Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
Αγις έγραψε: 29 Σεπ 2020, 14:56
στο δρομο οι συγκρουσεις γινονται σε μικρη αποσταση - ποδια ξεχασε τα (αυτα που διδασκονται οπως διδασκονται )
ολα τελειωνουν γρηγορα αφου σε χορεψει ο πυγμαχος (πυγμαχια = ποδια κ καλυψη- αποφυγη ) για πλακα
φυσικα παιζουν κ βρωμικα εκτος αν νομιζετε πως το χουκ που γινεται αγκωνια το εχουν μονο για αγωνες οταν δεν βλεπει ο διαιτητης - ες η πως κατι που εχει κανει εκατομμυρια φορες θα το κανετε καλυτερα επειδη πηγατε σε ενα σεμιναριο θανατηφορας τεχνης το σ/κ η τις παρασκευες για μια ωριτσα στην ομαδα αυτοαμυνας γυναικωνε του μαυρομπογια '' η λεσβια ναγκιναρα ''
αρχικα δε μιλουσαμε για δρομο, αλλα για ρινκ, εκει οπου συχνα τρωνε της χρονιας τους απο mma. εκει (οπως και στο δρομο) το κατω μισο του κορμιου τους ειναι απροστατευτο, αμαθητο. οποιος ξερει οτι εχει να κανει με μποξερ, χτυπα χαμηλα, και παρτον κατω, απο οπου δεν ξανασηκωνεται.
ναι, σιγουρα εχουμε δει πολλους μποξερ-πορτιερηδες να ξαπλωνουν μπεκρουλιακες με μιση μπουνια. δεν εχουμε δει ομως να διαπρεπουν στο mma, οπου παιζουν με επισης εκπαιδευμενους αντιπαλους.
το μποξ δεν ειναι πολεμικη τεχνη. ειναι παιχνιδι, που παιζεται με κανονες. βεβαιως ειναι βιαιο και μαχητικο παιχνιδι, και οι αθλητες ειναι πολυ πιο μαχιμοι και σκληραγωγημενοι απο τον μεσο χλαπατσα. δεν ειναι ομως για αληθινη μαχη απεναντι σε αλλον μαχιμο.
Re: Τελικά μήπως δεν είναι καλό να είσαι φέτες?
Δημοσιεύτηκε: 29 Σεπ 2020, 18:41
από Feindflug
Και ποια ήταν η τελευταία φορά που χρειάστηκε να αμυνθείτε/επιτεθείτε, τύποι;
Πόσο συχνά σας συμβαίνει;
Re: Τελικά μήπως δεν είναι καλό να είσαι φέτες?
Δημοσιεύτηκε: 29 Σεπ 2020, 18:45
από jason
Feindflug έγραψε: 29 Σεπ 2020, 18:41
Και ποια ήταν η τελευταία φορά που χρειάστηκε να αμυνθείτε/επιτεθείτε, τύποι;
Πόσο συχνά σας συμβαίνει;
Πριν 6 χρόνια τελευταία φορά
Με κάτι Αλβανούς που χώθηκαν στον κουμπάρο και έφαγα και έδωσα Χ έληξε
Κανεις μαραθωνοδρόμος δεν είναι "φέτες".
Χωρίς λίπος θα λιποθυμήσεις στα πρώτα 10 χλμ.
Το πρόβλημα στο Μαραθώνιο είναι ότι δεν μπορείς να έχεις πολλή μυϊκή μάζα, επειδή απαιτεί μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας και ταυτόχρονα πρέπει να έχεις αρκετό λίπος για να μπορείς να κάψεις τις θερμίδες των 42 χλμ. προτού αρχίσει να καταρρέει το μυικό σύστημα (το μυικό σύστημα αυτοκαταναλώνεται ελλείψει ενέργειας).
Συνήθως σε τέτοια αγωνίσματα δεν βλέπεις μύες. Βλέπεις το ελάχιστο δυνατό μυικό σύστημα και πάνω του να κρέμεται λίπος, αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες της άσκησης, αλλά όχι πολύ ώστε να μην αποτελεί επιπλέον βάρος.
Αντίθετα, σε αγωνίσματα μικρού χρόνου, βλέπεις συνήθως ...μποντιμπίλτερς με ογκώδες μυικό κι ελάχιστο ως μηδαμινό λίπος.
