Antigeist έγραψε: 13 Νοέμ 2019, 22:05
Πολλά στελέχη των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ δεν υπέβαλαν αίτηση. Ήρθαν κάποια στελέχη στα κολέγια που σπούδαζαν, στάμπαραν ορισμένους και τους έκαναν πρόταση να μπουν. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβαίνει και με τους γιατρούς για παράδειγμα. Θα μπορούσε το κράτος να βρίσκει κάποια ταλαντούχα 17χρονα να τα μπάζει σε μια σχολή με έμφαση στην πρακτική εκπαίδευση και μέχρι τα 24 τους το πολύ να είναι εξειδικευμένοι και έτοιμοι για δουλειά στα δημόσια νοσοκομεία.
Δεν ξέρω αν φτάνει μια επταετία για να εξειδικεύσεις κάποιον σε υψηλό επίπεδο όταν του λείπουν βασικές γνώσεις. Μου φαίνεται πως όχι. Επίσης εσύ αναφέρεσαι σε επιλεγμένα ταλαντούχα άτομα με σπάνιες ικανότητες. Πόσοι είναι αυτοί; Είναι αρκετοί για να έχεις τους γιατρούς που χρειάζεσαι;
Antigeist έγραψε: 13 Νοέμ 2019, 22:05
Σχετικά με τους στρατιωτικούς, δεν υπάρχει κανένας πειθαναγκαστικός λόγος να είναι ιδιαίτερα μορφωμένοι για να είναι καλοί στην δουλειά τους ούτε έχει κάποιο ιστορικό στήριγμα αυτή η άποψη. Η ιστορία δείχνει ότι οι καλύτεροι στρατιωτικοί ήταν ολιγοεγγράματοι ή αμόρφωτοι. Οι Ρωμαίοι στρατιωτικοί που έσωσαν την αυτοκρατορία κατά την κρίση του 3ου αιώνα ήταν βοσκοί και βουκόλοι από τα Βαλκάνια. Και γιατί να μην μπορούν να βγάλουν μια αναφορά αν δεν πάνε γυμνάσιο; Δεν θα γίνει καθυστερημένος κανείς αν δεν υποστεί την καθημερινή ταπείνωση του σχολείου.
Ο αξιωματικός σήμερα θα χρειαστεί να χειριστεί σύγχρονα όπλα αύριο, μεθαύριο. Σκέψου το ακραίο παράδειγμα ενός πιλότου μαχητικού. Θα μπορέσεις να το εκπαιδεύσεις κατάλληλα αν έχει βασικά κενά σε αριθμητική ή φυσική; Ξένη γλώσσα για να διαβάσει ένα τεχνικό εγχειρίδιο ή να συνομιλήσει με άλλους πιλότους σε μια διεθνή άσκηση; Ένας που ρίχνει όλμους δεν θα πρέπει να κατανοεί κάποια στοιχειώδη στην γεωμετρία; Θα πάρεις λοιπόν τον ενήλικα και θα αρχίσεις να του τα μαθαίνεις από την αρχή;
Antigeist έγραψε: 13 Νοέμ 2019, 22:05
Ο μέσος σημερινός εργαζόμενος δεν κάνει τίποτα που να δικαιολογεί την σχολική ύλη για την οποία έφαγε τα λεφτά του και τα χρόνια του στα φροντιστήρια. Ένας άνθρωπος πρέπει να ξέρει να γράφει, να διαβάζει και να αριθμεί. Τα άλλα του πνευματικά ενδιαφέροντα είναι ένα θέμα που δεν αφορά και δεν πρέπει να αφορά το κράτος. Ξέρεις πόσα εκατομμύρια πληρώνουμε κάθε χρόνο για βιβλία, στελέχωση και συντήρηση υποδομών; Χώρια τα ιδιωτικά έξοδα κάθε οικογένειας.
Ζούμε μια εποχή μεγάλης απαξίωσης των πτυχίων και των σπουδών, στην χώρα μας όμως. Δεν είναι παντού έτσι.
Antigeist έγραψε: 13 Νοέμ 2019, 22:05
Επίσης κάποια επαγγέλματα δεν δικαιολογούν τις πολυετείς σπουδές τους. Για ποιο λόγο ένας φαρμακοποιός για παράδειγμα πρέπει να έχει σπουδάσει φαρμακολογία; Είναι απλά ένας επιχειρηματίας που δεν κάνει ουσιαστικά κάτι άλλο από το να κάθεται σε έναν πάγκο και να πουλάει επώνυμα προϊόντα που συνήθως γράφουν οι γιατροί.
