξαναδίνω τη ταυτότητα (λάθος μου) και δεν υπογράφω αυτό το πρόστιμο, είναι άδικο, γράφει ψέμματα επάνω και το αρνούμαι, δεν το δέχομαι (σωστός εδώ, ακλόνητος και φιλαλήθης)
- Τότε θα σε συλλάβουμε!
- Ό,τι νομίζετε εγώ πάντως αρνούμαι να το αποδεχτώ και να το υπογράψω αυτό το πρόστιμο, δεν έχω κάνει καμία παράβαση
Με γυρνάνε τα χέρια πίσω, με κολλάνε στο περιπολικό και με περνούν σφιχτά χειροπέδες. Αυτοί στανταράκι να δεις που νομίζουν ότι παίζουν σε κάποια αμερικάνικη αστυνομική ταινία τώρα, σκέφτομαι και γελάω. Με πετάνε πίσω στο περιπολικό , κάνει να πετάξει και την σακούλα με τους δίσκους και βάζω για πρώτη φορά μια φωνή και εγώ, «Ε με προσοχή τους δίσκους λέμε!!!» Γιατί όλα έχουν και τα όρια τους στο κάτω κάτω αν δεν ξέραν στο χωριό τους από δίσκους δεν φταίω εγώ, να μάθουν. Και το περιπολικό με τον αδίστακτο εγκληματία Sid αλυσοδεμένο κίνησε για το τμήμα.
