Σελίδα 7 από 12

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:14
από sys3x
ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:12
Υδράργυρος έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:10
Naida έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:09

Θ' αλλάξουν κανάλι στη τιβι;
Θα γραψουν στο πχορουμ, φοβηθηκα
Ακόμη δεν έχετε συνειδητοποιήσει ποιοι έβαλαν βούτυρο στο ψωμί των νοικοκυραίων, έτσι;
:D

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:15
από Naida
Juno έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:11

Όχι! Αν βγουν με τα ρούχα της δουλειάς, εγώ δεν αλλάζω κανάλι και θα το ξενυχτήσω.
Θ' αντιγράψεις τις ενδυματολογικές τους προτιμήσεις; για τη δουλειά σου ή απλά για εξόδους;

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:15
από argouen
Υδράργυρος έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:10
Naida έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:09 Θ' αλλάξουν κανάλι στη τιβι;
Θα γραψουν στο πχορουμ, φοβηθηκα
Εσυ πάρε μια απόφαση εισαι νοικοκυραίος τελικά ή όχι? μας ζαλισες μια ετσι μια γκιουβετσι σε δυο σελίδες δρόμο :102:
:P

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:18
από Juno
Naida έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:15
Juno έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:11

Όχι! Αν βγουν με τα ρούχα της δουλειάς, εγώ δεν αλλάζω κανάλι και θα το ξενυχτήσω.
Θ' αντιγράψεις τις ενδυματολογικές τους προτιμήσεις; για τη δουλειά σου ή απλά για εξόδους;
Δεν θα αντιγράψω τίποτα, για να γελάσω θα το ξενυχτήσω.

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:18
από Υδράργυρος
argouen έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:15
Υδράργυρος έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:10
Naida έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:09 Θ' αλλάξουν κανάλι στη τιβι;
Θα γραψουν στο πχορουμ, φοβηθηκα
Εσυ πάρε μια απόφαση εισαι νοικοκυραίος τελικά ή όχι? μας ζαλισες μια ετσι μια γκιουβετσι σε δυο σελίδες δρόμο :102:
:P
Νοικοκυραιος ειμαι

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:21
από Σουβλίτσα
@ Paul: Αφήνω στην άκρη το θέμα Τριπολιτσά γιατί δεν έχω χρόνο να αναπτύξω παράλληλα και τα δύο και απαντώ για το περιστατικό που συζητάμε, το συγκεκριμένο:
πιστεύεις οτι αυτό που γίνεται από τους ανεγκέφαλους και τους ψωνισμένους, πάσης φύσεως, λειτουργεί υπερ της αποδοκιμασιας και της αποθάρρυνσης στην βία? πιστεύεις οτι τα τραγελαφικά που γράφονται και ακούγονται και παρουσιάζονται καλλιεργούν το αίσθημα πραγματικής και αποτελσματικής ντροπής? ή οτι ερεθίζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση? ακριβώς επειδή καλλιεργούν μια επιφανειακή ντροπή (κοινωνική πρωτίστως) που πάραλληλα αρνείται οποια δήποτε δυσχερή κτλ κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτός που βιαιοπραγεί, η οποία επειδή ειναι επιφανειακή και σε επίπεδο κοινωνικών σχέσεων και δεν βασίζεται ουτε σε προσωπική καλλιέργεια ούτε έχει τρόπο να εκτονωθεί/απαλειφθεί διαφορετικά, θα εκτονωθεί σε ακόμη πιο βίαιη νοοτροπία για να καλύψει το στρες και την ανασφάλεια που προκαλεί στο άτομο????
Αν πιστεύεις πραγματικά οτι επιτυγχάνεται κάτι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να σκεφθώ οτι δεν αντιλαμβάνεσαι καλά αυτό που λέμε "ψυχολογία της μάζας" και ψυχολογικοί παράμετροι.
Τα βλέπουμε να συμβαίνουν χρόνια με ανοχές (ανοχές πες τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο, έστω οτι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε) σε διάφορα αλλά κυρίως με επιθετικό λόγο και πράξεις στις φυσιολογικές (από άποψη ανθρωπολογικη) αντιδράσεις που έχουν τα άτομα όταν βρίσκονται εκτεθειμένα σε χ,ψ καταστάσεις .
Λέμε, μπάστα γιατί θα ανέβει η ακροδεξιά κτλ. Έστω και οτι είναι σε ένα μεγάλο βαθμό νομοτέλεια (έτσι πιστεύω εγώ) στην πορεία της ανθρωπότητας να ανέβει η ακροδεξιά, έτσι θα την σταματήσεις ή θα τη διαχειριστείς? Με το να στριμώχνεις το θυμικό του άλλου στην γωνία, κατηγορώντας τον ως "φασίστα" μέχρι να τρελλαθεί τελείως????? Το καταλαβαίνεις οτι στον άνθρωπο, που έχει όλα τα ένστικτα μέσα του, δεν λειτουργεί καμιά τέτοιου είδους, κομμουνιστικού τύπου "αναμόρφωση" και οτι με το να τον ταμπελιάζεις ως "κακό" για αυτά τα ένστικτα τα οποία δεν μπορεί να τα αποφύγει ικανοποιητικά σε συνολικό επίπεδο και τα οποία δικαιολογημένα ή αναπόφευκτα προκύπτουν σε πλείστες περιπτώσεις, εκεί ακριβώς θα τον οδηγήσεις? στην αντίδραση?
Με το να βγαίνει ο γλοιώδης ο Βαλλιανάτος και να κάνει σπέκουλα, βασισμένος στα απωθημένα του, ή να βγαίνει ο κάθε Χατζηαβάτης, κυρίως ο βολεμένος ή ο στρατευμένος να κάνει το κομμάτι του, δεν το καταλαβαίνεις πού θα οδηγήσει όταν "ωριμάσει ο χρόνος"?

