Έτσι ταπεινώσαμε την ειδωλολατρεία.

[ΟΥΤΙΣ]

Ανάλογα, δεν ξέρω τι ποσοστά κατοίκων κατέκτησε ο Χριστιανισμός ώστε να "πιεστούν" οι από πάνω για κάτι τέτοιο. Από την άλλη, μήπως το βλέπουμε το πράγμα μέσα από τα μάτια της σύγχρονης Δημοκρατίας; Όπου οι πολιτικοί αγωνιούν για την κοινή γνώμη; Τον Αυτοκράτορα τότε δεν τον ψηφίζανε. Οι άρχοντες τότε δεν νοιάζονταν και τόσο για το τι πίστευαν οι υπήκοοι τους, αυτοί δεν σκέφτονταν εξεγέρσεις και αλλαγή πολιτικού σκηνικού και άλλωστε υπήρχαν πολλοί κάτοικοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που πίστευαν σε διάφορες θεότητες χωρίς να νοιώθουν "απειλή", γιατί όχι και σε άλλη μια; Εκτός αν δεχθούμε πως οι Χριστιανοί καλούσαν κόσμο να ξεσηκωθεί εναντίον του Αυτοκράτορα που και πάλι δεν έχει πολύ λογική διότι τι θα εγκαθιστούσαν μετά; Δημοκρατία; Δεν υπήρχε τέτοια σκέψη εναλλακτικού καθεστώτος.

Φυσικά και είναι αναχρονίσμός να λέμε ότι ο χριστιανισμός επελέχτηκε για πολιτικούς λόγους. Εξάλλου, καμία συνοχή δεν προσέφερε αυτή η επιλογή στην αυτοκρατορία. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν ξεχώριζαν το πολιτικό από το θρησκευτικό. Δεν υπήρχαν ως διακριτές έννοιες.

ο πρωτος βασιλιας της Αγγλιας κατορθωσε και ενωσε τα βασιλεια και παραλληλα απωθησε τους Βικινγκς απαλλοτριωνοντας ενα μερος απο τις περιουσιες των ευγενων σε εκκλησιες και μοναστηρια εχοντας ως κεντρο διαδοσης προσηλυτισμου του Χριστιανισμου το Canterbury, εξοβελιζοντας τα κατα τοπους παγανιστικα ηθη κι εθιμα

εχει αναλυθει πολλακις οτι οχι οποιες και οποιες αλλα οι μονοθειστικες θρησκειες πηγαινουν χερι-χερι με βασιλεις και αυτοκρατοριες, για προφανεις λογους

Μιλούσα συγκεκριμένα για την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την περίοδο του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Όμως, σε ποιον Βασιλιά της Αγγλίας αναφέρεσαι; Μπορείς να μου δώσεις λινκ;

[Κουρκούας]

Άσε που υπήρχαν αυτοκράτορες (όπως ο Τραιανός νομίζω) που έδειξαν έμπρακτη αδιαφορία για τους Χριστιανούς και δεν τους κυνηγούσαν. Αν ήταν τόσο μεγάλη απειλή δεν θα τον άφηναν αδιάφορο.

την εποχή του τραϊανού, ζήτημα να υπήρχαν 20.000 χριστιανοί στην αυτοκρατορία. την εποχή του διοκλητιανού, ακόμα και η πιο συντηρητική εκτίμηση τους βγάζει στα 5 εκατομμύρια, με μεγάλη συγκέντρωση στις ανατολικές επαρχίες.

επίσης άλλη η αυτοκρατορία τον 4ο αιώνα με τον κωνσταντίνο, άλλη το 2ο με τον τραϊανό. μεσολάβησε ο 3ος αιώνας που στο τσακ τη γλίτωσε από το να διαλυθεί--για την ακρίβεια, διαλύθηκε και ανασυστάθηκε--- που η πρωτοκαθεδρία της ρώμης και της ιταλίας εξαφανίστηκε, και που το κέντρο μεταφέρθηκε ανατολικά.

