Βουλευτής της Νίκης εισέβαλε στην Εθνική πινακοθήκη και κατέστρεψε εκθεματα

[taxalata xalasa]

αντιληφθήκαμε ολοι μας εδω οτι καποιοι εχουν κοκκινες γραμμες 'και καποιοι δεν εχουν

και αναρωτηθηκα αν υπαρχουν κοκκινες γραμμες για τα ατομα τα οποια δεν ειδαν με καλο ματι
την ενεργεια του βουλευτη
δεν θα σας πω για εθνικα συνορα και αιγαιο και τι θα κανατε σε περιπτωση εισβολης
αλλα θα σας παω σε ενα κοινωνικο
ερωτηση αν μειωθουν τα ορια που καθοριζουν την νομιμη ενηλικιωση ας πουμε στα 13 ετη
θα το δεχτειτε γιατι το υποστηριζει ο νομος ;
και η κορουλα μας θα συνευρεθει ερωτικα με καποιον εξηνταρη και ο γιος μας θα δοκιμαζει ελευθερα
καποια νομιμα ναρκωτικα ..ή θα αλλαξει το φυλο του γιατι νιωθει μια καποια δυσφορια

θα το δεχτειτε χωρις αντιδραση γιατι το υπαγορευει ο νομος;

αμφισβητεις την εννοια του νομου ή τον επιβλαβη νομο;

[AlienWay]

Δεν πήγε κανένας στο θέατρο του Σεφερλή να σταματήσει την παράσταση.
Ας έμενε και ο βουλευτής στην κατακεραύνωση.

Μα δεν υπάρχει ανάγκη για βία και για βανδαλισμούς όταν η λογοκρισία είναι συστημική. Στη βία και στους βανδαλισμούς θα καταφύγει κάποιος σαν μια πράξη που ευτελίζει τον ίδιο και επομένως οδηγείται κατά κύριο λόγο από απόγνωση.

Συστημική λογοκρισία σημαίνει ο δημιουργός να πρέπει να υποβάλει το έργο του σε μια επιτροπή για να το εγκρίνει πριν το δείξει στο κοινό. Δεν υπάρχει συστημική λογοκρισία, τα έργα του Σεφερλή παίζονται κανονικά και τα βλέπουν και χαίρονται χιλιάδες θεατές.
Το να λέει μια εκπομπή στην τηλεόραση οτι είναι μαλάκας δεν συνιστά συστημική λογοκρισία.
Αντιστοίχως πάρα πολλοί λένε και σε εκπομπές και σε εφημερίδες οτι τα έργα για τα οποία συζητάμε είναι τερατουργήματα.

Για τον Σεφερλή, αυτό που λες θα είχε νόημα αν το λέγανε για καμιά βδομάδα και τέλος.

Αυτοί όμως επιμένουν εδώ και ένα εξάμηνο, λες και δε θα ησυχάσουν αν ο Σεφερλής αδειάσει από κόσμο. Και βρίσκονται σε θέση ισχύος, γιατί πιπιλάνε το μυαλό του κόσμου δωρεάν, ενώ για τον Σεφερλή, θα πρέπει κάποιος να πάει στο θέατρο και να πληρώσει εισιτήριο.

Δεν έχουμε λογοκρισία σε αυτή την περίπτωση, αλλά έχουμε ΑΙΤΗΜΑ για λογοκρισία, αντίστοιχο με αυτό που έκανε ο βουλευτής μέσω της πράξης του. Την ίδια πράξη, θα μπορούσε να κάνει και κάποιος που δεν είναι βουλευτής. Εχουμε ΑΙΤΗΜΑ για λογοκρισία.

Πάμε τώρα στην ΕΦΑΡΜOΓΗ της λογοκρισίας:

Εφαρμογή λογοκρισίας έχουμε ακόμη κι αν οι σπόνσορες σε ένα event απειλήσουν να αποσύρουν τη χορηγία τους σε περίπτωση που συμμετέχει ένας εθνικιστής κομίστας. Στη βικιπαίδεια διαβάζουμε