Δηλαδή, εγώ πιστεύω οτι σε οργανωτικό επίπεδο (λέμε τώρα, πώς το σκεφτόμαστε) τέτοιες τοποθετήσεις γίνονται εκ του πονηρού και είναι κατευθυνόμενες. Δεν μπορει να είναι τόσο μαλάκας κάποιος και να βγαίνει να κάνει πορείες για τον "φίλο μας τον γλυκούλη που επειδή ήταν ψυχούλα και γκέυ και γλυκούλης τον σκότωσε ο φασισμός" και λοιπά φαιδρά, έλεος δηλαδή.
Ο πειθαναγκασμός που επιχειρείται αλλού θα οδηγήσει.
Και είναι πειθαναγκασμός χειρίστου είδους, πατάει επάνω στον πόνο και το ζόρι του αλλουνού (ναι, και ο σεξουαλικά στρέιτ ή ο "νοκοκύρης" άνθρωπος έχει και πόνο και ζόρια και ένστικτα, δεν έχουν μόνο οι γκέυ, οι τρανς, οι ναρκωμανείς και λοιποί)

Και να στο κάνω πιο λιανά: είναι οι τοξικοεξαρτημένοι σε κατάσταση εξαθλίωσης, είναι κοινωνικές ομάδες σε κατάσταση εξαθλίωσης, είναι η οικονομία σε κατάσταση εξαθλίωσης, είναι ο καταστηματάρχης σε κατάσταση εξαθλίωσης, μπορεί να είναι και ηθικά εξαθλιωμένος δεν ξέρω, είναι η κοινωνία από άποψη εγκληματικότητας εξαθλιωμένη, έρχεται μια μέρα ένας εξαθλιωμένος και πάει να κλέψει έναν άλλο εξαθλιωμένο τον οποίο εξαθλιωμένο, ειδικά εκεί που βρίσκεται, παίζει να τον έχουν ξαναεξαθλιώσει δεκαπέντε φορές, του γυρνάει το μυαλό του εξαθλιωμένου μαζί με άλλους εξαθλιωμένους και ορμάει στον τοξικομανή εξαθλιωμένο που έκανε πρώτος την επιθεση.
Τρέχα εσύ να κάνεις δηλώσεις με δακρύβρεχτες παρλάτες και κάνε παράτες για το "πτωχό ψυχουλίνι που βρήκε άδικο θάνατο από έναν αδίστακτο φασίστα" και περίμενε να μην φας γιαούρτια και να μην λάβεις οργή. Ο διπλανός καταστηματάρχης (όπως ίσως συνέβη) πιθανόν να μην ταυτιστεί με τον Βαλλιανάτο και την παρέα του αλλά -ειδικά άμα του έχουνε ριμάξει και αυτουνού ή βλέπει να ριμάζουν τριγύρω του σπίτια και καταστήματα-με τον έτερο καταστηματάρχη. Θες να προκαλέσεις ολους τους εξαθλιωμένους (και μη) καταστηματάρχες (και ενοίκους και ο,τιδήποτε) της περιοχής (και της χώρας) επειδή αυτός που σκοτώθηκε ήταν ο φίλος σου, η ηρωική -κατ'εσε_ ψυχούλα και άγιος και αρχάγγελος του κόσμου? Κάνε το. Αλλά φάε και το γιαούρτι και χαιρέτα και την ακροδεξιά στην γειτονιά σου.

Θέλω να πω, με τους εξαθλιωμένους πάσης φύσεως, δεν παίζουμε. Καλό είναι να μην παίζουν κι εκείνοι μεταξύ τους.

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:34
από Χαοτικός
ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:33
Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:25
ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:08 Το ότι θέλω απλώς να δω αντιδράσεις και όχι να κατευθύνω κάτι, παίζει ως υπόθεση;

Αν όχι, θεώρησε το ως το πιο πιθανό δεδομένο.

Για τα υπόλοιπα, έχω απαντήσεις αλλά είναι ακόμη νωρίς.
Ε τις είδες τις αντιδράσεις. Πρώτα από όλα από σένα την ίδια. Που πας να μας πεις ότι όταν λέμε κάποιοι για την αυτοδικία γιατί δεν λέμε και για τις περιπτώσεις που στρέφονται κάπου αλλού.
Και θέτεςι το εωτημα χωρίς να σε νοιάζει αφού όχι απλά αυτοδικία αλλά και δολοφονία έχεις διακιολογήσει.
Άρα; Κολοκύθια στο πάτερο το υποκριτικά σοφιστικέ νήμα σου με δήθεν προβληματισμό.
Θέλω να δω περισσότερες αντιδράσεις.

Και προς το παρόν αυτό που βλέπω είναι ένα συνεχές μπλαμπλά για τον σκοπό του νήματος από τους δαιμόνιους ινσπέκτορς των ύποπτων νημάτων.
Ε ωραία. Και ο ένας χώρος και ο άλλος κυριαρείτε από από βιασμένη λογική. Δεν μπορούν να βρουν την αντίθεση με τον άλλον καν. να προβάλουν στον εαυτό τους, να καταλάβουν έτσι και τον άλλον και διαμορφώσουν καινούργια άποψη συνειδητοποιώντας ότι πρέπει να θυσιάσουν κάτι που τόσο εξαρτηρτικά αρέσκονται να κάνουν. Να είναι σε κόντρα νομίζοντας ότι ξορκίζουν το κακό.

