Phorum.com.gr

Η ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ

http://pluton22.blogspot.com/2017/02/blog-post_16.html
Μετά την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς και την δημιουργία της πρώτης κατοχικής Κυβέρνησης, ο Αλέξανδρος Παπάγος τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αλ Παπάγος σε γερμανικό στρατόπεδο αιχμάλωτος.


Η κυβέρνηση Τσολάκογλου θέλησε να δικάσει κυρίως τον Παπάγο (ο οποίος ήταν στην Αθήνα) και ανέθεσε σε επιτροπή υπό την προεδρεία του Αντιστρατήγου ε.α. Δ Καθενιώτη να υποβάλει έκθεση για τον πόλεμο 40-41(φυσικά αρνητική, ώστε να οδηγηθεί ο Αρχιστράτηγος σε εκτελεστικό απόσπασμα) η υπόθεση αυτή όμως ναυάγησε και έτσι προσπάθησε να συμφιλιωθεί μαζί του εξασφαλίθζοντάς του κάποιο εισόδημα.

Μόλις ο Αλ Παπάγος έμαθε ότι δια Νομοθετικού διαταγματος θα χωρηγείτο σύνταξη στους Ανώτατους Αηιωματικούς και τους Αρχιστρατήγους των πολέμων 1917-23 και 1940-41 έστειλε εξώδικον δήλωσή.

Η δήλωση αυτή του Αλ Παπάγου αποτελεί αντιστασιακή πράξη και είναι η πιό κάτω:

«Αθήναι τη 19 Ιανουαρίου 1942

Ο ε.α. Αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος τέως Αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού.

Προς το Υπουργείον Εθνικής Αμύνης και το Υπουργείον Οικονομικών.

Έχων υπόψιν πληροφορίαν δημοσιευθείσαν εν τη εφημερίδι <Καθημερινη> της 18ης Ιανουαρίου 1942, καθ ην πρόκειται δια νομοθετικού διατάγματος να χορηγηθεί ειδική σύνταξις εις τους διατελέσαντας Αρχιστρατήγους των πολέμων 1917-23 και 1940-41, ως και εις άλλους Ανώτατους Αξιωματικούς, λαμβάνω την τιμήν να δηλώσω υμίν ότι, το κατ εμέ, δεν θα αποδεχτώ τοιαύτην ειδικήν σύνταξιν τυχόν χορηγηθησόμενην εμοί συμφώνως τη εν λόγω πληροφορίαν.

Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής.

Επιδοτω νομίμως, αντιγράφων ολόκληρον εν τοις επιδοτηρίοι; Του.

Ο Δηλών

Α Παπάγος

Αρ 5645 αποδεικτικόν....».

Οι διώξεις του Τσολάκογλου κατά των μεταξικών
http://istoriakatoxis.blogspot.com/2012 ... st_31.html

Ένα από τα πρώτα μελήματα της κατοχικής κυβέρνησης του στρατηγού Τσολάκογλου ήταν η δίωξη οποιουδήποτε συνδεόταν με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Ουσιαστικά μετά τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά στις 29/01/1941 και την δυσμενή τροπή του ελληνογερμανικού πολέμου τον Απρίλιο του ίδιου έτους, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου είχε πρακτικά καταρρεύσει.

