Phorum.com.gr

Πηγή

κράτησα κάποιες σημειώσεις, παρακολουθώντας
γι άλλη μια φορά αυτό το πανέμορφο ντοκιμαντέρ,
για όποιον θέλει να πάρει μια ιδέα, και ίσως όλοι
συμφωνήσουμε στο τέλος, πως κάποιοι "τρελοί"
"έχουν χάσει τα πάντα, εκτός από τα λογικά τους"




Κάνω ανθρώπους με τα μάτια μου, κατάλαβες;
Έχω όραση δυνατή, και μπορώ να κάνω και
μορφές ολόκληρες. Αλήθεια.

Το γυναικείο κορμί το γυμνό εγώ το φαντάζομαι
σαν κάτι που μου θυμίζει τη μάνα γη, τη γη μας.

Είχα μελαγχολία, δεν είχα άνθρωπο να μιλήσω,
τα παιρνα όλα τοις μετρητοίς. Δεν είχα άνθρωπο
να μου δώσει μια συμβουλή, δε γνώρισα πατέρα, δε
γνώρισα κανέναν.

Είναι ανάγκη να γκρεμίζουμε τα τείχη για να βγούμε
έξω, ή να τα διευρύνουμε για να μπείτε κι εσείς
οι υπόλοιποι εδώ μέσα;

Είκοσι χρόνια τώρα έχω χάσει τον εαυτό μου.
Ποιός είμαι, δε δε δε θυμάμαι.
Τί με δένει έτσι με αλυσίδες, με λουκέτα,
με χειροπέδες.
Όποιος μου βρει τί έχω, με τί είναι δεμένη
η ψυχή μου, θα τονε κάμω χρυσό.
Να τονε κάμω χρυσό, και να τονε προσκυνάω
χίλια δισεκατομμύρια χρόνια, χίλια δισεκα-
τομμύρια έτη φωτός χρόνια, θα τονε προσκυνάω.
Τί έπαθα, παναγία μου, παναγία μου.

Έχεις δει ένα ποτάμι, ε; Κυλάει. Ο κόσμος.
Σε ορισμένα σημεία κάνει βούρκους, αλλά
μέσα του υπάρχει πολύ περισσότερη ζωή.

Να δω το Θεό. Η αμπουρνελιά. Είδα το Θεό.
Να δω τον ήλιο. Βλέπω τον ήλιο κι είναι
σαν τον αχινό.

Είμαι η στοργή. Είμαι το δάκρυ από το βλέφαρο.
Είμαι ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν.
Θεέ ομορφιά. Θεέ μου ζωή.

Φαίνεται ενδιαφέρον. Ίσως το απόψε. Πάντως θα το δω σίγουρα.

πες μας αν θέλεις πώς σου φάνηκε μετά

"Ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν".

έτσι ακριβώς είναι. εσύ εναντίον όλου του σύμπαντος, το οποίο επιτέλους αποκαλύφθηκε και είναι πολύ εχθρικό.

νύχτα έγραψε: 27 Απρ 2018, 20:54

κράτησα κάποιες σημειώσεις, παρακολουθώντας
γι άλλη μια φορά αυτό το πανέμορφο ντοκιμαντέρ,
για όποιον θέλει να πάρει μια ιδέα, και ίσως όλοι
συμφωνήσουμε στο τέλος, πως κάποιοι "τρελοί"
"έχουν χάσει τα πάντα, εκτός από τα λογικά τους"




Κάνω ανθρώπους με τα μάτια μου, κατάλαβες;
Έχω όραση δυνατή, και μπορώ να κάνω και
μορφές ολόκληρες. Αλήθεια.

Το γυναικείο κορμί το γυμνό εγώ το φαντάζομαι
σαν κάτι που μου θυμίζει τη μάνα γη, τη γη μας.

Είχα μελαγχολία, δεν είχα άνθρωπο να μιλήσω,
τα παιρνα όλα τοις μετρητοίς. Δεν είχα άνθρωπο
να μου δώσει μια συμβουλή, δε γνώρισα πατέρα, δε
γνώρισα κανέναν.