Γενικά, μπορείς να το σκέφτεσαι με όρους ενέργειας, όπου μύες=ενεργειακές ανάγκες και λίπος=αποθήκη ενέργειας.
Το θέμα είναι ότι κανείς δεν ισχυρίζεται ότι οι μποντιμπιλντεράδες τη μέρα των καλλιστείων ή οι ηθοποιοί τη μέρα της γυμνής σκηνής είναι μάχιμοι οπότε ο ορισμός που χρησιμοποιείς για το φέτες που προϋποθέτει ανύπαρκτο λίπος είναι λίγο αχυρανθρωπικός στο τρέχον κόντεξτ.
Στα μαχητικά αθλήματα στα ψηλά επίπεδα το σουλούπι του αθλητή αντοχής γενικά είναι πιο συνηθισμένο από το τέρμα αναβολιασμένος λουκ, τουλάχιστον στις (ομολογουμένως όχι πολλές) διοργανώσεις που κάνουν προσπάθεια να κρατιέται το ντοπάρισμα στοιχειωδώς υπό έλεγχο.
Έκανα γενική αναφορά στις "φέτες" και το πώς εκείνες λειτουργούν ενεργειακά στα αθλήματα.
"Φέτες" (δηλαδή κοιλιακοί και άλλοι μύες έξω από το σώμα) επιτυγχάνονται μόνο με έντονη αφυδάτωση και ταυτόχρονη υπερτροφία των μυών σε βαθμό κακουργήματος.
Η μυική μάζα απαιτεί ανάλογα ποσά ενέργειας για να λειτουργήσει. Τα ποσά αυτά της ενέργειας προσλαμβάνονται με την τροφή (και ό,τι άλλο βάλεις μέσα στην τροφή) και αποθηκεύεται σε λίπος στον οργανισμό, ώστε να μπορεί να αποδώσει την ενέργεια όταν εκείνη απαιτηθεί.
Ελάχιστο λίπος σημαίνει μικρές αντοχές. Μικρές αντοχές σημαίνουν στα αθλήματα μικρό χρονικό διάστημα απόδοσης ενέργειας.
Για να πάμε και στα αθλήματα που σε απασχολούν, η ενέργεια που μπορούν να αποδώσουν οι μύες είναι ανάλογη της αποθηκευμένης ενέργειας στο σώμα (κυρίως λίπος) και της μυικής μάζας. Πολλοί μύες = πολλή ενέργεια ακόμα και σε απλή κίνηση, αφού αυξάνεται το βάρος που πρέπει να μεταφέρει το σώμα. Η αυξημένη μυική μάζα ανεβάζει την "κατανάλωση" σε κάθε απλή ή σύνθετη κίνηση.
Re: Τελικά μήπως δεν είναι καλό να είσαι φέτες?
Δημοσιεύτηκε: 29 Σεπ 2020, 19:33
από break
Ασέβαστος έγραψε: 29 Σεπ 2020, 18:26
ναι, σιγουρα εχουμε δει πολλους μποξερ-πορτιερηδες να ξαπλωνουν μπεκρουλιακες με μιση μπουνια. δεν εχουμε δει ομως να διαπρεπουν στο mma, οπου παιζουν με επισης εκπαιδευμενους αντιπαλους.
Γιατί δεν διαπρέπουν όμως ; Δεν είναι επειδή ο απέναντι ξέρει κάτι άλλο αντί για πυγμαχία αλλά γιατί ο απέναντι ξέρει και πυγμαχία, ξέρει και το κάτι άλλο.
Κάνεις μία αντιπαράθεση πυγμαχία εναντίων χ που στο mma απλώς δεν υφίσταται. Δεν θα αντέξεις λεπτό μέσα στο οκτάγωνο αν δεν ξέρεις και πυγμαχία μαζί με όλα τα άλλα. Δεν είμαστε στα πρώτα χρόνια του mma που οι strikers δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Ξέρουν το τρόπο να ξεκολλήσουν από πάνω σου και όταν γίνει αυτό θα πρέπει να αντέξεις τις αδέσποτες που θα σου ρίξουν. Και ο μόνος τρόπος να τις αντέξεις είναι να έχεις κάνει προπόνηση να τις τρως. Δηλαδή να έχεις κάνει πυγμαχία.
