Namrail έγραψε: 07 Ιαν 2020, 22:12
Nero έγραψε: 07 Ιαν 2020, 21:51
Namrail έγραψε: 07 Ιαν 2020, 21:44
Καμία σοβαρή ανάλυση για το εσωτερικό μέτωπο στο Ιράν πριν τη δολοφονία του στρατηγού, υπάρχει εύκαιρη; Γιατί σε όλες τις εκπομπές ακούω ότι η εκτέλεση σουλειμανι βοήθησε το καθεστώς να σταθεροποιήσει το εσωτερικό. Αλλά σε ποιο βαθμό είχε αυτό αποσταθεροποιηθεί;
Προτείνετε σοβαρά sites με τέτοιες αναλύσεις.
Δε χρειάζεται ανάλυση, ήταν γνωστό ότι απο τον περασμένο Νοέμβρη είχαν τεράστιες αιματηρές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα που το καθεστώς προσπάθησε να πνίξει άγρια. Ξέραμε για τουλάχιστον 200 νεκρούς αλλά κατα πάσα πιθανότητα ήταν πολύ παραπάνω γιατί το καθεστώς άρπαζε πτώματα απο τα νεκροτομεία για να μην γίνει γνωστός ο αριθμός και μπλόκαρε το ίντερνετ σχεδόν 100%. Έχω γνωστούς με οικογένεια στην πρεσβεία και τον Νοέμβρη τα είχανε παίξει οι άνθρωποι απο τον φόβο. Ξαφνικά, μετά τη δολοφονία το σκηνικό έστριψε 180 μοιρες.
Κατα μία έννοια ο Τραμπ απέτυχε τόσο παταγωδώς που μπορείς να το πεις και επιτυχία γιατί ένωσε ξανά τη χώρα και σταμάτησε το αιματοκύλισμα...κατα λάθος
https://www.theguardian.com/commentisfr ... government
Φυσικά και χρειάζεται ανάλυση και μάλιστα πολύπλευρη, που να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερους παραμέτρους της κατάστασης.
Διότι οι "τεράστιες αιματηρές εξεγέρσεις" δεν λένε πολλά πράγματα αν το καθεστώς είχε αρκουντως μεγάλη δύναμη για να επιβληθεί στο τελος. Είναι άλλο πράγμα όμως αν αυτές οι εξεγέρσεις είχαν φτάσει να ροκανίζουν τα θεμέλια της εξουσιας.
Αν συνεβη το τελευταίο, τότε η συσπείρωση γύρω από τον κοινό εχθρο δεν θα διαρκέσει πολύ και απλα θα δώσει λίγο χρόνο στο καθεστως, μέχρι να επιστρέψει η αμφισβήτηση η οποία βασίστηκε πάνω σε πραγματική προοπτική ανατροπης.
Εγώ θέλω να δω τέτοιες αναλύσεις αλλά με ένα απλο γκουγκλισμα πέφτω πάνω σε απλά ρεπορτάζ δυτικών φυλλαδων
α, μαρξιστική ανάλυση ζητάς?

Δεν έχω κάτι υπόψη αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, μάλλον δεν υπήρχε προοπτική ή έστω αίτημα για αλλαγή με τον τρόπο που την την φαντάζεσαι. Κοίταξε να δεις: Οι Ιρανοί έχουν την παράδοσή τους, έχουν γνωρίσει τη δυτική κουλτούρα και τη θέλουν. Εκεί υπάρχει διαφωνία στις διάφορες ομάδες στο βαθμό που θέλουν να είναι δυτικοποιημένοι ή στον βαθμό που πρέπει να ελέγχει το ισλαμ στη ζωή τους ή και στον τρόπο αλλά νομίζω ότι όλοι συμφωνούν στο ότι τους αρέσει να είναι ανεξάρτητοι. Είναι υπερβολικά περήφανοι για να δεχτούν να βρίσκονται σε αποικιακό καθεστώς κάτω απο τη BP και τη shell και αντικειμενικά έχουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες απο τον ρόλο τον οποίο τους επιφυλάσσει η Δύση σε περίπτωση που ενταχτούν στο σύστημά της.
Αυτό το 2ο είναι ο πυλώνας που κρατάει ζωνταντό το καθεστώς γιατί ο,τι γνώμη και να έχει κανείς για το καθεστώς, είναι δεδομένο ότι έχει καταφέρει όλες αυτές τις δεκαετίες να κρατήσει τη χώρα ανεξάρτητη, πραγματικά ανεξάρτητη όμως, και αυτό όχι μόνο είναι μεγάλο κατόρθωμα αλλά μπορεί εύκολα να ανατραπεί, δεν είναι δεδομένο και δεν πιστεύω ότι έχει κανείς μέσα στο Ιραν είτε διάθεση είτε συμφέρον να το αλλάξει, γι'αυτό το καθεστώς ο,τι και να γίνει διατηρεί ένα βαθμό ανεκτικότητας. Γιατί διατηρεί ορισμένα κεκτημένα που θα χαθούν μαζί με το καθεστώς σε περίπτωση που το 2 πέσει. Γι'αυτό προσπαθούνε μέσω τον εκλογών να διορθώσουν τα προβλήματα του ίδιου του καθεστώτος, όχι να το ανατρέψουν. Οι νέοι ψήφισαν Ρουχανί γιατί του υποσχέθηκε κοινωνικές ελευθερίες και βελτίωση της οικονομίας. Τι κέρδισε τις εκλογές, προσπάθησε να εφαρμόσει τις υποσχέσεις του βρίσκοντας παράλληλα μεγάλη αντίσταση μέσα στο ίδιο το καθεστώς απο τους συντηρητικούς, κυρίως απο τους Φρουρούς που επωφελούνται απο την αυθαιρεσία και τη διαφθορά που αναπόφευκτα επικρατούν σε ένα κλειστό καθεστώς, γιαυτό είχε μειωμένες επιτυχίες, ωστόσο θεωρώ ότι παρά την απογοήτευση, πίστεψαν στις προθέσεις του Ρουχανί γιατί τον ξαναψήφισαν...δυστυχώς πάνω που τον ξαναψήφισαν προέκυψε ο Τραμπ, το τράβηξε το χαλί κάτω απο τα πόδια και προφανώς δικαίωσε τους σκληροπυρηνικούς. Οι διαδηλώσεις πιστεύω είχαν να κάνουν απο αυτή τη βελτίωση που δεν ήρθε ποτέ και εκεί οι συντηρητικοί βρήκαν ευκαιρία να πατήσουν πόδι να βγάλουν τα μαχαίρια.
Απο κει και πέρα βλέπουμε