[omg kai 3 lol]

Φυσικά και είναι αναχρονίσμός να λέμε ότι ο χριστιανισμός επελέχτηκε για πολιτικούς λόγους. Εξάλλου, καμία συνοχή δεν προσέφερε αυτή η επιλογή στην αυτοκρατορία. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν ξεχώριζαν το πολιτικό από το θρησκευτικό. Δεν υπήρχαν ως διακριτές έννοιες.

ο πρωτος βασιλιας της Αγγλιας κατορθωσε και ενωσε τα βασιλεια και παραλληλα απωθησε τους Βικινγκς απαλλοτριωνοντας ενα μερος απο τις περιουσιες των ευγενων σε εκκλησιες και μοναστηρια εχοντας ως κεντρο διαδοσης προσηλυτισμου του Χριστιανισμου το Canterbury, εξοβελιζοντας τα κατα τοπους παγανιστικα ηθη κι εθιμα

εχει αναλυθει πολλακις οτι οχι οποιες και οποιες αλλα οι μονοθειστικες θρησκειες πηγαινουν χερι-χερι με βασιλεις και αυτοκρατοριες, για προφανεις λογους

Μιλούσα συγκεκριμένα για την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την περίοδο του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Όμως, σε ποιον Βασιλιά της Αγγλίας αναφέρεσαι; Μπορείς να μου δώσεις λινκ;

Egbert King of Wessex

http://freepages.rootsweb.com/~emty/fam ... hurch.html

[paul25]

Άσε που υπήρχαν αυτοκράτορες (όπως ο Τραιανός νομίζω) που έδειξαν έμπρακτη αδιαφορία για τους Χριστιανούς και δεν τους κυνηγούσαν. Αν ήταν τόσο μεγάλη απειλή δεν θα τον άφηναν αδιάφορο.

την εποχή του τραϊανού, ζήτημα να υπήρχαν 20.000 χριστιανοί στην αυτοκρατορία. την εποχή του διοκλητιανού, ακόμα και η πιο συντηρητική εκτίμηση τους βγάζει στα 5 εκατομμύρια, με μεγάλη συγκέντρωση στις ανατολικές επαρχίες.

επίσης άλλη η αυτοκρατορία τον 4ο αιώνα με τον κωνσταντίνο, άλλη το 2ο με τον τραϊανό. μεσολάβησε ο 3ος αιώνας που στο τσακ τη γλίτωσε από το να διαλυθεί--για την ακρίβεια, διαλύθηκε και ανασυστάθηκε--- που η πρωτοκαθεδρία της ρώμης και της ιταλίας εξαφανίστηκε, και που το κέντρο μεταφέρθηκε ανατολικά.

Κατά πάσα πιθανότητα ήταν περισσότεροι οι Χριστιανοί απ'ότι την εποχή του Τραιανού, δεν γνωρίζω σε τι μεγέθη και δεν νομίζω πως είναι εύκολο να εντοπίσουμε,ενώ δεν ξέρουμε και τι ποιότητας ήταν (δηλαδή αν η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άτομα της αγροτιάς, ψιλοαμελητέα δηλαδή και αν ξεπερνούσαν μια "κρίσιμη μάζα") ενώ επίσης όπως πολύ σωστά είπες υπήρξαν πολιτικές αναταράξεις που λίγο έλειψε να την διαλύσουν και πάρθηκε η απόφαση της μεταφοράς της έδρας ανατολικά. Ενδεχομένως η απόφαση του Κωνσταντίνου που υπολόγισε όλες αυτές τις παραμέτρους να ήταν πολιτικά σωστή, ωστόσο δεν αναιρεί το γεγονός, αλλά ίσα-ίσα το ενισχύει της επιβολής από τα πάνω. Διότι για κάποιες δεκαετίες ακόμα ο παγανισμός ήταν ισχυρός, ενώ έγιναν ακραία εγκλήματα εναντίον του από τους Χριστιανούς για να αποσιωπηθεί πλήρως και όλα αυτά στο ανατολικό της κομμάτι με αποφάσεις αυτοκρατόρων να κλείνουν σχολές, ολυμπιακούς αγώνες κλπ. Που θέλω να καταλήξω; Οτι εξαιτίας κάποιων παραγόντων (πόλεμοι, φυσικές καταστροφές, κατάρρευση οικονομικού συστήματος κλπ) ωθήθηκαν κάποιοι Αυτοκράτορες στην επιλογή του Χριστιανισμού και δεν τον δικαίωσαν επειδή απλά είχαν γίνει πολλοί οι Χριστιανοί και αυτό ήταν το δίκαιο των πολλών αλλά το απαίτησαν πολιτικές περιστάσεις.