Ως Λογοκρισία θεωρείται, σύμφωνα με το λεξικό της κοινής νεοελληνικής «ο προληπτικός έλεγχος που ασκείται συνήθως από μια αρχή σε προϊόντα του γραπτού ιδίως λόγου αλλά και σε θεάματα ή ακροάματα (βιβλία, έντυπα, εφημερίδες, επιστολές, κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα κτλ.) με δικαίωμα επέμβασης στο περιεχόμενό τους (διαγραφές, τροποποιήσεις, απαγόρευση δημοσιοποίησης, κυκλοφορίας κτλ.)»[1] ή με άλλα λόγια «η οποιασδήποτε μορφής περιοριστική επέμβαση στην πνευματική δράση κάποιου, και ειδικότερα ως ο έλεγχος που ασκείται από ειδική κρατική υπηρεσία στα μέσα ενημέρωσης, την τέχνη και την λογοτεχνία, με σκοπό να εμποδιστεί η διάδοση πληροφοριών ή ιδεών που αντιτίθενται στις αρχές της εκάστοτε εξουσίας.» [2]

Το πρώτο καθεστώς «κρατικής λογοκρισίας» όπως ονομάζεται για να ξεχωρίζει από άλλες περιπτώσεις λογοκρισίας, εμφανίστηκε την περίοδο της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά, μέσω του νεοσυσταθέντος «Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού» το 1936, ενώ το 1938 συστάθηκε ιδιαίτερη υπηρεσία του υφυπουργείου, η επονομαζόμενη «Διεύθυνση Λαϊκής Διαφωτίσεως». [3]

Παρατηρούμε εδώ ότι η "αρχή" που λογοκρίνει, δεν είναι απαραίτητα κρατική. Υπάρχει η κρατική λογοκρισία, αλλά δεν είναι μόνο αυτή.

[taxalata xalasa]

Μα δεν υπάρχει ανάγκη για βία και για βανδαλισμούς όταν η λογοκρισία είναι συστημική. Στη βία και στους βανδαλισμούς θα καταφύγει κάποιος σαν μια πράξη που ευτελίζει τον ίδιο και επομένως οδηγείται κατά κύριο λόγο από απόγνωση.

Συστημική λογοκρισία σημαίνει ο δημιουργός να πρέπει να υποβάλει το έργο του σε μια επιτροπή για να το εγκρίνει πριν το δείξει στο κοινό. Δεν υπάρχει συστημική λογοκρισία, τα έργα του Σεφερλή παίζονται κανονικά και τα βλέπουν και χαίρονται χιλιάδες θεατές.
Το να λέει μια εκπομπή στην τηλεόραση οτι είναι μαλάκας δεν συνιστά συστημική λογοκρισία.
Αντιστοίχως πάρα πολλοί λένε και σε εκπομπές και σε εφημερίδες οτι τα έργα για τα οποία συζητάμε είναι τερατουργήματα.

Για τον Σεφερλή, αυτό που λες θα είχε νόημα αν το λέγανε για καμιά βδομάδα και τέλος.

Αυτοί όμως επιμένουν εδώ και ένα εξάμηνο, λες και δε θα ησυχάσουν αν ο Σεφερλής αδειάσει από κόσμο. Και βρίσκονται σε θέση ισχύος, γιατί πιπιλάνε το μυαλό του κόσμου δωρεάν, ενώ για τον Σεφερλή, θα πρέπει κάποιος να πάει στο θέατρο και να πληρώσει εισιτήριο.

Δεν έχουμε λογοκρισία σε αυτή την περίπτωση, αλλά έχουμε ΑΙΤΗΜΑ για λογοκρισία, αντίστοιχο με αυτό που έκανε ο βουλευτής μέσω της πράξης του. Την ίδια πράξη, θα μπορούσε να κάνει και κάποιος που δεν είναι βουλευτής. Εχουμε ΑΙΤΗΜΑ για λογοκρισία.

Πάμε τώρα στην ΕΦΑΡΜOΓΗ της λογοκρισίας:

Εφαρμογή λογοκρισίας έχουμε ακόμη κι αν οι σπόνσορες σε ένα event απειλήσουν να αποσύρουν τη χορηγία τους σε περίπτωση που συμμετέχει ένας εθνικιστής κομίστας. Στη βικιπαίδεια διαβάζουμε