Αγις έγραψε: 29 Σεπ 2020, 14:56
στο δρομο οι συγκρουσεις γινονται σε μικρη αποσταση - ποδια ξεχασε τα (αυτα που διδασκονται οπως διδασκονται )
ολα τελειωνουν γρηγορα αφου σε χορεψει ο πυγμαχος (πυγμαχια = ποδια κ καλυψη- αποφυγη ) για πλακα
φυσικα παιζουν κ βρωμικα εκτος αν νομιζετε πως το χουκ που γινεται αγκωνια το εχουν μονο για αγωνες οταν δεν βλεπει ο διαιτητης - ες η πως κατι που εχει κανει εκατομμυρια φορες θα το κανετε καλυτερα επειδη πηγατε σε ενα σεμιναριο θανατηφορας τεχνης το σ/κ η τις παρασκευες για μια ωριτσα στην ομαδα αυτοαμυνας γυναικωνε του μαυρομπογια '' η λεσβια ναγκιναρα ''
αρχικα δε μιλουσαμε για δρομο, αλλα για ρινκ, εκει οπου συχνα τρωνε της χρονιας τους απο mma. εκει (οπως και στο δρομο) το κατω μισο του κορμιου τους ειναι απροστατευτο, αμαθητο. οποιος ξερει οτι εχει να κανει με μποξερ, χτυπα χαμηλα, και παρτον κατω, απο οπου δεν ξανασηκωνεται.
ναι, σιγουρα εχουμε δει πολλους μποξερ-πορτιερηδες να ξαπλωνουν μπεκρουλιακες με μιση μπουνια. δεν εχουμε δει ομως να διαπρεπουν στο mma, οπου παιζουν με επισης εκπαιδευμενους αντιπαλους.
το μποξ δεν ειναι πολεμικη τεχνη. ειναι παιχνιδι, που παιζεται με κανονες. βεβαιως ειναι βιαιο και μαχητικο παιχνιδι, και οι αθλητες ειναι πολυ πιο μαχιμοι και σκληραγωγημενοι απο τον μεσο χλαπατσα. δεν ειναι ομως για αληθινη μαχη απεναντι σε αλλον μαχιμο.
εκανα '' μμα'' πολυ πριν υπαρξει - σε συστημα μιξη κυοκουσιν - μουαι ται - τζουντο με σκληροτατη προπονηση κ μαχες με πληρη επαφη κ χωρις προστατευτικα
εμαθα με τον δυσκολο τροπο να σεβομαι τους πυγμαχους η οσους ειχαν και πυγμαχικο παρελθον πριν ασχοληθουν με κλωτσοπατιναδικα στυλ σε αγωνες η στο δρομο
σε αντιθεση ηταν της πλακας αντιπαλοι καθαροι καρατεκα - τεκβοντιστες κλπ λουλουδια που ανθιζαν κ συνεχιζουν να ακμαζουν παραγοντας ''μαχιμους''
Ασέβαστος έγραψε: 29 Σεπ 2020, 18:26
ναι, σιγουρα εχουμε δει πολλους μποξερ-πορτιερηδες να ξαπλωνουν μπεκρουλιακες με μιση μπουνια. δεν εχουμε δει ομως να διαπρεπουν στο mma, οπου παιζουν με επισης εκπαιδευμενους αντιπαλους.
Γιατί δεν διαπρέπουν όμως ; Δεν είναι επειδή ο απέναντι ξέρει κάτι άλλο αντί για πυγμαχία αλλά γιατί ο απέναντι ξέρει και πυγμαχία, ξέρει και το κάτι άλλο.
Κάνεις μία αντιπαράθεση πυγμαχία εναντίων χ που στο mma απλώς δεν υφίσταται. Δεν θα αντέξεις λεπτό μέσα στο οκτάγωνο αν δεν ξέρεις και πυγμαχία μαζί με όλα τα άλλα. Δεν είμαστε στα πρώτα χρόνια του mma που οι strikers δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Ξέρουν το τρόπο να ξεκολλήσουν από πάνω σου και όταν γίνει αυτό θα πρέπει να αντέξεις τις αδέσποτες που θα σου ρίξουν. Και ο μόνος τρόπος να τις αντέξεις είναι να έχεις κάνει προπόνηση να τις τρως. Δηλαδή να έχεις κάνει πυγμαχία.
