Phorum.com.gr

Όταν το 629 τους γ... λεντήσαμε στους Μοθούς , στην πρώτη αραβοβυζαντινή σύγκρουση . Δυστυχώς δεν είχε συνέχεια. Γράφει ο Θεοφάνης :

...συνάγει πάντας τοὺς στρατιώτας τῶν παραφυλάκων τῆς ἐρήμου, καὶ ἀκριβωσάμενος παρὰ τοῦ Σαρακηνοῦ τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ἤμελλον ἐπιρρίπτειν αὐτοῖς, αὐτὸς ἐπιρρίψας αὐτοῖς ἐν χωρίῳ ἐπιλεγομένῳ Μόθους ἀποκτέννει τρεῖς ἀμηραίους καὶ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ. ἐξῆλθε δὲ εἷς ἀμηρᾶς ὁ Χάλεδος, ὃν λέγουσι τὴν μάχαιραν τοῦ θεοῦ...

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 15:44 Όταν το 629 τους γ... λεντήσαμε στους Μοθούς , στην πρώτη αραβοβυζαντινή σύγκρουση . Δυστυχώς δεν είχε συνέχεια. Γράφει ο Θεοφάνης :

...συνάγει πάντας τοὺς στρατιώτας τῶν παραφυλάκων τῆς ἐρήμου, καὶ ἀκριβωσάμενος παρὰ τοῦ Σαρακηνοῦ τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ἤμελλον ἐπιρρίπτειν αὐτοῖς, αὐτὸς ἐπιρρίψας αὐτοῖς ἐν χωρίῳ ἐπιλεγομένῳ Μόθους ἀποκτέννει τρεῖς ἀμηραίους καὶ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ. ἐξῆλθε δὲ εἷς ἀμηρᾶς ὁ Χάλεδος, ὃν λέγουσι τὴν μάχαιραν τοῦ θεοῦ...

Kαλά τότε δεν ήταν καθόλου φλώροι. Όμως αιώνες αργότερα όταν έφτασαν οι Μογγόλοι στα μέρη τους είχαν παρακμάσει στρατιωτικά. https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_ ... prov=sfla1

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:30

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 15:44 Όταν το 629 τους γ... λεντήσαμε στους Μοθούς , στην πρώτη αραβοβυζαντινή σύγκρουση . Δυστυχώς δεν είχε συνέχεια. Γράφει ο Θεοφάνης :

...συνάγει πάντας τοὺς στρατιώτας τῶν παραφυλάκων τῆς ἐρήμου, καὶ ἀκριβωσάμενος παρὰ τοῦ Σαρακηνοῦ τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ἤμελλον ἐπιρρίπτειν αὐτοῖς, αὐτὸς ἐπιρρίψας αὐτοῖς ἐν χωρίῳ ἐπιλεγομένῳ Μόθους ἀποκτέννει τρεῖς ἀμηραίους καὶ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ. ἐξῆλθε δὲ εἷς ἀμηρᾶς ὁ Χάλεδος, ὃν λέγουσι τὴν μάχαιραν τοῦ θεοῦ...

Kαλά τότε δεν ήταν καθόλου φλώροι. Όμως αιώνες αργότερα όταν έφτασαν οι Μογγόλοι στα μέρη τους είχαν παρακμάσει στρατιωτικά. https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_ ... prov=sfla1

Τότε βέβαια εμφανίστηκαν οι Μαμελούκοι που τους Μογγόλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Ain_Jalut

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:38

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:30

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 15:44 Όταν το 629 τους γ... λεντήσαμε στους Μοθούς , στην πρώτη αραβοβυζαντινή σύγκρουση . Δυστυχώς δεν είχε συνέχεια. Γράφει ο Θεοφάνης :

...συνάγει πάντας τοὺς στρατιώτας τῶν παραφυλάκων τῆς ἐρήμου, καὶ ἀκριβωσάμενος παρὰ τοῦ Σαρακηνοῦ τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ἤμελλον ἐπιρρίπτειν αὐτοῖς, αὐτὸς ἐπιρρίψας αὐτοῖς ἐν χωρίῳ ἐπιλεγομένῳ Μόθους ἀποκτέννει τρεῖς ἀμηραίους καὶ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ. ἐξῆλθε δὲ εἷς ἀμηρᾶς ὁ Χάλεδος, ὃν λέγουσι τὴν μάχαιραν τοῦ θεοῦ...

