4 λόγοι για τους οποίους η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτη
Δημοσιεύτηκε: 04 Οκτ 2019, 12:00
4 λόγοι για τους οποίους τα τελευταία χρόνια η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα έχει πάει περίπατο, ιδιαίτερα στον τομέα της ποινικής Δικαιοσύνης,
με ότι αυτό συνεπάγεται, την αύξηση της εγκληματικότητας, την απώλεια του αισθήματος του δικαίου στους πολίτες κλπ.
Δημοσιότητα Δικών: Σε μεγάλες υποθέσεις, με ποινικό ενδιαφέρον, αν και δεν γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και μπορεί οποιοσδήποτε να παραβρεθεί και να παρακολουθήσει τις δίκες αυτές, δεν καλύπτονται τηλεοπτικά, λες και προστατεύονται δικαιώματα ιδιωτικότητας είτε των δικαστών, είτε των μαρτύρων, είτε ακόμα και των κατηγορουμένων.
Ταυτότητα δραστών και δημοσίοτητα: Στις περισσότερες περιπτώσεις, και ενώ υπάρχει δημόσιο συμφέρον απ' την δημοσιοποίηση των στοιχείων της ταυτότητας του δράστη, τούτο δεν γίνεται. Γίνεται μόνο σε κατ' επιλογή περιπτώσεις και με άγνωστο κριτήριο. Λόγου χάριν, την ταυτότητα των διαρρηκτών που συλλαμβάνονται κατά καιρούς δεν την μαθαίνουμε. Τούτο παρατηρείται ακόμα και σε περιπτώσεις σεξουαλικών εγκλημάτων.
Αυτό μάλιστα τηρείται με ευλάβεια και προκαλεί το ερώτημα αν αποτελεί μέρος κάποιου πρωτοκόλλου. Δηλαδή ο άλλος μπαίνει σε σπίτια ή ληστεύει μαγαζιά ή είναι βιαστής αλλά παρ' όλα αυτά η ιδιωτικότητα τους προστατεύεται!
Πολύ χαλαρές ποινές: Οι ποινές στην Ελλάδα είναι επιεικώς για γέλια αλλά και για κλάματα. Παράδειγμα: ο άλλος στην κρήτη πριν χρόνια, σκοτώνει τα τρία του παιδιά, εισπράττει στο δικαστήριο τουλάχιστον τρεις φορές ισόβια, και μετά από 19 χρόνια αποφυλακίζεται λόγω καλής διαγωγής!!! Δηλαδή η ζωή τριών παιδιών στην Ελλάδα αξίζουν 19 χρόνια! Το να αποφυλακίζεται κανένας νωρίτερα είναι κάτι που εφαρμόζεται διεθνώς - όμως τα ισόβια είναι πραγματικά σχεδόν σε όλες τις χώρες ή τέλοσπάντων σπάνε έπειτα από πολλά πολλά χρόνια. Όχι στην Ελλάδα όμως όπου τα ισόβια ισούνται με 15 χρόνια σε πάμπολλες περιπτώσεις. Το ίδιο παρατηρείται και σε άλλες περιπτώσεις λιγότερο τραγικές, όπου εκεί παραβιάζεται ο θεσμός της ισονομίας όπου για σοβαρά οικονομικά αδικήματα ή σε περιπτώσεις πολιτικής διαφθοράς κ.α. παρατηρείται και πάλι το φαινόμενο της πρόωρης αποφυλάκισης. Επίσης, μέρος της παράδοσης αποτελεί και το γελοίο φαινόμενο της συγχώνευσης των ποινών, οι οποίες αντί να εκτίονται με την σειρά, σε πολλές περιπτώσεις (σε όλες δλδ) συγωνεύονται πάντα προς τα κάτω!
Το καθεστώς των αδειών σε βαρυποινίτες και την ύπαρξη ανοικτών φυλακών δεν τα θίγω καν, είναι επιεικώς για κλάματα.
Συνθήκες Σοφρωνιστικών Καταστημάτων: Οι συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές είναι επιπέδου μέσων αφρικανικών χωρών (αν όχι χειρότερα). Επίσης δεν τηρείται κανένα καθεστώς στέρησης της ελευθερίας αφού στις περισσότερες φυλακές στην χώρα μας δεν υπάρχουν ατομικά κελιά αλλά θάλαμοι για 20-30 άτομα τα οποία μάλιστα προαυλίζονται 23 ώρες το 24ωρο, ενώ παρατηρείται το φαινόμενο της οικονομικής ανισότητας δλδ κρατούμενοι οι οποίοι έχουν κάποια οικονομική άνεση να έχουν "ανέσεις" π.χ. παραγγελία φαγητού απέξω ή εξαγορά εύνοιας φρουρών κλπ. ενώ θα έπρεπε να απαγορεύεται στους κρατούμενους να χρησιμοποιούν χρήματα καθ' οιονδήποτε τρόπο. Επίσης, είναι προφανέστατο ότι στις ελληνικές φυλακές δεν ακολουθείται κάποιο σοφρωνιστικό πρόγραμμα για τους κρατούμενους (ειδικά για τους ελαφροποινίτες) οι οποίοι όταν απολυθούν έχουν πάρει μάστερ και εξειδίκευση στο έγκλημα.
@Parrot
ΥΓ: Το φαινόμενο των καθυστερήσεων των δικών, δεν το έβαλα γιατί θεωρώ ότι σε αυτό το κομμάτι έχουμε βελτιωθεί αρκετά, αν και υπάρχουν ακόμα κατα καιρούς περιπτώσεις όπου η απονομή της δικαιοσύνης καθυστερεί κραυγαλέα.