Ο Τσολάκογλου προχώρησε στην δίωξη και σύλληψη υπουργών του μεταξικού καθεστώτος κατηγορώντας τους για δοσιλογισμό (!!!) και διαφθορά.
Συνελλήφθησαν οι υπουργοί Οικονόμου, Ταμπακόπουλος, Νικολαϊδης, Αρβανίτης, Κυρίμης, Αλιβιζάτος, Μαυρουδής, Παπαδήμας, Παπαβασιλείου, Οικονομάκος, Ζαφειρόπουλος, Σπέντζας, Πολυζωγόπουλος, Δουρέντης, Κριμπάς, Μπουρμπούλης. Επίσης συνελήφθη και ο στρατηγός Παπαγός, κατόπιν επιμονής του υπουργού Μπάκου με τον οποίο είχε πολύ κακές σχέσεις, ο αντισυνταγματάρχης Νόμπελης υπασπιστής τόσο του Μεταξά όσο και του Κορυζή, ο καθηγητής της Παντείου Ματζούφας επειδή ήταν γαμπρός του Μεταξά και πολλοί άλλοι.
Μετά την σύλληψή τους ορίστηκε 20μελή ανακριτική επιτροπή για να αναλάβει την δίωξη των αποκαλούμενων "καταχραστών της 4ης Αυγούστου". Οι δίκες δεν έγιναν ποτέ κατόπιν γερμανικών πιέσεων αφού υπήρχε το ενδεχόμενο να προκληθούν αντιδράσεις, αφού δεν υπήρχαν συγκεκριμένα στοιχεία σεβάρος των συλληφθέντων.
Παράλληλα με διάταγμα καταργήθηκε η συνταξιοδότηση της χήρας του Ιωάννη Μεταξά , έγιναν γενικότερες εκκαθαρίσεις μεταξικών απ'τον δημόσιο τομέα, διαλύθηκε η ΕΟΝ και κατασχέθηκε η περιουσία της.

Με αυτόν τρόπο ο Τσολάκογλου χάραξε μία σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ της κυβέρνησής του και του μεταξικού καθεστώτος. Μία αντίστοιχα αρνητική στάση κράτησε και απέναντι στον βασιλιά Γεώργιο, κάτι που ήταν φυσιολογικό αφού ο μονάρχης στήριζε -επιφανειακά τουλάχιστον- το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.

Το ερώτημα είναι: Για ποιον λόγο ο Τσολάκογλου κράτησε αυτήν την στάση;

- Ενδεχομένως ο Τσολάκογλου να πίστευε ότι αυτή η αντιμεταξική του στάση θα ικανοποιούσε τους Γερμανούς αφού εκείνοι ήξεραν πολύ καλά ότι το μεταξικό καθεστώς παρά τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ήταν σταθερά προσανατολισμένο προς την Αγγλία, συνεπώς θα τους βόλευε να ξεριζωθεί οτιδήποτε είχε απομείνει από αυτό. Προφανώς ο Τσολάκογλου θα ήθελε να φανεί αρεστός στους Γερμανούς, ώστε να μπορέσει να βρει θετική ανταπόκριση σε άλλα ζητήματα.
- Ο Τσολάκογλου με την πρωτοβουλία του για σύναψη ανακωχής με τους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941, είχε ήδη διαφοροποιηθεί ολοκληρωτικά απ’την επίσημη κυβερνητική γραμμή που υπαγόρευε την (άσκοπη) συνέχιση του πολέμου. Συνεπώς η ρήξη του με τους πρώην κυβερνώντες (βλ. βασιλιάς και κατάλοιπα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου αφού ο Μεταξάς είχε ήδη πεθάνει) ήταν ήδη δεδομένη. Στα "Απομνημονεύματά" του όπου περιγράφει με λεπτομέρειες την επιτελική του δράση στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, είναι σαφής η δυσαρέσκειά του για την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία.
- Μετά από μία καταστροφή, ο λαός ψάχνει πάντα αποδιοπομπαίους τράγους. Και αυτοί συνήθως είναι οι πρώην κυβερνώντες, εφόσον το καθεστώς τους έχει καταρρεύσει. Έτσι μετά την κατάληψη της Ελλάδας απ΄τους Γερμανούς και την έναρξη της Κατοχής, οι πιο εύκολοι στόχοι για να τους φορτωθούν οι ευθύνες των δεινών ήταν οι αξιωματούχοι του μεταξικού καθεστώτος. Ο Τσολάκογλου πιθανόν να πίστευε ότι με το να στρέψει τα βέλη εναντίον τους θα εναρμονιζόταν με την λαϊκή βούληση και έτσι θα γινόταν περισσότερο αρεστός στον κόσμο.

Όποια και να ήταν τα κίνητρα του Τσολάκογλου, το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός είναι ότι η κυβέρνησή του όχι μόνο δεν μπορεί να θεωρείται σαν συνέχεια του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, αλλά απεναντίας ήταν σφόδρα αντιμεταξική.
Το αν ο Τσολάκογλου έπραξε σωστά ή όχι στο συγκεκριμένο ζήτημα, επαφίεται στην κρίση του καθενός.