Το μίσος και η οργή είναι αντιδράσεις του οργανισμού μας (δεν λέω της ψυχής, λέω του οργανισμού για να προσδώσω έντονα τη σημασία τους). Η οργή δεν είναι δικαίωμα και δεν μπορεί να είναι. Η οργή έρχεται να σε διαφυλάξει από καταπίεση και πιθανή καταστροφή (δηλαδή πάλι πίεση από μία ανσφάλεια που σε τρώει). Καταλαβαίνω τον κάθε οργισμένο. Απείλησε με μαχαίρι τη γυναίκα μου ή εμένα; Τον πιάσανε και όλα ΟΚ; Όχι για μένα μπορεί να μην είναι ΟΚ. Κάτι με τρώει. Και μπορεί εκεί που του έχουν περασμένες χειροπαίδες να πάω να τον μαχαιρώσω. Έκανα καλά;
Για μένα καλά έκανα γιατί διαρκώς μου τριγυρνούσε η σκέψη

"Να μου βάλει εμένα το μαχαίρι! Δηλαδή τι; Θα πέθαινα; θα μένανε τα παιδιά ορφανά; και γιατί; Επειδή αυτός είναι ένα αρχίδι που δεν με υπολόγισε μπροστά στη δικιά του φάση; Ε θα δεις ρε μουνόπανο"

και πάω και το κάνω!

Είναι υστερία; Είναι. Αλλά δεν με νοιάζει το έκανα. η μαγκιά όμως ίναι να μην ζητήσεις μετά υποστήριξη. Ούτε να ψάχνεις να βρεις δικαιολογία για να σταθείς ηθικά. Να πληρώσεις και να κάνεις το κομμάτι σου. Ότι να ρε πούστηδες τι μπορείτε να πάθετε. Μένω φυλακή και δεν μετανιώνω.

Κανείς δεν μου φταίει που δεν την είδα ψύχραιμος. Ή μάλλον πολλοί μπορεί να μου φταίνε και έγινα έτσι να μην ανέχομαι άλλη καταπίεση.

Γνωρίζω ότι η ζωή είναι δύσκολη. και είναι προνόμιο να ζεις. Πολλοί το χάσανε. Αν φέρεις στο μυαλό σου τις εντατικές των μαιευτηρίων θα το σκεφτείς κι έτσι. Γι αυτό τουλάχιστον προσπαθώ μέσα από τις αντιθεσεις μου να βάζω και μια αξίασ παραπάνω από μένα για να ελπίζω πάντα σε καλύτερο μέλλον. Βάζω λοιπόν τον εαυτό μου σε ταπεινό λέβελ και δεν θεωρώ ότι είμαι ο γαμάω και μου χρωστάει η κοινωνία να είναι όπως μου αρέσει. Οι νόμοι και οι δικαιώσεις όπως με φτιάχνουν και όλα καλά και ανθηρά.

Θύτης και θύμα είναι πάντα θύματα.
Ο Ζακ δεν αποκλείω καθόλου να ήταν καλό τυπάκι. Το ότι έγινε πρεζάκι αν ήταν (δεν κατάλαβα και καλά) δεν σημαίνει κάτι. Σε μία μαλακία του
και σε μία κοινωνία που ζούμε όπου είναι ΟΚ να γαμάς όποιον θες αν μπορείς να τη γλιτώσεις σου καλλιεργείται και η ασέβεια για τη ζωή του άλλου. Ζωή δηλαδή η καθημερινότητα του, το σπίτι του και όλα. Αυτή η ασέβεια σημαίνει κάτσε να πάω να τον κλέψω και να πάει να γαμηθεί. Έτσι κι αλλιώς νοικορυαίος μαλάκας θα είναι, σαν αυτούς που με κράζανε στο σχολείο, σαν τους γονείς που θα μαζεύουν υπογραφές για να φύγει το μαύρο παιδιάκι κλπ. Μαλακία του βέβαια όχι γιατί μπορεί να είναι καλός άνθρωπος τελικά ο καταστηματάρχης. Αλλά μαλακια του επειδή εκλογικεύει κιόλας τη δράση του.
Δηλαδή αυτό που κάνουν όλοι εδώ και που το ψάχνεις.

Λοιπόν όχι. Δεν αξίζει να πάει φυλακή ο καταστηματάρχης επειδή είναι νοικοκυραός ή χρυσαυγίτης ή ότι θες. Τον στηρίζω στο κομμάτι του συναισθήματόις του.

Αλλά ως κοινωνία δεν ανεχόμαστε να παραβιάζονται κάποια όρια. Απλά πράγματα

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:35
από sys3x
Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:34
ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:33
Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:25

Ε τις είδες τις αντιδράσεις. Πρώτα από όλα από σένα την ίδια. Που πας να μας πεις ότι όταν λέμε κάποιοι για την αυτοδικία γιατί δεν λέμε και για τις περιπτώσεις που στρέφονται κάπου αλλού.
Και θέτεςι το εωτημα χωρίς να σε νοιάζει αφού όχι απλά αυτοδικία αλλά και δολοφονία έχεις διακιολογήσει.
Άρα; Κολοκύθια στο πάτερο το υποκριτικά σοφιστικέ νήμα σου με δήθεν προβληματισμό.
Θέλω να δω περισσότερες αντιδράσεις.

