Αντιποίηση–πορεία προς το Νόμπελ

[Kiki mat]

Είδα το φως στον κήπο σου
να είναι αναμμένο
Είπα να έρθω και να μπω
και να σε περιμένω

Ώρες πολλές περάσανε
ώρες που δεν εφάνης
Να σε γαμήσω πως μπορώ
αν έτσι εσύ με κλάνεις

Αγαπητέ εις τον πρωκτόν, εισαγωγαί δεν κάνω
Στο λέω να μην θεωρείς, εσένα ότι κλανω

Φοβάμαι τα αλλότρια, πως κρίνεις εξ 'ιδίων
Ειμ' ετετοφυλόφιλος και προτιμώ αιδοίον

Πάλι καλά γιατί αλλιώς, Χαράλαμπε μου κλάφτα
Μα ας τ' αφήσουμε αυτά, να πάμε στο δια ταύτα

ΣυνέχΥσε αγαπητέ, τους στίχους σου τους σέξι
Τ' αρχιδια σου πορφύρια κι ο αριθμός τους έξι

Κι εγώ το ίδιο προτιμώ
αιδοίο ξυρισμένο
δεν ξέρω πως κατάλαβες
πως θέλω όρθιο φαλλό
με τρίχες τυλιγμένο

πρωκτό έχω μονόδρομο
φαλλό μόνο για θήλυ
κάρβουνα τρώω απ' τη φωτιά
και φλόγα απ' το καντήλι

Τα π ουτσοφτιαγματα
Ανθρώπων πράγματα
Τα καμώματα τούτα
Δείχνουν τα φρούτα

Κ.Μ.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Αγαπητέ εις τον πρωκτόν, εισαγωγαί δεν κάνω
Στο λέω να μην θεωρείς, εσένα ότι κλανω

Φοβάμαι τα αλλότρια, πως κρίνεις εξ 'ιδίων
Ειμ' ετετοφυλόφιλος και προτιμώ αιδοίον

Πάλι καλά γιατί αλλιώς, Χαράλαμπε μου κλάφτα
Μα ας τ' αφήσουμε αυτά, να πάμε στο δια ταύτα

ΣυνέχΥσε αγαπητέ, τους στίχους σου τους σέξι
Τ' αρχιδια σου πορφύρια κι ο αριθμός τους έξι

Κι εγώ το ίδιο προτιμώ
αιδοίο ξυρισμένο
δεν ξέρω πως κατάλαβες
πως θέλω όρθιο φαλλό
με τρίχες τυλιγμένο

πρωκτό έχω μονόδρομο
φαλλό μόνο για θήλυ
κάρβουνα τρώω απ' τη φωτιά
και φλόγα απ' το καντήλι

Τα π ουτσοφτιαγματα
Ανθρώπων πράγματα
Τα καμώματα τούτα
Δείχνουν τα φρούτα

Κ.Μ.

Αγαπητέ μου kiki mat
Εδώ στο χώρο που 'ρθες
προσέχουμε τη ρίμα μας
φροντίζουμε τον στίχο

Ούτε κοντός ούτε μακρύς
Να είναι όπως πρέπει
Και λίγο τον δουλεύουμε
και λίγο τον πονούμε

Με σεβασμό προσφέρουμε
αυτό που αγαπούμε

Γι' αυτό κι αν φαινομενικά
Όλοι μιλούν για πούτσες
Για κωλομέρια όμορφα
για αγκομαχούσες σούστες

Στο βάθος άλλα εννοούν
Στο βάθος άλλα κλαίνε
Που είν΄ο καιρός μας λιγοστός
Που η γη είναι ωραία

Που ειν΄τα κορίτσια ροδαλά
Με τις μυρτιές στα στήθη
Που άγρια συστρέφεται η γη
Και περιμένει η λήθη

[sys3x]

Τώρα που είπες βάτραχος ας δώσω και μια παραλλαγή της ζειμπεκαρας της Αντζελας που την είχα αδημοσίευτη από εποχής froggate. Ακούστε το τραγούδι και τραγουδήστε το με αυτά τα λόγια

Του καταστήματαρχη μου δεν του συγχωρεσα
Βατράχια βρήκα στην σαλάτα που αγόρασα
Φωνές ακούω και ο λογισμός μου χάνει
Να λένε ρίξε τους βατράχους στο τηγααανι

Σαλάτα αλητισσα με έριξες στα βράχια
Όταν σε άνοιξα αντίκρυσα βατράχια

Σαλάτα αλητισσα τι μου χεις καμωμενο
Και το τηγάνι μου το έχω λερωμενο

Σόρρυ μεγάλε τώρα το είδα!