[paul25]

Εγώ πιστεύω πως ήταν προσωπική επιλογή του Κωνσταντίνου ο Χριστιανισμός. Δεν νομίζω πως είχε τόση σχέση με πολιτικούς λόγους η απόφαση του.

[Κουρκούας]

Άσε που υπήρχαν αυτοκράτορες (όπως ο Τραιανός νομίζω) που έδειξαν έμπρακτη αδιαφορία για τους Χριστιανούς και δεν τους κυνηγούσαν. Αν ήταν τόσο μεγάλη απειλή δεν θα τον άφηναν αδιάφορο.

την εποχή του τραϊανού, ζήτημα να υπήρχαν 20.000 χριστιανοί στην αυτοκρατορία. την εποχή του διοκλητιανού, ακόμα και η πιο συντηρητική εκτίμηση τους βγάζει στα 5 εκατομμύρια, με μεγάλη συγκέντρωση στις ανατολικές επαρχίες.

επίσης άλλη η αυτοκρατορία τον 4ο αιώνα με τον κωνσταντίνο, άλλη το 2ο με τον τραϊανό. μεσολάβησε ο 3ος αιώνας που στο τσακ τη γλίτωσε από το να διαλυθεί--για την ακρίβεια, διαλύθηκε και ανασυστάθηκε--- που η πρωτοκαθεδρία της ρώμης και της ιταλίας εξαφανίστηκε, και που το κέντρο μεταφέρθηκε ανατολικά.

Κατά πάσα πιθανότητα ήταν περισσότεροι οι Χριστιανοί απ'ότι την εποχή του Τραιανού, δεν γνωρίζω σε τι μεγέθη και δεν νομίζω πως είναι εύκολο να εντοπίσουμε,ενώ δεν ξέρουμε και τι ποιότητας ήταν (δηλαδή αν η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άτομα της αγροτιάς, ψιλοαμελητέα δηλαδή και αν ξεπερνούσαν μια "κρίσιμη μάζα") ενώ επίσης όπως πολύ σωστά είπες υπήρξαν πολιτικές αναταράξεις που λίγο έλειψε να την διαλύσουν και πάρθηκε η απόφαση της μεταφοράς της έδρας ανατολικά. Ενδεχομένως η απόφαση του Κωνσταντίνου που υπολόγισε όλες αυτές τις παραμέτρους να ήταν πολιτικά σωστή, ωστόσο δεν αναιρεί το γεγονός, αλλά ίσα-ίσα το ενισχύει της επιβολής από τα πάνω. Διότι για κάποιες δεκαετίες ακόμα ο παγανισμός ήταν ισχυρός, ενώ έγιναν ακραία εγκλήματα εναντίον του από τους Χριστιανούς για να αποσιωπηθεί πλήρως και όλα αυτά στο ανατολικό της κομμάτι με αποφάσεις αυτοκρατόρων να κλείνουν σχολές, ολυμπιακούς αγώνες κλπ.

υπάρχουν ιστορικοί, που μπορούν να κάνουν εκτιμήσεις. αν είχαμε όχι εκατομμύρια αλλά εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανούς την εποχή του Τραϊανού, θα έπρεπε να φαίνεται στα νεκροταφεία, στα ονόματα σε κείμενα, σε ένα σωρό σημεία. από τέτοια δεδομένα μπορείς να εκτιμήσεις αρκετά για τους αριθμούς των χριστιανών.