Al Bundy έγραψε: 20 Απρ 2019, 12:52 Σαν σήμερα (20 Απριλίου 1941*-Κυριακή του Πάσχα) ο στρατηγός Τσολάκογλου υπέγραψε την παράδοση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στους Γερμανούς εισβολείς.
Η παράδοση αυτή κάθε αυτή , στις συνθήκες εκείνων των ημερών, ήταν μια σοφή πράξη που έσωσε από τον θάνατο ή την αιχμαλωσία 200.000 (ίσως και περισσότερους) Έλληνες στρατιώτες και ακόμα τόσους ή και περισσότερους αθώους συμπατριώτες μας (άμαχο πληθυσμό) αφού απαίτησε να σταματήσουν όλοι οι βομβαρδισμοί πόλεων, όπως και έγινε!
Οι όροι της συνθηκολογήσεως ήταν τόσο "ευνοϊκοί" για τους στρατιώτες μας αλλά και για τους αξιωματικούς (δεν παρέδωσαν ούτε το περίστροφο ούτε τη σπάθη τους) που ακόμη και ο Γερμανός Στρατηγός (Σεπ νομίζω και ο οποίος αργότερα μετάνοιωσε που υπέγραψε τέτοια συνθηκολόγηση και όχι "άνευ όρων") την αναφέρει ως "τιμητική πράξη ευφυούς ευπατρίδη"!
Η λέξη "προδότης" όμως θα ακολουθεί τον Τσολάκογλου όχι για αυτήν κάθε αυτήν την παράδοση αλλά επειδή κατόπιν δέχτηκε να είναι μέλος της πρώτης κατοχικής κυβέρνησης!
Το ιδανικό τέλος για αυτόν θα ήταν να αυτοκτονήσει αμέσως μετά την παράδοση!
Σήμερα θα μνημονεύονταν ως ήρωας!


*Ο Χίτλερ γιόρτασε με τον καλύτερο τρόπο τα 52α γενέθλιά του.