Τρέμε Hellegennes.

[Kiki mat]

Το χαμόγελο σου το γλυκό
Εκλεισες μέσα στα σκοτάδια
Ξεκλεβωντας από δω και από κει χάδια

Πουτάνα ,πουτάνα του βοριά
Που θέλησαν να σου μπολιασουν κλαδιά
Ω ελια

Κ .Μ.

[Last Veteran]

Γυναίκα την ανέστησαν
το δέος πως ν' αντέξω;
Σαν καθιστή την έστησαν
στον τάφο της απ' έξω

Χρυσαφικά εψάχνανε
στα βάθη του εδάφους
Και νόμιζαν πως έσκαβαν
στων Φαραώ τους τάφους

Πως θα πεθάνεις άνθρωπε
μην κλαις και μη λυπάσαι
Πάλι με χρόνια, με καιρούς
στο μνήμα απ' έξω θα' σαι

Πως θα πεθάνεις άνθρωπε
μην κλαις γιατί δεν κάνει
Αφού να σ' αναστήσουνε
μπορούνε οι τσιγγάνοι

Κοσμήματα στον τάφο σου
να βάλεις στην ουσία
Για να ρθει και για σένανε...

... Δευτέρα Παρουσία

[sys3x]

Αν με επιτρέπεις βετ θέλω να αφήσω και σε τούτο το σεπτό νήμα τη ποιματάρα που έγραψα για τον Κ, να διαβαστεί από όσους περισσότερους γίνεται.

Ωδή στον Κατσιφάρα
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΕΚΛΕΒΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.

Τι έχω γράψει ο πούστης ρε.

[Last Veteran]

Ειναι σίγουρα δικό σου; Κάπου το χω ξαναδεί

[Ζενίθεδρος]

Είδα το φως στον κήπο σου
να είναι αναμμένο
Είπα να έρθω και να μπω
και να σε περιμένω

Ώρες πολλές περάσανε
ώρες που δεν εφάνης
Να σε γαμήσω πως μπορώ
αν έτσι εσύ με κλάνεις

Αγαπητέ εις τον πρωκτόν, εισαγωγαί δεν κάνω
Στο λέω να μην θεωρείς, εσένα ότι κλανω

Φοβάμαι τα αλλότρια, πως κρίνεις εξ 'ιδίων
Ειμ' ετετοφυλόφιλος και προτιμώ αιδοίον

Πάλι καλά γιατί αλλιώς, Χαράλαμπε μου κλάφτα
Μα ας τ' αφήσουμε αυτά, να πάμε στο δια ταύτα

ΣυνέχΥσε αγαπητέ, τους στίχους σου τους σέξι
Τ' αρχιδια σου πορφύρια κι ο αριθμός τους έξι

Κι εγώ το ίδιο προτιμώ
αιδοίο ξυρισμένο
δεν ξέρω πως κατάλαβες
πως θέλω όρθιο φαλλό
με τρίχες τυλιγμένο

πρωκτό έχω μονόδρομο
φαλλό μόνο για θήλυ
κάρβουνα τρώω απ' τη φωτιά
και φλόγα απ' το καντήλι

Τέτοιο ραντεβού στην ιστορία είχε να γίνει από την εποχή του Φειδία και του Καλλικράτη.

[sys3x]

Ειναι σίγουρα δικό σου; Κάπου το χω ξαναδεί


[img]https://i.postimg.cc/267ss07C/2020 ... .jpg[/img]

ε τους πούστηδοι, ναι ρε δκομ είναι.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Συνάντησα στον ύπνο μου
τον μέγιστο Φειδία
Την ώρα που στο μάρμαρο
Ελάξευε τον Δία

Γιατί, ρωτάω, δάσκαλε
αυτή η αναλογία;
Όλα στον Δία τέλεια, η έκφραση, η στάση,
μα με πουλί τόσο μικρό ποιά νύμφη θα δαμάσει;

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Κι ο δάσκαλος απάντησε
χωρίς μεγάλη βιάση:

Αν το πουλί είναι μικρό
βρίσκεται εν χαλάσει
κι όταν του Δία σηκωθεί
η νύμφη σα θα φτάσει
και ο ντουνιάς θε να καεί
κι ο κόσμος θα χαλάσει!