Kαλά τότε δεν ήταν καθόλου φλώροι. Όμως αιώνες αργότερα όταν έφτασαν οι Μογγόλοι στα μέρη τους είχαν παρακμάσει στρατιωτικά. https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_ ... prov=sfla1

Τότε βέβαια εμφανίστηκαν οι Μαμελούκοι που τους Μογγόλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Ain_Jalut

Nαι αλλά οι μαμελούκοι τότε ήταν τουρκογενείς όχι ντόπιοι ανατολίτες.

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:49

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:38

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:30

Kαλά τότε δεν ήταν καθόλου φλώροι. Όμως αιώνες αργότερα όταν έφτασαν οι Μογγόλοι στα μέρη τους είχαν παρακμάσει στρατιωτικά. https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_ ... prov=sfla1

Τότε βέβαια εμφανίστηκαν οι Μαμελούκοι που τους Μογγόλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Ain_Jalut

Nαι αλλά οι μαμελούκοι τότε ήταν τουρκογενείς όχι ντόπιοι ανατολίτες.

Αρχικά ήταν Κουμάνοι ( τουρκικής καταγωγής ) και Κιρκάσιοι ( καυκασιανής καταγωγής ). Μετά μπήκε πολύ πράμα στις τάξεις τους.

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:58

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:49

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:38

Τότε βέβαια εμφανίστηκαν οι Μαμελούκοι που τους Μογγόλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Ain_Jalut

Nαι αλλά οι μαμελούκοι τότε ήταν τουρκογενείς όχι ντόπιοι ανατολίτες.

Αρχικά ήταν Κουμάνοι ( τουρκικής καταγωγής ) και Κιρκάσιοι ( καυκασιανής καταγωγής ). Μετά μπήκε πολύ πράμα στις τάξεις τους.

Πάντως η μογγολική απάντηση δεν άργησε να έρθει και το 1299 ηττήθηκαν οι Μαμελούκοι.
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of ... prov=sfla1

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:05

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:58

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 16:49

Nαι αλλά οι μαμελούκοι τότε ήταν τουρκογενείς όχι ντόπιοι ανατολίτες.

Αρχικά ήταν Κουμάνοι ( τουρκικής καταγωγής ) και Κιρκάσιοι ( καυκασιανής καταγωγής ). Μετά μπήκε πολύ πράμα στις τάξεις τους.

Πάντως η μογγολική απάντηση δεν άργησε να έρθει και το 1299 ηττήθηκαν οι Μαμελούκοι.
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of ... prov=sfla1

Όχι για πολύ.

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of ... far_(1303)

Το αρνητικό ήταν ότι οι Μογγολοι δεν είχαν δικό τους πολιτισμό και επηρεάστηκαν από τους μουσουλμάνους που κατέκτησαν

Εδώ να αναφέρουμε ότι η μογγολική λέξη για μια μυριάδα στρατιώτες συγγενεύει με τον βυζαντινό όρο "θέμα" ο οποίος έχει στεπική και όχι ελληνική προέλευση https://en.m.wiktionary.org/wiki/tumen
https://www.google.com/amp/s/smerdaleos ... %25BC/amp/

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:17 Εδώ να αναφέρουμε ότι η μογγολική λέξη για μια μυριάδα στρατιώτες συγγενεύει με τον βυζαντινό όρο "θέμα" ο οποίος έχει στεπική και όχι ελληνική προέλευση https://en.m.wiktionary.org/wiki/tumen
https://www.google.com/amp/s/smerdaleos ... %25BC/amp/

Α, μπα. Βλέπε σχόλιο Simplizissimus :

ht tps://smerdaleos.wordpress.com/2014/11/16/η-ετυμολογία-του-βυζαντινού-όρου-θέμ/#comment-1592

