Ποιο είναι το καλύτερο έθνος του κόσμου;

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Αργεντινοι, ουρουγουανοι, Ισπανοί.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

ΠΟΙΟΣ είναι πιο έξυπνος;

Αυτό το ανέκδοτο δε μου φαίνεται και πολύ κολακευτικό για τους Έλληνες υπό την έννοια πως μας παρουσιάζει σα τζαμπατζήδες
που τρώμε το περίδρομο και μετά στέλνουμε το λογαριασμό αλλού. Άσε που μας δείχνει και λίγο εξυπνάκηδες.

Συγχαρητήρια. Κατάλαβες ότι οι Έλληνες είναι τζαμπατζήδες και εξυπνάκηδες.

Αυτό λέει το ανέκδοτο, τώρα τι "είμαστε" είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Για να ορίσουμε το ¨εμείς" και μόνο πρέπει να ανοίξουμε καναδυό νήματα
στο πιτς φιτίλι.

[Antigeist]

Για ποιόν? Για αυτόν που γράφουν τα ιστορικά βιβλία ως μεγάλο και τρανό ή για όσους ένθεν κείθεν πεθαίνουν στις μάχες και τις λεηλασίες?

Για ένα έθνος γενικά. Οι κατακτήσεις πάντα επωφελούν το έθνος που τις κάνει. Και αντικειμενικά μπορείς να πεις ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα διότι είναι και το πιο δύσκολο.

Οκ, συμφωνούμε πως διαφωνούμε σε κάθε περίπτωση οπότε δεν επιμένω.

Για να στο θέσω αλλιώς. Τι είναι αυτό που εσύ ως ένα ταπεινό ανθρωπάκι δεν θα έκανες ποτέ των ποτών; Να πολεμήσεις. Και μόνο στη σκέψη σε παραλύει ο φόβος. Άρα φαντάσου πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όχι μόνο να πολεμάς αλλά να κατακτάς. Ό,τι είναι δύσκολο είναι και ένδοξο.

[Dwarven Blacksmith]

Για ένα έθνος γενικά. Οι κατακτήσεις πάντα επωφελούν το έθνος που τις κάνει. Και αντικειμενικά μπορείς να πεις ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα διότι είναι και το πιο δύσκολο.

Οκ, συμφωνούμε πως διαφωνούμε σε κάθε περίπτωση οπότε δεν επιμένω.

Για να στο θέσω αλλιώς. Τι είναι αυτό που εσύ ως ένα ταπεινό ανθρωπάκι δεν θα έκανες ποτέ των ποτών; Να πολεμήσεις. Και μόνο στη σκέψη σε παραλύει ο φόβος. Άρα φαντάσου πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όχι μόνο να πολεμάς αλλά να κατακτάς. Ό,τι είναι δύσκολο είναι και ένδοξο.

Το αυτοπίπωμα; Πολλοί τρέμουν στη σκέψη, όπως είδαμε στο άλλο νήμα. Λένε θα με πούνε γκέι, θα με πιάσει η μέση μου, θα πνιγώ.
Εύκολο δε το λες. Είναι ένδοξο;

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Για ένα έθνος γενικά. Οι κατακτήσεις πάντα επωφελούν το έθνος που τις κάνει. Και αντικειμενικά μπορείς να πεις ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα διότι είναι και το πιο δύσκολο.

Οκ, συμφωνούμε πως διαφωνούμε σε κάθε περίπτωση οπότε δεν επιμένω.

Για να στο θέσω αλλιώς. Τι είναι αυτό που εσύ ως ένα ταπεινό ανθρωπάκι δεν θα έκανες ποτέ των ποτών; Να πολεμήσεις. Και μόνο στη σκέψη σε παραλύει ο φόβος. Άρα φαντάσου πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όχι μόνο να πολεμάς αλλά να κατακτάς. Ό,τι είναι δύσκολο είναι και ένδοξο.

Δηλαδή εσύ σαν άτομο δε φοβάσαι να μπλεχτείς σε μία ένοπλη σύγκρουση(πολύ περισσότερο ένα πόλεμο)? Και από πότε το δύσκολο είναι και
ένδοξο ταυτόχρονα? Και το εμπόριο ναρκωτικών είναι δύσκολο γιατί έχει βία, κυνηγητό και απαιτεί μπόλικη δεξιοτεχνία στο πως θα κρύψεις
το "πράγμα", μήπως να το πούμε και αυτό ένδοξο?