δε λεω κατι διαφορετικο. λεω οτι οι πυγμαχοι εκπαιδευονται αποκλειστικα και μονον σε ενα ειδος μαχης/παιχνιδιου με κανονες και ποντους, και τον πινουν απο οποιον εχει εκπαιδευτει γενικοτερα σε μαχη, με λιγοτερους η ανυπαρκτους κανονες. φυσικα η γενικοτερη εκπαιδευση περιλαμβανει και πυγμαχια.
αυτο ειναι το ποιντ μου απο την αρχη. οτι ο πυγμαχος ειναι μισο-εκπαιδευμενος. ξερει να κανει ενα μονο πραγμα.
Re: Τελικά μήπως δεν είναι καλό να είσαι φέτες?
Δημοσιεύτηκε: 29 Σεπ 2020, 20:01
από Kauldron
Feindflug έγραψε: 29 Σεπ 2020, 18:41
Και ποια ήταν η τελευταία φορά που χρειάστηκε να αμυνθείτε/επιτεθείτε, τύποι;
Πόσο συχνά σας συμβαίνει;
Εγώ είμαι υποχρεωμένος ν' αμύνομαι σε καθημερινή βάση, ενάντια στις σεξουαλικές επιθέσεις που δέχομαι από γυναίκες που ποθούν το μυώδες μου κορμί.
Κανεις μαραθωνοδρόμος δεν είναι "φέτες".
Χωρίς λίπος θα λιποθυμήσεις στα πρώτα 10 χλμ.
Το πρόβλημα στο Μαραθώνιο είναι ότι δεν μπορείς να έχεις πολλή μυϊκή μάζα, επειδή απαιτεί μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας και ταυτόχρονα πρέπει να έχεις αρκετό λίπος για να μπορείς να κάψεις τις θερμίδες των 42 χλμ. προτού αρχίσει να καταρρέει το μυικό σύστημα (το μυικό σύστημα αυτοκαταναλώνεται ελλείψει ενέργειας).
Συνήθως σε τέτοια αγωνίσματα δεν βλέπεις μύες. Βλέπεις το ελάχιστο δυνατό μυικό σύστημα και πάνω του να κρέμεται λίπος, αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες της άσκησης, αλλά όχι πολύ ώστε να μην αποτελεί επιπλέον βάρος.
Αντίθετα, σε αγωνίσματα μικρού χρόνου, βλέπεις συνήθως ...μποντιμπίλτερς με ογκώδες μυικό κι ελάχιστο ως μηδαμινό λίπος.
Γενικά, μπορείς να το σκέφτεσαι με όρους ενέργειας, όπου μύες=ενεργειακές ανάγκες και λίπος=αποθήκη ενέργειας.
Το θέμα είναι ότι κανείς δεν ισχυρίζεται ότι οι μποντιμπιλντεράδες τη μέρα των καλλιστείων ή οι ηθοποιοί τη μέρα της γυμνής σκηνής είναι μάχιμοι οπότε ο ορισμός που χρησιμοποιείς για το φέτες που προϋποθέτει ανύπαρκτο λίπος είναι λίγο αχυρανθρωπικός στο τρέχον κόντεξτ.
Στα μαχητικά αθλήματα στα ψηλά επίπεδα το σουλούπι του αθλητή αντοχής γενικά είναι πιο συνηθισμένο από το τέρμα αναβολιασμένος λουκ, τουλάχιστον στις (ομολογουμένως όχι πολλές) διοργανώσεις που κάνουν προσπάθεια να κρατιέται το ντοπάρισμα στοιχειωδώς υπό έλεγχο.
Έκανα γενική αναφορά στις "φέτες" και το πώς εκείνες λειτουργούν ενεργειακά στα αθλήματα.
"Φέτες" (δηλαδή κοιλιακοί και άλλοι μύες έξω από το σώμα) επιτυγχάνονται μόνο με έντονη αφυδάτωση και ταυτόχρονη υπερτροφία των μυών σε βαθμό κακουργήματος.
Η μυική μάζα απαιτεί ανάλογα ποσά ενέργειας για να λειτουργήσει. Τα ποσά αυτά της ενέργειας προσλαμβάνονται με την τροφή (και ό,τι άλλο βάλεις μέσα στην τροφή) και αποθηκεύεται σε λίπος στον οργανισμό, ώστε να μπορεί να αποδώσει την ενέργεια όταν εκείνη απαιτηθεί.
Ελάχιστο λίπος σημαίνει μικρές αντοχές. Μικρές αντοχές σημαίνουν στα αθλήματα μικρό χρονικό διάστημα απόδοσης ενέργειας.