Είναι ανάγκη να γκρεμίζουμε τα τείχη για να βγούμε
έξω, ή να τα διευρύνουμε για να μπείτε κι εσείς
οι υπόλοιποι εδώ μέσα;

Είκοσι χρόνια τώρα έχω χάσει τον εαυτό μου.
Ποιός είμαι, δε δε δε θυμάμαι.
Τί με δένει έτσι με αλυσίδες, με λουκέτα,
με χειροπέδες.
Όποιος μου βρει τί έχω, με τί είναι δεμένη
η ψυχή μου, θα τονε κάμω χρυσό.
Να τονε κάμω χρυσό, και να τονε προσκυνάω
χίλια δισεκατομμύρια χρόνια, χίλια δισεκα-
τομμύρια έτη φωτός χρόνια, θα τονε προσκυνάω.
Τί έπαθα, παναγία μου, παναγία μου.

Έχεις δει ένα ποτάμι, ε; Κυλάει. Ο κόσμος.
Σε ορισμένα σημεία κάνει βούρκους, αλλά
μέσα του υπάρχει πολύ περισσότερη ζωή.

Να δω το Θεό. Η αμπουρνελιά. Είδα το Θεό.
Να δω τον ήλιο. Βλέπω τον ήλιο κι είναι
σαν τον αχινό.

Είμαι η στοργή. Είμαι το δάκρυ από το βλέφαρο.
Είμαι ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν.
Θεέ ομορφιά. Θεέ μου ζωή.

Στην αρχή νόμιζα ότι διάβαζα ποίηση. Όμορφη ποίηση. Και ύστερα άκουσα την εκφώνησή της από τις αργόσυρτες φωνές των βασανισμένων αυτών ανθρώπων.

...είναι σαν οι άνθρωποι της ψύχωσης να γίνονται προσφορά στους υπόλοιπους. Και να κοινωνούνε για να στέκονται οι υπόλοιποι.

Και κρίμα που στο σκηνοθετικό τελείωμα δεν τηρήθηκε η συμβουλή:


...να σκοτεινιάζει (η ταινία) και να σβήσει στο τελείως μαύρο. Μετά, αντί για τέλος, θα μπορούσες να βάλεις μια λέξη... "έπεται".

Το'χα δει παλιότερα.

Πολύ καλό ντοκιμαντέρ για έναν κόσμο όπου έχουν γνωρίσει λίγοι.

Τα λιοντάρια στα κλουβιά του ζωολογικού κήπου προγραμματίζουν τον χρόνο τους;

Τελευταία ακουσα κάτι που με προβλημάτισε πολύ, η τρέλα είναι επιλογή.
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι επελεξαν κάποια στιγμή της ζωής τους την τρέλα.

ritzeri έγραψε: 23 Δεκ 2018, 01:02 Τελευταία ακουσα κάτι που με προβλημάτισε πολύ, η τρέλα είναι επιλογή.
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι επελεξαν κάποια στιγμή της ζωής τους την τρέλα.

Λογικός θα το είπε αυτό, μην τους πιστεύεις τα έχουν χαμένα.

Πολυ καλο!!

Συγνώμη αλλά δεν μου άρεσε καθόλου. Φανφάρα είναι.

νύχτα έγραψε: 22 Δεκ 2018, 23:46 ποθώ το φως ως η αγριελιά
και πεύκο πεύκο
κι ο χρονος τεμαχίζεται
δροσιά δροσιά
κι ο χρόνος τεμαχίζεται

the comet the course the tail έγραψε: 23 Δεκ 2018, 23:13

αποψινή;

νύχτα έγραψε: 24 Δεκ 2018, 00:04
αποψινή;

ναι

ritzeri έγραψε: 23 Δεκ 2018, 01:02 Τελευταία ακουσα κάτι που με προβλημάτισε πολύ, η τρέλα είναι επιλογή.
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι επελεξαν κάποια στιγμή της ζωής τους την τρέλα.

γύρνα πίσω να μας πεις

πού κατέληξες μ αυτή τη σκέψη;



να αντικαταστήσω και τον σύνδεσμο που δε λειτουργεί στο αρχικό ποστ