student έγραψε: 09 Μάιος 2023, 23:58
Λοξίας έγραψε: 09 Μάιος 2023, 21:12
student έγραψε: 09 Μάιος 2023, 20:53
Κάτι πας να κάνεις. Αρκεί να μπορέσεις να επεκτείνεις το κανόνα της φιλοσοφίας που παραθέτεις και σε περιπτώσεις μη αποδείξιμες.
Δεν μπορείς όντως να κάνεις αρνητική δήλωση για κάτι που αποδεδειγμένα ισχύει/υπάρχει. Δεν μπορείς όμως και να κάνεις αρνητική δήλωση για οτιδήποτε μη αποδείξιμο.
ΥΓ. Το 500μΧ βγαίνει κάποιος και δηλώνει με στόμφο και απόλυτη βεβαιότητα ότι η γη δεν είναι σφαιρική. Υπάρχει λογικό δικαίωμα να τον ρωτήσει κάποιος "που το στηρίζεις" ή είναι υποχρεωμένοι όλοι να το αποδεχθούν σαν λογική πραγματικότητα?
Δεν καταλαβαίνω γιατί σου απαντάω, αφού είναι προφανές πως σου είναι δύσκολο να προσεγγίσεις το θέμα...νομίζω πως δεν το θέλεις.
Για να βγει κάποιος να δηλώσει πως η Γη δεν είναι σφαιρική, πρέπει
πρώτα κάποιος άλλος να έχει ήδη δηλώσει πως η Γη είναι σφαιρική.
Και αν το έχει αποδείξει και η απόδειξή του έχει επιβεβαιωθεί από πολλές άλλες παρατηρήσεις-αποδείξεις, τότε η αρνητική δήλωση (δεν είναι σφαιρική), χρήζει απόδειξης.
Αν όμως ο έχων καταθέσει την θετική πρόταση, "η Γή είναι σφαιρική", δεν το έχει αποδείξει, τότε η άρνηση δεν έχει ανάγκη απόδειξης.
Δες αυτό που έγραψες, με άλλα λόγια...
Βγαίνει κάποιος και δηλώνει με στόμφο και απόλυτη βεβαιότητα, πως δεν είναι κλέφτης (αρνητική δήλωση).
Ναι και; Πρέπει να το δεχθούν σαν λογική πραγματικότητα; έχει καμιά σημασία η δήλωσή του; Όχι καμία, εκτός και αν...
...αν κάποιος τον κατηγόρησε πως
είναι κλέφτης. Τότε, και μόνο τότε, έχει σημασία η αρνητική του δήλωση.
Ο δε καταθέτων την θετική πρόταση,
είναι υποχρεωμένος να την τεκμηριώσει.
Αλλιώς, μπορεί να μηνυθεί για συκοφαντική δυσφήμιση.
Αυτός που αρνείται πως είναι κλέφτης, δεν έχει καμία υποχρέωση απόδειξης.
Δενα θα προσπαθήσω να εξηγήσω, και πάλι, τα αυτονόητα.
Βρε καλέ μου άνθρωπε, δεν είναι το θέμα μου αν έχει το βάρος της απόδειξης αυτός που λέει ότι δεν υπάρχει μετά. Έστω ότι δεν το έχει, τί αλλάζει? Δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι έχει δίκιο, αλλά σημαίνει αυτό αυτομάτως ότι έχει δίκιο?
Από τη στιγμή που δεν μπορεί εξ ορισμού να αποδειχθεί με βεβαιότητα το αν υπάρχει μετά ή αν δεν υπάρχει μετά, αυτό που δηλώνει είναι απλά μια γνώμη, η γνώμη του, το πιστεύω του. Εσύ πως κατατάσσεις δηλαδή τη δήλωση "δεν υπάρχει μετά"? Σαν άποψη ή σαν αποδεδειγμένη αλήθεια?
Αυτό που νομίζω, είναι πως ό,τι και αν σου γράψω, ό,τι και αν πω, εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να "προσέξεις" την άλλη άποψη...
Κανείς δεν ισχυρίστηκε πως η άρνηση εμπεριέχει αυτομάτως δίκιο ή αλήθεια.
Αυτό που λέω, και λένε και οι άλλοι, είναι πως η άρνηση της θετικής πρότασης "υπαρχει κάτι μετά", δεν χρήζει αποδείξεως.
student έγραψε: 09 Μάιος 2023, 23:58
Βρε καλέ μου άνθρωπε, δεν είναι το θέμα μου αν έχει το βάρος της απόδειξης αυτός που λέει ότι δεν υπάρχει μετά.
Μπα! Εσύ δεν έγραψες αυτό;
student έγραψε: 09 Μάιος 2023, 18:46
Δεν σε καταλαβαίνω.