Επίσης, από πού κι ως πού ενισχύεται η επιβολή από τα πάνω, από το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος πήγε με τη μεριά της παράταξης των νικητών στην ανατολή;

Καλό είναι να δούμε για ποια περίοδο μιλάμε. εγκλήματα ενάντια στους παγανιστές τις ερχόμενες δεκαετίες μετά τον κωνσταντίνο, δεν βρίσκουν ούτε οι πιο βαμμενοι αρχαιογκαγκά, σίγουρα όχι οι ιστορικοί. και σίγουρα όχι κάτι να επηρεάζει σημαντικά την πορεία. στο 350 ο χριστιανισμός είναι ήδη πλειοψηφία στην ανατολή, πιθανότατα και στο σύνολο της αυτοκρατορίας. όταν ο Ιουλιανός πάει στην αντιόχεια τρώει δούλεμα γιατί η πόλη είναι πλήρως χριστιανική. Πολιτικά ισχυρός παγανισμός υπάρχει μόνο στη ρώμη, κι αυτό μόλις 25 χρόνια μετά την ίδρυση της κωνσταντινούπολης.

και όλα αυτά εξηγούνται με έναν απλό ρυθμό αύξησης 4% το χρόνο: και το ξεπέταγμα των αριθμών την εποχή του διοκλητιανού ώστε να τρομάξουν οι αυτοκράτορες και την κυριαρχία των χριστιανών στα μέσα του 4ου αιώνα. δε χρειάζεται καμιά έξτρα υπόθεση.

[1451]

Οι άνθρωποι που διέλυαν ναούς ήταν εγκληματίες, αντίστοιχοι με τους σημερινούς που διαλύουν εκκλησίες.

[ΓΑΛΗ]

Ανάλογα, δεν ξέρω τι ποσοστά κατοίκων κατέκτησε ο Χριστιανισμός ώστε να "πιεστούν" οι από πάνω για κάτι τέτοιο. Από την άλλη, μήπως το βλέπουμε το πράγμα μέσα από τα μάτια της σύγχρονης Δημοκρατίας; Όπου οι πολιτικοί αγωνιούν για την κοινή γνώμη; Τον Αυτοκράτορα τότε δεν τον ψηφίζανε. Οι άρχοντες τότε δεν νοιάζονταν και τόσο για το τι πίστευαν οι υπήκοοι τους, αυτοί δεν σκέφτονταν εξεγέρσεις και αλλαγή πολιτικού σκηνικού και άλλωστε υπήρχαν πολλοί κάτοικοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που πίστευαν σε διάφορες θεότητες χωρίς να νοιώθουν "απειλή", γιατί όχι και σε άλλη μια; Εκτός αν δεχθούμε πως οι Χριστιανοί καλούσαν κόσμο να ξεσηκωθεί εναντίον του Αυτοκράτορα που και πάλι δεν έχει πολύ λογική διότι τι θα εγκαθιστούσαν μετά; Δημοκρατία; Δεν υπήρχε τέτοια σκέψη εναλλακτικού καθεστώτος.

Φυσικά και είναι αναχρονίσμός να λέμε ότι ο χριστιανισμός επελέχτηκε για πολιτικούς λόγους. Εξάλλου, καμία συνοχή δεν προσέφερε αυτή η επιλογή στην αυτοκρατορία. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν ξεχώριζαν το πολιτικό από το θρησκευτικό. Δεν υπήρχαν ως διακριτές έννοιες.