[Antigeist]

Αυτό το ανέκδοτο δε μου φαίνεται και πολύ κολακευτικό για τους Έλληνες υπό την έννοια πως μας παρουσιάζει σα τζαμπατζήδες
που τρώμε το περίδρομο και μετά στέλνουμε το λογαριασμό αλλού. Άσε που μας δείχνει και λίγο εξυπνάκηδες.

Συγχαρητήρια. Κατάλαβες ότι οι Έλληνες είναι τζαμπατζήδες και εξυπνάκηδες.

Αυτό λέει το ανέκδοτο, τώρα τι "είμαστε" είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Για να ορίσουμε το ¨εμείς" και μόνο πρέπει να ανοίξουμε καναδυό νήματα
στο πιτς φιτίλι.

Σιγά μωρέ. Τα στερεότυπα είναι δόκιμο και έγκυρο εργαλείο για την γνώση της πραγματικότητας. Τον τόνο τον δίνουν οι γενικότητες, οι κανόνες, όχι οι εξαιρέσεις. Εγώ πχ όταν γαμάω δεν μου αρέσει να λέω χυδαιότητες του τύπου "είσαι πουτάνα" και τέτοια. Όμως γενικά οι Έλληνες πράγματι το κάνουν αυτό πολύ έντονα. Είναι ένα στοιχείο του εθνικού τους χαρακτήρα.

[Antigeist]

Οκ, συμφωνούμε πως διαφωνούμε σε κάθε περίπτωση οπότε δεν επιμένω.

Για να στο θέσω αλλιώς. Τι είναι αυτό που εσύ ως ένα ταπεινό ανθρωπάκι δεν θα έκανες ποτέ των ποτών; Να πολεμήσεις. Και μόνο στη σκέψη σε παραλύει ο φόβος. Άρα φαντάσου πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όχι μόνο να πολεμάς αλλά να κατακτάς. Ό,τι είναι δύσκολο είναι και ένδοξο.

Το αυτοπίπωμα; Πολλοί τρέμουν στη σκέψη, όπως είδαμε στο άλλο νήμα. Λένε θα με πούνε γκέι, θα με πιάσει η μέση μου, θα πνιγώ.
Εύκολο δε το λες. Είναι ένδοξο;

Φυσικά. Είναι ένδοξο με την έννοια ότι είναι σπάνια ικανότητα.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Συγχαρητήρια. Κατάλαβες ότι οι Έλληνες είναι τζαμπατζήδες και εξυπνάκηδες.

Αυτό λέει το ανέκδοτο, τώρα τι "είμαστε" είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Για να ορίσουμε το ¨εμείς" και μόνο πρέπει να ανοίξουμε καναδυό νήματα
στο πιτς φιτίλι.

Σιγά μωρέ. Τα στερεότυπα είναι δόκιμο και έγκυρο εργαλείο για την γνώση της πραγματικότητας. Τον τόνο τον δίνουν οι γενικότητες, οι κανόνες, όχι οι εξαιρέσεις. Εγώ πχ όταν γαμάω δεν μου αρέσει να λέω χυδαιότητες του τύπου "είσαι πουτάνα" και τέτοια. Όμως γενικά οι Έλληνες πράγματι το κάνουν αυτό πολύ έντονα. Είναι ένα στοιχείο του εθνικού τους χαρακτήρα.

Oι γενικότητες στο κόσμο μας είναι μπόλικες όμως. Όπως έγραψε και ένας φίλος πιο πριν υπάρχει η Άννα Μαρία από την Εκάλη, υπάρχει και
η Λίτσα από τη Καρδίτσα. Τώρα με ποιούς πηδιούνται και τι ακούν όταν το κάνουν δε μπορώ να είμαι σίγουρος αλλά σε κάθε περίπτωση μπήκε
στη κουβέντα ένα ακόμη κριτήριο διαχωρισμού που είναι το κοινωνικό.

[Μπίστης]

Καλά ρε είναι δυνατόν να μην έχει πει κανείς τους Γερμανούς ακόμα; Έχετε βάλει κάτω να μετρήσετε πόσα νόμπελ έχουν μαζέψει; Πόσους τεράστιους καλλιτέχνες έχουν βγάλει; Πόσα πολεμικά κατορθώματα έχουν; Δηλαδή απορώ.

Αυτοί και τα ξαδέρφια τους, εμείς και τα ξαδέρφια μας

[Antigeist]

Οκ, συμφωνούμε πως διαφωνούμε σε κάθε περίπτωση οπότε δεν επιμένω.

