ΣΥΡΙΖΑ η επόμενη μέρα
Δημοσιεύτηκε: 08 Ιούλ 2019, 19:10
Περίεργη μέρα η χθεσινή. Από την μια η Ελλάδα, λόγο βλακείας και αδιαφορίας, έκανε μια αυτοκτονική επιλογή με εξαιρετική σημειολογία: ως Έθνος δεν έχουμε κανένα ελαφρυντικό, δίκαια θα υποφέρουμε, από την άλλη όμως αξιοσημείωτη ήταν η αντοχή του ΣΥΡΙΖΑ, με μηδαμινές απώλειες. Θυμίζω πως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με στρατό δεκαετιών που τους χρωστά άπειρες χάρες και βολέματα, έφθασαν όταν διαχειρίστηκαν μνημόνια να πιάσουν 5 και 19% αντίστοιχα. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα χωρίς μέλη στην ουσία και χωρίς σκάνδαλα που δημιουργούν δεσμούς αίματος, έχοντας να αντιμετωπίσει την πιο πρόστυχη μιντιακή επίθεση παραπληροφόρησης, σύσσωμη την εκκλησία της Ελλάδος και τους ανθρώπους που επηρεάζει, μια αντιδημοφιλή συμφωνία αυτή των Πρεσπών, αρκετά κόμματα στον συγγενή του χώρο και την φυσιολογική κυβερνητική φθορά, περνά στην αντιπολίτευση με ένα μεγάλο ποσοστό, το 32%, που χωρίς καμιά αμφιβολία, τον κάνει τον βασικό και σταθερό πυλώνα της πολιτικής ζωής της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια.
Ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που ηττήθηκε αποφασιστικά χθες, είναι το απομεινάρι του κόμματος του 4%, συνηθισμένο στον γραφικό ακτιβισμό και με μόνη προσφορά του να βάζει αυτογκόλ και να δίνει πάσες στον αντίπαλο. Η ανοησία του Φίλη, ας πούμε όντως υπουργός παιδείας, να εξοργίσει στα καλά καθούμενα την πλειοψηφία των Ελλήνων αμφισβητώντας την ποντιακή γενοκτονία ήταν αδιανόητη! Το ίδιο και όταν η κ.Τασία, που έφυγε από την πολιτική ζωή ατιμωτικά, έλεγε για μετανάστες που λιάζονται, προκαλώντας τον κόσμο, που ακόμα και αν έχει την διάθεση να βοηθήσει ανθρωπιστικά, ασφαλώς βλέπει μια κατάσταση που υποβαθμίζει την καθημερινότητα του. Θα μπορούσα να προσθέσω και άλλα παραδείγματα, σαν τον Ηλιοπουλο που από τα να υποστηρίζει,σωστά, τα αιτήματα των ομοφυλοφίλων, βρέθηκε λόγο αφέλειας να δηλώνει πως τα χρώματα της σημαίας του είναι.... πολύχρωμα,λες και η γαλανόλευκη που ως δημόσιος λειτουργός καλείται να υπηρετήσει και προφανώς εκφραζει το σύνολο των εκλογέων του(και των πολύχρωμων) έχει κάτι δηλητηριώδες και πρέπει να αντικατασταθεί.
Ως φορουμικό παράδειγμα, μπορώ να θεωρήσω, τον συμπαθέστατο κατά τα λοιπά Χαιλάντερ, που όταν προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε το πόσο εθνικά επωφελής ήταν η συμφωνία των Πρεσπών σε ένα κόσμο που είχε αφηνιάσει από παπατζές, αυτός άνοιγε νήματα για την "Μακεδονική" μειονότητα στην Ελλάδα,θέση που δεν εχει καμιά σχέση με αυτή του κόμματος, το οποίο εν τέλει έκλεισε ένα θέμα,διαλύοντας τον σοβινισμό των γειτόνων.
Ο Τσίπρας, ως οξύνους άνθρωπος, προσπάθησε να μαζέψει αυτές τις συμπεριφορές ή έπραξε ο ίδιος το αντίθετο προσπαθώντας να τονίσει τον,αδιαμφισβήτητο για εμένα.πατριωτισμό του και στο τέλος κατέληξε να τους βάλει όλους στην άκρη και να προβάλει μόνο τον εαυτό του, πετώντας τα βαρίδια που πάνε πίσω αυτον και το εγχείρημα του.
Εδώ και καιρό το κόμμα, περνά στην νέα εποχή του και την νέα φυσιογνωμία του, με βασικό άξονα την πλατιά του βάση, πολιτικά πρέπει να πάει προς τον την αριστερή σοσιαλδημοκρατία, χωρίς την ηθική σήψη του ΠΑΣΟΚ, ενσωματώνοντας και μετριοπαθή συντηρητικά στοιχεία εχθρικά προς τον νεοφιλελευθερισμό. Έχουμε τον χρόνο να παρουσιάσουμε μια συγκεκριμένη πρόταση τώρα, που θα είναι αρεστή στους πολλούς και όχι η λιγότερο κακή!
Είναι δεδομένο πως η Ελλάδα μπορεί χθες να πήγε περι τα 200 χρόνια πίσω, όμως το αύριο της χώρας εξακολουθεί να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι κανόνες, η διαφάνεια και το υποτυπώδες κοινωνικό κράτος που χτίστηκε υπο αντίξοες συνθήκες, είναι και το εχέγγυο πως θα επιστρέψουμε σύντομα και το βασικό αγκάθι για το κόμμα των νεο κοτσαμπάσιδων που πρόσκαιρα θα διαχειριστεί την εξουσία. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να παραγραφούν όλα αυτά, ούτε θα γίνει τίποτα άνετα, με μια στιβαρή και συντεταγμένη αντιπολίτευση.