Για να πάμε και στα αθλήματα που σε απασχολούν, η ενέργεια που μπορούν να αποδώσουν οι μύες είναι ανάλογη της αποθηκευμένης ενέργειας στο σώμα (κυρίως λίπος) και της μυικής μάζας. Πολλοί μύες = πολλή ενέργεια ακόμα και σε απλή κίνηση, αφού αυξάνεται το βάρος που πρέπει να μεταφέρει το σώμα. Η αυξημένη μυική μάζα ανεβάζει την "κατανάλωση" σε κάθε απλή ή σύνθετη κίνηση.
σωστός όμως άλλο η δύναμη άλλο ο όγκος
όπως και να έχει υπερβολικά χαμηλά ποσοστά λίπους δημιουργουν προβληματα ορμονικά και στην λιμπιντο επισης.
εκανα '' μμα'' πολυ πριν υπαρξει - σε συστημα μιξη κυοκουσιν - μουαι ται - τζουντο με σκληροτατη προπονηση κ μαχες με πληρη επαφη κ χωρις προστατευτικα
εμαθα με τον δυσκολο τροπο να σεβομαι τους πυγμαχους η οσους ειχαν και πυγμαχικο παρελθον πριν ασχοληθουν με κλωτσοπατιναδικα στυλ σε αγωνες η στο δρομο
σε αντιθεση ηταν της πλακας αντιπαλοι καθαροι καρατεκα - τεκβοντιστες κλπ λουλουδια που ανθιζαν κ συνεχιζουν να ακμαζουν παραγοντας ''μαχιμους''
γω δεν εχω τετοιο ιστορικο. πολυ λιγο ασχοληθηκα, για μικρο χρονικο διαστημα. συμμετειχα καποιες φορες σε ομαδα κρουσης ταβερνοξυλου (ημουν μπαρμαν, και πηγαινα να βοηθησω τους πορτιερηδες επειδη yolo) σε ρολους υποστηριξης του βαρεως πυροβολικου.
το πυροβολικο ηταν ο μποξερ, που οσο στεκοταν ορθος μπορουσε να κανει πλουσιους τους οδοντιατρους της πολης, απο μια γροθια σε καθε ενδιαφερομενο, κι ας ηταν 10 αντιπαλοι. και ο παλαιστης, που τρομαζε αρχικα με το παρουσιαστικο του και μονο, και ενω δεν θα ειχε τυχη με πανω απο εναν, δεν υπηρχε ομως και ενας που να μπορει να τον αντιμετωπισει. μολις σε επαιρνε αγκαλια, εληγε το ματς.
στις καφενειακες συζητησεις μας, ηταν κοινως παραδεκτο οτι ο μποξερ θα χρειαζοταν πολυ τυχη για να πετυχει μια ισια και καλη για να τον σταματησει πριν την αγκαλια. δευτερη ευκαιρια δεν θα μπορουσε να υπαρξει.
break έγραψε: 29 Σεπ 2020, 12:34
Στην πράξη βέβαια δεν υπάρχει αμιγώς μποξέρ και αμιγώς παλαιστής. Και ο παλαιστής θα έχει φάει (και ρίξει) ξύλο και ο μποξέρ θα έχει έρθει στα χέρια. Ο υποθετικός αγώνας κάποιου που ξέρει μόνο το ένα και κάποιου που ξέρει μόνο το άλλο είναι αρχετυπική καφενειακή κουβέντα
+1
Επίσης ο μύθος ότι οι αθλητές μαχητικών αθλημάτων έχουν τέτοια αυτιστική προσήλωση στους κανονισμούς που ούτε καν τους περνάει από το μυαλό ότι με το ίδιο πόδι που ρίχνουν κόσμο αναίσθητο μπορούν να κλωτσήσουν και αρχίδια αν παρουσιαστεί η ευκαιρία, ή ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον 5-6 σεμινάρια κραβμαγκοσυστέμα για να εμπεδώσεις ότι δάχτυλα + μάτια = L4E.
Θέμα mentality είναι. Θέμα διαβάσματος καταστάσης είναι. Οι κλωτσιές στα αρχίδια και τα δάχτυλα στα μάτια είναι δευτερεύοντα.
Μπορεί τα κραβμαγκοσυστεμα να τα κοροϊδεύεις (και καλά κάνεις ως ένα σημείο) αλλά έχει να κάνει με το πώς και με ποιον διδάσκονται.