Και προς το παρόν αυτό που βλέπω είναι ένα συνεχές μπλαμπλά για τον σκοπό του νήματος από τους δαιμόνιους ινσπέκτορς των ύποπτων νημάτων.
Ε ωραία. Και ο ένας χώρος και ο άλλος κυριαρείτε από από βιασμένη λογική. Δεν μπορούν να βρουν την αντίθεση με τον άλλον καν. να προβάλουν στον εαυτό τους, να καταλάβουν έτσι και τον άλλον και διαμορφώσουν καινούργια άποψη συνειδητοποιώντας ότι πρέπει να θυσιάσουν κάτι που τόσο εξαρτηρτικά αρέσκονται να κάνουν. Να είναι σε κόντρα νομίζοντας ότι ξορκίζουν το κακό.

Το μίσος και η οργή είναι αντιδράσεις του οργανισμού μας (δεν λέω της ψυχής, λέω του οργανισμού για να προσδώσω έντονα τη σημασία τους). Η οργή δεν είναι δικαίωμα και δεν μπορεί να είναι. Η οργή έρχεται να σε διαφυλάξει από καταπίεση και πιθανή καταστροφή (δηλαδή πάλι πίεση από μία ανσφάλεια που σε τρώει). Καταλαβαίνω τον κάθε οργισμένο. Απείλησε με μαχαίρι τη γυναίκα μου ή εμένα; Τον πιάσανε και όλα ΟΚ; Όχι για μένα μπορεί να μην είναι ΟΚ. Κάτι με τρώει. Και μπορεί εκεί που του έχουν περασμένες χειροπαίδες να πάω να τον μαχαιρώσω. Έκανα καλά;
Για μένα καλά έκανα γιατί διαρκώς μου τριγυρνούσε η σκέψη

"Να μου βάλει εμένα το μαχαίρι! Δηλαδή τι; Θα πέθαινα; θα μένανε τα παιδιά ορφανά; και γιατί; Επειδή αυτός είναι ένα αρχίδι που δεν με υπολόγισε μπροστά στη δικιά του φάση; Ε θα δεις ρε μουνόπανο"

και πάω και το κάνω!

Είναι υστερία; Είναι. Αλλά δεν με νοιάζει το έκανα. η μαγκιά όμως ίναι να μην ζητήσεις μετά υποστήριξη. Ούτε να ψάχνεις να βρεις δικαιολογία για να σταθείς ηθικά. Να πληρώσεις και να κάνεις το κομμάτι σου. Ότι να ρε πούστηδες τι μπορείτε να πάθετε. Μένω φυλακή και δεν μετανιώνω.

Κανείς δεν μου φταίει που δεν την είδα ψύχραιμος. Ή μάλλον πολλοί μπορεί να μου φταίνε και έγινα έτσι να μην ανέχομαι άλλη καταπίεση.

Γνωρίζω ότι η ζωή είναι δύσκολη. και είναι προνόμιο να ζεις. Πολλοί το χάσανε. Αν φέρεις στο μυαλό σου τις εντατικές των μαιευτηρίων θα το σκεφτείς κι έτσι. Γι αυτό τουλάχιστον προσπαθώ μέσα από τις αντιθεσεις μου να βάζω και μια αξίασ παραπάνω από μένα για να ελπίζω πάντα σε καλύτερο μέλλον. Βάζω λοιπόν τον εαυτό μου σε ταπεινό λέβελ και δεν θεωρώ ότι είμαι ο γαμάω και μου χρωστάει η κοινωνία να είναι όπως μου αρέσει. Οι νόμοι και οι δικαιώσεις όπως με φτιάχνουν και όλα καλά και ανθηρά.

Θύτης και θύμα είναι πάντα θύματα.
Ο Ζακ δεν αποκλείω καθόλου να ήταν καλό τυπάκι. Το ότι έγινε πρεζάκι αν ήταν (δεν κατάλαβα και καλά) δεν σημαίνει κάτι. Σε μία μαλακία του
και σε μία κοινωνία που ζούμε όπου είναι ΟΚ να γαμάς όποιον θες αν μπορείς να τη γλιτώσεις σου καλλιεργείται και η ασέβεια για τη ζωή του άλλου. Ζωή δηλαδή η καθημερινότητα του, το σπίτι του και όλα. Αυτή η ασέβεια σημαίνει κάτσε να πάω να τον κλέψω και να πάει να γαμηθεί. Έτσι κι αλλιώς νοικορυαίος μαλάκας θα είναι, σαν αυτούς που με κράζανε στο σχολείο, σαν τους γονείς που θα μαζεύουν υπογραφές για να φύγει το μαύρο παιδιάκι κλπ. Μαλακία του βέβαια όχι γιατί μπορεί να είναι καλός άνθρωπος τελικά ο καταστηματάρχης. Αλλά μαλακια του επειδή εκλογικεύει κιόλας τη δράση του.
Δηλαδή αυτό που κάνουν όλοι εδώ και που το ψάχνεις.

Λοιπόν όχι. Δεν αξίζει να πάει φυλακή ο καταστηματάρχης επειδή είναι νοικοκυραός ή χρυσαυγίτης ή ότι θες. Τον στηρίζω στο κομμάτι του συναισθήματόις του.

Αλλά ως κοινωνία δεν ανεχόμαστε να παραβιάζονται κάποια όρια. Απλά πράγματα
Μαλάκα αρχίζεις να με τρομάζεις εσύ, μιλάς πιο λογικά κι από μένα.

