Phorum.com.gr

Λεγεών έγραψε: 24 Μαρ 2021, 19:58 Γι' αυτό λέω ότι υπάρχουν πιο πρακτικά ζητήματα να ασχοληθούμε, πριν πούμε ότι νικάμε τον θάνατο ή κυριεύσουμε τα αστέρια. Υπάρχουν πληθυσμοί που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, υπάρχουν αρρώστιες για τις οποίες δεν έχουμε φάρμακο, θα προσπαθήσουμε να κατατροπώσουμε μία νομοτέλεια από την οποία δεν έχει ξεφύγει ποτέ καμία μορφή ζωής από καταβολής κόσμου;

Δες το και αλλιώς όμως. Πάρε την οπτική ότι το γήρας είναι η "πρωταρχική ασθένεια" από την οποία πηγάζουν χιλιάδες δευτερεύουσες ασθένειες οι οποίες ταλαιπωρούν τον κόσμο. Τι είναι πιο αποτελεσματικό, καλύτερο και cost-efficient, να ασχολείσαι με όλες αυτές, από πόνους στη μέση μέχρι Αλτσχάιμερ ή να επιτεθείς στο πρόβλημα στη ρίζα του; Μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το δεύτερο.

Πιστευω, χωρις να εχω αποδειξεις, οτι ειμαστε προγραμματισμενοι να πεθαινουμε μετα απο ενα χρονικο σημειο

Dwarven Blacksmith έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:20

Λεγεών έγραψε: 24 Μαρ 2021, 19:58 Γι' αυτό λέω ότι υπάρχουν πιο πρακτικά ζητήματα να ασχοληθούμε, πριν πούμε ότι νικάμε τον θάνατο ή κυριεύσουμε τα αστέρια. Υπάρχουν πληθυσμοί που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, υπάρχουν αρρώστιες για τις οποίες δεν έχουμε φάρμακο, θα προσπαθήσουμε να κατατροπώσουμε μία νομοτέλεια από την οποία δεν έχει ξεφύγει ποτέ καμία μορφή ζωής από καταβολής κόσμου;

Δες το και αλλιώς όμως. Πάρε την οπτική ότι το γήρας είναι η "πρωταρχική ασθένεια" από την οποία πηγάζουν χιλιάδες δευτερεύουσες ασθένειες οι οποίες ταλαιπωρούν τον κόσμο. Τι είναι πιο αποτελεσματικό, καλύτερο και cost-efficient, να ασχολείσαι με όλες αυτές, από πόνους στη μέση μέχρι Αλτσχάιμερ ή να επιτεθείς στο πρόβλημα στη ρίζα του; Μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το δεύτερο.

Τι να σου πω ρε Νάνε, όταν ακούω για παιδιά με καρκίνο ή άλλες σοβαρές ασθένειες οι οποίες δεν έχουν ηλικία, αναρωτιέμαι ποιος ο λόγος να εστιάζουμε στο γήρας, που είναι αναπόδραστο.

Δεν μας προγραμμάτισε κανείς να πεθαίνουμε, απλά είμαστε ατελή όντα.

Dwarven Blacksmith έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:20

Λεγεών έγραψε: 24 Μαρ 2021, 19:58 Γι' αυτό λέω ότι υπάρχουν πιο πρακτικά ζητήματα να ασχοληθούμε, πριν πούμε ότι νικάμε τον θάνατο ή κυριεύσουμε τα αστέρια. Υπάρχουν πληθυσμοί που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, υπάρχουν αρρώστιες για τις οποίες δεν έχουμε φάρμακο, θα προσπαθήσουμε να κατατροπώσουμε μία νομοτέλεια από την οποία δεν έχει ξεφύγει ποτέ καμία μορφή ζωής από καταβολής κόσμου;

Δες το και αλλιώς όμως. Πάρε την οπτική ότι το γήρας είναι η "πρωταρχική ασθένεια" από την οποία πηγάζουν χιλιάδες δευτερεύουσες ασθένειες οι οποίες ταλαιπωρούν τον κόσμο. Τι είναι πιο αποτελεσματικό, καλύτερο και cost-efficient, να ασχολείσαι με όλες αυτές, από πόνους στη μέση μέχρι Αλτσχάιμερ ή να επιτεθείς στο πρόβλημα στη ρίζα του; Μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το δεύτερο.

