Γιατί υπάρχει Μακεδονικό ζήτημα ;
Δημοσιεύτηκε: 04 Ιουν 2018, 14:22
Το Μακεδονικό ζήτημα, η διαφορά Ελλάδος-Σκοπίων, μέχρι πριν λίγες μέρες πήγαινε να λυθεί με τη συμβιβαστική λύση Τσίπρα-Ζάεφ, της σύνθετης ονομασίας.
Μεγάλη μερίδα της Ελληνικής κοινής γνώμης διαφωνεί και θα ήθελε να μην υπάρχει καθόλου ο όρος Μακεδονία στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι και τόσο εφικτό (αν και ο συμβιβασμός που επιδιώκει ο Τσίπρας περιέχει πολλές ατέλειες). Με δεδομένη τη στάση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των ΗΠΑ απλά δεν γίνεται αλλοιώς - και εξ άλλου είναι γεγονός ότι τα Σκόπια απεκόμισαν τα μεγαλύτερα κέρδη σε διεθνείς αναγνωρίσεις την εποχή του Πασόκ 1993-2004 που κάναμε τη σκληρή πολιτική του εμπάργκο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτές οι "διεθνείς αναγνωρίσεις" συνιστούν το όποιο πρόβλημα και προσπαθούμε να τις σταματήσουμε.
Αλλά ταυτόχρονα μεγάλη μερίδα της Σκοπιανής κοινής γνώμης δεν αποδέχεται κανένα συμβιβασμό, θέλει το σκέτο "Μακεδονία" και τελικά απ' ότι φαίνεται τα Σκόπια είναι αυτά που υπαναχωρούν.
Το ερώτημα όμως που θα θέσω εδώ είναι κάπως διαφορετικό.
Γιατί η Ευρώπη και η Αμερική να μας προκαλέσουν αυτό το πρόβλημα ;
Διότι από τη στιγμή που καταλάβαμε ότι το πρόβλημα είναι οι "αναγνωρίσεις", η Ευρώπη και η Αμερική είναι αυτές που πρακτικά συντηρούν το πρόβλημα και όχι εμείς ή το κρατίδιο.
Στην ιστορία του 20ου αιώνα τα Σκόπια τέσσερεις (4) φορές μας επιτέθηκαν, είτε σαν εξάρτημα της Βουλγαρίας, είτε σαν Σκοπιανοί όπως έγιναν μετά την αποστασία του Τίτο.
Η πρώτη ήταν το 1913. Η Σόφια σπάει την Βαλκανική συμμαχία και επιτίθεται κατά των υπολοίπων. Αλλά η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο νίκησαν.
Η δεύτερη το 1916. Ο ουδετερόφιλος βασιλιάς μας Κωνσταντίνος ο Α' μετά από την από βορρά επίθεση κλονίσθηκε - αναγκάστηκε να παραιτηθεί και ήταν η τριανδρία Βενιζέλου-Δαγκλή-Κουντουριώτη που οργάνωσε την άμυνα μας και νικήσαμε πάλι.
Η τρίτη ήταν το 1941, όταν έγινε η χιτλερική εισβολή. Οι Γερμανοί είχαν πει τότε ότι "ήρθε η ώρα να δικαιωθούν οι ιστορικές διεκδικήσεις του Βουλγαρικού έθνους".
Η τέταρτη ήταν το 1946 με τον "εμφύλιο". Αρχικά ήταν και η Βουλγαρία στο κόλπο και η Γιουγκοσλαβία. Αλλά αφ' ενός ο εθνικός στρατός κατόρθωσε να ελέγξει τα Βουλγαρικά σύνορα από νωρίς, αφ' ετέρου στα μισά του εμφυλίου προέκυψε η αποστασία που είχε σαν αποτέλεσμα να ψυχρανθούν οι σχέσεις Βελιγραδίου - Σόφιας. Έτσι οι δραστηριότητες των "Μακεδόνων" περιορίσθηκαν σε επιθέσεις από το Γιουγκοσλαβικό έδαφος και ταυτόχρονα οι "Μακεδόνες" των Σκοπίων σιγά-σιγά Γιουγκοσλαβοποιήθηκαν. Όμως τελικά και πάλι ηττήθηκαν, το 1949 στο Γράμμο.
Παρατηρούμε τα εξής:
Πρώτον ίδιος πόλεμος, ίδιοι πρωταγωνιστές τέσσερεις φορές.