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:43
από Χαοτικός
sys3x έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:35 Μαλάκα αρχίζεις να με τρομάζεις εσύ, μιλάς πιο λογικά κι από μένα.
Μας έχει γαμήσει η υποκρισία στη ζωή μας και η βόλεψη. Μη μας διαταράξουν την τάξη πραγμάτων όπως πιστεύαμε ότι ήταν.

Δες σημειολογία ρε συ. "Να τιμωρηθεί γιατί είναι τέτοιος" όχι "Όχι να τιμωργθεί επειδή επειφή έκανε αυτό".

Ξεκινάει ο άλλος να υποστηρίζει την αυτοδικία και πασχίζει μετά να βγάλει μουνόπανο αυτόν που αυτοδικεί. όχι ρε φίλε δεν είναι μουνόπανο. Ξέφυγε και δυστυχώς γι αυτόν θα πληρώσει. Δηλαδή η καύλα είναι να τον βασανίζουν και μεις γύρω να βλέπουμε με τσιπς; Η καύλα δεν είναι να του σταθούμε και να δείξουμε και στον κόσμο τι κακό κάνει η αυτοδικία;

Το ίδιο κι από ην αντίστροφη έτσι;

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:45
από Σουβλίτσα
Βλέπετε καμιά φορά οτι και το γιαουρτάκι χρειάζεται, έτσι?

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:48
από plouf
omg kai 3 lol έγραψε: 23 Σεπ 2018, 15:23 σε ολες τις πολεμικες τεχνες στον διαλογισμο κλπ διδασκεται η σταση της μη πραξης ως η υπερτατη σοφια
και ειναι μια σταση που εφαρμοζεται παντου, στην αυτοαμυνα, στα ζευγαρια στις κοινωνικες σχεσεις παντου
και ως συναισθημα βαλε το οτιδηποτε οργη, θυμο, πονο, φοβο, απογνωση κοκ.

δεν ειναι αδυναμος οποιος ειναι διατεθειμενος να υποχωρει, αντιθετως ειναι δυναμη, συνεση και σοφια,

γιατι αυτος που καταφερνει να κανει ενα βημα πισω στην ουσια βρισκεται τουλαχιστον ενα βημα μπροστα
Eγω ξερω πολλους που ασχολουνται με πολεμικες τεχνες και μπλεκονται με μπραβιλικια.Χαρακτηριστικο παραδειγμα ο Μιχαλης Ζαμπιδης που ειναι πορτιερης σε κλαμπ.Ποια ειναι η γνωμη σου για αυτο συντρολλε?

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 18:58
από ΓΑΛΗ
Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:34
ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:33
Χαοτικός έγραψε: 23 Σεπ 2018, 17:25

Ε τις είδες τις αντιδράσεις. Πρώτα από όλα από σένα την ίδια. Που πας να μας πεις ότι όταν λέμε κάποιοι για την αυτοδικία γιατί δεν λέμε και για τις περιπτώσεις που στρέφονται κάπου αλλού.
Και θέτεςι το εωτημα χωρίς να σε νοιάζει αφού όχι απλά αυτοδικία αλλά και δολοφονία έχεις διακιολογήσει.
Άρα; Κολοκύθια στο πάτερο το υποκριτικά σοφιστικέ νήμα σου με δήθεν προβληματισμό.
Θέλω να δω περισσότερες αντιδράσεις.

Και προς το παρόν αυτό που βλέπω είναι ένα συνεχές μπλαμπλά για τον σκοπό του νήματος από τους δαιμόνιους ινσπέκτορς των ύποπτων νημάτων.
Ε ωραία. Και ο ένας χώρος και ο άλλος κυριαρείτε από από βιασμένη λογική. Δεν μπορούν να βρουν την αντίθεση με τον άλλον καν. να προβάλουν στον εαυτό τους, να καταλάβουν έτσι και τον άλλον και διαμορφώσουν καινούργια άποψη συνειδητοποιώντας ότι πρέπει να θυσιάσουν κάτι που τόσο εξαρτηρτικά αρέσκονται να κάνουν. Να είναι σε κόντρα νομίζοντας ότι ξορκίζουν το κακό.

Το μίσος και η οργή είναι αντιδράσεις του οργανισμού μας (δεν λέω της ψυχής, λέω του οργανισμού για να προσδώσω έντονα τη σημασία τους). Η οργή δεν είναι δικαίωμα και δεν μπορεί να είναι. Η οργή έρχεται να σε διαφυλάξει από καταπίεση και πιθανή καταστροφή (δηλαδή πάλι πίεση από μία ανσφάλεια που σε τρώει). Καταλαβαίνω τον κάθε οργισμένο. Απείλησε με μαχαίρι τη γυναίκα μου ή εμένα; Τον πιάσανε και όλα ΟΚ; Όχι για μένα μπορεί να μην είναι ΟΚ. Κάτι με τρώει. Και μπορεί εκεί που του έχουν περασμένες χειροπαίδες να πάω να τον μαχαιρώσω. Έκανα καλά;
Για μένα καλά έκανα γιατί διαρκώς μου τριγυρνούσε η σκέψη

"Να μου βάλει εμένα το μαχαίρι! Δηλαδή τι; Θα πέθαινα; θα μένανε τα παιδιά ορφανά; και γιατί; Επειδή αυτός είναι ένα αρχίδι που δεν με υπολόγισε μπροστά στη δικιά του φάση; Ε θα δεις ρε μουνόπανο"

και πάω και το κάνω!

