Phorum.com.gr

Αγις έγραψε: 21 Αύγ 2024, 13:26 οι απέξω, μπορεί να θαυμάζουμε ή να χλευάζουμε τη σκυλάδικη εμπειρία, πάντως ασχολούμαστε μαζί της• ο συμμετέχων σ’ αυτήν δεν πολυνοιάζεται για μας, του φτάνει η ικανοποίηση της ίδιας της εμπειρίας. Μας εξαφανίζει μέσω της αδιαφορίας του.


Εξήντα χρόνια τώρα, το σκυλάδικο ήταν αυτό που ήταν και δεν καμώθηκε ποτέ για το αντίθετο. Δε θέλησε να κηρύξει μανιφέστα, να δώσει λύσεις, να έχει άποψη. Δεν δήλωσε ποτέ κάποια ανωτερότητα, του έφτανε το «πάμε να ξεπλύνουμε τ’ αφτιά μας σε κάνα σκυλάδικο». Περιορισμένο μέσα στα ενδιαιτήματά του, τα σκυλάδικα κέντρα, βαθιά προσωπικό και σεξουαλικό, άνθισε πάνω στη βάση της καθημερινής μας ομερτάς, στη σκιά που έριχνε η μελετημένη αμφιβολία της συμβατικής μας κοινωνικότητας. Μαζί όμως με τους παλιούς ραδιοπειρατές, αποτελεί ένα καταπληκτικό δείγμα λαϊκής κουλτούρας της σύγχρονης Ελλάδας, που ποτέ δεν μελετήθηκε όσο του άξιζε.

https://ironprison.blogspot.com/2012/03 ... st_24.html

του τράβηξε ο πετροπουλος μια ξεγυρισμενη μελέτη.

Sid Vicious έγραψε: 21 Αύγ 2024, 12:11

Βασικά στο σήμερα αυτό το παλιό άσμα είναι σα να περιγράφει τράπερ. Καμία έκπληξη, το τραπ είναι η φυσική συνέχεια και κατάληξη του σκυλάδικου.

Ουσιαστικά περιγράφει τον σκυλα λες και είναι πανκης, επίπεδο μηδέν , άθλια εμφάνιση, δηλαδή τους χαρακτηρισμούς που δίνει ο καθωσπρέπει αστός στο περιθώριο , άρα το τραγούδι πιθανόν να δείχνει πως και οι ίδιοι οι πανκηδες αποκτούν συντηρητική μάτια προς τα άλλους, η πως ο αυθεντικος 80ς σκύλας που περιγράφει να είναι ο πανκης των 90ς, εκτός κάθε μόδας.

το 80 υπηρχε μια αλληλοεκτίμηση.μαζί πλακώναν τους εξωγήινους πανκ και σκυλάδες

Μαδουραίος έγραψε: 08 Απρ 2024, 20:28 ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΒ

έλα που δεν σας αρέσει....
we Λιόλιου !

Αγις έγραψε: 21 Αύγ 2024, 13:26
Εξήντα χρόνια τώρα, το σκυλάδικο ήταν αυτό που ήταν και δεν καμώθηκε ποτέ για το αντίθετο. Δε θέλησε να κηρύξει μανιφέστα, να δώσει λύσεις, να έχει άποψη. Δεν δήλωσε ποτέ κάποια ανωτερότητα

To κάνουν οι αντί - έντεχνοι απολογητές του όμως, από εμμονή

Αν και φυσικά υπάρχουν ως στάση όλα αυτά αλλά σιγά μην θεωρητικολογησουν οι σκύλοι

Είναι ένας βίος εκτόνωσης και (προς ζήλεια μας) άφθονου σεχ αλλά πώς να αντέξεις έστω και λίγο την κακοποίηση της τέχνης που αγαπάς

Καλή ακρόαση

Κανονικά ακούω κλασική μουσική. Τα Σαββατόβραδα όμως. .. με πιάνουν οι αναμνήσεις και η καψούρα. Πάντως δεν ακούω ότι κι ότι από σκυλάδικα θεωρώ ότι κρατάω επίπεδο και δε μου αρέσει το τσιφτετέλι προτιμώ τα ζεϊμπέκικο.