Άλλωστε σε όποιον θέλουν να του μάθουν να μάχεται και να σκοτώνει (αν χρειαστεί) με τα χέρια, να είσαι σίγουρος ότι δεν του μαθαίνουν πυγμαχία και κικ μποξ. Γιατί στην (πραγματική) μάχη/αυτοάμυνα, το ζητούμενο δεν είναι το να ρίξεις ξύλο.
break έγραψε: 29 Σεπ 2020, 12:34
Στην πράξη βέβαια δεν υπάρχει αμιγώς μποξέρ και αμιγώς παλαιστής. Και ο παλαιστής θα έχει φάει (και ρίξει) ξύλο και ο μποξέρ θα έχει έρθει στα χέρια. Ο υποθετικός αγώνας κάποιου που ξέρει μόνο το ένα και κάποιου που ξέρει μόνο το άλλο είναι αρχετυπική καφενειακή κουβέντα
+1
Επίσης ο μύθος ότι οι αθλητές μαχητικών αθλημάτων έχουν τέτοια αυτιστική προσήλωση στους κανονισμούς που ούτε καν τους περνάει από το μυαλό ότι με το ίδιο πόδι που ρίχνουν κόσμο αναίσθητο μπορούν να κλωτσήσουν και αρχίδια αν παρουσιαστεί η ευκαιρία, ή ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον 5-6 σεμινάρια κραβμαγκοσυστέμα για να εμπεδώσεις ότι δάχτυλα + μάτια = L4E.
Θέμα mentality είναι. Θέμα διαβάσματος καταστάσης είναι. Οι κλωτσιές στα αρχίδια και τα δάχτυλα στα μάτια είναι δευτερεύοντα.
Μπορεί τα κραβμαγκοσυστεμα να τα κοροϊδεύεις (και καλά κάνεις ως ένα σημείο) αλλά έχει να κάνει με το πώς και με ποιον διδάσκονται.
Άλλωστε σε όποιον θέλουν να του μάθουν να μάχεται και να σκοτώνει (αν χρειαστεί) με τα χέρια, να είσαι σίγουρος ότι δεν του μαθαίνουν πυγμαχία και κικ μποξ. Γιατί στην (πραγματική) μάχη/αυτοάμυνα, το ζητούμενο δεν είναι το να ρίξεις ξύλο.
να ρωτηκσξω
για να μαθεις να σκοτωνεις σε τι βαση πατας ;
δλδ πως προπονεισαι ;
να σου δειξουν τις τεχνικες ειναι το ευκολο - πως τις βγαζεις ομως ;
Επίσης ο μύθος ότι οι αθλητές μαχητικών αθλημάτων έχουν τέτοια αυτιστική προσήλωση στους κανονισμούς που ούτε καν τους περνάει από το μυαλό ότι με το ίδιο πόδι που ρίχνουν κόσμο αναίσθητο μπορούν να κλωτσήσουν και αρχίδια αν παρουσιαστεί η ευκαιρία, ή ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον 5-6 σεμινάρια κραβμαγκοσυστέμα για να εμπεδώσεις ότι δάχτυλα + μάτια = L4E.
Θέμα mentality είναι. Θέμα διαβάσματος καταστάσης είναι. Οι κλωτσιές στα αρχίδια και τα δάχτυλα στα μάτια είναι δευτερεύοντα.
Μπορεί τα κραβμαγκοσυστεμα να τα κοροϊδεύεις (και καλά κάνεις ως ένα σημείο) αλλά έχει να κάνει με το πώς και με ποιον διδάσκονται.
Άλλωστε σε όποιον θέλουν να του μάθουν να μάχεται και να σκοτώνει (αν χρειαστεί) με τα χέρια, να είσαι σίγουρος ότι δεν του μαθαίνουν πυγμαχία και κικ μποξ. Γιατί στην (πραγματική) μάχη/αυτοάμυνα, το ζητούμενο δεν είναι το να ρίξεις ξύλο.
να ρωτηκσξω
για να μαθεις να σκοτωνεις σε τι βαση πατας ;
δλδ πως προπονεισαι ;
να σου δειξουν τις τεχνικες ειναι το ευκολο - πως τις βγαζεις ομως ;
Εννοείς πως δοκιμάζω αυτές τις τεχνικές; Αν κάνω σπαρινγκ δηλαδή;