Τι γαμάτη σκηνή...
Δημοσιεύτηκε: 05 Φεβ 2020, 16:44
Μιας και εσχάτως, θες λίγο οι επιθέσεις στο Σεφερλή, θες το νήμα για το αν θα μπορούσαν εγχώριες παραγωγές να κάνουν διεθνή καριέρα, προέκυψε ένας phorumικός προβληματισμός για το ελληνικό κινηματογράφο, θα βάλω την σκηνή που ακολουθεί.
Ως άτομο, είμαι θα έλεγα εξαιρετικά "συντηρητικός" (χωρίς να το θεωρώ μειονέκτημα) , αυτή η σκηνή όμως, είναι κατά τη γνώμη μου καταπληκτική σε σύλληψη κι εκτέλεση. Κι είναι μέρος μιας αρκετά καλής ταινίας στο σύνολό της.
Κι ομως, τόσο η ταινία ως σύνολο όσο βέβαια και η συγκεκριμένη σκηνή στάθηκαν αδικημένες, κι όταν βγήκε η ταινία (ειδικά τότε, νομίζω στα 1988) αλλά και αργότερα.
Όταν λοιπόν βγαίνουν τέτοιες παραγωγές και δεν αναγωριζεται άμεσα η αξία τους εντός της χωρας, πώς μετά περιμένουμε να φτιαχτεί ξανά στιβαρό ελληνικό σινεμά ώστε να κάνουμε και εξαγωγή του;
Ως άτομο, είμαι θα έλεγα εξαιρετικά "συντηρητικός" (χωρίς να το θεωρώ μειονέκτημα) , αυτή η σκηνή όμως, είναι κατά τη γνώμη μου καταπληκτική σε σύλληψη κι εκτέλεση. Κι είναι μέρος μιας αρκετά καλής ταινίας στο σύνολό της.
Κι ομως, τόσο η ταινία ως σύνολο όσο βέβαια και η συγκεκριμένη σκηνή στάθηκαν αδικημένες, κι όταν βγήκε η ταινία (ειδικά τότε, νομίζω στα 1988) αλλά και αργότερα.
Όταν λοιπόν βγαίνουν τέτοιες παραγωγές και δεν αναγωριζεται άμεσα η αξία τους εντός της χωρας, πώς μετά περιμένουμε να φτιαχτεί ξανά στιβαρό ελληνικό σινεμά ώστε να κάνουμε και εξαγωγή του;