Ως Λογοκρισία θεωρείται, σύμφωνα με το λεξικό της κοινής νεοελληνικής «ο προληπτικός έλεγχος που ασκείται συνήθως από μια αρχή σε προϊόντα του γραπτού ιδίως λόγου αλλά και σε θεάματα ή ακροάματα (βιβλία, έντυπα, εφημερίδες, επιστολές, κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα κτλ.) με δικαίωμα επέμβασης στο περιεχόμενό τους (διαγραφές, τροποποιήσεις, απαγόρευση δημοσιοποίησης, κυκλοφορίας κτλ.)»[1] ή με άλλα λόγια «η οποιασδήποτε μορφής περιοριστική επέμβαση στην πνευματική δράση κάποιου, και ειδικότερα ως ο έλεγχος που ασκείται από ειδική κρατική υπηρεσία στα μέσα ενημέρωσης, την τέχνη και την λογοτεχνία, με σκοπό να εμποδιστεί η διάδοση πληροφοριών ή ιδεών που αντιτίθενται στις αρχές της εκάστοτε εξουσίας.» [2]

Το πρώτο καθεστώς «κρατικής λογοκρισίας» όπως ονομάζεται για να ξεχωρίζει από άλλες περιπτώσεις λογοκρισίας, εμφανίστηκε την περίοδο της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά, μέσω του νεοσυσταθέντος «Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού» το 1936, ενώ το 1938 συστάθηκε ιδιαίτερη υπηρεσία του υφυπουργείου, η επονομαζόμενη «Διεύθυνση Λαϊκής Διαφωτίσεως». [3]

Παρατηρούμε εδώ ότι η "αρχή" που λογοκρίνει, δεν είναι απαραίτητα κρατική. Υπάρχει η κρατική λογοκρισία, αλλά δεν είναι μόνο αυτή.

δεν νοεις πω δεν υπαρχει καλη και κακη διαφημιση παρα μονο διαφημιση...

[Pillars]

Ο πάνω όροφος της εθνικής πινακοθήκης είναι γεμάτος αηδίες. Δε χρειάζεται να ισχυρίζεσαι ότι είσαι καλλιτέχνης ώστε να συγκρίνεις με τους πίνακες των υπολοίπων ορόφων και να καταλάβεις τί θα πει τέχνη και τί θα πει βύσμα που ισχυρίζεται ότι είναι καλλιτέχνης...

Είναι απλά βύσμα η μήπως η Μενδώνη εφαρμόζει τουρκικό οργανωμένο σχέδιο ηθικού και πνευματικού κατήφορου και εξευτελισμού του Ελληνισμού. Η σημερινή παρακμή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προδοσία της Μενδώνη, για παράδειγμα στην τηλεόραση βλέπουμε βία, δολοπλοκίες, δολοφονίες, παράνομες σχέσεις, απάτες, χυδαιολογίες, ποταπά πρότυπα, προβολή συγκεκριμένων ηθοποιών, κοκ

[AlienWay]

Συστημική λογοκρισία σημαίνει ο δημιουργός να πρέπει να υποβάλει το έργο του σε μια επιτροπή για να το εγκρίνει πριν το δείξει στο κοινό. Δεν υπάρχει συστημική λογοκρισία, τα έργα του Σεφερλή παίζονται κανονικά και τα βλέπουν και χαίρονται χιλιάδες θεατές.
Το να λέει μια εκπομπή στην τηλεόραση οτι είναι μαλάκας δεν συνιστά συστημική λογοκρισία.
Αντιστοίχως πάρα πολλοί λένε και σε εκπομπές και σε εφημερίδες οτι τα έργα για τα οποία συζητάμε είναι τερατουργήματα.

Για τον Σεφερλή, αυτό που λες θα είχε νόημα αν το λέγανε για καμιά βδομάδα και τέλος.

Αυτοί όμως επιμένουν εδώ και ένα εξάμηνο, λες και δε θα ησυχάσουν αν ο Σεφερλής αδειάσει από κόσμο. Και βρίσκονται σε θέση ισχύος, γιατί πιπιλάνε το μυαλό του κόσμου δωρεάν, ενώ για τον Σεφερλή, θα πρέπει κάποιος να πάει στο θέατρο και να πληρώσει εισιτήριο.

Δεν έχουμε λογοκρισία σε αυτή την περίπτωση, αλλά έχουμε ΑΙΤΗΜΑ για λογοκρισία, αντίστοιχο με αυτό που έκανε ο βουλευτής μέσω της πράξης του. Την ίδια πράξη, θα μπορούσε να κάνει και κάποιος που δεν είναι βουλευτής. Εχουμε ΑΙΤΗΜΑ για λογοκρισία.

