Άλλος ένας μήνας πέρασε και άλλα βιβλία τελείωσα.
Από τα ελάχιστα φάνταζι που θα ξαναδιαβάσω.
Άρχισα με το πρώτο βιβλίο, κλασσικά είναι ένα πολύ δύσκολο στην ανάγνωση βιβλίο διότι δεν εξηγεί τίποτα και δεν κάνει τον κόπο να σε βάλει στον κόσμο.
Αλλά την δεύτερη φορά ήταν πολύ ευκολότερο να καταλάβω τι διάολο συνέβη.
Είναι από τα αδύναμα του Malazan book of the fallen, αλλά όπως έγραψα αλλού είναι ο βατήρας για ένα 9000+ σελίδων έπος.
Ίσως το καλύτερο Sci-Fi που έχω διαβάσει.
Από άποψη χαρακτήρων - πλοκής πάντα.
Το δεύτερο βιβλίο της σειράς Hyperion.
Αν και είχε πολλές εξαιρετικές στιγμές, θα έλεγα ότι είναι με διαφορά κατώτερο του πρώτου.
Επιτέλους το τελείωσα. Το είχα αρχίσει καμία 5 χρόνια πριν και το σταμάτησα λόγω προβληματικού firmware (κατάρα στο kobo glo).
Επαναστατικό για την εποχή, τώρα είναι απλά ενδιαφέρον ανάγνωσμα κυρίως για ιστορικούς λόγους.
Πολύ καζούρα στον Ισλανδό φίλο μου για το πως περιγράφει τους Ισλανδούς στο βιβλίο ο Βέρν (ο οποίος είχε να πει έναν κάλο λόγο για όλους τους μη-Γάλλους/Αμερικάνους στα βιβλία του
)
Καλή και απολαυστική steampunk περιπέτεια, δίχως βάθος, χαρακτήρες ή σοβαρή πλοκή.
Τίποτα λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Ταμάμ για το καλοκαιράκι.
Καλό βιβλίο για ένα θέμα που δεν υπάρχει πολύ βιβλιογραφία, σχετικά μικρό (150 σελίδες) και περιεκτικό.
Προτείνεται, ίσως μαζί με τα αντίστοιχα για τις επιχειρήσεις στην Βόρεια Θάλασσα και την εκστρατεία των βαρέων βομβαρδιστικών.
Θα σου πω στο τέλος