Ζαποτέκος έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:29

Antigeist έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:17 Εδώ να αναφέρουμε ότι η μογγολική λέξη για μια μυριάδα στρατιώτες συγγενεύει με τον βυζαντινό όρο "θέμα" ο οποίος έχει στεπική και όχι ελληνική προέλευση https://en.m.wiktionary.org/wiki/tumen
https://www.google.com/amp/s/smerdaleos ... %25BC/amp/

Α, μπα. Βλέπε σχόλιο Simplizissimus :

ht tps://smerdaleos.wordpress.com/2014/11/16/η-ετυμολογία-του-βυζαντινού-όρου-θέμ/#comment-1592

Προσωπικά δεν με πείθει αυτή η άποψη. Αν σκεφτείς την παρουσία που είχαν στον πρώιμο βυζαντινό στρατό Ούννοι και ιδιαίτερα διάφοροι Γερμανοί (Γέπηδες, Ερουλοι) των Βαλκανίων που δέχτηκαν την άμεση επιρροή των πρώτων (πχ. Ο Μούνδος που συμμετείχε στη reconquista του Ιουστινιανού ήταν μάλλον μεικτής γεπηδο-ουνικής καταγωγής) και ότι η λέξη υπάρχει και στους πρώιμους Σλάβους που έσκασαν στα Βαλκάνια (οι οποίοι μάλλον την μάζεψαν από κει) και ότι πράγματι το πρώιμο μεγάλο θέμα αποτελούνταν από μια μυριάδα, φαντάζει πολύ δελεαστική πρόταση. Επίσης την εποχή που συγκροτήθηκαν τα θέματα κυκλοφορούσαν ακόμα μπόλικα γερμανικά και λατινικά δάνεια στην στρατιωτική ορολογία.
https://en.wikipedia.org/wiki/Mundus_%2 ... prov=sfla1

Giorgos 574 έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:16 Το αρνητικό ήταν ότι οι Μογγολοι δεν είχαν δικό τους πολιτισμό και επηρεάστηκαν από τους μουσουλμάνους που κατέκτησαν

Δεν ισχυεί ότι δεν είχαν πολιτισμό. Όλοι οι άνθρωποι έχουν πολιτισμό (γλώσσα, θρησκεία, ήθη, έθιμα). Απλώς οι Μογγόλοι δεν ρίζωσαν πολιτικά για αρκετό καιρό στα μέρη που κατέκτησαν γιατί διασπάστηκαν πολύ γρήγορα. Όταν συμβαίνει αυτό υιοθετείς τη γλώσσα και την θρησκεία αυτού που κατακτάς. Οι Σελτζούκοι απ' όπου προήλθαν οι Οθωμανοί παρέμειναν ενωμένοι για αρκετό καιρό στην κατεκτημένη Μικρά Ασία και έτσι επέβαλαν τη γλώσσα και τη θρησκεία τους. To ίδιο έκαναν και οι Άραβες στη Βόρειο Αφρική και Μέση Ανατολή όταν απέσπασαν τις περιοχές από τους Βυζαντινούς. Οι Ρωμαίοι δεν εκλατίνησαν την Ανατολή γιατί δεν υπήρξαν σημαντικές ροές λατινόφωνων εποίκων εκεί.

Πολιορκία της σελτζουκικής Νίκαιας της Βιθυνίας ( 1097 ) από Σταυροφόρους και Βυζαντινούς. Οι πολιορκητές ρίχνουν κομμένα κεφάλια Τούρκων για να καταπτοήσουν τους πολιορκημένους. Γαλλικό χειρόγραφο των αρχών του 13ου αι.
https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Nicaea


The execution of the prisoners in Nicopolis, in retaliation for the earlier Rahovo massacre of the Ottoman prisoners by the crusaders.
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Nicopolis
https://en.wikipedia.org/wiki/Froissart ... Fr_2643-6)

Μερικές πληροφορίες απ' το ωραίο άρθρο

Οι πολεμικές επιχειρήσεις του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού στον Καύκασο κατά τον 19ο αι. ( 1801 - 1864 )
του ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ Θ. ΧΑΛΑΤΣΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ, ΤΕΥΧΟΣ 541, ΙΟΥΛΙΟΣ 2013
https://www.politeianet.gr/magazines/-p ... 013-224393

- Ο πόλεμος στον Βόρειο Καύκασο κατά τον 19ο αι. υπήρξε η πιο παρατεταμένη σύγκρουση στην οποία συμμετείχε ο ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός και εκείνη που του επέφερε τις μεγαλύτερες απώλειες , μετά τους Ναπολεοντείους Πολέμους.

