Οι Γερμαναράδες ασφαλώς σαν δυναμικός λαός, αναγκαστικά πρέπει να είναι εσωστρεφείς. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα μεγάλα Έθνη και εμείς στην Θεσσαλονίκη έτσι νιώθουμε, πέρα από τα σύνορα,τέλειωσε και ο πλανήτης, για αυτό είμαστε και οι πιο Προχω Έλληνες(ή whatever)
Δεν κατανοείς το νόημα της βλαχιάς, γιατί με πολύ αγάπη στο λέω, δεν την ξεπέρασες. Το να γυρνά το παιδί σου με μπλούζα Ρονάλντο, με θυμίζει κάτι αφγανούς που περίμεναν να ισοπεδώσουν οι αμερικάνοι την χώρα τους για να πιουν καμιά κοκα-κόλα.
Η υποστήριξη σε μια ομάδα σχετίζεται με τον εαυτό και τον τόπο σου, σαν μια προέκταση του Εγώ σου, αλλιώς είναι κάτι ρηχό και ανυπόστατο.
Μια από τις πιο παλιές μνήμες μου είναι το 88 όταν φύγαμε από το τενεκεδένιο Δημοτικό με τις τσάντες, μπας και μπούμε όπως όπως στην Τούμπα που παίζαμε με την Νάπολι Από τα 50 χιλιάδες όρκ που συνέρρεαν στην γειτονιά, ούτε ένας δεν πήγαινε για να πάρει αυτόγραφο από τον Μαραντόνα που ήταν τότε ο μεγαλύτερος παίκτης στην γη ή τον Καρέκας. Ήρθαν κάτι φλώροι στα μέρη μας ξέρω γω,Τούμπα-Ιρακ-Καμπότζη-Βιετναμ - welcome to the joungle ήταν η φάση και τα μπουκάλια και οι πυρσοί έφευγαν 2 ώρες από την έναρξη του αγώνα. Ο Ντιέγκο που ήταν και είναι μια μορφή, το ευχαριστήθηκε κί όλας, ζήτησε αυτός αυτόγραφο τελικά
Ως τότε δεν με ενδιέφεραν καθόλου τα αθλητικά, το μόνο που θυμάμαι είναι που χοροπηδούσα σαν τρελός το 87 όταν ή ακομπλεξάριστη εθνικοσοσιαλιστική Ελλάδα, ταπείνωσε κατι κομμουνιστες που τους έλεγαν υπερδυναμη(τότε αποφάσισα πως τελικά είμαι Έλληνας, μέχρι εκείνη την στιγμή με θεωρούσα αφρικάνο γιατί μου άρεσε ο Michael Jackson μέχρι που μπερδεύτηκα όταν έβγαλε το Bad και ο ευγενής Apollo όταν έδερνε τον Ρόκυ ). Ε, εκείνη την ημέρα με το παιδικό φιλοσοφικό μυαλό μου ανακάλυψα πως ήμουν ΠΑΟΚ ανέκαθεν, απλά δεν το γνώριζα. Ο Γιώργης Σάββίδης,ο Πάμπλο Γκαρσία, ο Αντελίνο και πόσοι άλλοι μισθοφόροι που κόλλησαν, φαντάζομαι μια ανάλογη αίσθηση να ένιωσαν.
΄Oταν λέω πως η ομάδα μας είναι η μεγαλύτερη του Γαλαξία και κλάιν μαιν για κάτι Ρεαλ(btw ο Πάμπλο, όταν φορούσε την φανέλα της είπε σιγά την ομάδα,πιο συμπαθής μου είναι η Μπάρτσα

, μέχρι που βρήκε την πατρίδα του και αγάπησε) και Μπάγερν, είμαι απλά αντικειμενικός
Επειδή ποτε δεν είναι αργά και πάντα υπάρχει ελπίδα, αν νομίζεις πως ήρθε ο καιρός να ξεπεράσεις την στενόμυαλη μισαλλόδοξη χωριατιά σου και να δεις την μεγαλη εικόνα της τελευταίας κουβέντας της ανθρωπότητας,κάνε αυτό που σου λέω βγάλε από το εικονοστάσι κάτι νούμερα που θαυμάζεις σαν τον Ζάχο και τον πρίγκηπα Χάρι. Join the Evolution, γίνε κομμάτι του

Είμαι πολύ χαρούμενος και συγκινημένος σήμερα, της πουτάνας θα γίνει το βράδυ, που θα έλεγε και η Πάολα
