Re: Πώς να γίνεις πιο ευτυχισμένος
Δημοσιεύτηκε: 02 Αύγ 2020, 18:24
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Μπράβο ρε.Χαοτικός έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:24 Με το γαμήσι κανείς δεν συμφώνησε. Τι διάλο άφυλοι είστε σεις ρε;
Η χρήση ουσιών προσφέρει στιγμές που όχι μόνο είναι ψευδείς μα στην πραγματικότητα υπονομεύουν εκείνο που προσποιούνται πως προσφέρουν. Ευτυχία.Βλήμα έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:04Γιατί χωρίς την χρήση ουσιών;Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:01 Η ευτυχία είναι υποκειμενική. Σαν γενικός κανόνας είναι η επίτευξη εσωτερικής ηρεμίας χωρίς τη χρήση ουσιών.
Αποκλείεις το ενδεχόμενο η χρήση ουσιών να σου δώσει στιγμές ευτυχίας ή θεωρείς ότι αυτό το συναίσθημα ομοιάζει με την ευτυχία αλλά επειδή επιτεύχθηκε με την χρήση ουσιών δεν είναι;
Πιστεύεις ότι αυτοί/αυτές που γαμούν/γαμιούνται σταθερά είναι όλοι/ες ευτυχισμένοι/ες;Χαοτικός έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:24 Με το γαμήσι κανείς δεν συμφώνησε. Τι διάλο άφυλοι είστε σεις ρε;
Μ' αυτήν την έννοια, οι αθλητές έχουν ζήσει πολλές ευτυχισμένες αλλά και δυστυχισμένες στιγμές.
Δεν ξέρω τι να σου πώ, ίσως να μην είχες βρει κάποιο μακροπρόθεσμο στόχο που πραγματικά σε ενθουσιάζει; Είναι λίγο προαπαιτούμενο στην όλη φάσηΒλήμα έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:21 Αμφιβολία. Είναι το αίσθημα που πεθαίνει όταν κατακτώ έναν στόχο, γι' αυτό κι είναι τόσο γαμάτη η αίσθηση της κατάκτησης και το αίσθημα που επιβεβαιώνεται τραγικά όταν δεν τον κατακτώ.
Δεν έχω νιώσει ποτέ όπως ο Ρόκι στα σκαλιά, εκτός από φάσεις που, ενώ, ας πούμε, δεν μπορούσα να τα ανέβω τρέχοντας, κάποια στιγμή τα κατάφερα, οπότε και πάλι την επίτευξη του στόχου πανηγυρίζω, όχι την προσπάθεια.
Άφυλος είσαι αν θεωρείς ότι όλα τα γαμήσια έχουν ευτυχή κατάληξη.Χαοτικός έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:24 Με το γαμήσι κανείς δεν συμφώνησε. Τι διάλο άφυλοι είστε σεις ρε;
Διότι το καθαυτό κυνήγι τους δεν μας καλύπτει, γι' αυτό είναι κλασικό παιχνιδάκι. Αν μας κάλυπτε το κυνήγι από μόνο του δεν θα χρειαζόταν να τους βάλουμε, ώστε να νιώσουμε την χαρά της επίτευξής τους. θα πηγαίναμε ντουγρού για τον μεγάλο.Chilloutbuddy έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:29 Αυτό με τη διαίρεση του στόχου σε μικρότερους καθημερινούς στόχους-μπουκίτσες είναι κλασσικό παιχνιδάκι που παίζουμε με το μυαλό μας, αλλά ο στόχος του Σταλόνε ήταν να κερδίσει τον αγώνα, όχι να ανέβει τα σκαλιά. Απλά τον διαίρεσε σε μικρά εφικτά βήματα που έπρεπε να κάνει για να τον πετύχει.
Αν θα βρεις τη χρυσή τομή που συνδέει δημιουργικότητα, ουσίες, καλή ζωή τότε είσαι κερδισμένος. Αν όχι, πράγμα πιθανότερο, έχεις χάσει όποια ζωή είχες ή σκόπευες να έχεις. Μακριά από τα ναρκωτικά. Από κανένα χασίς που και που οκ αλλά μέχρι εκεί.sys3x έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:05Τιστομπούτσο να την κάνεις την εσ. ηρεμία χωρίς ουσίες; να κόψουμε και το πιάνο άμα είναι έτσι ρε.Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:01 Η ευτυχία είναι υποκειμενική. Σαν γενικός κανόνας είναι η επίτευξη εσωτερικής ηρεμίας χωρίς τη χρήση ουσιών.
Τέσπα, καμμιά υποκειμενικότητα δε βλέπω, η Ευτυχία είναι ένα πολύ μέτριο νακιμού, η Ζωή από την άλλη γαμάει.

Οι στόχοι δεν είναι κάτι που βάζουμε εμείς, όπως και όποτε θέλουμε. Είναι απολύτως σταθερά δεδομένα, με μια κλιμακωτή και επίσης σταθερή συνέχεια. Ακριβώς όπως μία σκάλα. Οπότε, δεν μπορείς να πας ντουγρού για τον μεγάλο. Ακόμη και αν έχεις φτερά και προσγειωθείς στο σκαλί που θέλεις, θα σου δώσουν μια κλωτσιά και θα βρεθείς πάλι στη βάση. Ουδείς βρέθηκε στην κορυφή, χωρίς να περάσει από τις απαραίτητες διαδικασίες της συγκεκριμένης κλίμακας.Βλήμα έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:32Διότι το καθαυτό κυνήγι τους δεν μας καλύπτει, γι' αυτό είναι κλασικό παιχνιδάκι. Αν μας κάλυπτε το κυνήγι από μόνο του δεν θα χρειαζόταν να τους βάλουμε, ώστε να νιώσουμε την χαρά της επίτευξής τους. θα πηγαίναμε ντουγρού για τον μεγάλο.Chilloutbuddy έγραψε: 02 Αύγ 2020, 18:29 Αυτό με τη διαίρεση του στόχου σε μικρότερους καθημερινούς στόχους-μπουκίτσες είναι κλασσικό παιχνιδάκι που παίζουμε με το μυαλό μας, αλλά ο στόχος του Σταλόνε ήταν να κερδίσει τον αγώνα, όχι να ανέβει τα σκαλιά. Απλά τον διαίρεσε σε μικρά εφικτά βήματα που έπρεπε να κάνει για να τον πετύχει.