Μπίστης έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:00

Είναι ένας βίος εκτόνωσης και (προς ζήλεια μας) άφθονου σεχ αλλά πώς να αντέξεις έστω και λίγο την κακοποίηση της τέχνης που αγαπάς

Οσες φορες με εχουν παει, το εχω ξεπερασει πινοντας. Μετα απο 3-4 ποτα δεν με νοιαζει

Μπίστης έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:00

Αγις έγραψε: 21 Αύγ 2024, 13:26
Εξήντα χρόνια τώρα, το σκυλάδικο ήταν αυτό που ήταν και δεν καμώθηκε ποτέ για το αντίθετο. Δε θέλησε να κηρύξει μανιφέστα, να δώσει λύσεις, να έχει άποψη. Δεν δήλωσε ποτέ κάποια ανωτερότητα

To κάνουν οι αντί - έντεχνοι απολογητές του όμως, από εμμονή

Αν και φυσικά υπάρχουν ως στάση όλα αυτά αλλά σιγά μην θεωρητικολογησουν οι σκύλοι

Είναι ένας βίος εκτόνωσης και (προς ζήλεια μας) άφθονου σεχ αλλά πώς να αντέξεις έστω και λίγο την κακοποίηση της τέχνης που αγαπάς

Καλή ακρόαση

''Τελικά όμως τι είναι αυτή η σκυλάδικη εμπειρία, η οποία γεννά, σε δεύτερο χρόνο, το σκυλάδικο τραγούδι; Είναι μια σύνθετη κοινωνική – αισθητική – συμβολική εμπειρία, που έχει ως κέντρο τη σεξουαλικότητα. Αυτή είναι η βάση κι όλα τ’ άλλα το εποικοδόμημα. Η σκυλάδικη εμπειρία είναι η συνέχιση του σεξ με άλλα μέσα. Ή με άλλα όργανα: μπουζούκια, κλαρίνα και ντέφια.

Ναι, όμως πώς επικοινωνείται η σεξουαλικότητα μέσα στα μπουζουξίδικα χαμηλής επιτήδευσης; Ο δεύτερος όρος του σκυλάδικου κοινωνικού συμβολαίου είναι η επίδειξη. Το σκυλάδικο θεμελιώνεται πάνω σε μια αντίθεση με την εξωσκυλάδική μας κοινωνικότητα, στην οποία μηνύματα όπως «μπορώ να γίνω επικίνδυνος», «ελέγχω τους ανθρώπους και το περιβάλλον μου», «είμαι σεξουαλικά διαθέσιμη», «έχω καταναλωτική δυνατότητα», «ψάχνω χορηγό», «είμαι χορηγός» κ.λπ., εκπέμπονται με ήπιο και διακριτικό τρόπο, ώστε πάντα να υπάρχει η ασφάλεια της αμφιβολίας. Στο σκυλάδικό όμως αυτά τα μηνύματα εκπέμπονται με σαφήνεια και μην αφήνοντας ενδεχόμενο παρεξήγησης• αν η κουλτούρα μας άλλαζε ώστε μηνύματα σαν τα παραπάνω να προσλαμβάνονταν άμεσα, τότε τα σκυλάδικα θα εξαφανίζονταν, δε θα είχαν λόγο ύπαρξης πλέον. Δεν πάει ο πελάτης στα σκυλάδικα για να απολαύσει τη μουσική αλλά για να συμμετάσχει σε μια συνωμοσία, να ξεπεράσει τη συμβατική ομερτά της καθημερινής αμφιβολίας. Απ’ αυτή την άποψη, το σκυλάδικο είναι η συνέχιση ενός κλαμπ γυμνιστών με άλλα μέσα.''

Ίακχος έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:04 Κανονικά ακούω κλασική μουσική. Τα Σαββατόβραδα όμως. .. με πιάνουν οι αναμνήσεις και η καψούρα. Πάντως δεν ακούω ότι κι ότι από σκυλάδικα θεωρώ ότι κρατάω επίπεδο και δε μου αρέσει το τσιφτετέλι προτιμώ τα ζεϊμπέκικο.

Εγώ ξέρω πως όταν γουστάρεις να ακούσεις κάτι, ο,τι κι αν είναι αυτό, το κάνεις. Οι μαλακίες ''κρατάω επιπεδο, αλλά η καψούρα γαρ'', ειναι πεταμένες δικαιολογίες.
Εγώ ας πούμε τώρα, ακούω Μακρόπουλο στ'αυτί μου. Ο Μορισον θα με έφτυνε αν ζούσε.

Πασιφάη έγραψε: 22 Αύγ 2024, 00:41

Ίακχος έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:04 Κανονικά ακούω κλασική μουσική. Τα Σαββατόβραδα όμως. .. με πιάνουν οι αναμνήσεις και η καψούρα. Πάντως δεν ακούω ότι κι ότι από σκυλάδικα θεωρώ ότι κρατάω επίπεδο και δε μου αρέσει το τσιφτετέλι προτιμώ τα ζεϊμπέκικο.