Για να στο θέσω αλλιώς. Τι είναι αυτό που εσύ ως ένα ταπεινό ανθρωπάκι δεν θα έκανες ποτέ των ποτών; Να πολεμήσεις. Και μόνο στη σκέψη σε παραλύει ο φόβος. Άρα φαντάσου πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όχι μόνο να πολεμάς αλλά να κατακτάς. Ό,τι είναι δύσκολο είναι και ένδοξο.

Δηλαδή εσύ σαν άτομο δε φοβάσαι να μπλεχτείς σε μία ένοπλη σύγκρουση(πολύ περισσότερο ένα πόλεμο)? Και από πότε το δύσκολο είναι και
ένδοξο ταυτόχρονα? Και το εμπόριο ναρκωτικών είναι δύσκολο γιατί έχει βία, κυνηγητό και απαιτεί μπόλικη δεξιοτεχνία στο πως θα κρύψεις
το "πράγμα", μήπως να το πούμε και αυτό ένδοξο?

Δεν φοβάμαι να μπλεχτώ σε πόλεμο αν πρέπει να προστατέψω το βιος μου και την οικογένειά μου. Ούτε θα φοβόμουν ως επίδοξος κατακτητής αν είχα να κερδίσω από το πλιάτσικο ή αν τα λεφτά ήταν πολλά.

Εσυ τι λες; Ήταν ένδοξος ή δεν ήταν ένδοξος ο Εσκομπαρ; Ό,τι είναι δύσκολο και αποφέρει κέρδος είναι ένδοξο.

[Antigeist]

Αυτό λέει το ανέκδοτο, τώρα τι "είμαστε" είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.Για να ορίσουμε το ¨εμείς" και μόνο πρέπει να ανοίξουμε καναδυό νήματα
στο πιτς φιτίλι.

Σιγά μωρέ. Τα στερεότυπα είναι δόκιμο και έγκυρο εργαλείο για την γνώση της πραγματικότητας. Τον τόνο τον δίνουν οι γενικότητες, οι κανόνες, όχι οι εξαιρέσεις. Εγώ πχ όταν γαμάω δεν μου αρέσει να λέω χυδαιότητες του τύπου "είσαι πουτάνα" και τέτοια. Όμως γενικά οι Έλληνες πράγματι το κάνουν αυτό πολύ έντονα. Είναι ένα στοιχείο του εθνικού τους χαρακτήρα.

Oι γενικότητες στο κόσμο μας είναι μπόλικες όμως. Όπως έγραψε και ένας φίλος πιο πριν υπάρχει η Άννα Μαρία από την Εκάλη, υπάρχει και
η Λίτσα από τη Καρδίτσα. Τώρα με ποιούς πηδιούνται και τι ακούν όταν το κάνουν δε μπορώ να είμαι σίγουρος αλλά σε κάθε περίπτωση μπήκε
στη κουβέντα ένα ακόμη κριτήριο διαχωρισμού που είναι το κοινωνικό.

Δεν έχουν τόση διαφορά όση φαντάζεσαι η Μαρία με τη Λίτσα. Οι Έλληνες πλούσιοι και αυτοί καράβλαχοι του κερατά είναι. Ο Άγγλος φτωχομπινές με τον Άγγλο αριστοκράτη πράγματι έχουν διαφορά.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Για να στο θέσω αλλιώς. Τι είναι αυτό που εσύ ως ένα ταπεινό ανθρωπάκι δεν θα έκανες ποτέ των ποτών; Να πολεμήσεις. Και μόνο στη σκέψη σε παραλύει ο φόβος. Άρα φαντάσου πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όχι μόνο να πολεμάς αλλά να κατακτάς. Ό,τι είναι δύσκολο είναι και ένδοξο.

Δηλαδή εσύ σαν άτομο δε φοβάσαι να μπλεχτείς σε μία ένοπλη σύγκρουση(πολύ περισσότερο ένα πόλεμο)? Και από πότε το δύσκολο είναι και
ένδοξο ταυτόχρονα? Και το εμπόριο ναρκωτικών είναι δύσκολο γιατί έχει βία, κυνηγητό και απαιτεί μπόλικη δεξιοτεχνία στο πως θα κρύψεις
το "πράγμα", μήπως να το πούμε και αυτό ένδοξο?

Δεν φοβάμαι να μπλεχτώ σε πόλεμο αν πρέπει να προστατέψω το βιος μου και την οικογένειά μου. Ούτε θα φοβόμουν ως επίδοξος κατακτητής αν είχα να κερδίσω από το πλιάτσικο ή αν τα λεφτά ήταν πολλά.