Ζαποτέκος έγραψε: 22 Δεκ 2021, 23:43 Ελευθερία 22/2/1945
Δίκη δοσιλόγων.
Για να μπεις μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου ήθελες ειδική άδεια και σου έκαναν εξονυχιστική έρευνα. Πολίτες δεν μπορούσαν να παρευρεθούν στο ακροατήριο εξαιτίας του πλήθους των μαρτύρων υπερασπίσεως και κατηγορίας και των δημοσιογράφων.
Οι κατηγορούμενοι είναι πολύ αγέρωχοι και ο ευγενικός πρόεδρος τους υπενθυμίζει συνεχώς την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται.
Η υπεράσπιση υποστηρίζει πως με βάση το Σύνταγμα το δικαστήριο είναι αναρμόδιο να κρίνει τους κατηγορουμένους. Μόνο η Βουλή μπορεί να δικάσει υπουργούς για πολιτικά αδικήματα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών και δεν προβλέπεται η σύστασις ειδικών δικαστηρίων. Ο συντακτικός νόμος είναι ένα κατασκεύασμα το οποίο όρισε αδίκημα και δικαστήριο , αλλά όχι ποινή. Μήπως ο βασιλιάς ή οντιβασιλιάς Δαμασκηνός είναι επαναστάτες ; Όχι , άρα δεν έχουμε επαναστατικό δίκαιο. Ούτε εσείς οι δικαστές είστε επαναστάτες και το δικαστήριο δεν είναι επαναστατικό . Συνεπώς είστε αναρμόδιοι. Αν παραμείνετε στις θέσεις και δικάσετε θα είστε επαναστάτες ή θα κάνετε κάτι χειρότερο , θα αυθαιρετείτε αδικαιολόγητα . Συντακτικές πράξεις εξέδωσαν μόνο οι επαναστάσεις του '22 και του '26. Εδώ ο πρόεδρος παρεμβαίνει και θυμίζει στους συνηγόρους υπεράσπισης πως και οι πελάτες τους , δηλαδή οι δοσίλογοι , εξέδωσαν συντακτικές πράξεις . Οι συνήγοροι απαντούν πως το έκαναν από ανάγκη. Οι συνήγοροι συνεχίζουν και λένε πως η Ελλάδα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα το τι γίνεται στην Γαλλία , γιατί στην Γαλλία έγινε επανάσταση. Οι συνήγοροι φτάνουν στο σημείο να επικαλεστούν και "κουκουέδες" νομικούς , π.χ. τον Τριανταφυλλόπουλο που λέει πως οι συντακτικές πράξεις αποτελούν κακό εθιμικό δίκαιο.
Ένας Βορειοηπειρώτης ονόματι Ι. Λέκας που ήταν στο ακροατήριο χειροκροτεί. Ο δικαστής διατάσσει να φυλακιστεί για 24 ώρες. Ο κατηγορούμενος Λιβιεράτος λέει πως ο Λέκας είναι γαμπρός του φονευθέντος στην Κατοχή κατοχικού υπουργού Καλύβα και έχει επηρεαστεί απ' τον φόνο του πεθερού του. Ο πρόεδρος όμως επιμένει στην ποινή.
Ο πολιτικός ενάγων και μηχανικός Σακελλαρίδης κατηγορεί τον κατηγορούμενο τέως υπουργό Μουτούση πως έκανε απολύσεις με υπόδειξη των Γερμανών. Συγκεκριμένα ο Μουτούσης απέλυσε τον Σακελλαρίδη με υπόδειξη του Γερμανού λοχαγού Στρέκερ. Όταν ο Σακελλαρίδης παρουσιάστηκε στον Μουτούση , ο Μουτούσης του είπε να φύγει μην τον τουφεκίσει. Ο Μουτούσης απαντά πως ο Σακελλαρίδης είναι μαυραγορίτης. συγκεκριμένα είπε πως απελύθη δια μαυραγοριτισμόν και έχει το θράσος να παρουσιάζεται και στο δικαστήριο.
Ο τοπογράφος Μοντεσάντος που έχει πάει ως ενάγων γιατί είχε απολυθεί και αυτός απ' τον Μουτούση , διαμαρτύρεται στον πρόεδρο πως ο επίλαρχος Θαλασσινός τον εκβιάζει. Ο Θαλασσινός διαμαρτύρεται πως Μοντεσάντος εξύβρισε το στράτευμα ονομάζοντας τον στρατηγό Μουτούση τρελό.
Οι συνήγοροι επικαλούνται τον ( εαμικό ) Σβώλο για να υποστηρίξουν την αντισυνταγματικότητα της συντακτικής πράξης. Ένας μάλιστα αποκαλεί τον Σβώλο περίπυστο ( = περίφημο ) και το ακροατήριο ξεραίνεται στα γέλια γιατί δεν γνώριζε την λέξη και νόμιζε πως τον είπε περίπτυστο ( άξιο για φτύσιμο ) .
Άλλοι συνήγοροι λένε πως το δικαστήριο αυτό γίνεται εξαιτίας της πίεσης των "Κουκουεδων".
Ο γηραιός δημοσιογράφος Πώπ είναι στην δίκη σαν συνήγορος και προσπαθεί να καλαμπουρίσει , αλλά ο δικαστής τον επαναφέρει στην τάξη. ( Στα άρθρα του Πωπ , νομίζω στο Έθνος , οφείλουμε πολλές γνώσεις για τις μικρότερες αντιστασιακές οργανώσεις .)
Ο κατοχικός πρωθυπουργός και νομικός Ράλλης θέλει να μιλήσει για την αντισυνταγματικότητα του δικαστηρίου , αλλά ο πρόεδρος του λέει πως θα μιλήσει μετά τους συνηγόρους.
Ο Λιβιεράτος διακόπτει τον συνήγορό του για να μιλήσει ο ίδιος και ο πρόεδρος αναγκάζεται να βάλει και αυτόν σε τάξη.
Αυτή είναι η 2η δίκη δοσιλόγων που γίνεται. Στην πρώτη είχε καταδικαστεί ο Γιαννόπουλος σε θάνατο , αλλά δεν έχει εκτελεστεί ακόμη.
Οι φρουροί χωροφύλακες των κατηγορουμένων είναι πολύ ευγενικοί με τους κατηγορούμενους. Τους προσφωνούν κε υπουργέ και κε πρόεδρε.
Μάλιστα στο διάλειμμα ένας χωροφύλαξ πρόσφερε ένα σάντουιτς στον Ράλλη , ο οποίος το καταβρόχθισε απλήστως .
Οι συνήγοροι Μεϊμαράκης , Καλκάνης και Μπακόπουλος ζήτησαν οι κατηγορούμενοι να κηρυχθούν άξιοι της πατρίδος και όχι προδότες ! Βγήκαν μπροστά και ανέλαβαν ευθύνες γνωρίζοντας τις βδελυρές συκοφαντίες που θα δεχτούν , όταν οι άλλοι από φόβο και δειλία και όχι από πεποίθηση δεν το κάναμε.
Κατηγορούμενοι υπουργοί και πρωθυπουργοί : Ράλλης, Τσολάκογλου , Λούβαρης , Καραμάνος , Παπαδόπουλος , Κανακουσάκης , Καραπάνος , Πουρναράς , Γέροντας , Παμπούκας , Λιβιεράτος , Πολύζος , Λουλακάκης , Χατζημιχάλης , Γρηγοράκης , Μουτούσης , Κατσιμήτρος , Μπακογιάννης , Σιμωνίδης , Μάρκου , Δεμέστιχας , Σιμωνίδης , Ρουσόπουλος και Ραγκαβής. Στην Γερμανία διαφεύγουν οι Λογοθετόπουλος , Γκοτζαμάνης , Τσιρονίκος και Ταβουλάρης , ενώ στην Κρήτη διαφεύγει ο Πασαδάκης. Καλούνται τυπικώς επίσης ο φονευθείς στην κατοχή υπουργός εργασίας Καλύβας , και οι εκτελεσθέντες κατά τα Δεκεμβριανά Μπάκος και Πειρουνάκης. Στην φυλακή βρίσκεται ο Διαλέτης και δεν εκλήθη.
Οι συνήγοροι είναι πάνω από 50.
Στο δικαστήριο θα υπάρχουν και 3 λαϊκοί δικαστές : 2 γιατροί και 1 φαρμακοποιός.
Κάποιοι κατηγορούμενοι δοσίλογοι προσήλθαν αυθορμήτως χωρίς να τους καλέσει το δικαστήριο ή μάλλον χωρίς να τους πάει η αστυνομία . Μόλις τέλειωσε το δικαστήριο τις εργασίες του , αυτοί γύρισαν σπίτια τους. Οι άλλοι όμως θα επέστρεφαν στις φυλακές. Μεταξύ αυτών ήταν και οι Τσολάκογλου και Ράλλης , οι οποίοι και διαμαρτυρήθηκαν. Ο Τσολάκογλου είπε "Δεν πάω πουθενά. Ας με σκοτώσουν." Με επέμβαση όμως των συνηγόρων τους οι Ράλλης και Τσολάκογλου επανήλθαν στην φυλακή.