Εγώ ξέρω πως όταν γουστάρεις να ακούσεις κάτι, ο,τι κι αν είναι αυτό, το κάνεις. Οι μαλακίες ''κρατάω επιπεδο, αλλά η καψούρα γαρ'', ειναι πεταμένες δικαιολογίες.
Εγώ ας πούμε τώρα, ακούω Μακρόπουλο στ'αυτί μου. Ο Μορισον θα με έφτυνε αν ζούσε.

Μακρόπουλο; Είμαι σίγουρος ότι εννοούσες αυτό

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Makro ... ir_(opera)

sharp έγραψε: 22 Αύγ 2024, 00:50

Πασιφάη έγραψε: 22 Αύγ 2024, 00:41

Ίακχος έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:04 Κανονικά ακούω κλασική μουσική. Τα Σαββατόβραδα όμως. .. με πιάνουν οι αναμνήσεις και η καψούρα. Πάντως δεν ακούω ότι κι ότι από σκυλάδικα θεωρώ ότι κρατάω επίπεδο και δε μου αρέσει το τσιφτετέλι προτιμώ τα ζεϊμπέκικο.

Εγώ ξέρω πως όταν γουστάρεις να ακούσεις κάτι, ο,τι κι αν είναι αυτό, το κάνεις. Οι μαλακίες ''κρατάω επιπεδο, αλλά η καψούρα γαρ'', ειναι πεταμένες δικαιολογίες.
Εγώ ας πούμε τώρα, ακούω Μακρόπουλο στ'αυτί μου. Ο Μορισον θα με έφτυνε αν ζούσε.

Μακρόπουλο; Είμαι σίγουρος ότι εννοούσες αυτό

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Makro ... ir_(opera)

Καλε ναι.

Πασιφάη έγραψε: 22 Αύγ 2024, 00:41

Ίακχος έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:04 Κανονικά ακούω κλασική μουσική. Τα Σαββατόβραδα όμως. .. με πιάνουν οι αναμνήσεις και η καψούρα. Πάντως δεν ακούω ότι κι ότι από σκυλάδικα θεωρώ ότι κρατάω επίπεδο και δε μου αρέσει το τσιφτετέλι προτιμώ τα ζεϊμπέκικο.

Εγώ ξέρω πως όταν γουστάρεις να ακούσεις κάτι, ο,τι κι αν είναι αυτό, το κάνεις. Οι μαλακίες ''κρατάω επιπεδο, αλλά η καψούρα γαρ'', ειναι πεταμένες δικαιολογίες.
Εγώ ας πούμε τώρα, ακούω Μακρόπουλο στ'αυτί μου. Ο Μορισον θα με έφτυνε αν ζούσε.

ζει!ζει! ο μόρρησος
τα πίνουν και ανταλλάζουν τσατσάρες με τον έλβη, και ο τσιτσάνος με το μπαμπακαρη κοιτουν βλοσυρα!
ο δε καπετάνιος πατέρας μουτζώνει και στιβει το λεμόνι.

Machine ghost έγραψε: 22 Αύγ 2024, 01:22

Πασιφάη έγραψε: 22 Αύγ 2024, 00:41

Ίακχος έγραψε: 21 Αύγ 2024, 21:04 Κανονικά ακούω κλασική μουσική. Τα Σαββατόβραδα όμως. .. με πιάνουν οι αναμνήσεις και η καψούρα. Πάντως δεν ακούω ότι κι ότι από σκυλάδικα θεωρώ ότι κρατάω επίπεδο και δε μου αρέσει το τσιφτετέλι προτιμώ τα ζεϊμπέκικο.

Εγώ ξέρω πως όταν γουστάρεις να ακούσεις κάτι, ο,τι κι αν είναι αυτό, το κάνεις. Οι μαλακίες ''κρατάω επιπεδο, αλλά η καψούρα γαρ'', ειναι πεταμένες δικαιολογίες.
Εγώ ας πούμε τώρα, ακούω Μακρόπουλο στ'αυτί μου. Ο Μορισον θα με έφτυνε αν ζούσε.

ζει!ζει! ο μόρρησος
τα πίνουν και ανταλλάζουν τσατσάρες με τον έλβη, και ο τσιτσάνος με το μπαμπακαρη κοιτουν βλοσυρα!
ο δε καπετάνιος πατέρας μουτζώνει και στιβει το λεμόνι.

Παιδί μου, κάντο εικόνα. Να βγαίνω να βροντοφωνάζω ''Jim is alive'', και να σκανε τα ψεκαστικά να με λούζουν με ,ό,τι στην ευχή κουβαλάνε. Κι εγώ εκεί, με στεντόρια φωνή και αποψάρα να λέω πως είδα τον Τζιμάκο, να περπατάει στη Ρήγα Φεραίου.