Είναι υστερία; Είναι. Αλλά δεν με νοιάζει το έκανα. η μαγκιά όμως ίναι να μην ζητήσεις μετά υποστήριξη. Ούτε να ψάχνεις να βρεις δικαιολογία για να σταθείς ηθικά. Να πληρώσεις και να κάνεις το κομμάτι σου. Ότι να ρε πούστηδες τι μπορείτε να πάθετε. Μένω φυλακή και δεν μετανιώνω.

Κανείς δεν μου φταίει που δεν την είδα ψύχραιμος. Ή μάλλον πολλοί μπορεί να μου φταίνε και έγινα έτσι να μην ανέχομαι άλλη καταπίεση.

Γνωρίζω ότι η ζωή είναι δύσκολη. και είναι προνόμιο να ζεις. Πολλοί το χάσανε. Αν φέρεις στο μυαλό σου τις εντατικές των μαιευτηρίων θα το σκεφτείς κι έτσι. Γι αυτό τουλάχιστον προσπαθώ μέσα από τις αντιθεσεις μου να βάζω και μια αξίασ παραπάνω από μένα για να ελπίζω πάντα σε καλύτερο μέλλον. Βάζω λοιπόν τον εαυτό μου σε ταπεινό λέβελ και δεν θεωρώ ότι είμαι ο γαμάω και μου χρωστάει η κοινωνία να είναι όπως μου αρέσει. Οι νόμοι και οι δικαιώσεις όπως με φτιάχνουν και όλα καλά και ανθηρά.

Θύτης και θύμα είναι πάντα θύματα.
Ο Ζακ δεν αποκλείω καθόλου να ήταν καλό τυπάκι. Το ότι έγινε πρεζάκι αν ήταν (δεν κατάλαβα και καλά) δεν σημαίνει κάτι. Σε μία μαλακία του
και σε μία κοινωνία που ζούμε όπου είναι ΟΚ να γαμάς όποιον θες αν μπορείς να τη γλιτώσεις σου καλλιεργείται και η ασέβεια για τη ζωή του άλλου. Ζωή δηλαδή η καθημερινότητα του, το σπίτι του και όλα. Αυτή η ασέβεια σημαίνει κάτσε να πάω να τον κλέψω και να πάει να γαμηθεί. Έτσι κι αλλιώς νοικορυαίος μαλάκας θα είναι, σαν αυτούς που με κράζανε στο σχολείο, σαν τους γονείς που θα μαζεύουν υπογραφές για να φύγει το μαύρο παιδιάκι κλπ. Μαλακία του βέβαια όχι γιατί μπορεί να είναι καλός άνθρωπος τελικά ο καταστηματάρχης. Αλλά μαλακια του επειδή εκλογικεύει κιόλας τη δράση του.
Δηλαδή αυτό που κάνουν όλοι εδώ και που το ψάχνεις.

Λοιπόν όχι. Δεν αξίζει να πάει φυλακή ο καταστηματάρχης επειδή είναι νοικοκυραός ή χρυσαυγίτης ή ότι θες. Τον στηρίζω στο κομμάτι του συναισθήματόις του.

Αλλά ως κοινωνία δεν ανεχόμαστε να παραβιάζονται κάποια όρια. Απλά πράγματα
Σ' ευχαριστώ για την ειλικρινή τοποθέτηση.

Αλλά αν θεωρείς ότι θέλω να εκμαιεύσω υποστήριξη για τον καταστηματάρχη, κάνεις λάθος.

Άλλη είναι η πηγή του δικού μου θυμού. :wink

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 19:12
από Χαοτικός
Να ξέρεις ότι άμα ακούσω για έναν χρυσαυγίτη που πήγε και τα σπασε ή κοπάνησε κλπ, άμα το έκανε χωρίς κάλυψη, θα του συμπαρασταθώ. Δεν σημαίνει ότι θα συμφωνώ. Αλλά οι μέρες στο τμήμα, ανακριτές, άγχη της μάνας του, της κοπέλας του ή και των παιδιών αν έχει,
όλα αυτά μου βγάζουν συμπαράσταση. Απά δεν μου βγάζουν αν πήγε είτε φάτσα φόρα αλλά από πουστιά ότι εμας δεν μας πιάνουν, όπως είχε πάει τότε ο Ρουπακιάς, είτε άμα πάει με ομάδα για είναι μπούγιο.
Βεβαίως θα εκτιμήσουμε και το λόγο που προβάλει γιατί το έκανε αυτό. Αλλά 99% θα είναι κάτι που θα του παραβιάζει λειτουργίες (ασφάλεια, ηθική, κλπ)

Πες τώρα εσύ με ποιον τα έχεις.
Άντε φτάσε επιτέλους εκί που ήθελες.

