Σύμφωνα με τα δορυφορικά δεδομένα:
Τα τελευταία 3 χρόνια κάηκαν 3 εκατομμύρια στρέμματα.
Δηλαδή λίγο περισσότερα από όσα κάηκαν τα 13 προηγούμενα χρόνια.
Σε 3 χρόνια κάηκαν εκτάσεις από 13 χρόνια μαζί.
Αυτή η καταστροφή προήλθε από μόλις 195 πυρκαγιές, ενώ τα 13 προηγούμενα χρόνια είχαμε 649.
Δηλαδή μπορούμε να πούμε με μαθηματική ακρίβεια ότι τα τελευταία 3 χρόνια κάθε πυρκαγιά έκαψε 3,4 φορές περισσότερη έκταση από 13 χρόνια μαζί.
Στην Αλεξανδρούπολη, η ομάδα από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις δασικές πυρκαγιές Copernicus υπολόγισε πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί σε ευρωπαϊκό έδαφος εδώ και χρόνια.
[tweet]1694618155652423751[/tweet]
Eπίσης,
Ελλάδα 2023: 52% λιγότερες μεγάλες δασικές πυρκαγιές και 195% αύξηση των καμένων εκτάσεων
"Γιατί δεν σβήνει η φωτιά στον Εβρο-1
Επανάληψη λαθών
«Δεν μπορώ να αφήσω απροστάτευτο το χωριό ή το νοσοκομείο. Επιλέγεις σημεία που μπορεί να την κρατήσεις, αλλά η φωτιά εξακολουθεί να δουλεύει σε σημεία όπου δεν φαίνεται».
Ο δρ Γαβριήλ Ξανθόπουλος, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα» και ειδικός σε θέματα πυρκαγιών, παρατηρεί ότι στον Εβρο επαναλήφθηκαν λάθη που γίνονται συχνά σε παρόμοιες περιπτώσεις με ισχυρό άνεμο, και συγκεκριμένα μελτέμι. «Τις φωτιές με μελτέμι, που είναι βόρειος – βορειοανατολικός άνεμος σταθερής κατεύθυνσης, πρέπει να τις κρατήσεις στενές», εξηγεί. «Οταν η ένταση είναι μεγάλη και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί το μέτωπο, δεν πρέπει να χάνονται χρόνος και δυνάμεις περιμένοντας την πυρκαγιά σε κάποιον δρόμο. Μέχρι να πλησιάσει η θερμότητα κάνει τους πυροσβέστες να υποχωρήσουν άπρακτοι. Οι επίγειες δυνάμεις πρέπει να ενεργούν συνεχώς στο πίσω μέρος της περιμέτρου και στα πλάγια, όπου η θερμότητα που δέχονται είναι πολύ μικρότερη. Κρατώντας το μέτωπο της πυρκαγιάς στενό, αυξάνονται οι πιθανότητες να βρεθεί η ευκαιρία, όπως αγροτικές καλλιέργειες, αραιή δασική βλάστηση, αντιπυρικές ζώνες, προηγούμενες καψάλες, πλατιοί δρόμοι, υδάτινα σώματα, όπου θα μπορεί να αντιμετωπισθεί το μέτωπο. Οταν δεν γίνεται αυτό, όπως συγκλίνουν όλες οι μαρτυρίες ότι συνέβη στο Εβρο, η πυρκαγιά διαπλατύνεται, οι πιθανότητες να κινδυνέψουν οικισμοί μεγαλώνει και οι ευκαιρίες για έλεγχο του μετώπου εξανεμίζονται. Οσο αυξάνεται η περίμετρος, η δυσκολία ελέγχου της πυρκαγιάς αυξάνεται εκθετικά».
Οπως επισημαίνει ο ίδιος, «όσο συνεχίζεται το μοτίβο της “αυτόματης” εκκένωσης οικισμών, οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής επικεντρώνονται αναγκαστικά στη φύλαξη των χωριών και των οικισμών, αφήνοντας ουσιαστικά την πυρκαγιά να προχωρήσει ανεξέλεγκτα, θέτοντας σε κίνδυνο τα επόμενα χωριά. Η κατάσβεση αφήνεται στα πανίσχυρα εναέρια μέσα που διαθέτουμε, πλην όμως δεν εξασφαλίζεται από αέρος η πλήρης κατάσβεση. Ετσι, έχουμε συνεχείς αναζωπυρώσεις, κάτι που οδήγησε στην πυρκαγιά του Εβρου να συνεχίζεται ύστερα από 13 ημέρες»."
Από Καθημερινή