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Απ' τον βαθύ τον ύπνο μου
ξυπνώ αλαφιασμένος
ο πούτσος μου σκληρός, ορθός
με φλέβες πλουμισμένος

Κορμί έχω δίπλα μου ζεστό,
με τον Μορφέα σπαράζει
βογκάει σε όνειρο υγρό
το πέος συναρπάζει

Σπεύδω με καύλα θεϊκή
και γλείφω το μουνάκι
πίνω αχόρταγα χυμούς,
το αθάνατο νεράκι

Μες το γαμήσι το άγριο
με σκίζει, με δαγκώνει
είμαι θεός και βασιλιάς;
ή είμαι απλά το πιόνι

[Last Veteran]

Μα είτε εσείς ξεκάπωτοι
και με καπότες είτε
Γυναίκες και αρσενικά
σκληρά να τα γαμείτε

Σκυλιά, γατιά ερίφια
μικρά μα και μεγάλα
Οι πουτσες σας χρυσόψαρα
και οι πρωκτοί τους γυάλα

Να θυμηθείτε τα παλιά
πως κάνανε και τότες
Μαζί με τ' άλλα ζωντανά
γαματε και τις κότες

Σ' ότι κινείται, περπατά
να μην το αγνοήσεις
Ξηγήσου παλινδρομικές
εμβόλου τις κινήσεις

Χειμώνες και Φθινόπωρα
και στην καρδιά του Θέρους
Γαμάτε τους αλύπητα
γριές μα και τους γέρους

Ποτέ να μην κωλύεστε
στην γραφειοκρατία
Γαμηστε και τα πτώματα
μεσ' τα νεκροταφεία

[Πτολεμαίος]

Κάτσε να το γράψω και εδώ γιατί θα χαθεί στις αμέτρητες σελίδες του βιτριολικου νήματος και είναι κρίμα

Μια ιστορία θα σας πω
για δυό ξανθές κοπέλες
Αν έχεις χρήμα, απ' αυτές,
που σου κολλούν σαν βδέλλες

Εκεί στα γιδοχώρια τους
δεν ήθελαν να μείνουν
Τον glamour τόπο ψάχνανε
celebrities να γινουν

Τη μοίρα διάλεξαν λοιπόν,
αυτή, του μετανάστη
Γι' αυτό κι οι δύο στο κλεινόν,
κατέφθασαν, στο άστυ

Ζωή ξεκινησαν ευθύς,
μεγάλη, για να ζήσουν
Χωρίς εσένα φυσικά
αφού μπατίρης ήσουν

Ταξίδια, ψηλοτάκουνα
με Porsche και Ferrari
Εσένα με το... ίμπιθα
νομίζεις πως γουστάρει;

Ο πλούτος είναι ψέμα πως
τους άντρες ομορφαίνει
Απλά οσ' είναι άσχημοι
να' ναι φτωχοί τυχαίνει

Εκτός από τον πλούσιο
να πιάσουνε στο δίχτυ
Οι γκόμενές γουστάρανε
τον ψωλαρα τον μπήχτη

Γι' αυτό λοιπόν κατέληξαν
στον εραστή το Νώντα
Που είχε μεσ' τα πόδια του
για πουτσα... ανακόντα

Το τεραστίων διέθετε
διαστάσεων το φίδι
Η μία το' θελε πολύ
η άλλη το' χε ηδη

Ακαρνανίας τα μωρά,
αφού και Αιτωλίας
Να στείλει αποφάσισε
το αίτημα φιλίας

Σε όλους ήτανε γνωστό
γουστάριζε αιδοίο
Γι' αυτό λοιπόν ο Νώντας μας
γαμουσε και τις δύο

Και πλέον αναπόφευκτος
ο πόλεμος ν' αρχίσει
Σε ποια τις πιο πολλές φορές
ο Νώντας για να χυσει

Μα πες μου τέτοιον πουτσαρά
και πως μπορείς ν' αφήσεις;
Με σκουφους, δεύτερα προφίλ
θα παρακολουθήσεις

Με selfie και βυζόμπαλα
ψηλά γλουτοί και κώλοι
Με τηλεκάρτες και ταξί
περούκες, βιτριόλι

Γι' αυτό δεν αποφύγαμε
της μοίρας τ' απευκταία
Κι ετουτη την κουβέντα μου
αφήνω τελευταία

Από το Καστελόριζο
Αμφιλοχία έως
Το Νώντα θεωρήσαμε
για πουτσαρά δικαίως

[Μπίστης]