Πάμε τώρα στην ΕΦΑΡΜOΓΗ της λογοκρισίας:

Εφαρμογή λογοκρισίας έχουμε ακόμη κι αν οι σπόνσορες σε ένα event απειλήσουν να αποσύρουν τη χορηγία τους σε περίπτωση που συμμετέχει ένας εθνικιστής κομίστας. Στη βικιπαίδεια διαβάζουμε

Ως Λογοκρισία θεωρείται, σύμφωνα με το λεξικό της κοινής νεοελληνικής «ο προληπτικός έλεγχος που ασκείται συνήθως από μια αρχή σε προϊόντα του γραπτού ιδίως λόγου αλλά και σε θεάματα ή ακροάματα (βιβλία, έντυπα, εφημερίδες, επιστολές, κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα κτλ.) με δικαίωμα επέμβασης στο περιεχόμενό τους (διαγραφές, τροποποιήσεις, απαγόρευση δημοσιοποίησης, κυκλοφορίας κτλ.)»[1] ή με άλλα λόγια «η οποιασδήποτε μορφής περιοριστική επέμβαση στην πνευματική δράση κάποιου, και ειδικότερα ως ο έλεγχος που ασκείται από ειδική κρατική υπηρεσία στα μέσα ενημέρωσης, την τέχνη και την λογοτεχνία, με σκοπό να εμποδιστεί η διάδοση πληροφοριών ή ιδεών που αντιτίθενται στις αρχές της εκάστοτε εξουσίας.» [2]

Το πρώτο καθεστώς «κρατικής λογοκρισίας» όπως ονομάζεται για να ξεχωρίζει από άλλες περιπτώσεις λογοκρισίας, εμφανίστηκε την περίοδο της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά, μέσω του νεοσυσταθέντος «Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού» το 1936, ενώ το 1938 συστάθηκε ιδιαίτερη υπηρεσία του υφυπουργείου, η επονομαζόμενη «Διεύθυνση Λαϊκής Διαφωτίσεως». [3]

Παρατηρούμε εδώ ότι η "αρχή" που λογοκρίνει, δεν είναι απαραίτητα κρατική. Υπάρχει η κρατική λογοκρισία, αλλά δεν είναι μόνο αυτή.

δεν νοεις πω δεν υπαρχει καλη και κακη διαφημιση παρα μονο διαφημιση...

Η "κακή" διαφήμιση συνήθως διαρκεί λίγο.

[Ναύτης]

αντιληφθήκαμε ολοι μας εδω οτι καποιοι εχουν κοκκινες γραμμες 'και καποιοι δεν εχουν

και αναρωτηθηκα αν υπαρχουν κοκκινες γραμμες για τα ατομα τα οποια δεν ειδαν με καλο ματι
την ενεργεια του βουλευτη
δεν θα σας πω για εθνικα συνορα και αιγαιο και τι θα κανατε σε περιπτωση εισβολης
αλλα θα σας παω σε ενα κοινωνικο
ερωτηση αν μειωθουν τα ορια που καθοριζουν την νομιμη ενηλικιωση ας πουμε στα 13 ετη
θα το δεχτειτε γιατι το υποστηριζει ο νομος ;
και η κορουλα μας θα συνευρεθει ερωτικα με καποιον εξηνταρη και ο γιος μας θα δοκιμαζει ελευθερα
καποια νομιμα ναρκωτικα ..ή θα αλλαξει το φυλο του γιατι νιωθει μια καποια δυσφορια

θα το δεχτειτε χωρις αντιδραση γιατι το υπαγορευει ο νομος;

Τι ασύνδετες με το θέμα, ασυνάρτητες μαλακίες τσαμπουνάς πάλι, ρε ναζομπούφε;

[Kauldron]

τους τιμωρει ο θεος;

φασολια να φαει.

Η μαλακία που τους δέρνει τους τιμωρεί, διάνοια.
Αν υπερεκτιμάς τον εαυτό σου, δε χρειάζεται να κάνει κάποιος κάτι, είναι απλά θέμα χρόνου (και πολύ λίγου) να τη πατήσεις.

εχω που βριζω τα θεια απο 13 χρονω.

θα περιμενω πολυ ακομη;

Πω πω τί κατόρθωμα κάνεις.
Μα αφού εσύ δε πιστεύεις σ' αυτά, τί βρίζεις? Κάτι που δεν υπάρχει?
Σου εξήγησα βέβαια τί ακριβώς συμβαίνει, και πώς τη πατάνε κάτι κουτοπόνηροι μαλάκες σα και του λόγου σου, αλλά δε το καταλαβαίνεις.