Γιατί θα τρέξεις στις 2 τη νύχτα να ζητήσεις μια συμβουλή ή στις διακοπές σου όταν δεν μπορείς να βρεις γιατρό. Γιατί θα γίνει ένας δεύτερος έλεγχος σε κάτι που δεν κατάλαβες στην δόση ή την λήψη του φαρμάκου που σου έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός. Τι κακό κάνει ένας μορφωμένος φαρμακοποιός;
Antigeist έγραψε: 13 Νοέμ 2019, 22:05
Άλλα επαγγέλματα είναι αντικειμενικά λίγο πολύ άχρηστα. Για ποιο λόγο πρέπει να υπάρχουν ψυχολόγοι;
Υπάρχουν παιδοψυχολόγοι που παρακολουθούν τα παιδιά ήδη από τους παιδικούς σταθμούς. Πολλές μαθησιακές δυσκολίες αναγνωρίζονται και αντιμετωπίζονται έγκαιρα και αρκετά παιδιά θα έχουν πιο φυσιολογική ζωή σε σχέση με αυτή που θα είχαν αν γεννιόντουσαν πριν 40-50 χρόνια. Τότε θα ήταν δακτυλοδεικτούμενα ως χαζά και περιθωριοποιημένα.
Γενικές παρατηρήσεις.
1. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Η ανάγκη για υψηλή εξειδίκευση έχει δημιουργήσει ενήλικες που στέκονται επαρκώς στο επαγγελματικό τους πεδίο και είναι εντελώς ανίκανοι να σκεφτούν ορθολογικά σε άλλους τομείς της καθημερινής τους ζωής. Συναντάς νέους επιστήμονες και γελάς με αυτά που ακούς σε συζήτηση έξω από το αντικείμενό τους.
2. Προσωπικά αγαπώ την τέχνη και θα ήθελα ας πούμε το σχολείο εκείνο που θα αναδείκνυε καλλιτέχνες ανάλογου μεγέθους ενός Φειδία, ενός Θεοτοκόπουλου και Καβάφη. Μερικές τέτοιες προσωπικότητες αρκούν για να πορεύεται η Ελλάδα τους επόμενους αιώνες. Ακόμα όμως και αν είχαμε την συνταγή δεν ξέρω αν θα ήταν καλό να την εφαρμόζαμε. Η υποχρεωτική εκπαίδευση είναι μία από τις συστηματικότερες μορφές κοινωνικοποίησης του νέου ανθρώπου. Θα εντάξει και αυτόν που έχει καλό οικογενειακό περιβάλλον αλλά κυρίως θα βοηθήσει αυτόν που δεν έχει πάρει τα απαραίτητα εφόδια από το σπίτι. Εδώ στρατό πας με ενήλικα άτομα και βλέπεις τον άλλο να κοιμάται με τα παπούτσια και γενικώς να μην έχει συναίσθηση του πως να φέρεται όταν μοιράζεται κάποιο χώρο με άλλους. Φαντάζεσαι αυτούς που γνώρισες στην θητεία σου πως θα φέρονταν αν δεν είχαν πάει σχολείο;
3. Υπάρχει σοβαρή κριτική για τον τρόπο που λειτουργεί το σχολείο, για την ύλη, για τον χρόνο που αφιερώνεται σε αυτό και σε εκείνο, για το πόσο καλλιεργεί την κριτική σκέψη στο παιδί ή για το πόσο καταστέλλει ατομικές ικανότητες και δημιουργικότητα βάζοντας όλους σε ένα καλούπι. Γίνεται έρευνα και προτάσεις και τα πράγματα αλλάζουν αλλά όχι τόσο δραστικά όσο προτείνεις.
4. Καταλαβαίνεις ότι η όποια λύση εφαρμόζεται λαμβάνει υπόψη της τους διαθέσιμους πόρους. Αν έβλεπα ένα εξαιρετικά προικισμένο παιδί δεν θα ήθελα να ακολουθήσει το ωρολόγιο πρόγραμμα μαζί με τα υπόλοιπα. Αφού αυτό μπορεί να κατανοήσει την ύλη του δημοτικού σε 3 χρόνια γιατί να πρέπει να χάσει 6; Που θα βρεις τα χρήματα για ειδικό σχολείο για αυτά τα παιδιά; Και πόσα τέτοια ειδικά σχολεία μπορείς να στήσεις σε όλη τη χώρα; Δεν ξέρω καν αν το νομοθετικό πλαίσιο θα επέτρεπε κάτι τέτοιο σε επίπεδο ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου. Αν γνωρίζει κάτι ο Στύγιος ας πει.