Oι ίδιοι οι δοσίλογοι στην κατοχή χρησιμοποίησαν κατά 20 % συντακτικές πράξεις στην διακυβέρνησή τους και τώρα λένε πως είναι παράνομο και αντισυνταγματικό να δικαστούν με συντακτική πράξη. Και τι συντακτικές πράξεις ! Απαλλοτριώσεις ολόκληρων συνοικισμών υπέρ των Γερμανών ! Αποζημιώσεις σε Γερμανούς και Ιταλούς υπηκόους για ζημιές που υπέστησαν στην Ελλάδα , την στιγμή που η ίδια η Γερμανία και η Ιταλία αρνούνταν να αποζημιώσουν τους υπηκόους τους για ζημιές που υπέστησαν από τα αξονικά στρατεύματα ! Οι Έλληνες ( δικαστήρια , πολίτες κ.λπ. ) δεν είχαμε δεχτεί οικειοθελώς τις κατοχικές κυβερνήσεις , αλλά με την βία. Είχαμε συναινέσει για τον Τσολάκογλου , όσοι είχαμε συναινέσει για τον φον Λιστ και τον Χίτλερ.
Απ' την εποχή της 4ης Αυγούστου ζούμε σε επαναστατικό καθεστώς ! Άρα και αυτή η κυβέρνηση είναι επαναστατική και καλώς δικάζει τους δοσιλόγους με συντακτική πράξη.