[AlienWay]

Είδη λογοκρισίας

Η διάκριση της λογοκρισίας δεν ορίζεται δια νόμου, πλην όμως προσδιορίζεται αυτή από τη σχετική νομική θεωρία ερμηνευτικής προσέγγισης και σε πρακτική συνταγματική εφαρμογή. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα πολύ λίγοι νομικοί - συνταγματολόγοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, για διάφορους λόγους, σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπως στη Γερμανία όπου η θεωρία και η σχετική νομολογία έχουν ιδιαίτερα ασχοληθεί με τη λογοκρισία.

Γενικά η λογοκρισία διακρίνεται σε πολλά είδη, ανάλογα με την οπτική γωνία που αυτή εξετάζεται όπως:
α) εννοιολογικά σε: "τυπική λογοκρισία", "ουσιαστική λογοκρισία", "μικτή λογοκρισία" καθώς και "λογοκρισία εν τοις πράγμασι".
β) κατά χρόνο εφαρμογής, σε: "προληπτική λογοκρισία" και "κατασταλτική λογοκρισία".
γ) κατά πεδίο εφαρμογής, σε: πολιτική, θρησκευτική, στρατιωτική, ιστορική, κοινωνική, κ.ά.
δ) κατά μέσο διάδοσης, σε: "λογοκρισία τύπου", "θεάτρου", "κινηματογράφου", "ραδιοτηλεόρασης", "διαδικτύου" κ.ά. και
ε) κατά λογοκριτική Αρχή ή άλλα νομικά πρόσωπα.

Η φερόμενη ως "θετική λογοκρισία" που είναι διάφορη της θεμιτής, θεωρείται από πολλούς ως βασικό όργανο (μέσο) της προπαγάνδας

Τυπική λογοκρισία

Ως "τυπική λογοκρισία" χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε απαραίτητη προϋπόθεση στη διακίνηση, ή δημοσιοποίηση μιας έκφρασης. Η τυπική λογοκρισία συνδέεται συνεπώς με προγενέστερο χρονικό σημείο δημοσιοποίησης συγκεκριμένης έκφρασης και κυρίως στον τρόπο της εμφάνισής της. Για παράδειγμα η αδειοδότηση της έκδοσης και κυκλοφορίας μιας εφημερίδας, ή ενός περιοδικού, ανεξάρτητα του περιεχομένου των θεμάτων τους, αποτελεί τυπική λογοκρισία.
Ουσιαστική λογοκρισία

Σε αντίθεση της τυπικής, στην "ουσιαστική λογοκρισία" το κέντρο βάρους του ελέγχου μετατοπίζεται από τον τρόπο εμφάνισης στο ίδιο το περιεχόμενο της έκφρασης. Συνεπώς συνδέεται ταυτόχρονα με τη δημοσιοποίηση χαρακτηριζόμενη έτσι περιοριστική ή κατασταλτική. Ο έλεγχος αυτής γίνεται με διάφορα κριτήρια, κρίσεις, τάσεις ή απόψεις της Αρχής.
Μικτή λογοκρισία

Ως "μικτή λογοκρισία" χαρακτηρίζεται ο συνδυασμός "τυπικής" και "ουσιαστικής λογοκρισίας". Χαρακτηριστικό του σχήματος αυτού είναι όταν μια τυπικά απαγορευμένη διαδικασία λογοκρισίας μετατρέπεται σε νόμιμη κατόπιν ελέγχου και αξιολόγησης των κριτηρίων του περιεχομένου της φερομένης έκφρασης. Στην περίπτωση αυτή υπάγονται για παράδειγμα οι περιορισμοί πορνογραφημάτων, ή διακίνησης συγκεκριμένων ιδεών που τελούν υπό απαγόρευση.
Γενικά το είδος αυτό της λογοκρισίας δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στη γενικότερη νομική θεωρία της, σε αντίθεση με τη λεγόμενη "λογοκρισία εν τοις πράγμασι".