- Οι Ρώσοι αποκαλούν τους ορεσίβιους λαούς του Καυκάσου "γκόρτσι" .

- Επί Ιβάν Δ΄ του Τρομερού οι χριστιανικοί πληθυσμοί του Καυκάσου ζήτησαν τη ρωσική βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τις επιδρομές των μουσουλμάνων Τατάρων.

- Επί Πέτρου Α΄ και Αικατερίνης Β΄ η Γεωργία ζήτησε ρωσική υποστήριξη για να αντιμετωπίσει την πίεση των Οθωμανών και των Περσών.

- Το 1785 ο Τσετσένος σεΐχης Ουσουρμά Μανσούρ ( 1760 - 1794 ) ( Μανσούρ = νικητής ) ξεσήκωσε Τσετσένους και Νταγκεστανούς σε Ιερό Πόλεμο κατά των απίστων. Τον αντιμετώπισε ρωσικός στρατός δύναμης 3000 ανδρών. Ο Μανσούρ υποχώρησε στο Κουμπάν ( 1787 ) και συμμάχησε με τους Οθωμανούς στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1787 - 1791. Τελικά αιχμαλωτίστηκε απ' τους Ρώσους τον Ιούνιο του 1791 και η δράση του έληξε.


Ουσουρμά Μανσούρ

- Το 1795 ο Πέρσης ηγεμόνας Αγά Μοχάμετ Χαν εισέβαλε στην Γεωργία και κατέστρεψε την Τιφλίδα. Οι Ρώσοι απάντησαν με επίθεση στις περσικές κτήσεις στον Καύκασο. Ανακατέλαβαν τη Γεωργία , το Νταγκεστάν και το περσικό Βόρειο Αζερμπαϊτζάν. Το 1801 οι Ρώσοι προσάρτησαν με συνθήκη το βασίλειο της Γεωργίας και σταθεροποίησαν την παρουσία τους στον Καύκασο. Η Οσετία ήταν τμήμα της Ρωσίας ήδη απ' το 1774. Η Ινγκουσετία προσαρτήθηκε εθελούσια στη Ρωσία το 1810. Η Τσετσενία όμως και το Νταγκεστάν και οι ορεσίβιοι , δασόβιοι , αλλά και πεδινοί πληθυσμοί τους βρίσκονταν σε αναβρασμό.

- Μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους ρωσικές δυνάμεις διεξήγαγαν επιχειρήσεις στο "οχυρό" Καύκασος υπό την ηγεσία του βετεράνου στρατηγού Αλεξέι Πετρόβιτς Γερμόλοφ. Στο μεταξύ άρχισε να διαδίδεται η σουφιστική αίρεση του μουριδισμού και το καλοκαίρι του 1825 οι Τσετσένοι ξεσηκώθηκαν με ηγέτη τον ιμάμη Καζή Μουλά Μοχάμετ. To καλοκαίρι του 1832 οι Ρώσοι ( 10.000 άνδρες , 16 πυροβόλα ) υπό τον στρατηγό Γκριγκόρι Ρόζεν επιτέθηκαν στο χωριό Γκίμρι του Νταγκεστάν , έδρα του Καζή Μουλά. Στις 17/10/1832 το Γκίμρι έπεσε και ο Καζή Μουλά σκοτώθηκε.