Δεύτερον, στη μία από τις τέσσερεις περιπτώσεις (την πρώτη) είναι οι Βαλκάνιοι μεταξύ τους, στις άλλες τρεις οι Βουλγαροσκοπιανοί πολεμάνε ταυτόχρονα και κατά της Ελλάδος και κατά της Αγγλίας και κατά της Γαλλίας και κατά της Αμερικής, με δυνατούς συμμάχους τους Κάϊζερ-Χίτλερ-Στάλιν βέβαια.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η σημερινή Σκοπιανή προπαγάνδα αναφέρεται μόνο στο 1913 -σαν δήθεν άδικο πόλεμο εις βάρος τους- και δεν λέει λέξη για το 1916, το 1941 και το 1946 !
Τούτων ούτως εχόντων δεν έπρεπε όμως το 1990 η Ευρώπη και η Αμερική να πουν στα Σκόπια "εεεπ, λεβέντες, ποιά Μακεδονία ; καθείστε φρόνιμα". Αν το είχαν κάνει δεν θα είχε δημιουργηθεί θέμα και δεν θα είχε καν φτάσει να τσακωθούν ο Σαμαράς με τον Μητσοτάκη, όπως έγινε το 1991 !
Θα μου πείτε Ευρώπη και Αμερική είναι αυτές. Κοιτάνε τα συμφέροντα τους και δεν κοιτάνε τι έκανε ο Παύλος Μελάς.
Όσο για τους πολέμους, άλλα συμφέροντα είχαν τότε και ταυτίσθηκαν με την Ελλάδα, άλλα συμφέροντα έχουν τώρα και δεν ταυτίζονται.
Πράγματι έτσι είναι, αλλά το ερώτημα είναι ποιά συμφέροντα εξυπηρετούσε η δημιουργία αυτού του ζητήματος ;
Αν τους έλεγαν "η ονομασία Μακεδονία δεν παίζει" από την πρώτη μέρα, τα Σκόπια δεν θα έκαναν κιχ.
Τι κιχ να κάνουν ;
Να πουν "διατάσουμε το Στέητ Ντηπάρτμεντ να μας λέει Μακεδονία" ;
Κάποια περίεργα συμφέροντα συνέκλιναν λοιπόν, αλλά ποιά ήταν αυτά ; Εγώ έχω κάποιες ιδέες αλλά ίσως και να υπάρχουν λεπτομέρειες που δεν τις ξέρω ακόμα.
Μεγάλη μερίδα της Ελληνικής κοινής γνώμης διαφωνεί και θα ήθελε να μην υπάρχει καθόλου ο όρος Μακεδονία στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι και τόσο εφικτό (αν και ο συμβιβασμός που επιδιώκει ο Τσίπρας περιέχει πολλές ατέλειες). Με δεδομένη τη στάση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των ΗΠΑ απλά δεν γίνεται αλλοιώς - και εξ άλλου είναι γεγονός ότι τα Σκόπια απεκόμισαν τα μεγαλύτερα κέρδη σε διεθνείς αναγνωρίσεις την εποχή του Πασόκ 1993-2004 που κάναμε τη σκληρή πολιτική του εμπάργκο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτές οι "διεθνείς αναγνωρίσεις" συνιστούν το όποιο πρόβλημα και προσπαθούμε να τις σταματήσουμε.
Αλλά ταυτόχρονα μεγάλη μερίδα της Σκοπιανής κοινής γνώμης δεν αποδέχεται κανένα συμβιβασμό, θέλει το σκέτο "Μακεδονία" και τελικά απ' ότι φαίνεται τα Σκόπια είναι αυτά που υπαναχωρούν.
Το ερώτημα όμως που θα θέσω εδώ είναι κάπως διαφορετικό.
Γιατί η Ευρώπη και η Αμερική να μας προκαλέσουν αυτό το πρόβλημα ;
Διότι από τη στιγμή που καταλάβαμε ότι το πρόβλημα είναι οι "αναγνωρίσεις", η Ευρώπη και η Αμερική είναι αυτές που πρακτικά συντηρούν το πρόβλημα και όχι εμείς ή το κρατίδιο.
Στην ιστορία του 20ου αιώνα τα Σκόπια τέσσερεις (4) φορές μας επιτέθηκαν, είτε σαν εξάρτημα της Βουλγαρίας, είτε σαν Σκοπιανοί όπως έγιναν μετά την αποστασία του Τίτο.