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 19:30
από paul25
Σουβλίτσα έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:21 πιστεύεις οτι αυτό που γίνεται από τους ανεγκέφαλους και τους ψωνισμένους, πάσης φύσεως, λειτουργεί υπερ της αποδοκιμασιας και της αποθάρρυνσης στην βία? πιστεύεις οτι τα τραγελαφικά που γράφονται και ακούγονται και παρουσιάζονται καλλιεργούν το αίσθημα πραγματικής και αποτελσματικής ντροπής? ή οτι ερεθίζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση? ακριβώς επειδή καλλιεργούν μια επιφανειακή ντροπή (κοινωνική πρωτίστως) που πάραλληλα αρνείται οποια δήποτε δυσχερή κτλ κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτός που βιαιοπραγεί, η οποία επειδή ειναι επιφανειακή και σε επίπεδο κοινωνικών σχέσεων και δεν βασίζεται ουτε σε προσωπική καλλιέργεια ούτε έχει τρόπο να εκτονωθεί/απαλειφθεί διαφορετικά, θα εκτονωθεί σε ακόμη πιο βίαιη νοοτροπία για να καλύψει το στρες και την ανασφάλεια που προκαλεί στο άτομο????
Αν πιστεύεις πραγματικά οτι επιτυγχάνεται κάτι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να σκεφθώ οτι δεν αντιλαμβάνεσαι καλά αυτό που λέμε "ψυχολογία της μάζας" και ψυχολογικοί παράμετροι.
Πρόσεξε λίγο, η καλλιέργεια της μηδενικής ανοχής στη βία ήδη είναι εφαρμοστέα. Το πνεύμα αυτής της αρχής έχει πάρει σάρκα και οστά στο νομοθετικό μας σύστημα. Αν κάποιος εισβάλει στο σπίτι σου και σε θυμώσει δεν μπορείς να τον σκοτώσεις θα τιμωρηθείς. Η καλλιέργεια σε συνολικό επίπεδο αυτή της ιδέας από τους επίσημους κρατικούς φορείς (γιατί σε επίπεδο οικογένειας δεν μπορώ να μιλήσω) έχει ήδη δώσει καρπούς στο γεγονός ότι δεν είμαστε μια κοινωνία ζούγκλα και είναι πιο προοδευμένη σε σχέση με τη κοινωνία πχ του 19 αιώνα. Η βία είναι πιο περιορισμένη και ασκείται και σε συγκεκριμένους τόπους πλέον. Μάλιστα έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό που σε σχέση με το παρελθόν δεν βαράμε τις γυναίκες μας και τα παιδιά μας, δεν βασανίζουμε τα ζώα μας κλπ και συνεχίζει την ευεργετική της δράση. Τα σαφώς καλύτερα αποτελέσματα της αρχής αυτής είναι εμφανέστατα στις δικές μας κοινωνίες.
Σουβλίτσα έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:21 Τα βλέπουμε να συμβαίνουν χρόνια με ανοχές (ανοχές πες τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο, έστω οτι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε) σε διάφορα αλλά κυρίως με επιθετικό λόγο και πράξεις στις φυσιολογικές (από άποψη ανθρωπολογικη) αντιδράσεις που έχουν τα άτομα όταν βρίσκονται εκτεθειμένα σε χ,ψ καταστάσεις .
Λέμε, μπάστα γιατί θα ανέβει η ακροδεξιά κτλ. Έστω και οτι είναι σε ένα μεγάλο βαθμό νομοτέλεια (έτσι πιστεύω εγώ) στην πορεία της ανθρωπότητας να ανέβει η ακροδεξιά, έτσι θα την σταματήσεις ή θα τη διαχειριστείς? Με το να στριμώχνεις το θυμικό του άλλου στην γωνία, κατηγορώντας τον ως "φασίστα" μέχρι να τρελλαθεί τελείως????? Το καταλαβαίνεις οτι στον άνθρωπο, που έχει όλα τα ένστικτα μέσα του, δεν λειτουργεί καμιά τέτοιου είδους, κομμουνιστικού τύπου "αναμόρφωση" και οτι με το να τον ταμπελιάζεις ως "κακό" για αυτά τα ένστικτα τα οποία δεν μπορεί να τα αποφύγει ικανοποιητικά σε συνολικό επίπεδο και τα οποία δικαιολογημένα ή αναπόφευκτα προκύπτουν σε πλείστες περιπτώσεις, εκεί ακριβώς θα τον οδηγήσεις? στην αντίδραση?
Με το να βγαίνει ο γλοιώδης ο Βαλλιανάτος και να κάνει σπέκουλα, βασισμένος στα απωθημένα του, ή να βγαίνει ο κάθε Χατζηαβάτης, κυρίως ο βολεμένος ή ο στρατευμένος να κάνει το κομμάτι του, δεν το καταλαβαίνεις πού θα οδηγήσει όταν "ωριμάσει ο χρόνος"?