Δεν μιλάω μόνο για το γήρας .
Ας πούμε αυτή η κοπέλα πέθανε στα τριάντα τρία της χωρίς λόγο και αιτία .
https://www.google.com/amp/s/www.bovary ... bani%3Famp
Αν είχαν βρει τον τρόπο θα την είχαν επαναφέρει .

Λεγεών έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:04 How The Human Face Might Look In 100,000 Years

https://www.forbes.com/sites/parmyolson ... 980d425a96

OANNHSEA έγραψε: 24 Μαρ 2021, 14:03

Sid Vicious έγραψε: 24 Μαρ 2021, 13:22

OANNHSEA έγραψε: 24 Μαρ 2021, 11:38 Γράφετε για αθανασία, επειδή φοβάστε το θάνατο, και ξεχνάτε το πιο απλό: τον ψυχολογικό παράγοντα...
Όλοι σας ζείτε μία συγκεκριμένη ζωή γιατί ξέρετε ότι κάποια μέρα θα δείτε τα ραδίκια από τις ρίζες. Εάν όμως δεν χρειάζεται να το σκέφτεστε αυτό όλη η ζωή σας θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Με βάση το παραπάνω, πόσο έτοιμοι είσαστε να το αντιμετωπίσετε αυτό;;;

.

Εγώ.

Ακόμη και χίλια χρόνια λίγα θα είναι.

Μμμ...
Παράδειγμα Νο1: ο εγκέφαλος έχει μία περιορισμένη δύναμη συγκράτησης στοιχείων δεδομένης της μικρής ζωής του ανθρώπου. Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει το ότι στην αρχή θα σβήνει (καταχωνιάζει) αναμνήσεις για να χωρέσει τις νέες και μετά λόγω μεγάλου όγκου θα μπλέκει τις αναμνήσεις;
Παράδειγμα Νο2: οι στενές σχέσεις. Σήμερα κάνεις μία οικογένεια - άντε δύο - στα χρόνια που ζεις. Μετά όμως;;; Πόσο νομίζεις ότι μπορείς να ανεχτείς κάποιον δίπλα σου; Πόσο νομίζεις ότι μπορεί να ζήσει ένα ζευγάρι μαζί; Εάν πεις "ελεύθερη σχέση" να σου θυμίσω ότι το μυαλό του ανθρώπου δεν είναι φτιαγμένο για να μπορεί να δεχτεί άπειρες σχέσεις.

.

Ρε τύπε, θα είμαστε αθάνατοι και θα μας νοιάζουν οι κουμπάροι και οι μπομπονιέρες;

Dwarven Blacksmith έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:20

Λεγεών έγραψε: 24 Μαρ 2021, 19:58 Γι' αυτό λέω ότι υπάρχουν πιο πρακτικά ζητήματα να ασχοληθούμε, πριν πούμε ότι νικάμε τον θάνατο ή κυριεύσουμε τα αστέρια. Υπάρχουν πληθυσμοί που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, υπάρχουν αρρώστιες για τις οποίες δεν έχουμε φάρμακο, θα προσπαθήσουμε να κατατροπώσουμε μία νομοτέλεια από την οποία δεν έχει ξεφύγει ποτέ καμία μορφή ζωής από καταβολής κόσμου;

Δες το και αλλιώς όμως. Πάρε την οπτική ότι το γήρας είναι η "πρωταρχική ασθένεια" από την οποία πηγάζουν χιλιάδες δευτερεύουσες ασθένειες οι οποίες ταλαιπωρούν τον κόσμο. Τι είναι πιο αποτελεσματικό, καλύτερο και cost-efficient, να ασχολείσαι με όλες αυτές, από πόνους στη μέση μέχρι Αλτσχάιμερ ή να επιτεθείς στο πρόβλημα στη ρίζα του; Μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το δεύτερο.

Το Αλτσχάιμερ ειναι ομως μια απο τις γεροντικες ασθένειες, οπως η οστεοπόρωση, η ακρατεια κλπ.