ο πρωτος βασιλιας της Αγγλιας κατορθωσε και ενωσε τα βασιλεια και παραλληλα απωθησε τους Βικινγκς απαλλοτριωνοντας ενα μερος απο τις περιουσιες των ευγενων, χτιζοντας εκκλησιες και μοναστηρια κι εχοντας ως κεντρο διαδοσης προσηλυτισμου του Χριστιανισμου το Canterbury, εξοβελιζοντας τα κατα τοπους παγανιστικα ηθη κι εθιμα

εχει αναλυθει πολλακις οτι οχι οποιες και οποιες αλλα οι μονοθειστικες θρησκειες πηγαινουν χερι-χερι με βασιλεις και αυτοκρατοριες, για προφανεις λογους

Συμφωνώ αλλά κάπου εδώ τίθεται το ερώτημα. Ποιοι λειτούργησαν ως αναμφισβήτητοι εκπρόσωποι του ενός θεού;
Οι καθολικοί/προτεστάντες ή οι ορθόδοξοι μονάρχες;

Και ποιο ακριβώς ήταν το διακύβευμα του σχίσματος, που προκάλεσε την καθολική επιθετικότητα;

[lolek1]

η αυτοκρατορια ηταν πολυεθνικη. η θρησκεια ηταν ο μοναδικος συνδετικος κρικος της.
για αυτο ξεκινησε απο πανω προς κατω

Μα αν έκφραζε ένα μέρος του λαού με ποια λογική να διαλεχτεί ο Χριστιανισμός και ως συνδετικός κρίκος και όχι κάποιος άλλος πραγματικός ενοποιητικός παράγοντας; Διότι στους άλλους θα έπρεπε να επιβληθεί, όπως και έγινε στη πράξη, άρα δεν ήταν μια σοφή επιλογή σύνδεσης όπως το βλέπεις εσύ, εφόσον διατρέχαν ίσως πάλι κόστος για να το επιβάλουν (κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης) έγινε ένας "πόλεμος" για κάποιο διάστημα. Επίσης, για ένα διάστημα συνυπήρχαν Χριστιανισμός και Παγανισμός και ο Ιουστινιανός τον κατάργησε.

αυτη η θρησκεια ειναι μονοθειστικη.
ετσι στην συνειδηση των ανθρωπων υπηρχε ενας μονο θεος και ενας μονο αυτοκρατορας ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ. δηλαδη ουσιαστικα ο μοναδικος αντιπροσωπος του Θεου στην γη.
αυτος ηταν ο μονος λογος που απο τοσες θρησκειες επιλεχθηκε ο χριστιανισμος

[paul25]

υπάρχουν ιστορικοί, που μπορούν να κάνουν εκτιμήσεις. αν είχαμε όχι εκατομμύρια αλλά εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανούς την εποχή του Τραϊανού, θα έπρεπε να φαίνεται στα νεκροταφεία, στα ονόματα σε κείμενα, σε ένα σωρό σημεία. από τέτοια δεδομένα μπορείς να εκτιμήσεις αρκετά για τους αριθμούς των χριστιανών.

Δεν είναι εύκολη η εκτίμηση του χριστιανικού πληθυσμού τότε και τα κείμενα της εποχής είναι προπαγανδιστικά ως προς το μέγεθος. Εγώ κρατάω μια επιφυλακτικότητα ως προς τον αριθμό των Χριστιανών, ιδιαίτερα όταν φαινόμενα μη ορθής μέτρησης και υπολογισμού μιας ομάδος είναι δύσκολα ή υπόκεινται σε φτιαχτά λάθη ακόμα και στη σημερινή εποχή που έχουμε όλα τα μέσα. Πρόσφατο παράδειγμα, ακόμα δεν ξέρουμε πόσοι ήταν στις συγκεντρώσεις για το Μακεδονικό. Επίσης δεν ξέρεις όπως σου είπα την ποιότητα τους, αν ήταν "κρίσιμη μάζα" όπως ανέφερα.