Νομίζω ότι καταλαβαίνω τι θες να πεις. Το να νευριάζεις εσύ επειδή πχ θεωρείς ότι μαζεύονται πολλοί μετανάστες στη χώρα σου και είναι υπάιτιοι για τις ληστείες και σε θυμώνει, δε σου δίνει το δικαίωμα να πας να τα σπάσεις διαμαρτυρόμενη ή να σπάσεις στο ξύλο μετανάστη. Το Δημοκρατικό μας πολίτευμα έχει όλους τους μηχανισμούς τους δημοκρατικούς για να συσπειρώσεις ομοιδεάτες σου και να το χρησιμοποιήσεις για να αναλάβεις την εξουσία. Δεν υπάρχει λόγος καταφυγής στη βία, δεν είναι δικατορία να σου έχει κλεισμένες όλες τις πόρτες και τη πρόσβαση. Δηλαδή τι; Να βιαιοπραγήσεις επειδή κάποιος σε λέει «φασίστα»; Ε! κάποιοι μπορεί να με έχουν βρίσει και στη προσωπική μου ζωή και να με έχουν πει «μαλάκα» τι να έκανα; Να τους έδερνα; Ή ακόμα μπορεί να θεωρούν ότι αυτά που λέω είναι μ$%^ες και να με υποτιμούν, τι κάνω; Τους βαράω για να μάθουν τα κωλόπαιδα; Δεν θα το έκανες μάλλον στην προσωπική σου ζωή, εκτός αν θες πραγματικά να το κάνεις.
Σουβλίτσα έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:21 Δηλαδή, εγώ πιστεύω οτι σε οργανωτικό επίπεδο (λέμε τώρα, πώς το σκεφτόμαστε) τέτοιες τοποθετήσεις γίνονται εκ του πονηρού και είναι κατευθυνόμενες. Δεν μπορει να είναι τόσο μαλάκας κάποιος και να βγαίνει να κάνει πορείες για τον "φίλο μας τον γλυκούλη που επειδή ήταν ψυχούλα και γκέυ και γλυκούλης τον σκότωσε ο φασισμός" και λοιπά φαιδρά, έλεος δηλαδή.
Ο πειθαναγκασμός που επιχειρείται αλλού θα οδηγήσει.
Και είναι πειθαναγκασμός χειρίστου είδους, πατάει επάνω στον πόνο και το ζόρι του αλλουνού (ναι, και ο σεξουαλικά στρέιτ ή ο "νοκοκύρης" άνθρωπος έχει και πόνο και ζόρια και ένστικτα, δεν έχουν μόνο οι γκέυ, οι τρανς, οι ναρκωμανείς και λοιποί)
Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να εκφραστεί, αν για κάποιον ο κακοποιός ήταν gay γλυκούλης εμείς τι να του κάνουμε; Εκεί που το είδες γράψε και τη δική σου γνώμη από κάτω, ελεύθερη είσαι και εσύ να πεις τα αντίθετα. Από πού καταναγκάζεσαι; Δεν έχω καταλάβει;
Σουβλίτσα έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:21 Και να στο κάνω πιο λιανά: είναι οι τοξικοεξαρτημένοι σε κατάσταση εξαθλίωσης, είναι κοινωνικές ομάδες σε κατάσταση εξαθλίωσης, είναι η οικονομία σε κατάσταση εξαθλίωσης, είναι ο καταστηματάρχης σε κατάσταση εξαθλίωσης, μπορεί να είναι και ηθικά εξαθλιωμένος δεν ξέρω, είναι η κοινωνία από άποψη εγκληματικότητας εξαθλιωμένη, έρχεται μια μέρα ένας εξαθλιωμένος και πάει να κλέψει έναν άλλο εξαθλιωμένο τον οποίο εξαθλιωμένο, ειδικά εκεί που βρίσκεται, παίζει να τον έχουν ξαναεξαθλιώσει δεκαπέντε φορές, του γυρνάει το μυαλό του εξαθλιωμένου μαζί με άλλους εξαθλιωμένους και ορμάει στον τοξικομανή εξαθλιωμένο που έκανε πρώτος την επιθεση.
Και να σου συνεχίσω τη ιστορία; Ο εξαθλιωμένος καταστηματάρχης γυρνάει σπίτι και του γκρινιάζει η γυναίκα του και της λέει « Σκάσε και εσύ μωρή πια!» και της ξεκινάει μπουνίδια και μετά η κόρη του, του ζητάει χαρτζιλίκι και της λέει «πάλι θες να βγεις εσύ; Δε μας καταλαβαίνεις;» και της πατάει και αυτηνής μπουνίδια και πάει λέγοντας και για όλα δικαιολογείτε επειδή είναι εξαθλιωμένος. Είναι δικαίωμα κάθε εξαθλιωμένου να καταστρέφει ζωές και να σκοτώνει.
Σουβλίτσα έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:21 Τρέχα εσύ να κάνεις δηλώσεις με δακρύβρεχτες παρλάτες και κάνε παράτες για το "πτωχό ψυχουλίνι που βρήκε άδικο θάνατο από έναν αδίστακτο φασίστα" και περίμενε να μην φας γιαούρτια και να μην λάβεις οργή. Ο διπλανός καταστηματάρχης (όπως ίσως συνέβη) πιθανόν να μην ταυτιστεί με τον Βαλλιανάτο και την παρέα του αλλά -ειδικά άμα του έχουνε ριμάξει και αυτουνού ή βλέπει να ριμάζουν τριγύρω του σπίτια και καταστήματα-με τον έτερο καταστηματάρχη. Θες να προκαλέσεις ολους τους εξαθλιωμένους (και μη) καταστηματάρχες (και ενοίκους και ο,τιδήποτε) της περιοχής (και της χώρας) επειδή αυτός που σκοτώθηκε ήταν ο φίλος σου, η ηρωική -κατ'εσε_ ψυχούλα και άγιος και αρχάγγελος του κόσμου? Κάνε το. Αλλά φάε και το γιαούρτι και χαιρέτα και την ακροδεξιά στην γειτονιά σου.
Ε! Αστον να κάνει και όσους μαζέψει, τι να κάνουμε τώρα; Δικαίωμα του καθενός είναι να κάνει παρλάτες. Κάνε και εσύ την άλλη μέρα μια άλλη παρλάτα για τα δικαιώματα των εξαθλιωμένων καταστηματαρχών. Η Δημοκρατία απαιτεί ανοχή!

Re: Το δικαίωμα στον θυμό

Δημοσιεύτηκε: 23 Σεπ 2018, 19:51
από Σουβλίτσα
@ Paul
τί να κάτσω να απαντήσω τώρα στο κατεβατό πάνω στο δικό μου κατεβατό ρε συ?
Έχεις διαστρέψει τελείως αυτά που λέω και σχολιάζεις αυθαίρετα

:102: