Στο άρθρο βλέπουμε όλη την απόγνωση της Μεταπολίτευσης, την οποία βλέπουμε και στα κανάλια εν'όψει ευρωεκλογών. Πάμε για Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και όλη μέρα παίζουν πολιτικοί που ικετεύουν για την ψήφο μας και το προεκλογικό πρόγραμμά τους είναι να ρίχνουν λάσπη στους "άλλους".
Για την Παιδεία, μια χαρά τα λέει. Ούτε αριστεροί καθηγητές να ξεσηκώνουν τους μαθητές σε πορείες, ούτε καταλήψεις, ούτε κομματικές νεολαίες, ούτε τραμπούκοι στα σχολεία, ούτε μαχαιρώματα.
Για την οικογενειοκρατία, δεν μπορούμε να κρίνουμε τι έγινε μέσα σε λίγα χρόνια, ειδικά αφού η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι δεξιοί δεν βόλευαν το σόι. Αν είχες δει το αρχικό video, θα έβλεπες ότι στην αρχή ήταν πολύ αυστηροί και απομόνωσαν όποιον θα δημιουργούσε προβλήματα και αργότερα χαλάρωσαν αυτά τα μέτρα. Για αυτό ήθελε έμπιστους δίπλα του.
Εδώ, κατά τη δικτατορία ο γέρος Καραμανλής, προσπαθούσε ένα πείσει τους επιχειρηματίες να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους για να πέσει η χούντα και αυτοί φυσικά δεν το έκαναν. Θα άφηνε ο Παπαδόπουλος όποιον να'ναι να διαχειρίζεται καταστάσεις, γνωρίζοντας ότι θα τον πλησιάσουν οι από έξω για να κάνει δολιοφθορά;
Στην οικονομία, ο αρθρογράφος δίνει τα ρέστα του.
Ολόκληρο σύστημα προσπάθησε να τους καταδικάσει για οικονομικά σκάνδαλα και δεν βρήκε τίποτα και ο αρθρογράφος τους ξεσκέπασε.
Το Δημόσιο Χρέος από 32 δις δρχ εκτοξεύτηκε στα 114 δις δρχ μέσα σε 7 χρόνια.
Πως έγινε αυτό αφού οι δικτάτορες δεν δανείζονταν;
Το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο έγινε 5 φορές μεγαλύτερο μέσα σε 7 χρόνια.
Πώς έγινε αυτό αφού όλα έβγαζαν λεφτά και μάλιστα όχι από δανεικά;
Υποδιπλασιάστηκε η αποταμίευση των πολιτών.
Αφού έχτιζαν σπίτια και αναβάθμιζαν τις επιχειρήσεις τους πώς να αποταμιεύσουν;
Μόνον οι γονείς μου πλήρωναν γραμμάτια για δύο ακίνητα έκαστος, σύνολο τέσσερα, χωρίς στερήσεις και ήταν ελεύθεροι, δεν είχαν καν γνωριστεί. Και έκαναν τις αγορές στα 22-23, αμέσως μόλις έπιασαν δουλειά. Έτσι γινόταν τότε. Πόσοι 23ρηδες σήμερα είναι σε θέση να εξοφλούν στεγαστικό δάνειο από τον μισθό τους, χωρίς βοήθεια από τους γονείς τους;
Οι εργολάβοι λάμβαναν δάνεια από το εξωτερικό με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου και στη συνέχεια γίνονταν ανάδοχες των δηµόσιων έργων, µε παραχώρηση των δανείων στο ελληνικό δημόσιο (είπατε κάτι για τη δημιουργική λογιστική;).
Διπλασιάστηκε ο κρατικός δανεισμός σε συνάλλαγµα.
Πάμε πάλι: οι δικτάτορες δεν δανείζονταν! Κάποιοι απελπισμένοι γκεμπελίσκοι γράφουν συνεχώς τα ίδια ψέματα, μήπως και τα πιστέψουμε.