Συνταγματικός ο νόμος για την δίκη των δοσιλόγων γιατί συμβαδίζει με την εθνική συνείδηση για δικαιοσύνη που είναι πηγή και πνοή του Συντάγματος. Ο κυβερνητικός νόμος που δικάζει τους δοσιλόγους είναι σύμφωνος με το πνεύμα του Συντάγματος. Το Σύνταγμα υπηρετεί το δίκαιο. Οι δοσίλογοι δεν είναι πολιτικοί εγκληματίες , αλλά εγκληματίες κατά του Έθνους. Δεν πρέπει να θεωρήσουμε αξιόποινα αδικήματα τις πράξεις των δοσιλόγων ; H εθνική συνείδηση θα θεωρούσε έγκλημα αν δεν περάσουν οι πράξεις των δοσλιλόγων σαν αξιόποινα αδικήματα.


Εσείς τι λέτε ; Έστεκε νομικά η δίωξη των δοσιλόγων ή ήταν αντισυνταγματική ; Κάτι τέτοια νομικά έλεγαν για την Δίκη της Νυρεμβέργης και την Δίκη της 17Νοέμβρη.

Mήπως θα ήταν προτιμότερο οι δοσίλογοι να παραδοθούν στους Εαμίτες των Δεκεμβριανών που ήταν όντως επαναστάτες ( αποτυχημένοι βέβαια , δεν επικράτησε η επανάστασή τους και δεν δημιούργησε δίκαιο , άρα από επαναστάτες μεταμορφώθηκαν σε στασιαστές ) , αντί να πονοκεφαλιάζει το αστικό κράτος αν τους δικάζει συνταγματικά ή αντισυνταγματικά ;

wooded glade έγραψε: 22 Δεκ 2021, 23:59

Οργισμένος έγραψε: 23 Δεκ 2021, 00:27 Ποσους κρεμασαμε;;;

Η δίκη των Δρακάτου - Ζαριφόπουλου και η συμμετοχή των Δημοκρατικών Ταγμάτων στην εκτέλεσή τους (17 Οκτωβρίου-26 Νοεμβρίου 1925)
(Teaser από το νέο βιβλίο του Ιωάννη Β. Δασκαρόλη "Δημοκρατικά Τάγματα - Οι πραιτωριανοί της Β΄Ελληνικής Δημοκρατίας")
https://www.istorikathemata.com/2019/12 ... 5464694615


Ο δημόσιος απαγχονισμός των δύο καταχραστών
του Δημοσίου από το καθεστώς του Παγκάλου.
Αριστερά διακρίνονται
οπλίτες των Δημοκρατικών Ταγμάτων

(…)

Οι δύο μελλοθάνατοι κράτησαν την ψυχραιμία τους ως την τελευταία στιγμή, ενώ το καταθλιπτικό σκηνικό εκείνης της βροχερής ημέρας του Νοεμβρίου αποτυπώθηκε αριστοτεχνικά στο ποίημα του Καρυωτάκη «Η πεδιάς και το νεκροταφείον», καθώς ο ποιητής είχε παρακολουθήσει ο ίδιος την εκτέλεση.

«Η πεδιάς και το νεκροταφείον»:

Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα,
και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει,
ή σα να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα.
Άλλο δε βρίσκει ο άνεμος, ταράζει
μόνο τ’ αγκάθια στην πεδιάδα όλη,
μόνο κάποιο χαρτί σ’ όλη τη φύση.
Mα το χαριτωμένο περιβόλι
αίμα και δάκρυα το ’χουνε ποτίσει.
Aδιάκοπα τα δέντρα ξεκινούνε,
κι οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια
τον ουρανό που σύννεφα περνούνε,
τον ουρανό που είναι χωρίς αστέρια.
(Ωραίο, φριχτό και απέριττο τοπίον!
Eλαιογραφία μεγάλου διδασκάλου.
Aλλά του λείπει μια σειρά ερειπίων
κι η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου.)

(…)