με ότι αυτό συνεπάγεται, την αύξηση της εγκληματικότητας, την απώλεια του αισθήματος του δικαίου στους πολίτες κλπ.
Δημοσιότητα Δικών: Σε μεγάλες υποθέσεις, με ποινικό ενδιαφέρον, αν και δεν γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και μπορεί οποιοσδήποτε να παραβρεθεί και να παρακολουθήσει τις δίκες αυτές, δεν καλύπτονται τηλεοπτικά, λες και προστατεύονται δικαιώματα ιδιωτικότητας είτε των δικαστών, είτε των μαρτύρων, είτε ακόμα και των κατηγορουμένων.
Ταυτότητα δραστών και δημοσίοτητα: Στις περισσότερες περιπτώσεις, και ενώ υπάρχει δημόσιο συμφέρον απ' την δημοσιοποίηση των στοιχείων της ταυτότητας του δράστη, τούτο δεν γίνεται. Γίνεται μόνο σε κατ' επιλογή περιπτώσεις και με άγνωστο κριτήριο. Λόγου χάριν, την ταυτότητα των διαρρηκτών που συλλαμβάνονται κατά καιρούς δεν την μαθαίνουμε. Τούτο παρατηρείται ακόμα και σε περιπτώσεις σεξουαλικών εγκλημάτων.
Αυτό μάλιστα τηρείται με ευλάβεια και προκαλεί το ερώτημα αν αποτελεί μέρος κάποιου πρωτοκόλλου. Δηλαδή ο άλλος μπαίνει σε σπίτια ή ληστεύει μαγαζιά ή είναι βιαστής αλλά παρ' όλα αυτά η ιδιωτικότητα τους προστατεύεται!
Πολύ χαλαρές ποινές: Οι ποινές στην Ελλάδα είναι επιεικώς για γέλια αλλά και για κλάματα. Παράδειγμα: ο άλλος στην κρήτη πριν χρόνια, σκοτώνει τα τρία του παιδιά, εισπράττει στο δικαστήριο τουλάχιστον τρεις φορές ισόβια, και μετά από 19 χρόνια αποφυλακίζεται λόγω καλής διαγωγής!!! Δηλαδή η ζωή τριών παιδιών στην Ελλάδα αξίζουν 19 χρόνια! Το να αποφυλακίζεται κανένας νωρίτερα είναι κάτι που εφαρμόζεται διεθνώς - όμως τα ισόβια είναι πραγματικά σχεδόν σε όλες τις χώρες ή τέλοσπάντων σπάνε έπειτα από πολλά πολλά χρόνια. Όχι στην Ελλάδα όμως όπου τα ισόβια ισούνται με 15 χρόνια σε πάμπολλες περιπτώσεις. Το ίδιο παρατηρείται και σε άλλες περιπτώσεις λιγότερο τραγικές, όπου εκεί παραβιάζεται ο θεσμός της ισονομίας όπου για σοβαρά οικονομικά αδικήματα ή σε περιπτώσεις πολιτικής διαφθοράς κ.α. παρατηρείται και πάλι το φαινόμενο της πρόωρης αποφυλάκισης. Επίσης, μέρος της παράδοσης αποτελεί και το γελοίο φαινόμενο της συγχώνευσης των ποινών, οι οποίες αντί να εκτίονται με την σειρά, σε πολλές περιπτώσεις (σε όλες δλδ) συγωνεύονται πάντα προς τα κάτω!
Το καθεστώς των αδειών σε βαρυποινίτες και την ύπαρξη ανοικτών φυλακών δεν τα θίγω καν, είναι επιεικώς για κλάματα.
Συνθήκες Σοφρωνιστικών Καταστημάτων: Οι συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές είναι επιπέδου μέσων αφρικανικών χωρών (αν όχι χειρότερα). Επίσης δεν τηρείται κανένα καθεστώς στέρησης της ελευθερίας αφού στις περισσότερες φυλακές στην χώρα μας δεν υπάρχουν ατομικά κελιά αλλά θάλαμοι για 20-30 άτομα τα οποία μάλιστα προαυλίζονται 23 ώρες το 24ωρο, ενώ παρατηρείται το φαινόμενο της οικονομικής ανισότητας δλδ κρατούμενοι οι οποίοι έχουν κάποια οικονομική άνεση να έχουν "ανέσεις" π.χ. παραγγελία φαγητού απέξω ή εξαγορά εύνοιας φρουρών κλπ. ενώ θα έπρεπε να απαγορεύεται στους κρατούμενους να χρησιμοποιούν χρήματα καθ' οιονδήποτε τρόπο. Επίσης, είναι προφανέστατο ότι στις ελληνικές φυλακές δεν ακολουθείται κάποιο σοφρωνιστικό πρόγραμμα για τους κρατούμενους (ειδικά για τους ελαφροποινίτες) οι οποίοι όταν απολυθούν έχουν πάρει μάστερ και εξειδίκευση στο έγκλημα.
@Parrot
ΥΓ: Το φαινόμενο των καθυστερήσεων των δικών, δεν το έβαλα γιατί θεωρώ ότι σε αυτό το κομμάτι έχουμε βελτιωθεί αρκετά, αν και υπάρχουν ακόμα κατα καιρούς περιπτώσεις όπου η απονομή της δικαιοσύνης καθυστερεί κραυγαλέα.