Στα Δεξιά μας, τα δυο παλιά απομεινάρια, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, πρέπει να εξαφανιστούν αφομοιούμενα. Ο Βαρουφάκης από την άλλη, παρά την ιδιορρυθμία και την γραφικότητα του, πιστεύω πως δεν είναι κακή εξέλιξη που υπάρχει.
Δεν θα πω το όπλο παρα πόδα, γιατί δεν ηττηθήκαμε, ανανεώνουμε το ραντεβού μας
Ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που ηττήθηκε αποφασιστικά χθες, είναι το απομεινάρι του κόμματος του 4%, συνηθισμένο στον γραφικό ακτιβισμό και με μόνη προσφορά του να βάζει αυτογκόλ και να δίνει πάσες στον αντίπαλο. Η ανοησία του Φίλη, ας πούμε όντως υπουργός παιδείας, να εξοργίσει στα καλά καθούμενα την πλειοψηφία των Ελλήνων αμφισβητώντας την ποντιακή γενοκτονία ήταν αδιανόητη! Το ίδιο και όταν η κ.Τασία, που έφυγε από την πολιτική ζωή ατιμωτικά, έλεγε για μετανάστες που λιάζονται, προκαλώντας τον κόσμο, που ακόμα και αν έχει την διάθεση να βοηθήσει ανθρωπιστικά, ασφαλώς βλέπει μια κατάσταση που υποβαθμίζει την καθημερινότητα του. Θα μπορούσα να προσθέσω και άλλα παραδείγματα, σαν τον Ηλιοπουλο που από τα να υποστηρίζει,σωστά, τα αιτήματα των ομοφυλοφίλων, βρέθηκε λόγο αφέλειας να δηλώνει πως τα χρώματα της σημαίας του είναι.... πολύχρωμα,λες και η γαλανόλευκη που ως δημόσιος λειτουργός καλείται να υπηρετήσει και προφανώς εκφραζει το σύνολο των εκλογέων του(και των πολύχρωμων) έχει κάτι δηλητηριώδες και πρέπει να αντικατασταθεί.
Ως φορουμικό παράδειγμα, μπορώ να θεωρήσω, τον συμπαθέστατο κατά τα λοιπά Χαιλάντερ, που όταν προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε το πόσο εθνικά επωφελής ήταν η συμφωνία των Πρεσπών σε ένα κόσμο που είχε αφηνιάσει από παπατζές, αυτός άνοιγε νήματα για την "Μακεδονική" μειονότητα στην Ελλάδα,θέση που δεν εχει καμιά σχέση με αυτή του κόμματος, το οποίο εν τέλει έκλεισε ένα θέμα,διαλύοντας τον σοβινισμό των γειτόνων.
Ο Τσίπρας, ως οξύνους άνθρωπος, προσπάθησε να μαζέψει αυτές τις συμπεριφορές ή έπραξε ο ίδιος το αντίθετο προσπαθώντας να τονίσει τον,αδιαμφισβήτητο για εμένα.πατριωτισμό του και στο τέλος κατέληξε να τους βάλει όλους στην άκρη και να προβάλει μόνο τον εαυτό του, πετώντας τα βαρίδια που πάνε πίσω αυτον και το εγχείρημα του.
Εδώ και καιρό το κόμμα, περνά στην νέα εποχή του και την νέα φυσιογνωμία του, με βασικό άξονα την πλατιά του βάση, πολιτικά πρέπει να πάει προς τον την αριστερή σοσιαλδημοκρατία, χωρίς την ηθική σήψη του ΠΑΣΟΚ, ενσωματώνοντας και μετριοπαθή συντηρητικά στοιχεία εχθρικά προς τον νεοφιλελευθερισμό. Έχουμε τον χρόνο να παρουσιάσουμε μια συγκεκριμένη πρόταση τώρα, που θα είναι αρεστή στους πολλούς και όχι η λιγότερο κακή!
Είναι δεδομένο πως η Ελλάδα μπορεί χθες να πήγε περι τα 200 χρόνια πίσω, όμως το αύριο της χώρας εξακολουθεί να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι κανόνες, η διαφάνεια και το υποτυπώδες κοινωνικό κράτος που χτίστηκε υπο αντίξοες συνθήκες, είναι και το εχέγγυο πως θα επιστρέψουμε σύντομα και το βασικό αγκάθι για το κόμμα των νεο κοτσαμπάσιδων που πρόσκαιρα θα διαχειριστεί την εξουσία. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να παραγραφούν όλα αυτά, ούτε θα γίνει τίποτα άνετα, με μια στιβαρή και συντεταγμένη αντιπολίτευση.
Στα Δεξιά μας, τα δυο παλιά απομεινάρια, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, πρέπει να εξαφανιστούν αφομοιούμενα. Ο Βαρουφάκης από την άλλη, παρά την ιδιορρυθμία και την γραφικότητα του, πιστεύω πως δεν είναι κακή εξέλιξη που υπάρχει.
Δεν θα πω το όπλο παρα πόδα, γιατί δεν ηττηθήκαμε, ανανεώνουμε το ραντεβού μας