Ζενίθεδρος έγραψε: 24 Μαρ 2021, 21:14

Dwarven Blacksmith έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:20

Λεγεών έγραψε: 24 Μαρ 2021, 19:58 Γι' αυτό λέω ότι υπάρχουν πιο πρακτικά ζητήματα να ασχοληθούμε, πριν πούμε ότι νικάμε τον θάνατο ή κυριεύσουμε τα αστέρια. Υπάρχουν πληθυσμοί που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, υπάρχουν αρρώστιες για τις οποίες δεν έχουμε φάρμακο, θα προσπαθήσουμε να κατατροπώσουμε μία νομοτέλεια από την οποία δεν έχει ξεφύγει ποτέ καμία μορφή ζωής από καταβολής κόσμου;

Δες το και αλλιώς όμως. Πάρε την οπτική ότι το γήρας είναι η "πρωταρχική ασθένεια" από την οποία πηγάζουν χιλιάδες δευτερεύουσες ασθένειες οι οποίες ταλαιπωρούν τον κόσμο. Τι είναι πιο αποτελεσματικό, καλύτερο και cost-efficient, να ασχολείσαι με όλες αυτές, από πόνους στη μέση μέχρι Αλτσχάιμερ ή να επιτεθείς στο πρόβλημα στη ρίζα του; Μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το δεύτερο.

Το Αλτσχάιμερ ειναι ομως μια απο τις γεροντικες ασθένειες, οπως η οστεοπόρωση, η ακρατεια κλπ.

Αυτό λέω κι εγώ, προς τι το "όμως";

Dwarven Blacksmith έγραψε: 24 Μαρ 2021, 21:16

Ζενίθεδρος έγραψε: 24 Μαρ 2021, 21:14

Dwarven Blacksmith έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:20
Δες το και αλλιώς όμως. Πάρε την οπτική ότι το γήρας είναι η "πρωταρχική ασθένεια" από την οποία πηγάζουν χιλιάδες δευτερεύουσες ασθένειες οι οποίες ταλαιπωρούν τον κόσμο. Τι είναι πιο αποτελεσματικό, καλύτερο και cost-efficient, να ασχολείσαι με όλες αυτές, από πόνους στη μέση μέχρι Αλτσχάιμερ ή να επιτεθείς στο πρόβλημα στη ρίζα του; Μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το δεύτερο.

Το Αλτσχάιμερ ειναι ομως μια απο τις γεροντικες ασθένειες, οπως η οστεοπόρωση, η ακρατεια κλπ.

Αυτό λέω κι εγώ, προς τι το "όμως";

Γιατί είναι πολύ αλληλένδετα και γυρίζουν όλα γύρω από αυτό, αυτην την ρίζα του κυριου "προβλήματος" που εχει βρεθεί και ειναι το όριο Hayflick. Αυτοι που ψάχνουν θεραπείες για τις γεροντικες ασθένειες, ψάχνουν τρόπο να το υπερπηδησουν. Ακομα και αυτοί που ψάχνουν καινούριες θεραπείες για τον καρκίνο ασχολούνται πως να το εμφυτευσουν στα καρκινικά κύτταρα, ώστε να γερνάνε.

1451 έγραψε: 24 Μαρ 2021, 15:20 Ο Χριστός με την σταυρική θυσία νίκησε τον θάνατο για λογαριασμό μας. Αυτά που συζητιούνται είναι λυμένα προβλήματα.

Πόσο φοβούνται τον Χριστό όλοι αυτοί οι προοδευτικοί. Και άθεος να είναι κάποιος, αρχίζει να σκέφτεται ότι κάτι τρέχει εδώ, γιατί όλοι αυτοί τόσο πανικοβλημένα προσπαθούν να τον ακυρώσουν.

1451 έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:30 Δεν μας προγραμμάτισε κανείς να πεθαίνουμε, απλά είμαστε ατελή όντα.

Διαφωνώ
Σίγουρα μας έχουν προγραμματίσει για να πεθαίνουμε

Feindflug έγραψε: 24 Μαρ 2021, 20:53

OANNHSEA έγραψε: 24 Μαρ 2021, 14:03

Sid Vicious έγραψε: 24 Μαρ 2021, 13:22
Εγώ.

Ακόμη και χίλια χρόνια λίγα θα είναι.