Επίσης, από πού κι ως πού ενισχύεται η επιβολή από τα πάνω, από το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος πήγε με τη μεριά της παράταξης των νικητών στην ανατολή;

Έχει σημασία να εξακριβωθεί γιατί συμβαίνει το εξής. Αν αποδεχθούμε ότι η ισχυρή τάση ήταν από κάτω, τότε αφήνει ανοιχτή την υπόθεση πως ακόμα και αν ο Κωνσταντίνος δεν έκανε την επιλογή, ήταν τόσο μεγάλη η δυναμική του Χριστιανισμού, που κάποια στιγμή θα καπέλωνε όλο το πληθυσμό. Αυτό όμως δεν είναι σίγουρο, ενδεχομένως να είχε ήδη φτάσει στο μέγιστο του πληθυσμού που θα μπορούσε να επηρεάσει.

Καλό είναι να δούμε για ποια περίοδο μιλάμε. εγκλήματα ενάντια στους παγανιστές τις ερχόμενες δεκαετίες μετά τον κωνσταντίνο, δεν βρίσκουν ούτε οι πιο βαμμενοι αρχαιογκαγκά, σίγουρα όχι οι ιστορικοί. και σίγουρα όχι κάτι να επηρεάζει σημαντικά την πορεία. στο 350 ο χριστιανισμός είναι ήδη πλειοψηφία στην ανατολή, πιθανότατα και στο σύνολο της αυτοκρατορίας. όταν ο Ιουλιανός πάει στην αντιόχεια τρώει δούλεμα γιατί η πόλη είναι πλήρως χριστιανική. Πολιτικά ισχυρός παγανισμός υπάρχει μόνο στη ρώμη, κι αυτό μόλις 25 χρόνια μετά την ίδρυση της κωνσταντινούπολης.

και όλα αυτά εξηγούνται με έναν απλό ρυθμό αύξησης 4% το χρόνο: και το ξεπέταγμα των αριθμών την εποχή του διοκλητιανού ώστε να τρομάξουν οι αυτοκράτορες και την κυριαρχία των χριστιανών στα μέσα του 4ου αιώνα. δε χρειάζεται καμιά έξτρα υπόθεση.

Μίλησα και για κλείσιμο λειτουργικών θεσμών.

[Nandros]

Αυτό που λέει πιο πάνω ο σκίουρος ισχύει, στην αρχαία θρησκεία δεν υπήρχε διπολισμός. Και απόδειξη γι'αυτό είναι πως άνθισαν διαφορετικές φιλοσοφικές σχολές που χρησιμοποιούσαν την λογική για να αναλύσουν τον θεό, και ουδεποτε διώχθηκαν οι φιλοσοφικές σχολές επειδή το έπραξαν, ούτε και τις κατέστρεψαν, πολύ απλά γιατί δεν υπήρχε εκεινός ο φανατισμός του διπολισμού, που τον έφερε ο χριστιανισμός.

Εδώ υπάρχει ένα εσωτερικό αστείο, ότι ο χριστιανισμός ειναι ο διπολικός στα πλαίσια μιας αφήγησης της ιστορίας που είναι ακραία διπολική.

στην πραγματικότητα:

--οι φιλοσοφικές σχολές αφορούσαν μία μικρή κοινωνική τάξη, ενώ ο χριστιανισμός όλον τον πληθυσμό. Πολιτικά ποτέ δεν είχαν δυναμη (με μετρημένες στα δάκτυλα εξαιρέσεις μέσα στα 900 χρόνια), και δεν είχαν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τη ζωή των μεγάλων μαζών του πληθυσμού. Ο χριστιανισμος από τον 3ο αιώνα ήταν ένα μαζικό κίνημα, που απευθυνόταν σε όλες τις τάξεις. Τελείως διαφορετική δυναμική και ρόλος στην κοινωνία.

---Παρά τη μικρή κοινωνική εμβέλεια τους, βεβαίως και διώκονταν οι φιλοσοφικές σχολές: τα παραδείγματα είναι γνωστά και πολλά. Και για εκπεφρασμένα λόγους είτε θρησκευτικούς είτε προσβολής στα παραδοσιακά ήθη.