Αλεξέι Πετρόβιτς Γερμόλοφ


Αναπαράσταση της μάχης στο ορεινό χωριό Γκίμρι

- Το 1834 ιμάμης στην Τσετσενία και στο Νταγκεστάν ανέλαβε ο Σαμίλ , συναγωνιστής του Καζή Μουλά. Συνέχισε τον πόλεμο στον Βόρειο Καύκασο και επέβαλε τον ισλαμικό νόμο της σαρία. Συγκέντρωσε στρατό 65.000 ανδρών ( 5.000 μόνιμη δύναμη και 60.000 εθελοντές ) και 1000 πολεμιστές ως προσωπική φρουρά. Τον Μάιο του 1837 οι Ρώσοι απέτυχαν σε εκστρατεία εναντίον του στην περιοχή του Αχούλγκο. Ο Σαμίλ διέδωσε τότε πως είχε την προστασία του Αλλάχ και οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να τον πλήξουν. Το 1839 οι Ρώσοι ( 10.000 άνδρες , 17 πυροβόλα ) υπό τον στρατηγό Πάβελ Γκράμπε επιτέθηκαν στο οχυρό του Αχούλγκο που το υπεράσπιζε ο Σαμίλ με 5000 άνδρες. Μετά από πολιορκία 2 μηνών το Αχούλγκο έπεσε ( Αύγουστος 1839 ) , αλλά ο Σαμίλ κατάφερε να διαφύγει. Οι μουσουλμάνοι είχαν 1000 νεκρούς και 900 αιχμαλώτους. Οι Ρώσοι είχαν 2.500 νεκρούς και τραυματίες.


Η πολιορκία του Αχούλγκο

- Ο Σαμίλ συνέχισε την αντάρτικη δράση του στην Ανατολική Τστσενία. Στις 11/7/1840 οι Ρώσοι κατάφεραν να αποκρούσουν μουσουλμανική επίθεση , με μεγάλες όμως απώλειες. Τον Ιούνιο του 1842, ένα άλλο ρωσικό εκστρατευτικό σώμα ( 10.000 άνδρες , 24 πυροβόλα ) υπό τον στρατηγό Γκράμπε, είχε μεγάλες απώλειες κινούμενο σε ορεινό και δασώδες έδαφος και δεχόμενο αιφνιδιαστικές επιθέσεις 2.000 ανταρτών. Τον Αύγουστο - Σεπτέμβριο 1843 ο Σαμίλ πέτυχε να καταλάβει 13 οχυρωμένες τοποθεσίες των Ρώσων και να κερδίσει την υποστήριξη όλο και περισσότερων φυλών. Οι Ρώσοι ενίσχυσαν τις δυνάμεις τους στον Καύκασο που έφτασαν συνολικά τους 150.000 άνδρες. Διοικητής ανέλαβε ο πρίγκιπας Μιχαήλ Βοροντσόφ , ο οποίος είχε διακριθεί στη μάχη του Μποροντίνο ( 1812 ) και είχε πολεμήσει παλαιότερα στον Καύκασο μαζί με τον Γερμόλοφ. Στις 31/5/1845 ο Βοροντσόφ με 25.000 πεζούς , 2.000 ιππείς και 46 πυροβόλα επιτέθηκε στις εχθρικές θέσεις στην Τσετσενία. Το δριμύ ψύχος , η στρατηγική της "καμένης γης" των ανταρτών , οι αιφνιδιαστικές τους επιθέσεις και η έλλειψη προμηθειών και πυρομαχικών είχαν σαν αποτέλεσμα η εκστρατεία να μείνει ατελέσφορη και οι Ρώσοι να έχουν 7.000 νεκρούς και τραυματίες.