Μμμ...
Παράδειγμα Νο1: ο εγκέφαλος έχει μία περιορισμένη δύναμη συγκράτησης στοιχείων δεδομένης της μικρής ζωής του ανθρώπου. Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει το ότι στην αρχή θα σβήνει (καταχωνιάζει) αναμνήσεις για να χωρέσει τις νέες και μετά λόγω μεγάλου όγκου θα μπλέκει τις αναμνήσεις;
Παράδειγμα Νο2: οι στενές σχέσεις. Σήμερα κάνεις μία οικογένεια - άντε δύο - στα χρόνια που ζεις. Μετά όμως;;; Πόσο νομίζεις ότι μπορείς να ανεχτείς κάποιον δίπλα σου; Πόσο νομίζεις ότι μπορεί να ζήσει ένα ζευγάρι μαζί; Εάν πεις "ελεύθερη σχέση" να σου θυμίσω ότι το μυαλό του ανθρώπου δεν είναι φτιαγμένο για να μπορεί να δεχτεί άπειρες σχέσεις.

.

Ρε τύπε, θα είμαστε αθάνατοι και θα μας νοιάζουν οι κουμπάροι και οι μπομπονιέρες;

Αυτό είναι το πρόβλημα αλλά δεν το έχεις πιάσει!!!
Θα σου δώσω άλλο ένα παράδειγμα: οι Μασάι στην Αφρική έχουν μία καταπληκτική λιχουδιά. Γάλα αγελάδας, ανακατεμένο με το αίμα της ίδιας αγελάδας!!! Γίνεται μία αραιή κόλλα και το πίνουν... Πόσο θα έπινες εσύ;;; Δεν νομίζω ότι θα το έπινες!!!
Αυτή η διαφορά στην κουλτούρα είναι κομμάτι του μυαλού τους και έχει εξελιχτεί μέσα στους αιώνες.

Εάν λοιπόν δεν είσαι διατεθειμένος να πιείς από αυτό το μίγμα, μπορείς να φανταστείς πόσο σφιχτά δεμένος (ψυχολογικά και οργανικά) με μία κουλτούρα που υπάρχει από την αρχή της εξέλιξης σου!!!

.

vantono έγραψε: 24 Μαρ 2021, 12:42

foscilis έγραψε: 24 Μαρ 2021, 09:19 Το 80% των Αμερικανών δε θα ήθελε να οδηγάει καθόλου αν δεν έπρεπε.

Ακριβώς αντίθετη γνώμη έχει το 101% των βλαχαραπηδων.

Η αλήθεια ειναι οτι 4 αυτοκίνητα ανά 4μελή οικογένεια, δεν νομιζω να συναντάς εύκολα στους Αμερικανους ή όποιους άλλους λαους. Ζητω το ελ φαινομενο. Ειμεθα έθνος περήφανων καγκουραίων, τι να κάνομε

Ο τύπος απέναντι παίρνει το τεράστιο τζιπ με την καρότσα και πηγάινει να αράξει στο μίνι μάρκετ-take away καφετζίδικο που δουλεύει ο γιος του. Το οποίο είναι 40 μέτρα ευθεία κι άλλα 60 μέτρα αριστερά. Ο γιος του πάει με το δικό του αυτοκίνητο. Που έχει και πειραγμένη εξάτμιση να ακούγεται πιο πολύ.

Βέβαια δεν είναι οι χειρότεροι, γιατί τουλάχιστον όλα αυτά τα κάνουν τηρώντας απόλυτα μονόδρομους και αποφεύγοντας να καβαλάνε πεζοδρόμια. Ο άσβερκος πούστης του ισογείου με το πιτμπουλ πάει στο ίδιο μέρος για να πάρει καφέ πηγαίνοντας ανάποδα σε 2 μονόδρομους και 1 κυκλική διαδρομή καταλήγοντας να παρκάρει στη ραμπίτσα των αναπήρων (με την προφανή λογική ότι εκεί έχουν αφήσει κενό όλοι οι υπόλοιποι και είναι ακριβώς 1.5 μέτρο από τον πολυπόθητο καφέ), η δε γουρούνα ακούγεται σε απόσταση 4 χιλιομέτρων και έχει και σηκωμένη την πινακίδα να μη φαίνεται.