Να προσθέσω επίσης ότι μέχρι την επικράτηση του χριστιανισμού δεν υπήρχε σοβαρή διαφοροποίηση πολιτικού-θρησκευτικού. η πολιτική ηγεσία ήταν και θρησκευτική ηγεσία, να μην πω ότι συχνά ήταν η ίδια αντικείμενο λατρείας. Να βρίσκει κανείς τέτοια διαφοροποίηση π.χ. στη δίκη του Σωκράτη είναι αναχρονισμός, οι Αθηναίοι δεν την έκαναν.

---Μετά τον 1ο πΧ αιώνα, οι περισσότερες φιλοσοφικές σχολές στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία ασχολιούντουσαν αποκλειστικά με τη θεολογία και την ηθική. Η λογική αναζήτηση είτε είχε πάει σε εξειδικευμένα αντικείμενα είτε είχε εξοβελιστεί. Μέχρι τον 3ο αιώνα οι φιλόσοφοι είχαν καταντήσει να προσφέρουν σχεδόν αποκλειστικά υπηρεσίες life coaching για πλούσιους πάτρωνες(πλην των κυνικών ίσως). Γιατί να τσακωθούν, όσο υπήρχε φαί για όλους;

Μόνο από τον 4ο αιώνα ξαναπέκτησε ζωή η φιλοσοφία, όταν η παγανιστική αριστοκρατία υιοθέτησε μία αφήγηση της αρχαίας φιλοσοφίας ως αντίβαρο στην επικράτηση του χριστιανισμού, οπότε υπήρχε διακύβευμα στη φιλοσοφία με άμεσο αντίκρυσμα στην κοινωνία.

Εξαιρετικός, Κουρκούας, για άλλη μια φορά.

ΟΥΤΙΣ, από μένα ζήτησες πηγές για τις φώτος που παρέθεσα, με πρόλαβαν άλλοι και καλά έκαναν. Λες και τις πλαστογράφησα!
Από τον άλλον, που του δίνεις συγχαρητήρια, γιατί δεν ζητάς πηγές; Αυτός δεν είναι ύποπτος πλαστογραφίας;
.

[Nandros]

Οι άνθρωποι που διέλυαν ναούς ήταν εγκληματίες, αντίστοιχοι με τους σημερινούς που διαλύουν εκκλησίες.

Αν περιμένεις αντίδραση σε αυτή την δήλωση, μάλλον τσάμπα περιμένεις.
.

[Revolutionaris]

Να χαίρεσαι που δεν ζεις στους μη ειδωλολάτρες μουσουλμάνους ως γυναίκα, αλλά στην Ορθοδοξία.

Και στην Σμύρνη, στην Κωνσταντινουπολη,στην Αγκυρα,στην Αττάλεια,στο Σεράγεβο,στην Πρίστινα,στην Αστανα,στο Μπακού,στην Κομοτηνή κτλ να ζούσε σαν γυναίκα θα ζούσε μεταξύ κυρίως μουσουλμάνων και δεν θα είχε μεγάλη διαφορά από την ζωή της στην πόλη που ζει τώρα (σε όποια πόλη της Ελλάδας τελωσπαντων).Ρόλο παίζει η χώρα. Η ζωή στην Τεχεράνη δεν θα είχε διαφορά μεγάλη με την ζωή σε μία χριστιανική πόλη της υποσαχάριας Αφρικής.Δεν φταίει η θρησκεία,φταίει τι επίπεδο της χώρας που ζεί κάποιος. Προσωπικά δεν είμαι ούτε μουσουλμάνος ούτε χριστιανός.Είμαι από ένα Αλεβιτικο υπόβαθρο αλα ξερω να διαχωριζω έναν φανατικο απο την.θρησκεια του.

Οι Αλεβίτες είναι μουσουλμανική αίρεση. Απλά δε θεωρούνται μουσουλμάνοι από τους Σουνίτες.

