Ολικό Ξύρισμα Σώματος
Δημοσιεύτηκε: 03 Ιουν 2019, 23:03
Ολικό Ξύρισμα Σώματος
Ολικό, υπερβολικό, σώμα του Αιόλου,
δέξου τούτηνα την προσευχή του κώλου.
Κοίτα μέσα απ' το λαμπρό πετράδι,
το σγουρόμαλλο, λευκό κουράδι.
Σαλαγιέται από βοσκούς, που ασκούς κρατούνε αιολικούς,
αδαμάντινα κοράκια γλείφουν τους αλκοολικούς.
Τους ακούς; Σιγοπαίζουν στη δροσιά, την αγέρωχη τη φυλλωσιά.
Σκαλωσιά στήνουν απίκο, κοροϊδεύοντας τον ποκοπίκο.
Κίτρινε θυμέ της νιότης,
φάε λίγη κρέμα Γιώτης.
Μάνα μπούκωνε μ' αυτή το γιο της
κι έγινε πασοκοαγρότης.
Το τρακτέρ τώρα αφήνει,
πίνει, τρώει και μεθά.
Με τα θα κοιμάται το έρμο,
Σε μια βίλα στο Παλέρμο.
Ρίχνω μια και τα γκρεμίζω,
όλα τα προηγούμενα λάθη που χτίζω.
Φέρνω μία νέα αρχή, ολοένα πιο ρηχή.
Σαν θα βγει στον πηγεμό, ένα βήμα απ' το γκρεμό,
θα πεθάνει στο λιοπύρι, το λιπόσαρκο βαμπίρι.
Άνδρας; Αστήρ.
Ολικό, υπερβολικό, σώμα του Αιόλου,
δέξου τούτηνα την προσευχή του κώλου.
Κοίτα μέσα απ' το λαμπρό πετράδι,
το σγουρόμαλλο, λευκό κουράδι.
Σαλαγιέται από βοσκούς, που ασκούς κρατούνε αιολικούς,
αδαμάντινα κοράκια γλείφουν τους αλκοολικούς.
Τους ακούς; Σιγοπαίζουν στη δροσιά, την αγέρωχη τη φυλλωσιά.
Σκαλωσιά στήνουν απίκο, κοροϊδεύοντας τον ποκοπίκο.
Κίτρινε θυμέ της νιότης,
φάε λίγη κρέμα Γιώτης.
Μάνα μπούκωνε μ' αυτή το γιο της
κι έγινε πασοκοαγρότης.
Το τρακτέρ τώρα αφήνει,
πίνει, τρώει και μεθά.
Με τα θα κοιμάται το έρμο,
Σε μια βίλα στο Παλέρμο.
Ρίχνω μια και τα γκρεμίζω,
όλα τα προηγούμενα λάθη που χτίζω.
Φέρνω μία νέα αρχή, ολοένα πιο ρηχή.
Σαν θα βγει στον πηγεμό, ένα βήμα απ' το γκρεμό,
θα πεθάνει στο λιοπύρι, το λιπόσαρκο βαμπίρι.
Άνδρας; Αστήρ.