Όπως και σε όλον τον κόσμο, λόγω της πετρελαϊκής κρίσης του 1973.
Υποδιπλασιάστηκαν οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις μέσα σε 7 έτη.
Τους ενδιέφεραν οι ελληνικές επενδύσεις, όχι οι ξένες.
Δεν ήταν όπως σήμερα που περιμένουμε τους ξένους να μας δανείσουν και να μας ταΐσουν.
Τριπλασιάστηκε ο πληθωρισμός, και οι αυξήσεις των μισθών υστερούσαν κατά πολύ σε σχέση με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.
Αν εννοεί τον πληθωρισμό από το 1973 και μετά, απαντήθηκε πιο πάνω.
Οι μισθοί δεν αυξάνονται αναλογικά με την αύξηση της παραγωγικότητας, όταν ξαναχτίζεις ρημαγμένη οικονομία από την αρχή, επειδή θέλεις τα χρήματα για έργα και επενδύσεις. Αν αύξαναν τους μισθούς αμέσως, ακόμα σε χωματόδρομους θα πηγαίναμε.
11. Παρότι το διεθνές οικονομικό περιβάλλον εκείνη την περίοδο ήταν ευνοϊκό η χώρα δεν κέρδισε σε οικονομική βάση μέχρι την κρίση του 1973.

Πήρε το βραβείο και το 1971 και το 1972.
Υποδιπλασίασαν την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας από το 4.2% (το 1967) στο 1,8% (7ετία).
Το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα έπεσε από το 55% το 1970 στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος του 1970.
Οι εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48%.
Σενέκας έγραψε: 21 Απρ 2024, 00:00
δε διαφωνώ εντελώς, για ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας ήταν σίγουρα η καλύτερη εποχή. Εξάλλου δεν είμαι αριστερός, δεν πιστεύω τον μύθο της καθολικής αντίστασης στη χούντα.
Η χούντα είχε και έχει ακόμα μεγάλη υποστήριξη σ'αυτούς που ευνόησε, δηλαδή τους αγρότες, τους οποίους εξαγόρασε με παροχές και μοίρασμα γαιών+ την εξασφάλιση ότι δε θα προσπαθήσει να μεταβάλει την οικονομία και να τους υποχρεώσει να γίνουν απο μικροκαλλιαργητές προλετάριοι
Συνεννοηθείτε όμως να λέτε τα ίδια.
Με το διάταγμα 1078/1971 φοροαπάλλαξαν το μεγάλο κεφάλαιο μειώνοντας τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου και μετακύλησαν τις φοροαπαλλαγές αυτές στις πλάτες των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων.
Οι οποίοι φτωχοί και μεσαίοι στην αρχή της Μεταπολίτευσης βρέθηκαν με σπίτια και μικρές επιχειρήσεις. Πώς έγινε αυτό;
Σήμερα, μετά από μισό αιώνα Μεταπολίτευση, είναι χρεωκοπημένοι και κάποιοι έχουν χάσει και τα σπίτια τους.
Το σύνολο των επενδύσεων έπεσε από το 46% στο 39% παρότι οι δημόσιες επενδύσεις είχαν διπλασιαστεί.
Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές μεταξύ του 1967 και 1972.
Ο λόγος της αύξησης του διακινούμενου χρήματος εκτινάχθηκε από 7,1% το 1969 σε 28,5% το 1973, ενώ η παροχή χρήματος, η οποία περιλαμβάνει το διακινούμενο χρήμα και τις προσωπικές καταθέσεις, αυξήθηκε από 8,2% το 1969 σε 22,7% το 1973 αντίστοιχα.

Πήρε το βραβείο και το 1971 και το 1972.
Το καθεστώς εισέπραττε το 55% τον φορολογικών εισοδημάτων του μέσω έμμεσων φόρων και το 36% μέσων άμεσων φόρων από τα νοικοκυριά. και έκανε έργα, δρόμους, είδαμε πρώτη φορά άσφαλτο, δημόσια κτίρια, τα περισσότερα υπουργεία, και δημόσιοι οργανισμοί σήμερα, στεγάζονται σε κτίρια που χτίστηκαν από τη δικτατορία. Οι κύριοι έμμεσοι φόροι απευθύνονταν στις χαμηλές και μεσαίες τάξεις μέσω φορολογίας σε προϊόντα και εισοδήματα. Ενώ το σύνολο των φόρων, ως ποσοστό, του μεικτού εθνικού εισοδήματος αυξήθηκε από 27,4% το 1966 σε 29,2% το 1972, οι κληρονομικοί φόροι μειώθηκαν ενώ οι φόροι επιχειρήσεων έδειξαν μείωση της τάξης του 10,9% την περίοδο 1972-73.
fixed