Μιχαήλ Σεμιόνοβιτς Βοροντσόφ

- Το 1846 - 52 ο Βοροντσόφ συνέχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις , έφτιαξε οχυρά , κατέστρεψε δάση που παρείχαν κάλυψη στους αντάρτες και ειρήνευσε το μεγαλύτερο τμήμα του Καυκάσου. Το 1853 ξέσπασε ο Κριμαϊκός Πόλεμος και ο Σαμίλ εισέβαλε στην Γεωργία. Μετά το τέλος του Κριμαϊκού Πολέμου οι Ρώσοι αποφάσισαν να τελειώνουν μαζί του. Ο νέος διοικητής του Καυκάσου Αλεξάντρ Ιβάνοβιτς Μπαριάτινσκι συγκέντρωσε στον Καύκασο 200.000 άνδρες και έστειλε τον καυκασιανής καταγωγής βετεράνο στρατηγό Νικολάι Γεβδοκίμοφ να καταλάβει την Τσετσενία. Ο Γεβδοκίμοφ είχε ανέλθει στην ιεραρχία του στρατεύματος από απλός πεζικάριος και είχε διακριθεί στις προγενέστερες επιχειρήσεις στον Καύκασο. Το 1856 - 7 κατέλαβε 20 οχυρωμένα χωριά των ανταρτών στην Μικρή Τσετσενία . Επίσης οι Ρώσοι σταθεροποίησαν τον έλεγχό τους στο Νταγκεστάν και στην Αμπχαζία. Ο Σαμίλ αποκόπηκε από τα εύφορα εδάφη του και στερήθηκε τις πηγές ανεφοδιασμού του. Την 1/4/1859 οι Ρώσοι κατέλαβαν στη Μεγάλη Τσετσενία το Βιντίνο στο οποίο είχε οχυρωθεί ο Σαμίλ , ο οποίος όμως κατάφερε να διαφύγει με 600 άνδρες του στο οχυρωμένο όρος Γκουνίμπ του Νταγκεστάν. Το οχυρό κατελήφθει στις 25/8/1859 και ο Σαμίλ παραδόθηκε στον Μπαριάτινσκι , ο οποίος προήχθη σε στρατάρχη.


Αλεξάντρ Ιβάνοβιτς Μπαριάτινσκι

Ο πίνακας αναπαριστά την παράδοση του ιμάμη Σαμίλ στον στρατηγό Μπαριάτινσκι , στις 25/8/1859.

- Το 1860 ο στρατηγός Γεβδοκίμοφ στάλθηκε στον δυτικό Καύκασο για να αντιμετωπίσει τις εξεγέρσεις των Κιρκασίων. Ως το 1864 στάλθηκαν στην περιοχή 60.000 άνδρες με 108 πυροβόλα. Το 1861 - 2 πολλοί Κιρκάσιοι κατέφυγαν μαζικά στην Τουρκία και στις περιοχές τους εγκαταστάθηκαν Κοζάκοι. Ο πόλεμος έληξε στις 21/5/1864 όταν παραδόθηκαν και οι τελευταίοι Κιρκάσιοι.

- Το 1860 ο στρατηγός Γεβδοκίμοφ στάλθηκε στον δυτικό Καύκασο για να αντιμετωπίσει τις εξεγέρσεις των Κιρκασίων. Ως το 1864 στάλθηκαν στην περιοχή 60.000 άνδρες με 108 πυροβόλα. Το 1861 - 2 πολλοί Κιρκάσιοι κατέφυγαν μαζικά στην Τουρκία και στις περιοχές τους εγκαταστάθηκαν Κοζάκοι. Ο πόλεμος έληξε στις 21/5/1864 όταν παραδόθηκαν και οι τελευταίοι Κιρκάσιοι.

- To 1801 - 1864 οι ρωσικές απώλειες από τις μάχες ( 10 % ) και τις ασθένειες ( χολέρα , τύφος , ελονοσία ) ( 90 % ) στο μέτωπο του Καυκάσου ήταν 80.000 άνδρες ( μεταξύ των οποίων 13 στρατηγοί και 21 διοικητές μονάδων ).

- Το 1920 -1941 στις περιοχές της Τσετσενίας και της Ινγκουσετίας σημειώθηκαν 12 μεγάλες και πάνω από 50 μικρότερες εξεγέρσεις. Το 1944 ο Στάλιν διέλυσε την Σοβιετική Δημοκρατία Τσετσενίας - Ινγκουσετίας και εκτόπισε τους τοπικούς πληθυσμούς. Το 1957 επανασυστάθηκε η Σοβιετική Δημοκρατία Τσετσενίας - Ινγκουσετίας και επέστρεψαν οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί. Επικράτησε ειρήνη την περίοδο 1957 - 1992, αλλά έκτοτε ξεκίνησαν πάλι οι συγκρούσεις.