Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:28
πόσο τοις εκατό έχουμε βρεί; τα κάνεις με τρομερή λεπτομέρεια 
Ήταν δολοφονία;
Ήταν ατύχημα;
Ήταν αυτοκτονία;
Phorum.com.gr
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Μπλε ιστορίες
Σελίδα 60 από 130
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:28
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:30
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:34
Τώρα 99%.
Ναι το έχω αυτό με τη λεπτομέρεια . Εννοείς δε χρειάζεται τόση λεπτομέρεια;
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:34
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:34
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:35
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:36
ΟΚ, άρα. Ήταν αυτοκτονία, δεν πήρε κάτι πριν πάει στο εστιατόριο. Λογικά, εκεί έγινε κάτι που την ώθησε να αυτοκτονήσει.
Ήταν αλλεργική σε κάτι;
Είναι θέμα συνδυασμού τροφών (πχ κρασί με κάτι που έχει η τούρτα);
Edit. Ναΐδα, δώσε βάση στους στίχοι:
Ήταν αλλεργική σε κάτι;
Είναι θέμα συνδυασμού τροφών (πχ κρασί με κάτι που έχει η τούρτα);
Θα σου το εξηγήσω, στην πορεία.
Edit. Ναΐδα, δώσε βάση στους στίχοι:
Spoiler
Στίχοι: Σάκης Μπουλάς
Μουσική: Steve Harley
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Σαν ιδέα είναι τόσο απλή,
το κερί καίγεται τόσο μόνο.
Με ξαναγεννάει άψυχο
σε μέρος σκοτεινό και ύποπτο.
Από την άλλη όμως, αυτές οι σκέψεις
φαντάζουν τόσο φωτεινές.
Έλα σ’ αυτό το παράξενο μέρος,
σου φυλάω μια θλίψη θανάτου.
Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
να η γραμμή, μπες στη σειρά,
σε λίγο πεθαίνεις,
όχι, όχι, ναι.
Τα πρόστυχα μάτια σου
πακετάρουν ψυχρά,
τα χείλη σου δε βγάζουν ήχο.
Κι όμως παρά το λούκι της φυλακής
σε παίρνει για ένα γύρο.
Μου τη βιδώνει η επιμονή σου
να υποφέρεις τόσο όσο ποτέ
δε θα καταλάβεις.
οδήγησέ με μακριά,
έλα μέσα μου,
δες το μυαλό μου τρελαίνεται.
Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάνε με δικό μου, αγάπησέ με
με αγάπη τυφλή.
όχι, όχι, ναι.
Δε θά `σαι μόνη σου πια
τώρα μαζί σου κι εγώ
χωρίς φόβο βυθίζομαι.
Καθισμένη σ’ ένα μπαρ
αγαπούλα μου,
μοιράζεσαι την αγάπη σου.
Αγγελικό μου προσωπάκι,
είσαι μια σκιά
κι η λάμψη είναι αόρατη.
Κανένας δε σ’ έκανε ν’ αποφασίσεις
αν θα παραμείνεις τυφλή.
Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν.
Κατάρα, κατάρα σ’ αυτό το ταξίδι
που φέρνει αγάπη.
όχι, όχι, ναι.
Μουσική: Steve Harley
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Σαν ιδέα είναι τόσο απλή,
το κερί καίγεται τόσο μόνο.
Με ξαναγεννάει άψυχο
σε μέρος σκοτεινό και ύποπτο.
Από την άλλη όμως, αυτές οι σκέψεις
φαντάζουν τόσο φωτεινές.
Έλα σ’ αυτό το παράξενο μέρος,
σου φυλάω μια θλίψη θανάτου.
Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
να η γραμμή, μπες στη σειρά,
σε λίγο πεθαίνεις,
όχι, όχι, ναι.
Τα πρόστυχα μάτια σου
πακετάρουν ψυχρά,
τα χείλη σου δε βγάζουν ήχο.
Κι όμως παρά το λούκι της φυλακής
σε παίρνει για ένα γύρο.
Μου τη βιδώνει η επιμονή σου
να υποφέρεις τόσο όσο ποτέ
δε θα καταλάβεις.
οδήγησέ με μακριά,
έλα μέσα μου,
δες το μυαλό μου τρελαίνεται.
Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάνε με δικό μου, αγάπησέ με
με αγάπη τυφλή.
όχι, όχι, ναι.
Δε θά `σαι μόνη σου πια
τώρα μαζί σου κι εγώ
χωρίς φόβο βυθίζομαι.
Καθισμένη σ’ ένα μπαρ
αγαπούλα μου,
μοιράζεσαι την αγάπη σου.
Αγγελικό μου προσωπάκι,
είσαι μια σκιά
κι η λάμψη είναι αόρατη.
Κανένας δε σ’ έκανε ν’ αποφασίσεις
αν θα παραμείνεις τυφλή.
Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,
κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν.
Κατάρα, κατάρα σ’ αυτό το ταξίδι
που φέρνει αγάπη.
όχι, όχι, ναι.
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:42
Όχι καλέ χάπια πήρε. Το όλο θέμα ήταν ότι ήταν αυτοκτονία και όχι δολοφονία.shrike έγραψε: 23 Μάιος 2018, 10:36 ΟΚ, άρα. Ήταν αυτοκτονία, δεν πήρε κάτι πριν πάει στο εστιατόριο. Λογικά, εκεί έγινε κάτι που την ώθησε να αυτοκτονήσει.
Ήταν αλλεργική σε κάτι;
Είναι θέμα συνδυασμού τροφών (πχ κρασί με κάτι που έχει η τούρτα);
Θα σου το εξηγήσω, στην πορεία.
Μαλακία ήταν ε;
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:42
λοιπόν, κάπου ειχε βάλει δηλητήριο, περίμενε γράμμα του να φύγουν μαζί, δεν ήρθε, το έφαγε.
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:43
ωραίο ήταν
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:46
enaon έγραψε: 23 Μάιος 2018, 10:42 λοιπόν, κάπου ειχε βάλει δηλητήριο, περίμενε γράμμα του να φύγουν μαζί, δεν ήρθε, το έφαγε.
Όταν ο γιος την αγκάλιασε θερμά της είπε ότι ξέρει από το γράμμα που άφησε ο εραστής, το εστιατόριο το διάλεξε ο γιος , τους είδε όλους μαζί μαζεμένους με τούρτα την οικογένεια κτλ αισθάνθηκε τρομερές ενοχές και ντροπή και αυτοκτόνησε.
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:47
Δεν ήταν
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:48
ωραίο ήταν, αλήθεια.
Re: Μπλε ιστορίες
Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2018, 10:52
ΟΚ, ένα γρήγορο.
Ένας τύπος με τη γυναίκα του πηγαίνουν με το αυτοκίνητο κάπου εκτός πόλης. Απρόσεκτος ο τύπος, δεν βλέπει την ένδειξη του ρεζερβουάρ (ούτε το λαμπάκι, πανάθεμά τον) και το αυτοκίνητο μένει από βενζίνη μεσ' στη μέση του πουθενά, σε κάτι ερημιές. Αφήνει τη γυναίκα του στο αυτοκίνητο, παίρνει το μπετόνι που είχε πάντα στο πορτ-μπαγκάζ αφού την είχε πατήσει κι άλλες φορές στο παρελθόν, και πάει στο τελευταίο βενζινάδικο που είχε δει μερικά χιλιόμετρα πιο πριν αλλά που ως γνήσιος τρόμπας αγνόησε και προσπέρασε. Επειδή η περιοχή είναι κάπως άγρια και έρημη κι επειδή μπορεί να αργήσει λίγο, λέει στη γυναίκα του να αράξει στο πίσω κάθισμα, να κλειδώσει το αυτοκίνητο και να τον περιμένει. Του παίρνει αρκετή ώρα να φτάσει στο βενζινάδικο και να επιστρέψει και όταν επιστρέφει βρίσκει το αυτοκίνητο ακόμα κλειδωμένο, τη γυναίκα του αιμόφυρτη και νεκρή στο πίσω κάθισμα και έναν άνδρα δίπλα της. Τι έγινε;
Ένας τύπος με τη γυναίκα του πηγαίνουν με το αυτοκίνητο κάπου εκτός πόλης. Απρόσεκτος ο τύπος, δεν βλέπει την ένδειξη του ρεζερβουάρ (ούτε το λαμπάκι, πανάθεμά τον) και το αυτοκίνητο μένει από βενζίνη μεσ' στη μέση του πουθενά, σε κάτι ερημιές. Αφήνει τη γυναίκα του στο αυτοκίνητο, παίρνει το μπετόνι που είχε πάντα στο πορτ-μπαγκάζ αφού την είχε πατήσει κι άλλες φορές στο παρελθόν, και πάει στο τελευταίο βενζινάδικο που είχε δει μερικά χιλιόμετρα πιο πριν αλλά που ως γνήσιος τρόμπας αγνόησε και προσπέρασε. Επειδή η περιοχή είναι κάπως άγρια και έρημη κι επειδή μπορεί να αργήσει λίγο, λέει στη γυναίκα του να αράξει στο πίσω κάθισμα, να κλειδώσει το αυτοκίνητο και να τον περιμένει. Του παίρνει αρκετή ώρα να φτάσει στο βενζινάδικο και να επιστρέψει και όταν επιστρέφει βρίσκει το αυτοκίνητο ακόμα κλειδωμένο, τη γυναίκα του αιμόφυρτη και νεκρή στο πίσω κάθισμα και έναν άνδρα δίπλα της. Τι έγινε;