Λογοκρισία "εν τοις πράγμασι"
Η λογοκρισία "εν τοις πράγμασι" (faktische Zensur) αφορά κυρίως μέτρα λογοκρισίας που δεν υπάγονται στην τυπική έννοια του όρου, πλην όμως εκ της δράσης και των αποτελεσμάτων προσομοιάζει με αυτή. Γενικά η νομολογία επ΄ αυτού του είδους τείνει να την εντάξει στη συνταγματική απαγόρευση, ενώ αντίθετα στη νομική θεωρία οι γνώμες διίστανται ως προς την ορθότητα της παραπάνω άποψης κατά τον χαρακτηρισμό τυπικής ή ουσιαστικής λογοκρισίας.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE ... E%AF%CE%B1

[Ναύτης]

Η μαλακία που τους δέρνει τους τιμωρεί, διάνοια.
Αν υπερεκτιμάς τον εαυτό σου, δε χρειάζεται να κάνει κάποιος κάτι, είναι απλά θέμα χρόνου (και πολύ λίγου) να τη πατήσεις.

εχω που βριζω τα θεια απο 13 χρονω.

θα περιμενω πολυ ακομη;

Πω πω τί κατόρθωμα κάνεις.
Μα αφού εσύ δε πιστεύεις σ' αυτά, τί βρίζεις? Κάτι που δεν υπάρχει?
(...)

Σωστό.

[Εμπεδοκλής]

Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να καταλήξουμε τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, τύπε μου, γιατί η τέχνη αφορά στην αισθητική και η αισθητική είναι απολύτως υποκειμενική.
Αυτό, ας πούμε, είναι για σένα τέχνη;



Όχι, θα πεις ενδεχομένως, είναι μια μουτζούρα.
Κι όμως, το 2015 κάποιος έσκασε 200 μίλιονς ντόλαρς για να τ' αγοράσει.
Οπότε, υπάρχει το: μ' αρέσει-δεν μ' αρέσει.

Δηλαδή το τί είναι τέχνη το καθορίζει ένας εφοπλιστής; Λίγο παράλογο ακούγεται...

Όχι, ουδείς μπορεί να καθορίσει τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, πέρα από το αισθητικό κριτήριο του καθενός.
Το πόιντ με τον συγκεκριμένο πίνακα είναι ότι κάτι που για κάποιους μπορεί να είναι μια μουτζούρα, για κάποιους άλλους μπορεί να είναι θησαυρός.

Σχετικό είναι. Τίς τιμές τις καθορίζει ο εφοπλιστής. Άλλο αυτό και άλλο η τέχνη. Ή για να είμαι δίκαιος η ποιοτική τέχνη.

[Ληστοσυμμορίτης]

Θαλεγατε το ίδιο φαντάζομαι σε ένα "έργο τέχνης" που προσβάλλει την ιδεολογία σας

Τα έργα κρίνονται δεν βανδαλιζονται. Εδώ όμως δεν εξετάζουμε αν είναι καλό ή κακό το έργο, δεν είμαστε καν στην ενότητα της τέχνης. Εδώ κρίνουμε την πολιτική πράξη του μεσαίωνα του ιερόεξεταστή.

Σώπα ρε
Είμαι καλλιτέχνης και θέλω να κάνω έργο με την μάνα του Στάλιν
θα μου έδινε ο Ιωσήφ την εθνική πινακοθήκη δεν θάχε θέμα πιστεύεις;
Ούτε ο Κουτσουμπας θάχε πρόβλημα στην εποχή μας

Επιστροφή στο θέμα μας, γιατί μάλλον για εξέδρα πάει η μπάλα. Η μεσαιωνική πολιτική της νίκης καλιεργεί αυτήν την αντίδραση.

[Εμπεδοκλής]

Ο πάνω όροφος της εθνικής πινακοθήκης είναι γεμάτος αηδίες. Δε χρειάζεται να ισχυρίζεσαι ότι είσαι καλλιτέχνης ώστε να συγκρίνεις με τους πίνακες των υπολοίπων ορόφων και να καταλάβεις τί θα πει τέχνη και τί θα πει βύσμα που ισχυρίζεται ότι είναι καλλιτέχνης...