Εσυ τι λες; Ήταν ένδοξος ή δεν ήταν ένδοξος ο Εσκομπαρ; Ό,τι είναι δύσκολο και αποφέρει κέρδος είναι ένδοξο.

Ο πόλεμος είναι ένδοξος ως κατακτητικός/ επεκτατικός καταρχήν ή ως αμυντικός? Το ρωτάω αυτό γιατί με μπέρδεψες τώρα. Από εκεί
και πέρα το πόσο επίφοβος είναι, θα το μετρήσουμε στη πράξη. Ο Εσκομπάρ δεν ήταν ένδοξος κατά τη γνώμη μου.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Σιγά μωρέ. Τα στερεότυπα είναι δόκιμο και έγκυρο εργαλείο για την γνώση της πραγματικότητας. Τον τόνο τον δίνουν οι γενικότητες, οι κανόνες, όχι οι εξαιρέσεις. Εγώ πχ όταν γαμάω δεν μου αρέσει να λέω χυδαιότητες του τύπου "είσαι πουτάνα" και τέτοια. Όμως γενικά οι Έλληνες πράγματι το κάνουν αυτό πολύ έντονα. Είναι ένα στοιχείο του εθνικού τους χαρακτήρα.

Oι γενικότητες στο κόσμο μας είναι μπόλικες όμως. Όπως έγραψε και ένας φίλος πιο πριν υπάρχει η Άννα Μαρία από την Εκάλη, υπάρχει και
η Λίτσα από τη Καρδίτσα. Τώρα με ποιούς πηδιούνται και τι ακούν όταν το κάνουν δε μπορώ να είμαι σίγουρος αλλά σε κάθε περίπτωση μπήκε
στη κουβέντα ένα ακόμη κριτήριο διαχωρισμού που είναι το κοινωνικό.

Δεν έχουν τόση διαφορά όση φαντάζεσαι η Μαρία με τη Λίτσα. Οι Έλληνες πλούσιοι και αυτοί καράβλαχοι του κερατά είναι. Ο Άγγλος φτωχομπινές με τον Άγγλο αριστοκράτη πράγματι έχουν διαφορά.

Έστω και έτσι, μπορούμε να γενικεύσουμε ένα χαρακτηριστικό για όλους τους Άγγλους?

[stella]

Κάτω τα έθνη.

Σημαια του στρατου εχεις στο αβαταρ σου

Λεπτομέρειες.

[Antigeist]

Δηλαδή εσύ σαν άτομο δε φοβάσαι να μπλεχτείς σε μία ένοπλη σύγκρουση(πολύ περισσότερο ένα πόλεμο)? Και από πότε το δύσκολο είναι και
ένδοξο ταυτόχρονα? Και το εμπόριο ναρκωτικών είναι δύσκολο γιατί έχει βία, κυνηγητό και απαιτεί μπόλικη δεξιοτεχνία στο πως θα κρύψεις
το "πράγμα", μήπως να το πούμε και αυτό ένδοξο?

Δεν φοβάμαι να μπλεχτώ σε πόλεμο αν πρέπει να προστατέψω το βιος μου και την οικογένειά μου. Ούτε θα φοβόμουν ως επίδοξος κατακτητής αν είχα να κερδίσω από το πλιάτσικο ή αν τα λεφτά ήταν πολλά.

Εσυ τι λες; Ήταν ένδοξος ή δεν ήταν ένδοξος ο Εσκομπαρ; Ό,τι είναι δύσκολο και αποφέρει κέρδος είναι ένδοξο.

Ο πόλεμος είναι ένδοξος ως κατακτητικός/ επεκτατικός καταρχήν ή ως αμυντικός? Το ρωτάω αυτό γιατί με μπέρδεψες τώρα. Από εκεί
και πέρα το πόσο επίφοβος είναι, θα το μετρήσουμε στη πράξη. Ο Εσκομπάρ δεν ήταν ένδοξος κατά τη γνώμη μου.

Ο πόλεμος είναι ένδοξος ως νικηφόρος άσχετα αν ο νικητής αμύνεται ή επιτίθεται. Ο Αρμίνιος κατέσφαξε ως αμυνόμενος τους Ρωμαίους έποικους και τις λεγεώνες που τους προστάτευαν. Με την ένδοξη αυτή του πράξη άλλαξε τον ρου της ιστορίας.