Η πρώτη ήταν το 1913. Η Σόφια σπάει την Βαλκανική συμμαχία και επιτίθεται κατά των υπολοίπων. Αλλά η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο νίκησαν.
Η δεύτερη το 1916. Ο ουδετερόφιλος βασιλιάς μας Κωνσταντίνος ο Α' μετά από την από βορρά επίθεση κλονίσθηκε - αναγκάστηκε να παραιτηθεί και ήταν η τριανδρία Βενιζέλου-Δαγκλή-Κουντουριώτη που οργάνωσε την άμυνα μας και νικήσαμε πάλι.
Η τρίτη ήταν το 1941, όταν έγινε η χιτλερική εισβολή. Οι Γερμανοί είχαν πει τότε ότι "ήρθε η ώρα να δικαιωθούν οι ιστορικές διεκδικήσεις του Βουλγαρικού έθνους".
Η τέταρτη ήταν το 1946 με τον "εμφύλιο". Αρχικά ήταν και η Βουλγαρία στο κόλπο και η Γιουγκοσλαβία. Αλλά αφ' ενός ο εθνικός στρατός κατόρθωσε να ελέγξει τα Βουλγαρικά σύνορα από νωρίς, αφ' ετέρου στα μισά του εμφυλίου προέκυψε η αποστασία που είχε σαν αποτέλεσμα να ψυχρανθούν οι σχέσεις Βελιγραδίου - Σόφιας. Έτσι οι δραστηριότητες των "Μακεδόνων" περιορίσθηκαν σε επιθέσεις από το Γιουγκοσλαβικό έδαφος και ταυτόχρονα οι "Μακεδόνες" των Σκοπίων σιγά-σιγά Γιουγκοσλαβοποιήθηκαν. Όμως τελικά και πάλι ηττήθηκαν, το 1949 στο Γράμμο.
Παρατηρούμε τα εξής:
Πρώτον ίδιος πόλεμος, ίδιοι πρωταγωνιστές τέσσερεις φορές.
Δεύτερον, στη μία από τις τέσσερεις περιπτώσεις (την πρώτη) είναι οι Βαλκάνιοι μεταξύ τους, στις άλλες τρεις οι Βουλγαροσκοπιανοί πολεμάνε ταυτόχρονα και κατά της Ελλάδος και κατά της Αγγλίας και κατά της Γαλλίας και κατά της Αμερικής, με δυνατούς συμμάχους τους Κάϊζερ-Χίτλερ-Στάλιν βέβαια.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η σημερινή Σκοπιανή προπαγάνδα αναφέρεται μόνο στο 1913 -σαν δήθεν άδικο πόλεμο εις βάρος τους- και δεν λέει λέξη για το 1916, το 1941 και το 1946 !
Τούτων ούτως εχόντων δεν έπρεπε όμως το 1990 η Ευρώπη και η Αμερική να πουν στα Σκόπια "εεεπ, λεβέντες, ποιά Μακεδονία ; καθείστε φρόνιμα". Αν το είχαν κάνει δεν θα είχε δημιουργηθεί θέμα και δεν θα είχε καν φτάσει να τσακωθούν ο Σαμαράς με τον Μητσοτάκη, όπως έγινε το 1991 !
Θα μου πείτε Ευρώπη και Αμερική είναι αυτές. Κοιτάνε τα συμφέροντα τους και δεν κοιτάνε τι έκανε ο Παύλος Μελάς.
Όσο για τους πολέμους, άλλα συμφέροντα είχαν τότε και ταυτίσθηκαν με την Ελλάδα, άλλα συμφέροντα έχουν τώρα και δεν ταυτίζονται.
Πράγματι έτσι είναι, αλλά το ερώτημα είναι ποιά συμφέροντα εξυπηρετούσε η δημιουργία αυτού του ζητήματος ;
Αν τους έλεγαν "η ονομασία Μακεδονία δεν παίζει" από την πρώτη μέρα, τα Σκόπια δεν θα έκαναν κιχ.
Τι κιχ να κάνουν ;
Να πουν "διατάσουμε το Στέητ Ντηπάρτμεντ να μας λέει Μακεδονία" ;
Κάποια περίεργα συμφέροντα συνέκλιναν λοιπόν, αλλά ποιά ήταν αυτά ; Εγώ έχω κάποιες ιδέες αλλά ίσως και να υπάρχουν λεπτομέρειες που δεν τις ξέρω ακόμα.