Η κοινή λογική λέει ότι όποιος κάνει απόλυτες δηλώσεις φέρει και το βάρος της απόδειξης. Με λίγα λόγια μετά τη δήλωση "δεν υπάρχει μετά" θα πρέπει να μπορεί να απαντήσει κοινά, λογικά, στο ερώτημα "και που το ξέρεις" (= που το στηρίζεις, πως είσαι τόσο σίγουρος)?
Αλλά και αυτό;
student έγραψε: 09 Μάιος 2023, 20:32
Συγνώμη ρε συ Bic, αλλά από πότε το αν μια δήλωση είναι απόλυτη ή όχι καθορίζεται άμεσα από (ή αφορά εντελώς) τις επικρατούσες θρησκευτικές και ηθικές πεποιθήσεις της κοινωνίας που βρίσκεται και οποιαδήποτε διαφορετική άποψη είναι απόλυτη και χρήζει απόδειξης.
Το να υποστηρίξεις δηλαδή ότι "δεν υπάρχει τίποτα μετά" δεν είναι απόλυτη θέση/δήλωση? Έστω ότι εγώ είμαι αγνωστικιστής και ψάχνομαι. Και έρχομαι και σε ρωτάω "υπάρχει τίποτα μετά το θάνατο"? Και μου απαντήσεις "όχι, δεν υπάρχει τίποτα μετά". Αυτή δεν είναι μια απόλυτη θέση? Γιατί εξ ορισμού όποιος γίνεται δέκτης αυτής της απάντησης είναι κομμάτι της επικρατούσας θρησκευτικής πεποίθησης και είναι παράλογος αν ρωτήσει "που το στηρίζεις"?
Μπορείς να αποδείξεις ότι δεν υπάρχει τίποτα μετά? Νομίζω πως όχι (αλλιώς με χαρά να δω τις αποδείξεις να ξεμπερδεύω με αυτόν τον προβληματισμό). Άπαξ και δεν μπορείς να το αποδείξεις είναι απλά η πεποίθησή σου, αυτό που επέλεξες να πιστέψεις. Όσο έντονα και αν το πιστεύεις, όσο σίγουρος και να είσαι για αυτή σου τη θέση, μια πεποίθηση είναι που δεν μπορεί να αποδειχθεί. [/b]
Ασχέτως αν έχεις άφεση απόδειξης μιας και έχεις πιάσει την αρνητική θέση.
Χάθηκε δηλαδή το "νομίζω δεν υπάρχει"? Χάθηκε το "δεν ξέρω αν υπάρχει"? Χάθηκε το "δεν πιστεύω ότι υπάρχει"? Καμία από αυτές δεν λογίζεται απόλυτη θέση. Αλλά το "δεν υπάρχει" είναι εξ ορισμού μια απόλυτη θέση. Είτε μιλάμε για το "μετά" είτε για το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Νομίζω. Απλά το να δεχθεί κάποιος ότι η σιγουριά του ότι δεν υπάρχει μετά, δεν είναι τίποτα παραπάνω από άλλο ένα αχυρένιο υποκειμενικό πιστεύω, είναι μερικές φορές ζόρικο.
Ναι, εσύ τα έγραψες και ζητούσες να φέρω αποδείξεις για την άρνησή μου. Και τώρα το γυρίζεις πως δεν είναι αυτό το θέμα σου!
Όμως, αυτό είναι το θέμα σου φίλε μου...αυτό!
Και συνεχίζεις να μην (ή να κάνεις πως δεν) καταλαβαίνεις την διαφορά μεταξύ μιας θετικής δήλωσης και της άρνησής της.
Ε, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο...και δεν θέλω να σε πείσω βρε αδεφέ...πίστευε ό,τι θέλεις.
Ναι μεν ούτε εσύ ούτε εγώ μπορούμε να αποδέιξουμε τις θέσεις μας, αλλά η δική σου θέση είναι πολύ πιο ευάλωτη, μετέωρη και δίχως έρμα.
Αν, λέμε ΑΝ, υπήρχε όντως "κάτι μετά", στα τόσες χιλιάδες χρόνια και στους τόσους δισεκατομμύρια ανθρώπινους θανάτους...
...ε, όλο και κάποιος θα έπρεπε να είχε γυρίσει και να μας διαβεβαιώσει για την ύπαρξη αυτού του "κάτι μετά"!
Μη μου μοστράρεις, λοιπόν, την πίστη σου ως πλησιέστερη προς την αλήθεια επειδή (δήθεν) κανείς δεν μπορεί να αποδείξει πως όντως δεν υπάρχει κάτι μετά.