Υποψήφιος : ο εμβριθής βλαξ
Δημοσιεύτηκε: 16 Μάιος 2019, 00:30
Ο εμβριθής βλαξ είναι ένας μικρός ικέτης της τάξης των Πολιτικών, αφού δεν διστάζει μέσα στην ανοησία του να αποκηρύσσει κάθε δράση της εξουσίας που πιστεύει ότι δεν αφορά στο κοινό καλό, χωρίς ωστόσο να έχει την ικανότητα να προτείνει εναλλακτικές λύσεις. Ο λόγος βέβαια της αντίδρασής του είναι ψευδής . Στην πραγματικότητα αντιδρά με την εξουσία που δεν ικανοποίησε τα κρυφά, ατομικά του μικροσυμφέροντα. Προσωπικά τον κατατάσσω σε ένα une espèce de chaos (είδος χάους) με κωδική ονομασία «Γληνοειδής Βραδύνους», αυτός δηλαδή που έχει λαμπερά αργόστροφη σκέψη.
Τα παρασιτικά αυτά πρωτόζωα θα μπορούσαν πολύ εύκολα να απομονωθούν αρκεί να το επέτρεπαν οι φυσιοδίφες πολιτικοί άρχοντες. Αλλά δεν το επιτρέπουν επειδή τα χρησιμοποιούν σε πειράματα ψηφοθηρίας και σκόπιμης εναλλαγής ιδεολογικού προσανατολισμού. Από την άλλη, τα παρασιτοειδή, αλλάζουν πολύ εύκολα ξενιστή και προτιμούν το δίχως άλλο, εκείνον που θα δεσμευθεί να θρέψει καλύτερα τις ορέξεις τους.
Αυτή η τεράστια ζωική ανάγκη έχει τη δύναμη να ανεβάζει και να κατεβάζει Κυβερνήσεις. Αυτά τα ύπουλα, δήθεν θιγόμενα, ασπόνδυλα υποκείμενα με την επικίνδυνη ανθρωπογενή διαταραχή, διορίζουν Κυβερνήτες. Η κατάντια της πολιτικής επιστήμης σε αντιδιαστολή με τη εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξη του κράτους. Η τερατωδία απέναντι στην κανονικότητα. Οι μύριοι ολίγιστοι ενάντια στους ελάχιστους εξαιρετικούς.
Γιατί υπάρχουν κι αυτοί. Οι εξαιρετικοί. Που δεν διατυμπανίζουν φρούδες κι ανεφάρμοστες ιδέες, που αντιπαθούν τους μονοκύτταρους οργανισμούς, τις χάντρες και τα καθρεφτάκια. Και χάνουν. Επειδή η εμβριθής βλακεία είναι αήττητη, αέναη και αδιαίρετη…
Τα παρασιτικά αυτά πρωτόζωα θα μπορούσαν πολύ εύκολα να απομονωθούν αρκεί να το επέτρεπαν οι φυσιοδίφες πολιτικοί άρχοντες. Αλλά δεν το επιτρέπουν επειδή τα χρησιμοποιούν σε πειράματα ψηφοθηρίας και σκόπιμης εναλλαγής ιδεολογικού προσανατολισμού. Από την άλλη, τα παρασιτοειδή, αλλάζουν πολύ εύκολα ξενιστή και προτιμούν το δίχως άλλο, εκείνον που θα δεσμευθεί να θρέψει καλύτερα τις ορέξεις τους.
Αυτή η τεράστια ζωική ανάγκη έχει τη δύναμη να ανεβάζει και να κατεβάζει Κυβερνήσεις. Αυτά τα ύπουλα, δήθεν θιγόμενα, ασπόνδυλα υποκείμενα με την επικίνδυνη ανθρωπογενή διαταραχή, διορίζουν Κυβερνήτες. Η κατάντια της πολιτικής επιστήμης σε αντιδιαστολή με τη εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξη του κράτους. Η τερατωδία απέναντι στην κανονικότητα. Οι μύριοι ολίγιστοι ενάντια στους ελάχιστους εξαιρετικούς.
Γιατί υπάρχουν κι αυτοί. Οι εξαιρετικοί. Που δεν διατυμπανίζουν φρούδες κι ανεφάρμοστες ιδέες, που αντιπαθούν τους μονοκύτταρους οργανισμούς, τις χάντρες και τα καθρεφτάκια. Και χάνουν. Επειδή η εμβριθής βλακεία είναι αήττητη, αέναη και αδιαίρετη…