Εξαρτάται.Κάποιοι Αλεβίτες αυτοπροσδιορίζονται ως μουσουλμάνοι αλλά υπάρχουν πολλοί που δεν το κάνουν.Πρέπει να πούμε εδώ ότι άλλο Αλεβίτες και άλλο Αλαουίτες,είναι διαφορετικά δόγματα.ΟΙ Αλαουίτες είναι πολυ πιο κοντα στο Ισλάμ από τους Αλεβίτες.Οι Αλεβίτες πίνουν αλκοολ,δεν προσεύχονται προς την Μεκκα,δεν κάνουν το χατζ(προσκύνημα),δεν φορανε μαντηλα οι γυναικες κτλ.

[The Rebel]

Εσείς, που προσκυνάτε δαίμονες, θα φάτε μαλαπέρδα.

[ΟΥΤΙΣ]

Εδώ υπάρχει ένα εσωτερικό αστείο, ότι ο χριστιανισμός ειναι ο διπολικός στα πλαίσια μιας αφήγησης της ιστορίας που είναι ακραία διπολική.

στην πραγματικότητα:

--οι φιλοσοφικές σχολές αφορούσαν μία μικρή κοινωνική τάξη, ενώ ο χριστιανισμός όλον τον πληθυσμό. Πολιτικά ποτέ δεν είχαν δυναμη (με μετρημένες στα δάκτυλα εξαιρέσεις μέσα στα 900 χρόνια), και δεν είχαν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τη ζωή των μεγάλων μαζών του πληθυσμού. Ο χριστιανισμος από τον 3ο αιώνα ήταν ένα μαζικό κίνημα, που απευθυνόταν σε όλες τις τάξεις. Τελείως διαφορετική δυναμική και ρόλος στην κοινωνία.

---Παρά τη μικρή κοινωνική εμβέλεια τους, βεβαίως και διώκονταν οι φιλοσοφικές σχολές: τα παραδείγματα είναι γνωστά και πολλά. Και για εκπεφρασμένα λόγους είτε θρησκευτικούς είτε προσβολής στα παραδοσιακά ήθη.

Να προσθέσω επίσης ότι μέχρι την επικράτηση του χριστιανισμού δεν υπήρχε σοβαρή διαφοροποίηση πολιτικού-θρησκευτικού. η πολιτική ηγεσία ήταν και θρησκευτική ηγεσία, να μην πω ότι συχνά ήταν η ίδια αντικείμενο λατρείας. Να βρίσκει κανείς τέτοια διαφοροποίηση π.χ. στη δίκη του Σωκράτη είναι αναχρονισμός, οι Αθηναίοι δεν την έκαναν.

---Μετά τον 1ο πΧ αιώνα, οι περισσότερες φιλοσοφικές σχολές στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία ασχολιούντουσαν αποκλειστικά με τη θεολογία και την ηθική. Η λογική αναζήτηση είτε είχε πάει σε εξειδικευμένα αντικείμενα είτε είχε εξοβελιστεί. Μέχρι τον 3ο αιώνα οι φιλόσοφοι είχαν καταντήσει να προσφέρουν σχεδόν αποκλειστικά υπηρεσίες life coaching για πλούσιους πάτρωνες(πλην των κυνικών ίσως). Γιατί να τσακωθούν, όσο υπήρχε φαί για όλους;

Μόνο από τον 4ο αιώνα ξαναπέκτησε ζωή η φιλοσοφία, όταν η παγανιστική αριστοκρατία υιοθέτησε μία αφήγηση της αρχαίας φιλοσοφίας ως αντίβαρο στην επικράτηση του χριστιανισμού, οπότε υπήρχε διακύβευμα στη φιλοσοφία με άμεσο αντίκρυσμα στην κοινωνία.

Εξαιρετικός, Κουρκούας, για άλλη μια φορά.

ΟΥΤΙΣ, από μένα ζήτησες πηγές για τις φώτος που παρέθεσα, με πρόλαβαν άλλοι και καλά έκαναν. Λες και τις πλαστογράφησα!
Από τον άλλον, που του δίνεις συγχαρητήρια, γιατί δεν ζητάς πηγές; Αυτός δεν είναι ύποπτος πλαστογραφίας;
.

Να ζητήσω πηγές για τις προσωπικές του απόψεις;