Η φυματική λεμφαδενίτιδα(χοιράδωση) και το βασιλικό άγγιγμα

[Nero]

Η τραχηλική λεμφαδενίτις αποτελεί τη συνηθέστερη εκδήλωση μυκοβακτηριδιακής λοίμωξης στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου και τη δεύτερη σε συχνότητα κλινική μορφή φυματίωσης γενικά, μετά την πνευμονική.

Iστορικά είναι γνωστή με τον όρο King’s evil (βλ. φωτο), αλλά και με τον όρο «χοιράδωση» (scrofula), εξαιτίας της ανάλογης με το δέρμα χοίρου εμφάνισης της πάσχουσας περιοχής. Κάποτε είναι εκδήλωση συστηματικής φυματικής νόσου, αλλά συχνότερα, αποτελεί ξεχωριστή κλινική οντότητα, εντοπιζόμενη στον τράχηλο και μόνο.

Ξ Ξ·Ξ³Ξ�: https://www.hygeia.gr/traxiliki-fymatik ... denitis-2/ © hygeia.gr

Πάνω στη σκροφούλα, οι μεσαιωνικοί βασιλείς της Αγγλίας και της Γαλλίας είχε βρει έναν απροσδόκητο σύμμαχο: κάθε τόσο ο βασιλιάς, για να μπολιάσει την εξουσία του με λίγη άνωθεν δύναμη, οργάνωνε μια εκδήλωση κατα την οποία καθόταν σε ένα θρόνο και απο μπροστά του πέρναγαν ένας ένας ασθενείς με σκροφούλα, που εκδηλώνεται με μεγάλα εξογκώματα στον λαιμό και το κεφάλι. Ο Βασιλιάς έδινε το χέρι του και ακούμπαγε τους ασθενείς πάνω σ'αυτά τα εξογκώματα. Θαυματουργά, ο βασιλιάς δε νοσούσε ποτέ απο την ασθένεια και συχνά μετά απο λίγο καιρό οι συγκεκριμένοι ασθενείς θεραπεύονταν, κάτι που φυσικά θεωρούσαν ότι είχε άμεση σχέση με βασιλικό άγγιγμα, το οποίο λογικά ήταν θαυματουργό. Βέβαια η ασθένεια δεν είναι μολυσματική απο άνθρωπο σε άνθρωπο και συνήθως φεύγει μόνη της, αλλά τότε δεν το ήξεραν

In the Middle Ages it was believed in England and France that a touch from royalty could heal skin disease known as scrofula or the ‘king's evil’. Scrofula was usually a swelling of the lymph nodes in the neck caused by tuberculosis. The practice began with King Edward the Confessor in England (1003/4-1066) and Philip I (1052-1108) in France.

Subsequent English and French kings were thought to have inherited this ‘royal touch’, which was supposed to show that their right to rule was God-given. In grand ceremonies, kings touched hundreds of people afflicted by scrofula. They received special gold coins called 'touchpieces' which they often treated as amulets.

By the late 1400s it was believed that you could also be cured by touching a type of coin called an angel, which had been touched by the monarch. After angels ceased to be minted in the 1620s the same effect was said to be achieved by touching a gold medallion embossed much like the old coin.

Some monarchs touched many people. King Henry IV of France touched up to 1500 victims at one time. The last English monarch to carry out this practice was Queen Anne, who died in 1714, but it continued in France. Louis XV touched more than 2000 scrofula victims and the last French monarch to do this was Charles X in 1825.

broughttolife.sciencemuseum.org.uk/broughttolife/techniques/kingsevil

[Nero]

2000 άτομα σε μια μέρα. Πρέπει να του βγήκε το χέρι

[Nero]

To modern eyes, the idea that a king or queen could, by virtue of their status, heal disease might seem extraordinary. This was exactly the premise behind the ‘royal touch’, a practice used for many centuries in Europe.

The custom of healing by the royal touch has a long history and was practised of monarchs of many European countries. The first recorded British monarch whose touch was claimed to show curative powers was the Anglo-Saxon king Edward the Confessor (1042–1066). He introduced a ritual for ‘The King’s Evil’, a colourful name for a condition of swollen and discharging tuberculous lymph glands of the neck, also called scrofula.

Edward the Confessor, after touching the diseased patient, ordered that they be maintained at royal expense until they were cured. During the 13th century this upkeep of the patients was replaced by the donation of a coin, probably a penny, by the monarch to each patient.

This cure was seen as painless, instant and miraculous and thus became very popular. The practice of ‘touching’ was seen as an example of divine right of kings, a manifestation of the authority believed to have been granted by God. It evolved into a ceremony of fantastic proportions: Louis XIV of France is said to have touched 1600 persons one Easter Sunday. And the English Charles II, while in exile in the Netherlands in the 1650s, was in such demand that a number of potential patients were trampled to death in the rush to be healed.

The gold ‘Angel’ is a coin whose name is associated with its use in royal healing ceremonies. It was introduced into the English coinage in 1465 but it is generally believed it was not used in this connection until the reign of Henry VII (reigned 1485–1509). The Angel’s name is derived from its design depicting the archangel Michael defeating a dragon, a scene from the biblical book of Revelation. This image and its purity of gold gives the coin a special resonance.

After receiving the royal touch, the patient would be given an Angel, which had been pierced and threaded on a ribbon, hung round the neck by the monarch as a further means of warning off disease. Since the Angel was made of gold and weighed 80 grains (about 5g) its use as a touch piece represented a valuable gift.

Shakespeare would have had many opportunities to witness this ceremony for ‘The King’s Evil’ at court. He described it in the play ‘Macbeth’, transposed to the remote English past.

https://history.rcplondon.ac.uk/blog/to ... rt-history

[bolek]

σε καθε περιπτωση ο βασιλιας τους ηταν ηρωας αφου τολμουσε κατι τετοιο χωρις να ξερει....

[Nero]

σε καθε περιπτωση ο βασιλιας τους ηταν ηρωας αφου τολμουσε κατι τετοιο χωρις να ξερει....

ή μπορεί απλά να είχε όντως θαυματουργό άγγιγμα

[Gewponos90]

σε καθε περιπτωση ο βασιλιας τους ηταν ηρωας αφου τολμουσε κατι τετοιο χωρις να ξερει....

ή μπορεί απλά να είχε όντως θαυματουργό άγγιγμα

Βρε σατανά θα σταματήσεις να πειράζεις τα ταλιμπανια;

[Nero]

σε καθε περιπτωση ο βασιλιας τους ηταν ηρωας αφου τολμουσε κατι τετοιο χωρις να ξερει....

ή μπορεί απλά να είχε όντως θαυματουργό άγγιγμα

Βρε σατανά θα σταματήσεις να πειράζεις τα ταλιμπανια;

Δεν πειράζω κανέναν. Συνειρμούς κάνω

[blackpaint]

σε καθε περιπτωση ο βασιλιας τους ηταν ηρωας αφου τολμουσε κατι τετοιο χωρις να ξερει....

δεν αντιλαμβανονταν την εννοια της μολυσματικοτητας ακομα. Πιστευαν πως η καθε ασθενεια προκαλειτο απο ενα συγκεκριμενο δαιμονα.