Είναι απλά βύσμα η μήπως η Μενδώνη εφαρμόζει τουρκικό οργανωμένο σχέδιο ηθικού και πνευματικού κατήφορου και εξευτελισμού του Ελληνισμού. Η σημερινή παρακμή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προδοσία της Μενδώνη, για παράδειγμα στην τηλεόραση βλέπουμε βία, δολοπλοκίες, δολοφονίες, παράνομες σχέσεις, απάτες, χυδαιολογίες, ποταπά πρότυπα, προβολή συγκεκριμένων ηθοποιών, κοκ

Η Μενδώνη και η κάθε Μενδώνη, αν της κουνήσεις ένα 500άρικο θα φέρει και το γύφτο με την αρκούδα να χωρέψουν. Μιλάμε για φραγκοφονιάδες και τίποτε παραπάνω. Τα ίδια δεν έγιναν και με το ίδρυμα Ωνάση; Αν ενδιαφέρονταν για την παιδεία θα την προοθούσαν με χίλιους δύο τρόπους. Απλά τους κούνησε το ίδρυμα κάτι φράγκα...

[Ναύτης]

Δηλαδή το τί είναι τέχνη το καθορίζει ένας εφοπλιστής; Λίγο παράλογο ακούγεται...

Όχι, ουδείς μπορεί να καθορίσει τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, πέρα από το αισθητικό κριτήριο του καθενός.
Το πόιντ με τον συγκεκριμένο πίνακα είναι ότι κάτι που για κάποιους μπορεί να είναι μια μουτζούρα, για κάποιους άλλους μπορεί να είναι θησαυρός.

Σχετικό είναι. Τίς τιμές τις καθορίζει ο εφοπλιστής. Άλλο αυτό και άλλο η τέχνη. Ή για να είμαι δίκαιος η ποιοτική τέχνη.

Σχετικό, αυτό λέω κι εγώ εξαρχής. Πέρα από τις τιμές, τό 'γραψα ήδη, κάποιοι θεωρούν τον Πόλακ ιδιοφυΐα, κάποιοι άλλοι μπογιατζή. Θέμα αισθητικής.
Επί του προκειμένου, κάποιοι μπορεί να θεωρούν τα έργα του Κατσαδιώτη γκροτέσκο καλλιτεχνήματα, προσωπικά τα βρίσκω απλώς αποκρουστικά. Σχετικά είναι όλα.
Εκείνο που δεν είναι σχετικό, αλλά απόλυτο, είναι πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα στο όνομα της θρησκείας του (ή της ιδεολογίας του) να βανδαλίζει και να καταστρέφει ιδιωτική και δημόσια περιουσία.
Είσαι ελενολουκάς και θες να διαμαρτυρηθείς, γιατί ουουουεξεξεξουουου;
Δικαίωμά σου.
Πάνε και στήσε ένα αντίσκηνο έξω από την Εθνική Πινακοθήκη και θυμιάτιζε όλη μέρα να φύγουν τα δαιμόνια κι οι καλικάντζαροι.
Μπορεί να περάσει και κάνας γιατρός και να σε βοηθήσει να γίνεις καλά.

[Λίνο Βεντούρα]

Αυτός που πρέπει να απολογείται είναι ο μουλάς και όχι ο καλλιτέχνης που κακοποιησαν το έργο του.

Και αυτό σου δίνει το δικαίωμα να ασκεί βία στον καλλιτέχνη και στο έργο του για να επιβάλεις την άποψη σου?

Θαλεγατε το ίδιο φαντάζομαι σε ένα "έργο τέχνης" που προσβάλλει την ιδεολογία σας

Θα έκανα απλά μια παρέμβαση καταγγελοντας το έργο σαν χυδαίο αντικομμουνιστικο. Δεν θα το κατεστρεφα όμως.

Πού είναι το νήμα για τον τραμπουκισμό και διωγμό του «ακροδεξιού φασίστα» κομιξά πριν μερικά χρόνια απο τους συντρόφους;

[Λίνο Βεντούρα]

Μπορεί, πάντως είναι σίγουρο ότι για κάποιους ο Πόλακ είναι ιδιοφυΐα και για κάποιους άλλους μπογιατζής. Αρέσει-δεν αρέσει, γεννά-δεν γεννά συναισθήματα δηλαδή, αυτή είναι η συζήτηση περί τέχνης.

Εν τω μεταξύ ο συγκεκριμένος και το έργο του ήταν εργαλείο των μυστικών υπηρεσιών που τον έσπρωξαν για «να αρέσει». Έτσι για να βλέπουμε τι χάπατα αποτελούν τους «φιλότεχνους» και «ειδικούς»

Τι μας κρύβουν;

Πολλά μας κρύβουν αλλά η συγκεκριμένη ιστορία είναι γνωστή